Greek Modern 19--
κεφάλαιο 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
1:1 [] Μακαριος ο ανθρωπος, οστις δεν περιεπατησεν εν βουλη ασεβων, και εν οδω αμαρτωλων δεν εσταθη, και επι καθεδρας χλευαστων δεν εκαθησεν·
1:2 αλλ' εν τω νομω του Κυριου ειναι το θελημα αυτου, και εν τω νομω αυτου μελετα ημεραν και νυκτα.
1:3 Και θελει εισθαι ως δενδρον πεφυτευμενον παρα τους ρυακας των υδατων, το οποιον διδει τον καρπον αυτου εν τω καιρω αυτου, και το φυλλον αυτου δεν μαραινεται· και παντα, οσα αν πραττη, θελουσιν ευοδωθη.
1:4 [] Δεν θελουσιν εισθαι ουτως οι ασεβεις· αλλ' ως το λεπτον αχυρον, το οποιον εκριπτει ο ανεμος.
1:5 Δια τουτο δεν θελουσιν εγερθη οι ασεβεις εν τη κρισει, ουδε οι αμαρτωλοι εν τη συναξει των δικαιων.
1:6 Διοτι γνωριζει ο Κυριος την οδον των δικαιων· η δε οδος των ασεβων θελει απολεσθη.
2:1 [] Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;
2:2 Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,
2:3 Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ' ημων τας αλυσεις αυτων.
2:4 Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει· ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.
2:5 Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.
2:6 Αλλ' εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.
2:7 [] Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα· ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ· εγω σημερον σε εγεννησα·
2:8 Ζητησον παρ' εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης·
2:9 θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα· ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.
2:10 [] Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε· διδαχθητε, κριται της γης.
2:11 Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.
2:12 Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτον.
3:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ, οτε εφυγεν απ' εμπροσθεν του υιου αυτου Αβεσσαλωμ.>> Κυριε, ποσον επληθυνθησαν οι εχθροι μου πολλοι επανιστανται επ' εμε·
3:2 πολλοι λεγουσι περι της ψυχης μου, δεν ειναι δι' αυτον σωτηρια εν τω Θεω· Διαψαλμα.
3:3 Αλλα συ, Κυριε, εισαι η ασπις μου, η δοξα μου και ο υψονων την κεφαλην μου.
3:4 [] Εκραξα με την φωνην μου προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου εκ του ορους του αγιου αυτου. Διαψαλμα.
3:5 Εγω επλαγιασα και εκοιμηθην· εξηγερθην· διοτι ο Κυριος με υποστηριζει.
3:6 Δεν θελω φοβηθη απο μυριαδων λαου των αντιπαρατασσομενων κατ' εμου κυκλω.
3:7 Αναστηθι, Κυριε· σωσον με, Θεε μου· διοτι συ επαταξας παντας τους εχθρους μου κατα της σιαγονος· συνετριψας τους οδοντας των ασεβων.
3:8 Του Κυριου ειναι η σωτηρια· επι τον λαον σου ειναι η ευλογια σου. Διαψαλμα.
4:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Οταν επικαλωμαι, εισακουε μου Θεε της δικαιοσυνης μου· εν στενοχωρια με επλατυνας· ελεησον με και εισακουσον της προσευχης μου.
4:2 Υιοι ανθρωπων, εως ποτε μετατρεπετε την δοξαν μου εις καταισχυνην, αγαπατε ματαιοτητα και ζητειτε ψευδος; Διαψαλμα.
4:3 Αλλα μαθετε οτι εξελεξεν ο Κυριος τον οσιον αυτου· ο Κυριος θελει ακουσει, οταν κραζω προς αυτον.
4:4 Οργιζεσθε και μη αμαρτανετε· λαλειτε εν ταις καρδιαις υμων επι της κλινης υμων και ησυχαζετε. Διαψαλμα.
4:5 Θυσιασατε θυσιας δικαιοσυνης και ελπισατε επι τον Κυριον.
4:6 [] Πολλοι λεγουσι, Τις θελει δειξει εις ημας το αγαθον; Υψωσον εφ' ημας το φως του προσωπου σου, Κυριε.
4:7 Εδωκας μεγαλητεραν ευφροσυνην εις την καρδιαν μου, παρ' οσην απολαμβανουσιν αυτοι, οταν πληθυνηται ο σιτος αυτων και ο οινος αυτων.
4:8 Εν ειρηνη θελω και πλαγιασει και κοιμηθη· διοτι συ μονος, Κυριε, με κατοικιζεις εν ασφαλεια.
5:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγιλωθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ακροασθητι, Κυριε, τους λογους μου· νοησον τον στεναγμον μου.
5:2 Προσεξον εις την φωνην της κραυγης μου, Βασιλευ μου και Θεε μου· Διοτι εις σε θελω προσευχηθη.
5:3 Κυριε, το πρωι θελεις ακουσει την φωνην μου· το πρωι θελω παρασταθη εις σε και θελω προσδοκα.
5:4 Διοτι δεν εισαι συ Θεος θελων την ασεβειαν· ο πονηρευομενος δεν θελει κατοικει πλησιον σου.
5:5 Ουδε θελουσι σταθη οι αφρονες εμπροσθεν των οφθαλμων σου· μισεις παντας τους εργατας της ανομιας.
5:6 Θελεις εξολοθρευσει τους λαλουντας το ψευδος· ο Κυριος βδελυττεται τον ανθρωπον τον αιμοβορον και τον δολιον.
5:7 [] Αλλ' εγω δια του πληθους του ελεους σου θελω εισελθει εις τον οικον σου· θελω προσκυνησει προς τον ναον της αγιοτητος σου μετα φοβου σου.
5:8 Κυριε, οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου, ενεκα των εχθρων μου· κατευθυνον την οδον σου εμπροσθεν μου.
5:9 Διοτι δεν ειναι εν τω στοματι αυτων αληθεια· η καρδια αυτων ειναι πονηρια· ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων· δια της γλωσσης αυτων κολακευουσι.
5:10 Καταδικασον αυτους, Θεε· ας αποτυχωσι των διαβουλιων αυτων· εξωσον αυτους δια το πληθος των παραβασεων αυτων, διοτι απεστατησαν εναντιον σου.
5:11 Ας ευφραινωνται δε παντες οι ελπιζοντες επι σε· ας χαιρωσι διαπαντος, διοτι συ περισκεπαζεις αυτους· ας καυχωνται ομοιως επι σε οι αγαπωντες το ονομα σου.
5:12 Διοτι συ, Κυριε, θελεις ευλογησει τον δικαιον· θελεις περισκεπασει αυτον με ευμενειαν, ως με ασπιδα.
6:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ, επι Σεμινιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, μη με ελεγξης εν τω θυμω σου, μηδε εν τη οργη σου παιδευσης με.
6:2 Ελεησον με, Κυριε, διοτι ειμαι αδυνατος· ιατρευσον με, Κυριε, διοτι εταραχθησαν τα οστα μου.
6:3 Και η ψυχη μου εταραχθη σφοδρα· αλλα συ, Κυριε, εως ποτε;
6:4 Επιστρεψον, Κυριε· λυτρωσον την ψυχην μου· σωσον με δια το ελεος σου.
6:5 Διοτι εν τω θανατω δεν υπαρχει ενθυμησις περι σου· εν τω αδη τις θελει σε δοξολογησει;
6:6 Απεκαμον εν τω στεναγμω μου· ολην την νυκτα λουω την κλινην μου· με τα δακρυα μου καταβρεχω την στρωμνην μου.
6:7 Ο οφθαλμος μου εμαρανθη εκ της θλιψεως· εγηρασεν εξ αιτιας παντων των εχθρων μου.
6:8 [] Απομακρυνθητε απ' εμου, παντες οι εργαται της ανομιας, διοτι ηκουσεν ο Κυριος την φωνην του κλαυθμου μου.
6:9 Ηκουσεν ο Κυριος την δεησιν μου· ο Κυριος εδεχθη την προσευχην μου.
6:10 Ας αισχυνθωσι και ας ταραχθωσι σφοδρα παντες οι εχθροι μου· ας στραφωσιν εις τα οπισω· ας καταισχυνθωσιν αιφνιδιως.
7:1 [] <<Σιγαιων του Δαβιδ, το οποιον εψαλλεν εις τον Κυριον, δια τους λογους Χους του Βενιαμιτου.>> Κυριε ο Θεος μου, επι σε ελπιζω· σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ελευθερωσον με·
7:2 μηποτε ο εχθρος αρπαση ως λεων εν ψυχην μου και διασπαραξη, χωρις να υπαρξη ελευθερωτης.
7:3 Κυριε ο Θεος μου, εαν εγω επραξα τουτο, εαν εις τας χειρας μου ηναι ανομια·
7:4 εαν ανταπεδωκα κακον εις τον ειρηνευοντα μετ' εμου, η κατεθλιψα τον αναιτιως διωκοντα με·
7:5 ας καταδιωξη ο εχθρος την ψυχην μου και ας φθαση αυτην· και ας καταπατηση εις γην την ζωην μου, και ας καταβαλη την δοξαν μου εις το χωμα. Διαψαλμα.
7:6 Αναστηθι, Κυριε, εν τη οργη σου· υψωθητι ενεκα της λυσσης των εχθρων μου· και εγερθητι δι' εμε εις την κρισιν την οποιαν προσεταξας.
7:7 Και η συναξις των λαων θελει σε κυκλωσει· και συ επιστρεψον, να καθησης υπερανωθεν αυτης εις υψος.
7:8 Ο Κυριος θελει κρινει τους λαους. Κρινον με, Κυριε, κατα την δικαιοσυνην μου, και κατα την ακεραιοτητα μου, την εν εμοι.
7:9 Ας τελειωση πλεον η κακια των ασεβων· και στερεωσον τον δικαιον, συ ο Θεος ο δικαιος, ο εξεταζων καρδιας και νεφρους.
7:10 [] Η ασπις μου ειναι εν τω Θεω, οστις σωζει τους ευθεις την καρδιαν.
7:11 Ο Θεος ειναι κριτης δικαιος και Θεος οργιζομενος καθ' εκαστην ημεραν.
7:12 Εαν ο ασεβης δεν επιστραφη, θελει ακονισει την ρομφαιαν αυτου· ενετεινε το τοξον αυτου και ητοιμασεν αυτο·
7:13 και δι' αυτον ητοιμασεν οργανα θανατου· προσηρμοσε τα βελη αυτου εναντιον των διωκτων.
7:14 Ιδου, ο ασεβης κοιλοπονει ανομιαν· συνελαβε δε πονηριαν και εγεννησε ψευδος·
7:15 Εσκαψε λακκον και εβαθυνεν αυτον· πλην αυτος θελει πεσει εις τον βοθρον, τον οποιον εκαμεν.
7:16 Η πονηρια αυτου θελει επιστρεψει κατα της κεφαλης αυτου, και η καταδυναστεια αυτου θελει καταβη επι την κορυφην αυτου.
7:17 Εγω θελω επαινει τον Κυριον κατα την δικαιοσυνην αυτου, και θελω ψαλμωδει εις το ονομα Κυριου του Υψιστου.
8:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη· οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων.
8:2 Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην.
8:3 [] Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας,
8:4 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον;
8:5 Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον.
8:6 Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου· παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου·
8:7 παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου·
8:8 τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων.
8:9 Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη.
9:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Μουθ-λαββεν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θελω σε δοξολογησει, Κυριε, εν ολη καρδια μου· θελω διηγηθη παντα τα θαυμασια σου.
9:2 Θελω ευφρανθη και χαρη εν σοι· θελω ψαλμωδησει εις το ονομα σου, Υψιστε.
9:3 Οταν στραφωσιν οι εχθροι μου εις τα οπισω, πεσωσι και αφανισθωσιν απ' εμπροσθεν σου.
9:4 Διοτι συ εκαμες την κρισιν μου και την δικην μου· εκαθησας επι θρονου κρινων εν δικαιοσυνη·
9:5 Επετιμησας τα εθνη· εξωλοθρευσας τον ασεβη· το ονομα αυτων εξηλειψας εις τον αιωνα του αιωνος·
9:6 Εχθρε, αι ερημωσεις εξελιπον διαπαντος· και κατηδαφισας πολεις· το μνημοσυνον αυτων εχαθη μετ' αυτων.
9:7 Αλλ' ο Κυριος διαμενει εις τον αιωνα· ητοιμασε τον θρονον αυτου δια κρισιν.
9:8 Και αυτος θελει κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη· θελει κρινει τους λαους εν ευθυτητι.
9:9 Και ο Κυριος θελει εισθαι καταφυγιον εις τον πενητα, καταφυγιον εν καιρω θλιψεως.
9:10 Και θελουσιν ελπισει επι σε οι γνωριζοντες το ονομα σου· διοτι δεν εγκατελιπες τους εκζητουντας σε, Κυριε.
9:11 [] Ψαλμωδειτε εις τον Κυριον, τον κατοικουντα εν Σιων· αναγγειλατε μεταξυ των λαων τα κατορθωματα αυτου·
9:12 διοτι οταν καμνη εκζητησιν αιματων, ενθυμειται αυτους· δεν λησμονει την κραυγην των ταλαιπωρουμενων.
9:13 Ελεησον με, Κυριε· ιδε την θλιψιν μου την εκ των εχθρων μου, συ ο υψονων με εκ των πυλων του θανατου,
9:14 δια να διηγηθω πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος Σιων· εγω θελω αγαλλιασθαι δια την σωτηριαν σου.
9:15 Τα εθνη κατεβυθισθησαν εις τον λακκον, τον οποιον εκαμον· εν τη παγιδι, την οποιαν εκρυψαν, επιασθη ο πους αυτων.
9:16 Ο Κυριος γνωριζεται δια την κρισιν, την οποιαν καμνει· ο ασεβης παγιδευεται εν τω εργω των χειρων αυτου· Ιγαιων· Διαψαλμα.
9:17 Οι ασεβεις θελουσιν επιστραφη εις τον αδην· παντα τα εθνη τα λησμονουντα τον Θεον.
9:18 Διοτι δεν θελει λησμονηθη διαπαντος ο πτωχος· η προσδοκια των πενητων δεν θελει απολεσθη διαπαντος.
9:19 Αναστηθι, Κυριε· ας μη υπερισχυη ανθρωπος· ας κριθωσι τα εθνη ενωπιον σου.
9:20 Καταστησον, Κυριε, νομοθετην επ' αυτους· ας γνωρισωσι τα εθνη, οτι ειναι ανθρωποι. Διαψαλμα.
10:1 [] Δια τι, Κυριε, ιστασαι μακροθεν; κρυπτεσαι εν καιρω θλιψεως;
10:2 Εν τη υπερηφανια του ασεβους κατακαιεται ο πτωχος· ας πιασθωσιν εν ταις πανουργιαις, τας οποιας διαλογιζονται.
10:3 Διοτι ο ασεβης καυχαται εις τας επιθυμιας της ψυχης αυτου, και ο πλεονεκτης μακαριζει εαυτον· καταφρονει τον Κυριον.
10:4 Ο ασεβης δια την αλαζονειαν του προσωπου αυτου δεν θελει εκζητησει τον Κυριον· παντες οι διαλογισμοι αυτου ειναι οτι δεν υπαρχει Θεος.
10:5 Αι οδοι αυτου μολυνονται εν παντι καιρω· αι κρισεις σου ειναι πολυ υψηλα απο προσωπου αυτου· φυσα εναντιον παντων των εχθρων αυτου.
10:6 Ειπεν εν τη καρδια αυτου, δεν θελω σαλευθη απο γενεας εις γενεαν· διοτι δεν θελω πεσει εις δυστυχιαν.
10:7 Το στομα αυτου γεμει καταρας και απατης και δολου· υπο την γλωσσαν αυτου ειναι κακια και ανομια.
10:8 Καθηται εν ενεδρα των προαυλιων, εν αποκρυφοις, δια να φονευση τον αθωον· οι οφθαλμοι αυτου παραμονευουσι τον πενητα.
10:9 Ενεδρευει εν αποκρυφω, ως λεων εν τω σπηλαιω αυτου· ενεδρευει δια να αρπαση τον πτωχον· αρπαζει τον πτωχον, οταν συρη αυτον εν τη παγιδι αυτου.
10:10 Κυπτει, χαμηλονει, δια να πεσωσιν οι πτωχοι εις τους ονυχας αυτου.
10:11 Ειπεν εν τη καρδια αυτου, ελησμονησεν ο Θεος· εκρυψε το προσωπον αυτου· δεν θελει ιδει ποτε.
10:12 [] Αναστηθι, Κυριε· Θεε, υψωσον την χειρα σου· μη λησμονησης τους τεθλιμμενους.
10:13 Δια τι παρωξυνεν ο ασεβης τον Θεον; ειπεν εν τη καρδια αυτου, Δεν θελεις εξετασει.
10:14 Ειδες· διοτι συ παρατηρεις την αδικιαν και την υβριν, δια να ανταποδωσης με την χειρα σου· εις σε αφιερονεται ο πτωχος· εις τον ορφανον συ εισαι ο βοηθος.
10:15 Συντριψον τον βραχιονα του ασεβους και πονηρου· εξερευνησον την ασεβειαν αυτου, εωσου μη ευρης αυτην πλεον.
10:16 Ο Κυριος ειναι βασιλευς εις τον αιωνα του αιωνος· τα εθνη θελουσιν εξαλειφθη εκ της γης αυτου.
10:17 Κυριε, εισηκουσας την επιθυμιαν των πενητων· θελεις στηριξει την καρδιαν αυτων, θελεις καμει προσεκτικον το ωτιον σου·
10:18 δια να κρινης τον ορφανον και τον τεταπεινωμενον, ωστε ο ανθρωπος ο γηινος να μη καταδυναστευη πλεον.
11:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Επι τον Κυριον πεποιθα· πως λεγετε εις την ψυχην μου, Φευγε εις το ορος σας, ως πτηνον;
11:2 Διοτι, ιδου, οι ασεβεις ενετειναν τοξον· ητοιμασαν τα βελη αυτων επι την χορδην, δια να τοξευσωσιν εν σκοτει τους ευθεις την καρδιαν.
11:3 Εαν τα θεμελια καταστραφωσιν, ο δικαιος τι δυναται να καμη;
11:4 [] Ο Κυριος ειναι εν τω ναω τω αγιω αυτου· ο Κυριος εν τω ουρανω εχει τον θρονον αυτου· οι οφθαλμοι αυτου βλεπουσι, τα βλεφαρα αυτου εξεταζουσι, τους υιους των ανθρωπων.
11:5 Ο Κυριος εξεταζει τον δικαιον· τον δε ασεβη και τον αγαπωντα την αδικιαν μισει η ψυχη αυτου.
11:6 Θελει βρεξει επι τους ασεβεις παγιδας· πυρ και θειον και ανεμοζαλη ειναι η μερις του ποτηριου αυτων.
11:7 Διοτι δικαιος ων ο Κυριος, αγαπα δικαιοσυνην· το προσωπον αυτου βλεπει ευθυτητα.
12:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σεμινιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Σωσον, Κυριε· διοτι εξελιπεν οσιος, διοτι εχαθησαν οι φιλαληθεις μεταξυ των υιων των ανθρωπων.
12:2 Εκαστος λαλει ματαιοτητα προς τον πλησιον αυτου· με χειλη δολια λαλουσιν απο διπλης καρδιας.
12:3 Ας εξολοθρευση ο Κυριος παντα τα χειλη τα δολια, την γλωσσαν την μεγαλορρημονα.
12:4 Διοτι ειπον, Θελομεν υπερισχυσει δια της γλωσσης ημων· τα χειλη ημων ειναι ημετερα· τις θελει εισθαι κυριος εφ' ημας;
12:5 Δια την ταλαιπωριαν των πτωχων, δια τον στεναγμον των πενητων, τωρα θελω εγερθη, λεγει ο Κυριος· θελω θεσει εν ασφαλεια εκεινον, κατα του οποιου φυσα ο ασεβης.
12:6 Τα λογια του Κυριου ειναι λογια καθαρα· αργυριον δεδοκιμασμενον εν πηλινω χωνευτηριω, κεκαθαρισμενον επταπλασιως.
12:7 Συ, Κυριε, θελεις φυλαξει αυτους· θελεις διατηρησει αυτους απο της γενεας ταυτης εις τον αιωνα.
12:8 Οι ασεβεις περιπατουσι κυκλω, οταν οι αχρειοι υψωθωσι μεταξυ των υιων των ανθρωπων.
13:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Εως ποτε, Κυριε, θελεις με λησμονει διαπαντος; εως ποτε θελεις κρυπτει το προσωπον σου απ' εμου;
13:2 Εως ποτε θελω εχει βουλας εν τη ψυχη μου, οδυνας καθ' ημεραν εν τη καρδια μου· εως ποτε θελει υψονεσθαι ο εχθρος μου επ' εμε;
13:3 Επιβλεψον· εισακουσον μου, Κυριε ο Θεος μου· φωτισον τους οφθαλμους μου, μηποτε υπνωσω τον υπνον του θανατου·
13:4 Μηποτε ειπη ο εχθρος μου, Υπερισχυσα κατ' αυτου, και οι θλιβοντες με αγαλλιασθωσιν, εαν σαλευθω.
13:5 Αλλ' εγω ηλπισα επι το ελεος σου· η καρδια μου θελει αγαλλεσθαι εις την σωτηριαν σου.
13:6 Θελω ψαλλει εις τον Κυριον, διοτι με αντημειψε.
14:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ειπεν ο αφρων εν τη καρδια αυτου, δεν υπαρχει Θεος. Διεφθαρησαν· εγειναν βδελυροι εις τα εργα· δεν υπαρχει πραττων αγαθον.
14:2 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου επι τους υιους των ανθρωπων δια να ιδη εαν ηναι τις εχων συνεσιν, εκζητων τον Θεον.
14:3 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν· δεν υπαρχει πραττων αγαθον· δεν υπαρχει ουδε εις.
14:4 [] Δεν εχουσι γνωσιν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν, οι κατατρωγοντες τον λαον μου ως βρωσιν αρτου; τον Κυριον δεν επεκαλεσθησαν.
14:5 Εκει εφοβηθησαν φοβον· διοτι ο Θεος ειναι εν τη γενεα των δικαιων.
14:6 Κατησχυνατε την βουλην του πτωχου, διοτι ο Κυριος ειναι η καταφυγη αυτου.
14:7 Τις θελει δωσει εκ Σιων την σωτηριαν του Ισραηλ; οταν ο Κυριος επιστρεψη τον λαον αυτου απο της αιχμαλωσιας, θελει αγαλλεσθαι ο Ιακωβ, θελει ευφραινεσθαι ο Ισραηλ.
15:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, τις θελει κατοικησει εν τη σκηνη σου; τις θελει κατοικησει εν τω ορει τω αγιω σου;
15:2 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι και εργαζομενος δικαιοσυνην, και λαλων αληθειαν εν τη καρδια αυτου·
15:3 Ο μη καταλαλων δια της γλωσσης αυτου, μηδε πραττων κακον εις τον φιλον αυτου, μηδε δεχομενος ονειδισμον κατα του πλησιον αυτου.
15:4 Εις τους οφθαλμους αυτου καταφρονειται ο αχρειος· τιμα δε τους φοβουμενους τον Κυριον· ομνυει εις τον πλησιον αυτου και δεν αθετει·
15:5 δεν διδει το αργυριον αυτου επι τοκω, ουδε λαμβανει δωρα κατα του αθωου. Ο πραττων ταυτα δεν θελει σαλευθη εις τον αιωνα.
16:1 [] <<Μικταμ του Δαβιδ.>> Φυλαξον με, Θεε, διοτι επι σε ηλπισα.
16:2 Συ ψυχη μου, ειπας προς τον Κυριον, συ εισαι ο Κυριος μου· η αγαθοτης μου δεν εκτεινεται εις σε·
16:3 Αλλ' εις τους αγιους τους οντας εν τη γη και εις τους εξαιρετους, εις τους οποιους ειναι ολη μου η ευχαριστησις.
16:4 Οι πονοι των τρεχοντων κατοπιν αλλων θεων θελουσι πολλαπλασιασθη· εγω δεν θελω προσφερει τας εξ αιματος σπονδας αυτων, ουδε θελω λαβει εις τα χειλη μου τα ονοματα αυτων.
16:5 Ο Κυριος ειναι η μερις της κληρονομιας μου και του ποτηριου μου· συ διαφυλαττεις τον κληρον μου.
16:6 Αι μεριδες μου επεσον εις τοπους τερπνους· ελαβον ωραιοτατην κληρονομιαν.
16:7 Θελω ευλογει τον Κυριον τον νουθετησαντα με· ετι και εν καιρω νυκτος με διδασκουσιν οι νεφροι μου.
16:8 [] Ενωπιον μου ειχον τον Κυριον διαπαντος· διοτι ειναι εκ δεξιων μου, δια να μη σαλευθω.
16:9 Δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασεν η γλωσσα μου· ετι δε και η σαρξ μου θελει αναπαυθη επ' ελπιδι.
16:10 Διοτι δεν θελεις εγκαταλειψει την ψυχην μου εν τω αδη, ουδε θελεις αφησει τον Οσιον σου να ιδη διαφθοραν.
16:11 Εφανερωσας εις εμε την οδον της ζωης· χορτασμος ευφροσυνης ειναι το προσωπον σου· τερπνοτητες ειναι διαπαντος εν τη δεξια σου.
17:1 [] <<Προσευχη του Δαβιδ.>> Ακουσον, Κυριε, το δικαιον· προσεξον εις την δεησιν μου· ακροασθητι την προσευχην μου, την γινομενην ουχι με χειλη δολια.
17:2 Ας εξελθη η κρισις μου παρα του προσωπου σου· οι οφθαλμοι σου ας ιδωσι την ευθυτητα.
17:3 Ηρευνησας την καρδιαν μου· επεσκεφθης αυτην εν καιρω νυκτος· εδοκιμασας με και δεν ηυρες ουδεν εν εμοι· ο στοχασμος μου δεν ειναι διαφορος των λογων μου.
17:4 Ως προς τα εργα των ανθρωπων, εγω δια των λογων των χειλεων σου εφυλαχθην απο των οδων των παρανομων.
17:5 Στηριξον τα διαβηματα μου εν ταις οδοις σου, δια να μη σαλευθωσιν οι ποδες μου.
17:6 Εγω σε επεκαλεσθην, Θεε, διοτι θελεις μου εισακουσει· Κλινον εις εμε το ωτιον σου, ακουσον τους λογους μου.
17:7 Θαυμαστωσον τα ελεη σου, συ ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των επανισταμενων κατα της δεξιας σου.
17:8 [] Φυλαξον με ως κορην οφθαλμου· κρυψον με υπο την σκιαν των πτερυγων σου
17:9 απ' εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με· οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.
17:10 Υπερεπαχυναν· το στομα αυτων λαλει υπερηφανα.
17:11 Τωρα περιεκυκλωσαν τα διαβηματα ημων· προσηλωσαν τους οφθαλμους αυτων δια να κρημνισωσιν ημας κατα γης·
17:12 Ως λεων επιθυμων να κατασπαραξη· και ως σκυμνος, καθημενος εν αποκρυφοις.
17:13 Αναστηθι, Κυριε· προφθασον αυτον, υποσκελισον αυτον· ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ασεβους, οστις ειναι η ρομφαια σου·
17:14 Απο ανθρωπων, Κυριε, της χειρος σου· απο ανθρωπων του κοσμου, οιτινες λαμβανουσι την μεριδα αυτων εν ταυτη τη ζωη, και των οποιων την κοιλιαν γεμιζεις απο των θησαυρων σου· εχορτασαν τους υιους, και αφινουσι τα υπολοιπα αυτων εις τους εγγονους αυτων.
17:15 Εγω δε εν δικαιοσυνη θελω ιδει το προσωπον σου· θελω χορτασθη απο της θεωριας σου, οταν εξεγερθω.
18:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ δουλου του Κυριου, οστις ελαλησε προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ηλευθερωσεν αυτον ο Κυριος εκ της χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ της χειρος του Σαουλ· και ειπε,>> Θελω σε αγαπα, Κυριε, η ισχυς μου.
18:2 Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου· Θεος μου, βραχος μου· επ' αυτον θελω ελπιζει· η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου· υψηλος πυργος μου.
18:3 Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
18:4 Πονοι θανατου με περιεκυκλωσαν, και χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν·
18:5 Πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, παγιδες θανατου με εφθασαν.
18:6 Εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα. Ηκουσεν εκ του ναου αυτου της φωνης μου, και η κραυγη μου ηλθεν ενωπιον αυτου εις τα ωτα αυτου.
18:7 Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη, και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
18:8 Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου· ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
18:9 Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
18:10 Και επεβη επι χερουβειμ και επετασθη· και επεταξεν επι πτερυγων ανεμων.
18:11 Εθεσε το σκοτος αποκρυφον τοπον αυτου· η σκηνη αυτου, περιξ αυτου ησαν υδατα σκοτεινα, νεφη πυκνα των αερων.
18:12 Εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου διηλθον τα νεφη αυτου, χαλαζα και ανθρακες πυρος.
18:13 Και εβροντησεν εν ουρανοις ο Κυριος, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου· χαλαζα και ανθρακες πυρος.
18:14 Και απεστειλε τα βελη αυτου και εσκορπισεν αυτους· και αστραπας επληθυνε και συνεταραξεν αυτους.
18:15 Και εφανησαν τα βαθη των υδατων και ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, απο της επιτιμησεως σου, Κυριε, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων σου.
18:16 Εξαπεστειλεν εξ υψους· ελαβε με· ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
18:17 Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
18:18 Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου· αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου·
18:19 και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν· ηλευθερωσε με διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
18:20 [] Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου· κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
18:21 Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου, και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
18:22 Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου, και τα διαταγματα αυτου δεν απεμακρυνα απ' εμου·
18:23 και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
18:24 Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, κατα την καθαροτητα των χειρων μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
18:25 Μετα οσιου οσιος θελεις εισθαι· μετα ανδρος τελειου τελειος θελεις εισθαι·
18:26 μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι· και μετα διεστραμμενου διεστραμμενως θελεις φερθη.
18:27 Διοτι συ θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον· οφθαλμους δε υπερηφανων θελεις ταπεινωσει.
18:28 Διοτι συ θελεις φωτισει τον λυχνον μου· Κυριος ο Θεος μου θελει φωτισει το σκοτος μου.
18:29 [] Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα, και δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
18:30 Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος· ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
18:31 Διοτι τις Θεος πλην του Κυριου; και τις φρουριον πλην του Θεου ημων;
18:32 Ο Θεος ειναι ο περιζωννυων με δυναμιν, και καθιστων αμωμον την οδον μου.
18:33 Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
18:34 Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
18:35 Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου· και η δεξια σου με υπεστηριξε και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
18:36 Επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
18:37 Κατεδιωξα τους εχθρους μου και εφθασα αυτους· και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
18:38 Συνετριψα αυτους και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν· επεσον υπο τους ποδας μου.
18:39 Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον· συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
18:40 Και εκαμες τους εχθρους μου να τρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
18:41 Εβοησαν, και ουδεις ο σωζων· προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
18:42 Και κατελεπτυνα αυτους ως κονιν κατα προσωπον ανεμου· απετιναξα αυτους ως τον πηλον των οδων.
18:43 Ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου· κατεστησας με κεφαλην εθνων· λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
18:44 Μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε· ξενοι υπεταχθησαν εις εμε.
18:45 Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
18:46 Ζη Κυριος, και ευλογημενον το φρουριον μου· και ας υψωθη ο Θεος της σωτηριας μου·
18:47 ο Θεος ο εκδικων με και υποτασσων λαους υποκατω μου·
18:48 οστις με ελευθερονει εκ των εχθρων μου. Ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε· ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
18:49 Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων, και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
18:50 Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου, και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.
19:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Οι ουρανοι διηγουνται την δοξαν του Θεου, και το στερεωμα αναγγελλει το εργον των χειρων αυτου.
19:2 Η ημερα προς την ημεραν λαλει λογον, και η νυξ προς την νυκτα αναγγελλει γνωσιν.
19:3 Δεν ειναι λαλια ουδε λογος, των οποιων η φωνη δεν ακουεται.
19:4 Εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εως των περατων της οικουμενης οι λογοι αυτων. Εν αυτοις εθεσε σκηνην δια τον ηλιον·
19:5 και ουτος εξερχεται ως νυμφιος εκ του θαλαμου αυτου· αγαλλεται ως ο ανδρειος εις το να τρεξη το σταδιον·
19:6 απ' ακρου του ουρανου ειναι η εξοδος αυτου· και το καταντημα αυτου εως ακρου αυτου· και δεν κρυπτεται ουδεν απο της θερμοτητος αυτου.
19:7 [] Ο νομος του Κυριου ειναι αμωμος, επιστρεφων ψυχην· η μαρτυρια του Κυριου πιστη, σοφιζουσα τον απλουν·
19:8 τα διαταγματα του Κυριου ευθεα, ευφραινοντα καρδιαν· η εντολη του Κυριου λαμπρα, φωτιζουσα οφθαλμους·
19:9 ο φοβος του Κυριου καθαρος, διαμενων εις τον αιωνα· αι κρισεις του Κυριου αληθιναι, δικαιαι εν ταυτω·
19:10 πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.
19:11 Ο δουλος σου μαλιστα νουθετειται δι' αυτων· εις την τηρησιν αυτων η ανταμοιβη ειναι μεγαλη.
19:12 Τις συναισθανεται τα εαυτου αμαρτηματα; καθαρισον με απο των κρυφιων αμαρτηματων.
19:13 Και ετι προφυλαξον τον δουλον σου απο υπερηφανιων· ας μη με κυριευσωσι· τοτε θελω εισθαι τελειος, και θελω καθαρισθη απο μεγαλης παρανομιας.
19:14 Ας ηναι ευαρεστα τα λογια του στοματος μου και η μελετη της καρδιας μου ενωπιον σου, Κυριε, φρουριον μου και λυτρωτα μου.
20:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ο Κυριος να σου υπακουση εν ημερα θλιψεως το ονομα του Θεου του Ιακωβ να σε υπερασπιση.
20:2 Να σοι εξαποστειλη βοηθειαν εκ του αγιαστηριου και εκ της Σιων να σε υποστηριξη.
20:3 Να ενθυμηθη πασας τας προσφορας σου και να προσδεχθη το ολοκαυτωμα σου. Διαψαλμα.
20:4 Να σοι δωση κατα την καρδιαν σου και να εκπληρωση πασαν βουλην σου.
20:5 Εις την σωτηριαν σου θελομεν χαρη· και εις το ονομα του Θεου ημων θελομεν υψωσει τας σημαιας· ο Κυριος να εκπληρωση παντα τα αιτηματα σου.
20:6 [] Τωρα εγνωρισα οτι εσωσεν ο Κυριος τον χριστον αυτου· θελει εισακουσει αυτου εκ του ουρανου της αγιοτητος αυτου· η σωτηρια της δεξιας αυτου γινεται εν δυναμει.
20:7 Οι μεν εις αμαξας, οι δε εις ιππους, αλλ' ημεις εις το ονομα Κυριου του Θεου ημων θελομεν καυχασθαι·
20:8 ουτοι συνεκαμφθησαν και επεσον· ημεις δε ανεστημεν και ανωρθωθημεν.
20:9 Κυριε, σωσον τον βασιλεα· και εισακουσον ημων, καθ' ην ημεραν σε επικαλεσθωμεν.
21:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εν τη δυναμει σου θελει ευφραινεσθαι ο βασιλευς· και ποσον θελει υπεραγαλλεσθαι εν τη σωτηρια σου.
21:2 Την επιθυμιαν της καρδιας αυτου εδωκας εις αυτον, και της αιτησεως των χειλεων αυτου δεν εστερησας αυτον. Διαψαλμα.
21:3 Διοτι προεφθασας αυτον εν ευλογιαις αγαθοτητος· εθεσας επι την κεφαλην αυτου στεφανον εκ καθαρου χρυσιου.
21:4 Ζωην σε εζητησε, και εδωκας εις αυτον μακροτητα ημερων εις αιωνα αιωνος.
21:5 Μεγαλη η δοξα αυτου δια της σωτηριας σου· τιμην και μεγαλοπρεπειαν εθεσας επ' αυτον.
21:6 Διοτι εθεσας αυτον ευλογιαν εις τον αιωνα· υπερευφρανας αυτον δια του προσωπου σου.
21:7 [] Διοτι ο βασιλευς ελπιζει επι τον Κυριον, και δια του ελεους του Υψιστου δεν θελει σαλευθη.
21:8 Η χειρ σου θελει ευρει παντας τους εχθρους σου· η δεξια σου θελει ευρει τους μισουντας σε.
21:9 Θελεις καμει αυτους ως καμινον πυρος εν τω καιρω της οργης σου· ο Κυριος θελει καταπιει αυτους εν τω θυμω αυτου· και πυρ θελει καταφαγει αυτους.
21:10 Θελεις αφανισει απο της γης τον καρπον αυτων, και το σπερμα αυτων απο των υιων των ανθρωπων.
21:11 Διοτι εμηχανευθησαν κακα εναντιον σου· διελογισθησαν βουλην, αλλα δεν ισχυσαν.
21:12 Δια τουτο θελεις καμει αυτους να τρεψωσι τα νωτα, οταν επι τας χορδας σου ετοιμασης τα βελη σου κατα του προσωπου αυτων.
21:13 Υψωθητι, Κυριε, εν τη δυναμει σου· θελομεν υμνει και ψαλμωδει την δυναμιν σου.
22:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;
22:2 Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι· και την νυκτα, και δεν σιωπω.
22:3 Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.
22:4 Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων· ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.
22:5 Προς σε εκραξαν και εσωθησαν· επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.
22:6 Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος· ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.
22:7 Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με· ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,
22:8 Ηλπισεν επι τον Κυριον· ας ελευθερωση αυτον· ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.
22:9 Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας· η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.
22:10 Επι σε ερριφθην εκ μητρας· εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.
22:11 [] Μη απομακρυνθης απ' εμου· διοτι η θλιψις ειναι πλησιον· διοτι ουδεις ο βοηθων.
22:12 Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν· ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.
22:13 Ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.
22:14 Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου· η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.
22:15 Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου· και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.
22:16 Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν· συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν· ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου·
22:17 Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου· ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.
22:18 Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους· και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.
22:19 Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης· συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.
22:20 Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.
22:21 Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.
22:22 [] Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου· εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.
22:23 Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον· απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον· και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.
22:24 Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ' αυτου· και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.
22:25 Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη· θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.
22:26 Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη· θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον· η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.
22:27 Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης· και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.
22:28 Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.
22:29 Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης· ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα· και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.
22:30 Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον· θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.
22:31 Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη· διοτι αυτος εκαμε τουτο.
23:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ο Κυριος ειναι ο ποιμην μου· δεν θελω στερηθη ουδενος.
23:2 Εις βοσκας χλοερας με ανεπαυσεν· εις υδατα αναπαυσεως με ωδηγησεν.
23:3 Ηνωρθωσε την ψυχην μου· με ωδηγησε δια τριβων δικαιοσυνης ενεκεν του ονοματος αυτου.
23:4 Και εν κοιλαδι σκιας θανατου εαν περιπατησω, δεν θελω φοβηθη κακον· διοτι συ εισαι μετ' εμου· η ραβδος σου και η βακτηρια σου, αυται με παρηγορουσιν.
23:5 Ητοιμασας εμπροσθεν μου τραπεζαν απεναντι των εχθρων μου· ηλειψας εν ελαιω την κεφαλην μου· το ποτηριον μου υπερχειλιζει.
23:6 Βεβαιως χαρις και ελεος θελουσι με ακολουθει πασας τας ημερας της ζωης μου· και θελω κατοικει εν τω οικω του Κυριου εις μακροτητα ημερων.
24:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Του Κυριου ειναι η γη και το πληρωμα αυτης· η οικουμενη και οι κατοικουντες εν αυτη.
24:2 Διοτι αυτος εθεμελιωσεν αυτην επι των θαλασσων, και εστερεωσεν αυτην επι των ποταμων.
24:3 [] Τις θελει αναβη εις το ορος του Κυριου; και τις θελει σταθη εν τω τοπω τω αγιω αυτου;
24:4 Ο αθωος τας χειρας και ο καθαρος την καρδιαν· οστις δεν εδωκεν εις ματαιοτητα την ψυχην αυτου και δεν ωμοσε μετα δολιοτητος.
24:5 Ουτος θελει λαβει ευλογιαν παρα Κυριου και δικαιοσυνην παρα του Θεου της σωτηριας αυτου.
24:6 Αυτη ειναι η γενεα των εκζητουντων αυτον, των ζητουντων το προσωπον σου, Θεε του Ιακωβ. Διαψαλμα.
24:7 [] Σηκωσατε, πυλαι, τας κεφαλας σας, και υψωθητε, θυραι αιωνιοι, και θελει εισελθει ο Βασιλευς της δοξης.
24:8 Τις ουτος ο Βασιλευς της δοξης; ο Κυριος ο κραταιος και δυνατος, ο Κυριος ο δυνατος εν πολεμω.
24:9 Σηκωσατε, πυλαι, τας κεφαλας σας, και υψωθητε, θυραι αιωνιοι, και θελει εισελθει ο Βασιλευς της δοξης.
24:10 Τις ειναι ουτος ο Βασιλευς της δοξης; ο Κυριος των δυναμεων· αυτος ειναι ο Βασιλευς της δοξης. Διαψαλμα.
25:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Προς σε, Κυριε, υψωσα την ψυχην μου.
25:2 Θεε μου, επι σε ηλπισα· ας μη καταισχυνθω, ας μη χαρωσιν επ' εμε οι εχθροι μου.
25:3 Βεβαιως παντες οι προσμενοντες σε δεν θελουσι καταισχυνθη· ας καταισχυνθωσιν οι μωροι παραβαται.
25:4 Δειξον μοι, Κυριε, τας οδους σου· διδαξον με τα βηματα σου.
25:5 Οδηγησον με εν τη αληθεια σου και διδαξον με· διοτι συ εισαι ο Θεος της σωτηριας μου· σε προσμενω ολην την ημεραν.
25:6 Μνησθητι, Κυριε, τους οικτιρμους σου και τα ελεη σου, διοτι ειναι απ' αιωνος.
25:7 Τας αμαρτιας της νεοτητος μου και τας παραβασεις μου μη μνησθης· κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ, Κυριε, ενεκεν της αγαθοτητος σου.
25:8 [] Αγαθος και ευθυς ο Κυριος· δια τουτο θελει διδαξει τους αμαρτωλους την οδον.
25:9 Θελει οδηγησει τους πραους εν κρισει και θελει διδαξει τους πραους την οδον αυτου.
25:10 Πασαι αι οδοι του Κυριου ειναι ελεος και αληθεια εις τους φυλαττοντας την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου.
25:11 Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, συγχωρησον την ανομιαν μου, διοτι ειναι μεγαλη.
25:12 Τις ειναι ο ανθρωπος ο φοβουμενος τον Κυριον; αυτον θελει διδαξει την οδον, την οποιαν πρεπει να εκλεξη·
25:13 Η ψυχη αυτου θελει κατοικει εν αγαθοις, και το σπερμα αυτου θελει κληρονομησει την γην.
25:14 Το απορρητον του Κυριου ειναι μετα των φοβουμενων αυτον και την διαθηκην αυτου θελει φανερωσει εις αυτους.
25:15 [] Οι οφθαλμοι μου ειναι διαπαντος προς τον Κυριον, διοτι αυτος θελει εξαγαγει εκ παγιδος τους ποδας μου.
25:16 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, διοτι μεμονωμενος και τεθλιμμενος ειμαι.
25:17 Αι θλιψεις της καρδιας μου ηυξησαν· εξαγαγε με εκ των στενοχωριων μου.
25:18 Ιδε την θλιψιν μου και τον μοχθον μου, και αφες πασας τας αμαρτιας μου.
25:19 Ιδε τους εχθρους μου, διοτι επληθυνθησαν και μισος αδικον με εμισησαν.
25:20 Φυλαξον την ψυχην μου και σωσον με· ας μη καταισχυνθω, διοτι επι σε ηλπισα.
25:21 Ακακια και ευθυτης ας με περιφυλαττωσι, διοτι σε προσεμεινα.
25:22 Λυτρωσον, Θεε, τον Ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου.
26:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κρινον με, Κυριε· διοτι εγω περιεπατησα εν ακακια μου· και επι τον Κυριον ηλπισα, και δεν θελω σαλευθη.
26:2 Εξετασον με, Κυριε, και δοκιμασον με· δοκιμασον τους νεφρους μου και την καρδιαν μου.
26:3 Διοτι το ελεος σου ειναι εμπροσθεν των οφθαλμων μου· και περιεπατησα εν τη αληθεια σου.
26:4 Δεν εκαθησα μετα ανθρωπων ματαιων· και μετα υποκριτων δεν θελω υπαγει.
26:5 Εμισησα την συναξιν των πονηρευομενων, και μετα ασεβων δεν θελω καθησει.
26:6 [] Θελω νιψει εν αθωοτητι τας χειρας μου και θελω περικυκλωσει το θυσιαστηριον σου, Κυριε·
26:7 δια να καμω να αντηχηση φωνη αινεσεως, και δια να διηγηθω παντα τα θαυμασια σου.
26:8 Κυριε, ηγαπησα την κατοικησιν του οικου σου και τον τοπον της σκηνης της δοξης σου.
26:9 Μη συμπεριλαβης μετα αμαρτωλων την ψυχην μου και μετα ανδρων αιματων την ζωην μου·
26:10 εις των οποιων τας χειρας ειναι ανομια, και η δεξια αυτων πληρης δωρων.
26:11 Αλλ' εγω θελω περιπατει εν ακακια μου· λυτρωσον με και ελεησον με.
26:12 Ο πους μου ισταται εν τη ευθυτητι· εν εκκλησιαις θελω ευλογει τον Κυριον.
27:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ο Κυριος ειναι φως μου και σωτηρια μου· τινα θελω φοβηθη; ο Κυριος ειναι δυναμις της ζωης μου· απο τινος θελω δειλιασει;
27:2 Οτε επλησιασαν επ' εμε οι πονηρευομενοι, δια να καταφαγωσι την σαρκα μου, οι αντιδικοι και οι εχθροι μου, αυτοι προσεκρουσαν και επεσον.
27:3 Και αν παραταχθη εναντιον μου στρατευμα, η καρδια μου δεν θελει φοβηθη· και αν πολεμος σηκωθη επ' εμε, και τοτε θελω ελπιζει.
27:4 Εν εζητησα παρα του Κυριου, τουτο θελω εκζητει· το να κατοικω εν τω οικω του Κυριου πασας τας ημερας της ζωης μου, να θεωρω το καλλος του Κυριου και να επισκεπτωμαι τον ναον αυτου.
27:5 Διοτι εν ημερα συμφορας θελει με κρυψει εν τη σκηνη αυτου· Θελει με κρυψει εν τω αποκρυφω της σκηνης αυτου· θελει με υψωσει επι βραχον·
27:6 και ηδη η κεφαλη μου θελει υψωθη υπερανω των εχθρων μου των περικυκλουντων με· και θελω θυσιασει εν τη σκηνη αυτου θυσιας αλαλαγμου· θελω υμνει και θελω ψαλμωδει εις τον Κυριον.
27:7 [] Ακουσον, Κυριε, της φωνης μου, οταν κραζω· και ελεησον με και εισακουσον μου.
27:8 Ζητησατε το προσωπον μου, ειπε περι σου η καρδια μου. Το προσωπον σου, Κυριε, θελω ζητησει.
27:9 Μη κρυψης απ' εμου το προσωπον σου· μη απορριψης εν οργη τον δουλον σου· συ εσταθης βοηθεια μου· μη με αφησης και μη με εγκαταλειψης, Θεε της σωτηριας μου.
27:10 Και αν ο πατηρ μου και η μητηρ μου με εγκαταλειψωσιν, ο Κυριος ομως θελει με προσδεχθη.
27:11 Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.
27:12 Μη με παραδωσης εις την επιθυμιαν των εχθρων μου· διοτι ηγερθησαν κατ' εμου μαρτυρες ψευδεις και πνεοντες αδικιαν.
27:13 Ουαι εαν δεν επιστευον να ιδω τα αγαθα του Κυριου εν γη ζωντων.
27:14 Προσμενε τον Κυριον· ανδριζου, και ας κραταιωθη η καρδια σου· και προσμενε τον Κυριον.
28:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Προς σε θελω κραξει, Κυριε· φρουριον μου, μη σιωπησης προς εμε· μηποτε σιωπησης προς εμε, και ομοιωθω με τους καταβαινοντας εις τον λακκον.
28:2 Ακουσον της φωνης των δεησεων μου, οταν κραζω προς σε, οταν υψονω τας χειρας μου προς τον ναον τον αγιον σου.
28:3 Μη με συρης μετα των ασεβων και μετα των εργαζομενων ανομιαν, οιτινες λαλουντες ειρηνην μετα των πλησιον αυτων, εχουσι κακιαν εν ταις καρδιαις αυτων.
28:4 Δος εις αυτους κατα τα εργα αυτων και κατα την πονηριαν των επιχειρησεων αυτων· κατα τα εργα των χειρων αυτων δος εις αυτους· αποδος εις αυτους την ανταμοιβην αυτων.
28:5 Επειδη δεν προσεχουσιν εις τας πραξεις του Κυριου και εις τα εργα των χειρων αυτου, θελει κατακρημνισει αυτους και δεν θελει ανοικοδομησει αυτους.
28:6 [] Ευλογητος ο Κυριος, διοτι ηκουσε της φωνης των δεησεων μου.
28:7 Ο Κυριος ειναι δυναμις μου και ασπις μου· επ' αυτον ηλπισεν η καρδια μου, και εβοηθηθην· δια τουτο ηγαλλιασεν η καρδια μου, και με τας ωδας μου θελω υμνει αυτον.
28:8 Ο Κυριος ειναι δυναμις του λαου αυτου· αυτος ειναι και υπερασπισις της σωτηριας του κεχρισμενου αυτου.
28:9 Σωσον τον λαον σου και ευλογησον την κληρονομιαν σου· και ποιμαινε αυτους και υψωσον αυτους εως αιωνος.
29:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Αποδοτε εις τον Κυριον, υιοι των δυνατων, αποδοτε εις τον Κυριον δοξαν και κρατος.
29:2 Αποδοτε εις τον Κυριον την δοξαν του ονοματος αυτου· προσκυνησατε τον Κυριον εν τω μεγαλοπρεπει αγιαστηριω αυτου.
29:3 Η φωνη του Κυριου ειναι επι των υδατων· ο Θεος της δοξης βροντα· ο Κυριος ειναι επι υδατων πολλων.
29:4 Η φωνη του Κυριου ειναι δυνατη· η φωνη του Κυριου ειναι μεγαλοπρεπης.
29:5 Η φωνη του Κυριου συντριβει κεδρους· και συντριβει Κυριος τας κεδρους του Λιβανου·
29:6 Και καμνει αυτας να σκιρτωσιν ως μοσχος τον Λιβανον και το Σιριων ως νεος μονοκερως.
29:7 Η φωνη του Κυριου καταδιαιρει τας φλογας του πυρος.
29:8 Η φωνη του Κυριου σειει την ερημον· ο Κυριος σειει την ερημον Καδης.
29:9 Η φωνη του Κυριου καμνει να κοιλοπονωσιν αι ελαφοι και γυμνονει τα δαση· εν δε τω ναω αυτου πας τις κηρυττει την δοξαν αυτου.
29:10 Ο Κυριος καθηται επι τον κατακλυσμον· και καθηται ο Κυριος Βασιλευς εις τον αιωνα.
29:11 Ο Κυριος θελει δωσει δυναμιν εις τον λαον αυτου· ο Κυριος θελει ευλογησει τον λαον αυτου εν ειρηνη.
30:1 [] <<Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ.>> Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε· διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ' εμε.
30:2 Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.
30:3 Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου· μ' εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.
30:4 Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.
30:5 Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην· ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου· το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.
30:6 [] Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.
30:7 Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.
30:8 Προς σε, Κυριε, εκραξα· και προς τον Κυριον εδεηθην.
30:9 Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;
30:10 Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με· Κυριε, γενου βοηθος μου.
30:11 Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν· ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην·
30:12 δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.
31:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Επι σε, Κυριε, ηλπισα ας μη καταισχυνθω εις τον αιωνα· εν τη δικαιοσυνη σου σωσον με.
31:2 Κλινον εις εμε το ωτιον σου· ταχυνον να με ελευθερωσης· γενου εις εμε ισχυρος βραχος· οικος καταφυγης, δια να με σωσης.
31:3 Διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι· και ενεκεν του ονοματος σου οδηγησον με και διαθρεψον με.
31:4 Εκβαλε με εκ της παγιδος, την οποιαν εκρυψαν δι' εμε· διοτι εισαι η δυναμις μου.
31:5 Εις τας χειρας σου παραδιδω το πνευμα μου· συ με ελυτρωσας, Κυριε ο Θεος της αληθειας.
31:6 Εμισησα τους προσεχοντας εις τας ματαιοτητας του ψευδους· εγω δε επι τον Κυριον ελπιζω.
31:7 Θελω αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι εις το ελεος σου· διοτι ειδες την θλιψιν μου, εγνωρισας την ψυχην μου εν στενοχωριαις,
31:8 και δεν με συνεκλεισας εις την χειρα του εχθρου· εστησας εν ευρυχωρια τους ποδας μου.
31:9 [] Ελεησον με, Κυριε, διοτι ειμαι εν θλιψει· εμαρανθη απο της λυπης ο οφθαλμος μου, η ψυχη μου και η κοιλια μου.
31:10 Διοτι εξελιπεν εν οδυνη η ζωη μου και τα ετη μου εν στεναγμοις· ησθενησεν απο ταλαιπωριας μου η δυναμις μου, και τα οστα μου κατεφθαρησαν.
31:11 Εις παντας τους εχθρους μου εγεινα ονειδος και εις τους γειτονας μου σφοδρα, και φοβος εις τους γνωστους μου· οι βλεποντες με εξω εφευγον απ' εμου.
31:12 Ελησμονηθην απο της καρδιας ως νεκρος· εγεινα ως σκευος συντετριμμενον.
31:13 Διοτι ηκουσα τον ονειδισμον πολλων· φοβος ητο πανταχοθεν· οτε συνεβουλευθησαν κατ' εμου· εμηχανευθησαν να αφαιρεσωσι την ζωην μου.
31:14 Αλλ' εγω επι σε, Κυριε, ηλπισα· ειπα, συ εισαι ο Θεος μου.
31:15 Εις τας χειρας σου ειναι οι καιροι μου· λυτρωσον με εκ χειρος των εχθρων μου και εκ των καταδιωκοντων με.
31:16 Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου· σωσον με εν τω ελεει σου.
31:17 Κυριε, ας μη καταισχυνθω, διοτι σε επεκαλεσθην· ας καταισχυνθωσιν οι ασεβεις, ας σιωπησωσιν εν τω αδη.
31:18 Αλαλα ας γεινωσι τα χειλη τα δολια, τα λαλουντα σκληρως κατα του δικαιου εν υπερηφανια και καταφρονησει.
31:19 [] Ποσον μεγαλη ειναι η αγαθοτης σου, την οποιαν εφυλαξας εις τους φοβουμενους σε και ενηργησας εις τους ελπιζοντας επι σε εμπροσθεν των υιων των ανθρωπων.
31:20 Θελεις κρυψει αυτους εν αποκρυφω του προσωπου σου απο της αλαζονειας των ανθρωπων· θελεις κρυψει αυτους εν σκηνη απο της αντιλογιας των γλωσσων.
31:21 Ευλογητος ο Κυριος, διοτι εθαυμαστωσε το ελεος αυτου προς εμε εν πολει οχυρα.
31:22 Εγω δε ειπα εν τη εκπληξει μου, Απερριφθην απ' εμπροσθεν των οφθαλμων σου· πλην συ ηκουσας της φωνης των δεησεων μου, οτε εβοησα προς σε.
31:23 Αγαπησατε τον Κυριον, παντες οι οσιοι αυτου· ο Κυριος φυλαττει τους πιστους, και ανταποδιδει περισσως εις τους πραττοντας την υπερηφανιαν.
31:24 Ανδριζεσθε, και ας κραταιωθη η καρδια σας, παντες οι ελπιζοντες επι Κυριον.
32:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ. Μασχιλ.>> Μακαριος εκεινος, του οποιου συνεχωρηθη η παραβασις, του οποιου εσκεπασθη η αμαρτια.
32:2 Μακαριος ο ανθρωπος, εις τον οποιον ο Κυριος δεν λογαριαζει ανομιαν και εις του οποιου το πνευμα δεν υπαρχει δολος.
32:3 Οτε απεσιωπησα, επαλαιωθησαν τα οστα μου εκ του ολολυγμου μου ολην την ημεραν.
32:4 Επειδη ημεραν και νυκτα εβαρυνθη η χειρ σου επ' εμε· η υγροτης μου μετεβληθη εις θερινην ξηρασιαν. Διαψαλμα.
32:5 Την αμαρτιαν μου εφανερωσα προς σε, και την ανομιαν μου δεν εκρυψα· ειπα, Εις τον Κυριον θελω εξομολογηθη τας παραβασεις μου· και συ συνεχωρησας την ανομιαν της αμαρτιας μου. Διαψαλμα.
32:6 Δια τουτο πας οσιος θελει προσευχεσθαι προς σε εν καιρω προσηκοντι· βεβαιως εν κατακλυσμω πολλων υδατων ταυτα δεν θελουσιν εγγιζει εις αυτον.
32:7 [] Συ εισαι η σκεπη μου· θελεις με φυλαττει απο θλιψεως· αγαλλιασιν λυτρωσεως θελεις με περικυκλονει. Διαψαλμα.
32:8 Εγω θελω σε συνετισει και θελω σε διδαξει την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατης· θελω σε συμβουλευει· επι σε θελει εισθαι ο οφθαλμος μου.
32:9 Μη γινεσθε ως ιππος, ως ημιονος, εις τα οποια δεν υπαρχει συνεσις· των οποιων το στομα πρεπει να κρατηται εν κημω και χαλινω, αλλως δεν ηθελον πλησιαζει εις σε.
32:10 Πολλαι αι μαστιγες του ασεβους· τον δε ελπιζοντα επι Κυριον ελεος θελει περικυκλωσει.
32:11 Ευφραινεσθε εις τον Κυριον και αγαλλεσθε, δικαιοι· και αλαλαξατε, παντες οι ευθεις την καρδιαν.
33:1 [] Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.
33:2 Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.
33:3 Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.
33:4 Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.
33:5 Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.
33:6 Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.
33:7 Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.
33:8 Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.
33:9 Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.
33:10 Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.
33:11 Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.
33:12 [] Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.
33:13 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.
33:14 Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.
33:15 Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.
33:16 Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.
33:17 Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.
33:18 Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·
33:19 δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.
33:20 Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.
33:21 Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.
33:22 Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.
34:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ, οτε μετεβαλε τον τροπον αυτου εμπροσθεν του Αβιμελεχ· ουτος δε απελυσεν αυτον, και απηλθε.>> Θελω ευλογει τον Κυριον εν παντι καιρω· η αινεσις αυτου θελει εισθαι διαπαντος εν τω στοματι μου.
34:2 Εις τον Κυριον θελει καυχασθαι η ψυχη μου· οι ταπεινοι θελουσιν ακουσει, και θελουσι χαρη.
34:3 Μεγαλυνατε τον Κυριον μετ' εμου, και ας υψωσωμεν ομου το ονομα αυτου.
34:4 Εξεζητησα τον Κυριον, και επηκουσε μου, και εκ παντων των φοβων μου με ηλευθερωσεν.
34:5 Απεβλεψαν προς αυτον και εφωτισθησαν, και τα προσωπα αυτων δεν κατησχυνθησαν.
34:6 Ουτος ο πτωχος εκραξε, και ο Κυριος εισηκουσε, και εκ πασων των θλιψεων αυτου εσωσεν αυτον.
34:7 Αγγελος Κυριου στρατοπεδευει κυκλω των φοβουμενων αυτον και ελευθερονει αυτους.
34:8 Γευθητε και ιδετε οτι αγαθος ο Κυριος· μακαριος ο ανθρωπος ο ελπιζων επ' αυτον.
34:9 Φοβηθητε τον Κυριον, οι αγιοι αυτου· διοτι δεν υπαρχει στερησις εις τους φοβουμενους αυτον.
34:10 Οι πλουσιοι πτωχευουσι και πεινωσιν· αλλ' οι εκζητουντες τον Κυριον δεν στερουνται ουδενος αγαθου.
34:11 [] Ελθετε, τεκνα, ακουσατε μου· τον φοβον του Κυριου θελω σας διδαξει.
34:12 Τις ειναι ο ανθρωπος οστις θελει ζωην, αγαπα ημερας, δια να ιδη καλον;
34:13 Φυλαττε την γλωσσαν σου απο κακου, και τα χειλη σου απο του να λαλωσι δολον·
34:14 Εκκλινον απο του κακου και πραττε το αγαθον· ζητει ειρηνην και κυνηγει αυτην.
34:15 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι επι τους δικαιους, και τα ωτα αυτου εις την κραυγην αυτων.
34:16 Το προσωπον του Κυριου ειναι κατα των πραττοντων κακον, δια να αφανιση απο της γης το μνημοσυνον αυτων.
34:17 Εκραξαν οι δικαιοι, και ο Κυριος εισηκουσε, και εκ πασων των θλιψεων αυτων ελευθερωσεν αυτους.
34:18 Ο Κυριος ειναι πλησιον των συντετριμμενων την καρδιαν, και σωζει τους ταπεινους το πνευμα.
34:19 Πολλαι αι θλιψεις του δικαιου, αλλ' εκ πασων τουτων θελει ελευθερωσει αυτον ο Κυριος.
34:20 Αυτος φυλαττει παντα τα οστα αυτου· ουδεν εκ τουτων θελει συντριφθη.
34:21 Η κακια θελει θανατωσει τον αμαρτωλον· και οι μισουντες τον δικαιον θελουσιν απολεσθη.
34:22 Ο Κυριος λυτρονει την ψυχην των δουλων αυτου, και δεν θελουσιν απολεσθη παντες οι ελπιζοντες επ' αυτον.
35:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Δικασον, Κυριε, τους δικαζομενους μετ' εμου· πολεμησον τους πολεμουντας με.
35:2 Αναλαβε οπλον και ασπιδα και αναστηθι εις βοηθειαν μου.
35:3 Και δραξον το δορυ και συγκλεισον την οδον των καταδιωκοντων με· ειπε εις την ψυχην μου, Εγω ειμαι η σωτηρια σου.
35:4 Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου· ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας αισχυνθωσιν οι βουλευομενοι το κακον μου.
35:5 Ας ηναι ως λεπτον αχυρον κατα προσωπον ανεμου, και αγγελος Κυριου ας διωκη αυτους.
35:6 Ας ηναι η οδος αυτων σκοτος και ολισθημα, και αγγελος Κυριου ας καταδιωκη αυτους.
35:7 Διοτι αναιτιως εκρυψαν δι' εμε την παγιδα αυτων εν λακκω· αναιτιως εσκαψαν αυτον δια την ψυχην μου.
35:8 Ας ελθη επ' αυτον ολεθρος απροσδοκητος· και η παγις αυτου, την οποιαν εκρυψεν, ας συλλαβη αυτον· ας πεση εις αυτην εν ολεθρω.
35:9 Η δε ψυχη μου θελει αγαλλεσθαι εις τον Κυριον, θελει χαιρει εις την σωτηριαν αυτου.
35:10 Παντα τα οστα μου θελουσιν ειπει, Κυριε, τις ομοιος σου, οστις ελευθερονεις τον πτωχον απο του ισχυροτερου αυτου, και τον πτωχον και τον πενητα απο του διαρπαζοντος αυτον;
35:11 [] Σηκωθεντες μαρτυρες αδικοι, με ηρωτων περι πραγματων, τα οποια εγω δεν ηξευρον·
35:12 Ανταπεδωκαν εις εμε κακον αντι καλου· στερησιν εις την ψυχην μου.
35:13 Εγω δε, οτε αυτοι ησαν εν θλιψει, ενεδυομην σακκον· εταπεινωσα εν νηστεια την ψυχην μου· και η προσευχη μου επεστρεφεν εις τον κολπον μου.
35:14 Εφερομην ως προς φιλον, ως προς αδελφον μου· εκυπτον σκυθρωπαζων, ως ο πενθων δια την μητερα αυτου.
35:15 Αλλ' αυτοι εχαρησαν δια την συμφοραν μου και συνηχθησαν· συνηχθησαν εναντιον μου οι χαμερπεις, και εγω δεν ηξευρον· με εξεσχιζον και δεν επαυον·
35:16 Μετα υποκριτικων χλευαστων εν συμποσιοις ετριζον κατ' εμου τους οδοντας αυτων.
35:17 [] Κυριε, ποτε θελεις ιδει; ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ολεθρου αυτων, την μεμονωμενην μου εκ των λεοντων.
35:18 Εγω θελω σε υμνει εν μεγαλη συναξει· μεταξυ πολυαριθμου λαου θελω σε υμνει.
35:19 Ας μη χαρωσιν επ' εμε οι εχθρευομενοι με αδικως· οι μισουντες με αναιτιως ας μη νευωσι με τους οφθαλμους.
35:20 Διοτι δεν ελαλουν ειρηνην, αλλα εμελετων δολους κατα των ησυχαζοντων επι της γης·
35:21 και επλατυναν κατ' εμου το στομα αυτων, Λεγοντες, Ευγε, ευγε· ειδεν ο οφθαλμος ημων.
35:22 Ειδες, Κυριε· μη σιωπησης· Κυριε, μη απομακρυνθης απ' εμου.
35:23 Εγερθητι και εξυπνησον δια την κρισιν μου, Θεε μου και Κυριε μου, δια την δικην μου.
35:24 Κρινον με, Κυριε ο Θεος μου, κατα την δικαιοσυνην σου, και ας μη χαρωσιν επ' εμε.
35:25 Ας μη ειπωσιν εν ταις καρδιαις αυτων, Ευγε, ψυχη ημων. μηδε ας ειπωσι, Κατεπιομεν αυτον.
35:26 Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν ομου οι επιχαιροντες εις το κακον μου· ας ενδυθωσιν εντροπην και ονειδος οι μεγαλαυχουντες κατ' εμου.
35:27 Ας ευφρανθωσι και ας χαρωσιν οι θελοντες την δικαιοσυνην μου· και διαπαντος ας λεγωσιν, Ας μεγαλυνθη ο Κυριος, οστις θελει την ειρηνην του δουλου αυτου.
35:28 Και η γλωσσα μου θελει μελετα την δικαιοσυνην σου και τον επαινον σου ολην την ημεραν.
36:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ, δουλου του Κυριου.>> Του ασεβους η παρανομια λεγει εν τη καρδια μου, δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
36:2 Διοτι απατα εαυτον εις τους οφθαλμους αυτου περι του οτι θελει ευρεθη η ανομια αυτου δια να μισηθη.
36:3 Τα λογια του στοματος αυτου ειναι ανομια και δολος· δεν ηθελησε να νοηση δια να πραττη το αγαθον.
36:4 Ανομιαν διαλογιζεται επι της κλινης αυτου· ισταται εν οδω ουχι καλη· το κακον δεν μισει.
36:5 [] Κυριε, εως του ουρανου φθανει το ελεος σου, η αληθεια σου εως των νεφελων.
36:6 Η δικαιοσυνη σου ειναι ως τα υψηλα ορη· αι κρισεις σου αβυσσος μεγαλη· ανθρωπους και κτηνη σωζεις, Κυριε.
36:7 Ποσον πολυτιμον ειναι το ελεος σου, Θεε. Δια τουτο οι υιοι των ανθρωπων ελπιζουσιν επι την σκιαν των πτερυγων σου.
36:8 Θελουσι χορτασθη απο του παχους του οικου σου, και απο του χειμαρρου της τρυφης σου θελεις ποτισει αυτους.
36:9 Διοτι μετα σου ειναι η πηγη της ζωης· εν τω φωτι σου θελομεν ιδει φως.
36:10 Εκτεινον το ελεος σου προς τους γνωριζοντας σε, και την δικαιοσυνην σου προς τους ευθεις την καρδιαν.
36:11 Ας μη ελθη επ' εμε πους υπερηφανιας· και χειρ ασεβων ας μη με σαλευση.
36:12 Εκει επεσον οι εργαται της ανομιας· κατεσπρωχθησαν και δεν θελουσι δυνηθη να ανεγερθωσι.
37:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ.>> Μη αγανακτει δια τους πονηρευομενους, μηδε ζηλευε τους εργατας της ανομιας.
37:2 Διοτι ως χορτος ταχεως θελουσι κοπη, και ως χλωρα βοτανη θελουσι καταμαρανθη.
37:3 Ελπιζε επι Κυριον και πραττε το αγαθον· κατοικει την γην και νεμου την αληθειαν·
37:4 και ευφραινου εν Κυριω, και θελει σοι δωσει τα ζητηματα της καρδιας σου.
37:5 Αναθες εις τον Κυριον την οδον σου και ελπιζε επ' αυτον, και αυτος θελει ενεργησει·
37:6 και θελει εξαξει ως φως την δικαιοσυνην σου και την κρισιν σου ως μεσημβριαν.
37:7 [] Αναπαυου επι τον Κυριον και προσμενε αυτον· μη αγανακτει δια τον κατευοδουμενον εν τη οδω αυτου, δια ανθρωπον πραττοντα παρανομιας.
37:8 Παυσον απο θυμου και αφες την οργην· μηδολως αγανακτει ωστε να πραττης πονηρα.
37:9 Διοτι οι πονηρευομενοι θελουσιν εξολοθρευθη· οι δε προσμενοντες τον Κυριον, ουτοι θελουσι κληρονομησει την γην.
37:10 Διοτι ετι μικρον και ο ασεβης δεν θελει υπαρχει· και θελεις ζητησει τον τοπον αυτου, και δεν θελει ευρεθη·
37:11 οι πραεις ομως θελουσι κληρονομησει την γην· και θελουσι κατατρυφα εν πολλη ειρηνη.
37:12 Ο ασεβης μηχαναται κατα του δικαιου, και τριζει κατ' αυτου τους οδοντας αυτου.
37:13 Ο Κυριος θελει γελασει επ' αυτω, επειδη βλεπει οτι ερχεται η ημερα αυτου.
37:14 Οι ασεβεις εξεσπασαν ρομφαιαν και ενετειναν το τοξον αυτων, δια να καταβαλωσι τον πτωχον και τον πενητα, δια να σφαξωσι τους περιπατουντας εν ευθυτητι.
37:15 Η ρομφαια αυτων θελει εμβη εις την καρδιαν αυτων, και τα τοξα αυτων θελουσι συντριφθη.
37:16 Καλλιον το ολιγον του δικαιου παρα ο πλουτος πολλων ασεβων.
37:17 Διοτι οι βραχιονες των ασεβων θελουσι συντριφθη· τους δε δικαιους υποστηριζει ο Κυριος.
37:18 Γινωσκει ο Κυριος τας ημερας των αμεμπτων· και η κληρονομια αυτων θελει εισθαι εις τον αιωνα·
37:19 δεν θελουσι καταισχυνθη εν καιρω πονηρω· και εν ημεραις πεινης θελουσι χορτασθη.
37:20 Οι δε ασεβεις θελουσιν εξολοθρευθη· και οι εχθροι του Κυριου, ως το παχος των αρνιων, θελουσιν αναλωθη· εις καπνον θελουσι διαλυθη.
37:21 [] Δανειζεται ο ασεβης και δεν αποδιδει, ο δε δικαιος ελεει και διδει.
37:22 Διοτι οι ευλογημενοι αυτου θελουσι κληρονομησει την γην· οι δε κατηραμενοι αυτου θελουσιν εξολοθρευθη.
37:23 Οταν υπο Κυριου κατευθυνωνται τα διαβηματα του ανθρωπου, η οδος αυτου ειναι αρεστη εις αυτον.
37:24 Εαν πεση, δεν θελει συντριφθη· διοτι ο Κυριος υποστηριζει την χειρα αυτου.
37:25 Νεος ημην και ηδη εγηρασα, και δεν ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτον.
37:26 Ολην την ημεραν ελεει και δανειζει, και το σπερμα αυτου ειναι εις ευλογιαν.
37:27 Εκκλινον απο του κακου και πραττε το αγαθον, και θελεις διαμενει εις τον αιωνα.
37:28 Διοτι ο Κυριος αγαπα κρισιν, και δεν εγκαταλειπει τους οσιους αυτου· εις τον αιωνα θελουσι διαφυλαχθη· το δε σπερμα των ασεβων θελει εξολοθρευθη.
37:29 Οι δικαιοι θελουσι κληρονομησει την γην, και επ' αυτης θελουσι κατοικει εις τον αιωνα.
37:30 Το στομα του δικαιου μελετα σοφιαν, και η γλωσσα αυτου λαλει κρισιν.
37:31 Ο νομος του Θεου αυτου ειναι εν τη καρδια αυτου· τα διαβηματα αυτου δεν θελουσιν ολισθησει.
37:32 Κατασκοπευει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει να θανατωση αυτον.
37:33 Ο Κυριος δεν θελει αφησει αυτον εις τας χειρας αυτου, ουδε θελει καταδικασει αυτον οταν κρινη αυτον.
37:34 [] Προσμενε τον Κυριον και φυλαττε την οδον αυτου, και θελει σε υψωσει δια να κληρονομησης την γην· οταν εξολοθρευθωσιν οι ασεβεις, θελεις ιδει.
37:35 Ειδον τον ασεβη υπερυψουμενον και εξηπλωμενον ως την χλωραν δαφνην·
37:36 αλλ' ηφανισθη· και ιδου, δεν υπηρχε· και εζητησα αυτον, και δεν ευρεθη.
37:37 Παρατηρει τον ακακον και βλεπε τον ευθυν, οτι εις τον ειρηνικον ανθρωπον θελει εισθαι εγκαταλειμμα·
37:38 οι δε παραβαται θελουσιν ολως εξολοθρευθη· των ασεβων το εγκαταλειμμα θελει αποκοπη.
37:39 Των δικαιων ομως η σωτηρια ειναι παρα Κυριου· αυτος ειναι η δυναμις αυτων εν καιρω θλιψεως.
37:40 Και θελει βοηθησει αυτους ο Κυριος, και ελευθερωσει αυτους· θελει ελευθερωσει αυτους απο ασεβων και σωσει αυτους· διοτι ηλπισαν επ' αυτον.
38:1 [] <<Ψαλμος του Δαβιδ εις αναμνησιν.>> Κυριε, μη με ελεγξης εν τω θυμω σου, μηδε εν τη οργη σου παιδευσης με.
38:2 Διοτι τα βελη σου ενεπηχθησαν εις εμε και η χειρ σου καταπιεζει με.
38:3 Δεν υπαρχει υγεια εν τη σαρκι μου εξ αιτιας της οργης σου. δεν ειναι ειρηνη εις τα οστα μου εξ αιτιας της αμαρτιας μου.
38:4 Διοτι αι ανομιαι μου υπερεβησαν την κεφαλην μου· ως φορτιον βαρυ υπερεβαρυναν επ' εμε.
38:5 Εβρωμησαν και εσαπησαν αι πληγαι μου εξ αιτιας της ανοησιας μου.
38:6 Εταλαιπωρηθην, εκυρτωθην εις ακρον· ολην την ημεραν περιπατω σκυθρωπος.
38:7 Διοτι τα εντοσθια μου γεμουσι φλογωσεως, και δεν υπαρχει υγεια εν τη σαρκι μου.
38:8 Ησθενησα και καθ' υπερβολην κατεκοπην· βρυχωμαι απο της αδημονιας της καρδιας μου.
38:9 Κυριε, ενωπιον σου ειναι πασα η επιθυμια μου, και ο στεναγμος μου δεν κρυπτεται απο σου.
38:10 Η καρδια μου ταραττεται, η δυναμις μου με εγκαταλειπει· και το φως των οφθαλμων μου, και αυτο δεν ειναι μετ' εμου.
38:11 Οι φιλοι μου και οι πλησιον μου στεκουσιν απεναντι της πληγης μου, και οι πλησιεστεροι μου στεκουσιν απο μακροθεν.
38:12 [] Και οι ζητουντες την ψυχην μου στηνουσιν εις εμε παγιδας· και οι εκζητουντες το κακον μου λαλουσι πονηρα, και μελετωσι δολους ολην την ημεραν.
38:13 Αλλ' εγω ως κωφος δεν ηκουον και ημην ως αφωνος, μη ανοιγων το στομα αυτου.
38:14 Και ημην ως ανθρωπος μη ακουων και μη εχων αντιλογιαν εν τω στοματι αυτου.
38:15 Διοτι επι σε, Κυριε, ηλπισα· συ θελεις μου εισακουσει, Κυριε ο Θεος μου.
38:16 Επειδη ειπα, Ας μη χαρωσιν επ' εμε· οταν ολισθηση ο πους μου, αυτοι μεγαλαυχουσι κατ' εμου.
38:17 Διοτι ειμαι ετοιμος να πεσω, και ο πονος μου ειναι παντοτε εμπροσθεν μου.
38:18 Επειδη εγω θελω αναγγελλει την ανομιαν μου, θελω λυπεισθαι δια την αμαρτιαν μου.
38:19 Αλλ' οι εχθροι μου ζωσιν, υπερισχυουσι· και επληθυνθησαν οι μισουντες με αδικως.
38:20 Και οι ανταποδιδοντες κακον αντι καλου ειναι εναντιοι μου, επειδη κυνηγω το καλον.
38:21 Μη με εγκαταλιπης, Κυριε· Θεε μου, μη απομακρυνθης απ' εμου.
38:22 Ταχυνον εις βοηθειαν μου, Κυριε, η σωτηρια μου.
39:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, τον Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ειπα, Θελω προσεχει εις τας οδους μου, δια να μη αμαρτανω δια της γλωσσης μου· θελω φυλαττει το στομα μου με χαλινον, ενω ειναι ο ασεβης εμπροσθεν μου.
39:2 Εσταθην αφωνος και σιωπηλος· εσιωπησα και απο του να λεγω καλον· και ο πονος μου ανεταραχθη.
39:3 Εθερμανθη η καρδια μου εντος μου· ενω εμελετων, εξηφθη εν εμοι πυρ· ελαλησα δια της γλωσσης μου και ειπα,
39:4 Καμε γνωστον εις εμε, Κυριε, το τελος μου και τον αριθμον των ημερων μου, τις ειναι, δια να γνωρισω ποσον ετι θελω ζησει.
39:5 Ιδου, μετρον σπιθαμης κατεστησας τας ημερας μου, και ο καιρος της ζωης μου ειναι ως ουδεν εμπροσθεν σου· επ' αληθειας πας ανθρωπος, καιτοι στερεος, ειναι ολως ματαιοτης. Διαψαλμα.
39:6 Βεβαιως ο ανθρωπος περιπατει εν φαντασια· βεβαιως εις ματην ταραττεται· θησαυριζει, και δεν εξευρει τις θελει συναξει αυτα.
39:7 [] Και τωρα, Κυριε, τι περιμενω; η ελπις μου ειναι επι σε.
39:8 Απο πασων των ανομιων μου λυτρωσον με· μη με καμης ονειδος του αφρονος.
39:9 Εγεινα αφωνος· δεν ηνοιξα το στομα μου, επειδη συ εκαμες τουτο.
39:10 Απομακρυνον απ' εμου την πληγην σου· απο της παλης της χειρος σου εγω απεκαμον.
39:11 Οταν δι' ελεγχων παιδευης ανθρωπον δια ανομιαν, Κατατρωγεις ως σκωληξ την ωραιοτητα αυτου· τω οντι ματαιοτης πας ανθρωπος. Διαψαλμα.
39:12 Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου και δος ακροασιν εις την κραυγην μου· μη παρασιωπησης εις τα δακρυα μου. Διοτι παροικος ειμαι παρα σοι και παρεπιδημος, καθως παντες οι πατερες μου.
39:13 Παυσαι απ' εμου, δια να αναλαβω δυναμιν, πριν αποδημησω και δεν υπαρχω πλεον.
40:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Περιεμεινα εν υπομονη τον Κυριον, και εκλινε προς εμε και ηκουσε της κραυγης μου·
40:2 και με ανεβιβασεν εκ λακκου ταλαιπωριας, εκ βορβορωδους πηλου, και εστησεν επι πετραν τους ποδας μου, εστερεωσε τα βηματα μου·
40:3 και εβαλεν εν τω στοματι μου ασμα νεον, υμνον εις τον Θεον ημων· θελουσιν ιδει πολλοι και θελουσι φοβηθη και θελουσιν ελπισει επι Κυριον.
40:4 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις εθεσε τον Κυριον ελπιδα αυτου και δεν αποβλεπει εις τους υπερηφανους και εις τους κλινοντας επι ψευδη.
40:5 Πολλα εκαμες συ, Κυριε ο Θεος μου, τα θαυμασια σου· και τους περι ημων διαλογισμους σου δεν ειναι δυνατον να εκθεση τις εις σε· εαν ηθελον να απαγγελλω και να ομιλω περι αυτων, υπερβαινουσι παντα αριθμον.
40:6 [] Θυσιαν και προσφοραν δεν ηθελησας· διηνοιξας εν εμοι ωτα· ολοκαυτωμα και προσφοραν περι αμαρτιας δεν εζητησας.
40:7 Τοτε ειπα, Ιδου, ερχομαι· εν τω τομω του βιβλιου ειναι γεγραμμενον περι εμου·
40:8 χαιρω, Θεε μου, να εκτελω το θελημα σου· και ο νομος σου ειναι εν τω μεσω της καρδιας μου.
40:9 Εκηρυξα δικαιοσυνην εν συναξει μεγαλη· ιδου, δεν εμποδισα τα χειλη μου, Κυριε, συ εξευρεις.
40:10 Την δικαιοσυνην σου δεν εκρυψα εντος της καρδιας μου· την αληθειαν σου και την σωτηριαν σου ανηγγειλα· δεν εκρυψα το ελεος σου και την αληθειαν σου απο συναξεως μεγαλης.
40:11 [] Συ, Κυριε, μη απομακρυνης τους οικτιρμους σου απ' εμου· το ελεος σου και η αληθεια σου ας με περιφρουρωσι διαπαντος.
40:12 Διοτι με περιεκυκλωσαν αναριθμητα κακα· με κατεφθασαν αι ανομιαι μου, και δεν δυναμαι να θεωρω αυτας· επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου· και η καρδια μου με εγκαταλειπει.
40:13 Ευδοκησον, Κυριε, να με ελευθερωσης Κυριε, ταχυνον εις βοηθειαν μου.
40:14 Ας αισχυνθωσι και ας εκτραπωσιν ομου οι ζητουντες την ψυχην μου, δια να απολεσωσιν αυτην· ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας εντραπωσιν οι θελοντες το κακον μου.
40:15 Ας εξολοθρευθωσι δια μισθον της αισχυνης αυτων οι λεγοντες προς εμε, ευγε, ευγε.
40:16 Ας αγαλλωνται και ας ευφραινωνται εις σε παντες οι ζητουντες σε· οι αγαπωντες την σωτηριαν σου ας λεγωσι διαπαντος, Μεγαλυνθητω ο Κυριος.
40:17 Εγω δε ειμαι πτωχος και πενης· αλλ' ο Κυριος φροντιζει περι εμου· η βοηθεια μου και ο ελευθερωτης μου συ εισαι· Θεε μου, μη βραδυνης.
41:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Μακαριος ο επιβλεπων εις τον πτωχον· εν ημερα θλιψεως θελει ελευθερωσει αυτον ο Κυριος.
41:2 Ο Κυριος θελει φυλαξει αυτον και διατηρησει την ζωην αυτου· μακαριος θελει εισθαι επι της γης· και δεν θελεις παραδωσει αυτον εις την επιθυμιαν των εχθρων αυτου.
41:3 Ο Κυριος θελει ενδυναμονει αυτον επι της κλινης της ασθενειας· εν τη αρρωστια αυτου συ θελεις στρονει ολην την κλινην αυτου.
41:4 Εγω ειπα, Κυριε, ελεησον με· ιασαι την ψυχην μου, διοτι ημαρτον εις σε.
41:5 [] Οι εχθροι μου λεγουσι κακα περι εμου, Ποτε θελει αποθανει, και θελει απολεσθη το ονομα αυτου;
41:6 Και εαν τις ερχηται να με ιδη, ομιλει ματαιοτητα· η καρδια αυτου συναγει εις εαυτην ανομιαν· εξελθων εξω, λαλει αυτην.
41:7 Κατ' εμου ψιθυριζουσιν ομου παντες οι μισουντες με· κατ' εμου διαλογιζονται κακα λεγοντες,
41:8 Πραγμα κακον εκολληθη εις αυτον· και κατακοιτος ων δεν θελει πλεον σηκωθη.
41:9 Και αυτος ο ανθρωπος, μετα του οποιου εζων ειρηνικως, επι τον οποιον ηλπισα, οστις ετρωγε τον αρτον μου, εσηκωσεν επ' εμε πτερναν.
41:10 Αλλα συ, Κυριε, ελεησον με και αναστησον με, και θελω ανταποδωσει εις αυτους.
41:11 Εκ τουτου γνωριζω οτι συ με ευνοεις, επειδη δεν θριαμβευει κατ' εμου ο εχθρος μου.
41:12 Εμε δε, συ με εστηριξας εις την ακεραιοτητα μου, και με εστερεωσας ενωπιον σου εις τον αιωνα.
41:13 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απ' αιωνος και εως αιωνος. Αμην και αμην.
42:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, Μασχιλ, δια τους υιους Κορε.>> Καθως επιποθει η ελαφος τους ρυακας των υδατων, ουτως η ψυχη μου σε επιποθει, Θεε.
42:2 Διψα η ψυχη μου τον Θεον, τον Θεον τον ζωντα· ποτε θελω ελθει και θελω φανη ενωπιον του Θεου;
42:3 Τα δακρυα μου εγειναν τροφη μου ημεραν και νυκτα, οταν μοι λεγωσι καθ' ημεραν, Που ειναι ο Θεος σου;
42:4 Ταυτα ενεθυμηθην και εξεχεα την ψυχην μου εντος μου, οτι διεβαινον μετα του πληθους και περιεπατουν μετ' αυτου εως του οικου του Θεου, εν φωνη χαρας και αινεσεως, μετα πληθους εορταζοντος.
42:5 Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον· επειδη ετι θελω υμνει αυτον· το προσωπον αυτου ειναι σωτηρια.
42:6 [] Θεε μου, η ψυχη μου ειναι περιλυπος εντος μου· δια τουτο θελω σε ενθυμεισθαι εκ γης Ιορδανου και Ερμωνειμ εκ του ορους Μισαρ.
42:7 Αβυσσος προσκαλει αβυσσον εις τον ηχον των καταρρακτων σου· παντα τα κυματα σου και αι τρικυμιαι σου διηλθον επ' εμε.
42:8 Εν τη ημερα θελει προσταξει ο Κυριος το ελεος αυτου· εν δε τη νυκτι θελει εισθαι μετ' εμου η ωδη αυτου, η προσευχη μου προς τον Θεον της ζωης μου.
42:9 Θελω ειπει προς τον Θεον, την πετραν μου, δια τι με ελησμονησας; δια τι περιπατω σκυθρωπος εκ της καταθλιψεως του εχθρου;
42:10 Οι εχθροι μου ονειδιζοντες με συντριβουσι τα οστα μου, λεγοντες μοι καθ' ημεραν, Που ειναι ο Θεος σου;
42:11 Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον· επειδη ετι θελω υμνει αυτον· αυτος ειναι η σωτηρια του προσωπου μου και ο Θεος μου.
43:1 [] Κρινον με, Θεε, και δικασον την δικην μου κατα εθνους ανοσιου· απο ανθρωπου απατης και ανομιας ελευθερωσον με·
43:2 Διοτι συ εισαι ο Θεος της δυναμεως μου· δια τι με απεβαλες; δια τι περιπατω σκυθρωπος εκ της καταθλιψεως του εχθρου;
43:3 Εξαποστειλον το φως σου και την αληθειαν σου· αυτα ας με οδηγωσιν· ας με φερωσιν εις το ορος της αγιοτητος σου και εις τα σκηνωματα σου.
43:4 Τοτε θελω εισελθει εις το θυσιαστηριον του Θεου, εις τον Θεον, την ευφροσυνην της αγαλλιασεως μου· και θελω σε δοξολογει εν κιθαρα, ω Θεε, ο Θεος μου.
43:5 Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον· επειδη ετι θελω υμνει αυτον· αυτος ειναι η σωτηρια του προσωπου μου και ο Θεος μου.
44:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, δια τους υιους Κορε· Μασχιλ.>> Θεε, με τα ωτα ημων ηκουσαμεν, οι πατερες ημων διηγηθησαν προς ημας το εργον, το οποιον επραξας εν ταις ημεραις αυτων, εν ημεραις αρχαιαις.
44:2 Συ δια της χειρος σου εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτους· κατεθλιψας λαους και απεδιωξας αυτους.
44:3 Διοτι δεν εκληρονομησαν την γην δια της ρομφαιας αυτων, και ο βραχιων αυτων δεν εσωσεν αυτους· αλλ' η δεξια σου και ο βραχιων σου και το φως του προσωπου σου· διοτι ευηρεστηθης εις αυτους.
44:4 Συ εισαι ο βασιλευς μου, Θεε, ο διοριζων τας σωτηριας του Ιακωβ.
44:5 Δια σου θελομεν καταβαλει τους εχθρους ημων· δια του ονοματος σου θελομεν καταπατησει τους επανισταμενους εφ' ημας·
44:6 Διοτι δεν θελω ελπισει επι το τοξον ουδε η ρομφαια μου θελει με σωσει.
44:7 Διοτι συ εσωσας ημας εκ των εχθρων ημων και κατησχυνας τους μισουντας ημας·
44:8 εις τον Θεον θελομεν καυχασθαι ολην την ημεραν, και το ονομα σου εις τον αιωνα θελομεν υμνει. Διαψαλμα.
44:9 [] Ομως απεβαλες και κατησχυνας ημας, και δεν εξερχεσαι πλεον μετα των στρατευματων ημων.
44:10 Εκαμες ημας να στρεψωμεν εις τα οπισω εμπροσθεν του εχθρου· και οι μισουντες ημας διαρπαζουσι τα ημετερα εις εαυτους.
44:11 Παρεδωκας ημας ως προβατα εις βρωσιν και εις τα εθνη διεσκορπισας ημας.
44:12 Επωλησας τον λαον σου ανευ τιμης, και δεν ηυξησας τον πλουτον σου εκ της πωλησεως αυτων.
44:13 Κατεστησας ημας ονειδος εις τους γειτονας ημων, καταγελων και χλευασμον εις τους περιξ ημων.
44:14 Κατεστησας ημας παροιμιαν μεταξυ των εθνων, κινησιν κεφαλης μεταξυ των λαων.
44:15 Ολην την ημεραν η εντροπη μου ειναι ενωπιον μου, και η αισχυνη του προσωπου μου με εκαλυψε·
44:16 δια την φωνην του ονειδιζοντος και υβριζοντος· δια τον εχθρον και εκδικητην.
44:17 [] Παντα ταυτα ηλθον εφ' ημας, ομως δεν σε ελησμονησαμεν και δεν ηθετησαμεν την διαθηκην σου·
44:18 Ουδε εστραφη εις τα οπισω η καρδια ημων, ουδε εξεκλιναν τα βηματα ημων απο της οδου σου.
44:19 Αν και συνετριψας ημας εν τω τοπω των δρακοντων και περιεκαλυψας ημας δια της σκιας του θανατου.
44:20 Εαν ελησμονουμεν το ονομα του Θεου ημων και εξετεινομεν τας χειρας ημων εις Θεον αλλοτριον,
44:21 ο Θεος δεν ηθελεν εξετασει τουτο; διοτι αυτος εξευρει τα κρυφια της καρδιας.
44:22 Οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν· ελογισθημεν ως προβατα σφαγης.
44:23 Εξεγερθητι, δια τι καθευδεις, Κυριε; εξεγερθητι, μη αποβαλης ημας διαπαντος.
44:24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου; λησμονεις την ταλαιπωριαν ημων και την καταδυναστευσιν ημων;
44:25 Διοτι εταπεινωθη εως χωματος η ψυχη ημων· εκολληθη εις την γην η κοιλια ημων.
44:26 Αναστηθι εις βοηθειαν ημων και λυτρωσον ημας ενεκεν του ελεους σου.
45:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ, δια τους υιους Κορε· Μασχιλ· ωδη υπερ του αγαπητου.>> Η καρδια μου αναβρυει λογον αγαθον· εγω λεγω τα εργα μου προς τον βασιλεα· η γλωσσα μου ειναι καλαμος γραμματεως ταχυγραφου.
45:2 Συ εισαι ωραιοτερος των υιων των ανθρωπων· εξεχυθη χαρις εις τα χειλη σου· δια τουτο σε ευλογησεν ο Θεος εις τον αιωνα.
45:3 Περιζωσον την ρομφαιαν σου επι τον μηρον σου, δυνατε, εν τη δοξη σου και εν τη μεγαλοπρεπεια σου.
45:4 Και κατευοδου εν τη μεγαλειοτητι σου και βασιλευε εν αληθεια και πραοτητι και δικαιοσυνη· και η δεξια σου θελει σοι δειξει φοβερα πραγματα.
45:5 Τα βελη σου ειναι οξεα· λαοι υποκατω σου θελουσι πεσει· και αυτα θελουσιν εμπηχθη εις την καρδιαν των εχθρων του βασιλεως.
45:6 [] Ο θρονος σου, Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος· σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.
45:7 Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας αδικιαν· δια τουτο εχρισε σε ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου.
45:8 Σμυρναν και αλοην και κασιαν ευοδιαζουσι παντα τα ιματια σου, οταν εξερχησαι εκ των ελεφαντινων παλατιων, δια των οποιων σε ευφραναν.
45:9 Θυγατερες βασιλεων παριστανται εν ταις τιμαις σου· η βασιλισσα εσταθη εκ δεξιων σου εστολισμενη με χρυσιον Οφειρ.
45:10 [] Ακουσον, θυγατερ, και ιδε, και κλινον το ωτιον σου· και λησμονησον τον λαον σου και τον οικον του πατρος σου·
45:11 και θελει επιθυμησει ο βασιλευς το καλλος σου· διοτι αυτος ειναι ο κυριος σου· και προσκυνησον αυτον.
45:12 Και η θυγατηρ της Τυρου θελει παρασταθη με δωρα· το προσωπον σου θελουσιν ικετευσει οι πλουσιοι του λαου.
45:13 Ολη η δοξα της θυγατρος του βασιλεως ειναι εσωθεν· το ενδυμα αυτης ειναι χρυσουφαντον.
45:14 Θελει φερθη προς τον βασιλεα με ιματιον κεντητον· παρθενοι συντροφοι αυτης, κατοπιν αυτης, θελουσι φερθη εις σε.
45:15 Θελουσι φερθη εν ευφροσυνη και αγαλλιασει· θελουσιν εισελθει εις το παλατιον του βασιλεως.
45:16 Αντι των πατερων σου θελουσιν εισθαι οι υιοι σου· αυτους θελεις καταστησει αρχοντας επι πασαν την γην.
45:17 Θελω μνημονευει το ονομα σου εις πασας τας γενεας· δια τουτο οι λαοι θελουσι σε υμνει εις αιωνα αιωνος.
46:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον, δια τους υιους Κορε· ωδη επι Αλαμωθ.>> Ο Θεος ειναι καταφυγη ημων και δυναμις, βοηθεια ετοιμοτατη εν ταις θλιψεσι.
46:2 Δια τουτο δεν θελομεν φοβηθη, και αν σαλευθη η γη και μετατοπισθωσι τα ορη εις το μεσον των θαλασσων·
46:3 και αν ηχωσι και ταραττωνται τα υδατα αυτων· και σειωνται τα ορη δια το επαρμα αυτων. Διαψαλμα.
46:4 Ποταμος, και οι ρυακες αυτου θελουσιν ευφραινει την πολιν του Θεου, τον αγιον τοπον των σκηνωματων του Υψιστου.
46:5 Ο Θεος ειναι εν τω μεσω αυτης· δεν θελει σαλευθη· θελει βοηθησει αυτην ο Θεος απο του χαραγματος της αυγης.
46:6 [] Εφρυαξαν τα εθνη· εσαλευθησαν αι βασιλειαι· εδωκε φωνην αυτου· η γη ανελυθη.
46:7 Ο Κυριος των δυναμεων ειναι μεθ' ημων· προπυργιον ημων ειναι ο Θεος του Ιακωβ. Διαψαλμα.
46:8 Ελθετε, ιδετε τα εργα του Κυριου· οποιας καταστροφας εκαμεν εν τη γη.
46:9 Καταπαυει τους πολεμους εως των περατων της γης· συντριβει τοξον και κατακοπτει λογχην· καιει αμαξας εν πυρι.
46:10 Ησυχασατε και γνωρισατε οτι εγω ειμαι ο Θεος· θελω υψωθη μεταξυ των εθνων· θελω υψωθη εν τη γη.
46:11 Ο Κυριος των δυναμεων ειναι μεθ' ημων· προπυργιον ημων ειναι ο Θεος του Ιακωβ. Διαψαλμα.
47:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος δια τους υιους Κορε.>> Παντες οι λαοι, κροτησατε χειρας· αλαλαξατε εις τον Θεον εν φωνη αγαλλιασεως.
47:2 Διοτι ο Κυριος ειναι υψιστος, φοβερος, Βασιλευς μεγας επι πασαν την γην.
47:3 Υπεταξε λαους εις ημας και εθνη υπο τους ποδας ημων.
47:4 Εκλεξε δια ημας την κληρονομιαν την δοξαν του Ιακωβ, τον οποιον ηγαπησε. Διαψαλμα.
47:5 [] Ανεβη ο Θεος εν αλαλαγμω, ο Κυριος εν φωνη σαλπιγγος.
47:6 Ψαλατε εις τον Θεον, ψαλατε· ψαλατε εις τον Βασιλεα ημων, ψαλατε.
47:7 Διοτι Βασιλευς πασης της γης ειναι ο Θεος· ψαλατε μετα συνεσεως.
47:8 Ο Θεος βασιλευει επι τα εθνη· ο Θεος καθηται επι του θρονου της αγιοτητος αυτου.
47:9 Οι αρχοντες των λαων συνηχθησαν μετα του λαου του Θεου του Αβρααμ· διοτι του Θεου ειναι αι ασπιδες της γης· υψωθη σφοδρα.
48:1 [] <<Ωιδη Ψαλμου δια τους υιους Κορε.>> Μεγας ο Κυριος και αινετος σφοδρα εν τη πολει του Θεου ημων, τω ορει της αγιοτητος αυτου.
48:2 Ωραιον την θεσιν, χαρα πασης της γης, ειναι το ορος Σιων, προς τα πλαγια του βορρα· η πολις του Βασιλεως του μεγαλου·
48:3 ο Θεος εν τοις παλατιοις αυτης γνωριζεται ως προπυργιον.
48:4 Διοτι, ιδου, οι βασιλεις συνηχθησαν· διηλθον ομου.
48:5 Αυτοι, ως ειδον, εθαυμασαν· εταραχθησαν και μετα σπουδης εφυγον.
48:6 Τρομος συνελαβεν αυτους εκει· πονοι ως τικτουσης.
48:7 Δι' ανεμου ανατολικου συντριβεις τα πλοια της Θαρσεις.
48:8 [] Καθως ηκουσαμεν, ουτω και ειδομεν εν τη πολει του Κυριου των δυναμεων, εν τη πολει του Θεου ημων· ο Θεος θελει θεμελιωσει αυτην εις τον αιωνα. Διαψαλμα.
48:9 Μελετωμεν, Θεε, το ελεος σου εν μεσω του ναου σου.
48:10 Κατα το ονομα σου, Θεε, ουτω και η αινεσις σου ειναι εως των περατων της γης· η δεξια σου ειναι πληρης δικαιοσυνης.
48:11 Ας ευφραινεται το ορος Σιων, ας αγαλλωνται αι θυγατερες του Ιουδα δια τας κρισεις σου.
48:12 Κυκλωσατε την Σιων και περιελθετε αυτην· αριθμησατε τους πυργους αυτης.
48:13 Θεσατε την προσοχην σας εις τα περιτειχισματα αυτης· περιεργασθητε τα παλατια αυτης· δια να διηγησθε εις γενεαν μεταγενεστεραν·
48:14 Διοτι ουτος ο Θεος ειναι ο Θεος ημων εις τον αιωνα του αιωνος· αυτος θελει οδηγει ημας μεχρι θανατου.
49:1 [] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος δια τους υιους Κορε.>> Ακουσατε ταυτα, παντες οι λαοι· ακροασθητε, παντες οι κατοικοι της οικουμενης·
49:2 μικροι τε και μεγαλοι, πλουσιοι ομου και πενητες.
49:3 Το στομα μου θελει λαλησει σοφιαν· και η μελετη της καρδιας μου ειναι συνεσις.
49:4 Θελω κλινει εις παραβολην το ωτιον μου· θελω εκθεσει εν κιθαρα το αινιγμα μου.
49:5 Δια τι να φοβωμαι εν ημεραις συμφορας, οταν με περικυκλωση η ανομια των ενεδρευοντων με;
49:6 [] Οιτινες ελπιζουσιν εις τα αγαθα αυτων και καυχωνται εις το πληθος του πλουτου αυτων·
49:7 ουδεις δυναται ποτε να εξαγοραση αδελφον, μηδε να δωση εις τον Θεον λυτρον δι' αυτον·
49:8 διοτι πολυτιμος ειναι η απολυτρωσις της ψυχης αυτων, και ανευρητος διαπαντος,
49:9 ωστε να ζη αιωνιως, να μη ιδη διαφθοραν.
49:10 Διοτι βλεπει τους σοφους αποθνησκοντας, καθως και τον αφρονα και τον ανοητον απολλυμενους και καταλειποντας εις αλλους τα αγαθα αυτων.
49:11 Ο εσωτερικος λογισμος αυτων ειναι οτι οι οικοι αυτων θελουσιν υπαρχει εις τον αιωνα, αι κατοικιαι αυτων εις γενεαν και γενεαν· ονομαζουσι τα υποστατικα αυτων με τα ιδια αυτων ονοματα.
49:12 Πλην ο ανθρωπος ο εν τιμη δεν διαμενει, ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.
49:13 Αυτη η οδος αυτων ειναι μωρια αυτων· και ομως οι απογονοι αυτων ηδυνονται εις τα λογια αυτων. Διαψαλμα.
49:14 Ως προβατα εβληθησαν εις τον αδην· θανατος θελει ποιμανει αυτους· και οι ευθεις θελουσι κατακυριευσει αυτους το πρωι· η δε δυναμις αυτων θελει παλαιωθη εν τω αδη, αφου εκαστος αφηση την κατοικιαν αυτου.
49:15 [] Αλλ' ο Θεος θελει λυτρωσει την ψυχην μου εκ χειρος αδου· διοτι θελει με δεχθη. Διαψαλμα.
49:16 Μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος, οταν αυξηση η δοξα της οικιας αυτου·
49:17 διοτι εν τω θανατω αυτου, δεν θελει συμπαραλαβει ουδεν, ουδε θελει καταβη κατοπιν αυτου η δοξα αυτου.
49:18 Αν και ηυλογησε την ψυχην αυτου εν τη ζωη αυτου, και οι ανθρωποι θελωσι σε επαινει αγαθοποιουντα σεαυτον,
49:19 Θελει υπαγει εις την γενεαν των πατερων αυτου· εις τον αιωνα δεν θελουσιν ιδει φως.
49:20 Ο ανθρωπος ο εν τιμη και μη εννοων ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.
50:1 [] <<Ψαλμος του Ασαφ.>> Ο Θεος των θεων, ο Κυριος ελαλησε, και εκαλεσε την γην, απο ανατολης ηλιου εως δυσεως αυτου.
50:2 Εκ της Σιων, ητις ειναι η εντελεια της ωραιοτητος, ελαμψεν ο Θεος.
50:3 Θελει ελθει ο Θεος ημων και δεν θελει σιωπησει· πυρ κατατρωγον θελει εισθαι εμπροσθεν αυτου και περιξ αυτου σφοδρα ανεμοζαλη,
50:4 θελει προσκαλεσει τους ουρανους ανωθεν και την γην, δια να κρινη τον λαον αυτου.
50:5 Συναθροισατε μοι τους οσιους μου, οιτινες εκαμον μετ' εμου συνθηκην επι θυσιας.
50:6 Και οι ουρανοι θελουσιν αναγγελλει την δικαιοσυνην αυτου· διοτι ο Θεος, αυτος ειναι ο Κριτης. Διαψαλμα.
50:7 [] Ακουσον, λαε μου, και θελω λαλησει· Ισραηλ, και θελω διαμαρτυρησει κατα σου· Ο Θεος, ο Θεος σου ειμαι εγω.
50:8 Δεν θελω σε ελεγξει δια τας θυσιας σου, τα δε ολοκαυτωματα σου ειναι διαπαντος ενωπιον μου.
50:9 Δεν θελω δεχθη εκ του οικου σου μοσχον, τραγους εκ των ποιμνιων σου.
50:10 Διοτι εμου ειναι παντα τα θηρια του δασους, τα κτηνη τα επι χιλιων ορεων.
50:11 Γνωριζω παντα τα πετεινα των ορεων, και τα θηρια του αγρου ειναι μετ' εμου.
50:12 Εαν πεινασω, δεν θελω ειπει τουτο προς σε· διοτι εμου ειναι η οικουμενη και το πληρωμα αυτης.
50:13 Μηπως εγω θελω φαγει κρεας ταυρων η πιει αιμα τραγων;
50:14 Θυσιασον εις τον Θεον θυσιαν αινεσεως, και αποδος εις τον Υψιστον τας ευχας σου·
50:15 και επικαλου εμε εν ημερα θλιψεως, θελω σε ελευθερωσει, και θελεις με δοξασει.
50:16 [] Προς δε τον ασεβη ειπεν ο Θεος· Τι προς σε, να διηγησαι τα διαταγματα μου και να αναλαμβανης την διαθηκην μου εν τω στοματι σου;
50:17 Συ δε μισεις παιδειαν και απορριπτεις οπισω σου τους λογους μου.
50:18 Εαν ιδης κλεπτην, τρεχεις μετ' αυτου· και μετα των μοιχων ειναι η μερις σου.
50:19 Παραδιδεις το στομα σου εις την κακιαν, και η γλωσσα σου περιπλεκει δολιοτητα.
50:20 Καθημενος λαλεις κατα του αδελφου σου· βαλλεις σκανδαλον κατα του υιου της μητρος σου.
50:21 Ταυτα επραξας, και εσιωπησα· υπελαβες οτι ειμαι τω οντι ομοιος σου· θελω σε ελεγξει, και θελω παραστησει παντα εμπροσθεν των οφθαλμων σου.
50:22 Θεσατε λοιπον τουτο εις τον νουν σας, οι λησμονουντες τον Θεον, μηποτε σας αρπασω, και ουδεις ο λυτρωσων.
50:23 Ο προσφερων θυσιαν αινεσεως, ουτος με δοξαζει· και εις τον ευθετουντα την οδον αυτου θελω δειξει την σωτηριαν του Θεου.