کتاب مقدس Farsi Bible
1 وَحْی كلام خداوند درباره اسرائیل بهواسطه مَلاكی.
2 خداوند میگوید كه شما را دوست داشتهام. امّا شما میگویید: چگونه ما را دوست داشتهای؟ آیا عیسُو برادر یعقوب نبود؟ و خداوند میگوید كه یعقوب را دوست داشتم،
3 و از عیسو نفرت نمودم و كوههای او را ویران و میراث وی را نصیب شغالهای بیابان گردانیدم.
4 چونكه اَدوْم میگوید: منهدم شدهایم امّا خواهیم برگشت و مخروبهها را بنا خواهیم نمود. یهوه صبایوت چنین میفرماید: ایشان بنا خواهند نمود، امّا من منهدم خواهم ساخت و ایشان را به سرحدّ شرارت و به قومی كه خداوند بر ایشان تا به ابد غضبناك میباشد، مسمّی خواهند ساخت.
5 و چون چشمان شما این را بیند خواهید گفت: خداوند از حدود اسرائیل متعظّم باد!
6 پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش را احترام مینماید. پس اگر من پدر هستم احترام من كجا است؟ و اگر من آقا هستم هیبت من كجا است؟ یهوه صبایوت به شما تكلّم میكند. ای كاهنانی كه اسم مرا حقیر میشمارید و میگوییدچگونه اسم تو را حقیر شمردهایم؟
7 نان نجس بر مذبح من میگذرانید و میگویید چگونه تو را بیحرمت نمودهایم؟ از اینكه میگویید خوان خداوند محقّر است.
8 و چون كور را برای قربانی میگذرانید، آیا قبیح نیست؟ و چون لنگ یا بیمار را میگذرانید، آیا قبیح نیست؟ آن را به حاكم خود هدیه بگذران و آیا او از تو راضی خواهد شد یا تو را مقبول خواهد داشت؟ قول یهوه صبایوت این است.
9 و الا´ن از خدا مسألت نما تا بر ما ترحّم نماید. یهوه صبایوت میگوید این از دست شما واقع شده است، پس آیا هیچ كدام از شما را مستجاب خواهد فرمود؟
10 كاش كه یكی از شما میبود كه درها را ببندد تا آتش بر مذبح من بیجا نیفروزید. یهوه صبایوت میگوید: در شما هیچ خوشی ندارم و هیچ هدیه از دست شما قبول نخواهم كرد.
11 زیرا كه از مطلع آفتاب تا مغربش اسم من در میان امّتها عظیم خواهد بود؛ و بُخُور و هدیه طاهر در هر جا به اسم من گذرانیده خواهد شد، زیرا یهوه صبایوت میگوید كه اسم من در میان امّتها عظیم خواهد بود.
12 امّا شما آن را بیحرمت میسازید چونكه میگویید كه خوان خداوند نجس است و ثمره آن یعنی طعامش محقّر است.
13 و یهوه صبایوت میفرماید كه شما میگویید اینك این چه زحمت است و آن رااهانت میكنید و چون (حیوانات) دریده شده و لنگ و بیمار را آورده، آنها را برای هدیه میگذرانید آیا من آنها را از دست شما قبول خواهم كرد؟ قول خداوند این است.
14 پس ملعون باد هر كه فریب دهد و با آنكه نرینهای در گله خود دارد معیوبی برای خداوند نذر كرده، آن را ذبح نماید. زیرا كه یهوه صبایوت میگوید: من پادشاه عظیم میباشم و اسم من در میان امّتها مهیب خواهد بود.
1 و الا´ن ای كاهنان این وصیت برای شما است!
2 یهوه صبایوت میگوید كه اگر نشنوید و آن را در دل خود جا ندهید تا اسم مرا تمجید نمایید، من بر شما لعن خواهم فرستاد و بر بركات شما لعن خواهم كرد، بلكه آنها را لعن كردهام چونكه آن را در دل خود جا ندادید.
3 اینك من زراعت را به سبب شما نهیب خواهم نمود و بر رویهای شما سرگین یعنی سرگین عیدهای شما را خواهم پاشید و شما را با آن خواهند برداشت.
4 و خواهید دانست كه من این وصیت را بر شما فرستادهام تا عهد من با لاوی باشد. قول یهوه صبایوت این است.
5 عهد من با وی عهد حیات و سلامتی میبود و آنها را به سبب ترسی كه از من میداشت، به وی دادم و به سبب آنكه از اسم من هراسان میبود.
6 شریعت حقّ در دهان او میبود و بیانصافی بر لبهایش یافت نمیشد، بلكه در سلامتی و استقامت با من سلوك مینمود و بسیاری را از گناه برمیگردانید.
7 زیرا كه لبهای كاهن میباید معرفت را حفظنماید تا شریعت را از دهانش بطلبند چونكه او رسول یهوه صبایوت میباشد.
8 امّا یهوه صبایوت میگوید كه شما از طریق تجاوز نموده، بسیاری را در شریعت لغزش دادید و عهد لاوی را شكستید.
9 بنابراین من نیز شما را نزد تمامی این قوم خوار و پست خواهم ساخت زیرا كه طریق مرا نگاه نداشته و در اجرای شریعت طرفداری نمودهاید.
10 آیا جمیع ما را یك پدر نیست و آیا یك خدا ما را نیافریده است؟ پس چرا عهد پدران خود را بیحرمت نموده، با یكدیگر خیانت میورزیم؟
11 یهودا خیانت ورزیده است و رجاسات را در اسرائیل و اورشلیم بعمل آوردهاند زیرا كه یهودا مَقْدَس خداوند را كه او آن را دوست میداشت بیحرمت نموده، دختر خدای بیگانه را به زنی گرفته است.
12 پس خداوند هر كس را كه چنین عمل نماید، هم خواننده و هم جواب دهنده را از خیمههای یعقوب منقطع خواهد ساخت و هر كس را نیز كه برای یهوه صبایوت هدیه بگذراند.
13 و این را نیز بار دیگر بعمل آوردهاید كه مذبح خداوند را با اشكها و گریه و ناله پوشانیدهاید و از اینجهت هدیه را باز منظور نمیدارد و آن را از دست شما مقبول نمیفرماید.
14 امّا شما میگویید سببِ این چیست؟ سبب این است كه خداوند در میان تو و زوجه جوانیات شاهد بوده است و تو به وی خیانت ورزیدهای، با آنكه او یار تو و زوجه هم عهد تو میبود.
15 و آیا او یكی را نیافرید با آنكه بقیه روح را میداشت و از چه سبب یك را (فقط آفرید)؟ از این جهت كه ذریت الهی را طلب میكرد. پس از روحهای خود باحذر باشید و زنهار احدی به زوجه جوانی خود خیانت نورزد.
16 زیرا یهوه خدای اسرائیل میگوید كه از طلاق نفرت دارم و نیز از اینكه كسی ظلم را به لباس خود بپوشاند. قول یهوه صبایوت این است پس از روحهای خود با حذر بوده، زنهار خیانت نورزید.
17 شما خداوند را به سخنان خود خسته نمودهاید و میگویید: چگونه او را خسته نمودهایم؟ از اینكه گفتهاید همه بدكاران به نظر خداوند پسندیده میباشند واو از ایشان مسرور است یا اینكه خدایی كه داوری كند كجا است؟
1 اینك من رسول خود را خواهم فرستاد و او طریق را پیش روی من مهیا خواهد ساخت؛ و خداوندی كه شما طالب او میباشید، ناگهان به هیكل خود خواهد آمد، یعنی آن رسول عهدی كه شما از او مسرور میباشید. هان او میآید! قول یهوه صبایوت این است.
2 امّا كیست كه روز آمدن او را متحمّل تواند شد؟ و كیست كه در حین ظهور وی تواند ایستاد؟ زیرا كه او مثل آتش قالگر و مانند صابون گازران خواهد بود.
3 و مثل قالگر و مصفّی كننده نقره خواهد نشست و بنیلاوی را طاهر ساخته، ایشان را مانند طلا و نقره مصفّی خواهد گردانید تا ایشان هدیهای برای خداوند به عدالت بگذرانند.
4 آنگاه هدیه یهودا و اورشلیم پسندیده خداوند خواهد شد چنانكه درایام قدیم و سالهای پیشین میبود.
5 و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضدّ جادوگران و زناكاران و آنانی كه قَسَم دروغ میخورند و كسانی كه بر مُزْدور در مزدش و بیوهزنان و یتیمان ظلم مینمایند و غریب را از حقّ خودش دور میسازند و از من نمیترسند، بزودی شهادت خواهم داد. قول یهوه صبایوت این است.
6 زیرا من كه یهوه میباشم، تبدیل نمیپذیرم و از این سبب شما ای پسران یعقوب هلاك نمیشوید.
7 شما از ایام پدران خود از فرایض من تجاوز نموده، آنها را نگاه نداشتهاید. امّا یهوه صبایوت میگوید: بسوی من بازگشت نمایید و من بسوی شما بازگشت خواهم كرد، امّا شما میگویید به چه چیز بازگشت نماییم.
8 آیا انسان خدا را گول زند؟ امّا شما مرا گول زدهاید و میگویید در چه چیز تو را گول زدهایم؟ در عُشرها و هدایا.
9 شما سخت ملعون شدهاید زیرا كه شما یعنی تمامی این امّت مرا گول زدهاید.
10 تمامی عُشرها را به مخزنهای من بیاورید تا در خانه من خوراك باشد و یهوه صبایوت میگوید مرا به اینطور امتحان نمایید كه آیا روزنههای آسمان را برای شما نخواهم گشاد و چنان بركتی بر شما نخواهم ریخت كه گنجایش آن نخواهد بود؟
11 و یهوه صبایوت میگوید: خورنده را به جهت شما منع خواهم نمود تا ثمرات زمین شما را ضایع نسازد و مَوِ شما در صحرا بیبار نشود.
12 و همه امّتها شما را خوشحال خواهند خواند زیرا یهوهصبایوت میگوید كه شما زمین مرغوب خواهید بود.
13 خداوند میگوید: به ضدّ من سخنان سخت گفتهاید و میگویید به ضدّ تو چه گفتهایم؟
14 گفتهاید: بیفایده است كه خدا را عبادت نماییم و چه سود از اینكه اوامر او را نگاه داریم و بحضور یهوه صبایوت با حزن سلوك نماییم؟
15 و حال متكبّران را سعادتمند میخوانیم و بدكاران نیز فیروز میشوند و ایشان خدا را امتحان میكنند و (معهذا) ناجی میگردند.
16 آنگاه ترسندگان خداوند با یكدیگر مكالمه كردند و خداوند گوش گرفته، ایشان را استماع نمود و كتاب یادگاری به جهت ترسندگان خداوند و به جهت آنانی كه اسم او را عزیز داشتند مكتوب شد.
17 و یهوه صبایوت میگوید كه ایشـان در آن روزی كه مـن تعیین نمودهام، مِلْك خاصّ من خواهند بود و بر ایشان ترحّم خواهم نمود، چنانكه كسی بر پسرش كه او را خدمت میكند ترحّم مینماید.
18 و شما برگشته، در میان عادلان و شریران و در میان كسانی كه خدا را خدمت مینمایند و كسانی كه او را خدمت نمینمایند، تشخیص خواهید نمود.
1 زیرا اینك آن روزی كه مثل تنور مشتعل میباشد، خواهد آمد و جمیع متكبّران و جمیع بدكاران كاه خواهند بود. و یهوه صبایوت میگویـد: آن روز كه میآید ایشان را چنان خواهد سوزانید كه نه ریشه و نه شاخهای برای ایشان باقی خواهد گذاشت.
2 امّا برای شما كه از اسم من میترسید، آفتاب عدالت طلوع خواهد كرد و بر بالهـای وی شفـا خواهـد بود و شما بیرون آمده، مانند گوسالههای پرواری جست و خیز خواهید كرد.
3 و یهوه صبایوت میگوید: شریران را پایمال خواهید نمود زیـرا در آن روزی كه من تعیین نمودهام، ایشان زیر كف پایهای شما خاكستر خواهند بود.
4 توراتِ بنده من موسی را كه آن را با فرایض و احكام به جهت تمامی اسرائیل در حُوریب امر فرمودم بیاد آورید.
5 اینك من ایلیای نبی را قبل از رسیدن روز عظیم و مَهیب خداوند نزد شما خواهم فرستاد.
6 و او دل پدران را بسوی پسران و دل پسران را بسوی پدران خواهد برگردانیـد، مبـادا بیایـم و زمین را به لعنت بزنـم.
#@#