Türkçe Incil

Bölüm 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24

 Luka

1:1 Sayin Teofilos, Birçok kisi aramizda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya giristi. Nitekim baslangiçtan beri bu olaylarin görgü tanigi ve Tanri sözünün hizmetkâri olanlar bunlari bize ilettiler. Ben de bütün bu olaylari ta basindan özenle arastirmis biri olarak bunlari sana sirasiyla yazmayi uygun gördüm.

1:4 Öyle ki, sana verilen bilgilerin dogrulugunu bilesin.

1:5 Yahudiye Krali Hirodes zamaninda, Aviya bölügünden Zekeriya adinda bir kâhin vardi. Harun soyundan gelen karisinin adi ise Elizabetti.

1:6 Her ikisi de Tanrinin gözünde dogru kisilerdi, Rabbin bütün buyruk ve kurallarina eksiksizce uyarlardi.

1:7 Elizabet kisir oldugu için çocuklari olmuyordu. Ikisinin de yasi ilerlemisti.

1:8 Zekeriya, hizmet sirasinin kendi bölügünde oldugu bir gün, Tanrinin önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu.

1:9 Kâhinlik gelenegi uyarinca Rabbin Tapinagina girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmisti.

1:10 Buhur yakma saatinde bütün halk toplulugu disarida dua ediyordu.

1:11 Bu sirada, Rabbin bir melegi buhur sunaginin saginda durup Zekeriyaya göründü.

1:12 Zekeriya onu görünce sasirdi, korkuya kapildi.

1:13 Melek, ‹‹Korkma, Zekeriya›› dedi, ‹‹Duan kabul edildi. Karin Elizabet sana bir ogul doguracak, adini Yahya koyacaksin.

1:14 Sevinip cosacaksin. Birçoklari da onun dogumuna sevinecek.

1:15 O, Rabbin gözünde büyük olacak. Hiç sarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruhla dolacak.

1:16 Israilogullarindan birçogunu, Tanrilari Rabbe döndürecek.

1:17 Babalarin yüreklerini çocuklarina döndürmek, söz dinlemeyenleri dogru kisilerin anlayisina yöneltmek ve Rab için hazirlanmis bir halk yetistirmek üzere, Ilyasin ruhu ve gücüyle Rabbin önünden gidecektir.››

1:18 Zekeriya melege, ‹‹Bundan nasil emin olabilirim?›› dedi. ‹‹Çünkü ben yaslandim, karimin da yasi ilerledi.››

1:19 Melek ona söyle karsilik verdi: ‹‹Ben Tanrinin huzurunda duran Cebrailim. Seninle konusmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim.

1:20 Iste, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadigin için dilin tutulacak, bunlarin gerçeklesecegi güne dek konusamayacaksin.››

1:21 Zekeriyayi bekleyen halk, onun tapinakta bu kadar uzun süre kalmasina sasti.

1:22 Zekeriya ise disari çiktiginda onlarla konusamadi. O zaman tapinakta bir görüm gördügünü anladilar. Kendisi onlara isaretler yapiyor, ama konusamiyordu.

1:23 Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü.

1:24 Bir süre sonra karisi Elizabet gebe kaldi ve bes ay evine kapandi.

1:25 ‹‹Bunu benim için yapan Rabdir›› dedi. ‹‹Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasinda utancimi giderdi.››

1:26 Elizabetin hamileliginin altinci ayinda Tanri, Melek Cebraili Celilede bulunan Nasira adli kente, Davutun soyundan Yusuf adindaki adamla nisanli kiza gönderdi. Kizin adi Meryemdi.

1:28 Onun yanina giren melek, ‹‹Selam, ey Tanrinin lütfuna erisen kiz! Rab seninledir›› dedi.

1:29 Söylenenlere çok sasiran Meryem, bu selamin ne anlama gelebilecegini düsünmeye basladi.

1:30 Ama melek ona, ‹‹Korkma Meryem›› dedi, ‹‹Sen Tanrinin lütfuna eristin.

1:31 Bak, gebe kalip bir ogul doguracak, adini Isa koyacaksin.

1:32 O büyük olacak, kendisine ‹Yüceler Yücesinin Oglu› denecek. Rab Tanri Ona, atasi Davutun tahtini verecek.

1:33 O da sonsuza dek Yakupun soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliginin sonu gelmeyecektir.››

1:34 Meryem melege, ‹‹Bu nasil olur? Ben erkege varmadim ki›› dedi.

1:35 Melek ona söyle yanit verdi: ‹‹Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesinin gücü sana gölge salacak. Bunun için dogacak olana kutsal, Tanri Oglu denecek.

1:36 Bak, senin akrabalarindan Elizabet de yasliliginda bir ogula gebe kaldi. Kisir bilinen bu kadin simdi altinci ayindadir.

1:37 Tanrinin yapamayacagi hiçbir sey yoktur.››

1:38 ‹‹Ben Rabbin kuluyum›› dedi Meryem, ‹‹Bana dedigin gibi olsun.›› Bundan sonra melek onun yanindan ayrildi.

1:39 O günlerde Meryem kalkip aceleyle Yahudanin daglik bölgesindeki bir kente gitti.

1:40 Zekeriyanin evine girip Elizabeti selamladi.

1:41 Elizabet Meryemin selamini duyunca rahmindeki çocuk hopladi. Kutsal Ruhla dolan Elizabet yüksek sesle söyle dedi: ‹‹Kadinlar arasinda kutsanmis bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmistir!

1:43 Nasil oldu da Rabbimin annesi yanima geldi?

1:44 Bak, selamin kulaklarima eristigi an, çocuk rahmimde sevinçle hopladi.

1:45 Iman eden kadina ne mutlu! Çünkü Rabbin ona söyledigi sözler gerçeklesecektir.››

1:46 Meryem de söyle dedi: ‹‹Canim Rabbi yüceltir; Ruhum, Kurtaricim Tanri sayesinde sevinçle cosar.

1:48 Çünkü O, siradan biri olan kuluyla ilgilendi. Iste, bundan böyle bütün kusaklar beni mutlu sayacak.

1:49 Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük isler yapti. Onun adi kutsaldir.

1:50 Kusaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.

1:51 Bilegiyle büyük isler yapti; Gururlulari yüreklerindeki kuruntularla darmadagin etti.

1:52 Hükümdarlari tahtlarindan indirdi, Siradan insanlari yükseltti.

1:53 Aç olanlari iyiliklerle doyurdu, Zenginleri ise elleri bos çevirdi.

1:54 Atalarimiza söz verdigi gibi, Ibrahime ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu Israilin yardimina yetisti.››

1:56 Meryem, üç ay kadar Elizabetin yaninda kaldi, sonra kendi evine döndü.

1:57 Elizabetin dogurma vakti geldi ve bir ogul dogurdu.

1:58 Komsulariyla akrabalari, Rabbin ona ne büyük merhamet gösterdigini duyunca, onun sevincine katildilar.

1:59 Sekizinci gün çocugun sünnetine geldiler. Ona babasi Zekeriyanin adini vereceklerdi.

1:60 Ama annesi, ‹‹Hayir, adi Yahya olacak›› dedi.

1:61 Ona, ‹‹Akrabalarin arasinda bu adi tasiyan kimse yok ki›› dediler.

1:62 Bunun üzerine babasina isaretle çocugun adini ne koymak istedigini sordular.

1:63 Zekeriya bir yazi levhasi istedi ve, ‹‹Adi Yahyadir›› diye yazdi. Herkes sasakaldi.

1:64 O anda Zekeriyanin agzi açildi, dili çözüldü. Tanriyi överek konusmaya basladi.

1:65 Çevrede oturanlarin hepsi korkuya kapildi. Bütün bu olaylar, Yahudiyenin daglik bölgesinin her yaninda konusulur oldu.

1:66 Duyan herkes derin derin düsünüyor, ‹‹Acaba bu çocuk ne olacak?›› diyordu. Çünkü Rab onunla birlikteydi.

1:67 Çocugun babasi Zekeriya, Kutsal Ruhla dolarak su peygamberlikte bulundu:

1:68 ‹‹Israilin Tanrisi Rabbe övgüler olsun! Çünkü halkinin yardimina gelip onlari fidyeyle kurtardi.

1:69 Eski çaglardan beri Kutsal peygamberlerinin agzindan bildirdigi gibi, Kulu Davutun soyundan Bizim için güçlü bir kurtarici çikardi; Düsmanlarimizdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtulusumuzu sagladi.

1:72 Böylece atalarimiza merhamet ederek Kutsal antlasmasini anmis oldu.

1:73 Nitekim bizi düsmanlarimizin elinden kurtaracagina Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallik ve dogruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapinmamizi saglayacagina dair Atamiz Ibrahime ant içerek söz vermisti.

1:76 Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesinin peygamberi diye anilacaksin. Rabbin yollarini hazirlamak üzere önünden gidecek Ve Onun halkina, Günahlarinin bagislanmasiyla kurtulacaklarini bildireceksin.

1:78 Çünkü Tanrimizin yüregi merhamet doludur. Onun merhameti sayesinde, Yücelerden dogan Günes, Karanlikta ve ölümün gölgesinde yasayanlara isik saçmak Ve ayaklarimizi esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardimimiza gelecektir.››

1:80 Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. Israil halkina görünecegi güne dek issiz yerlerde yasadi.

 Luka

2:1 O günlerde Sezar Avgustus bütün Roma dünyasinda bir nüfus sayiminin yapilmasi için buyruk çikardi.

2:2 Bu ilk sayim, Kiriniusun Suriye valiligi zamaninda yapildi.

2:3 Herkes yazilmak için kendi kentine gitti.

2:4 Böylece Yusuf da, Davutun soyundan ve torunlarindan oldugu için Celilenin Nasira Kentinden Yahudiye bölgesine, Davutun kenti Beytleheme gitti.

2:5 Orada, hamile olan nisanlisi Meryemle birlikte yazilacakti.

2:6 Onlar oradayken, Meryemin dogurma vakti geldi ve ilk oglunu dogurdu. Onu kundaga sarip bir yemlige yatirdi. Çünkü handa yer yoktu.

2:8 Ayni yörede, sürülerinin yaninda nöbet tutarak geceyi kirlarda geçiren çobanlar vardi.

2:9 Rabbin bir melegi onlara göründü ve Rabbin görkemi çevrelerini aydinlatti. Büyük bir korkuya kapildilar.

2:10 Melek onlara, ‹‹Korkmayin!›› dedi. ‹‹Size, bütün halki çok sevindirecek bir haber müjdeliyorum: Bugün size, Davutun kentinde bir Kurtarici dogdu. Bu, Rab olan Mesihtir.

2:12 Iste size bir isaret: Kundaga sarilmis ve yemlikte yatan bir bebek bulacaksiniz.››

2:13 Birdenbire melegin yaninda, göksel ordulardan olusan büyük bir topluluk belirdi. Tanriyi överek, ‹‹En yücelerde Tanriya yücelik olsun, Yeryüzünde Onun hosnut kaldigi insanlara Esenlik olsun!›› dediler.

2:15 Melekler yanlarindan ayrilip göge çekildikten sonra çobanlar birbirlerine, ‹‹Haydi, Beytleheme gidelim, Rabbin bize bildirdigi bu olayi görelim›› dediler.

2:16 Aceleyle gidip Meryemle Yusufu ve yemlikte yatan bebegi buldular.

2:17 Onlari görünce, çocukla ilgili kendilerine anlatilanlari bildirdiler.

2:18 Bunu duyanlarin hepsi, çobanlarin söylediklerine sasip kaldilar.

2:19 Meryem ise bütün bu sözleri derin derin düsünerek yüreginde sakliyordu.

2:20 Çobanlar, isitip gördüklerinin tümü için Tanriyi yüceltip överek geri döndüler. Her seyi, kendilerine anlatildigi gibi bulmuslardi.

2:21 Sekizinci gün, çocugu sünnet etme zamani gelince, Ona Isa adi verildi. Bu, Onun anne rahmine düsmesinden önce melegin kendisine verdigi isimdi.

2:22 Musanin Yasasina göre arinma günlerinin bitiminde Yusufla Meryem çocugu Rabbe adamak için Yerusalime götürdüler.

2:23 Nitekim Rabbin Yasasinda, ‹‹Ilk dogan her erkek çocuk Rabbe adanmis sayilacak›› diye yazilmistir.

2:24 Ayrica Rabbin Yasasinda buyruldugu gibi, kurban olarak ‹‹bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu›› sunacaklardi.

2:25 O sirada Yerusalimde Simon adinda bir adam vardi. Dogru ve dindar biriydi. Israilin avutulmasini özlemle bekliyordu. Kutsal Ruh onun üzerindeydi.

2:26 Rabbin Mesihini görmeden ölmeyecegi Kutsal Ruh araciligiyla kendisine bildirilmisti.

2:27 Böylece Simon, Ruhun yönlendirmesiyle tapinaga geldi. Küçük Isanin annesi babasi, Kutsal Yasanin ilgili kuralini yerine getirmek üzere Onu içeri getirdiklerinde, Simon Onu kucagina aldi, Tanriyi överek söyle dedi:

2:29 ‹‹Ey Rabbim, verdigin sözü tuttun; Artik ben, kulun huzur içinde ölebilirim.

2:30 Çünkü senin sagladigin, Bütün halklarin gözü önünde hazirladigin kurtulusu, Uluslari aydinlatip Halkin Israile yücelik kazandiracak isigi Gözlerimle gördüm.››

2:33 Isanin annesiyle babasi, Onun hakkinda söylenenlere sastilar.

2:34 Simon onlari kutsayip çocugun annesi Meryeme söyle dedi: ‹‹Bu çocuk, Israilde birçok kisinin düsmesine ya da yükselmesine yol açmak ve aleyhinde konusulacak bir belirti olmak üzere belirlenmistir.

2:35 Senin kalbine de adeta bir kiliç saplanacak. Bütün bunlar, birçoklarinin yüregindeki düsüncelerin açiga çikmasi için olacak.››

2:36 Anna adinda çok yasli bir kadin peygamber vardi. Aser oymagindan Fanuelin kiziydi. Genç kiz olarak evlenip kocasiyla yedi yil yasadiktan sonra dul kalmisti. Simdi seksen dört yasindaydi. Tapinaktan ayrilmaz, oruç tutup dua ederek gece gündüz Tanriya tapinirdi.

2:38 Tam o sirada ortaya çikan Anna, Tanriya sükrederek Yerusalimin kurtulusunu bekleyen herkese Isadan söz etmeye basladi.

2:39 Yusufla Meryem, Rabbin Yasasinda öngörülen her seyi yerine getirdikten sonra Celileye, kendi kentleri Nasiraya döndüler.

2:40 Çocuk büyüyor, güçleniyor ve bilgelikte yetkinlesiyordu. Tanrinin lütfu Onun üzerindeydi.

2:41 Isanin annesi babasi her yil Fisih Bayraminda Yerusalime giderlerdi.

2:42 Isa on iki yasina gelince, bayram gelenegine uyarak yine gittiler.

2:43 Bayramdan sonra eve dönerlerken küçük Isa Yerusalimde kaldi. Bunu farketmeyen annesiyle babasi, çocugun yol arkadaslariyla birlikte oldugunu sanarak bir günlük yol gittiler. Sonra Onu akrabalar ve dostlar arasinda aramaya basladilar.

2:45 Bulamayinca Onu araya araya Yerusalime döndüler.

2:46 Üç gün sonra Onu tapinakta buldular. Din ögretmenleri arasinda oturmus, onlari dinliyor, sorular soruyordu.

2:47 Onu dinleyen herkes, zekâsina ve verdigi yanitlara hayran kaliyordu.

2:48 Annesiyle babasi Onu görünce sasirdilar. Annesi, ‹‹Çocugum, bize bunu niçin yaptin? Bak, babanla ben büyük kaygi içinde seni arayip durduk›› dedi.

2:49 O da onlara, ‹‹Beni niçin arayip durdunuz?›› dedi. ‹‹Babamin evinde bulunmam gerektigini bilmiyor muydunuz?››

2:50 Ne var ki onlar ne demek istedigini anlamadilar.

2:51 Isa onlarla birlikte yola çikip Nasiraya döndü. Onlarin sözünü dinlerdi. Annesi bütün bu olup bitenleri yüreginde sakladi.

2:52 Isa bilgelikte ve boyda gelisiyor, Tanri'nin ve insanlarin begenisini kazaniyordu.

 Luka

3:1 Sezar Tiberiusun egemenliginin on besinci yiliydi. Yahudiyede Pontius Pilatus valilik yapiyordu. Celileyi Hirodes, Itureya ve Trahonitis bölgesini Hirodesin kardesi Filipus, Aviliniyi Lisanias yönetiyordu.

3:2 Hanan ile Kayafa baskâhinlik ediyorlardi. Bu sirada Tanri çölde bulunan Zekeriya oglu Yahyaya seslendi.

3:3 O da Seria Irmaginin çevresindeki bütün bölgeyi dolasarak insanlari, günahlarinin bagislanmasi için tövbe edip vaftiz olmaya çagirdi.

3:4 Nitekim Peygamber Yesayanin sözlerini içeren kitapta söyle yazilmistir: ‹‹Çölde haykiran, ‹Rabbin yolunu hazirlayin, Geçecegi patikalari düzleyin› diye sesleniyor.

3:5 ‹Her vadi doldurulacak, Her dag ve her tepe alçaltilacak. Dolambaçli yollar dogrultulacak, Engebeli yollar düzlestirilecek.

3:6 Ve bütün insanlar Tanrinin sagladigi kurtulusu görecektir.› ››

3:7 Yahya, vaftiz olmak için kendisine gelen kalabaliklara söyle seslendi: ‹‹Ey engerekler soyu! Gelecek gazaptan kaçmak için sizi kim uyardi?

3:8 Bundan böyle tövbeye yarasir meyveler verin! Kendi kendinize, ‹Biz Ibrahimin soyundaniz› demeye kalkmayin. Ben size sunu söyleyeyim: Tanri, Ibrahime su taslardan da çocuk yaratabilir.

3:9 Balta agaçlarin köküne dayanmis bile. Iyi meyve vermeyen her agaç kesilip atese atilir.››

3:10 Halk ona, ‹‹Öyleyse biz ne yapalim?›› diye sordu.

3:11 Yahya onlara, ‹‹Iki mintani olan birini mintani olmayana versin; yiyecegi olan yiyecegi olmayanla paylassin›› yanitini verdi.

3:12 Bazi vergi görevlileri de vaftiz olmaya gelerek, ‹‹Ögretmenimiz, biz ne yapalim?›› dediler.

3:13 Yahya, ‹‹Size buyrulandan çok vergi almayin›› dedi.

3:14 Bazi askerler de, ‹‹Ya biz ne yapalim?›› diye sordular. O da, ‹‹Kaba kuvvetle ya da yalan suçlamalarla kimseden para koparmayin›› dedi, ‹‹Ücretinizle yetinin.››

3:15 Halk umut içinde bekliyordu. Yahyayla ilgili olarak herkesin aklinda, ‹‹Acaba Mesih bu mu?›› sorusu vardi.

3:16 Yahya ise hepsine söyle yanit verdi: ‹‹Ben sizi suyla vaftiz ediyorum, ama benden daha güçlü Olan geliyor. Ben Onun çariklarinin bagini çözmeye bile layik degilim. O sizi Kutsal Ruhla ve atesle vaftiz edecek.

3:17 Harman yerini temizlemek ve bugdayi toplayip ambarina yigmak için yabasi elinde hazir duruyor. Samani ise sönmeyen ateste yakacak.››

3:18 Yahya baska birçok konuda halka çagrida bulunuyor, Müjdeyi duyuruyordu.

3:19 Ne var ki bölgenin krali Hirodes, kardesinin karisi Hirodiyayla ilgili olayi ve kendi yapmis oldugu bütün kötülükleri yüzüne vuran Yahyayi hapse attirarak kötülüklerine bir yenisini ekledi.

3:21 Bütün halk vaftiz olduktan sonra Isa da vaftiz oldu. Dua ederken gök açildi ve Kutsal Ruh, bedensel görünümde, güvercin gibi Onun üzerine indi. Gökten, ‹‹Sen benim sevgili Oglumsun, senden hosnudum›› diyen bir ses duyuldu.

3:23 Isa görevine basladigi zaman otuz yaslarindaydi. Yusufun oglu oldugu saniliyordu. Yusuf da Eli oglu,

3:24 Mattat oglu, Levi oglu, Malki oglu, Yannay oglu, Yusuf oglu,

3:25 Mattitya oglu, Amos oglu, Nahum oglu, Hesli oglu, Nagay oglu,

3:26 Mahat oglu, Mattitya oglu, Simi oglu, Yosek oglu, Yoda oglu,

3:27 Yohanan oglu, Resa oglu, Zerubbabil oglu, Sealtiel oglu, Neri oglu,

3:28 Malki oglu, Addi oglu, Kosam oglu, Elmadam oglu, Er oglu,

3:29 Yesu oglu, Eliezer oglu, Yorim oglu, Mattat oglu, Levi oglu,

3:30 Simon oglu, Yahuda oglu, Yusuf oglu, Yonam oglu, Elyakim oglu,

3:31 Mala oglu, Menna oglu, Mattata oglu, Natan oglu, Davut oglu,

3:32 Isay oglu, Ovet oglu, Boaz oglu, Salmon oglu, Nahson oglu,

3:33 Amminadav oglu, Ram oglu, Hesron oglu, Peres oglu, Yahuda oglu,

3:34 Yakup oglu, Ishak oglu, Ibrahim oglu, Terah oglu, Nahor oglu,

3:35 Seruk oglu, Reu oglu, Pelek oglu, Ever oglu, Selah oglu,

3:36 Kenan oglu, Arpaksat oglu, Sam oglu, Nuh oglu, Lemek oglu,

3:37 Metuselah oglu, Hanok oglu, Yeret oglu, Mahalalel oglu, Kenan oglu,

3:38 Enos oglu, Sit oglu, Adem oglu, Tanri Oglu'ydu.

 Luka

4:1 Kutsal Ruhla dolu olarak Seria Irmagindan dönen Isa, Ruhun yönlendirmesiyle çölde dolastirilarak kirk gün Iblis tarafindan denendi. O günlerde hiçbir sey yemedi. Dolayisiyla bu süre sonunda acikti.

4:3 Bunun üzerine Iblis Ona, ‹‹Tanrinin Ogluysan, su tasa söyle ekmek olsun›› dedi.

4:4 Isa, ‹‹ ‹Insan yalniz ekmekle yasamaz› diye yazilmistir›› karsiligini verdi.

4:5 Sonra Iblis Isayi yükseklere çikararak bir anda Ona dünyanin bütün ülkelerini gösterdi.

4:6 Ona, ‹‹Bütün bunlarin yönetimini ve zenginligini sana verecegim›› dedi. ‹‹Bunlar bana teslim edildi, ben de diledigim kisiye veririm.

4:7 Bana taparsan, hepsi senin olacak.››

4:8 Isa ona su karsiligi verdi: ‹‹ ‹Tanrin Rabbe tapacak, yalniz Ona kulluk edeceksin› diye yazilmistir.››

4:9 Iblis Onu Yerusalime götürüp tapinagin tepesine çikardi. ‹‹Tanrinin Ogluysan, kendini buradan asagi at›› dedi.

4:10 ‹‹Çünkü söyle yazilmistir: ‹Tanri, seni korumalari için Meleklerine buyruk verecek.›

4:11 ‹Ayagin bir tasa çarpmasin diye Seni elleri üzerinde tasiyacaklar.› ››

4:12 Isa ona söyle karsilik verdi: ‹‹ ‹Tanrin Rabbi denemeyeceksin!› diye buyrulmustur.››

4:13 Iblis, Isayi her bakimdan denedikten sonra bir süre için Onun yanindan ayrildi.

4:14 Isa, Ruhun gücüyle donanmis olarak Celileye döndü. Haber bütün bölgeye yayildi.

4:15 Oranin havralarinda ögretiyor, herkes tarafindan övülüyordu.

4:16 Isa, büyüdügü Nasira Kentine geldiginde her zamanki gibi Sabat Günü havraya gitti. Kutsal Yazilari okumak üzere ayaga kalkinca Ona Peygamber Yesayanin Kitabi verildi. Kitabi açarak su sözlerin yazili oldugu yeri buldu:

4:18 ‹‹Rabbin Ruhu üzerimdedir. Çünkü O beni yoksullara Müjdeyi iletmek için meshetti. Tutsaklara serbest birakilacaklarini, Körlere gözlerinin açilacagini duyurmak için, Ezilenleri özgürlüge kavusturmak Ve Rabbin lütuf yilini ilan etmek için Beni gönderdi.››

4:20 Sonra kitabi kapatti, görevliye geri verip oturdu. Havradakilerin hepsi dikkatle Ona bakiyordu.

4:21 Isa, ‹‹Dinlediginiz bu Yazi bugün yerine gelmistir›› diye konusmaya basladi.

4:22 Herkes Isayi övüyor, agzindan çikan lütufkâr sözlere hayran kaliyordu. ‹‹Yusufun oglu degil mi bu?›› diyorlardi.

4:23 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Kuskusuz bana su deyimi hatirlatacaksiniz: ‹Ey hekim, önce kendini iyilestir! Kefarnahumda yaptiklarini duyduk. Aynisini burada, kendi memleketinde de yap.› ››

4:24 ‹‹Size dogrusunu söyleyeyim›› diye devam etti Isa, ‹‹Hiçbir peygamber kendi memleketinde kabul görmez.

4:25 Yine size gerçegi söyleyeyim, gökyüzünün üç yil alti ay kapali kaldigi, bütün ülkede korkunç bir kitligin bas gösterdigi Ilyas zamaninda Israilde çok sayida dul kadin vardi.

4:26 Ilyas bunlardan hiçbirine gönderilmedi; yalniz Sayda bölgesinin Sarefat Kentinde bulunan dul bir kadina gönderildi.

4:27 Peygamber Elisanin zamaninda Israilde çok sayida cüzamli vardi. Bunlardan hiçbiri iyilestirilmedi; yalniz Suriyeli Naaman iyilestirildi.››

4:28 Havradakiler bu sözleri duyunca öfkeden kudurdular.

4:29 Ayaga kalkip Isayi kentin disina kovdular. Onu uçurumdan asagi atmak için kentin kuruldugu tepenin yamacina götürdüler.

4:30 Ama Isa onlarin arasindan geçerek oradan uzaklasti.

4:31 Sonra Isa Celilenin Kefarnahum Kentine gitti. Sabat Günü halka ögretiyordu.

4:32 Yetkiyle konustugu için Onun ögretisine sasip kaldilar.

4:33 Havrada cinli, içinde kötü ruh olan bir adam vardi. Adam yüksek sesle, ‹‹Ey Nasirali Isa, birak bizi! Bizden ne istiyorsun?›› diye bagirdi. ‹‹Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim oldugunu biliyorum, Tanrinin Kutsalisin sen!››

4:35 Isa, ‹‹Sus, çik adamdan!›› diyerek cini azarladi. Cin adami herkesin önünde yere vurduktan sonra, ona hiç zarar vermeden içinden çikti.

4:36 Herkes saskina dönmüstü. Birbirlerine, ‹‹Bu nasil söz? Güç ve yetkiyle kötü ruhlara çikmalarini buyuruyor, onlar da çikiyor!›› diyorlardi.

4:37 Isayla ilgili haber o bölgenin her yaninda yankilandi.

4:38 Isa havradan ayrilarak Simunun evine gitti. Simunun kaynanasi hastaydi, atesler içindeydi. Onun için Isadan yardim istediler.

4:39 Isa kadinin basucunda durup atesi azarladi, kadinin atesi düstü. Kadin hemen ayaga kalkip onlara hizmet etmeye basladi.

4:40 Günes batarken herkes çesitli hastaliklara yakalanmis akrabalarini Isaya getirdi. Isa her birinin üzerine ellerini koyarak onlari iyilestirdi.

4:41 Birçogunun içinden cinler de, ‹‹Sen Tanrinin Oglusun!›› diye bagirarak çikiyordu. Ne var ki, Isa onlari azarladi, konusmalarina izin vermedi. Çünkü kendisinin Mesih oldugunu biliyorlardi.

4:42 Sabah olunca Isa disari çikip issiz bir yere gitti. Halk ise Onu ariyordu. Bulundugu yere geldiklerinde Onu yanlarinda alikoymaya çalistilar.

4:43 Ama Isa, ‹‹Öbür kentlerde de Tanrinin Egemenligiyle ilgili Müjdeyi yaymam gerek›› dedi. ‹‹Çünkü bunun için gönderildim.››

4:44 Böylece Yahudiye'deki havralarda Tanri sözünü duyurmaya devam etti.

 Luka

5:1 Halk, Ginnesar Gölünün kiyisinda duran Isanin çevresini sarmis, Tanrinin sözünü dinliyordu.

5:2 Isa, gölün kiyisinda iki tekne gördü. Balikçilar teknelerinden inmis aglarini yikiyorlardi.

5:3 Iki tekneden Simuna ait olanina binen Isa, ona kiyidan biraz açilmasini rica etti. Sonra oturdu, teknenin içinden halka ögretmeye devam etti.

5:4 Konusmasini bitirince Simuna, ‹‹Derin sulara açilin, balik tutmak için aglarinizi atin›› dedi.

5:5 Simun su karsiligi verdi: ‹‹Efendimiz, bütün gece çabaladik, hiçbir sey tutamadik. Yine de senin sözün üzerine aglari atacagim.››

5:6 Bunu yapinca öyle çok balik yakaladilar ki, aglari yirtilmaya basladi.

5:7 Öbür teknedeki ortaklarina isaret ederek gelip yardim etmelerini istediler. Onlar da geldiler ve her iki tekneyi balikla doldurdular; tekneler neredeyse batiyordu.

5:8 Simun Petrus bunu görünce, ‹‹Ya Rab, benden uzak dur, ben günahli bir adamim›› diyerek Isanin dizlerine kapandi.

5:9 Kendisi ve yanindakiler, tutmus olduklari baliklarin çokluguna sasip kalmislardi.

5:10 Simunun ortaklari olan Zebedi ogullari Yakupla Yuhannayi da ayni saskinlik almisti. Isa Simuna, ‹‹Korkma›› dedi, ‹‹Bundan böyle balik yerine insan tutacaksin.››

5:11 Sonra onlar tekneleri karaya çektiler ve her seyi birakip Isanin ardindan gittiler.

5:12 Isa kentlerden birindeyken, her yanini cüzam kaplamis bir adamla karsilasti. Adam Isayi görünce yüzüstü yere kapanip yalvardi: ‹‹Ya Rab, istersen beni temiz kilabilirsin›› dedi.

5:13 Isa elini uzatip adama dokundu, ‹‹Isterim, temiz ol!›› dedi. Adam aninda cüzamdan kurtuldu.

5:14 Isa ona, bundan kimseye söz etmemesini buyurdu. ‹‹Git, kâhine görün ve cüzamdan temizlendigini herkese kanitlamak için Musanin buyurdugu sunulari sun›› dedi.

5:15 Ne var ki, Isayla ilgili haber daha da çok yayildi. Kalabalik halk topluluklari Isayi dinlemek ve hastaliklarindan kurtulmak amaciyla akin akin geliyordu.

5:16 Kendisi ise issiz yerlere çekilip dua ediyordu.

5:17 Bir gün Isa ögretiyordu. Celilenin ve Yahudiyenin bütün köylerinden ve Yerusalimden gelen Ferisilerle Kutsal Yasa ögretmenleri Onun çevresinde oturuyorlardi. Isa, Rabbin gücü sayesinde hastalari iyilestiriyordu.

5:18 O sirada birkaç kisi, yatak üzerinde tasidiklari felçli bir adami evden içeri sokup Isanin önüne koymaya çalisiyordu.

5:19 Kalabaliktan ötürü onu içeri sokacak yol bulamayinca dama çiktilar, kiremitleri kaldirip adami yatakla birlikte orta yere, Isanin önüne indirdiler.

5:20 Isa onlarin imanini görünce, ‹‹Dostum, günahlarin bagislandi›› dedi.

5:21 Din bilginleriyle Ferisiler, ‹‹Tanriya küfreden bu adam kim? Tanridan baska kim günahlari bagislayabilir?›› diye düsünmeye basladilar.

5:22 Akillarindan geçenleri bilen Isa onlara söyle seslendi: ‹‹Aklinizdan neden böyle seyler geçiriyorsunuz?

5:23 Hangisi daha kolay, ‹Günahlarin bagislandi› demek mi, yoksa ‹Kalk, yürü› demek mi?

5:24 Ne var ki, Insanoglunun yeryüzünde günahlari bagislama yetkisine sahip oldugunu bilesiniz diye...›› Sonra felçli adama, ‹‹Sana söylüyorum, kalk, yatagini toplayip evine git!›› dedi.

5:25 Adam onlarin gözü önünde hemen ayaga kalkti, üzerinde yattigi yatagi topladi ve Tanriyi yücelterek evine gitti.

5:26 Herkesi bir saskinlik almisti. Tanriyi yüceltiyor, büyük korku içinde, ‹‹Bugün sasilacak isler gördük!›› diyorlardi.

5:27 Bu olaydan sonra Isa disari çikti, vergi toplama yerinde oturan Levi adinda bir vergi görevlisini gördü. Adama, ‹‹Ardimdan gel›› dedi.

5:28 O da kalkti, her seyi birakip Isanin ardindan gitti.

5:29 Sonra Levi, evinde Isanin onuruna büyük bir sölen verdi. Vergi görevlileriyle baska kisilerden olusan büyük bir kalabalik onlarla birlikte yemege oturmustu.

5:30 Ferisilerle onlarin din bilginleri söylenmeye basladilar. Isanin ögrencilerine, ‹‹Siz neden vergi görevlileri ve günahkârlarla birlikte yiyip içiyorsunuz?›› dediler.

5:31 Isa onlara su karsiligi verdi: ‹‹Saglikli olanlarin degil, hastalarin hekime ihtiyaci var.

5:32 Ben dogru kisileri degil, günahkârlari tövbeye çagirmaya geldim.››

5:33 Onlar Isaya, ‹‹Yahyanin ögrencileri sik sik oruç tutup dua ediyorlar, Ferisilerin ögrencileri de öyle. Seninkiler ise yiyip içiyor›› dediler.

5:34 Isa söyle karsilik verdi: ‹‹Güvey aralarinda oldugu sürece davetlilere oruç tutturabilir misiniz?

5:35 Ama güveyin aralarindan alinacagi günler gelecek, onlar iste o zaman, o günler oruç tutacaklar.››

5:36 Isa onlara su benzetmeyi de anlatti: ‹‹Hiç kimse yeni giysiden bir parça yirtip eski giysiyi yamamaz. Yoksa hem yeni giysi yirtilir, hem de o giysiden koparilan yama eskisine uymaz.

5:37 Hiç kimse yeni sarabi eski tulumlara doldurmaz. Yoksa yeni sarap tulumlari patlatir; hem sarap dökülür, hem de tulumlar mahvolur.

5:38 Yeni sarabi yeni tulumlara doldurmak gerek.

5:39 Üstelik hiç kimse eski sarabi içtikten sonra yenisini istemez. ‹Eskisi güzel› der.››

 Luka

6:1 Bir Sabat Günü Isa ekinler arasindan geçiyordu. Ögrencileri basaklari kopariyor, avuçlarinda ufalayip yiyorlardi.

6:2 Ferisilerden bazilari, ‹‹Sabat Günü yasak olani neden yapiyorsunuz?›› dediler.

6:3 Isa onlara söyle karsilik verdi: ‹‹Davutla yanindakiler acikinca Davutun ne yaptigini okumadiniz mi?

6:4 Tanrinin evine girdi, kâhinlerden baskasinin yemesi yasak olan adak ekmeklerini alip yedi ve yanindakilere de verdi.››

6:5 Sonra Isa onlara, ‹‹Insanoglu Sabat Gününün de Rabbidir›› dedi.

6:6 Bir baska Sabat Günü Isa havraya girmis ögretiyordu. Orada sag eli sakat bir adam vardi.

6:7 Isayi suçlamak için firsat kollayan din bilginleriyle Ferisiler, Sabat Günü hastalari iyilestirecek mi diye Onu gözlüyorlardi.

6:8 Isa, onlarin ne düsündüklerini biliyordu. Eli sakat olan adama, ‹‹Ayaga kalk, öne çik›› dedi. O da kalkti, orta yerde durdu.

6:9 Isa onlara, ‹‹Size sorayim›› dedi, ‹‹Kutsal Yasaya göre Sabat Günü iyilik yapmak mi dogru, kötülük yapmak mi? Can kurtarmak mi dogru, öldürmek mi?››

6:10 Gözlerini hepsinin üzerinde gezdirdikten sonra adama, ‹‹Elini uzat›› dedi. Adam elini uzatti, eli yine sapasaglam oluverdi.

6:11 Onlar ise öfkeden deliye döndüler ve aralarinda Isaya ne yapabileceklerini tartismaya basladilar.

6:12 O günlerde Isa, dua etmek için daga çikti ve bütün geceyi Tanriya dua ederek geçirdi.

6:13 Gün dogunca ögrencilerini yanina çagirdi ve onlarin arasindan, elçi diye adlandirdigi su on iki kisiyi seçti: Petrus adini verdigi Simun, onun kardesi Andreas, Yakup, Yuhanna, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oglu Yakup, Yurtsever diye taninan Simun, Yakup oglu Yahuda ve Isaya ihanet eden Yahuda Iskariot.

6:17 Isa bunlarla birlikte asagi inip düzlük bir yerde durdu. Ögrencilerinden büyük bir kalabalik ve bütün Yahudiyeden, Yerusalimden, Surla Sayda yakinlarindaki kiyi bölgesinden gelen büyük bir halk toplulugu da oradaydi.

6:18 Isayi dinlemek ve hastaliklarina sifa bulmak için gelmislerdi. Kötü ruhlar yüzünden sikinti çekenler de iyilestiriliyordu.

6:19 Kalabalikta herkes Isaya dokunmak için çabaliyordu. Çünkü Onun içinden akan bir güç herkese sifa veriyordu.

6:20 Isa, gözlerini ögrencilerine çevirerek söyle dedi: ‹‹Ne mutlu size, ey yoksullar! Çünkü Tanrinin Egemenligi sizindir.

6:21 Ne mutlu size, simdi açlik çekenler! Çünkü doyurulacaksiniz. Ne mutlu size, simdi aglayanlar! Çünkü güleceksiniz.

6:22 Insanogluna bagliliginiz yüzünden Insanlar sizden nefret ettikleri, Sizi toplum disi edip asagiladiklari Ve adinizi kötüleyip sizi reddettikleri zaman Ne mutlu size!

6:23 O gün sevinin, coskuyla ziplayin! Çünkü gökteki ödülünüz büyüktür. Nitekim onlarin atalari da Peygamberlere böyle davrandilar.

6:24 Ama vay halinize, ey zenginler, Çünkü tesellinizi almis bulunuyorsunuz!

6:25 Vay halinize, simdi karni tok olan sizler, Çünkü açlik çekeceksiniz! Vay halinize, ey simdi gülenler, Çünkü yas tutup aglayacaksiniz!

6:26 Bütün insanlar sizin için iyi sözler söyledikleri zaman, Vay halinize! Çünkü onlarin atalari da Sahte peygamberlere böyle davrandilar.››

6:27 ‹‹Ama beni dinleyen sizlere sunu söylüyorum: Düsmanlarinizi sevin, sizden nefret edenlere iyilik yapin, size lanet edenler için iyilik dileyin, size hakaret edenler için dua edin.

6:29 Bir yanaginiza vurana öbür yanaginizi da çevirin. Abanizi alandan mintaninizi da esirgemeyin.

6:30 Sizden bir sey dileyen herkese verin, malinizi alandan onu geri istemeyin.

6:31 Insanlarin size nasil davranmasini istiyorsaniz, siz de onlara öyle davranin.

6:32 ‹‹Eger yalniz sizi sevenleri severseniz, bu size ne övgü kazandirir? Günahkârlar bile kendilerini sevenleri sever.

6:33 Size iyilik yapanlara iyilik yaparsaniz, bu size ne övgü kazandirir? Günahkârlar bile böyle yapar.

6:34 Geri alacaginizi umdugunuz kisilere ödünç verirseniz, bu size ne övgü kazandirir? Günahkârlar bile verdiklerini geri almak kosuluyla günahkârlara ödünç verirler.

6:35 Ama siz düsmanlarinizi sevin, iyilik yapin, hiçbir karsilik beklemeden ödünç verin. Alacaginiz ödül büyük olacak, Yüceler Yücesinin ogullari olacaksiniz. Çünkü O, nankör ve kötü kisilere karsi iyi yüreklidir.

6:36 Babaniz merhametli oldugu gibi, siz de merhametli olun.››

6:37 ‹‹Baskasini yargilamayin, siz de yargilanmazsiniz. Suçlu çikarmayin, siz de suçlu çikarilmazsiniz. Baskasini bagislayin, siz de bagislanirsiniz.

6:38 Verin, size verilecektir. Iyice bastirilmis, silkelenmis ve tasmis, dolu bir ölçekle kucaginiza bosaltilacak. Hangi ölçekle verirseniz, ayni ölçekle alacaksiniz.››

6:39 Isa onlara su benzetmeyi de anlatti: ‹‹Kör köre kilavuzluk edebilir mi? Ikisi de çukura düsmez mi?

6:40 Ögrenci ögretmeninden üstün degildir, ama egitimini tamamlayan her ögrenci ögretmeni gibi olacaktir.

6:41 ‹‹Sen neden kardesinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki mertegi farketmezsin?

6:42 Kendi gözündeki mertegi görmezken, kardesine nasil, ‹Kardes, izin ver, gözündeki çöpü çikarayim› dersin? Seni ikiyüzlü! Önce kendi gözündeki mertegi çikar, o zaman kardesinin gözündeki çöpü çikarmak için daha iyi görürsün.››

6:43 ‹‹Iyi agaç kötü meyve, kötü agaç da iyi meyve vermez.

6:44 Her agaç meyvesinden taninir. Dikenli bitkilerden incir toplanmaz, çalilardan üzüm devsirilmez.

6:45 Iyi insan yüregindeki iyilik hazinesinden iyilik, kötü insan içindeki kötülük hazinesinden kötülük çikarir. Insanin agzi, yüreginden tasani söyler.

6:46 ‹‹Niçin beni ‹Ya Rab, ya Rab› diye çagiriyorsunuz da söylediklerimi yapmiyorsunuz?

6:47 Bana gelen ve sözlerimi duyup uygulayan kisinin kime benzedigini size anlatayim.

6:48 Böyle bir kisi, evini yaparken topragi kazan, derinlere inip temeli kaya üzerine atan adama benzer. Sel sulariyla kabaran irmak o eve saldirsa da, onu sarsamaz. Çünkü ev saglam yapilmistir.

6:49 Ama sözlerimi duyup da uygulamayan kisi, evini temel koymaksizin topragin üzerine kuran adama benzer. Kabaran irmak saldirinca ev hemen çöker. Evin yikilisi da korkunç olur.››

 Luka

7:1 Isa, kendisini dinleyen halka bütün bu sözleri söyledikten sonra Kefarnahuma gitti.

7:2 Orada bir yüzbasinin çok deger verdigi kölesi ölüm döseginde hasta yatiyordu.

7:3 Isayla ilgili haberleri duyan yüzbasi, gelip kölesini iyilestirmesini rica etmek üzere Ona Yahudilerin bazi ileri gelenlerini gönderdi.

7:4 Bunlar Isanin yanina gelince içten bir yalvarisla Ona söyle dediler: ‹‹Bu adam senin yardimina layiktir.

7:5 Çünkü ulusumuzu seviyor. Havramizi yaptiran da kendisidir.››

7:6 Isa onlarla birlikte yola çikti. Eve yaklastigi sirada, yüzbasi bazi dostlarini yollayip Ona su haberi gönderdi: ‹‹Ya Rab, zahmet etme; evime girmene layik degilim.

7:7 Bu yüzden yanina gelmeye de kendimi layik görmedim. Sen yeter ki bir söz söyle, usagim iyilesir.

7:8 Ben de buyruk altinda bir görevliyim, benim de buyrugumda askerlerim var. Birine, ‹Git› derim, gider; ötekine, ‹Gel› derim, gelir; köleme, ‹Sunu yap› derim, yapar.››

7:9 Bu sözleri duyan Isa yüzbasiya hayran kaldi. Ardindan gelen kalabaliga dönerek, ‹‹Size sunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹Israilde bile böyle iman görmedim.››

7:10 Gönderilenler eve döndüklerinde köleyi iyilesmis buldular.

7:11 Bundan kisa bir süre sonra Isa, Nain denilen bir kente gitti. Ögrencileriyle büyük bir kalabalik Ona eslik ediyordu.

7:12 Isa kentin kapisina tam yaklastigi sirada, dul annesinin tek oglu olan bir adamin cenazesi kaldiriliyordu. Kent halkindan büyük bir kalabalik da kadinla birlikteydi.

7:13 Rab kadini görünce ona acidi. Kadina, ‹‹Aglama›› dedi.

7:14 Yaklasip cenaze sedyesine dokununca sedyeyi tasiyanlar durdu. Isa, ‹‹Delikanli›› dedi, ‹‹Sana söylüyorum, kalk!››

7:15 Ölü dogrulup oturdu ve konusmaya basladi. Isa onu annesine geri verdi.

7:16 Herkesi bir korku almisti. ‹‹Aramizda büyük bir peygamber ortaya çikti!›› ve ‹‹Tanri, halkinin yardimina geldi!›› diyerek Tanriyi yüceltmeye basladilar.

7:17 Isayla ilgili bu haber bütün Yahudiyeye ve çevre bölgelere yayildi.

7:18 Yahyanin ögrencileri bütün bu olup bitenleri kendisine bildirdiler. Ögrencilerinden ikisini yanina çagiran Yahya, ‹‹Gelecek Olan sen misin, yoksa baskasini mi bekleyelim?›› diye sormalari için onlari Rabbe gönderdi.

7:20 Adamlar Isanin yanina gelince söyle dediler: ‹‹Bizi sana Vaftizci Yahya gönderdi. ‹Gelecek Olan sen misin, yoksa baskasini mi bekleyelim?› diye soruyor.››

7:21 Tam o sirada Isa, çesitli hastaliklara, illetlere ve kötü ruhlara tutulmus birçok kisiyi iyilestirdi, birçok körün gözünü açti.

7:22 Sonra Yahyanin ögrencilerine söyle karsilik verdi: ‹‹Gidin, görüp isittiklerinizi Yahyaya bildirin. Körlerin gözleri açiliyor, kötürümler yürüyor, cüzamlilar temiz kiliniyor, sagirlar isitiyor, ölüler diriliyor ve Müjde yoksullara duyuruluyor.

7:23 Benden ötürü sendeleyip düsmeyene ne mutlu!››

7:24 Yahyanin gönderdigi haberciler gittikten sonra Isa, halka Yahyadan söz etmeye basladi. ‹‹Çöle ne görmeye gittiniz?›› dedi. ‹‹Rüzgarda sallanan bir kamis mi?

7:25 Söyleyin, ne görmeye gittiniz? Pahali giysiler giymis bir adam mi? Oysa sahane giysiler giyip bolluk içinde yasayanlar kral saraylarinda bulunur.

7:26 Öyleyse ne görmeye gittiniz? Bir peygamber mi? Evet! Size sunu söyleyeyim, gördügünüz kisi peygamberden de üstündür.

7:27 Iste, habercimi senin önünden gönderiyorum; O önden gidip senin yolunu hazirlayacak

7:28 Size sunu söyleyeyim, kadindan doganlar arasinda Yahyadan daha üstün olani yoktur. Bununla birlikte, Tanrinin Egemenliginde en küçük olan ondan üstündür.››

7:29 Yahya tarafindan vaftiz edilen halk, hatta vergi görevlileri bile bunu duyunca Tanrinin adil oldugunu dogruladilar.

7:30 Oysa Yahya tarafindan vaftiz edilmeye yanasmayan Ferisilerle Kutsal Yasa uzmanlari, Tanrinin kendileriyle ilgili tasarisini reddettiler.

7:31 Isa, ‹‹Bu kusagin insanlarini neye benzeteyim? Bunlar neye benziyorlar?›› dedi.

7:32 ‹‹Çarsi meydaninda oturup birbirlerine, ‹Size kaval çaldik, oynamadiniz; Agit yaktik, aglamadiniz›

7:33 Vaftizci Yahya geldigi zaman oruç tutup saraptan kaçindi, ona ‹cinli› diyorsunuz.

7:34 Insanoglu geldigi zaman yiyip içti. Bu kez de diyorsunuz ki, ‹Su obur ve ayyas adama bakin! Vergi görevlileri ve günahkârlarla dost oldu!›

7:35 Ne var ki bilgelik, onu benimseyen herkes tarafindan dogrulanir.››

7:36 Ferisilerden biri Isayi yemege çagirdi. O da Ferisinin evine gidip sofraya oturdu.

7:37 O sirada, kentte günahkâr olarak taninan bir kadin, Isanin, Ferisinin evinde yemek yedigini ögrenince kaymaktasindan bir kap içinde güzel kokulu yag getirdi. Isanin arkasinda, ayaklarinin dibinde durup aglayarak, gözyaslariyla Onun ayaklarini islatmaya basladi. Saçlariyla ayaklarini sildi, öptü ve yagi üzerlerine sürdü.

7:39 Isayi evine çagirmis olan Ferisi bunu görünce kendi kendine, ‹‹Bu adam peygamber olsaydi, kendisine dokunan bu kadinin kim ve ne tür bir kadin oldugunu, günahkâr biri oldugunu anlardi›› dedi.

7:40 Bunun üzerine Isa Ferisiye, ‹‹Simun›› dedi, ‹‹Sana bir söyleyecegim var.›› O da, ‹‹Buyur, ögretmenim›› dedi.

7:41 ‹‹Tefeciye borçlu iki kisi vardi. Biri bes yüz, öbürü de elli dinar borçluydu.

7:42 Borçlarini ödeyecek güçte olmadiklarindan, tefeci her ikisinin de borcunu bagisladi. Buna göre, hangisi onu çok sever?››

7:43 Simun, ‹‹Sanirim, kendisine daha çok bagislanan›› diye yanitladi. Isa ona, ‹‹Dogru söyledin›› dedi.

7:44 Sonra kadina bakarak Simuna sunlari söyledi: ‹‹Bu kadini görüyor musun? Ben senin evine geldim, ayaklarim için bana su vermedin. Bu kadin ise ayaklarimi gözyaslariyla islatip saçlariyla sildi.

7:45 Sen beni öpmedin, ama bu kadin eve girdigimden beri ayaklarimi öpüp duruyor.

7:46 Sen basima zeytinyagi sürmedin, ama bu kadin ayaklarima güzel kokulu yag sürdü.

7:47 Bu nedenle sana sunu söyleyeyim, kendisinin çok olan günahlari bagislanmistir. Çok sevgi göstermesinin nedeni budur. Oysa kendisine az bagislanan, az sever.››

7:48 Sonra kadina, ‹‹Günahlarin bagislandi›› dedi.

7:49 Isayla birlikte sofrada oturanlar kendi aralarinda, ‹‹Kim bu adam? Günahlari bile bagisliyor!›› seklinde konusmaya basladilar.

7:50 Isa ise kadina, ‹‹Imanin seni kurtardi, esenlikle git›› dedi.

 Luka

8:1 Bundan kisa bir süre sonra Isa on iki ögrencisiyle birlikte köy kent dolasmaya basladi. Tanrinin Egemenligini duyurup müjdeliyordu.

8:2 Kötü ruhlardan ve hastaliklardan kurtulan bazi kadinlar, içinden yedi cin çikmis olan Mecdelli denilen Meryem, Hirodesin kâhyasi Kuzanin karisi Yohanna, Suzanna ve daha birçoklari Isayla birlikte dolasiyordu. Bunlar, kendi olanaklariyla Isaya ve ögrencilerine yardim ediyorlardi.

8:4 Büyük bir kalabaligin toplandigi, insanlarin her kentten kendisine akin akin geldigi bir sirada Isa su benzetmeyi anlatti: ‹‹Ekincinin biri tohum ekmeye çikti. Ektigi tohumlardan kimi yol kenarina düstü, ayak altinda çignenip gökteki kuslara yem oldu.

8:6 Kimi kayalik yere düstü, filizlenince susuzluktan kuruyup gitti.

8:7 Kimi, dikenler arasina düstü. Filizlerle birlikte büyüyen dikenler filizleri bogdu.

8:8 Kimi ise iyi topraga düstü, büyüyünce yüz kat ürün verdi.›› Bunlari söyledikten sonra, ‹‹Isitecek kulagi olan isitsin!›› diye seslendi.

8:9 Isa, bu benzetmenin anlamini kendisinden soran ögrencilerine, ‹‹Tanri Egemenliginin sirlarini bilme ayricaligi size verildi›› dedi. ‹‹Ama baskalarina benzetmelerle sesleniyorum. Öyle ki, ‹Gördükleri halde görmesinler, Duyduklari halde anlamasinlar.›

8:11 ‹‹Benzetmenin anlami sudur: Tohum Tanrinin sözüdür.

8:12 Yol kenarindakiler sözü isiten kisilerdir. Ama sonra Iblis gelir, inanip kurtulmasinlar diye sözü yüreklerinden alir götürür.

8:13 Kayalik yere düsenler, isittikleri sözü sevinçle kabul eden, ama kök salamadiklari için ancak bir süre inanan kisilerdir. Böyleleri denendikleri zaman imandan dönerler.

8:14 Dikenler arasina düsenler, sözü isiten ama zamanla yasamin kaygilari, zenginlikleri ve zevkleri içinde bogulan, dolayisiyla olgun ürün vermeyenlerdir.

8:15 Iyi topraga düsenler ise, sözü isitince onu iyi ve saglam bir yürekte saklayanlardir. Bunlar sabirla dayanarak ürün verirler.››

8:16 ‹‹Hiç kimse kandil yakip bunu bir kapla örtmez, ya da yatagin altina koymaz. Tersine, içeri girenler isigi görsünler diye onu kandillige koyar.

8:17 Çünkü açiga çikarilmayacak gizli hiçbir sey yok; bilinmeyecek, aydinliga çikmayacak sakli hiçbir sey yoktur.

8:18 Bunun için, nasil dinlediginize dikkat edin. Kimde varsa, ona daha çok verilecek. Ama kimde yoksa, kendisinde var sandigi bile elinden alinacak.››

8:19 Isanin annesiyle kardesleri Ona geldiler, ama kalabaliktan ötürü kendisine yaklasamadilar.

8:20 Isaya, ‹‹Annenle kardeslerin disarida duruyor, seni görmek istiyorlar›› diye haber verildi.

8:21 Isa haberi getirenlere söyle karsilik verdi: ‹‹Annemle kardeslerim, Tanrinin sözünü duyup yerine getirenlerdir.››

8:22 Bir gün Isa ögrencileriyle birlikte bir tekneye binerek onlara, ‹‹Gölün karsi yakasina geçelim›› dedi. Böylece kiyidan açildilar.

8:23 Teknede giderlerken Isa uykuya daldi. O sirada gölde firtina koptu. Tekne su almaya baslayinca tehlikeli bir duruma düstüler.

8:24 Gidip Isayi uyandirarak, ‹‹Efendimiz, Efendimiz, ölecegiz!›› dediler. Isa kalkip rüzgari ve kabaran dalgalari azarladi. Firtina dindi ve ortalik sütliman oldu.

8:25 Isa ögrencilerine, ‹‹Nerede imaniniz?›› dedi. Onlar korku ve saskinlik içindeydiler. Birbirlerine, ‹‹Bu adam kim ki, rüzgara, suya bile buyruk veriyor, onlar da sözünü dinliyor!›› dediler.

8:26 Celilenin karsisinda bulunan Gerasalilarin memleketine vardilar.

8:27 Isa karaya çikinca kentten bir adam Onu karsiladi. Cinli ve uzun zamandan beri giysi giymeyen bu adam evde degil, mezarlik magaralarda yasiyordu.

8:28 Adam Isayi görünce çiglik atip önünde yere kapandi. Yüksek sesle, ‹‹Ey Isa, yüce Tanrinin Oglu, benden ne istiyorsun?›› dedi. ‹‹Sana yalvaririm, bana iskence etme!››

8:29 Çünkü Isa, kötü ruha adamin içinden çikmasini buyurmustu. Kötü ruh adami sik sik etkisi altina aliyordu. Adam zincir ve kösteklerle baglanip basina nöbetçi konuldugu halde baglarini paraliyor ve cin tarafindan issiz yerlere sürülüyordu.

8:30 Isa ona, ‹‹Adin ne?›› diye sordu. O da, ‹‹Tümen›› diye yanitladi. Çünkü onun içine bir sürü cin girmisti.

8:31 Cinler, dipsiz derinliklere gitmelerini buyurmasin diye Isaya yalvarip durdular.

8:32 Orada, dagin yamacinda otlayan büyük bir domuz sürüsü vardi. Cinler, domuzlarin içine girmelerine izin vermesi için Isaya yalvardilar. O da onlara izin verdi.

8:33 Adamdan çikan cinler domuzlarin içine girdiler. Sürü dik yamaçtan asagi kosusarak göle atlayip boguldu.

8:34 Domuzlari güdenler olup biteni görünce kaçtilar, kentte ve köylerde olayin haberini yaydilar.

8:35 Bunun üzerine halk olup biteni görmeye çikti. Isanin yanina geldikleri zaman, cinlerden kurtulan adami giyinmis ve akli basina gelmis olarak Isanin ayaklari dibinde oturmus buldular ve korktular.

8:36 Olayi görenler, cinli adamin nasil kurtuldugunu halka anlattilar.

8:37 O zaman Gerasa yöresinden gelen bütün kalabalik büyük bir korkuya kapilarak Isanin yanlarindan ayrilmasini rica ettiler. O da geri dönmek üzere tekneye bindi.

8:38 Cinlerden kurtulan adam Isanin yaninda kalmak için Ona yalvardi. Ama Isa, ‹‹Evine dön, Tanrinin senin için neler yaptigini anlat›› diyerek onu saliverdi. Adam da gitti, Isanin kendisi için neler yaptigini bütün kentte duyurdu.

8:40 Karsi yakaya dönen Isayi halk karsiladi. Çünkü herkes Onu bekliyordu.

8:41 O sirada, havra yöneticisi olan Yair adinda bir adam gelip Isanin ayaklarina kapandi, evine gelmesi için yalvardi.

8:42 Çünkü on iki yaslarindaki biricik kizi ölmek üzereydi. Isa oraya giderken kalabalik Onu her yandan sikistiriyordu.

8:43 On iki yildir kanamasi olan bir kadin da oradaydi. Varini yogunu hekimlere harcamisti; ama hiçbiri onu iyilestirememisti.

8:44 Isanin arkasindan yetisip giysisinin etegine dokundu ve o anda kanamasi kesildi.

8:45 Isa, ‹‹Bana kim dokundu?›› dedi. Herkes inkâr ederken Petrus, ‹‹Efendimiz, kalabalik seni çepeçevre sarmis sikistiriyor›› dedi.

8:46 Ama Isa, ‹‹Birisi bana dokundu›› dedi. ‹‹Içimden bir gücün akip gittigini hissettim.››

8:47 Yaptigini gizleyemeyecegini anlayan kadin titreyerek geldi, Isanin ayaklarina kapandi. Bütün halkin önünde, Ona neden dokundugunu ve o anda nasil iyilestigini anlatti.

8:48 Isa ona, ‹‹Kizim›› dedi, ‹‹Imanin seni kurtardi. Esenlikle git.››

8:49 Isa daha konusurken havra yöneticisinin evinden biri geldi. Yöneticiye, ‹‹Kizin öldü›› dedi, ‹‹Artik ögretmeni rahatsiz etme.››

8:50 Isa bunu duyunca havra yöneticisine söyle dedi: ‹‹Korkma, yalniz iman et, kizin kurtulacak.››

8:51 Isa adamin evine gelince Petrus, Yuhanna, Yakup ve kizin annesi babasi disinda hiç kimsenin kendisiyle birlikte içeri girmesine izin vermedi.

8:52 Herkes kiz için agliyor, dövünüyordu. Isa, ‹‹Aglamayin›› dedi, ‹‹Kiz ölmedi, uyuyor.››

8:53 Kizin öldügünü bildikleri için Isayla alay ettiler.

8:54 O ise kizin elini tutarak, ‹‹Kizim, kalk!›› diye seslendi.

8:55 Ruhu yeniden bedenine dönen kiz hemen ayaga kalkti. Isa, kiza yemek verilmesini buyurdu.

8:56 Kizin annesiyle babasi saskinlik içindeydi. Isa, olanlari hiç kimseye anlatmamalari için onlari uyardi.

 Luka

9:1 Isa, Onikileri yanina çagirip onlara bütün cinler üzerinde ve hastaliklari iyilestirmek için güç ve yetki verdi.

9:2 Sonra onlari Tanrinin Egemenligini duyurmaya ve hastalara sifa vermeye gönderdi.

9:3 Onlara söyle dedi: ‹‹Yolculuk için yaniniza hiçbir sey almayin: Ne degnek, ne torba, ne ekmek, ne para, ne de yedek mintan.

9:4 Hangi eve girerseniz, kentten ayrilincaya dek orada kalin.

9:5 Sizi kabul etmeyenlere gelince, kentten ayrilirken onlara uyari olsun diye ayaklarinizin tozunu silkin.››

9:6 Onlar da yola çiktilar, her yerde Müjdeyi yayarak ve hastalari iyilestirerek köy köy dolastilar.

9:7 Bölgenin krali Hirodes bütün bu olanlari duyunca saskina döndü. Çünkü bazilari Yahyanin ölümden dirildigini, bazilari Ilyasin göründügünü, baskalari ise eski peygamberlerden birinin dirildigini söylüyordu.

9:9 Hirodes, ‹‹Yahyanin basini ben kestirdim. Simdi hakkinda böyle haberler duydugum bu adam kim?›› diyor ve Isayi görmenin bir yolunu ariyordu.

9:10 Elçiler geri dönünce, yaptiklari her seyi Isaya anlattilar. Sonra Isa yalnizca onlari yanina alip Beytsayda denilen bir kente çekildi.

9:11 Bunu ögrenen halk Onun ardindan gitti. Isa onlari ilgiyle karsiladi, kendilerine Tanrinin Egemenliginden söz etti ve sifaya ihtiyaci olanlari iyilestirdi.

9:12 Günbatimina dogru Onikiler gelip Ona, ‹‹Halki saliver de çevredeki köylere ve çiftliklere gidip kendilerine barinak ve yiyecek bulsunlar. Çünkü issiz bir yerdeyiz›› dediler.

9:13 Isa, ‹‹Onlara siz yiyecek verin›› dedi. ‹‹Bes ekmekle iki baliktan baska bir seyimiz yok›› dediler. ‹‹Yoksa bunca halk için yiyecek almaya biz mi gidelim?››

9:14 Orada yaklasik bes bin erkek vardi. Isa ögrencilerine, ‹‹Halki yaklasik elliser kisilik kümeler halinde yere oturtun›› dedi.

9:15 Ögrenciler öyle yapip herkesi yere oturttular.

9:16 Isa, bes ekmekle iki baligi aldi, gözlerini göge kaldirarak sükretti; sonra bunlari böldü ve halka dagitmalari için ögrencilerine verdi.

9:17 Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu toplandi.

9:18 Bir gün Isa tek basina dua ediyordu, ögrencileri de yanindaydi. Isa onlara, ‹‹Halk benim kim oldugumu söylüyor?›› diye sordu.

9:19 Söyle yanitladilar: ‹‹Vaftizci Yahya diyorlar. Ama kimi Ilyas, kimi de eski peygamberlerden biri dirilmis, diyor.››

9:20 Isa onlara, ‹‹Siz ne dersiniz›› dedi, ‹‹Sizce ben kimim?›› Petrus, ‹‹Sen Tanrinin Mesihisin›› yanitini verdi.

9:21 Isa, onlari uyararak bunu hiç kimseye söylememelerini buyurdu.

9:22 Insanoglunun çok aci çekmesi, ileri gelenler, baskâhinler ve din bilginlerince reddedilmesi, öldürülmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektigini söyledi.

9:23 Sonra hepsine, ‹‹Ardimdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, her gün çarmihini yüklenip beni izlesin›› dedi,

9:24 ‹‹Canini kurtarmak isteyen onu yitirecek, canini benim ugruma yitiren ise onu kurtaracaktir.

9:25 Insan bütün dünyayi kazanip da canini yitirirse, canindan olursa, bunun kendisine ne yarari olur?

9:26 Kim benden ve benim sözlerimden utanirsa, Insanoglu da kendisinin, Babasinin ve kutsal meleklerin görkemi içinde geldiginde o kisiden utanacaktir.

9:27 Size gerçegi söyleyeyim, burada bulunanlar arasinda, Tanrinin Egemenligini görmeden ölümü tatmayacak olanlar var.››

9:28 Bu sözleri söyledikten yaklasik sekiz gün sonra Isa, yanina Petrus, Yuhanna ve Yakupu alarak dua etmek üzere daga çikti.

9:29 Isa dua ederken yüzünün görünümü degisti, giysileri simsek gibi parildayan bir beyazliga büründü.

9:30 O anda görkem içinde beliren iki kisi Isayla konusmaya basladilar. Bunlar Musa ile Ilyasti. Isanin yakinda Yerusalimde gerçeklesecek olan ayrilisini konusuyorlardi.

9:32 Petrus ile yanindakilerin üzerine uyku çökmüstü. Ama uykulari iyice dagilinca Isanin görkemini ve yaninda duran iki kisiyi gördüler.

9:33 Bunlar Isanin yanindan ayrilirken Petrus Isaya, ‹‹Efendimiz›› dedi, ‹‹Burada bulunmamiz ne iyi oldu! Üç çardak kuralim: Biri sana, biri Musaya, biri de Ilyasa.›› Aslinda ne söylediginin farkinda degildi.

9:34 Petrus daha bunlari söylerken bir bulut gelip onlara gölge saldi. Bulut onlari sarinca korktular.

9:35 Buluttan gelen bir ses, ‹‹Bu benim Oglumdur, seçilmis Olandir. Onu dinleyin!›› dedi.

9:36 Ses kesilince Isanin tek basina oldugu görüldü. Ögrenciler bunu gizli tuttular ve o günlerde hiç kimseye gördüklerinden söz etmediler.

9:37 Ertesi gün dagdan indikleri zaman, Isayi büyük bir kalabalik karsiladi.

9:38 Kalabaligin içinden bir adam, ‹‹Ögretmenim›› diye seslendi, ‹‹Yalvaririm, oglumu bir gör, o tek çocugumdur.

9:39 Bir ruh onu yakaliyor, o da birdenbire çiglik atiyor. Ruh onu, agzindan köpükler gelene dek siddetle sarsiyor. Bedenini yara bere içinde birakarak güçbela ayriliyor.

9:40 Ruhu kovmalari için ögrencilerine yalvardim, ama basaramadilar.››

9:41 Isa söyle karsilik verdi: ‹‹Ey imansiz ve sapmis kusak! Sizinle daha ne kadar kalip size katlanacagim? Oglunu buraya getir.››

9:42 Çocuk daha Isaya yaklasirken cin onu yere vurup siddetle sarsti. Ama Isa kötü ruhu azarladi, çocugu iyilestirerek babasina geri verdi.

9:43 Herkes Tanrinin büyük gücüne sasip kaldi. Herkes Isanin bütün yaptiklari karsisinda hayret içindeyken, Isa ögrencilerine, ‹‹Su sözlerime iyice kulak verin›› dedi. ‹‹Insanoglu, insanlarin eline teslim edilecek.››

9:45 Onlar bu sözü anlamadilar. Sözü kavramasinlar diye anlami kendilerinden gizlenmisti. Üstelik Isaya bu sözle ilgili soru sormaktan korkuyorlardi.

9:46 Ögrenciler, aralarinda kimin en büyük oldugunu tartismaya basladilar.

9:47 Akillarindan geçeni bilen Isa, küçük bir çocugu tutup yanina çekti ve onlara söyle dedi: ‹‹Bu çocugu benim adim ugruna kabul eden, beni kabul etmis olur. Beni kabul eden de beni göndereni kabul etmis olur. Aranizda en küçük kim ise, iste en büyük odur.››

9:49 Yuhanna buna karsilik, ‹‹Efendimiz›› dedi, ‹‹Senin adinla cin kovan birini gördük, ama bizimle birlikte seni izlemedigi için ona engel olmaya çalistik.››

9:50 Isa, ‹‹Ona engel olmayin!›› dedi. ‹‹Size karsi olmayan, sizden yanadir.››

9:51 Göge alinacagi gün yaklasinca Isa, kararli adimlarla Yerusalime dogru yola çikti.

9:52 Kendi önünden haberciler gönderdi. Bunlar, kendisi için hazirlik yapmak üzere gidip Samiriyelilere ait bir köye girdiler.

9:53 Ama Samiriyeliler Isayi kabul etmediler. Çünkü Yerusalime dogru gidiyordu.

9:54 Ögrencilerden Yakupla Yuhanna bunu görünce, ‹‹Rab, bunlari yok etmek için bir buyrukla gökten ates yagdirmamizi ister misin?›› dediler.

9:55 Ama Isa dönüp onlari azarladi.

9:56 Sonra baska bir köye gittiler.

9:57 Yolda giderlerken bir adam Isaya, ‹‹Nereye gidersen, senin ardindan gelecegim›› dedi.

9:58 Isa ona, ‹‹Tilkilerin ini, kuslarin yuvasi var, ama Insanoglunun basini yaslayacak bir yeri yok›› dedi.

9:59 Bir baskasina, ‹‹Ardimdan gel›› dedi. Adam ise, ‹‹Izin ver, önce gidip babami gömeyim›› dedi.

9:60 Isa ona söyle dedi: ‹‹Birak ölüleri, kendi ölülerini kendileri gömsün. Sen gidip Tanrinin Egemenligini duyur.››

9:61 Bir baskasi, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Senin ardindan gelecegim ama, izin ver, önce evimdekilerle vedalasayim.››

9:62 Isa ona, ‹‹Sabani tutup da geriye bakan, Tanri'nin Egemenligi'ne layik degildir›› dedi.

 Luka

10:1 Bu olaylardan sonra Rab yetmis kisi daha görevlendirdi. Bunlari ikiser ikiser, kendisinin gidecegi her kente, her yere kendi önünden gönderdi.

10:2 Onlara, ‹‹Ürün bol, ama isçi az›› dedi, ‹‹Bu nedenle ürünün sahibi Rabbe yalvarin, ürününü kaldiracak isçiler göndersin.

10:3 Haydi gidin! Iste, sizi kuzular gibi kurtlarin arasina gönderiyorum.

10:4 Yaniniza ne kese, ne torba, ne de çarik alin. Yolda hiç kimseyle selamlasmayin.

10:5 Hangi eve girerseniz, önce, ‹Bu eve esenlik olsun!› deyin.

10:6 Orada esenliksever biri varsa, dilediginiz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size dönecektir.

10:7 Girdiginiz evde kalin, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü isçi ücretini hak eder. Evden eve tasinmayin.

10:8 ‹‹Bir kente girdiginizde sizi kabul ederlerse, önünüze konulani yiyin.

10:9 Orada bulunan hastalari iyilestirin ve kendilerine, ‹Tanrinin Egemenligi size yaklasti› deyin.

10:10 Ama bir kente girdiginizde sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çikip söyle deyin: ‹Kentinizden ayaklarimizda kalan tozu bile size karsi silkiyoruz. Yine de sunu bilin ki, Tanrinin Egemenligi yaklasti.›

10:12 Size sunu söyleyeyim, yargi günü o kentin hali Sodom Kentinin halinden beter olacaktir.

10:13 ‹‹Vay haline, ey Horazin! Vay haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapilan mucizeler Sur ve Saydada yapilmis olsaydi, çoktan çul kusanip kül içinde oturarak tövbe etmis olurlardi.

10:14 Ama yargi günü sizin haliniz Sur ve Saydanin halinden beter olacaktir.

10:15 Ya sen, ey Kefarnahum, göge mi çikarilacaksin? Hayir, ölüler diyarina indirileceksin!

10:16 ‹‹Sizi dinleyen beni dinlemis olur, sizi reddeden beni reddetmis olur. Beni reddeden de beni göndereni reddetmis olur.››

10:17 Yetmisler sevinç içinde döndüler. ‹‹Ya Rab›› dediler, ‹‹Senin adini andigimizda cinler bile bize boyun egiyor.››

10:18 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Seytanin gökten yildirim gibi düstügünü gördüm.

10:19 Ben size, yilanlari ve akrepleri ayak altinda ezmek ve düsmanin bütün gücünü alt etmek için yetki verdim. Hiçbir sey size zarar vermeyecektir.

10:20 Bununla birlikte, ruhlarin size boyun egmesine sevinmeyin, adlarinizin gökte yazilmis olmasina sevinin.››

10:21 O anda Isa Kutsal Ruhun etkisiyle cosarak söyle dedi: ‹‹Baba, yerin ve gögün Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akilli kisilerden gizleyip küçük çocuklara açtigin için sana sükrederim. Evet Baba, senin istegin buydu.

10:22 ‹‹Babam her seyi bana teslim etti. Ogulun kim oldugunu Babadan baska kimse bilmez. Babanin kim oldugunu da Oguldan ve Ogulun Onu tanitmak istedigi kisilerden baskasi bilmez.››

10:23 Sonra ögrencilerine dönüp özel olarak söyle dedi: ‹‹Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu!

10:24 Size sunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice krallar sizin gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin isittiklerinizi isitmek istediler, ama isitemediler.››

10:25 Bir Kutsal Yasa uzmani Isayi denemek amaciyla gelip söyle dedi: ‹‹Ögretmenim, sonsuz yasami miras almak için ne yapmaliyim?››

10:26 Isa ona, ‹‹Kutsal Yasada ne yazilmistir?›› diye sordu. ‹‹Orada ne okuyorsun?››

10:27 Adam söyle karsilik verdi: ‹‹Tanrin Rabbi bütün yüreginle, bütün caninla, bütün gücünle ve bütün aklinla seveceksin. Komsunu da kendin gibi seveceksin.››

10:28 Isa ona, ‹‹Dogru yanit verdin›› dedi. ‹‹Bunu yap ve yasayacaksin.››

10:29 Oysa adam kendini hakli çikarmak isteyerek Isaya, ‹‹Peki, komsum kim?›› dedi.

10:30 Isa söyle yanit verdi: ‹‹Adamin biri Yerusalimden Erihaya inerken haydutlarin eline düstü. Onu soyup dövdüler, yari ölü birakip gittiler.

10:31 Bir rastlanti olarak o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adami görünce yolun öbür yanindan geçip gitti.

10:32 Bir Levili de oraya varip adami görünce ayni sekilde geçip gitti.

10:33 O yoldan geçen bir Samiriyeli ise adamin bulundugu yere gelip onu görünce, yüregi sizladi.

10:34 Adamin yanina gitti, yaralarinin üzerine yagla sarap dökerek sardi. Sonra adami kendi hayvanina bindirip hana götürdü, onunla ilgilendi.

10:35 Ertesi gün iki dinar çikararak hanciya verdi. ‹Ona iyi bak› dedi, ‹Bundan fazla ne harcarsan, dönüsümde sana öderim.›

10:36 ‹‹Sence bu üç kisiden hangisi haydutlar arasina düsen adama komsu gibi davrandi?››

10:37 Yasa uzmani, ‹‹Ona aciyip yardim eden›› dedi. Isa, ‹‹Git, sen de öyle yap›› dedi.

10:38 Isa, ögrencileriyle birlikte yola devam edip bir köye girdi. Marta adinda bir kadin Isayi evinde konuk etti.

10:39 Martanin Meryem adindaki kizkardesi, Rabbin ayaklari dibine oturmus Onun konusmasini dinliyordu.

10:40 Marta ise islerinin çoklugundan ötürü telas içindeydi. Isanin yanina gelerek, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Kardesimin beni hizmet islerinde yalniz birakmasina aldirmiyor musun? Ona söyle de bana yardim etsin.››

10:41 Rab ona su karsiligi verdi: ‹‹Marta, Marta, sen çok sey için kaygilanip telaslaniyorsun.

10:42 Oysa gerekli olan tek bir sey vardir. Meryem iyi olani seçti ve bu kendisinden alinmayacak.››

 Luka

11:1 Isa bir yerde dua ediyordu. Duasini bitirince ögrencilerinden biri, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Yahyanin kendi ögrencilerine ögrettigi gibi sen de bize dua etmesini ögret.››

11:2 Isa onlara, ‹‹Dua ederken söyle söyleyin›› dedi: ‹‹Baba, adin kutsal kilinsin. Egemenligin gelsin.

11:3 Her gün bize gündelik ekmegimizi ver.

11:4 Günahlarimizi bagisla. Çünkü biz de bize karsi suç isleyen herkesi bagisliyoruz. Ayartilmamiza izin verme.››

11:5 Sonra söyle dedi: ‹‹Sizlerden birinin bir arkadasi olur da gece yarisi ona gidip, ‹Arkadas, bana üç ekmek ödünç ver. Bir arkadasim yoldan geldi, önüne koyacak bir seyim yok› derse, öbürü içerden, ‹Beni rahatsiz etme! Kapi kilitli, çocuklarim da yanimda yatiyor. Kalkip sana bir sey veremem› der mi hiç?

11:8 Size sunu söyleyeyim, arkadaslik geregi kalkip ona istedigini vermese bile, adamin yüzsüzlügünden ötürü kalkar, ihtiyaci neyse ona verir.

11:9 ‹‹Ben size sunu söyleyeyim: Dileyin, size verilecek; arayin, bulacaksiniz; kapiyi çalin, size açilacaktir.

11:10 Çünkü her dileyen alir, arayan bulur, kapi çalana açilir.

11:11 ‹‹Aranizda hangi baba, ekmek isteyen ogluna tas verir? Ya da balik isterse balik yerine yilan verir?

11:12 Ya da yumurta isterse ona akrep verir?

11:13 Sizler kötü yürekli oldugunuz halde çocuklariniza güzel armaganlar vermeyi biliyorsaniz, gökteki Babanin, kendisinden dileyenlere Kutsal Ruhu verecegi çok daha kesin degil mi?››

11:14 Isa adamin birinden dilsiz bir cini kovuyordu. Cin çikinca adamin dili çözüldü. Halk hayret içinde kaldi.

11:15 Ama içlerinden bazilari, ‹‹Cinleri, cinlerin önderi Baalzevulun gücüyle kovuyor›› dediler.

11:16 Bazilari ise Onu denemek amaciyla gökten bir belirti göstermesini istediler.

11:17 Onlarin ne düsündügünü bilen Isa söyle dedi: ‹‹Kendi içinde bölünen ülke yikilir, kendi içinde bölünen ev çöker.

11:18 Seytan da kendi içinde bölünmüsse, onun egemenligi nasil ayakta kalabilir? Siz, benim Baalzevulun gücüyle cinleri kovdugumu söylüyorsunuz.

11:19 Eger ben cinleri Baalzevulun gücüyle kovuyorsam, sizin adamlariniz kimin gücüyle kovuyor? Sizi bu durumda kendi adamlariniz yargilayacak.

11:20 Ama ben cinleri Tanrinin eliyle kovuyorsam, Tanrinin Egemenligi üzerinize gelmis demektir.

11:21 ‹‹Tepeden tirnaga silahlanmis güçlü bir adam kendi evini korudugu sürece, mallari güvenlik içinde olur.

11:22 Ne var ki, ondan daha güçlü biri saldirip onu alt ettiginde güvendigi bütün silahlari elinden alir ve mallarini yagmalayarak bölüstürür.

11:23 Benden yana olmayan bana karsidir, benimle birlikte toplamayan dagitiyor demektir.

11:24 ‹‹Kötü ruh insandan çikinca kurak yerlerde dolanip huzur arar. Bulamayinca da, ‹Çiktigim eve, kendi evime döneyim› der.

11:25 Eve gelince orayi süpürülmüs, düzeltilmis bulur.

11:26 Bunun üzerine gider, kendisinden kötü yedi ruh daha alir ve eve girip yerlesirler. Böylece o kisinin son durumu ilkinden beter olur.››

11:27 Isa bu sözleri söylerken kalabaligin içinden bir kadin Ona, ‹‹Ne mutlu seni tasimis olan rahme, emzirmis olan memelere!›› diye seslendi.

11:28 Isa, ‹‹Daha dogrusu, ne mutlu Tanrinin sözünü dinleyip uygulayanlara!›› dedi.

11:29 Çevredeki kalabalik büyürken Isa konusmaya basladi. ‹‹Simdiki kusak kötü bir kusaktir›› dedi. ‹‹Dogaüstü bir belirti istiyor, ama ona Yunusun belirtisinden baska bir belirti gösterilmeyecek.

11:30 Yunus nasil Ninova halkina bir belirti olduysa, Insanoglu da bu kusak için öyle olacaktir.

11:31 Güney Kraliçesi, yargi günü bu kusagin adamlariyla birlikte kalkip onlari yargilayacak. Çünkü kraliçe, Süleymanin bilgece sözlerini dinlemek için dünyanin ta öbür ucundan gelmisti. Bakin, Süleymandan daha üstün olan buradadir.

11:32 Ninova halki, yargi günü bu kusakla birlikte kalkip bu kusagi yargilayacak. Çünkü Ninovalilar, Yunusun çagrisi üzerine tövbe ettiler. Bakin, Yunustan daha üstün olan buradadir.››

11:33 ‹‹Hiç kimse kandil yakip onu gizli yere ya da tahil ölçeginin altina koymaz. Tersine, içeri girenler isigi görsünler diye onu kandillige koyar.

11:34 Bedenin isigi gözdür. Gözün saglamsa, bütün bedenin de aydinlik olur. Gözün bozuksa, bedenin de karanlik olur.

11:35 Öyleyse dikkat et, sendeki ‹isik› karanlik olmasin.

11:36 Eger bütün bedenin aydinlik olur ve hiçbir yani karanlik kalmazsa, kandilin seni isinlariyla aydinlattigi zamanki gibi, bedenin tümden aydinlik olur.››

11:37 Isa konusmasini bitirince bir Ferisi Onu evine yemege çagirdi. O da içeri girerek sofraya oturdu.

11:38 Isanin yemekten önce yikanmadigini gören Ferisi sasti.

11:39 Rab ona söyle dedi: ‹‹Siz Ferisiler, bardagin ve tabagin disini temizlersiniz, ama içiniz açgözlülük ve kötülükle doludur.

11:40 Ey akilsizlar! Disi yapanla içi yapan ayni degil mi?

11:41 Siz kaplarinizin içindekini sadaka olarak verin, o zaman sizin için her sey temiz olur.

11:42 ‹‹Ama vay halinize, ey Ferisiler! Siz nanenin, sedefotunun ve her tür sebzenin ondaligini verirsiniz de, adaleti ve Tanri sevgisini ihmal edersiniz. Ondalik vermeyi ihmal etmeden esas bunlari yerine getirmeniz gerekirdi.

11:43 Vay halinize, ey Ferisiler! Havralarda en seçkin yerlere kurulmaya, meydanlarda selamlanmaya bayilirsiniz.

11:44 Vay halinize! Insanlarin, farkinda olmadan üzerlerinde gezindigi belirsiz mezarlara benziyorsunuz.››

11:45 Kutsal Yasa uzmanlarindan biri söz alip Isaya, ‹‹Ögretmenim, bunlari söylemekle bize de hakaret etmis oluyorsun›› dedi.

11:46 Isa, ‹‹Sizin de vay halinize, ey Yasa uzmanlari!›› dedi. ‹‹Insanlara tasinmasi güç yükler yüklersiniz, kendiniz ise bu yükleri kaldirmak için parmaginizi bile kipirdatmazsiniz.

11:47 Vay halinize! Peygamberlerin anitlarini yaparsiniz, oysa onlari sizin atalariniz öldürmüstür.

11:48 Böylelikle atalarinizin yaptiklarina taniklik ederek bunlari onaylamis oluyorsunuz. Çünkü onlar peygamberleri öldürdüler, siz de anitlarini yapiyorsunuz.

11:49 Iste bunun için Tanrinin Bilgeligi söyle demistir: ‹Ben onlara peygamberler ve elçiler gönderecegim, bunlardan kimini öldürecek, kimine zulmedecekler.›

11:50 Böylece bu kusak, Habilin kanindan tutun da, sunakla tapinak arasinda öldürülen Zekeriyanin kanina degin, dünyanin kurulusundan beri akitilan bütün peygamberlerin kanindan sorumlu tutulacaktir. Evet, size söylüyorum, bu kusak sorumlu tutulacaktir.

11:52 Vay halinize, ey Yasa uzmanlari! Bilgi kapisinin anahtarini alip götürdünüz. Kendiniz bu kapidan girmediniz, girmek isteyenlere de engel oldunuz.››

11:53 Isa oradan ayrilinca, din bilginleriyle Ferisiler Onu siddetle sikistirarak birçok konuda agzini aramaya basladilar.

11:54 Agzindan çikacak bir sözle O'nu tuzaga düsürmek için firsat kolluyorlardi.

 Luka

12:1 O sirada halktan binlerce kisi birbirlerini ezercesine toplanmisti. Isa önce kendi ögrencilerine sunlari söylemeye basladi: ‹‹Ferisilerin mayasindan -yani, ikiyüzlülükten- kaçinin.

12:2 Örtülü olup da açiga çikarilmayacak, gizli olup da bilinmeyecek hiçbir sey yoktur.

12:3 Bunun için karanlikta söylediginiz her söz gün isiginda duyulacak, kapali kapilar ardinda kulaga fisildadiklariniz damlardan duyurulacaktir.

12:4 ‹‹Siz dostlarima söylüyorum, bedeni öldüren, ama ondan sonra baska bir sey yapamayanlardan korkmayin.

12:5 Kimden korkmaniz gerektigini size açiklayayim: Kisiyi öldürdükten sonra cehenneme atma yetkisine sahip olan Tanridan korkun. Evet, size söylüyorum, Ondan korkun.

12:6 Bes serçe iki metelige satilmiyor mu? Ama bunlardan bir teki bile Tanri katinda unutulmus degildir.

12:7 Nitekim basinizdaki bütün saçlar bile sayilidir. Korkmayin, siz birçok serçeden daha degerlisiniz.

12:8 ‹‹Size sunu söyleyeyim, insanlarin önünde beni açikça kabul eden herkesi, Insanoglu da Tanrinin melekleri önünde açikça kabul edecek.

12:9 Ama kim beni insanlar önünde inkâr ederse, kendisi de Tanrinin melekleri önünde inkâr edilecek.

12:10 Insanogluna karsi bir söz söyleyen herkes bagislanacak. Oysa Kutsal Ruha küfreden bagislanmayacaktir.

12:11 ‹‹Sizi havra topluluklarinin, yöneticilerin ve yetkililerin önüne çikardiklarinda, ‹Kendimizi neyle, nasil savunacagiz?› ya da, ‹Ne söyleyecegiz?› diye kaygilanmayin.

12:12 Kutsal Ruh o anda size ne söylemeniz gerektigini ögretecektir.››

12:13 Kalabaligin içinden biri Isaya, ‹‹Ögretmenim, kardesime söyle de mirasi benimle paylassin›› dedi.

12:14 Isa ona söyle dedi: ‹‹Ey adam! Kim beni üzerinizde yargiç ya da hakem yapti?››

12:15 Sonra onlara, ‹‹Dikkatli olun!›› dedi. ‹‹Her türlü açgözlülükten sakinin. Çünkü insanin yasami, malinin çokluguna bagli degildir.››

12:16 Isa onlara su benzetmeyi anlatti: ‹‹Zengin bir adamin topraklari bol ürün verdi.

12:17 Adam kendi kendine, ‹Ne yapacagim? Ürünlerimi koyacak yerim yok› diye düsündü.

12:18 Sonra, ‹Söyle yapacagim› dedi. ‹Ambarlarimi yikip daha büyüklerini yapacagim, bütün tahillarimi ve mallarimi oraya yigacagim.

12:19 Kendime, ey canim, yillarca yetecek kadar bol malin var. Rahatina bak, ye, iç, yasamin tadini çikar diyecegim.›

12:20 ‹‹Ama Tanri ona, ‹Ey akilsiz!› dedi. ‹Bu gece canin senden istenecek. Biriktirdigin bu seyler kime kalacak?›

12:21 ‹‹Kendisi için servet biriktiren, ama Tanri katinda zengin olmayan kisinin sonu böyle olur.››

12:22 Isa ögrencilerine söyle dedi: ‹‹Bu nedenle size sunu söylüyorum: ‹Ne yiyecegiz?› diye caniniz için, ‹Ne giyecegiz?› diye bedeniniz için kaygilanmayin.

12:23 Can yiyecekten, beden de giyecekten daha önemlidir.

12:24 Kargalara bakin! Ne eker, ne biçerler; ne kilerleri, ne ambarlari vardir. Tanri yine de onlari doyurur. Siz kuslardan çok daha degerlisiniz!

12:25 Hangi biriniz kaygilanmakla ömrünü bir anlik uzatabilir?

12:26 Bu küçücük ise bile gücünüz yetmedigine göre, öbür konularda neden kaygilaniyorsunuz?

12:27 ‹‹Zambaklarin nasil büyüdügüne bakin! Ne çalisirlar, ne de iplik egirirler. Ama size sunu söyleyeyim, bütün görkemine karsin Süleyman bile bunlardan biri gibi giyinmis degildi.

12:28 Ey kit imanlilar, bugün var olup yarin ocaga atilacak olan kir otunu böyle giydiren Tanrinin sizi de giydirecegi çok daha kesindir.

12:29 ‹Ne yiyecegiz, ne içecegiz?› diye düsünüp tasalanmayin.

12:30 Dünya uluslari hep bu seylerin pesinden giderler. Oysa Babaniz, bunlara gereksinmeniz oldugunu bilir.

12:31 Siz Onun egemenliginin ardindan gidin, o zaman size bunlar da verilecektir.

12:32 ‹‹Korkma, ey küçük sürü! Çünkü Babaniz, egemenligi size vermeyi uygun gördü.

12:33 Mallarinizi satin, sadaka olarak verin. Kendinize eskimeyen keseler, göklerde tükenmeyen bir hazine edinin. Orada ne hirsiz ona yaklasir, ne de güve onu yer.

12:34 Hazineniz neredeyse, yüreginiz de orada olacaktir.››

12:35 ‹‹Kusaklariniz belinizde bagli ve kandilleriniz yanar durumda hazir olun.

12:36 Dügün senliginden dönecek olan efendilerinin gelip kapiyi çaldigi an kapiyi açmak için hazir bekleyen köleler gibi olun.

12:37 Efendileri geldiginde uyanik bulunan kölelere ne mutlu! Size dogrusunu söyleyeyim, efendileri beline kusagini baglayacak, kölelerini sofraya oturtacak ve gelip onlara hizmet edecek.

12:38 Efendi gecenin ister ikinci, ister üçüncü nöbetinde gelsin, uyanik bulacagi kölelere ne mutlu!

12:39 Ama sunu bilin ki, ev sahibi, hirsizin hangi saatte gelecegini bilse, evinin soyulmasina firsat vermez.

12:40 Siz de hazir olun. Çünkü Insanoglu beklemediginiz saatte gelecektir.››

12:41 Petrus, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Bu benzetmeyi bizim için mi anlatiyorsun, yoksa herkes için mi?››

12:42 Rab de söyle dedi: ‹‹Efendinin, usaklarina vaktinde azik vermek için baslarina atadigi güvenilir ve akilli kâhya kimdir?

12:43 Efendisi eve döndügünde isinin basinda bulacagi o köleye ne mutlu!

12:44 Size gerçegi söyleyeyim, efendisi onu bütün malinin üzerinde yetkili kilacak.

12:45 Ama o köle içinden, ‹Efendim gecikiyor› der, kadin ve erkek hizmetkârlari dövmeye, yiyip içip sarhos olmaya baslarsa, efendisi, onun beklemedigi günde, ummadigi saatte gelecek, onu siddetle cezalandirip imansizlarla bir tutacaktir.

12:47 ‹‹Efendisinin istegini bilip de hazirlik yapmayan, onun istegini yerine getirmeyen köle çok dayak yiyecek.

12:48 Oysa bilmeden dayagi hak eden davranislarda bulunan, az dayak yiyecek. Kime çok verilmisse, ondan çok istenecek. Kime çok sey emanet edilmisse, kendisinden daha fazlasi istenecektir.

12:49 ‹‹Ben dünyaya ates yagdirmaya geldim. Keske bu ates daha simdiden alevlenmis olsaydi!

12:50 Katlanmam gereken bir vaftiz var. Bu vaftiz gerçeklesinceye dek nasil da sikinti çekiyorum!

12:51 Yeryüzüne baris getirmeye mi geldigimi saniyorsunuz? Size hayir diyorum, ayrilik getirmeye geldim.

12:52 Bundan böyle bir evde bes kisi, ikiye karsi üç, üçe karsi iki bölünmüs olacak.

12:53 Baba ogluna karsi, ogul babasina karsi, anne kizina karsi, kiz annesine karsi, kaynana gelinine karsi, gelin kaynanasina karsi olacaktir.››

12:54 Isa halka sunlari da söyledi: ‹‹Batida bir bulutun yükseldigini görünce siz hemen, ‹Saganak geliyor› diyorsunuz, ve öyle oluyor.

12:55 Rüzgarin güneyden estigini görünce, ‹Çok sicak olacak› diyorsunuz, ve öyle oluyor.

12:56 Sizi ikiyüzlüler! Yeryüzünün ve gökyüzünün görünümünden bir anlam çikarabiliyorsunuz da, simdiki zamanin anlamini nasil oluyor da çikaramiyorsunuz?

12:57 ‹‹Dogru olana neden kendiniz karar vermiyorsunuz?

12:58 Sizden davaci olanla birlikte yargica giderken, yolda onunla anlasmak için elinizden geleni yapin. Yoksa o sizi yargicin önüne sürükler, yargiç gardiyanin eline verir, gardiyan da sizi hapse atar.

12:59 Size sunu söyleyeyim, borcunuzun son kurusunu ödemedikçe oradan asla çikamazsiniz.››

 Luka

13:1 O sirada bazi kisiler gelip Isaya bir haber getirdiler. Pilatusun nasil bazi Celilelileri öldürüp kanlarini kendi kestikleri kurbanlarin kanina kattigini anlattilar.

13:2 Isa onlara söyle karsilik verdi: ‹‹Böyle aci çeken bu Celilelilerin, bütün öbür Celilelilerden daha günahli oldugunu mu saniyorsunuz?

13:3 Size hayir diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksiniz.

13:4 Ya da, Siloahtaki kule üzerlerine yikilinca ölen o on sekiz kisinin, Yerusalimde yasayan öbür insanlarin hepsinden daha suçlu oldugunu mu saniyorsunuz?

13:5 Size hayir diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksiniz.››

13:6 Isa su benzetmeyi anlatti: ‹‹Adamin birinin baginda dikili bir incir agaci vardi. Adam gelip agaçta meyve aradi, ama bulamadi.

13:7 Bagciya, ‹Bak› dedi, ‹Ben üç yildir gelip bu incir agacinda meyve ariyorum, bulamiyorum. Onu kes. Topragin besinini neden bos yere tüketsin?›

13:8 ‹‹Bagci, ‹Efendim› diye karsilik verdi, ‹Agaci bir yil daha birak, bu arada ben çevresini kazip gübreleyeyim.

13:9 Gelecek yil meyve verirse, ne iyi; vermezse, onu kesersin.› ››

13:10 Bir Sabat Günü Isa, havralardan birinde ögretiyordu.

13:11 On sekiz yildir içinde hastalik ruhu bulunan bir kadin da oradaydi. Iki büklüm olmus, belini hiç dogrultamiyordu.

13:12 Isa onu görünce yanina çagirdi. ‹‹Kadin›› dedi, ‹‹Hastaligindan kurtuldun.››

13:13 Ellerini kadinin üzerine koydu. Kadin hemen dogruldu ve Tanriyi yüceltmeye basladi.

13:14 Isanin hastayi Sabat Günü iyilestirmesine kizan havra yöneticisi kalabaliga seslenerek, ‹‹Çalismak için alti gün vardir›› dedi. ‹‹O günler gelip iyilesin, Sabat Günü degil.››

13:15 Rab ona su karsiligi verdi: ‹‹Sizi ikiyüzlüler! Her biriniz Sabat Günü kendi öküzünü ya da esegini yemlikten çözüp suya götürmez mi?

13:16 Buna göre, Seytanin on sekiz yildir bagli tuttugu, Ibrahimin bir kizi olan bu kadinin da Sabat Günü bu bagdan çözülmesi gerekmez miydi?››

13:17 Isanin bu sözleri, kendisine karsi gelenlerin hepsini utandirdi. Bütün kalabalik ise Onun yaptigi görkemli islerin tümünü sevinçle karsiladi.

13:18 Sonra Isa sunlari söyledi: ‹‹Tanrinin Egemenligi neye benzer, onu neye benzeteyim?

13:19 Tanrinin Egemenligi, bir adamin bahçesine ektigi hardal tanesine benzer. Tane gelisip agaç olur, kuslar dallarinda barinir.››

13:20 Isa yine, ‹‹Tanrinin Egemenligini neye benzeteyim?›› dedi.

13:21 ‹‹O, bir kadinin üç ölçek una karistirdigi mayaya benzer. Sonunda bütün hamur kabarir.››

13:22 Isa köy kent dolasarak ögretiyor, Yerusalime dogru ilerliyordu.

13:23 Biri Ona, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Kurtulanlarin sayisi az mi olacak?›› Isa oradakilere söyle dedi: ‹‹Dar kapidan girmeye gayret edin. Size sunu söyleyeyim, çok kisi içeri girmek isteyecek, ama giremeyecek.

13:25 Ev sahibi kalkip kapiyi kapattiktan sonra disarida durup, ‹Ya Rab, kapiyi aç bize!› diyerek kapiyi vurmaya baslayacaksiniz. ‹‹O da size, ‹Kim oldugunuzu, nereden geldiginizi bilmiyorum› diye karsilik verecek.

13:26 ‹‹O zaman, ‹Biz senin önünde yiyip içtik, sen de bizim sokaklarimizda ögrettin› demeye baslayacaksiniz.

13:27 ‹‹O da size söyle diyecek: ‹Kim oldugunuzu, nereden geldiginizi bilmiyorum. Çekilin önümden, ey kötülük yapanlar!›

13:28 ‹‹Ibrahimi, Ishaki, Yakupu ve bütün peygamberleri Tanrinin Egemenliginde, kendinizi ise disari atilmis gördügünüz zaman, aranizda aglayis ve dis gicirtisi olacaktir.

13:29 Insanlar dogudan batidan, kuzeyden güneyden gelecek ve Tanrinin Egemenliginde sofraya oturacaklar.

13:30 Ve iste, sonuncu olan bazilari birinci, birinci olan bazilari da sonuncu olacak.››

13:31 Tam o sirada bazi Ferisiler gelip Isaya, ‹‹Buradan ayrilip baska yere git. Hirodes seni öldürmek istiyor›› dediler.

13:32 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Gidin, o tilkiye söyleyin, ‹Bugün ve yarin cinleri kovup hastalari iyilestirecegim ve üçüncü gün hedefime ulasacagim.›

13:33 Yine de bugün, yarin ve öbür gün yoluma devam etmeliyim. Çünkü bir peygamberin Yerusalimin disinda ölmesi düsünülemez!

13:34 ‹‹Ey Yerusalim! Peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taslayan Yerusalim! Tavugun civcivlerini kanatlari altina topladigi gibi ben de kaç kez senin çocuklarini toplamak istedim, ama siz istemediniz.

13:35 Bakin, eviniz issiz birakilacak! Size sunu söyleyeyim: ‹Rab'bin adiyla gelene övgüler olsun!› diyeceginiz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.››

 Luka

14:1 Bir Sabat Günü Isa Ferisilerin ileri gelenlerinden birinin evine yemek yemeye gitti. Herkes Onu dikkatle gözlüyordu.

14:2 Önünde, vücudu su toplamis bir adam vardi.

14:3 Isa, Kutsal Yasa uzmanlarina ve Ferisilere, ‹‹Sabat Günü bir hastayi iyilestirmek Kutsal Yasaya uygun mudur, degil midir?›› diye sordu.

14:4 Onlar ses çikarmadilar. Isa adami tutup iyilestirdi, sonra eve gönderdi.

14:5 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Hanginiz oglu ya da öküzü Sabat Günü kuyuya düser de hemen çikarmaz?››

14:6 Onlar buna hiçbir karsilik veremediler.

14:7 Yemege çagrilanlarin basköseleri seçtigini farkeden Isa, onlara su benzetmeyi anlatti: ‹‹Biri seni dügüne çagirdigi zaman basköseye kurulma. Belki senden daha saygin birini de çagirmistir. Ikinizi de çagiran gelip, ‹Yerini bu adama ver› diyebilir. O zaman utançla kalkip en arkaya geçersin.

14:10 Bir yere çagrildigin zaman git, en arkada otur. Öyle ki, seni çagiran gelince, ‹Arkadasim, daha öne buyurmaz misin?› desin. O zaman seninle birlikte sofrada oturan herkesin önünde onurlandirilmis olursun.

14:11 Kendini yücelten herkes alçaltilacak, kendini alçaltan yüceltilecektir.››

14:12 Isa kendisini yemege çagirmis olana da söyle dedi: ‹‹Bir öglen ya da aksam yemegi verdigin zaman dostlarini, kardeslerini, akrabalarini ve zengin komsularini çagirma. Yoksa onlar da seni çagirarak karsilik verirler.

14:13 Ama ziyafet verdigin zaman yoksullari, kötürümleri, sakatlari, körleri çagir.

14:14 Böylece mutlu olursun. Çünkü bunlar sana karsilik verecek durumda degildirler. Karsiligi sana, dogru kisiler dirildigi zaman verilecektir.››

14:15 Sofrada oturanlardan biri bunu duyunca Isaya, ‹‹Tanrinin Egemenliginde yemek yiyecek olana ne mutlu!›› dedi.

14:16 Isa ona söyle dedi: ‹‹Adamin biri büyük bir sölen hazirlayip birçok konuk çagirdi.

14:17 Sölen saati gelince davetlilere, ‹Buyurun, her sey hazir› diye haber vermek üzere kölesini gönderdi.

14:18 ‹‹Ne var ki, hepsi anlasmisçasina özür dilemeye basladilar. Birincisi, ‹Bir tarla satin aldim, gidip görmek zorundayim. Rica ederim, beni hos gör› dedi.

14:19 ‹‹Bir baskasi, ‹Bes çift öküz aldim, onlari denemeye gidiyorum. Rica ederim, beni hos gör› dedi.

14:20 ‹‹Yine bir baskasi, ‹Yeni evlendim, bu nedenle gelemiyorum› dedi.

14:21 ‹‹Köle geri dönüp durumu efendisine bildirdi. Bunun üzerine ev sahibi öfkelenerek kölesine, ‹Kos› dedi, ‹Kentin caddelerine, sokaklarina çik; yoksullari, kötürümleri, körleri, sakatlari buraya getir.›

14:22 ‹‹Köle, ‹Efendim, buyrugun yerine getirilmistir, ama daha yer var› dedi.

14:23 ‹‹Efendisi köleye, ‹Çikip yollari ve çit boylarini dolas, bulduklarini gelmeye zorla da evim dolsun› dedi.

14:24 ‹Size sunu söyleyeyim, ilk çagrilan o adamlardan hiçbiri benim yemegimden tatmayacaktir.› ››

14:25 Kalabalik halk topluluklari Isayla birlikte yol aliyordu. Isa dönüp onlara söyle dedi: ‹‹Biri bana gelip de babasini, annesini, karisini, çocuklarini, kardeslerini, hatta kendi canini bile gözden çikarmazsa, ögrencim olamaz.

14:27 Çarmihini yüklenip ardimdan gelmeyen, ögrencim olamaz.

14:28 ‹‹Aranizdan biri bir kule yapmak isterse, bunu tamamlayacak kadar parasi var mi yok mu diye önce oturup yapacagi masrafi hesap etmez mi?

14:29 Çünkü temel atip da isi bitiremezse, durumu gören herkes, ‹Bu adam insaata basladi, ama bitiremedi› diyerek onunla eglenmeye baslar.

14:31 ‹‹Ya da hangi kral baska bir kralla savasa gittiginde, üzerine yirmi bin askerle yürüyen düsmana on bin askerle karsi koyabilir miyim diye önce oturup bir degerlendirme yapmaz?

14:32 Eger karsi koyamayacaksa, öbürü henüz uzaktayken elçiler gönderip baris kosullarini ister.

14:33 Ayni sekilde sizden kim varini yogunu gözden çikarmazsa, ögrencim olamaz.

14:34 ‹‹Tuz yararlidir. Ama tuz tadini yitirirse, bir daha nasil o tadi kazanabilir?

14:35 Ne topraga, ne de gübreye yarar; onu çöpe atarlar. Isitecek kulagi olan isitsin.››

 Luka

15:1 Bütün vergi görevlileriyle günahkârlar Isayi dinlemek için Ona akin ediyordu.

15:2 Ferisilerle din bilginleri ise, ‹‹Bu adam günahkârlari kabul ediyor, onlarla birlikte yemek yiyor›› diye söyleniyorlardi.

15:3 Bunun üzerine Isa onlara su benzetmeyi anlatti: ‹‹Sizlerden birinin yüz koyunu olsa ve bunlardan bir tanesini kaybetse, doksan dokuzu bozkirda birakarak kaybolani bulana dek onun ardina düsmez mi?

15:5 Onu bulunca da sevinç içinde omuzlarina alir, evine döner; arkadaslarini, komsularini çagirip onlara, ‹Benimle birlikte sevinin, kaybolan koyunumu buldum!› der.

15:7 Size sunu söyleyeyim, ayni sekilde gökte, tövbe eden tek bir günahkâr için, tövbeyi gereksinmeyen doksan dokuz dogru kisi için duyulandan daha büyük sevinç duyulacaktir.››

15:8 ‹‹Ya da on gümüs parasi olan bir kadin bunlardan bir tanesini kaybetse, kandil yakip evi süpürerek parayi bulana dek her tarafi dikkatle aramaz mi?

15:9 Parayi bulunca da arkadaslarini, komsularini çagirip, ‹Benimle birlikte sevinin, kaybettigim parayi buldum!› der.

15:10 Size sunu söyleyeyim, ayni sekilde Tanrinin melekleri de tövbe eden bir tek günahkâr için sevinç duyacaklar.››

15:11 Isa, ‹‹Bir adamin iki oglu vardi›› dedi.

15:12 ‹‹Bunlardan küçügü babasina, ‹Baba› dedi, ‹Malindan payima düseni ver bana.› Baba da servetini iki oglu arasinda paylastirdi.

15:13 ‹‹Bundan birkaç gün sonra küçük ogul her seyini toplayip uzak bir ülkeye gitti. Orada sefahat içinde bir yasam sürerek varini yogunu çarçur etti.

15:14 Delikanli her seyini harcadiktan sonra, o ülkede siddetli bir kitlik bas gösterdi, o da yokluk çekmeye basladi.

15:15 Bunun üzerine gidip o ülkenin vatandaslarindan birinin hizmetine girdi. Adam onu, domuz gütmek üzere otlaklarina yolladi.

15:16 Delikanli, domuzlarin yedigi keçiboynuzlariyla karnini doyurmaya can atiyordu. Ama hiç kimse ona bir sey vermedi.

15:17 ‹‹Akli basina gelince söyle dedi: ‹Babamin nice isçisinin fazlasiyla yiyecegi var, bense burada açliktan ölüyorum.

15:18 Kalkip babamin yanina dönecegim, ona, Baba diyecegim, Tanriya ve sana karsi günah isledim.

15:19 Ben artik senin oglun olarak anilmaya layik degilim. Beni isçilerinden biri gibi kabul et.›

15:20 ‹‹Böylece kalkip babasinin yanina döndü. Kendisi daha uzaktayken babasi onu gördü, ona acidi, kosup boynuna sarildi ve onu öptü.

15:21 Oglu ona, ‹Baba› dedi, ‹Tanriya ve sana karsi günah isledim. Ben artik senin oglun olarak anilmaya layik degilim.›

15:22 ‹‹Babasi ise kölelerine, ‹Çabuk, en iyi kaftani getirip ona giydirin!› dedi. ‹Parmagina yüzük takin, ayaklarina çarik giydirin!

15:23 Besili danayi getirip kesin, yiyelim, eglenelim.

15:24 Çünkü benim bu oglum ölmüstü, yasama döndü; kaybolmustu, bulundu.› Böylece eglenmeye basladilar.

15:25 ‹‹Babanin büyük oglu ise tarladaydi. Gelip eve yaklastiginda çalgi ve oyun seslerini duydu.

15:26 Usaklardan birini yanina çagirip, ‹Ne oluyor?› diye sordu.

15:27 ‹‹O da, ‹Kardesin geldi, baban da ona sag salim kavustugu için besili danayi kesti› dedi.

15:28 ‹‹Büyük ogul öfkelendi, içeri girmek istemedi. Babasi disari çikip ona yalvardi. Ama o, babasina söyle yanit verdi: ‹Bak, bunca yil senin için köle gibi çalistim, hiçbir zaman buyrugundan çikmadim. Ne var ki sen bana, arkadaslarimla eglenmem için hiçbir zaman bir oglak bile vermedin.

15:30 Oysa senin malini fahiselerle yiyen su oglun eve dönünce, onun için besili danayi kestin.›

15:31 ‹‹Babasi ona, ‹Oglum, sen her zaman yanimdasin, neyim varsa senindir› dedi.

15:32 ‹Ama sevinip eglenmek gerekiyordu. Çünkü bu kardesin ölmüstü, yasama döndü; kaybolmustu, bulundu!› ››

 Luka

16:1 Isa ögrencilerine sunlari da anlatti: ‹‹Zengin bir adamin bir kâhyasi vardi. Kâhya, efendisinin mallarini çarçur ediyor diye efendisine ihbar edildi.

16:2 Efendisi kâhyayi çagirip ona, ‹Nedir bu senin hakkinda duyduklarim? Kâhyaliginin hesabini ver. Çünkü sen artik kâhyalik edemezsin› dedi.

16:3 ‹‹Kâhya kendi kendine, ‹Ne yapacagim ben?› dedi. ‹Efendim kâhyaligi elimden aliyor. Toprak kazmaya gücüm yetmez, dilenmekten utanirim.

16:4 Kâhyaliktan kovuldugum zaman baskalari beni evlerine kabul etsinler diye ne yapacagimi biliyorum.›

16:5 ‹‹Böylelikle efendisine borcu olanlarin hepsini tek tek yanina çagirdi. Birincisine, ‹Efendime ne kadar borcun var?› dedi.

16:6 ‹‹Adam, ‹Yüz ölçek zeytinyagi› karsiligini verdi. ‹‹Kâhya ona, ‹Borç senedini al ve hemen otur, elli ölçek diye yaz› dedi.

16:7 ‹‹Sonra bir baskasina, ‹Senin borcun ne kadar?› dedi. ‹‹ ‹Yüz ölçek bugday› dedi öteki. ‹‹Ona da, ‹Borç senedini al, seksen ölçek diye yaz› dedi.

16:8 ‹‹Efendisi, dürüst olmayan kâhyayi, akillica davrandigi için övdü. Gerçekten bu çagin insanlari, kendilerine benzer kisilerle iliskilerinde, isikta yürüyenlerden daha akilli oluyorlar.

16:9 Size sunu söyleyeyim, dünyanin aldatici servetini kendinize dost edinmek için kullanin ki, bu servet yok olunca sizi sonsuza dek kalacak konutlara kabul etsinler.››

16:10 ‹‹En küçük iste güvenilir olan kisi, büyük iste de güvenilir olur. En küçük iste dürüst olmayan kisi, büyük iste de dürüst olmaz.

16:11 Dünyanin aldatici serveti konusunda güvenilir degilseniz, gerçek serveti size kim emanet eder?

16:12 Baskasinin mali konusunda güvenilir degilseniz, kendi maliniz olmak üzere size kim bir sey verir?

16:13 ‹‹Hiçbir usak iki efendiye kulluk edemez. Ya birinden nefret edip öbürünü sever, ya da birine baglanip öbürünü hor görür. Siz hem Tanriya, hem paraya kulluk edemezsiniz.››

16:14 Parayi seven Ferisiler bütün bu sözleri duyunca Isayla alay etmeye basladilar.

16:15 O da onlara söyle dedi: ‹‹Siz insanlar önünde kendinizi temize çikariyorsunuz, ama Tanri yüreginizi biliyor. Insanlarin gururlandiklari ne varsa, Tanriya igrenç gelir.

16:16 ‹‹Kutsal Yasa ve peygamberlerin devri Yahyanin zamanina dek sürdü. O zamandan bu yana Tanrinin Egemenligi müjdeleniyor ve herkes oraya zorla girmeye çalisiyor.

16:17 Yerin ve gögün ortadan kalkmasi, Kutsal Yasanin ufacik bir noktasinin yok olmasindan daha kolaydir.

16:18 ‹‹Karisini bosayip baskasiyla evlenen zina etmis olur. Kocasindan bosanmis bir kadinla evlenen de zina etmis olur.››

16:19 ‹‹Zengin bir adam vardi. Mor, ince keten giysiler giyer, bolluk içinde her gün eglenirdi.

16:20 Her tarafi yara içinde olan Lazar adinda yoksul bir adam bu zenginin kapisinin önüne birakilirdi; zenginin sofrasindan düsen kirintilarla karnini doyurmaya can atardi. Bir yandan da köpekler gelip onun yaralarini yalardi.

16:22 ‹‹Bir gün yoksul adam öldü, melekler onu alip Ibrahimin yanina götürdüler. Sonra zengin adam da öldü ve gömüldü.

16:23 Ölüler diyarinda istirap çeken zengin adam basini kaldirip uzakta Ibrahimi ve onun yaninda Lazari gördü.

16:24 ‹Ey babamiz Ibrahim, aci bana!› diye seslendi. ‹Lazari gönder de parmaginin ucunu suya batirip dilimi serinletsin. Bu alevlerin içinde azap çekiyorum.›

16:25 ‹‹Ibrahim, ‹Oglum› dedi, ‹Yasamin boyunca senin iyilik payini, Lazarin da kötülük payini aldigini unutma. Simdiyse o burada teselli ediliyor, sen de azap çekiyorsun.

16:26 Üstelik, aramiza öyle bir uçurum kondu ki, ne buradan size gelmek isteyenler gelebilir, ne de oradan kimse bize gelebilir.›

16:27 ‹‹Zengin adam söyle dedi: ‹Öyleyse baba, sana rica ederim, Lazari babamin evine gönder.

16:28 Çünkü bes kardesim var. Lazar onlari uyarsin ki, onlar da bu istirap yerine düsmesinler.›

16:29 ‹‹Ibrahim, ‹Onlarda Musanin ve peygamberlerin sözleri var, onlari dinlesinler› dedi.

16:30 ‹‹Zengin adam, ‹Hayir, Ibrahim baba, dinlemezler!› dedi. ‹Ancak ölüler arasindan biri onlara giderse, tövbe ederler.›

16:31 ‹‹Ibrahim ona, ‹Eger Musa ile peygamberleri dinlemezlerse, ölüler arasindan biri dirilse bile ikna olmazlar› dedi.››

 Luka

17:1 Isa ögrencilerine söyle dedi: ‹‹Insani günaha düsüren tuzaklarin olmasi kaçinilmazdir. Ama bu tuzaklara aracilik eden kisinin vay haline!

17:2 Böyle bir kisi bu küçüklerden birini günaha düsürecegine, boynuna bir degirmen tasi geçirilip denize atilsa, kendisi için daha iyi olur.

17:3 Yasantiniza dikkat edin! Kardesiniz günah islerse, onu azarlayin; tövbe ederse, bagislayin.

17:4 Günde yedi kez size karsi günah isler ve yedi kez size gelip, ‹Tövbe ediyorum› derse, onu bagislayin.››

17:5 Elçiler Rabbe, ‹‹Imanimizi artir!›› dediler.

17:6 Rab söyle dedi: ‹‹Bir hardal tanesi kadar imaniniz olsa, su dut agacina, ‹Kökünden sökül ve denizin içine dikil› dersiniz, o da sözünüzü dinler.

17:7 ‹‹Hanginizin çift süren ya da çobanlik eden bir kölesi olur da, tarladan dönüsünde ona, ‹Çabuk gel, sofraya otur› der?

17:8 Tersine ona, ‹Yemegimi hazirla, kusagini bagla, ben yiyip içerken bana hizmet et. Sonra sen yiyip içersin› demez mi?

17:9 Verdigi buyruklari yerine getirdi diye köleye tesekkür eder mi?

17:10 Siz de böylece, size verilen buyruklarin hepsini yerine getirdikten sonra, ‹Biz degersiz kullariz; sadece yapmamiz gerekeni yaptik› deyin.››

17:11 Yerusalime dogru yoluna devam eden Isa, Samiriye ile Celile arasindaki sinir bölgesinden geçiyordu.

17:12 Köyün birine girerken Onu cüzamli on adam karsiladi. Bunlar uzakta durarak, ‹‹Isa, Efendimiz, halimize aci!›› diye seslendiler.

17:14 Isa onlari görünce, ‹‹Gidin, kâhinlere görünün›› dedi. Adamlar yolda giderken cüzamdan temizlendiler.

17:15 Onlardan biri, iyilestigini görünce yüksek sesle Tanriyi yücelterek geri döndü, yüzüstü Isanin ayaklarina kapanip Ona tesekkür etti. Bu adam Samiriyeliydi.

17:17 Isa, ‹‹Iyilesenler on kisi degil miydi?›› diye sordu. ‹‹Öbür dokuzu nerede?

17:18 Tanriyi yüceltmek için bu yabancidan baska geri dönen olmadi mi?››

17:19 Sonra adama, ‹‹Ayaga kalk, git›› dedi. ‹‹Imanin seni kurtardi.››

17:20 Ferisiler Isaya, ‹‹Tanrinin Egemenligi ne zaman gelecek?›› diye sordular. Isa onlara söyle yanit verdi: ‹‹Tanrinin Egemenligi göze görünür bir sekilde gelmez.

17:21 Insanlar da, ‹Iste burada› ya da, ‹Iste surada› demeyecekler. Çünkü Tanrinin Egemenligi içinizdedir.››

17:22 Isa ögrencilerine söyle dedi: ‹‹Öyle günler gelecek ki, Insanoglunun günlerinden birini görmeyi özleyeceksiniz, ama görmeyeceksiniz.

17:23 Insanlar size, ‹Iste orada›, ‹Iste burada› diyecekler. Gitmeyin, onlarin arkasindan kosmayin.

17:24 Simsek çakip gögü bir ucundan öbür ucuna dek nasil aydinlatirsa, Insanoglu kendi gününde öyle olacaktir.

17:25 Ama önce Onun çok aci çekmesi ve bu kusak tarafindan reddedilmesi gerekir.

17:26 ‹‹Nuhun günlerinde nasil olduysa, Insanoglunun günlerinde de öyle olacak.

17:27 Nuhun gemiye bindigi güne dek insanlar yiyip içiyor, evlenip evlendiriliyorlardi. Sonra tufan gelip hepsini yok etti.

17:28 Lutun günlerinde de durum ayniydi. Insanlar yiyip içiyor, alip satiyor, tohum ekiyor, ev yapiyorlardi.

17:29 Ama Lutun Sodomdan ayrildigi gün gökten atesle kükürt yagdi ve hepsini yok etti.

17:30 ‹‹Insanoglunun ortaya çikacagi gün durum ayni olacaktir.

17:31 O gün damda olan, evdeki esyalarini almak için asagi inmesin. Tarlada olan da geri dönmesin.

17:32 Lutun karisini hatirlayin!

17:33 Canini esirgemek isteyen onu yitirecek. Canini yitiren ise onu yasatacaktir.

17:34 Size sunu söyleyeyim, o gece ayni yatakta olan iki kisiden biri alinacak, öbürü birakilacak.

17:35 Birlikte bugday ögüten iki kadindan biri alinacak, öbürü birakilacak.››

17:37 Onlar Isa'ya, ‹‹Bu olaylar nerede olacak, Rab?›› diye sordular. O da onlara, ‹‹Les neredeyse, akbabalar da oraya üsüsecek›› dedi.

 Luka

18:1 Isa ögrencilerine, hiç usanmadan, her zaman dua etmeleri gerektigini belirten su benzetmeyi anlatti: ‹‹Kentin birinde Tanridan korkmayan, insana saygi duymayan bir yargiç vardi.

18:3 Yine o kentte bir dul kadin vardi. Yargica sürekli gidip, ‹Davaci oldugum kisiden hakkimi al› diyordu.

18:4 ‹‹Yargiç bir süre ilgisiz kaldi. Ama sonunda kendi kendine, ‹Ben her ne kadar Tanridan korkmaz, insana saygi duymazsam da, bu dul kadin beni rahatsiz ettigi için hakkini alacagim. Yoksa sürekli gelip beni canimdan bezdirecek› dedi.››

18:6 Rab söyle devam etti: ‹‹Adaletsiz yargicin ne söyledigini duydunuz.

18:7 Tanri da, gece gündüz kendisine yakaran seçilmislerinin hakkini almayacak mi? Onlari çok bekletecek mi?

18:8 Size sunu söyleyeyim, onlarin hakkini tez alacaktir. Ama Insanoglu geldigi zaman acaba yeryüzünde iman bulacak mi?››

18:9 Kendi dogruluklarina güvenip baskalarina tepeden bakan bazi kisilere Isa su benzetmeyi anlatti: ‹‹Biri Ferisi, öbürü vergi görevlisi iki kisi dua etmek üzere tapinaga çikti.

18:11 Ferisi ayakta kendi kendine söyle dua etti: ‹Tanrim, öbür insanlara -soygunculara, hak yiyenlere, zina edenlere- ya da su vergi görevlisine benzemedigim için sana sükrederim.

18:12 Haftada iki gün oruç tutuyor, bütün kazancimin ondaligini veriyorum.›

18:13 ‹‹Vergi görevlisi ise uzakta durdu, gözlerini göge kaldirmak bile istemiyordu, ancak gögsünü döverek, ‹Tanrim, ben günahkâra merhamet et› diyordu.

18:14 ‹‹Size sunu söyleyeyim, Ferisi degil, bu adam aklanmis olarak evine döndü. Çünkü kendini yücelten herkes alçaltilacak, kendini alçaltan ise yüceltilecektir.››

18:15 Bazilari bebekleri bile Isaya getiriyor, onlara dokunmasini istiyorlardi. Bunu gören ögrenciler onlari azarladilar.

18:16 Ama Isa çocuklari yanina çagirarak, ‹‹Birakin, çocuklar bana gelsin, onlara engel olmayin!›› dedi. ‹‹Çünkü Tanrinin Egemenligi böylelerinindir.

18:17 Size dogrusunu söyleyeyim, Tanrinin Egemenligini bir çocuk gibi kabul etmeyen, bu egemenlige asla giremez.››

18:18 Ileri gelenlerden biri Isaya, ‹‹Iyi ögretmenim, sonsuz yasama kavusmak için ne yapmaliyim?›› diye sordu.

18:19 Isa, ‹‹Bana neden iyi diyorsun?›› dedi. ‹‹Iyi olan yalniz biri var, O da Tanridir.

18:20 Onun buyruklarini biliyorsun: ‹Zina etmeyeceksin, adam öldürmeyeceksin, çalmayacaksin, yalan yere taniklik etmeyeceksin, annene babana saygi göstereceksin.› ››

18:21 ‹‹Bunlarin hepsini gençligimden beri yerine getiriyorum›› dedi adam.

18:22 Isa bunu duyunca ona, ‹‹Hâlâ bir eksigin var›› dedi. ‹‹Neyin varsa hepsini sat, parasini yoksullara dagit; böylece göklerde hazinen olur. Sonra gel, beni izle.››

18:23 Adam bu sözleri duyunca çok üzüldü. Çünkü son derece zengindi.

18:24 Onun üzüntüsünü gören Isa, ‹‹Varlikli kisilerin Tanri Egemenligine girmesi ne kadar güç!›› dedi.

18:25 ‹‹Nitekim devenin igne deliginden geçmesi, zenginin Tanri Egemenligine girmesinden daha kolaydir.››

18:26 Bunu isitenler, ‹‹Öyleyse kim kurtulabilir?›› dediler.

18:27 Isa, ‹‹Insanlar için imkânsiz olan, Tanri için mümkündür›› dedi.

18:28 Petrus, ‹‹Bak, biz her seyimizi birakip senin ardindan geldik›› dedi.

18:29 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Size dogrusunu söyleyeyim, Tanrinin Egemenligi ugruna evini, karisini, kardeslerini, annesiyle babasini ya da çocuklarini birakip da bu çagda bunlarin kat kat fazlasina ve gelecek çagda sonsuz yasama kavusmayacak hiç kimse yoktur.››

18:31 Isa, Onikileri bir yana çekip onlara söyle dedi: ‹‹Simdi Yerusalime gidiyoruz. Peygamberlerin Insanogluyla ilgili yazdiklarinin tümü yerine gelecektir.

18:32 O, öteki uluslara teslim edilecek. Onunla alay edecek, Ona hakaret edecekler; üzerine tükürecek ve Onu kamçilayip öldürecekler. Ne var ki O, üçüncü gün dirilecek.››

18:34 Ögrenciler bu sözlerden hiçbir sey anlamadilar. Bu sözlerin anlami onlardan gizlenmisti, anlatilanlari kavrayamiyorlardi.

18:35 Isa Erihaya yaklasirken kör bir adam yol kenarinda oturmus dileniyordu.

18:36 Adam oradan geçen kalabaligi duyunca, ‹‹Ne oluyor?›› diye sordu.

18:37 Ona, ‹‹Nasirali Isa geçiyor›› dediler.

18:38 O da, ‹‹Ey Davut Oglu Isa, halime aci!›› diye bagirdi.

18:39 Önden gidenler onu azarlayarak susturmak istedilerse de o, ‹‹Ey Davut Oglu, halime aci!›› diyerek daha çok bagirdi.

18:40 Isa durup adamin kendisine getirilmesini buyurdu. Adam yaklasinca Isa, ‹‹Senin için ne yapmami istiyorsun?›› diye sordu. O da, ‹‹Ya Rab, gözlerim görsün›› dedi.

18:42 Isa, ‹‹Gözlerin görsün›› dedi. ‹‹Imanin seni kurtardi.››

18:43 Adam o anda yeniden görmeye basladi ve Tanri'yi yücelterek Isa'nin ardindan gitti. Bunu gören bütün halk Tanri'ya övgüler sundu.

 Luka

19:1 Isa Erihaya girdi. Kentin içinden geçiyordu.

19:2 Orada vergi görevlilerinin basi olan, Zakkay adinda zengin bir adam vardi.

19:3 Isanin kim oldugunu görmek istiyor, ama boyu kisa oldugu için kalabaliktan ötürü göremiyordu.

19:4 Isayi görebilmek için önden kosup bir yabanil incir agacina tirmandi. Çünkü Isa oradan geçecekti.

19:5 Isa oraya varinca yukari bakip, ‹‹Zakkay, çabuk asagi in!›› dedi. ‹‹Bugün senin evinde kalmam gerekiyor.››

19:6 Zakkay hizla asagi indi ve sevinç içinde Isayi evine buyur etti.

19:7 Bunu görenlerin hepsi söylenmeye basladi: ‹‹Gidip günahkâr birine konuk oldu!›› dediler.

19:8 Zakkay ayaga kalkip Rabbe söyle dedi: ‹‹Ya Rab, iste malimin yarisini yoksullara veriyorum. Bir kimseden haksizlikla bir sey aldimsa, dört katini geri verecegim.››

19:9 Isa dedi ki, ‹‹Bu ev bugün kurtulusa kavustu. Çünkü bu adam da Ibrahimin ogludur.

19:10 Nitekim Insanoglu, kaybolani arayip kurtarmak için geldi.››

19:11 Oradakiler bu sözleri dinlerken Isa konusmasini bir benzetmeyle sürdürdü. Çünkü Yerusalime yaklasmisti ve onlar, Tanrinin Egemenliginin hemen ortaya çikacagini saniyorlardi.

19:12 Bu nedenle Isa söyle dedi: ‹‹Soylu bir adam, kral atanip dönmek üzere uzak bir ülkeye gitti.

19:13 Gitmeden önce kölelerinden onunu çagirip onlara birer mina verdi. ‹Ben dönünceye dek bu paralari isletin› dedi.

19:14 ‹‹Ne var ki, ülkesinin halki adamdan nefret ediyordu. Arkasindan temsilciler göndererek, ‹Bu adamin üzerimize kral olmasini istemiyoruz› diye haber ilettiler.

19:15 ‹‹Adam kral atanmis olarak geri döndügünde, parayi vermis oldugu köleleri çagirtip ne kazandiklarini ögrenmek istedi.

19:16 Birincisi geldi, ‹Efendimiz› dedi, ‹Senin bir minan on mina daha kazandi.›

19:17 ‹‹Efendisi ona, ‹Aferin, iyi köle!› dedi. ‹En küçük iste güvenilir oldugunu gösterdigin için on kent üzerinde yetkili olacaksin.›

19:18 ‹‹Ikincisi gelip, ‹Efendimiz, senin bir minan bes mina daha kazandi› dedi.

19:19 ‹‹Efendisi ona da, ‹Sen bes kent üzerinde yetkili olacaksin› dedi.

19:20 ‹‹Baska biri geldi, ‹Efendimiz› dedi, ‹Iste senin minan! Onu bir mendile sarip sakladim.

19:21 Çünkü senden korktum, sert adamsin; kendinden koymadigini alir, ekmedigini biçersin.›

19:22 ‹‹Efendisi ona, ‹Ey kötü köle, seni kendi agzindan çikan sözle yargilayacagim› dedi. ‹Kendinden koymadigini alan, ekmedigini biçen sert bir adam oldugumu bildigine göre,

19:23 neden parami faize vermedin? Ben de geldigimde onu faiziyle geri alirdim.›

19:24 ‹‹Sonra çevrede duranlara, ‹Elindeki minayi alin, on minasi olana verin› dedi.

19:25 ‹‹Ona, ‹Efendimiz› dediler, ‹Onun zaten on minasi var!›

19:26 ‹‹O da, ‹Size sunu söyleyeyim, kimde varsa ona daha çok verilecek. Ama kimde yoksa, kendisinde olan da elinden alinacak› dedi.

19:27 ‹Beni kral olarak istemeyen o düsmanlarima gelince, onlari buraya getirin ve gözümün önünde kiliçtan geçirin!› ››

19:28 Isa, bu sözleri söyledikten sonra önden yürüyerek Yerusalime dogru ilerledi.

19:29 Zeytin Daginin yamacindaki Beytfaci ile Beytanyaya yaklastiginda iki ögrencisini önden gönderdi. Onlara, ‹‹Karsidaki köye gidin›› dedi, ‹‹Köye girince, üzerine daha hiç kimsenin binmedigi, bagli duran bir sipa bulacaksiniz. Onu çözüp bana getirin.

19:31 Biri size, ‹Onu niçin çözüyorsunuz?› diye sorarsa, ‹Rabbin ona ihtiyaci var› dersiniz.››

19:32 Gönderilen ögrenciler gittiler, her seyi Isanin kendilerine anlattigi gibi buldular.

19:33 Sipayi çözerlerken hayvanin sahipleri onlara, ‹‹Sipayi niye çözüyorsunuz?›› dediler.

19:34 Onlar da, ‹‹Rabbin ona ihtiyaci var›› karsiligini verdiler.

19:35 Sipayi Isaya getirdiler, üzerine kendi giysilerini atarak Isayi üstüne bindirdiler.

19:36 Isa ilerlerken halk, giysilerini yola seriyordu.

19:37 Isa Zeytin Dagindan asagi inen yola yaklastigi sirada, ögrencilerinden olusan kalabaligin tümü, görmüs olduklari bütün mucizelerden ötürü, sevinç içinde yüksek sesle Tanriyi övmeye basladilar.

19:38 ‹‹Rabbin adiyla gelen Krala övgüler olsun! Gökte esenlik, en yücelerde yücelik olsun!›› diyorlardi.

19:39 Kalabaligin içinden bazi Ferisiler Ona, ‹‹Ögretmen, ögrencilerini sustur!›› dediler.

19:40 Isa, ‹‹Size sunu söyleyeyim, bunlar susacak olsa, taslar bagiracaktir!›› diye karsilik verdi.

19:41 Isa Yerusalime yaklasip kenti görünce agladi.

19:42 ‹‹Keske bugün sen de esenlige giden yolu bilseydin›› dedi. ‹‹Ama simdilik bu senin gözlerinden gizlendi.

19:43 Senin için öyle günler gelecek ki, düsmanlarin seni setlerle çevirecek, kusatip her yandan sikistiracaklar.

19:44 Seni de, bagrindaki çocuklari da yere çalacaklar. Sende tas üstünde tas birakmayacaklar. Çünkü Tanrinin senin yardimina geldigi zamani farketmedin.››

19:45 Sonra Isa tapinagin avlusuna girerek saticilari disari kovmaya basladi.

19:46 Onlara, ‹‹ ‹Evim dua evi olacak› diye yazilmistir. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz›› dedi.

19:47 Isa her gün tapinakta ögretiyordu. Baskâhinler, din bilginleri ve halkin ileri gelenleri ise O'nu yok etmek istiyor, ama bunu nasil yapacaklarini bilemiyorlardi. Çünkü bütün halk O'nu can kulagiyla dinliyordu.

 Luka

20:1 O günlerden birinde, Isa tapinakta halka ögretip Müjdeyi duyururken, baskâhinler ve din bilginleri, ileri gelenlerle birlikte çikageldiler.

20:2 Ona, ‹‹Söyle bize, bunlari hangi yetkiyle yapiyorsun? Bu yetkiyi sana kim verdi?›› diye sordular.

20:3 Isa onlara su karsiligi verdi: ‹‹Ben de size bir soru soracagim. Söyleyin bana, Yahyanin vaftiz etme yetkisi Tanridan miydi, insanlardan mi?››

20:5 Bunu aralarinda söyle tartistilar: ‹‹ ‹Tanridan› dersek, ‹Ona niçin inanmadiniz?› diyecek.

20:6 Yok eger ‹Insanlardan› dersek, bütün halk bizi tasa tutacak. Çünkü Yahyanin peygamber olduguna inanmislardir.››

20:7 Sonunda, ‹‹Nereden oldugunu bilmiyoruz›› yanitini verdiler.

20:8 Isa da onlara, ‹‹Ben de size bunlari hangi yetkiyle yaptigimi söylemeyecegim›› dedi.

20:9 Isa sözüne devam ederek halka su benzetmeyi anlatti: ‹‹Adamin biri bag dikti, bunu bagcilara kiralayip uzun süre yolculuga çikti.

20:10 Mevsimi gelince, bagin ürününden payina düseni vermeleri için bagcilara bir köle yolladi. Ama bagcilar köleyi dövüp eli bos gönderdiler.

20:11 Bag sahibi baska bir köle daha yolladi. Bagcilar onu da dövdüler, asagilayip eli bos gönderdiler.

20:12 Adam bir üçüncüsünü yolladi, bagcilar onu da yaralayip kovdular.

20:13 ‹‹Bagin sahibi, ‹Ne yapacagim?› dedi. ‹Sevgili oglumu göndereyim. Belki onu sayarlar.›

20:14 ‹‹Ama bagcilar onu görünce aralarinda söyle konustular: ‹Mirasçi budur; onu öldürelim de miras bize kalsin.›

20:15 Böylece, onu bagdan disari atip öldürdüler. ‹‹Bu durumda bagin sahibi onlara ne yapacak?

20:16 Gelip o bagcilari yok edecek, bagi da baskalarina verecek.›› Halk bunu duyunca, ‹‹Tanri korusun!›› dedi.

20:17 Isa gözlerinin içine bakarak söyle dedi: ‹‹Öyleyse Kutsal Yazilardaki su sözün anlami nedir? ‹Yapicilarin reddettigi tas, Iste kösenin bas tasi oldu.›

20:18 O tasin üzerine düsen herkes paramparça olacak, tas da kimin üzerine düserse onu ezip toz edecek.››

20:19 Isanin bu benzetmeyi kendilerine karsi anlattigini farkeden din bilginleriyle baskâhinler Onu o anda yakalamak istediler, ama halkin tepkisinden korktular.

20:20 Isayi dikkatle gözlüyorlardi. Ona, kendilerine dürüst süsü veren muhbirler gönderdiler. Onu, söyleyecegi bir sözle tuzaga düsürmek ve böylelikle valinin yetki ve yargisina teslim etmek istiyorlardi.

20:21 Muhbirler Ona, ‹‹Ögretmenimiz, senin dogru olani söyleyip ögrettigini, insanlar arasinda ayrim yapmaksizin Tanri yolunu dürüstçe ögrettigini biliyoruz. Sezara vergi vermemiz Kutsal Yasaya uygun mu, degil mi?›› diye sordular.

20:23 Onlarin hilesini anlayan Isa, ‹‹Bana bir dinar gösterin›› dedi. ‹‹Üzerindeki resim ve yazi kimin?›› ‹‹Sezarin›› dediler.

20:25 O da, ‹‹Öyleyse Sezarin hakkini Sezara, Tanrinin hakkini Tanriya verin›› dedi.

20:26 Isayi, halkin önünde söyledigi sözlerle tuzaga düsüremediler. Verdigi yanita sasarak susup kaldilar.

20:27 Ölümden sonra dirilisi yadsiyan Sadukilerden bazilari Isaya gelip sunu sordular: ‹‹Ögretmenimiz, Musa yazilarinda bize söyle buyurmustur: ‹Eger bir adamin evli kardesi çocuksuz ölürse, adam ölenin karisini alip soyunu sürdürsün.›

20:29 Yedi kardes vardi. Birincisi kendine bir es aldi, ama çocuksuz öldü.

20:30 Ikincisi de, üçüncüsü de kadini aldi; böylece kardeslerin yedisi de çocuk birakmadan öldü.

20:32 Son olarak kadin da öldü.

20:33 Buna göre, dirilis günü kadin bunlardan hangisinin karisi olacak? Çünkü yedisi de onunla evlendi.››

20:34 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Bu çagin insanlari evlenip evlendirilirler.

20:35 Ama gelecek çaga ve ölülerin dirilisine erismeye layik görülenler ne evlenir, ne evlendirilir.

20:36 Bir daha ölmeleri de söz konusu degildir. Çünkü meleklere benzerler ve dirilisin çocuklari olarak Tanrinin çocuklaridirlar.

20:37 Musa bile alevlenen çaliyla ilgili bölümde Rab için, ‹Ibrahimin Tanrisi, Ishakin Tanrisi ve Yakupun Tanrisi› deyimini kullanarak ölülerin dirilecegine isaret etmisti.

20:38 Tanri ölülerin degil, dirilerin Tanrisidir. Çünkü Ona göre bütün insanlar yasamaktadir.››

20:39 Artik Ona baska soru sormaya cesaret edemeyen din bilginlerinden bazilari, ‹‹Ögretmenimiz, güzel konustun›› dediler.

20:41 Isa onlara söyle dedi: ‹‹Nasil oluyor da, ‹Mesih Davutun Ogludur› diyorlar?

20:42 Çünkü Davutun kendisi Mezmurlar Kitabinda söyle diyor: ‹Rab Rabbime dedi ki, Ben düsmanlarini Ayaklarinin altina serinceye dek Sagimda otur.›

20:44 Davut Ondan ‹Rab› diye söz ettigine göre, O nasil Davutun Oglu olur?››

20:45 Bütün halk dinlerken Isa ögrencilerine söyle dedi: ‹‹Uzun kaftanlar içinde dolasmaktan hoslanan, meydanlarda selamlanmaya, havralarda en seçkin yerlere, sölenlerde basköselere kurulmaya bayilan din bilginlerinden sakinin.

20:47 Dul kadinlarin malini mülkünü sömüren, gösteris için uzun uzun dua eden bu kisilerin cezasi daha agir olacaktir.››

 Luka

21:1 Isa basini kaldirdi ve bagis toplanan yerde bagislarini birakan zenginleri gördü.

21:2 Yoksul bir dul kadinin oraya iki bakir para attigini görünce, ‹‹Size gerçegi söyleyeyim›› dedi, ‹‹Bu yoksul dul kadin herkesten daha çok verdi.

21:4 Çünkü bunlarin hepsi kutuya, zenginliklerinden artani attilar. Bu kadin ise yoksulluguna karsin, geçinmek için elinde ne varsa hepsini verdi.››

21:5 Bazi kisiler tapinagin nasil güzel taslar ve adaklarla süslenmis oldugundan söz edince Isa, ‹‹Burada gördüklerinize gelince, öyle günler gelecek ki, tas üstünde tas kalmayacak, hepsi yikilacak!›› dedi.

21:7 Onlar da, ‹‹Peki, ögretmenimiz, bu dediklerin ne zaman olacak? Bunlarin gerçeklesmek üzere oldugunu gösteren belirti ne olacak?›› diye sordular.

21:8 Isa, ‹‹Sakin sizi saptirmasinlar›› dedi. ‹‹Birçoklari, ‹Ben Oyum› ve ‹Zaman yaklasti› diyerek benim adimla gelecekler. Onlarin ardindan gitmeyin.

21:9 Savas ve isyan haberleri duyunca telaslanmayin. Önce bunlarin olmasi gerek, ama son hemen gelmeyecek.››

21:10 Sonra onlara söyle dedi: ‹‹Ulus ulusa, devlet devlete savas açacak.

21:11 Siddetli depremler, yer yer kitliklar ve salgin hastaliklar, korkunç olaylar ve gökte olaganüstü belirtiler olacak.

21:12 ‹‹Ama bütün bu olaylardan önce sizi yakalayip zulmedecekler. Sizi havralara teslim edecek, zindanlara atacaklar. Benim adimdan ötürü krallarin, valilerin önüne çikarilacaksiniz.

21:13 Bu size taniklik etme firsati olacak.

21:14 Buna göre kendinizi nasil savunacaginizi önceden düsünmemekte kararli olun.

21:15 Çünkü ben size öyle bir konusma yetenegi, öyle bir bilgelik verecegim ki, size karsi çikanlarin hiçbiri buna karsi direnemeyecek, bir sey diyemeyecek.

21:16 Anne babaniz, kardesleriniz, akraba ve dostlariniz bile sizi ele verecek ve bazilarinizi öldürtecekler.

21:17 Benim adimdan ötürü herkes sizden nefret edecek.

21:18 Ne var ki, basinizdaki saçlardan bir tel bile yok olmayacaktir.

21:19 Dayanmakla canlarinizi kazanacaksiniz.

21:20 ‹‹Yerusalimin ordular tarafindan kusatildigini görünce bilin ki, kentin yikilacagi zaman yaklasmistir.

21:21 O zaman Yahudiyede bulunanlar daglara kaçsin, kentte olanlar disari çiksin, kirdakiler kente dönmesin.

21:22 Çünkü o günler, yazilmis olanlarin tümünün gerçeklesecegi ceza günleridir.

21:23 O günlerde gebe olan, çocuk emziren kadinlarin vay haline! Çünkü ülke büyük sikintiya düsecek ve bu halk gazaba ugrayacaktir.

21:24 Kiliçtan geçirilecek, tutsak olarak bütün uluslar arasina sürülecekler. Yerusalim, öteki uluslarin dönemleri tamamlanincaya dek onlarin ayaklari altinda çignenecektir.

21:25 ‹‹Güneste, ayda ve yildizlarda belirtiler görülecek. Yeryüzünde uluslar denizin ve dalgalarin ugultusundan saskina dönecek, dehsete düsecekler.

21:26 Dünyanin üzerine gelecek felaketleri bekleyen insanlar korkudan bayilacak. Çünkü göksel güçler sarsilacak.

21:27 O zaman Insanoglunun bulut içinde büyük güç ve görkemle geldigini görecekler.

21:28 Bu olaylar gerçeklesmeye baslayinca dogrulun ve baslarinizi kaldirin. Çünkü kurtulusunuz yakin demektir.››

21:29 Isa onlara su benzetmeyi anlatti: ‹‹Incir agacina ya da herhangi bir agaca bakin.

21:30 Bunlarin yapraklandigini gördügünüz zaman yaz mevsiminin yakin oldugunu kendiliginizden anlarsiniz.

21:31 Ayni sekilde, bu olaylarin gerçeklestigini gördügünüzde bilin ki, Tanrinin Egemenligi yakindir.

21:32 Size dogrusunu söyleyeyim, bütün bunlar olmadan, bu kusak ortadan kalkmayacak.

21:33 Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktir.

21:34 ‹‹Kendinize dikkat edin! Yürekleriniz sefahat, sarhosluk ve bu yasamin kaygilariyla agirlasmasin. O gün, üzerinize bir tuzak gibi aniden inmesin. Çünkü o gün bütün yeryüzünde yasayan herkesin üzerine gelecektir.

21:36 Her an uyanik kalin, gerçeklesmek üzere olan bütün bu olaylardan kurtulabilmek ve Insanoglunun önünde durabilmek için dua edin.››

21:37 Isa gündüz tapinakta ögretiyor, geceleri ise kentten disari çikip Zeytin Daginda sabahliyordu.

21:38 Sabah erkenden bütün halk O'nu tapinakta dinlemek için O'na akin ediyordu.

 Luka

22:1 Fisih denilen Mayasiz Ekmek Bayrami yaklasmisti.

22:2 Baskâhinlerle din bilginleri Isayi ortadan kaldirmak için bir yol ariyor, ama halktan korkuyorlardi.

22:3 Seytan, Onikilerden biri olup Iskariot diye adlandirilan Yahudanin yüregine girdi.

22:4 Yahuda gitti, baskâhinler ve tapinak koruyucularinin komutanlariyla Isayi nasil ele verebilecegini görüstü.

22:5 Onlar buna sevindiler ve kendisine para vermeye razi oldular.

22:6 Bunu kabul eden Yahuda, kalabaligin olmadigi bir zamanda Isayi ele vermek için firsat kollamaya basladi.

22:7 Fisih kurbaninin kesilmesi gereken Mayasiz Ekmek Günü geldi.

22:8 Isa, Petrusla Yuhannayi, ‹‹Gidin, Fisih yemegini yiyebilmemiz için hazirlik yapin›› diyerek önden gönderdi.

22:9 Ona, ‹‹Nerede hazirlik yapmamizi istersin?›› diye sordular.

22:10 Isa onlara, ‹‹Bakin›› dedi, ‹‹Kente girdiginizde karsiniza su testisi tasiyan bir adam çikacak. Adami, gidecegi eve kadar izleyin ve evin sahibine söyle deyin: ‹Ögretmen, ögrencilerimle birlikte Fisih yemegini yiyecegim konuk odasi nerede? diye soruyor.›

22:12 Ev sahibi size üst katta, dösenmis büyük bir oda gösterecek. Orada hazirlik yapin.››

22:13 Onlar da gittiler, her seyi Isanin kendilerine söyledigi gibi buldular ve Fisih yemegi için hazirlik yaptilar.

22:14 Yemek saati gelince Isa, elçileriyle birlikte sofraya oturdu ve onlara söyle dedi: ‹‹Ben aci çekmeden önce bu Fisih yemegini sizinle birlikte yemeyi çok arzulamistim.

22:16 Size sunu söyleyeyim, Fisih yemegini, Tanrinin Egemenliginde yetkinlige erisecegi zamana dek, bir daha yemeyecegim.››

22:17 Sonra kâseyi alarak sükretti ve, ‹‹Bunu alin, aranizda paylasin›› dedi.

22:18 ‹‹Size sunu söyleyeyim, Tanrinin Egemenligi gelene dek, asmanin ürününden bir daha içmeyecegim.››

22:19 Sonra eline ekmek aldi, sükredip ekmegi böldü ve onlara verdi. ‹‹Bu sizin ugrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapin›› dedi.

22:20 Ayni sekilde, yemekten sonra kâseyi alip söyle dedi: ‹‹Bu kâse, sizin ugrunuza akitilan kanimla gerçeklesen yeni antlasmadir.

22:21 Ama bana ihanet edecek kisinin eli su anda benimkiyle birlikte sofradadir.

22:22 Insanoglu, belirlenmis olan yoldan gidiyor. Ama Ona ihanet eden adamin vay haline!››

22:23 Elçiler, aralarinda bunu kimin yapabilecegini tartismaya basladilar.

22:24 Ayrica aralarinda hangisinin en üstün sayilacagi konusunda bir çekisme oldu.

22:25 Isa onlara, ‹‹Uluslarin krallari, kendi uluslarina egemen kesilirler. Ileri gelenleri de kendilerine iyiliksever unvanini yakistirirlar›› dedi.

22:26 ‹‹Ama siz böyle olmayacaksiniz. Aranizda en büyük olan, en küçük gibi olsun; yöneten, hizmet eden gibi olsun.

22:27 Hangisi daha büyük, sofrada oturan mi, hizmet eden mi? Sofrada oturan degil mi? Oysa ben aranizda hizmet eden biri gibi oldum.

22:28 Denendigim zamanlar benimle birlikte dayanmis olanlar sizlersiniz.

22:29 Babam bana nasil bir egemenlik verdiyse, ben de size bir egemenlik veriyorum.

22:30 Öyle ki, egemenligimde benim soframda yiyip içesiniz ve tahtta oturarak Israilin on iki oymagini yargilayasiniz.

22:31 ‹‹Simun, Simun, Seytan sizleri bugday gibi kalburdan geçirmek için izin almistir.

22:32 Ama ben, imanini yitirmeyesin diye senin için dua ettim. Geri döndügün zaman kardeslerini güçlendir.››

22:33 Simun Isaya, ‹‹Ya Rab, ben seninle birlikte zindana da, ölüme de gitmeye hazirim›› dedi.

22:34 Isa, ‹‹Sana sunu söyleyeyim, Petrus, bu gece horoz ötmeden beni tanidigini üç kez inkâr edeceksin›› dedi.

22:35 Sonra Isa onlara, ‹‹Ben sizi kesesiz, torbasiz ve çariksiz gönderdigim zaman, herhangi bir eksiginiz oldu mu?›› diye sordu. ‹‹Hiçbir eksigimiz olmadi›› dediler.

22:36 O da onlara, ‹‹Simdi ise kesesi olan da, torbasi olan da yanina alsin›› dedi. ‹‹Kilici olmayan, abasini satip bir kiliç alsin.

22:37 Size sunu söyleyeyim, yazilmis olan su sözün yasamimda yerine gelmesi gerekiyor: ‹O, suçlularla bir sayildi.› Gerçekten de benimle ilgili yazilmis olanlar yerine gelmektedir.››

22:38 ‹‹Ya Rab, iste burada iki kiliç var›› dediler. O da onlara, ‹‹Yeter!›› dedi.

22:39 Isa disari çikti, her zamanki gibi Zeytin Dagina gitti. Ögrenciler de Onun ardindan gittiler.

22:40 Oraya varinca Isa onlara, ‹‹Dua edin ki ayartilmayasiniz›› dedi.

22:41 Onlardan bir tas atimi kadar uzaklasti ve diz çökerek söyle dua etti: ‹‹Baba, senin istegine uygunsa, bu kâseyi benden uzaklastir. Yine de benim degil, senin istedigin olsun.››

22:43 Gökten bir melek Isaya görünerek Onu güçlendirdi.

22:44 Derin bir aci içinde olan Isa daha hararetle dua etti. Teri, topraga düsen kan damlalarini andiriyordu.

22:45 Isa duadan kalkip ögrencilerin yanina dönünce onlari üzüntüden uyumus buldu.

22:46 Onlara, ‹‹Niçin uyuyorsunuz?›› dedi. ‹‹Kalkip dua edin ki ayartilmayasiniz.››

22:47 Isa daha konusurken bir kalabalik çikageldi. Onikilerden biri, Yahuda adindaki kisi, kalabaliga öncülük ediyordu. Isayi öpmek üzere yaklasinca Isa, ‹‹Yahuda›› dedi, ‹‹Insanogluna bir öpücükle mi ihanet ediyorsun?››

22:49 Isanin çevresindekiler olacaklari anlayinca, ‹‹Ya Rab, kiliçla vuralim mi?›› dediler.

22:50 Içlerinden biri baskâhinin kölesine vurarak sag kulagini uçurdu.

22:51 Ama Isa, ‹‹Birakin, yeter!›› dedi, sonra kölenin kulagina dokunarak onu iyilestirdi.

22:52 Isa, üzerine yürüyen baskâhinlere, tapinak koruyucularinin komutanlarina ve ileri gelenlere söyle dedi: ‹‹Niçin bir haydutmusum gibi kiliç ve sopalarla geldiniz?

22:53 Her gün tapinakta sizinle birlikteydim, bana el sürmediniz. Ama bu saat sizindir, karanligin egemen oldugu saattir.››

22:54 Isayi tutukladilar, alip baskâhinin evine götürdüler. Petrus onlari uzaktan izliyordu.

22:55 Avlunun ortasinda ates yakip çevresinde oturduklarinda Petrus da gelip onlarla birlikte oturdu.

22:56 Bir hizmetçi kiz atesin isiginda oturan Petrusu gördü. Onu dikkatle süzerek, ‹‹Bu da Onunla birlikteydi›› dedi.

22:57 Ama Petrus, ‹‹Ben Onu tanimiyorum, kadin!›› diye inkâr etti.

22:58 Biraz sonra onu gören baska biri, ‹‹Sen de onlardansin›› dedi. Petrus, ‹‹Degilim, arkadas!›› dedi.

22:59 Yaklasik bir saat sonra yine bir baskasi israrla, ‹‹Gerçekten bu da Onunla birlikteydi›› dedi. ‹‹Çünkü Celilelidir.››

22:60 Petrus, ‹‹Sen ne diyorsun be adam, anlamiyorum!›› dedi. Tam o anda, Petrus daha konusurken horoz öttü.

22:61 Rab arkasina dönüp Petrusa bakti. O zaman Petrus, Rabbin kendisine, ‹‹Bu gece horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin›› dedigini hatirladi ve disari çikip aci aci agladi.

22:63 Isayi göz altinda tutan adamlar Onunla alay ediyor, Onu dövüyorlardi.

22:64 Gözlerini baglayip, ‹‹Peygamberligini göster bakalim, sana vuran kim?›› diye soruyorlardi.

22:65 Kendisine daha bir sürü küfür yagdirdilar.

22:66 Gün dogunca halkin ileri gelenleri, baskâhinler ve din bilginleri toplandilar. Isa, bunlardan olusan Yüksek Kurulun önüne çikarildi.

22:67 Ona, ‹‹Sen Mesih isen, söyle bize›› dediler. Isa onlara söyle dedi: ‹‹Size söylesem, inanmazsiniz.

22:68 Size soru sorsam, yanit vermezsiniz.

22:69 Ne var ki, bundan böyle Insanoglu, kudretli Tanrinin saginda oturacaktir.››

22:70 Onlarin hepsi, ‹‹Yani, sen Tanrinin Oglu musun?›› diye sordular. O da onlara, ‹‹Söylediginiz gibi, ben Oyum›› dedi.

22:71 ‹‹Artik tanikliga ne ihtiyacimiz var?›› dediler. ‹‹Iste kendi agzindan duyduk!››

 Luka

23:1 Sonra bütün kurul üyeleri kalkip Isayi Pilatusa götürdüler.

23:2 Onu söyle suçlamaya basladilar: ‹‹Bu adamin ulusumuzu yoldan saptirdigini gördük. Sezara vergi ödenmesine engel oluyor, kendisinin de Mesih, yani bir kral oldugunu söylüyor.››

23:3 Pilatus Isaya, ‹‹Sen Yahudilerin Krali misin?›› diye sordu. Isa, ‹‹Söyledigin gibidir›› yanitini verdi.

23:4 Pilatus, baskâhinlerle halka, ‹‹Bu adamda hiçbir suç görmüyorum›› dedi.

23:5 Ama onlar üstelediler: ‹‹Yahudiyenin her tarafinda ögretisini yayarak halki kiskirtiyor; Celileden baslayip ta buraya kadar geldi›› dediler.

23:6 Pilatus bunu duyunca, ‹‹Bu adam Celileli mi?›› diye sordu.

23:7 Isanin, Hirodesin yönetimindeki bölgeden geldigini ögrenince, kendisini o sirada Yerusalimde bulunan Hirodese gönderdi.

23:8 Hirodes Isayi görünce çok sevindi. Ona iliskin haberleri duydugu için çoktandir Onu görmek istiyor, gerçeklestirecegi bir belirtiye tanik olmayi umuyordu.

23:9 Ona birçok soru sordu, ama O hiç karsilik vermedi.

23:10 Orada duran baskâhinlerle din bilginleri, Isayi agir bir dille suçladilar.

23:11 Hirodes de askerleriyle birlikte Onu asagilayip alay etti. Ona gösterisli bir kaftan giydirip Pilatusa geri gönderdi.

23:12 Bu olaydan önce birbirine düsman olan Hirodesle Pilatus, o gün dost oldular.

23:13 Pilatus, baskâhinleri, yöneticileri ve halki toplayarak onlara, ‹‹Siz bu adami bana, halki saptiriyor diye getirdiniz›› dedi. ‹‹Oysa ben bu adami sizin önünüzde sorguya çektim ve kendisinde öne sürdügünüz suçlardan hiçbirini bulmadim.

23:15 Hirodes de bulmamis olmali ki, Onu bize geri gönderdi. Görüyorsunuz, ölüm cezasini gerektiren hiçbir sey yapmadi.

23:16 Bu nedenle ben Onu dövdürüp saliverecegim.››

23:18 Ama onlar hep bir agizdan, ‹‹Yok et bu adami, bize Barabbayi saliver!›› diye bagirdilar.

23:19 Barabba, kentte çikan bir ayaklanmaya katilmaktan ve adam öldürmekten hapse atilmisti.

23:20 Isayi salivermek isteyen Pilatus onlara yeniden seslendi.

23:21 Onlar ise, ‹‹Onu çarmiha ger, çarmiha ger!›› diye bagrisip durdular.

23:22 Pilatus üçüncü kez, ‹‹Bu adam ne kötülük yapti ki?›› dedi. ‹‹Ölüm cezasini gerektirecek hiçbir suç bulmadim Onda. Bu nedenle Onu dövdürüp saliverecegim.››

23:23 Ne var ki onlar, yüksek sesle bagrisarak Isanin çarmiha gerilmesi için direttiler. Sonunda bagirislari baskin çikti ve Pilatus, onlarin isteginin yerine getirilmesine karar verdi.

23:25 Istedikleri kisiyi, ayaklanmaya katilmak ve adam öldürmekten hapse atilan kisiyi saliverdi. Isayi ise onlarin istegine birakti.

23:26 Askerler Isayi götürürken, kirdan gelmekte olan Simun adinda Kireneli bir adami yakaladilar, çarmihi sirtina yükleyip Isanin arkasindan yürüttüler.

23:27 Büyük bir halk toplulugu da Isanin ardindan gidiyordu. Aralarinda Isa için dövünüp agit yakan kadinlar vardi.

23:28 Isa bu kadinlara dönerek, ‹‹Ey Yerusalim kizlari, benim için aglamayin›› dedi. ‹‹Kendiniz ve çocuklariniz için aglayin.

23:29 Çünkü öyle günler gelecek ki, ‹Kisir kadinlara, hiç dogurmamis rahimlere, emzirmemis memelere ne mutlu!› diyecekler.

23:30 O zaman daglara, ‹Üzerimize düsün!› ve tepelere, ‹Bizi örtün!› diyecekler.

23:31 Çünkü yas agaca böyle yaparlarsa, kuruya neler olacaktir?››

23:32 Isayla birlikte idam edilmek üzere ayrica iki suçlu da götürülüyordu.

23:33 Kafatasi denilen yere vardiklarinda Isayi, biri saginda öbürü solunda olmak üzere, iki suçluyla birlikte çarmiha gerdiler.

23:34 Isa, ‹‹Baba, onlari bagisla›› dedi. ‹‹Çünkü ne yaptiklarini bilmiyorlar.›› Onun giysilerini aralarinda paylasmak için kura çektiler.

23:35 Halk orada durmus, olanlari seyrediyordu. Yöneticiler Isayla alay ederek, ‹‹Baskalarini kurtardi; eger Tanrinin Mesihi, Tanrinin seçtigi O ise, kendini de kurtarsin›› diyorlardi.

23:36 Askerler de yaklasip Isayla eglendiler. Ona eksi sarap sunarak, ‹‹Sen Yahudilerin Kraliysan, kurtar kendini!›› dediler.

23:38 Basinin üzerinde su yafta vardi:

23:39 Çarmiha asilan suçlulardan biri, ‹‹Sen Mesih degil misin? Haydi, kendini de bizi de kurtar!›› diye küfür etti.

23:40 Ne var ki, öbür suçlu onu azarladi. ‹‹Sende Tanri korkusu da mi yok?›› diye karsilik verdi. ‹‹Sen de ayni cezayi çekiyorsun.

23:41 Nitekim biz hakli olarak cezalandiriliyor, yaptiklarimizin karsiligini aliyoruz. Oysa bu adam hiçbir kötülük yapmadi.››

23:42 Sonra, ‹‹Ey Isa, kendi egemenligine girdiginde beni an›› dedi.

23:43 Isa ona, ‹‹Sana dogrusunu söyleyeyim, sen bugün benimle birlikte cennette olacaksin›› dedi.

23:44 Ögleyin on iki sularinda günes karardi, üçe kadar bütün ülkenin üzerine karanlik çöktü. Tapinaktaki perde ortasindan yirtildi.

23:46 Isa yüksek sesle, ‹‹Baba, ruhumu ellerine birakiyorum!›› diye seslendi. Bunu söyledikten sonra son nefesini verdi.

23:47 Olanlari gören yüzbasi, ‹‹Bu adam gerçekten dogru biriydi›› diyerek Tanriyi yüceltmeye basladi.

23:48 Olayi seyretmek için biriken halkin tümü olup bitenleri görünce gögüslerini döve döve geri döndüler.

23:49 Ama Isanin bütün tanidiklari ve Celileden Onun ardindan gelen kadinlar uzakta durmus, olanlari seyrediyorlardi.

23:50 Yüksek Kurul üyelerinden Yusuf adinda iyi ve dogru bir adam vardi.

23:51 Bir Yahudi kenti olan Aramatyadan olup Tanrinin Egemenligini umutla bekleyen Yusuf, Kurulun kararini ve eylemini onaylamamisti.

23:52 Pilatusa gidip Isanin cesedini istedi.

23:53 Cesedi çarmihtan indirip keten beze sardi, hiç kimsenin konulmadigi, kayaya oyulmus bir mezara yatirdi.

23:54 Hazirlik Günüydü ve Sabat Günü baslamak üzereydi.

23:55 Isayla birlikte Celileden gelen kadinlar da Yusufun ardindan giderek mezari ve Isanin cesedinin oraya nasil konuldugunu gördüler.

23:56 Evlerine dönerek baharat ve güzel kokulu yaglar hazirladilar. Ama Sabat Günü, Tanri'nin buyrugu uyarinca dinlendiler.

 Luka

24:1 Kadinlar haftanin ilk günü, sabah çok erkenden, hazirlamis olduklari baharati alip mezara gittiler.

24:2 Tasi mezarin girisinden yuvarlanmis buldular.

24:3 Ama içeri girince Rab Isanin cesedini bulamadilar.

24:4 Onlar bu durum karsisinda sasirip kalmisken, simsek gibi parildayan giysilere bürünmüs iki kisi yanlarinda belirdi.

24:5 Korkuya kapilan kadinlar baslarini yere egdiler. Adamlar ise onlara, ‹‹Diri olani neden ölüler arasinda ariyorsunuz?›› dediler.

24:6 ‹‹O burada yok, dirildi. Daha Celiledeyken size söyledigini animsayin.

24:7 Insanoglunun günahli insanlarin eline verilmesi, çarmiha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektigini bildirmisti.››

24:8 O zaman Isanin sözlerini animsadilar.

24:9 Mezardan dönen kadinlar bütün bunlari Onbirlere ve ötekilerin hepsine bildirdiler.

24:10 Bunlari elçilere anlatanlar, Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakupun annesi Meryem ve bunlarla birlikte bulunan öbür kadinlardi.

24:11 Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadinlara inanmadilar.

24:12 Yine de, Petrus kalkip mezara kostu. Egilip içeri baktiginda keten bezlerden baska bir sey görmedi. Olay karsisinda saskina dönmüs bir halde oradan uzaklasti.

24:13 Ayni gün ögrencilerden ikisi, Yerusalimden altmis ok atimi uzaklikta bulunan ve Emmaus denilen bir köye gitmekteydiler.

24:14 Bütün bu olup bitenleri kendi aralarinda konusuyorlardi.

24:15 Bunlari konusup tartisirlarken Isa yanlarina geldi ve onlarla birlikte yürümeye basladi.

24:16 Ama onlarin gözleri Onu tanima gücünden yoksun birakilmisti.

24:17 Isa, ‹‹Yolda birbirinizle ne tartisip duruyorsunuz?›› dedi. Üzgün bir halde, olduklari yerde durdular.

24:18 Bunlardan adi Kleopas olan Ona, ‹‹Yerusalimde bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabanci sen misin?›› diye karsilik verdi.

24:19 Isa onlara, ‹‹Hangi olup bitenleri?›› dedi. Ona, ‹‹Nasirali Isayla ilgili olaylari›› dediler. ‹‹O adam, Tanrinin ve bütün halkin önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi.

24:20 Baskâhinlerle yöneticilerimiz Onu, ölüm cezasina çarptirmak için valiye teslim ederek çarmiha gerdirdiler; oysa biz Onun, Israili kurtaracak kisi oldugunu ummustuk. Dahasi var, bu olaylar olali üç gün oldu ve aramizdan bazi kadinlar bizi saskina çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, Onun cesedini bulamamislar. Sonra geldiler, bir görümde, Isanin yasamakta oldugunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.

24:24 Bizimle birlikte olanlardan bazilari mezara gitmis ve durumu, tam kadinlarin anlatmis oldugu gibi bulmuslar. Ama Onu görmemisler.››

24:25 Isa onlara, ‹‹Sizi akilsizlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta agir davranan kisiler!

24:26 Mesihin bu acilari çekmesi ve yüceligine kavusmasi gerekli degil miydi?›› dedi.

24:27 Sonra Musanin ve bütün peygamberlerin yazilarindan baslayarak, Kutsal Yazilarin hepsinde kendisiyle ilgili olanlari onlara açikladi.

24:28 Gitmekte olduklari köye yaklastiklari sirada Isa, yoluna devam edecekmis gibi davrandi. Ama onlar, ‹‹Bizimle kal. Neredeyse aksam olacak, gün batmak üzere›› diyerek Onu zorladilar. Böylece Isa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi.

24:30 Onlarla sofrada otururken Isa ekmek aldi, sükretti ve ekmegi bölüp onlara verdi.

24:31 O zaman onlarin gözleri açildi ve kendisini tanidilar. Isa ise gözlerinin önünden kayboldu.

24:32 Onlar birbirine, ‹‹Yolda kendisi bizimle konusurken ve Kutsal Yazilari bize açiklarken yüreklerimiz nasil da sevinçle çarpiyordu, degil mi?›› dediler.

24:33 Kalkip hemen Yerusalime döndüler. Onbirleri ve onlarla birlikte olanlari toplanmis buldular.

24:34 Bunlar, ‹‹Rab gerçekten dirildi, Simuna görünmüs!›› diyorlardi.

24:35 Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmegi böldügü zaman Isayi nasil tanidiklarini anlattilar.

24:36 Bunlari anlatirlarken Isa gelip aralarinda durdu. Onlara, ‹‹Size esenlik olsun!›› dedi.

24:37 Ürktüler, bir hayalet gördüklerini sanarak korkuya kapildilar.

24:38 Isa onlara, ‹‹Neden telaslaniyorsunuz? Neden kuskular doguyor içinizde?›› dedi.

24:39 ‹‹Ellerime, ayaklarima bakin; iste benim! Dokunun da görün. Hayaletin eti kemigi olmaz, ama görüyorsunuz, benim var.››

24:40 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve ayaklarini gösterdi.

24:41 Sevinçten hâlâ inanamayan, saskinlik içindeki ögrencilerine, ‹‹Sizde yiyecek bir sey var mi?›› diye sordu.

24:42 Kendisine bir parça kizarmis balik verdiler.

24:43 Isa onu alip gözlerinin önünde yedi.

24:44 Sonra onlara söyle dedi: ‹‹Daha sizlerle birlikteyken, ‹Musanin Yasasinda, peygamberlerin yazilarinda ve Mezmurlarda benimle ilgili yazilmis olanlarin tümünün gerçeklesmesi gerektir› demistim.››

24:45 Bundan sonra Kutsal Yazilari anlayabilmeleri için zihinlerini açti.

24:46 Onlara dedi ki, ‹‹Söyle yazilmistir: Mesih aci çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahlarin bagislanmasi için tövbe çagrisi da Yerusalimden baslayarak bütün uluslara Onun adiyla duyurulacak.

24:48 Sizler bu olaylarin taniklarisiniz.

24:49 Ben de Babamin vaat ettigini size gönderecegim. Ama siz, yücelerden gelecek güçle kusanincaya dek kentte kalin.››

24:50 Isa onlari kentin disina, Beytanyanin yakinlarina kadar götürdü. Ellerini kaldirarak onlari kutsadi.

24:51 Ve onlari kutsarken yanlarindan ayrildi, göge alindi.

24:52 Ögrencileri Ona tapindilar ve büyük sevinç içinde Yerusalime döndüler.

24:53 Sürekli tapinakta bulunuyor, Tanri'yi övüyorlardi.