¼º°æÀü¼­ °³¿ªÇѱÛÆÇ 1956³â
Türkçe Incil
Bölüm 1  2  3  4  5

 ¿¹·¹¹Ì¾ß ¾Ö°¡ 1Àå / Agitlar

1:1 ½½ÇÁ´Ù ÀÌ ¼ºÀÌ¿© º»·¡´Â °Å¹ÎÀÌ ¸¹´õ´Ï ÀÌÁ¦´Â ¾îÂî ±×¸® Àû¸·È÷ ¾É¾Ò´Â°í º»·¡´Â ¿­±¹ Áß¿¡ Å©´ø ÀÚ°¡ ÀÌÁ¦´Â °úºÎ °°°í º»·¡´Â ¿­¹æ Áß¿¡ °øÁÖ µÇ¾ú´ø ÀÚ°¡ ÀÌÁ¦´Â Á¶°ø µå¸®´Â ÀÚ°¡ µÇ¾úµµ´Ù

1:1 O kent ki, insan doluydu, Nasil da tek basina kaldi simdi! Büyüktü uluslar arasinda, Dul kadina döndü! Soyluydu iller arasinda, Angarya altina düstü!

1:2 ¹ã»õµµ·Ï ¾Ö°îÇÏ´Ï ´«¹°ÀÌ »´¿¡ È帧ÀÌ¿© »ç¶ûÇÏ´ø ÀÚ Áß¿¡ À§·ÎÇÏ´Â ÀÚ°¡ ¾ø°í Ä£±¸µµ ´Ù ¹è¹ÝÇÏ¿© ¿ø¼ö°¡ µÇ¾úµµ´Ù

1:2 Geceleyin aci aci agliyor, Yanaklarinda gözyasi; Avutan tek kisi bile yok Bunca oynasi arasinda. Dostlari ona hainlik etti, Düsman oldu.

1:3 À¯´Ù´Â ȯ³­°ú ¸¹Àº ¼ö°í·Î ÀÎÇÏ¿© »ç·ÎÀâÇô °¬µµ´Ù Àú°¡ ¿­¹æ¿¡ °ÅÇÏ¿© Æò°­À» ¾òÁö ¸øÇÔÀÌ¿© ±× ¸ðµç Ç̹ÚÇÏ´Â ÀÚ°¡ Àú¸¦ ÂÑ¾Æ ÇùÂøÇÑ °÷¿¡ ¹ÌÃƵµ´Ù

1:3 Yahuda aci çekip agir kölelik ettikten sonra Sürgün edildi, Uluslarin arasinda oturuyor, Ama rahat bulamiyor. O sikintidayken ardina düsenler ona yetisti.

1:4 ½Ã¿ÂÀÇ µµ·Î°¡ ó·®ÇÔÀÌ¿© Àý±â¿¡ ³ª¾Æ°¡´Â »ç¶÷ÀÌ ¾øÀ½À̷δ٠¸ðµç ¼º¹®ÀÌ È²ÀûÇϸç Á¦»çÀåµéÀÌ Åº½ÄÇϸç ó³àµéÀÌ ±Ù½ÉÇϸç Àúµµ °ï°í¸¦ ¹Þ¾Òµµ´Ù

1:4 Siyona giden yollar yas tutuyor, Çünkü bayramlara gelen yok. Bütün kapilari issiz, kâhinleri inliyor, Erden kizlari sikintida, kendisi de aci çekiyor.

1:5 ÀúÀÇ ´ëÀûÀÌ ¸Ó¸®°¡ µÇ°í ÀúÀÇ ¿ø¼ö°¡ ÇüÅëÇÔÀº ÀúÀÇ ÁË°¡ ¸¹À¸¹Ç·Î ¿©È£¿Í²²¼­ °ï°íÄÉ ÇϼÌÀ½À̶ó ¾î¸° ÀÚ³àµéÀÌ ´ëÀû¿¡°Ô »ç·ÎÀâÇûµµ´Ù

1:5 Hasimlari basa geçti, düsmanlari rahat içinde. Çok isyan ettigi için RAB ona aci çektiriyor, Yavrulari hasimlarinin gözü önünde sürgüne gitti.

1:6 ó³à ½Ã¿ÂÀÇ ¸ðµç ¿µ±¤ÀÌ ¶°³ª°¨ÀÌ¿© ÀúÀÇ ¸ñ¹éÀº ²ÃÀ» ãÁö ¸øÇÑ »ç½¿ÀÌ ÂÑ´Â ÀÚ ¾Õ¿¡¼­ Èû¾øÀÌ ´Þ¸² °°µµ´Ù

1:6 Siyon kizinin bütün güzelligi uçtu, Önderleri otlak bulamayan geyiklere döndü, Dermanlari kesildi Kendilerini kovalayanlarin önünde.

1:7 ¿¹·ç»ì·½ÀÌ È¯³­°ú ±º¹ÚÀ» ´çÇÏ´Â ³¯¿¡ ¿¾³¯ÀÇ ¸ðµç Áñ°Å¿òÀ» »ý°¢ÇÔÀÌ¿© ¹é¼ºÀÌ ´ëÀûÀÇ ¼Õ¿¡ ºüÁö³ª µ½´Â ÀÚ°¡ ¾ø°í ´ëÀûÀº º¸°í ±× ȲÀûÇÔÀ» ºñ¿ôµµ´Ù

1:7 Yerusalim sikinti içinde basibos dolasirken Eski günlerdeki varligini animsiyor. Halki hasminin eline düsüp de Yardimina kosan çikmayinca, Hasimlari haline bakip Yikilisina güldüler.

1:8 ¿¹·ç»ì·½ÀÌ Å©°Ô ¹üÁËÇϹǷΠºÒ°áÇÑ ÀÚ °°ÀÌ µÇ´Ï Àü¿¡ ³ôÀÌ´ø ¸ðµç ÀÚ°¡ ±× Àû½ÅÀ» º¸°í ¾÷½Å¿©±èÀÌ¿© Àú°¡ ź½ÄÇÏ¸ç ¹°·¯°¡µµ´Ù

1:8 Yerusalim büyük günah isledi, Bu yüzden kirlendi. Ona saygi duyanlarin hepsi Simdi onu hor görüyor, Çünkü onu çiplak gördüler. O da inleyip öbür yana dönüyor.

1:9 ÀúÀÇ ´õ·¯¿òÀÌ ±× Ä¡¸¶¿¡ ÀÖÀ¸³ª °á±¹À» »ý°¢Áö ¾Æ´ÏÇÔÀÌ¿© ±×·¯¹Ç·Î ³î¶ø°Ô ³·¾ÆÁ®µµ À§·ÎÇÒ ÀÚ°¡ ¾øµµ´Ù ¿©È£¿Í¿© ¿ø¼ö°¡ ½º½º·Î Å« üÇÏ¿À´Ï ³ªÀÇ È¯³­À» °¨ÂûÇϼҼ­

1:9 Kirliligi eteklerindeydi, Sonunu düsünmedi; Bu yüzden düsüsü korkunç oldu, Avutani yok. ‹‹Ya RAB, düskün halimi gör, Çünkü düsmanim kazandi!››

1:10 ´ëÀûÀÌ ¼ÕÀ» Æì¼­ º¸¹°À» »©¾Ñ¾Ò³ªÀÌ´Ù ÁÖ²²¼­ ÀÌ¹Ì À̹æÀÎÀ» ±ÝÇÏ¿© ÁÖÀÇ °øȸ¿¡ µé¾î¿ÀÁö ¸øÇÏ°Ô Çϼ̻ç¿À³ª ÀúÈñ°¡ ¼º¼Ò¿¡ µé¾î°£ °ÍÀ» ¿¹·ç»ì·½ÀÌ º¸¾Ò³ªÀÌ´Ù

1:10 Degerli her seyine düsman el uzatti. Tapinagina baska uluslarin girdigini gördü, Topluluguna girmesini yasakladigin uluslar.

1:11 ±× ¸ðµç ¹é¼ºÀÌ »ý¸íÀ» ¼Ò¼º½ÃÅ°·Á°í º¸¹°·Î ½Ä¹°µéÀ» ¹Ù²Ù¾ú´õ´Ï Áö±Ýµµ ź½ÄÇÏ¸ç ¾ç½ÄÀ» ±¸ÇϳªÀÌ´Ù ³ª´Â ºñõÇÏ¿À´Ï ¿©È£¿Í¿© ³ª¸¦ ±Ç°íÇϿɼҼ­

1:11 Halki inleyip ekmek ariyor, Yeniden güçlerine kavusmak için Degerli neleri varsa ekmekle degistiler; ‹‹Bak da gör, ya RAB, ne kadar sefil oldum.››

1:12 ¹«¸© Áö³ª°¡´Â ÀÚ¿© ³ÊÈñ¿¡°Ô´Â °ü°è°¡ ¾ø´Â°¡ ³»°Ô ÀÓÇÑ ±Ù½É °°Àº ±Ù½ÉÀÌ Àִ°¡, º¼Áö¾î´Ù ¿©È£¿Í²²¼­ Áø³ëÇϽŠ³¯¿¡ ³ª¸¦ ±«·Ó°Ô ÇϽŠ°ÍÀ̷δÙ

1:12 ‹‹Ey sizler, yoldan geçenler, Sizin için önemi yok mu bunun? Bakin da görün, basima gelen dert gibisi var mi? Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendigi gün Basima yagdirdi onu. basiniza da gelmesin.››

1:13 À§¿¡¼­ºÎÅÍ ³ªÀÇ °ñ¼ö¿¡ ºÒÀ» º¸³»¾î À̱â°Ô ÇÏ½Ã°í ³» ¹ß ¾Õ¿¡ ±×¹°À» º£Çª»ç ³ª·Î ¹°·¯°¡°Ô ÇϼÌÀ½ÀÌ¿© Á¾ÀÏÅä·Ï °íÀûÇÏ¿© °ïºñÄÉ Çϼ̵µ´Ù

1:13 Ates saldi yukaridan, Kemiklerimin içine isledi ates; Ag serdi ayaklarima, Geri çevirdi beni; Mahvetti, baygin kaldim bütün gün.

1:14 ³» Á˾ÇÀÇ ¸Û¿¡¸¦ ±× ¼ÕÀ¸·Î ¹­°í ¾ô¾î ³» ¸ñ¿¡ ¿Ã¸®»ç ³» ÈûÀ» ÇÇ°ïÄÉ ÇϼÌÀ½ÀÌ¿© ³»°¡ ´çÇÒ ¼ö ¾ø´Â ÀÚÀÇ ¼Õ¿¡ ÁÖ²²¼­ ³ª¸¦ ºÙÀ̵̼µ´Ù

1:14 Isyanlarim boyunduruga döndü, RABbin eliyle birbirine tutturulup Boynuma geçirildi, gücüm tükendi. Rab karsi duramadigim Insanlarin eline verdi beni.

1:15 ÁÖ²²¼­ ³» Áö°æ ¾È ¸ðµç ¿ë»ç¸¦ ¾ø´Â °Í °°ÀÌ ¿©±â½Ã°í ¼ºÈ¸¸¦ ¸ð¾Æ ³» ¼Ò³âµéÀ» ºÎ¼ö½ÉÀÌ¿© ó³à À¯´Ù¸¦ ¼úƲ¿¡ ¹âÀ¸¼Ìµµ´Ù

1:15 Hiçe saydi beni savunan yigitleri, Gençlerimi kirip geçirmek için çagri yapti ordulara, Rab erden Yahuda kizini Üzüm sikma çukurunda çignedi adeta.

1:16 À̸¦ ÀÎÇÏ¿© ³»°¡ ¿ì´Ï ³» ´«¿¡ ´«¹°ÀÌ ¹° °°ÀÌ È帧ÀÌ¿© ³ª¸¦ À§·ÎÇÏ¿© ³» ¿µÀ» ¼Ò¼º½Ãų ÀÚ°¡ ¸Ö¸® ¶°³µÀ½À̷δ٠¿ø¼öµéÀÌ À̱â¸Å ³» ÀÚ³àµéÀÌ ¿Ü·Óµµ´Ù

1:16 ‹‹Agliyorum bunlara, Gözlerimden yaslar bosaniyor; Çünkü beni avutan, Canimi tazeleyen benden uzak. Çocuklarim saskina döndü, Çünkü düsmanim üstün çikti.››

1:17 ½Ã¿ÂÀÌ µÎ ¼ÕÀ» ÆñÀ¸³ª À§·ÎÇÒ ÀÚ°¡ ¾øµµ´Ù ¿©È£¿Í²²¼­ ¾ß°öÀÇ »ç¸é¿¡ ÀÖ´Â ÀÚ¸¦ ¸íÇÏ¿© ¾ß°öÀÇ ´ëÀûÀÌ µÇ°Ô ÇϼÌÀ¸´Ï ¿¹·ç»ì·½Àº ÀúÈñ °¡¿îµ¥ ºÒ°áÇÑ ÀÚ °°µµ´Ù

1:17 Siyon ellerini açmis, Ama onu avutan yok. RAB Yakup soyuna karsi buyruk verdi, Komsulari ona hasim olsun, dedi. Yerusalim aralarinda paçavraya döndü.

1:18 ¿©È£¿Í´Â ÀǷοì½Ãµµ´Ù ³»°¡ ¿©È£¿ÍÀÇ ¸í·ÉÀ» °Å¿ªÇÏ¿´µµ´Ù ³ÊÈñ ¸ðµç ¹é¼ºµé¾Æ ³» ¸»À» µè°í ³» ±Ù½ÉÀ» º¼Áö¾î´Ù ³ªÀÇ Ã³³à¿Í ¼Ò³âµéÀÌ »ç·ÎÀâÇô °¬µµ´Ù

1:18 ‹‹RAB haklidir, çünkü buyruguna karsi geldim. Simdi dinleyin, ey halklar, çektigim aciyi görün; Erden kizlarim, gençlerim sürgüne gitti.

1:19 ³»°¡ ³» »ç¶ûÇÏ´Â ÀÚ¸¦ ºÒ·¶À¸³ª ÀúÈñ°¡ ³ª¸¦ ¼Ó¿´À¸¸ç ³ªÀÇ Á¦»çÀåµé°ú Àå·ÎµéÀº ¼Ò¼º½Ãų ½Ä¹°À» ±¸ÇÏ´Ù°¡ ¼ºÁß¿¡¼­ ±âÀýÇÏ¿´µµ´Ù

1:19 Oynaslarimi çagirdim, Ama aldattilar beni. Yeniden güçlerine kavusmak için yiyecek ararken Kâhinlerimle önderlerim kentte can verdi.

1:20 ¿©È£¿Í¿© µ¹¾Æº¸¿É¼Ò¼­ ³»°¡ ȯ³­ Áß¿¡¼­ ¸¶À½ÀÌ ±«·Ó°í ¸¶À½ÀÌ ¹ø³úÇÏ¿À´Ï ³ªÀÇ ÆпªÀÌ ½ÉÈ÷ Å­ÀÌ´ÏÀÌ´Ù ¹ÛÀ¸·Î´Â Ä®ÀÇ »ì·úÀÌ ÀÖ°í Áý¿¡´Â »ç¸Á °°Àº °ÍÀÌ ÀÖ³ªÀÌ´Ù

1:20 Gör, ya RAB, ne sikintilar çektigimi, Içim kaniyor, yüregim buruk, Çünkü çok asilik ettim; Disarida kiliç beni çocuklarimdan ayirmakta, Içerdeyse ölüm kol gezmekte.

1:21 ÀúÈñ°¡ ³ªÀÇ Åº½ÄÀ» µé¾úÀ¸³ª ³ª¸¦ À§·ÎÇÏ´Â ÀÚ°¡ ¾ø°í ³ªÀÇ ¸ðµç ¿ø¼ö°¡ ³ªÀÇ Àç¾ÓÀ» µé¾úÀ¸³ª ÁÖ²²¼­ ÀÌ·¸°Ô ÇàÇϽÉÀ» ±â»µÇϳªÀÌ´Ù ÁÖ²²¼­ ¹ÝÆ÷ÇϽŠ³¯À» À̸£°Ô ÇϽø®´Ï ÀúÈñ°¡ ³ª¿Í °°ÀÌ µÇ°Ú³ªÀÌ´Ù

1:21 Inledigimi duydular, Beni avutan olmadi. Bütün düsmanlarim basima gelen felaketi duydu, Sen yaptin diye sevinçten costular. Ilan ettigin günü getir, Onlar da benim gibi olsunlar.

1:22 ÀúÈñ ¸ðµç ¾ÇÀ» ÁÖ ¾Õ¿¡ ³ªÅ¸³»½Ã°í ³ªÀÇ ¸ðµç Á˾ÇÀ» ÀÎÇÏ¿© ³»°Ô ÇàÇϽŠ°Í °°ÀÌ ÀúÈñ¿¡°Ô ÇàÇϿɼҼ­ ³ªÀÇ Åº½ÄÀÌ ¸¹°í ³ªÀÇ ¸¶À½ÀÌ °ïºñÇÏ´ÏÀÌ´Ù

1:22 Yaptiklari her kötülügü animsa, Isyanlarimdan ötürü bana ne yaptinsa onlara da yap; Çünkü sürekli inliyor, bayginlik geçiriyorum.››

 ¿¹·¹¹Ì¾ß ¾Ö°¡ 2Àå / Agitlar

2:1 ½½ÇÁ´Ù ÁÖ²²¼­ ¾îÂî ±×¸® Áø³ëÇÏ»ç ó³à ½Ã¿ÂÀ» ±¸¸§À¸·Î µ¤À¸¼Ì´Â°í À̽º¶ó¿¤ÀÇ ¾Æ¸§´Ù¿î °ÍÀ» Çϴÿ¡¼­ ¶¥¿¡ ´øÁö¼ÌÀ½ÀÌ¿© Áø³ëÇϽŠ³¯¿¡ ±× ¹ßµî»óÀ» ±â¾ïÁö ¾Æ´ÏÇϼ̵µ´Ù

2:1 Rab öfkelenince Siyon kizini nasil bulutla kapladi! Israilin görkemini gökten yere firlatti, Öfkelendigi gün ayaginin taburesini animsamadi.

2:2 ÁÖ²²¼­ ¾ß°öÀÇ ¸ðµç °Åó¸¦ »ïÅ°½Ã°í ±àÈáÈ÷ ¿©±âÁö ¾Æ´ÏÇϼÌÀ½ÀÌ¿© ³ëÇÏ»ç ó³à À¯´ÙÀÇ °ß°íÇÑ ¼ºÀ» Çæ¾î ¶¥¿¡ ¾þÀ¸½Ã°í ³ª¶ó¿Í ¹æ¹éÀ¸·Î ¿åµÇ°Ô Çϼ̵µ´Ù

2:2 Yakup soyunun yasadigi her yeri acimadan yuttu, Yahuda kizinin surlu kentlerini gazabiyla yikti, Yerle bir etti onlari, Kralligini ve önderlerini alçaltti.

2:3 ¸Í·ÄÇÑ Áø³ë·Î À̽º¶ó¿¤ ¸ðµç »ÔÀ» ÀÚ¸£¼ÌÀ½ÀÌ¿© ¿ø¼ö ¾Õ¿¡¼­ ¿À¸¥¼ÕÀ» °ÅµÎ½Ã°í ¸Í·ÄÇÑ ºÒÀÌ »ç¹æÀ¸·Î »ç¸§ °°ÀÌ ¾ß°öÀ» »ç¸£¼Ìµµ´Ù

2:3 Kizgin öfkesiyle Israilin gücünü kökünden kesti, Düsmanin önünde sag elini onlarin üstünden çekti, Çevresini yiyip bitiren alevli ates gibi Yakup soyunu yakti.

2:4 ¿ø¼ö °°ÀÌ È°À» ´ç±â°í ´ëÀûó·³ ¿À¸¥¼ÕÀ» µé°í ¼­¼­ ´«¿¡ ¾Æ¸§´Ù¿î ¸ðµç ÀÚ¸¦ »ì·úÇϼÌÀ½ÀÌ¿© ó³à ½Ã¿ÂÀÇ À帷¿¡ ³ë¸¦ ºÒó·³ ½ñÀ¸¼Ìµµ´Ù

2:4 Düsman gibi yayini gerdi, Hasim gibi sag elini kaldirdi, Göz zevkini oksayan herkesi öldürdü, Gazabini Siyon kizinin çadiri üstüne ates gibi döktü.

2:5 ÁÖ²²¼­ ¿ø¼ö °°ÀÌ µÇ¾î À̽º¶ó¿¤À» »ïÅ°¼ÌÀ½ÀÌ¿© ¸ðµç ±ÃÀ» »ïÅ°¼Ì°í °ß°íÇÑ ¼ºµéÀ» ÈÑÆÄÇÏ»ç ó³à À¯´Ù¿¡ ±Ù½É°ú ¾ÖÅëÀ» ´õÇϼ̵µ´Ù

2:5 Rab adeta bir düsman olup Israili yuttu, Bütün saraylarini yutup surlu kentlerini yikti, Yahuda kizinin feryadini, figanini arsa çikardi.

2:6 ¼º¸·À» µ¿»êÀÇ Ãʸ· °°ÀÌ Çæ¾î ¹ö¸®½Ã¸ç °øȸ ó¼Ò¸¦ ÈÑÆÄÇϼ̵µ´Ù ¿©È£¿Í²²¼­ ½Ã¿Â °¡¿îµ¥¼­ Àý±â¿Í ¾È½ÄÀÏÀ» Àؾî¹ö¸®°Ô ÇϽøç Áø³ëÇÏ»ç ¿Õ°ú Á¦»çÀåÀ» ¸ê½ÃÇϼ̵µ´Ù

2:6 Bahçe çardagini söker gibi kendi çardagini söküp atti, Bulusma yerini yok etti, RAB Siyonda bayram ve Sabat günlerini unutturdu, Siddetli öfkesi yüzünden krali da kâhini de reddetti.

2:7 ¿©È£¿Í²²¼­ ¶Ç ÀÚ±â Á¦´ÜÀ» ¹ö¸®½Ã¸ç Àڱ⠼º¼Ò¸¦ ¹Ì¿öÇÏ½Ã¸ç ±ÃÀåÀ» ¿ø¼öÀÇ ¼Õ¿¡ ºÙÀ̼ÌÀ¸¸Å ÀúÈñ°¡ ¿©È£¿ÍÀÇ Àü¿¡¼­ ÈÍÈ­Çϱ⸦ Àý±â ³¯°ú °°ÀÌ ÇÏ¿´µµ´Ù

2:7 Rab sunagini atti, Tapinagini terk etti; Siyon saraylarini çeviren surlari düsman eline birakti. Bayram gününde oldugu gibi, Düsman RABbin Tapinaginda sevinç çigliklari atti.

2:8 ¿©È£¿Í²²¼­ ó³à ½Ã¿ÂÀÇ ¼ºÀ» Çæ±â·Î °á½ÉÇϽðí ÁÙÀ» ¶ì°í ÈÑÆÄÇÔ¿¡¼­ ¼ÕÀ» °ÅµÎÁö ¾Æ´ÏÇÏ»ç ¼º°ú °ûÀ¸·Î Åë°îÇÏ°Ô ÇϼÌÀ¸¸Å ÀúÈñ°¡ ÇÔ²² ¼èÇÏ¿´µµ´Ù

2:8 RAB Siyon kizinin surlarini yikmaya karar verdi, Ipi gerdi ve yikmaktan el çekmedi, Iç ve dis surlara yas tutturdu, Ikisinin de gücü tükendi.

2:9 ¼º¹®ÀÌ ¶¥¿¡ ¹¯È÷¸ç ºøÀåÀÌ ²ª¿© ÈÑÆÄµÇ°í ¿Õ°ú ¹æ¹éµéÀÌ À²¹ý ¾ø´Â ¿­¹æ °¡¿îµ¥ ÀÖÀ¸¸ç ±× ¼±ÁöÀÚµéÀº ¿©È£¿ÍÀÇ ¹¬½Ã¸¦ ¹ÞÁö ¸øÇϴµµ´Ù

2:9 Siyonun kapilari yere batti, RAB kapi sürgülerini kirip yok etti, Kraliyla önderleri baska uluslarin arasinda kaldi, Kutsal Yasa uygulanmaz oldu, Peygamberlerine RABden görüm gelmiyor artik.

2:10 ó³à ½Ã¿ÂÀÇ Àå·ÎµéÀÌ ¶¥¿¡ ¾É¾Æ ÀáÀáÇÏ°í Ƽ²øÀ» ¸Ó¸®¿¡ ¹«¸¨¾²°í ±½Àº º£¸¦ Ç㸮¿¡ µÑ·¶À½ÀÌ¿© ¿¹·ç»ì·½ ó³àµéÀº ¸Ó¸®¸¦ ¶¥¿¡ ¼÷¿´µµ´Ù

2:10 Siyon kizinin ileri gelenleri suskun, yere oturmus, Baslarina toprak saçip çul kusanmislar, Yerusalimin erden kizlari yere egmis baslarini.

2:11 ³» ´«ÀÌ ´«¹°¿¡ »óÇÏ¸ç ³» âÀÚ°¡ ²úÀ¸¸ç ³» °£ÀÌ ¶¥¿¡ ½ñ¾ÆÁ³À¸´Ï À̴ ó³à ³» ¹é¼ºÀÌ ÆиÁÇÏ¿© ¾î¸° ÀÚ³à¿Í Á¥ ¸Ô´Â ¾ÆÀ̵éÀÌ ¼ºÀ¾ ±æ°Å¸®¿¡ È¥¹ÌÇÔÀ̷δÙ

2:11 Gözlerim tükenmekte aglamaktan, Içim kaniyor; Halkimin yikimindan Yüregim sizliyor, Çünkü kent meydanlarinda çocuklarla bebekler bayilmakta.

2:12 ÀúÈñ°¡ ¼ºÀ¾ ±æ°Å¸®¿¡¼­ »óÇÑ ÀÚó·³ È¥¹ÌÇÏ¿© ±× ¾î¹ÌÀÇ Ç°¿¡¼­ È¥ÀÌ ¶°³¯ ¶§¿¡ ¾î¹Ì¿¡°Ô À̸£±â¸¦ °î½Ä°ú Æ÷µµÁÖ°¡ ¾îµð ÀÖ´À´¢ Çϵµ´Ù

2:12 Kent meydanlarinda yaralilar gibi bayilip Can çekisirken annelerinin bagrinda, ‹‹Ekmekle sarap nerede?›› diye soruyorlar annelerine.

2:13 ó³à ¿¹·ç»ì·½ÀÌ¿© ³»°¡ ¹«¾ùÀ¸·Î ³×°Ô Áõ°ÅÇÏ¸ç ¹«¾ùÀ¸·Î ³×°Ô ºñÀ¯ÇÒ²¿ ó³à ½Ã¿ÂÀÌ¿© ³»°¡ ¹«¾ùÀ¸·Î ³×°Ô ºñ±³ÇÏ¿© ³Ê¸¦ À§·ÎÇÒ²¿ ³ÊÀÇ Æı«µÊÀÌ ¹Ù´Ù °°ÀÌ Å©´Ï ´©°¡ ³Ê¸¦ °íÄ¥¼Ò³Ä

2:13 Senin için ne diyeyim? Ey Yerusalim kizi, seni neye benzeteyim? Ey Siyonun erden kizi, sana neyi örnek göstereyim de Seni avutayim? Sendeki gedik deniz kadar büyük, Kim sana sifa verebilir?

2:14 ³× ¼±ÁöÀÚµéÀÌ ³×°Ô ´ëÇÏ¿© ÇêµÇ°í ¾î¸®¼®Àº ¹¬½Ã¸¦ º¸¾ÒÀ¸¹Ç·Î ³× Á˾ÇÀ» µå·¯³»¾î¼­ ³× »ç·ÎÀâÈù °ÍÀ» µ¹ÀÌÅ°Áö ¸øÇÏ¿´µµ´Ù ÀúÈñ°¡ °ÅÁþ °æ°í¿Í ¹ÌȤÄÉ ÇÒ °Í¸¸ º¸¾Òµµ´Ù

2:14 Peygamberlerin senin için bos ve anlamsiz görümler gördüler. Suçunu ortaya çikarsalardi, eski gönencine kavusabilirdin; Oysa seni ayartacak bos görümler gördüler.

2:15 ¹«¸© Áö³ª°¡´Â ÀÚ´Â ´Ù ³Ê¸¦ ÇâÇÏ¿© ¹ÚÀåÇϸç ó³à ¿¹·ç»ì·½À» ÇâÇÏ¿© ºñ¼ÒÇÏ°í ¸Ó¸®¸¦ Èçµé¸ç ¸»Çϱ⸦ ¿ÂÀüÇÑ ¿µ±¤À̶ó, õÇÏÀÇ Èñ¶ôÀ̶ó ÀÏÄ´ø ¼ºÀÌ ÀÌ ¼ºÀÌ³Ä Çϸç

2:15 Yoldan geçen herkes el çirparak seninle alay ediyor, Yerusalim kizina bas sallayip islik çalarak, ‹‹Bütün dünyanin sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?›› diyorlar.

2:16 ³ÊÀÇ ¸ðµç ¿ø¼ö´Â ³Ê¸¦ ÇâÇÏ¿© ÀÔÀ» ¹ú¸®¸ç ºñ¼ÒÇÏ°í À̸¦ °¥¸ç ¸»Çϱ⸦ ¿ì¸®°¡ Àú¸¦ »ïÄ×µµ´Ù ¿ì¸®°¡ ¹Ù¶ó´ø ³¯ÀÌ °ú¿¬ ÀÌ ³¯À̶ó ¿ì¸®°¡ ¾ò±âµµ ÇÏ°í º¸±âµµ ÇÏ¿´´Ù Çϵµ´Ù

2:16 Düsmanlarinin hepsi seninle alay etti, Islik çalip dis gicirdatarak, ‹‹Onu yuttuk›› diyorlar, ‹‹Iste bekledigimiz gün, sonunda gördük onu.››

2:17 ¿©È£¿Í²²¼­ ÀÌ¹Ì Á¤ÇϽŠÀÏÀ» ÇàÇÏ½Ã°í ¿¾³¯¿¡ ¸íÇϽŠ¸»¾¸À» ´Ù ÀÌ·ç¼ÌÀ½ÀÌ¿© ±àÈáÈ÷ ¿©±âÁö ¾Æ´ÏÇϽðí ÈÑÆÄÇÏ»ç ¿ø¼ö·Î ³Ê¸¦ ÀÎÇÏ¿© Áñ°Å¿öÇÏ°Ô ÇÏ¸ç ³ÊÀÇ ´ëÀûÀÇ »Ô·Î ³ôÀÌ µé¸®°Ô Çϼ̵µ´Ù

2:17 RAB düsündügünü yapti, Geçmiste söyledigi sözü yerine getirdi, Yikti, acimadi, Düsmani senin haline sevindirdi, Hasimlarini güçlü kildi. boynuzunu yükseltti››.

2:18 ÀúÈñ ¸¶À½ÀÌ ÁÖ¸¦ ÇâÇÏ¿© ºÎ¸£Â¢±â¸¦ ó³à ½Ã¿ÂÀÇ ¼º°û¾Æ ³Ê´Â ¹ã³·À¸·Î ´«¹°À» °­Ã³·³ È긱Áö¾î´Ù ½º½º·Î ½¬Áö ¸»°í ³× ´«µ¿ÀÚ·Î ½¬°Ô ÇÏÁö ¸»Áö¾î´Ù

2:18 Halk Rabbe yürekten feryat ediyor. Ey Siyon kizinin surlari, Gece gündüz gözyasin sel gibi aksin! Dinlenme, gözüne uyku girmesin!

2:19 ¹ã ÃÊ°æ¿¡ ÀϾ ºÎ¸£Â¢À»Áö¾î´Ù ³× ¸¶À½À» ÁÖÀÇ ¾ó±¼ ¾Õ¿¡ ¹° ½ñµí ÇÒÁö¾î´Ù °¢ ±æ¸Ó¸®¿¡¼­ ÁÖ·Á È¥¹ÌÇÑ ³× ¾î¸° ÀÚ³àÀÇ »ý¸íÀ» À§ÇÏ¿© ÁÖ¸¦ ÇâÇÏ¿© ¼ÕÀ» µéÁö¾î´Ù ÇÏ¿´µµ´Ù

2:19 Kalk, gece her nöbet basinda haykir, Rabbin huzurunda yüregini su gibi dök! Her sokak basinda açliktan bayilan çocuklarinin basi için Ona ellerini aç.

2:20 ¡Û ¿©È£¿Í¿© °¨ÂûÇϼҼ­ ´µ°Ô ÀÌ°°ÀÌ ÇàÇϼ̴ÂÁö¿ä ¿©ÀεéÀÌ ¾îÂî Àڱ⠿­¸Å °ð ¼Õ¿¡ ¹Þµç ¾ÆÀ̸¦ ¸ÔÀ¸¿À¸ç Á¦»çÀåµé°ú ¼±ÁöÀÚµéÀÌ ¾îÂî ÁÖÀÇ ¼º¼Ò¿¡¼­ »ì·úÀ» ´çÇÏ¿À¸®À̱î

2:20 ‹‹Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptin? Kadinlar çocuklarini, sevgili yavrularini mi yesin? Kâhinle peygamber Rabbin Tapinaginda mi öldürülsün?

2:21 ³ëÀ¯´Â ´Ù ±æ¹Ù´Ú¿¡ ¾þµå·¯Á³»ç¿À¸ç ³» ó³àµé°ú ¼Ò³âµéÀÌ Ä®¿¡ Á×¾ú³ªÀÌ´Ù ÁÖ²²¼­ Áø³ëÇϽŠ³¯¿¡ Á×ÀÌ½ÃµÇ ±àÈáÈ÷ ¿©±âÁö ¾Æ´ÏÇÏ½Ã°í »ìÀ°Çϼ̳ªÀÌ´Ù

2:21 Gençler, yaslilar sokaklarda, yerlerde yatiyor, Kiliçtan geçirildi erden kizlarimla gençlerim, Öfkelendigin gün öldürdün onlari, acimadan bogazladin.

2:22 ÁÖ²²¼­ ³» µÎ·Á¿î ÀÏÀ» »ç¹æ¿¡¼­ ºÎ¸£½Ã±â¸¦ Àý±â¿¡ ¹«¸®¸¦ ºÎ¸§ °°ÀÌ Çϼ̳ªÀÌ´Ù ¿©È£¿Í²²¼­ Áø³ëÇϽŠ³¯¿¡ ÇÇÇϰųª ³²Àº ÀÚ°¡ ¾ø¾ú³ªÀÌ´Ù ³» ¼Õ¿¡ ¹Þµé¾î ±â¸£´Â ÀÚ¸¦ ³» ¿ø¼ö°¡ ´Ù ¸êÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù

2:22 Bir bayram günü davet eder gibi Beni dehsete düsürenleri davet ettin her yandan. RAB'bin öfkelendigi gün kaçip kurtulan, Sag kalan olmadi. Sevgiyle büyüttügüm çocuklarimi Düsmanim yok etti.››

 ¿¹·¹¹Ì¾ß ¾Ö°¡ 3Àå / Agitlar

3:1 ¿©È£¿ÍÀÇ ³ëÇϽŠ¸Å·Î ÀÎÇÏ¿© °í³­ ´çÇÑ ÀÚ´Â ³»·Î´Ù

3:1 RABbin gazap degnegi altinda aci çeken adam benim.

3:2 ³ª¸¦ À̲ø¾î Èæ¾Ï¿¡ ÇàÇÏ°í ±¤¸í¿¡ ÇàÄ¡ ¾Ê°Ô ÇϼÌÀ¸¸ç

3:2 Beni güttü, Isikta degil karanlikta yürüttü.

3:3 Á¾ÀÏÅä·Ï ¼ÕÀ» µ¹ÀÌÄÑ ÀÚÁÖ ÀÚÁÖ ³ª¸¦ Ä¡½Ãµµ´Ù

3:3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldiriyor.

3:4 ³ªÀÇ »ì°ú °¡Á×À» ¼èÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ³ªÀÇ »À¸¦ ²ªÀ¸¼Ì°í

3:4 Etimi, derimi yipratti, kemiklerimi kirdi.

3:5 ´ãÁó°ú ¼ö°í¸¦ ½×¾Æ ³ª¸¦ ¿¡¿ì¼ÌÀ¸¸ç

3:5 Beni kusatti, Aci ve zahmetle sardi çevremi.

3:6 ³ª·Î Èæ¾Ï¿¡ °ÅÇÏ°Ô ÇϽñ⸦ Á×Àº Áö ¿À·£ ÀÚ °°°Ô Çϼ̵µ´Ù

3:6 Çoktan ölmüs ölüler gibi Beni karanlikta yasatti.

3:7 ³ª¸¦ µÑ·¯½Î¼­ ³ª°¡Áö ¸øÇÏ°Ô ÇÏ½Ã°í ³ªÀÇ »ç½½À» ¹«°Ì°Ô ÇϼÌÀ¸¸ç

3:7 Çevreme duvar çekti, disari çikamiyorum, Zincirimi agirlastirdi.

3:8 ³»°¡ ºÎ¸£Â¢¾î µµ¿òÀ» ±¸Çϳª ³» ±âµµ¸¦ ¹°¸®Ä¡½Ã¸ç

3:8 Feryat edip yardim isteyince de Duama set çekiyor.

3:9 ´ÙµëÀº µ¹À» ½×¾Æ ³» ±æÀ» ¸·À¸»ç ³» ø°æÀ» ±Á°Ô Çϼ̵µ´Ù

3:9 Yontma taslarla yollarimi kesti, Dolastirdi yollarimi.

3:10 Àú´Â ³»°Ô ´ëÇÏ¿© ¾þµå¸®¾î ±â´Ù¸®´Â °õ°ú Àº¹ÐÇÑ °÷ÀÇ »çÀÚ °°À¸»ç

3:10 Benim için O pusuya yatmis bir ayi, Gizlenmis bir aslandir.

3:11 ³ªÀÇ ±æ·Î Ä¡¿ìÄ¡°Ô ÇÏ½Ã¸ç ³» ¸öÀ» ÂõÀ¸½Ã¸ç ³ª·Î Àû¸·ÇÏ°Ô Çϼ̵µ´Ù

3:11 Yollarimi saptirdi, paraladi, Mahvetti beni.

3:12 È°À» ´ç±â°í ³ª·Î °ú³áÀ» »ïÀ¸½ÉÀÌ¿©

3:12 Yayini gerdi, okunu savurmak için Beni nisangah olarak dikti.

3:13 Àüµ¿ÀÇ »ì·Î ³» Ç㸮¸¦ ¸ÂÃ߼̵µ´Ù

3:13 Oklarini böbreklerime sapladi.

3:14 ³ª´Â ³» ¸ðµç ¹é¼º¿¡°Ô Á¶·Õ°Å¸® °ð Á¾ÀÏÅä·Ï ±×µéÀÇ ³ë·§°Å¸®°¡ µÇ¾úµµ´Ù

3:14 Halkimin önünde gülünç düstüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

3:15 ³ª¸¦ ¾´ °ÍÀ¸·Î ¹èºÒ¸®½Ã°í ¾¦À¸·Î ÃëÇÏ°Ô ÇϼÌÀ¸¸ç

3:15 Beni aciya doyurdu, Bana doyasiya pelinsuyu içirdi.

3:16 Á¶¾àµ¹·Î ³» À̸¦ ²ªÀ¸½Ã°í Àç·Î ³ª¸¦ µ¤À¸¼Ìµµ´Ù

3:16 Dislerimi çakil taslariyla kirdi, Kül içinde diz çöktürdü bana.

3:17 ÁÖ²²¼­ ³» ½É·ÉÀ¸·Î Æò°­À» ¸Ö¸® ¶°³ª°Ô ÇÏ½Ã´Ï ³»°¡ º¹À» ÀØ¾î ¹ö·ÈÀ½ÀÌ¿©

3:17 Esenlik yüzü görmedi canim, Mutlulugu unuttum.

3:18 ½º½º·Î À̸£±â¸¦ ³ªÀÇ Èû°ú ¿©È£¿Í²² ´ëÇÑ ³» ¼Ò¸ÁÀÌ ²÷¾îÁ³´Ù ÇÏ¿´µµ´Ù

3:18 Bu yüzden diyorum ki, ‹‹Dermanim tükendi, RABden umudum kesildi.››

3:19 ¡Û ³» °íÃÊ¿Í Àç³­ °ð ¾¦°ú ´ãÁóÀ» ±â¾ïÇϼҼ­

3:19 Acimi, basiboslugumu, Pelinotuyla ödü animsa!

3:20 ³» ½É·ÉÀÌ ±×°ÍÀ» ±â¾ïÇÏ°í ³«½ÉÀÌ µÇ¿À³ª

3:20 Hâlâ onlari düsünmekte Ve sikilmaktayim.

3:21 Á߽ɿ¡ ȸ»óÇÑÁï ¿ÀÈ÷·Á ¼Ò¸ÁÀÌ ÀÖ»ç¿ÈÀº

3:21 Ama sunu animsadikça umutlaniyorum:

3:22 ¿©È£¿ÍÀÇ ÀÚºñ¿Í ±àÈáÀÌ ¹«±ÃÇϽùǷΠ¿ì¸®°¡ Áø¸êµÇÁö ¾Æ´ÏÇÔÀÌ´ÏÀÌ´Ù

3:22 RABbin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz; sayesinde yok olmadik.››

3:23 ÀÌ°ÍÀÌ ¾Æħ¸¶´Ù »õ·Î¿ì´Ï ÁÖÀÇ ¼º½ÇÀÌ Å©µµ¼ÒÀÌ´Ù

3:23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

3:24 ³» ½É·É¿¡ À̸£±â¸¦ ¿©È£¿Í´Â ³ªÀÇ ±â¾÷ÀÌ½Ã´Ï ±×·¯¹Ç·Î ³»°¡ Àú¸¦ ¹Ù¶ó¸®¶ó Çϵµ´Ù

3:24 ‹‹Benim payima düsen RABdir›› diyor canim, ‹‹Bu yüzden Ona umut bagliyorum.››

3:25 ¹«¸© ±â´Ù¸®´Â ÀÚ¿¡°Ô³ª ±¸ÇÏ´Â ¿µÈ¥¿¡°Ô ¿©È£¿Í²²¼­ ¼±À» º£Çª½Ã´Âµµ´Ù

3:25 RAB kendisini bekleyenler, Onu arayan canlar için iyidir.

3:26 »ç¶÷ÀÌ ¿©È£¿ÍÀÇ ±¸¿øÀ» ¹Ù¶ó°í ÀáÀáÈ÷ ±â´Ù¸²ÀÌ ÁÁµµ´Ù

3:26 RABbin kurtarisini sessizce beklemek iyidir.

3:27 »ç¶÷ÀÌ Àþ¾úÀ» ¶§¿¡ ¸Û¿¡¸¦ ¸Þ´Â °ÍÀÌ ÁÁÀ¸´Ï

3:27 Insan için boyundurugu gençken tasimak iyidir.

3:28 È¥ÀÚ ¾É¾Æ¼­ ÀáÀáÇÒ °ÍÀº ÁÖ²²¼­ ±×°ÍÀ» ¸Þ¿ì¼ÌÀ½À̶ó

3:28 RAB insana boyunduruk takinca, Insan tek basina oturup susmali;

3:29 ÀÔÀ» Ƽ²ø¿¡ ´îÁö¾î´Ù Ȥ½Ã ¼Ò¸ÁÀÌ ÀÖÀ»Áö·Î´Ù

3:29 Umudunu kesmeden yere kapanmali,

3:30 ¶§¸®´Â ÀÚ¿¡°Ô »´À» ÇâÇÏ¿© ¼ö¿åÀ¸·Î ¹èºÒ¸±Áö¾î´Ù

3:30 Kendisine vurana yanagini dönüp Utanca doymali;

3:31 ÀÌ´Â ÁÖ²²¼­ ¿µ¿øÅä·Ï ¹ö¸®Áö ¾ÊÀ¸½Ç °ÍÀÓÀ̸ç

3:31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

3:32 Àú°¡ ºñ·Ï ±Ù½ÉÄÉ ÇϽóª ±× dzºÎÇÑ ÀÚºñ´ë·Î ±àÈáÈ÷ ¿©±â½Ç °ÍÀÓÀ̶ó

3:32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

3:33 ÁÖ²²¼­ ÀλýÀ¸·Î °í»ýÇÏ¸ç ±Ù½ÉÇÏ°Ô ÇϽÉÀÌ º»½ÉÀÌ ¾Æ´Ï½Ã·Î´Ù

3:33 Çünkü isteyerek aci çektirmez, Insanlari üzmez.

3:34 ¼¼»ó¿¡ ¸ðµç °¤Èù ÀÚ¸¦ ¹ß·Î ¹â´Â °Í°ú

3:34 Ülkedeki bütün tutsaklari ayak altinda ezmeyi,

3:35 Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Å ÀÚÀÇ ¾ó±¼ ¾Õ¿¡¼­ »ç¶÷ÀÇ ÀçÆÇÀ» ±Á°Ô ÇÏ´Â °Í°ú

3:35 Yüceler Yücesinin huzurunda insan hakkini saptirmayi,

3:36 »ç¶÷ÀÇ ¼Û»ç¸¦ ¾ï¿ïÄÉ ÇÏ´Â °ÍÀº ´Ù ÁÖÀÇ ±â»Ú°Ô º¸½Ã´Â °ÍÀÌ ¾Æ´Ï·Î´Ù

3:36 Davasinda insana haksizlik etmeyi Rab dogru görmez.

3:37 ÁÖÀÇ ¸í·ÉÀÌ ¾Æ´Ï¸é ´©°¡ ´ÉÈ÷ ¸»ÇÏ¿© ÀÌ·ç°Ô ÇÏ·ª

3:37 Rab buyurmadikça kim bir sey söyler de yerine gelir?

3:38 È­, º¹ÀÌ Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Å ÀÚÀÇ ÀÔÀ¸·Î ³ª¿ÀÁö ¾Æ´ÏÇÏ´À³Ä

3:38 Iyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin agzindan çikmiyor mu?

3:39 »ì¾Æ ÀÖ´Â »ç¶÷Àº ÀÚ±â ÁË·Î ¹úÀ» ¹Þ³ª´Ï ¾îÂî ¿ø¸ÁÇÏ·ª

3:39 Insan, yasayan insan Niçin günahlarinin cezasindan yakinir?

3:40 ¡Û ¿ì¸®°¡ ½º½º·Î ÇàÀ§¸¦ Á¶»çÇÏ°í ¿©È£¿Í²²·Î µ¹¾Æ°¡ÀÚ

3:40 Davranislarimizi sinayip gözden geçirelim, Yine RABbe dönelim.

3:41 ¸¶À½°ú ¼ÕÀ» ¾Æ¿ï·¯ Çϴÿ¡ °è½Å Çϳª´Ô²² µéÀÚ

3:41 Ellerimizin yanisira yüreklerimizi de göklerdeki Tanriya açalim:

3:42 ¿ì¸®ÀÇ ¹üÁËÇÔ°ú ÆпªÇÔÀ» ÁÖ²²¼­ »çÇÏÁö ¾Æ´ÏÇϽðí

3:42 ‹‹Biz karsi çikip baskaldirdik, Sen bagislamadin.

3:43 Áø³ë·Î ½º½º·Î °¡¸®¿ì½Ã°í ¿ì¸®¸¦ ±ºÃàÇÏ½Ã¸ç »ì·úÇÏ»ç ±àÈáÀ» º£Ç®Áö ¾Æ´ÏÇϼ̳ªÀÌ´Ù

3:43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladin, Acimadan öldürdün.

3:44 ÁÖ²²¼­ ±¸¸§À¸·Î ½º½º·Î °¡¸®¿ì»ç ±âµµ·Î »ó´ÞÄ¡ ¸øÇÏ°Ô ÇϽðí

3:44 Dualar sana erismesin diye Bulutlari örtündün.

3:45 ¿ì¸®¸¦ ¿­¹æ °¡¿îµ¥¼­ Áø°³¿Í Æó¹°À» »ïÀ¸¼ÌÀ¸¹Ç·Î

3:45 Uluslar arasinda bizi pislige, süprüntüye çevirdin.

3:46 ¿ì¸®ÀÇ ¸ðµç ´ëÀûÀÌ ¿ì¸®¸¦ ÇâÇÏ¿© ÀÔÀ» Å©°Ô ¹ú·È³ªÀÌ´Ù

3:46 Düsmanlarimizin hepsi bizimle alay etti.

3:47 µÎ·Á¿ò°ú ÇÔÁ¤°ú ÀÜÇØ¿Í ¸ê¸ÁÀÌ ¿ì¸®¿¡°Ô ÀÓÇÏ¿´µµ´Ù

3:47 Dehset ve çukur, kirgin ve yikim çikti önümüze.››

3:48 ó³à ³» ¹é¼ºÀÇ ÆĸêÀ» ÀÎÇÏ¿© ³» ´«¿¡ ´«¹°ÀÌ ½Ã³»Ã³·³ È帣µµ´Ù

3:48 Kirilan halkim yüzünden Gözlerimden sel gibi yaslar akiyor.

3:49 ³» ´«ÀÇ È帣´Â ´«¹°ÀÌ ±×Ä¡Áö ¾Æ´ÏÇÏ°í ½¬Áö ¾Æ´ÏÇÔÀÌ¿©

3:49 Durup dinmeden yas bosaniyor gözümden,

3:50 ¿©È£¿Í²²¼­ Çϴÿ¡¼­ »ìÇÇ½Ã°í µ¹¾Æº¸½Ã±â¸¦ ±â´Ù¸®´Âµµ´Ù

3:50 RAB göklerden bakip görünceye dek.

3:51 ³ªÀÇ ¼ºÀ¾ÀÇ ¸ðµç ¿©ÀÚ¸¦ ÀÎÇÏ¿© ³» ´«ÀÌ ³» ½É·ÉÀ» »óÇÏ°Ô Çϴµµ´Ù

3:51 Kentimdeki kizlarin halini gördükçe Yüregim sizliyor.

3:52 ¹«°íÈ÷ ³ªÀÇ ´ëÀûÀÌ µÈ ÀÚ°¡ ³ª¸¦ »õ¿Í °°ÀÌ ½ÉÈ÷ Âѵµ´Ù

3:52 Bos yere bana düsman olanlar bir kus gibi avladilar beni.

3:53 ÀúÈñ°¡ ³» »ý¸íÀ» ²÷À¸·Á°í ³ª¸¦ ±¸µ¢ÀÌ¿¡ ³Ö°í ±× À§¿¡ µ¹À» ´øÁüÀÌ¿©

3:53 Beni sarnica atip öldürmek istediler, Üzerime tas attilar.

3:54 ¹°ÀÌ ³» ¸Ó¸®¿¡ ³ÑÄ¡´Ï ³»°¡ ½º½º·Î À̸£±â¸¦ ÀÌÁ¦´Â ¸êÀýµÇ¾ú´Ù Çϵµ´Ù

3:54 Sular basimdan asti, ‹‹Tükendim›› dedim.

3:55 ¡Û ¿©È£¿Í¿© ³»°¡ ½ÉÈ÷ ±íÀº ±¸µ¢ÀÌ¿¡¼­ ÁÖÀÇ À̸§À» ºÒ·¶³ªÀÌ´Ù

3:55 Sarnicin dibinden seni adinla çagirdim, ya RAB;

3:56 ÁÖ²²¼­ ÀÌ¹Ì ³ªÀÇ À½¼ºÀ» µéÀ¸¼Ì»ç¿À´Ï ÀÌÁ¦ ³ªÀÇ Åº½Ä°ú ºÎ¸£Â¢À½¿¡ ÁÖÀÇ ±Í¸¦ °¡¸®¿ìÁö ¸¶¿É¼Ò¼­

3:56 Sesimi, ‹‹Ahima, çagrima kulagini kapama!›› dedigimi duydun.

3:57 ³»°¡ ÁÖ²² ¾Æ·Û ³¯¿¡ ÁÖ²²¼­ ³»°Ô °¡±îÀÌ ÇÏ¿© °¡¶ó»ç´ë µÎ·Á¿ö ¸»¶ó Çϼ̳ªÀÌ´Ù

3:57 Seni çagirinca yaklasip, ‹‹Korkma!›› dedin.

3:58 ÁÖ¿© ÁÖ²²¼­ ³» ½É·ÉÀÇ ¿øÅëÀ» Æì¼Ì°í ³» »ý¸íÀ» ¼ÓÇϼ̳ªÀÌ´Ù

3:58 Davami sen savundun, ya Rab, Canimi kurtardin.

3:59 ¿©È£¿Í¿© ³ªÀÇ ¾ï¿ïÀ» °¨ÂûÇϼ̻ç¿À´Ï ³ª¸¦ À§ÇÏ¿© ½Å¿øÇϿɼҼ­

3:59 Bana yapilan haksizligi gördün, ya RAB, Davami sen gör.

3:60 ÀúÈñ°¡ ³»°Ô º¸¼öÇÏ¸ç ³ª¸¦ ¸ðÇØÇÔÀ» ÁÖ²²¼­ ´Ù °¨ÂûÇϼ̳ªÀÌ´Ù

3:60 Benden nasil öç aldiklarini, Bana nasil dolap çevirdiklerini gördün.

3:61 ¿©È£¿Í¿© ÀúÈñ°¡ ³ª¸¦ ÈÑÆÄÇÏ¸ç ³ª¸¦ ¸ðÇØÇÏ´Â °Í

3:62 °ð ÀϾ ³ª¸¦ Ä¡´Â ÀÚÀÇ ÀÔ¼ú¿¡¼­ ³ª¿À´Â °Í°ú Á¾ÀÏ ¸ðÇØÇÏ´Â °ÍÀ» µéÀ¸¼Ì³ªÀÌ´Ù

3:61 Asagilamalarini, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolaplari, Bana saldiranlarin dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

3:63 ÀúÈñ°¡ ¾ÉµçÁö ¼­µçÁö ³ª¸¦ ³ë·¡ÇÏ´Â °ÍÀ» ÁÖ¿© º¸¿É¼Ò¼­

3:63 Oturup kalkislarina bak, Alay konusu oldum türkülerine.

3:64 ¿©È£¿Í¿© ÁÖ²²¼­ ÀúÀÇ ¼ÕÀ¸·Î ÇàÇÑ ´ë·Î º¸ÀÀÇÏ»ç

3:64 Yaptiklarinin karsiligini ver, ya RAB.

3:65 ±× ¸¶À½À» °­ÆÚÇÏ°Ô ÇϽðí ÀúÁÖ¸¦ ´õÇϽøç

3:65 Inat etmelerini sagla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

3:66 Áø³ë·Î ÀúÈñ¸¦ ±ºÃàÇÏ»ç ¿©È£¿ÍÀÇ ÃµÇÏ¿¡¼­ ¸êÇϽø®ÀÌ´Ù

3:66 Göklerinin altindan öfkeyle kovala, yok et onlari, ya RAB.

 ¿¹·¹¹Ì¾ß ¾Ö°¡ 4Àå / Agitlar

4:1 ½½ÇÁ´Ù ¾îÂî ±×¸® ±ÝÀÌ ºûÀ» ÀÒ°í Á¤±ÝÀÌ º¯ÇÏ¿´À¸¸ç ¼º¼ÒÀÇ µ¹ÀÌ °¢ °Å¸® ¸Ó¸®¿¡ ½ñ¾ÆÁ³´Â°í

4:1 Altin nasil donuklasti, Saf altin nasil degisti! Kutsal taslar sokak baslarina dagilmis.

4:2 ½Ã¿ÂÀÇ ¾ÆµéµéÀÌ º¸¹è·Î¿Í Á¤±Ý¿¡ ºñÇÒ·¯´Ï ¾îÂî ±×¸® Åä±âÀåÀÌÀÇ ¸¸µç ÁúÇ׾Ƹ® °°ÀÌ ¿©±èÀÌ µÇ¾ú´Â°í

4:2 Degerleri saf altinla ölçülen Siyon çocuklari Nasil çömlekçi isi, toprak testi yerine sayilir oldu!

4:3 µé°³´Â ¿ÀÈ÷·Á Á¥À» ³»¾î »õ³¢¸¦ ¸ÔÀ̳ª ó³à ³» ¹é¼ºÀº ÀÜÀÎÇÏ¿© ±¤¾ßÀÇ Å¸Á¶ °°µµ´Ù

4:3 Çakallar bile meme verip yavrularini emzirir, Ama halkim çöldeki devekuslari kadar acimasiz oldu.

4:4 Á¥¸ÔÀÌ°¡ ¸ñ¸»¶ó¼­ Çô°¡ ÀÔõÀå¿¡ ºÙÀ½ÀÌ¿© ¾î¸° ¾ÆÀÌ°¡ ¶±À» ±¸Çϳª ¶¼¾î ÁÙ »ç¶÷ÀÌ ¾øµµ´Ù

4:4 Susuzluktan emzikteki bebeklerin dili damagina yapisiyor, Çocuklar ekmek istiyor, veren yok.

4:5 Áø¼ö¸¦ ¸Ô´ø ÀÚ°¡ °Å¸®¿¡ ¿Ü·Î¿òÀÌ¿© Àü¿¡´Â ºÓÀº ¿ÊÀ» ÀÔ°í ±æ¸®¿î ÀÚ°¡ ÀÌÁ¦´Â °Å¸§´õ¹Ì¸¦ ¾È¾Òµµ´Ù

4:5 Onlar ki, yemegin en iyisini yerlerdi, Sokaklarda perisan oldular; Onlar ki, al giysiler içinde büyüdüler, Çöp yiginlarini kapisir oldular.

4:6 Àü¿¡ ¼Òµ¼ÀÌ »ç¶÷ÀÇ ¼ÕÀ» ´ëÁö ¾Ê°í °æ°¢°£¿¡ ¹«³ÊÁö´õ´Ï ÀÌÁ¦ ó³à ³» ¹é¼ºÀÇ ÁË°¡ ¼Òµ¼ÀÇ Á˾Ǻ¸´Ù ÁßÇϵµ´Ù

4:6 Halkimin suçu el degmeden, bir anda yikilan Sodomun günahindan daha büyüktür.

4:7 Àü¿¡´Â Á¸±ÍÇÑ ÀÚÀÇ ¸öÀÌ ´«º¸´Ù ±ú²ýÇÏ°í Á¥º¸´Ù Èñ¸ç »êÈ£º¸´Ù ºÓ¾î ±× À±ÅÃÇÔÀÌ ¸¶±¤ÇÑ Ã»¿Á °°´õ´Ï

4:7 Beyleri kardan temiz, sütten aktilar, Bedence mercandan kizil, laciverttasi kadar biçimliydiler.

4:8 ÀÌÁ¦´Â ±× ¾ó±¼ÀÌ ½¡º¸´Ù °Ë°í ±× °¡Á×ÀÌ »À¿¡ ºÙ¾î ¸·´ë±â °°ÀÌ ¸»¶úÀ¸´Ï °Å¸®¿¡¼­ ¾Ë »ç¶÷ÀÌ ¾øµµ´Ù

4:8 Simdiyse görünüsleri kömürden kara, Sokaklarda taninmaz oldular. Bir deri bir kemige döndüler, odun gibi kurudular.

4:9 Ä®¿¡ Á×Àº ÀÚ°¡ ÁÖ·Á Á×Àº ÀÚº¸´Ù ³ªÀ½Àº ÅäÁö ¼Ò»êÀÌ ²÷¾îÁö¹Ç·Î À̵éÀÌ Âñ¸² °°ÀÌ Á¡Á¡ ¼è¾àÇÏ¿© °¨À̷δÙ

4:9 Kiliçla öldürülenler kitliktan ölenlerden mutludur, Çünkü kitliktan ölenler tarla ürününün yoklugundan yipranarak erimekteler.

4:10 ó³à ³» ¹é¼ºÀÇ ¸ê¸ÁÇÒ ¶§¿¡ ÀÚºñÇÑ ºÎ³à°¡ ¼ÕÀ¸·Î ÀÚ±â Àڳฦ »î¾Æ ½Ä¹°À» »ï¾Òµµ´Ù

4:10 Merhametli kadinlar çocuklarini elleriyle pisirdiler, Halkim kirilirken yiyecek oldu bu kendilerine.

4:11 ¡Û ¿©È£¿Í²²¼­ ºÐÀ» ¹ßÇÏ½Ã¸ç ¸Í·ÄÇÑ ³ë¸¦ ½ñÀ¸½ÉÀÌ¿© ½Ã¿Â¿¡ ºÒÀ» ÇÇ¿ì»ç ±× Áö´ë¸¦ »ç¸£¼Ìµµ´Ù

4:11 RAB öfkesini bosaltti, kizgin öfkesini döktü, Temellerini yiyip bitiren atesi Siyonun içinde tutusturdu.

4:12 ´ëÀû°ú ¿ø¼ö°¡ ¿¹·ç»ì·½ ¼º¹®À¸·Î µé¾î°¥ ÁÙÀº ¼¼»ó ¿­¿Õ°ú õÇÏ ¸ðµç ¹é¼ºÀÌ ¹ÏÁö ¸øÇÏ¿´¾úµµ´Ù

4:12 Dünyadaki krallarin ve insanlarin hiçbiri Yerusalim kapilarindan hasimlarin, düsmanlarin girecegine inanmazdi.

4:13 ±× ¼±ÁöÀÚµéÀÇ ÁË¿Í Á¦»çÀåµéÀÇ Á˾ÇÀ» ÀÎÇÔÀÌ´Ï ÀúÈñ°¡ ¼ºÀ¾ Áß¿¡¼­ ÀÇÀÎÀÇ ÇǸ¦ Èê·Èµµ´Ù

4:13 Peygamberlerinin günahi, kâhinlerinin suçu yüzündendi bu, Çünkü onlar kentin ortasinda dogrularin kanini döktüler.

4:14 ÀúÈñ°¡ °Å¸®¿¡¼­ ¼Ò°æ °°ÀÌ ¹æȲÇÔÀÌ¿© ±× ¿ÊÀÌ ÇÇ¿¡ ´õ·¯¿üÀ¸¹Ç·Î »ç¶÷ÀÌ ¸¸Áú ¼ö ¾øµµ´Ù

4:14 Sokaklarda körler gibi dolasiyorlar, Kanla kirlendikleri için kimse giysilerine dokunamiyor.

4:15 »ç¶÷ÀÌ ÀúÈñ¿¡°Ô ¿ÜÃÄ À̸£±â¸¦ ºÎÁ¤ÇÏ´Ù °¡¶ó, °¡¶ó, °¡¶ó, ¸¸ÁöÁö ¸»¶ó ÇÏ¿´À½ÀÌ¿© ÀúÈñ°¡ µµ¸ÁÇÏ¿© ¹æȲÇÒ ¶§¿¡ À̹æÀÎÀÌ À̸£±â¸¦ ÀúÈñ°¡ ´Ù½Ã´Â ¿©±â °ÅÇÏÁö ¸øÇϸ®¶ó ÇÏ¿´µµ´Ù

4:15 ‹‹Çekilin! Kirliler!›› diye bagirdilar onlara, ‹‹Çekilin! Çekilin! Dokunmayin!›› Kaçip basibos dolastiklarinda, Öteki uluslar, ‹‹Artik burada kalmasinlar›› dediler.

4:16 ¿©È£¿Í²²¼­ ³ëÇÏ¿© ÈðÀ¸½Ã°í ´Ù½Ã ±Ç°íÄ¡ ¾Æ´ÏÇϽø®´Ï ÀúÈñ°¡ Á¦»çÀåµéÀ» ³ôÀÌÁö ¾Æ´ÏÇÏ¿´À¸¸ç Àå·ÎµéÀ» ´ëÁ¢Áö ¾Æ´ÏÇÏ¿´À½À̷δÙ

4:16 RAB kendisi dagitti onlari, Artik yüzlerine bakmayacak. Kâhinleri saymadilar, yaslilara acimadilar.

4:17 ¿ì¸®°¡ ÇêµÇÀÌ µµ¿òÀ» ¹Ù¶ó¹Ç·Î ¿ì¸® ´«ÀÌ »óÇÔÀÌ¿© ¿ì¸®¸¦ ±¸¿øÄ¡ ¸øÇÒ ³ª¶ó¸¦ ¹Ù¶óº¸°í ¹Ù¶óº¸¾Òµµ´Ù

4:17 Bos yere yardim beklemekten gözlerimizin feri sönüyor, Gözetleme kulesinde bizi kurtaramayacak bir ulusu bekledikçe bekledik.

4:18 ÀúÈñ°¡ ¿ì¸® ÀÚÃ븦 ¿³º¸´Ï ¿ì¸®°¡ °Å¸®¿¡ ÇàÇÒ ¼ö ¾øÀ½ÀÌ¿© ¿ì¸®ÀÇ ³¡ÀÌ °¡±õ°í ¿ì¸®ÀÇ ³¯ÀÌ ´ÙÇÏ¿´°í ¿ì¸®ÀÇ ¸¶Áö¸·ÀÌ À̸£·¶µµ´Ù

4:18 Izlerimizi sürüyorlar, Sokaklarimizda gezemez olduk. Sonumuz yaklasti, günlerimiz tükendi, Çünkü sonumuz geldi.

4:19 ¿ì¸®¸¦ ÂÑ´Â ÀÚ°¡ °øÁßÀÇ µ¶¼ö¸®º¸´Ù ºü¸§ÀÌ¿© »ê ²À´ë±â¿¡¼­µµ ÂÑ°í ±¤¾ß¿¡µµ ¸Åº¹ÇÏ¿´µµ´Ù

4:19 Bizi kovalayanlar gökteki kartallardan çevikti, Daglarin üstünde kovaladilar bizi, Çölde bize pusu kurdular.

4:20 ¿ì¸®ÀÇ Äà±è °ð ¿©È£¿ÍÀÇ ±â¸§ ºÎÀ¸½Å ÀÚ°¡ ÀúÈñ ÇÔÁ¤¿¡ ºüÁ³À½ÀÌ¿© ¿ì¸®°¡ Àú¸¦ °¡¸®Å°¸ç Àü¿¡ À̸£±â¸¦ ¿ì¸®°¡ ÀúÀÇ ±×´Ã ¾Æ·¡¼­ ¿­±¹ Áß¿¡ »ì°Ú´Ù ÇÏ´ø ÀڷδÙ

4:20 Yasam solugumuz, RABbin meshettigi kral onlarin çukurunda yakalandi; Hani onun için, ‹‹Uluslarin arasinda onun gölgesinde yasayacagiz›› dedigimiz.

4:21 ¿ì½º ¶¥¿¡ °ÅÇϴ ó³à ¿¡µ¼¾Æ Áñ°Å¿öÇÏ¸ç ±â»µÇÏ·Á¹«³ª ÀÜÀÌ ³×°Ôµµ À̸¦Áö´Ï ³×°¡ ÃëÇÏ¿© ¹ú°Å¹þÀ¸¸®¶ó

4:21 Ûs ülkesinde yasayan Edom kizi, sevin, cos, Ancak kâse sana da gelecek, sarhos olup soyunacaksin.

4:22 ó³à ½Ã¿Â¾Æ ³× Á˾ÇÀÇ Çü¹úÀÌ ´ÙÇÏ¿´À¸´Ï ÁÖ²²¼­ ´Ù½Ã´Â ³Ê·Î »ç·ÎÀâÇô °¡Áö ¾Ê°Ô ÇϽø®·Î´Ù ó³à ¿¡µ¼¾Æ ÁÖ²²¼­ ³× Á˾ÇÀ» ¹úÇÏ½Ã¸ç ³× Çã¹°À» µå·¯³»½Ã¸®·Î´Ù

4:22 Ey Siyon kizi, suçunun cezasi sona erdi, RAB bir daha seni sürgüne göndermeyecek. Ama, ey Edom kizi, suçun yüzünden seni cezalandirip günahlarini ortaya çikaracak.

 ¿¹·¹¹Ì¾ß ¾Ö°¡ 5Àå / Agitlar

5:1 ¿©È£¿Í¿© ¿ì¸®ÀÇ ´çÇÑ °ÍÀ» ±â¾ïÇÏ½Ã°í ¿ì¸®ÀÇ ¼ö¿åÀ» °¨ÂûÇϿɼҼ­

5:1 Animsa, ya RAB, basimiza geleni, Bak da utancimizi gör.

5:2 ¿ì¸® ±â¾÷ÀÌ ¿ÜÀο¡°Ô, ¿ì¸® Áýµéµµ ¿ÜÀο¡°Ô µ¹¾Æ°¬³ªÀÌ´Ù

5:2 Mülkümüz yabancilara geçti, Evlerimiz ellere.

5:3 ¿ì¸®´Â ¾Æºñ ¾ø´Â ¿Ü·Î¿î ÀÚ½ÄÀÌ¿À¸ç ¿ì¸® ¾î¹Ì´Â °úºÎ °°À¸´Ï

5:3 Öksüz kaldik, babasiz, Annelerimiz dul kadinlara döndü.

5:4 ¿ì¸®°¡ ÀºÀ» ÁÖ°í ¹°À» ¸¶½Ã¸ç °ªÀ» ÁÖ°í ¼»À» ¾òÀ¸¿À¸ç

5:4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldik.

5:5 ¿ì¸®¸¦ ÂÑ´Â ÀÚ´Â ¿ì¸® ¸ñÀ» ´­·¶»ç¿À´Ï ¿ì¸®°¡ °ïºñÇÏ¿© ½¯ ¼ö ¾ø³ªÀÌ´Ù

5:5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düstük, rahatimiz yok.

5:6 ¿ì¸®°¡ ¾Ö±Á »ç¶÷°ú ¾Ñ¼ö¸£ »ç¶÷°ú ¾Ç¼öÇÏ°í ¾ç½ÄÀ» ¾ò¾î ¹èºÒ¸®°íÀÚ ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù

5:6 Ekmek için Misira, Asura el açtik.

5:7 ¿ì¸® ¿­Á¶´Â ¹üÁËÇÏ°í ¾ø¾îÁ³°í ¿ì¸®´Â ±× Á˾ÇÀ» ´ã´çÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù

5:7 Atalarimiz günah isledi, Ama artik onlar yok; Suçlarinin cezasini biz yüklendik.

5:8 Á¾µéÀÌ ¿ì¸®¸¦ °üÇÒÇÔÀÌ¿© ±× ¼Õ¿¡¼­ °ÇÁ®³¾ ÀÚ°¡ ¾ø³ªÀÌ´Ù

5:8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

5:9 ±¤¾ß¿¡´Â Ä®ÀÌ ÀÖÀ¸¹Ç·Î Áױ⸦ ¹«¸¨½á¾ß ¾ç½ÄÀ» ¾ò»ç¿À´Ï

5:9 Çöldeki kiliçli haydutlar yüzünden Ekmegimizi canimiz pahasina kazaniyoruz.

5:10 ÁÖ¸²ÀÇ ¿­±â·Î ÀÎÇÏ¿© ¿ì¸®ÀÇ ÇǺΰ¡ ¾Æ±ÃÀÌó·³ °ËÀ¸´ÏÀÌ´Ù

5:10 Kitligin yakici sicagindan Derimiz firin gibi kizardi.

5:11 ´ëÀûÀÌ ½Ã¿Â¿¡¼­ ºÎ³àµéÀ», À¯´Ù °¢ ¼º¿¡¼­ ó³àµéÀ» ¿åº¸¿´³ªÀÌ´Ù

5:11 Siyonda kadinlarin, Yahuda kentlerinde erden kizlarin irzina geçtiler.

5:12 ¹æ¹éµéÀÇ ¼ÕÀÌ ¸Å¾î´Þ¸®¸ç Àå·ÎµéÀÇ ¾ó±¼ÀÌ Á¸°æÀ» ¹ÞÁö ¸øÇϳªÀÌ´Ù

5:12 Önderler ellerinden asildi, Yaslilar saygi görmedi.

5:13 ¼Ò³âµéÀÌ ¸Ëµ¹À» Áö¿À¸ç ¾ÆÀ̵éÀÌ ¼»À» Áö´Ù°¡ ¾þµå·¯Áö¿À¸ç

5:13 Degirmen tasini gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altinda tökezledi.

5:14 ³ëÀÎÀº ´Ù½Ã ¼º¹®¿¡ ¾ÉÁö ¸øÇÏ¸ç ¼Ò³âÀº ´Ù½Ã ³ë·¡ÇÏÁö ¸øÇϳªÀÌ´Ù

5:14 Yaslilar kent kapisinda oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

5:15 ¿ì¸® ¸¶À½¿¡ Èñ¶ôÀÌ ±×ÃÆ°í ¿ì¸®ÀÇ ¹«µµ°¡ º¯ÇÏ¿© ¾ÖÅëÀÌ µÇ¾ú»ç¿À¸ç

5:15 Yüregimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

5:16 ¿ì¸® ¸Ó¸®¿¡¼­ ¸é·ù°üÀÌ ¶³¾îÁ³»ç¿À´Ï ¿ÀÈ£¶ó ¿ì¸®ÀÇ ¹üÁËÇÔÀ» ÀÎÇÔÀÌ´ÏÀÌ´Ù

5:16 Taç düstü basimizdan, Vay basimiza! Çünkü günah isledik.

5:17 ÀÌ·¯¹Ç·Î ¿ì¸® ¸¶À½ÀÌ ÇÇ°ïÇÏ°í ÀÌ·¯¹Ç·Î ¿ì¸® ´«ÀÌ ¾îµÎ¿ì¸ç

5:17 Bu yüzden yüregimiz baygin, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardi.

5:18 ½Ã¿Â »êÀÌ È²¹«ÇÏ¿© ¿©¿ì°¡ °Å±â¼­ ³ë³ªÀÌ´Ù

5:18 Viran olan Siyon Daginin üstünde Çakallar geziyor!

5:19 ¡Û ¿©È£¿Í¿© ÁÖ´Â ¿µ¿øÈ÷ °è½Ã¿À¸ç ÁÖÀÇ º¸Á´ ¼¼¼¼¿¡ ¹ÌÄ¡³ªÀÌ´Ù

5:19 Ama sen, sonsuza dek tahtinda oturursun, ya RAB, Egemenligin kusaklar boyu sürer.

5:20 ÁÖ²²¼­ ¾îÂîÇÏ¿© ¿ì¸®¸¦ ¿µ¿øÈ÷ ÀØÀ¸½Ã¿À¸ç ¿ì¸®¸¦ ÀÌ°°ÀÌ ¿À·¡ ¹ö¸®½Ã³ªÀ̱î

5:20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

5:21 ¿©È£¿Í¿© ¿ì¸®¸¦ ÁÖ²²·Î µ¹ÀÌÅ°¼Ò¼­ ±×¸®ÇÏ½Ã¸é ¿ì¸®°¡ ÁÖ²²·Î µ¹¾Æ°¡°Ú»ç¿À´Ï ¿ì¸®ÀÇ ³¯À» ´Ù½Ã »õ·Ó°Ô ÇÏ»ç ¿¾Àû °°°Ô ÇϿɼҼ­

5:21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

5:22 ÁÖ²²¼­ ¿ì¸®¸¦ ¾ÆÁÖ ¹ö¸®¼Ì»ç¿À¸ç ¿ì¸®¿¡°Ô Áø³ëÇϽÉÀÌ Æ¯½ÉÇϽôÏÀÌ´Ù

5:22 Bizi büsbütün attiysan, Bize çok öfkelenmis olmalisin.

 

#@#