کتاب مقدس Farsi Bible
1 كلام خداوند كه در ایام یوشّیا ابن آمون،پادشاه یهودا، بر صَفَنْیا ابن كوشی ابن جَدَلْیا ابن اَمَرْیا ابن حِزْقِیا نازل شد.
2 خداوند می‌گوید كه همه چیزها را از روی زمین بالّكل هلاك خواهم ساخت.
3 انسان و بهایم را هلاك می‌سازم. مرغان هوا و ماهیان دریا و سنگهای مصادم را با شریران هلاك می‌سازم. و انسان را از روی زمین منقطع می‌نمایم. قول خداوند این است.
4 و دست خود را بر یهودا و بر جمیع سَكَنه اورشلیم دراز می‌نمایم. و بقیه بَعْل و اسمهای مؤبدان و كاهنان را از این مكان منقطع می‌سازم.
5 و آنانی را كه لشكر آسمان را بر بامها می‌پرستند، و آن پرستندگان را كه به یهوه قَسَم می‌خورند و آنانی را كه به مَلْكوم سوگند می‌خورند،
6 و آنانی را كه از پیروی یهوه مُرتَدّ شده‌اند، و آنانی را كه خداوند را نمی‌طلبند و از او مسألت نمی‌نمایند.
7 به حضور خداوند یهوه خاموش باش، زیرا كه روز خداوند نزدیك است، چونكه خداوند قربانی‌ای مهیا كرده است و دعوت‌شدگان خود را تقدیس نموده است.
8 و در روز قربانی خداوند واقع خواهد شد كه من بر سروران و پسران پادشاه و همه آنانی كه لباس بیگانه می‌پوشند عقوبت خواهم رسانید.
9 و در آن روز بر همه آنانی كه برآستانه می‌جَهَند عقوبت خواهم رسانید و بر آنانی كه خانه خداوند خود را از ظلم و فریب پر می‌سازند.
10 و خداوند می‌گوید كه در آن روز صدای نعره‌ای از دروازه ماهی و وِلوِله‌ای از محلّه دوّم و شكستگی عظیمی از تلّها مسموع خواهد شد.
11 ای ساكنان مَكْتیش ولوله نمایید زیرا كه تمامی قوم كنعان تلف شده و همه آنانی كه نقره را برمی‌دارند منقطع گردیده‌اند.
12 و در آنوقت اورشلیم را به چراغها تفتیش خواهم نمود و بر آنانی كه بر دُرْدهای خود نشسته‌اند و در دلهای خود می‌گویند خداوند نه نیكویی می‌كند و نه بدی، عقوبت خواهم رسانید.
13 بنابراین، دولت ایشان تاراج و خانه‌های ایشان خراب خواهد شد؛ و خانه‌ها بنا خواهند نمود، امّا در آنها ساكن نخواهند شد و تاكستانها غرس خواهند كرد، امّا شراب آنها را نخواهند نوشید.
14 روز عظیم خداوند نزدیك است، نزدیك است و بزودی هرچه تمام‌تر می‌رسد. آواز روز خداوند مسموع است و مرد زورآور در آن به تلخی فریاد برخواهد آورد.
15 آن روز، روز غضب است، روز تنگی و اضطراب، روز خرابی و ویرانی، روزِ تاریكی و ظلمت، روز ابرها و ظلمتِ غلیظ،
16 روز كَرِنّا و هنگامه جنگ به ضدّ شهرهای حصاردار و به ضدّ برجهای بلند.
17 و مردمان را چنان به تنگ می‌آورم كه كورانه راه خواهند رفت زیرا كه به خداوند گناه ورزیده‌اند. پس خون ایشان مثل غبار و گوشت ایشان مانند سرگین ریخته خواهد شد.
18 در روز غضبِ خداوند نه نقره و نه طلای ایشان ایشان را تواند رهانید و تمامی جهان از آتش غیرت او سوخته خواهدشد، زیرا كه بر تمامی ساكنان جهان هلاكتی هولناك وارد خواهد آورد.
1 ای امّتی كه حیا ندارید، فراهم آیید و جمع بشوید!
2 قبل از آنكه حُكم نتاج بیاورد و آن روز مثل كاه بگذرد؛ قبل از آنكه حدّت خشم خداوند بر شما وارد آید؛ قبل از آنكه روز خشم خداوند بر شما برسد.
3 ای جمیع حلیمانِ زمین كه احكام او را بجا می‌آورید، عدالت را بطلبید و تَواضع را بجویید، شاید كه در روز خشم خداوند مستور شوید.
4 زیرا كه غَزَّه متروك می‌شود و اَشْقَلُون ویران می‌گردد و اَهل اَشْدُود را در وقت ظهر اخراج می‌نمایند و عَقْرُوْن از ریشه كنده می‌شود.
5 وای بر امّت كَریتیان كه بر ساحل دریا ساكنند. ای كنعان، ای زمین فِلِسطینیان كلام خداوند به ضدّ شما است و من تو را چنان هلاك می‌كنم كه كسی در تو ساكن نخواهد بود،
6 و ساحل دریا موضع مرتع‌های شبانان و آغلهای گوسفندان خواهد بود،
7 و ساحل دریا برای بقیه خاندان یهودا خواهد بود تا در آن بچرند. شبگاهان در خانه‌های اَشْقَلون خواهند خوابید زیرا یهوه خدایشان ازایشان تفقّد نموده، اسیران ایشان را باز خواهد آورد.
8 ملامت موآب و سرزنش بنی‌عَمُّون را شنیدم كه چگونه قوم مرا ملامت می‌كنند و بر سرحدِّ ایشان فخر می‌نمایند.
9 بنابراین، یهوه صبایوت خدای اسرائیل می‌گوید: به حیات خودم قَسم كه موآب مثل سَدوم و بنی‌عَمّون مثل عَمّوره خواهد شد. محّل خارها و حفره‌های نمك و ویرانی ابدی خواهد شد. بقیۀ قوم من آنها را غارت خواهند نمود و بقیه امّت من ایشان را به تصرّف خواهند آورد.
10 این به سبب تكبّر ایشان بر ایشان وارد خواهد آمد زیرا كه قوم یهوه صبایوت را ملامت نموده، بر ایشان فخر كردند.
11 پس خداوند به ضدّ ایشان مهیب خواهد بود زیرا كه تمامی خدایان جهان را زایل خواهد ساخت و جمیع جزایر امّت‌ها هر كدام از جای خود او را عبادت خواهند كرد.
12 و شما نیز ای حَبَشیان به شمشیر من كشته خواهید شد.
13 و دست خود را بر زمین شمال دراز كرده، آشور را هلاك خواهد كرد و نینوی را به ویرانی و به زمین خشك مثل بیابان مبدّل خواهد نمود.
14 و گله‌ها و تمامی حیوانات امّت‌ها در میانش‌خواهند خوابید و مرغ سقّا و خارپشت بر تاجهای ستونهایش منزل خواهند گرفت و آواز سراینده از پنجره‌هایش مسموع خواهد شد و خرابی بر آستانه‌هایش خواهد بود زیرا كه چوب سرو آزادش را برهنه خواهد كرد.
15 این است شهر فرحناك كه در اطمینان ساكن می‌بود و در دل خود می‌گفت: «من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ من هستم و غیر از من دیگری نیست.» چگونه خراب شد! خوابگاه حیوانات گردیده است! هر كه از آن عبور كند بر آن سخریه كرده، دست خود را خواهد جنبانید!
1 وای بر شهر فتنه انگیزِ نجسِ ظلم كننده!
2 آواز را نمی‌شنود و تأدیب را نمی‌پذیرد و بر خداوند توكّل نمی‌نماید و بر خدای خود تقرّب نمی‌جوید.
3 سرورانش در اندرونش شیران غرّان و داورانش گرگان شب كه چیزی تا صبح باقی نمی‌گذارند.
4 انبیایش مغرور و خیانتكارند. كاهنانش قدس را نجس می‌سازند و به شریعت مخالفت می‌ورزیدند.
5 خداوند در اندرونش عادل است و بی‌انصافی نمی‌نماید. هر بامداد حكم خود را روشن می‌سازد و كوتاهی نمی‌كند، امّا مرد ظالم حیا را نمی‌داند.
6 امّت‌ها را منقطع ساخته‌ام كه برجهای ایشان خراب شده است و كوچه‌های ایشان را چنان ویران كرده‌ام كه عبور كننده‌ای نباشد. شهرهای ایشان چنان منهدم گردیده است كه نه انسانی و نه ساكنی باقی مانده است.
7 و گفتم: كاش كه از من می‌ترسیدی و تأدیب را می‌پذیرفتی. تا آنكه مسكن او معدوم نمی‌شد، موافق هر آنچه بر او تعیین نموده بودم. لكن ایشان صبح زود برخاسته، اعمال خود را فاسد گردانیدند.
8 بنابراین خداوند می‌گوید: برای من منتظر باشید تا روزی كه به جهت غارت برخیزم زیرا كه قصد من این است كه امّت‌ها را جمع نمایم و ممالك را فراهم آورم تا غضب خود و تمامی حدّت خشم خویش را بر ایشان بریزم زیرا كه تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته خواهد شد.
9 زیرا كه در آن زمان، زبان پاك به امّت‌ها باز خواهم داد تا جمیع ایشان اسم یهوه را بخوانند و به یك دل او را عبادت نمایند.
10 از ماورای نهرهای حَبَش پرستندگانم یعنی دختر پراكندگانم هدیه‌ای برای من خواهند آورد.
11 در آن روز از همه اعمالت كه به من عصیان ورزیده‌ای خجل نخواهی شد زیرا كه در آن زمان آنانی را كه از تكبّر تو مسرورند، از میانت دور خواهم كرد و بار دیگر در كوه مقدّس من تكبّر نخواهی نمود.
12 امّا در میان تو قومی ذلیل و مسكین باقی خواهم گذاشت و ایشان بر اسم خداوند توكّل خواهند نمود.
13 و بقیه اسرائیل بی‌انصافی نخواهند نمود و دروغ نخواهند گفت و در دهان ایشان زبان فریبنده یافت نخواهد شد زیرا كه ایشان چرا كرده، به آرامی خواهند خوابید و ترساننده‌ای نخواهد بود.
14 ای دختر صهیون ترنّم نما! ای اسرائیل آواز شادمانی بده! ای دختر اورشلیم به تمامی دل شادمان شو و وجد نما !
15 خداوند عقوبت‌های تو را برداشته و دشمنانت را دور كرده است. یهوه پادشاه اسرائیل در میان تو است پس بار دیگر بلارا نخواهی دید.
16 در آن روز به اورشلیم گفته خواهد شد كه مترس! ای صهیون دستهای تو سُست نشود!
17 یهوه خدایت در میان تو قدیر است و نجات خواهد داد. او بر تو شادی بسیار خواهد نمود و در محبّت خود آرامی خواهد یافت و با سرودها بر تو شادی خواهد نمود.
18 آنانی را كه به جهت عیدها محزون می‌باشند و از آن تو هستند، جمع خواهم نمود كه عار بر ایشان بار سنگین می‌بود.
19 اینك در آن زمان برهمه آنانی كه بر تو ظلم می‌كردند، مكافات خواهم رسانید و لنگان را خواهم رهانید و رانده شدگان را جمع خواهم كرد و آنانی را كه عار ایشان در تمامی زمین می‌بود محّل تسبیح و اسم خواهم گردانید.
20 در آن زمان شما را در خواهم آورد و در آن زمان شما را جمع خواهم كرد زیرا خداوند می‌گوید: حینی كه اسیران شما را بنظر شما باز آورم، آنگاه شما را در میان تمامی قوم‌های زمین محلّ اسم و تسبیح خواهم گردانید.
#@#