¼º°æÀü¼ °³¿ªÇѱÛÆÇ 1956³â
Türkçe Incil
Bölüm
39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55
56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73
74 75 76
39:1 ³»°¡ ¸»Çϱ⸦ ³ªÀÇ ÇàÀ§¸¦ Á¶½ÉÇÏ¿© ³» Çô·Î ¹üÁËÄ¡ ¾Æ´ÏÇϸ®´Ï ¾ÇÀÎÀÌ ³» ¾Õ¿¡ ÀÖÀ» ¶§¿¡ ³»°¡ ³» ÀÔ¿¡ ÀÚ°¥À» ¸ÔÀ̸®¶ó ÇÏ¿´µµ´Ù
39:1 Karar verdim: ‹‹Adimlarima dikkat edecegim, Dilimi günahtan sakinacagim; Karsimda kötü biri oldukça, Agzima gem vuracagim.››
39:2 ³»°¡ ÀáÀáÇÏ¿© ¼±ÇÑ ¸»µµ ¹ßÇÏÁö ¾Æ´ÏÇÏ´Ï ³ªÀÇ ±Ù½ÉÀÌ ´õ ½ÉÇϵµ´Ù
39:2 Dilimi tutup sustum, Hep kaçindim konusmaktan, yarari olsa bile. Acim alevlendi,
39:3 ³» ¸¶À½ÀÌ ³» ¼Ó¿¡¼ ¶ß°Å¿ö¼ ¹¬»óÇÒ ¶§¿¡ È°¡ ¹ßÇÏ´Ï ³ªÀÇ Çô·Î ¸»Çϱ⸦
39:3 Yüregim tutustu içimde, Ates aldi derin derin düsünürken, Su sözler döküldü dilimden:
39:4 ¿©È£¿Í¿© ³ªÀÇ Á¾¸»°ú ¿¬ÇÑÀÇ ¾î¶°ÇÔÀ» ¾Ë°Ô ÇÏ»ç ³ª·Î ³ªÀÇ ¿¬¾àÇÔÀ» ¾Ë°Ô ÇϼҼ
39:4 ‹‹Bildir bana, ya RAB, sonumu, Sayili günlerimi; Bileyim ömrümün ne kadar kisa oldugunu!
39:5 ÁÖ²²¼ ³ªÀÇ ³¯À» ¼Õ ³ÐÀ̸¸Å µÇ°Ô ÇϽøŠ³ªÀÇ ÀÏ»ýÀÌ ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡´Â ¾ø´Â °Í °°»ç¿À´Ï »ç¶÷¸¶´Ù ±× µçµçÈ÷ ¼± ¶§µµ Áø½Ç·Î Çã»ç»ÓÀÌ´ÏÀÌ´Ù
39:5 Yalniz bir karis ömür verdin bana, Hiç kalir hayatim senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çaginda bile. |iSela
39:6 Áø½Ç·Î °¢ »ç¶÷Àº ±×¸²ÀÚ °°ÀÌ ´Ù´Ï°í ÇêµÈ ÀÏ¿¡ ºÐ¿äÇϸç Àç¹°À» ½×À¸³ª ´©°¡ ÃëÇÒ´ÂÁö ¾ËÁö ¸øÇϳªÀÌ´Ù
39:6 ‹‹Bir gölge gibi dolasir insan, Bos yere çirpinir, Mal biriktirir, kime kalacagini bilmeden.
39:7 ÁÖ¿© ³»°¡ ¹«¾ùÀ» ¹Ù¶ó¸®¿ä ³ªÀÇ ¼Ò¸ÁÀº ÁÖ²² ÀÖ³ªÀÌ´Ù
39:7 ‹‹Ne bekleyebilirim simdi, ya Rab? Umudum sende.
39:8 ³ª¸¦ ¸ðµç ÁË°ú¿¡¼ °ÇÁö½Ã¸ç ¿ì¸ÅÇÑ ÀÚ¿¡°Ô ¿åÀ» º¸Áö ¾Ê°Ô ÇϼҼ
39:8 Kurtar beni bütün isyanlarimdan, Aptallarin hakaretine izin verme.
39:9 ³»°¡ ÀáÀáÇÏ°í ÀÔÀ» ¿Áö ¾Æ´ÏÇÏ¿ÈÀº ÁÖ²²¼ À̸¦ ÇàÇϽŠ¿¬°í´ÏÀÌ´Ù
39:9 Sustum, açmayacagim agzimi; Çünkü sensin bunu yapan.
39:10 ÁÖÀÇ Â¡Ã¥À» ³ª¿¡°Ô¼ ¿Å±â¼Ò¼ ÁÖÀÇ ¼ÕÀÌ Ä¡½ÉÀ¸·Î ³»°¡ ¼è¸ÁÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
39:10 Uzaklastir üzerimden yumruklarini, Tokadinin altinda mahvoldum.
39:11 ÁÖ²²¼ Á˾ÇÀ» °ßÃ¥ÇÏ»ç »ç¶÷À» ¡°èÇÏ½Ç ¶§¿¡ ±× ¿µÈ¸¦ Á» ¸ÔÀ½ °°ÀÌ ¼Ò¸êÇÏ°Ô ÇÏ½Ã´Ï ÂüÀ¸·Î °¢ »ç¶÷Àº Çã»ç »ÓÀÌ´ÏÀÌ´Ù
39:11 Sen insani suçundan ötürü Azarlayarak yola getirirsin, Güve gibi tüketirsin sevdigi seyleri. Her insan bir soluktur sadece. |iSela
39:12 ¿©È£¿Í¿© ³ªÀÇ ±âµµ¸¦ µéÀ¸½Ã¸ç ³ªÀÇ ºÎ¸£Â¢À½¿¡ ±Í¸¦ ±â¿ïÀ̼Ҽ ³»°¡ ´«¹° È긱 ¶§¿¡ ÀáÀáÇÏÁö ¸¶¿É¼Ò¼ ´ëÀú ³ª´Â ÁÖ²² °´ÀÌ µÇ°í °Å·ùÀÚ°¡ µÊÀÌ ³ªÀÇ ¸ðµç ¿Á¶ °°À¸´ÏÀÌ´Ù
39:12 ‹‹Duami isit, ya RAB, Kulak ver yakarisima, Gözyaslarima kayitsiz kalma! Çünkü ben bir garibim senin yaninda, Bir yabanci, atalarim gibi.
39:13 ÁÖ´Â ³ª¸¦ ¿ë¼ÇÏ»ç ³»°¡ ¶°³ª ¾ø¾îÁö±â Àü¿¡ ³ªÀÇ °Ç°À» ȸº¹½ÃÅ°¼Ò¼
39:13 Uzaklastir üzerimden bakislarini, Göçüp yok olmadan mutlu olayim!››
40:1 ³»°¡ ¿©È£¿Í¸¦ ±â´Ù¸®°í ±â´Ù·È´õ´Ï ±Í¸¦ ±â¿ïÀÌ»ç ³ªÀÇ ºÎ¸£Â¢À½À» µéÀ¸¼Ìµµ´Ù
40:1 RABbi sabirla bekledim; Bana yönelip yakarisimi duydu.
40:2 ³ª¸¦ ±â°¡ ¸·Èú ¿õµ¢ÀÌ¿Í ¼ö··¿¡¼ ²ø¾î¿Ã¸®½Ã°í ³» ¹ßÀ» ¹Ý¼® À§¿¡ µÎ»ç ³» °ÉÀ½À» °ß°íÄÉ Çϼ̵µ´Ù
40:2 Ölüm çukurundan, Balçiktan çikardi beni, Ayaklarimi kaya üzerinde tuttu, Kaymayayim diye.
40:3 »õ ³ë·¡ °ð ¿ì¸® Çϳª´Ô²² ¿Ã¸± Âù¼ÛÀ» ³» ÀÔ¿¡ µÎ¼ÌÀ¸´Ï ¸¹Àº »ç¶÷ÀÌ º¸°í µÎ·Á¿öÇÏ¿© ¿©È£¿Í¸¦ ÀÇÁöÇϸ®·Î´Ù
40:3 Agzima yeni bir ezgi, Tanrimiza bir övgü ilahisi koydu. Çoklari görüp korkacak Ve RABbe güvenecekler.
40:4 ¿©È£¿Í¸¦ ÀÇÁöÇÏ°í ±³¸¸ÇÑ ÀÚ¿Í °ÅÁþ¿¡ Ä¡¿ìÄ¡´Â ÀÚ¸¦ µ¹¾Æº¸Áö ¾Æ´ÏÇÏ´Â ÀÚ´Â º¹ÀÌ ÀÖµµ´Ù
40:4 Ne mutlu RABbe güvenen insana, Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
40:5 ¿©È£¿Í ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ÇàÇϽŠ±âÀûÀÌ ¸¹°í ¿ì¸®¸¦ ÇâÇϽŠÁÖÀÇ »ý°¢µµ ¸¹µµ¼ÒÀÌ´Ù ³»°¡ µé¾î ¸»ÇÏ°íÀÚ Çϳª ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡ º£Ç® ¼öµµ ¾ø°í ±× ¼ö¸¦ ¼¿ ¼öµµ ¾ø³ªÀÌ´Ù
40:5 Ya RAB, Tanrim, Harikalarin, düsüncelerin ne çoktur bizim için; Sana es kosulmaz! Duyurmak, anlatmak istesem yaptiklarini, Saymakla bitmez.
40:6 ÁÖ²²¼ ³ªÀÇ ±Í¸¦ ÅëÇÏ¿© µé¸®½Ã±â¸¦ Á¦»ç¿Í ¿¹¹°À» ±â»µ ¾Æ´ÏÇÏ½Ã¸ç ¹øÁ¦¿Í ¼ÓÁËÁ¦¸¦ ¿ä±¸Ä¡ ¾Æ´ÏÇϽŴ٠ÇϽÅÁö¶ó
40:6 Kurbandan, sunudan hosnut olmadin, Ama kulaklarimi açtin. Yakmalik sunu, günah sunusu da istemedin.
40:7 ±× ¶§¿¡ ³»°¡ ¸»Çϱ⸦ ³»°¡ ¿Ô³ªÀÌ´Ù ³ª¸¦ °¡¸®ÄÑ ±â·ÏÇÑ °ÍÀÌ µÎ·ç¸¶¸® Ã¥¿¡ ÀÖ³ªÀÌ´Ù
40:8 ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ³»°¡ ÁÖÀÇ ¶æ ÇàÇϱ⸦ Áñ±â¿À´Ï ÁÖÀÇ ¹ýÀÌ ³ªÀÇ ½ÉÁß¿¡ ÀÖ³ªÀÌ´Ù ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
40:7 O zaman söyle dedim: ‹‹Iste geldim; Kutsal Yazi tomarinda benim için yazilmistir. Ey Tanrim, senin istegini yapmaktan zevk alirim ben, Yasan yüregimin derinligindedir.››
40:9 ³»°¡ ´ëȸ Áß¿¡¼ ÀÇÀÇ ±â»Û ¼Ò½ÄÀ» ÀüÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù ¿©È£¿Í¿© ³»°¡ ³» ÀÔ¼úÀ» ´ÝÁö ¾Æ´ÏÇÒ ÁÙÀ» ÁÖ²²¼ ¾Æ½Ã³ªÀÌ´Ù
40:9 Büyük toplantida müjdelerim senin zaferini, Sözümü esirgemem, Ya RAB, bildigin gibi!
40:10 ³»°¡ ÁÖÀÇ ÀǸ¦ ³» ½ÉÁß¿¡ ¼û±âÁö ¾Æ´ÏÇÏ°í ÁÖÀÇ ¼º½Ç°ú ±¸¿øÀ» ¼±Æ÷ÇÏ¿´À¸¸ç ³»°¡ ÁÖÀÇ ÀÎÀÚ¿Í Áø¸®¸¦ ´ëȸ Áß¿¡¼ ÀºÈÖÄ¡ ¾Æ´ÏÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
40:10 Zaferini içimde gizlemem, Bagliligini ve kurtarisini duyururum, Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
40:11 ¿©È£¿Í¿© ÁÖÀÇ ±àÈáÀ» ³»°Ô ±×Ä¡Áö ¸¶½Ã°í ÁÖÀÇ ÀÎÀÚ¿Í Áø¸®·Î ³ª¸¦ Ç×»ó º¸È£ÇϼҼ
40:11 Ya RAB, esirgeme sevecenligini benden! Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
40:12 ¹«¼öÇÑ Àç¾ÓÀÌ ³ª¸¦ µÑ·¯½Î°í ³ªÀÇ Á˾ÇÀÌ ³»°Ô ¹ÌÄ¡¹Ç·Î ¿ì·¯·¯ º¼ ¼öµµ ¾øÀ¸¸ç ÁË°¡ ³ªÀÇ ¸Ó¸®Åк¸´Ù ¸¹À¸¹Ç·Î ³» ¸¶À½ÀÌ »ç¶óÁ³À½ÀÌ´ÏÀÌ´Ù
40:12 Sayisiz belalar çevremi sardi, Suçlarim bana yetisti, önümü göremiyorum; Basimdaki saçlardan daha çoklar, Çaresiz kaldim.
40:13 ¿©È£¿Í¿© ÀºÃÑÀ» º£Çª»ç ³ª¸¦ ±¸¿øÇϼҼ ¿©È£¿Í¿© ¼ÓÈ÷ ³ª¸¦ µµ¿ì¼Ò¼
40:13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni! Yardimima kos, ya RAB!
40:14 ³ªÀÇ ¿µÈ¥À» ã¾Æ ¸êÇÏ·Á ÇÏ´Â ÀÚ·Î ´Ù ¼öÄ¡¿Í ³¶Æи¦ ´çÄÉ ÇÏ½Ã¸ç ³ªÀÇ Çظ¦ ±â»µÇÏ´Â ÀÚ·Î ´Ù ¹°·¯°¡ ¿åÀ» ´çÄÉ ÇϼҼ
40:14 Utansin canimi almaya çalisanlar, Yüzleri kizarsin! Geri dönsün zararimi isteyenler, Rezil olsunlar!
40:15 ³ª¸¦ ÇâÇÏ¿© ÇÏÇÏ ÇÏ´Â ÀÚ·Î Àڱ⠼öÄ¡¸¦ ÀÎÇÏ¿© ³î¶ó°Ô ÇϼҼ
40:15 Bana, ‹‹Oh! Oh!›› çekenler Dehsete düssün utançlarindan!
40:16 ¹«¸© ÁÖ¸¦ ã´Â ÀÚ´Â ´Ù ÁÖ·Î Áñ°Å¿öÇÏ°í ±â»µÇÏ°Ô ÇϽøç ÁÖÀÇ ±¸¿øÀ» »ç¶ûÇÏ´Â ÀÚ´Â Ç×»ó ¸»Çϱ⸦ ¿©È£¿Í´Â ±¤´ëÇϽô٠ÇÏ°Ô ÇϼҼ
40:16 Sende nese ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! ‹‹RAB yücedir!›› desin hep Senin kurtarisini özleyenler!
40:17 ³ª´Â °¡³ÇÏ°í ±ÃÇÌÇÏ¿À³ª ÁÖ²²¼´Â ³ª¸¦ »ý°¢ÇϽÿÀ´Ï ÁÖ´Â ³ªÀÇ µµ¿òÀÌ½Ã¿ä °ÇÁö½Ã´Â ÀÚ½Ã¶ó ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁöüÇÏÁö ¸¶¼Ò¼
40:17 Bense mazlum ve yoksulum, Düsün beni, ya Rab. Yardimcim ve kurtaricim sensin, Geç kalma, ey Tanrim!
41:1 ºó¾àÇÑ ÀÚ¸¦ ±Ç°íÇÏ´Â ÀÚ°¡ º¹ÀÌ ÀÖÀ½ÀÌ¿© Àç¾ÓÀÇ ³¯¿¡ ¿©È£¿Í²²¼ Àú¸¦ °ÇÁö½Ã¸®·Î´Ù
41:1 Ne mutlu yoksulu düsünene! RAB kurtarir onu kötü günde.
41:2 ¿©È£¿Í²²¼ Àú¸¦ º¸È£ÇÏ»ç »ì°Ô ÇϽø®´Ï Àú°¡ ¼¼»ó¿¡¼ º¹À» ¹ÞÀ» °ÍÀ̶ó ÁÖ¿© Àú¸¦ ±× ¿ø¼öÀÇ ¶æ¿¡ ¸Ã±âÁö ¸¶¼Ò¼
41:2 Korur RAB, yasatir onu, Ülkede mutlu kilar, Terk etmez düsmanlarinin eline.
41:3 ¿©È£¿Í²²¼ ¼è¾àÇÑ º´»ó¿¡¼ Àú¸¦ ºÙµå½Ã°í ÀúÀÇ º´Áß ±× ÀÚ¸®¸¦ ´Ù °íÃÄ Æì½Ã³ªÀÌ´Ù
41:3 Destek olur RAB ona Yataga düsünce; Hastalandiginda sagliga kavusturur onu.
41:4 ³»°¡ ¸»Çϱ⸦ ¿©È£¿Í¿© ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â¼Ò¼ ³»°¡ ÁÖ²² ¹üÁËÇÏ¿´»ç¿À´Ï ³» ¿µÈ¥À» °íÄ¡¼Ò¼ ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
41:4 ‹‹Aci bana, ya RAB!›› dedim, ‹‹Sifa ver bana, çünkü sana karsi günah isledim!››
41:5 ³ªÀÇ ¿ø¼ö°¡ ³»°Ô ´ëÇÏ¿© ¾Ç´ãÇϱ⸦ Àú°¡ ¾î´À ¶§¿¡³ª Á×°í ±× À̸§ÀÌ ¾ðÁ¦³ª ¸ê¸ÁÇÒ²¿ Çϸç
41:5 Kötü konusuyor düsmanlarim ardimdan: ‹‹Ne zaman ölecek adi batasi?›› diyorlar.
41:6 ³ª¸¦ º¸·¯ ¿Í¼´Â °ÅÁþÀ» ¸»ÇÏ°í ±× Á߽ɿ¡ °£¾ÇÀ» ½×¾Ò´Ù°¡ ³ª°¡¼´Â À̸¦ ±¤Æ÷ÇÏ¿À¸ç
41:6 Biri beni görmeye geldi mi, bos laf ediyor, Fesat topluyor içinde, Sonra disari çikip fesadi yayiyor.
41:7 ³ª¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ°¡ ´Ù ³»°Ô ´ëÇÏ¿© ¼ö±º°Å¸®°í ³ª¸¦ ÇØÇÏ·Á°í ²ÒÇϸç
41:7 Benden nefret edenlerin hepsi Fisildasiyor aralarinda bana karsi, Zararimi düsünüyorlar,
41:8 À̸£±â¸¦ ¾ÇÇÑ º´ÀÌ Àú¿¡°Ô µé¾úÀ¸´Ï ÀÌÁ¦ Àú°¡ ´¯°í ´Ù½Ã ÀÏÁö ¸øÇϸ®¶ó ÇÏ¿À¸ç
41:8 ‹‹Basina öyle kötü bir sey geldi ki›› diyorlar, ‹‹Yatagindan kalkamaz artik.››
41:9 ³ªÀÇ ½Å·ÚÇÏ´Â ¹Ù ³» ¶±À» ¸Ô´ø ³ªÀÇ °¡±î¿î Ä£±¸µµ ³ª¸¦ ´ëÀûÇÏ¿© ±× ¹ß²ÞÄ¡¸¦ µé¾ú³ªÀÌ´Ù
41:9 Ekmegimi yiyen, güvendigim yakin dostum bile Ihanet etti bana.
41:10 ±×·¯ÇÏ¿À³ª ÁÖ ¿©È£¿Í¿© ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â½Ã°í ÀÏÀ¸Å°»ç ³ª·Î ÀúÈñ¿¡°Ô º¸º¹ÇÏ°Ô ÇϼҼ
41:10 Bari sen aci bana, ya RAB, kaldir beni. Bunlarin hakkindan geleyim.
41:11 ³ªÀÇ ¿ø¼ö°¡ ½Â¸®Ä¡ ¸øÇϹǷΠÁÖ²²¼ ³ª¸¦ ±â»µÇϽô ÁÙÀ» ³»°¡ ¾Æ³ªÀÌ´Ù
41:11 Düsmanim zafer çigligi atmazsa, O zaman anlarim benden hosnut kaldigini.
41:12 ÁÖ²²¼ ³ª¸¦ ³ªÀÇ ¿ÏÀüÇÑ Áß¿¡ ºÙµå½Ã°í ¿µ¿µÈ÷ ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡ ¼¼¿ì½Ã³ªÀÌ´Ù
41:12 Dürüstlügümden ötürü bana destek olur, Sonsuza dek beni huzurunda tutarsin.
41:13 ¡Û ¿©È£¿Í À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´ÔÀ» ¿µ¿øºÎÅÍ ¿µ¿ø±îÁö Âù¼ÛÇÒÁö·Î´Ù ¾Æ¸à ¾Æ¸à
41:13 Öncesizlikten sonsuza dek, Övgüler olsun Israil'in Tanrisi RAB'be! Amin! Amin!
42:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© »ç½¿ÀÌ ½Ã³Á¹°À» ã±â¿¡ °¥±ÞÇÔ °°ÀÌ ³» ¿µÈ¥ÀÌ ÁÖ¸¦ ã±â¿¡ °¥±ÞÇÏ´ÏÀÌ´Ù
42:1 Geyik akarsulari nasil özlerse, Canim da seni öyle özler, ey Tanri! yazilir.
42:2 ³» ¿µÈ¥ÀÌ Çϳª´Ô °ð »ýÁ¸ÇϽô Çϳª´ÔÀ» °¥¸ÁÇϳª´Ï ³»°¡ ¾î´À ¶§¿¡ ³ª¾Æ°¡¼ Çϳª´Ô ¾Õ¿¡ ºÆ¿Ã²¿
42:2 Canim Tanriya, yasayan Tanriya susadi; Ne zaman görmeye gidecegim Tanrinin yüzünü?
42:3 »ç¶÷µéÀÌ Á¾ÀÏ ³ª´õ·¯ ÇÏ´Â ¸»ÀÌ ³× Çϳª´ÔÀÌ ¾îµð ÀÖ´À´¢ ÇÏ´Ï ³» ´«¹°ÀÌ Á־߷Π³» À½½ÄÀÌ µÇ¾úµµ´Ù
42:3 Gözyaslarim ekmegim oldu gece gündüz, Gün boyu, ‹‹Nerede senin Tanrin?›› dedikleri için.
42:4 ³»°¡ Àü¿¡ ¼ºÀÏÀ» ÁöÅ°´Â ¹«¸®¿Í µ¿ÇàÇÏ¿© ±â»Ý°ú Âù¼ÛÀÇ ¼Ò¸®¸¦ ¹ßÇϸç ÀúÈñ¸¦ Çϳª´ÔÀÇ ÁýÀ¸·Î ÀεµÇÏ¿´´õ´Ï ÀÌÁ¦ ÀÌ ÀÏÀ» ±â¾ïÇÏ°í ³» ¸¶À½ÀÌ »óÇϴµµ´Ù
42:4 Animsayinca içim içimi yiyor, Nasil toplulukla birlikte yürür, Tanrinin evine kadar alaya öncülük ederdim, Sevinç ve sükran sesleri arasinda, Bayram eden bir kalabalikla birlikte.
42:5 ³» ¿µÈ¥¾Æ ³×°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ³«¸ÁÇÏ¸ç ¾îÂîÇÏ¿© ³» ¼Ó¿¡¼ ºÒ¾ÈÇÏ¿© ÇÏ´Â°í ³Ê´Â Çϳª´ÔÀ» ¹Ù¶ó¶ó ±× ¾ó±¼ÀÇ µµ¿ì½ÉÀ» ÀÎÇÏ¿© ³»°¡ ¿ÀÈ÷·Á Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
42:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanriya umut bagla, Çünkü Ona yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrimdir.
42:6 ¡Û ³» Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ¿µÈ¥ÀÌ ³» ¼Ó¿¡¼ ³«¸ÁÀÌ µÇ¹Ç·Î ³»°¡ ¿ä´Ü ¶¥°ú Ç츣¸ó°ú ¹Ì»ì »ê¿¡¼ ÁÖ¸¦ ±â¾ïÇϳªÀÌ´Ù
42:7 ÁÖÀÇ ÆøÆ÷ ¼Ò¸®¿¡ ±íÀº ¹Ù´Ù°¡ ¼·Î ºÎ¸£¸ç ÁÖÀÇ Æĵµ¿Í ¹°°áÀÌ ³ª¸¦ ¾ö¸ôÇϵµ¼ÒÀÌ´Ù
42:6 Gönlüm üzgün, Bu yüzden seni animsiyorum, ey Tanrim. Seria yöresinde, Hermon ve Misar daglarinda Çaglayanlarin gümbürdeyince, Enginler birbirine sesleniyor, Bütün dalgalarin, sellerin üzerimden geçiyor.
42:8 ³·¿¡´Â ¿©È£¿Í²²¼ ±× ÀÎÀÚÇÔÀ» º£Çª½Ã°í ¹ã¿¡´Â ±× Âù¼ÛÀÌ ³»°Ô ÀÖ¾î »ý¸íÀÇ Çϳª´Ô²² ±âµµÇϸ®·Î´Ù
42:8 Gündüz RAB sevgisini gösterir, Gece ilahi söyler, dua ederim Yasamimin Tanrisina.
42:9 ³» ¹Ý¼®À̽ŠÇϳª´Ô²² ¸»Çϱ⸦ ¾îÂîÇÏ¿© ³ª¸¦ ÀØÀ¸¼Ì³ªÀÌ±î ³»°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ¿ø¼öÀÇ ¾ÐÁ¦·Î ÀÎÇÏ¿© ½½ÇÁ°Ô ´Ù´Ï³ªÀ̱î Çϸ®·Î´Ù
42:9 Kayam olan Tanrima diyorum ki, ‹‹Neden beni unuttun? Niçin düsmanlarimin baskisi altinda Yasli gezeyim?››
42:10 ³» »À¸¦ Â´Â Ä® °°ÀÌ ³» ´ëÀûÀÌ ³ª¸¦ ºñ¹æÇÏ¿© ´Ã ¸»Çϱ⸦ ³× Çϳª´ÔÀÌ ¾îµð ÀÖ´À³Ä Çϵµ´Ù
42:10 Gün boyu hasimlarim: ‹‹Nerede senin Tanrin?›› diyerek Bana satastikça, Kemiklerim kiriliyor sanki.
42:11 ³» ¿µÈ¥¾Æ ³×°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ³«¸ÁÇÏ¸ç ¾îÂîÇÏ¿© ³» ¼Ó¿¡¼ ºÒ¾ÈÇÏ¿© ÇÏ´Â°í ³Ê´Â Çϳª´ÔÀ» ¹Ù¶ó¶ó ³ª´Â ³» ¾ó±¼À» µµ¿ì½Ã´Â ³» Çϳª´ÔÀ» ¿ÀÈ÷·Á Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
42:11 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanri'ya umut bagla, Çünkü O'na yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrim'dir.
43:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ÆÇ´ÜÇÏ½ÃµÇ °æ°ÇÄ¡ ¾Æ´ÏÇÑ ³ª¶ó¿¡ ÇâÇÏ¿© ³» ¼Û»ç¸¦ º¯È£ÇÏ½Ã¸ç °£»çÇÏ°í ºÒÀÇÇÑ ÀÚ¿¡°Ô¼ ³ª¸¦ °ÇÁö¼Ò¼
43:1 Hakkimi ara, ey Tanri, Savun beni vefasiz ulusa karsi, Kurtar hileci, haksiz insandan.
43:2 ÁÖ´Â ³ªÀÇ ÈûÀÌ µÇ½Å Çϳª´ÔÀ̽þî´Ã ¾îÂîÇÏ¿© ³ª¸¦ ¹ö¸®¼Ì³ªÀÌ±î ³»°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ¿ø¼öÀÇ ¾ÐÁ¦·Î ÀÎÇÏ¿© ½½ÇÁ°Ô ´Ù´Ï³ªÀ̱î
43:2 Çünkü sen Tanrim, kalemsin; Neden beni reddettin? Niçin düsmanlarimin baskisi altinda Yasli gezeyim?
43:3 ÁÖÀÇ ºû°ú ÁÖÀÇ Áø¸®¸¦ º¸³»¾î ³ª¸¦ ÀεµÇÏ»ç ÁÖÀÇ ¼º»ê°ú À帷¿¡ À̸£°Ô ÇϼҼ
43:3 Gönder isigini, gerçegini, Yol göstersinler bana, Senin kutsal dagina, konutuna götürsünler beni.
43:4 ±×·±Áï ³»°¡ Çϳª´ÔÀÇ ´Ü¿¡ ³ª¾Æ°¡ ³ªÀÇ ±Ø¶ôÀÇ Çϳª´Ô²² À̸£¸®ÀÌ´Ù Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ³»°¡ ¼ö±ÝÀ¸·Î ÁÖ¸¦ Âù¾çÇϸ®ÀÌ´Ù
43:4 O zaman Tanrinin sunagina, Nese, sevinç kaynagim Tanriya gidecegim Ve sana, ey Tanri, Tanrim benim, Lirle sükredecegim.
43:5 ³» ¿µÈ¥¾Æ ³×°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ³«¸ÁÇÏ¸ç ¾îÂîÇÏ¿© ³» ¼Ó¿¡¼ ºÒ¾ÈÇÏ¿© ÇÏ´Â°í ³Ê´Â Çϳª´ÔÀ» ¹Ù¶ó¶ó ³ª´Â ³» ¾ó±¼À» µµ¿ì½Ã´Â ³» Çϳª´ÔÀ» ¿ÀÈ÷·Á Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
43:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanri'ya umut bagla, Çünkü O'na yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrim'dir.
44:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¿ì¸® ¿Á¶ÀÇ ³¯ °ð ¿¾³¯¿¡ ÇàÇϽŠÀÏÀ» ÀúÈñ°¡ ¿ì¸®¿¡°Ô À̸£¸Å ¿ì¸® ±Í·Î µé¾ú³ªÀÌ´Ù
44:1 Ey Tanri, kulaklarimizla duyduk, Atalarimiz anlatti bize, Neler yaptigini onlarin gününde, eski günlerde.
44:2 ÁÖ²²¼ ÁÖÀÇ ¼ÕÀ¸·Î ¿¹æÀ» ÂÑÀ¸½Ã°í ¿Á¶¸¦ ½ÉÀ¸½Ã¸ç ÁÖ²²¼ ¹ÎÁ·µéÀº ±«·Ó°Ô ÇÏ½Ã°í ¿Á¶´Â ¹ø¼ºÄÉ Çϼ̳ªÀÌ´Ù
44:2 Elinle uluslari kovdun, Ama atalarimiza yer verdin; Halklari kirdin, Ama atalarimizin yayilmasini sagladin.
44:3 ÀúÈñ°¡ ÀÚ±â Ä®·Î ¶¥À» ¾ò¾î Â÷ÁöÇÔÀÌ ¾Æ´Ï¿ä ÀúÈñ ÆÈÀÌ ÀúÈñ¸¦ ±¸¿øÇÔµµ ¾Æ´Ï¶ó ¿ÀÁ÷ ÁÖÀÇ ¿À¸¥¼Õ°ú ÆÈ°ú ¾ó±¼ÀÇ ºûÀ¸·Î ÇϼÌÀ¸´Ï ÁÖ²²¼ ÀúÈñ¸¦ ±â»µÇϽŠ¿¬°í´ÏÀÌ´Ù
44:3 Onlar ülkeyi kiliçla kazanmadilar, Kendi bilekleriyle zafere ulasmadilar. Senin sag elin, bilegin, yüzünün isigi sayesinde oldu bu; Çünkü sen onlari sevdin.
44:4 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ´Â ³ªÀÇ ¿ÕÀÌ½Ã´Ï ¾ß°ö¿¡°Ô ±¸¿øÀ» º£Çª¼Ò¼
44:4 Ey Tanri, kralim sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansin!
44:5 ¿ì¸®°¡ ÁÖ¸¦ ÀÇÁöÇÏ¿© ¿ì¸® ´ëÀûÀ» ´©¸£°í ¿ì¸®¸¦ Ä¡·Á ÀϾ´Â ÀÚ¸¦ ÁÖÀÇ À̸§À¸·Î ¹âÀ¸¸®ÀÌ´Ù
44:5 Senin sayende düsmanlarimizi püskürtecegiz, Senin adinla karsitlarimizi ezecegiz.
44:6 ³ª´Â ³» È°À» ÀÇÁöÇÏÁö ¾Æ´ÏÇÒ °ÍÀÌ¶ó ³» Ä®µµ ³ª¸¦ ±¸¿øÄ¡ ¸øÇϸ®ÀÌ´Ù
44:6 Çünkü ben yayima güvenmem, Kilicim da beni kurtarmaz;
44:7 ¿ÀÁ÷ ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ¿ì¸® ´ëÀû¿¡°Ô¼ ±¸¿øÇÏ½Ã°í ¿ì¸®¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ·Î ¼öÄ¡¸¦ ´çÄÉ Çϼ̳ªÀÌ´Ù
44:7 Ancak sensin bizi düsmanlarimizdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca bogan.
44:8 ¿ì¸®°¡ Á¾ÀÏ Çϳª´ÔÀ¸·Î ÀÚ¶ûÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù ¿ì¸®°¡ Çϳª´ÔÀÇ À̸§À» ¿µ¿µÈ÷ °¨»çÇϸ®ÀÌ´Ù
44:8 Her gün Tanriyla övünür, Sonsuza dek adina sükran sunariz. |iSela
44:9 ¡Û ±×·¯³ª ÀÌÁ¦´Â ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ¹ö·Á ¿åÀ» ´çÄÉ ÇÏ½Ã°í ¿ì¸® ±º´ë¿Í ÇÔ²² ³ª¾Æ°¡Áö ¾Æ´ÏÇϽóªÀÌ´Ù
44:9 Ne var ki, reddettin bizi, asagiladin, Artik ordularimizla savasa çikmiyorsun.
44:10 ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ´ëÀû¿¡°Ô¼ µ¹¾Æ¼°Ô ÇÏ½Ã´Ï ¿ì¸®¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ°¡ Àڱ⸦ À§ÇÏ¿© Å»ÃëÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
44:10 Düsman karsisinda bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
44:11 ÁÖ²²¼ ¿ì¸®·Î ¸ÔÈú ¾ç °°°Ô ÇÏ½Ã°í ¿¹æ Áß¿¡ ÈðÀ¸¼Ì³ªÀÌ´Ù
44:11 Kasaplik koyuna çevirdin bizi, Uluslarin arasina dagittin.
44:12 ÁÖ²²¼ ÁÖÀÇ ¹é¼ºÀ» ¹«·á·Î ÆĽÉÀÌ¿© ÀúÈñ °ªÀ¸·Î ÀÌÀÍÀ» ¾òÁö ¸øÇϼ̳ªÀÌ´Ù
44:12 Yok pahasina sattin halkini, Üstelik satistan hiçbir sey kazanmadan.
44:13 ÁÖ²²¼ ¿ì¸®·Î ÀÌ¿ô¿¡°Ô ¿åÀ» ´çÄÉ ÇÏ½Ã´Ï µÑ·¯ ÀÖ´Â ÀÚ°¡ Á¶¼ÒÇÏ°í Á¶·ÕÇϳªÀÌ´Ù
44:13 Bizi komsularimizin yüzkarasi, Çevremizdekilerin eglencesi, alay konusu ettin.
44:14 ÁÖ²²¼ ¿ì¸®·Î ¿¹æ Áß¿¡ ¸»°Å¸®°¡ µÇ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¹ÎÁ· Áß¿¡¼ ¸Ó¸® ÈçµêÀ» ´çÄÉ Çϼ̳ªÀÌ´Ù
44:14 Uluslarin diline düsürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
44:15 ³ªÀÇ ´É¿åÀÌ Á¾ÀÏ ³» ¾Õ¿¡ ÀÖÀ¸¸ç ¼öÄ¡°¡ ³» ¾ó±¼À» µ¤¾úÀ¸´Ï
44:15 Rezilligim gün boyu karsimda, Utancimdan yerin dibine geçtim
44:16 ³ª¸¦ ºñ¹æÇÏ°í ÈÄ¿åÇÏ´Â ¼Ò¸®¸¦ ÀÎÇÔÀÌ¿ä ³ªÀÇ ¿ø¼ö¿Í º¸¼öÀÚÀÇ ¿¬°í´ÏÀÌ´Ù
44:16 Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düsman karsisinda.
44:17 ÀÌ ¸ðµç ÀÏÀÌ ¿ì¸®¿¡°Ô ÀÓÇÏ¿´À¸³ª ¿ì¸®°¡ ÁÖ¸¦ ÀØÁö ¾Æ´ÏÇϸç ÁÖÀÇ ¾ð¾àÀ» ¾î±âÁö ¾Æ´ÏÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
44:17 Bütün bunlar basimiza geldi, Yine de seni unutmadik, Antlasmana ihanet etmedik,
44:18 ¿ì¸® ¸¶À½ÀÌ ÅðÃàÁö ¾Æ´ÏÇÏ°í ¿ì¸® °ÉÀ½µµ ÁÖÀÇ ±æÀ» ¶°³ªÁö ¾Æ´ÏÇÏ¿´À¸³ª
44:18 Döneklik etmedik, Adimlarimiz senin yolundan sapmadi.
44:19 ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ½Ã¶ûÀÇ Ã³¼Ò¿¡¼ ½ÉÈ÷ »óÇØÇÏ½Ã°í ¿ì¸®¸¦ »ç¸ÁÀÇ ±×´Ã·Î µ¤À¸¼Ì³ªÀÌ´Ù
44:19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakallarin ugragi ettin, Üstümüzü koyu karanlikla örttün.
44:20 ¿ì¸®°¡ ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÇ À̸§À» Àؾî¹ö·È°Å³ª ¿ì¸® ¼ÕÀ» À̹æ½Å¿¡°Ô ÇâÇÏ¿© Æñ´õ¸é
44:20 Eger Tanrimizin adini unutsaydik, Yabanci bir ilaha ellerimizi açsaydik,
44:21 Çϳª´ÔÀÌ À̸¦ ´õµë¾î ³»Áö ¾Æ´ÏÇϼÌÀ¸¸®ÀÌ±î ´ëÀú ÁÖ´Â ¸¶À½ÀÇ ºñ¹ÐÀ» ¾Æ½Ã³ªÀÌ´Ù
44:21 Tanri bunu ortaya çikarmaz miydi? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
44:22 ¿ì¸®°¡ Á¾ÀÏ ÁÖ¸¦ À§ÇÏ¿© Á×ÀÓÀ» ´çÄÉ µÇ¸ç µµ»ìÇÒ ¾ç °°ÀÌ ¿©±èÀ» ¹Þ¾Ò³ªÀÌ´Ù
44:22 Senin ugruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplik koyun sayiliyoruz.
44:23 ÁÖ¿© ±ú¼Ò¼ ¾îÂîÇÏ¿© ÁÖ¹«½Ã³ªÀ̱î ÀϾ½Ã°í ¿ì¸®¸¦ ¿µ¿µÈ÷ ¹ö¸®Áö ¸¶¼Ò¼
44:23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
44:24 ¾îÂîÇÏ¿© ÁÖÀÇ ¾ó±¼À» °¡¸®¿ì½Ã°í ¿ì¸® °í³°ú ¾ÐÁ¦¸¦ ÀØÀ¸½Ã³ªÀ̱î
44:24 Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskiyi unutuyorsun?
44:25 ¿ì¸® ¿µÈ¥Àº ÁøÅä¿¡ ±¸Çª¸®°í ¿ì¸® ¸öÀº ¶¥¿¡ ºÙ¾ú³ªÀÌ´Ù
44:25 Çünkü yere serildik, Bedenimiz topraga yapisti.
44:26 ÀϾ ¿ì¸®¸¦ µµ¿ì¼Ò¼ ÁÖÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀ» ÀÎÇÏ¿© ¿ì¸®¸¦ ±¸¼ÓÇϼҼ
44:26 Kalk, yardim et bize! Kurtar bizi sevgin ugruna!
45:1 ³» ¸¶À½¿¡¼ ÁÁÀº ¸»ÀÌ ³ÑÃÄ ¿Õ¿¡ ´ëÇÏ¿© ÁöÀº °ÍÀ» ¸»Çϸ®´Ï ³» Çô´Â ÇÊ°´ÀÇ º×°ú °°µµ´Ù
45:1 Yüregimden güzel sözler tasiyor, Kral için söylüyorum siirlerimi, Dilim usta bir yazarin kalemi gibi olsun.
45:2 ¿ÕÀº Àλýº¸´Ù ¾Æ¸§´Ù¿ö ÀºÇý¸¦ ÀÔ¼ú¿¡ ¸Ó±ÝÀ¸´Ï ±×·¯¹Ç·Î Çϳª´ÔÀÌ ¿Õ¿¡°Ô ¿µ¿µÈ÷ º¹À» Áֽõµ´Ù
45:2 Sen insanlarin en güzelisin, Lütuf saçilmis dudaklarina. Çünkü Tanri seni sonsuza dek kutsamis.
45:3 ´ÉÇÑ ÀÚ¿© Ä®À» Ç㸮¿¡ Â÷°í ¿ÕÀÇ ¿µÈ¿Í À§¾öÀ» ÀÔÀ¸¼Ò¼
45:3 Ey yigit savasçi, kusan kilicini beline, Görkemine, yüceligine bürün.
45:4 ¿ÕÀº Áø¸®¿Í ¿ÂÀ¯¿Í °øÀǸ¦ À§ÇÏ¿© À§¾ö ÀÖ°Ô Å¸°í ½ÂÀüÇϼҼ ¿ÕÀÇ ¿À¸¥¼ÕÀÌ ¿Õ¿¡°Ô µÎ·Á¿î ÀÏÀ» °¡¸£Ä¡¸®ÀÌ´Ù
45:4 At sirtinda görkeminle, zaferle ilerle, Gerçek ve adalet ugruna Sag elin korkunç isler göstersin. ‹‹Gerçek ve alçakgönüllülük, adalet ugruna››.
45:5 ¿ÕÀÇ »ìÀÌ ³¯Ä«·Î¿ö ¿ÕÀÇ ¿ø¼öÀÇ ¿°ÅëÀ» ¶ÕÀ¸´Ï ¸¸¹ÎÀÌ ¿ÕÀÇ ¾Õ¿¡ ¾þµå·¯Áö´Âµµ´Ù
45:5 Oklarin sivridir, Kral düsmanlarinin yüregine saplanir, Halklar ayaklarinin altina serilir.
45:6 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ º¸Á°¡ ¿µ¿µÇϸç ÁÖÀÇ ³ª¶óÀÇ È¦Àº °øÆòÇÑ È¦ÀÌ´ÏÀÌ´Ù
45:6 Ey Tanri, tahtin sonsuzluklar boyunca kalicidirfö, Kralliginin asasi adalet asasidir. da ‹‹Tanrinin sana armagan ettigi krallik sonsuzluklar boyunca kalicidir››.
45:7 ¿ÕÀÌ Á¤ÀǸ¦ »ç¶ûÇÏ°í ¾ÇÀ» ¹Ì¿öÇÏ½Ã´Ï ±×·¯¹Ç·Î Çϳª´Ô °ð ¿ÕÀÇ Çϳª´ÔÀÌ Áñ°Å¿òÀÇ ±â¸§À¸·Î ¿Õ¿¡°Ô ºÎ¾î ¿ÕÀÇ µ¿·ùº¸´Ù ½ÂÇÏ°Ô Çϼ̳ªÀÌ´Ù
45:7 Dogrulugu sever, kötülükten nefret edersin. Bunun için Tanri, senin Tanrin, Seni sevinç yagiyla Arkadaslarindan daha çok meshetti.
45:8 ¿ÕÀÇ ¸ðµç ¿ÊÀº ¸ô¾à°ú ħÇâ°ú À°°èÀÇ Çâ±â°¡ ÀÖÀ¸¸ç »ó¾Æ±Ã¿¡¼ ³ª¿À´Â Çö¾ÇÀº ¿ÕÀ» Áñ°Ì°Ô Çϵµ´Ù
45:8 Giysilerinin tümü mür, öd, tarçin kokuyor; Fildisi saraylardan gelen çalgi sesleri seni eglendiriyor!
45:9 ¿ÕÀÇ ±Íºñ Áß¿¡´Â ¿¿ÕÀÇ µþÀÌ ÀÖÀ¸¸ç ¿ÕÈÄ´Â ¿ÀºôÀÇ ±ÝÀ¸·Î ²Ù¹Ì°í ¿ÕÀÇ ¿ìÆí¿¡ ¼µµ´Ù
45:9 Kral kizlari senin saygin kadinlarin arasinda, Kraliçe, Ofir altinlari içinde senin saginda duruyor.
45:10 µþÀÌ¿© µè°í »ý°¢ÇÏ°í ±Í¸¦ ±â¿ïÀÏÁö¾î´Ù ³× ¹é¼º°ú ¾Æºñ ÁýÀ» ÀØ¾î ¹ö¸± Áö¾î´Ù
45:10 Dinle, ey kral kizi, bak, kulak ver, Halkini, baba evini unut.
45:11 ±×·¯ÇÏ¸é ¿ÕÀÌ ³ÊÀÇ ¾Æ¸§´Ù¿òÀ» »ç¸ðÇϽÇÁö¶ó Àú´Â ³ÊÀÇ ÁÖ½Ã´Ï ³Ê´Â Àú¸¦ °æ¹èÇÒÁö¾î´Ù
45:11 Kral senin güzelligine vuruldu, Efendin oldugu için önünde egil.
45:12 µÎ·ÎÀÇ µþÀÌ ¿¹¹°À» µå¸®°í ¹é¼º Áß ºÎÇÑ ÀÚµµ ³× ÀºÇý¸¦ ±¸Çϸ®·Î´Ù
45:12 Sur halki armagan getirecek, Halkin zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.
45:13 ¿ÕÀÇ µþÀÌ ±ÃÁß¿¡¼ ¸ðµç ¿µÈ¸¦ ´©¸®´Ï ±× ¿ÊÀº ±ÝÀ¸·Î ¼ö ³õ¾Òµµ´Ù
45:13 Kral kizi odasinda isil isil parildiyor, Giysisi altinla dokunmus.
45:14 ¼ö ³õÀº ¿ÊÀ» ÀÔÀº Àú°¡ ¿Õ²²·Î ÀεµÇÔÀ» ¹ÞÀ¸¸ç ½ÃÁ¾ÇÏ´Â µ¿¹« ó³àµéµµ ¿Õ²²·Î À̲ø·Á °¥ °ÍÀ̶ó
45:14 Islemeli giysiler içinde kralin önüne çikarilacak, Arkadaslari, ona eslik eden kizlar sana getirilecek.
45:15 ÀúÈñ°¡ ±â»Ý°ú Áñ°Å¿òÀ¸·Î ÀεµÇÔÀ» ¹Þ°í ¿Õ±Ã¿¡ µé¾î°¡¸®·Î´Ù
45:15 Sevinç ve coskuyla götürülecek, Kralin sarayina girecekler.
45:16 ¿ÕÀÇ ¾ÆµéµéÀÌ ¿ÕÀÇ ¿Á¶¸¦ °è½ÂÇÒ °ÍÀ̶ó ¿ÕÀÌ ÀúÈñ·Î ¿Â ¼¼°èÀÇ ±º¿ÕÀ» »ïÀ¸¸®·Î´Ù
45:16 Atalarinin yerini ogullarin alacak, Onlari önder yapacaksin bütün ülkeye.
45:17 ³»°¡ ¿ÕÀÇ À̸§À» ¸¸¼¼¿¡ ±â¾ïÄÉ Çϸ®´Ï ±×·¯¹Ç·Î ¸¸¹ÎÀÌ ¿ÕÀ» ¿µ¿µÈ÷ Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
45:17 Adini kusaklar boyunca yasatacagim, Böylece halklar sonsuza dek övecek seni.
46:1 Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®ÀÇ Çdzó½Ã¿ä ÈûÀÌ½Ã´Ï È¯³ Áß¿¡ ¸¸³¯ Å« µµ¿òÀ̽öó
46:1 Tanri siginagimiz ve gücümüzdür, Sikintida hep yardima hazirdir. bilinmeyen bir müzik terimi.
46:2 ±×·¯¹Ç·Î ¶¥ÀÌ º¯ÇϵçÁö »êÀÌ Èçµé·Á ¹Ù´Ù °¡¿îµ¥ ºüÁöµçÁö
46:2 Bu yüzden korkmayiz yeryüzü altüst olsa, Daglar denizlerin bagrina devrilse,
46:3 ¹Ù´å¹°ÀÌ Èä¿ëÇÏ°í ¶Ù³îµçÁö ±×°ÍÀÌ ³ÑħÀ¸·Î »êÀÌ ¿äµ¿ÇÒÁö¶óµµ ¿ì¸®´Â µÎ·Á¿ö ¾Æ´ÏÇϸ®·Î´Ù
46:3 Sular kükreyip köpürse, Kabaran deniz daglari titretse bile. |iSela
46:4 ¡Û ÇÑ ½Ã³»°¡ ÀÖ¾î ³ª´µ¾î Èê·¯ Çϳª´ÔÀÇ ¼º °ð Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Å ÀÚÀÇ À帷ÀÇ ¼º¼Ò¸¦ ±â»Ú°Ô Çϵµ´Ù
46:4 Bir irmak var ki, sulari sevinç getirir Tanri kentine, Yüceler Yücesinin kutsal konutuna.
46:5 Çϳª´ÔÀÌ ±× ¼ºÁß¿¡ °ÅÇϽøŠ¼ºÀÌ ¿äµ¿Ä¡ ¾Æ´ÏÇÒ °ÍÀ̶ó »õº®¿¡ Çϳª´ÔÀÌ µµ¿ì½Ã¸®·Î´Ù
46:5 Tanri onun ortasindadir, Sarsilmaz o kent. Gün dogarken Tanri ona yardim eder.
46:6 À̹æÀÌ ÈÍÈÇÏ¸ç ¿Õ±¹ÀÌ µ¿ÇÏ¿´´õ´Ï Àú°¡ ¼Ò¸®¸¦ ¹ßÇϽøŠ¶¥ÀÌ ³ì¾Òµµ´Ù
46:6 Uluslar kükrüyor, kralliklar sarsiliyor, Tanri gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.
46:7 ¸¸±ºÀÇ ¿©È£¿Í²²¼ ¿ì¸®¿Í ÇÔ²² ÇÏ½Ã´Ï ¾ß°öÀÇ Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®ÀÇ Çdzó½Ã·Î´Ù
46:7 Her Seye Egemen RAB bizimledir, Yakupun Tanrisi kalemizdir. |iSela
46:8 ¿Í¼ ¿©È£¿ÍÀÇ ÇàÀûÀ» º¼Áö¾î´Ù ¶¥À» Ȳ¹«ÄÉ Çϼ̵µ´Ù
46:8 Gelin, görün RABbin yaptiklarini, Yeryüzüne getirdigi yikimlari.
46:9 Àú°¡ ¶¥ ³¡±îÁö ÀüÀïÀ» ½¬°Ô ÇϽÉÀÌ¿© È°À» ²ª°í âÀ» ²÷À¸¸ç ¼ö·¹¸¦ ºÒ»ç¸£½Ã´Âµµ´Ù
46:9 Savaslari durdurur yeryüzünün dört bucaginda, Yaylari kirar, mizraklari parçalar, Kalkanlari yakar.
46:10 À̸£½Ã±â¸¦ ³ÊÈñ´Â °¡¸¸È÷ ÀÖ¾î ³»°¡ Çϳª´Ô µÊÀ» ¾ËÁö¾î´Ù ³»°¡ ¿¹æ°ú ¼¼°è Áß¿¡¼ ³ôÀÓÀ» ¹ÞÀ¸¸®¶ó ÇϽõµ´Ù
46:10 ‹‹Sakin olun, bilin ki, Tanri benim! Uluslar arasinda yücelecegim, Yeryüzünde yücelecegim!››
46:11 ¸¸±ºÀÇ ¿©È£¿Í²²¼ ¿ì¸®¿Í ÇÔ²² ÇÏ½Ã´Ï ¾ß°öÀÇ Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®ÀÇ Çdzó½Ã·Î´Ù
46:11 Her Seye Egemen RAB bizimledir, Yakup'un Tanrisi kalemizdir. |iSela
47:1 ³ÊÈñ ¸¸¹Îµé¾Æ ¼Õ¹Ù´ÚÀ» Ä¡°í Áñ°Å¿î ¼Ò¸®·Î Çϳª´Ô²² ¿ÜÄ¥Áö¾î´Ù
47:1 Ey bütün uluslar, el çirpin! Sevinç çigliklari atin Tanrinin onuruna!
47:2 ÁöÁ¸ÇϽŠ¿©È£¿Í´Â ¾öÀ§ÇÏ½Ã°í ¿Â ¶¥¿¡ Å« ÀÓ±ºÀÌ µÇ½ÉÀ̷δÙ
47:2 Ne müthistir yüce RAB, Bütün dünyanin ulu Krali.
47:3 ¿©È£¿Í²²¼ ¸¸¹ÎÀ» ¿ì¸®¿¡°Ô, ¿¹æÀ» ¿ì¸® ¹ß ¾Æ·¡ º¹Á¾ÄÉ ÇϽøç
47:3 Halklari altimiza, Uluslari ayaklarimizin dibine serer.
47:4 ¿ì¸®¸¦ À§ÇÏ¿© ±â¾÷À» ÅÃÇϽóª´Ï °ð »ç¶ûÇϽŠ¾ß°öÀÇ ¿µÈ·Î´Ù
47:4 Sevdigi Yakupun gururu olan mirasimizi O seçti bizim için. |iSela
47:5 Çϳª´ÔÀÌ Áñ°ÅÀÌ ºÎ¸£´Â Áß¿¡ ¿Ã¶ó°¡½ÉÀÌ¿© ¿©È£¿Í²²¼ ³ªÆÈ ¼Ò¸® Áß¿¡ ¿Ã¶ó°¡½Ãµµ´Ù
47:5 RAB Tanri sevinç çigliklari, Boru sesleri arasinda yükseldi.
47:6 Âù¾çÇ϶ó Çϳª´ÔÀ» Âù¾çÇ϶ó Âù¾çÇ϶ó ¿ì¸® ¿ÕÀ» Âù¾çÇ϶ó
47:6 Ezgiler sunun Tanriya, ezgiler; Ezgiler sunun Kralimiza, ezgiler!
47:7 Çϳª´ÔÀº ¿Â ¶¥¿¡ ¿ÕÀ̽ÉÀ̶ó ÁöÇýÀÇ ½Ã·Î Âù¾çÇÒÁö¾î´Ù
47:7 Çünkü Tanri bütün dünyanin kralidir, Maskil sunun! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik siir›› anlamina gelebilir.
47:8 Çϳª´ÔÀÌ ¿¹æÀ» Ä¡¸®ÇϽøç Çϳª´ÔÀÌ ±× °Å·èÇÑ º¸Á¿¡ ¾ÉÀ¸¼Ìµµ´Ù
47:8 Tanri kutsal tahtina oturmus, Krallik eder uluslara.
47:9 ¿¹æÀÇ ¹æ¹éµéÀÌ ¸ðÀÓÀÌ¿© ¾Æºê¶óÇÔÀÇ Çϳª´ÔÀÇ ¹é¼ºÀÌ µÇµµ´Ù ¼¼»óÀÇ ¸ðµç ¹æÆд ¿©È£¿ÍÀÇ °ÍÀÓÀÌ¿© Àú´Â ÁöÁ¸ÇϽõµ´Ù
47:9 Uluslarin önderleri Ibrahim'in Tanrisi'nin halkiyla bir araya gelmis; Çünkü Tanri'ya aittir yeryüzü krallari. O çok yücedir.
48:1 ¿©È£¿Í´Â ±¤´ëÇÏ½Ã´Ï ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÇ ¼º °Å·èÇÑ »ê¿¡¼ ±ØÁøÈ÷ Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
48:1 RAB büyüktür ve yalniz O övülmeye deger Tanrimizin kentinde, kutsal daginda.
48:2 ÅÍ°¡ ³ô°í ¾Æ¸§´Ù¿ö ¿Â ¼¼°è°¡ Áñ°Å¿öÇÔÀÌ¿© Å« ¿ÕÀÇ ¼º °ð ºÏ¹æ¿¡ ÀÖ´Â ½Ã¿Â »êÀÌ ±×·¯Çϵµ´Ù
48:2 Yükselir zarafetle, Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dagi, Safonunfs dorugu, ulu Kralin kenti.
48:3 Çϳª´ÔÀÌ ±× ¿©·¯ ±ÃÁß¿¡¼ Àڱ⸦ Çdzó·Î ¾Ë¸®¼Ìµµ´Ù
48:3 Tanri onun kalelerinde Saglam kule olarak gösterdi kendini.
48:4 ¿¿ÕÀÌ ¸ð¿© ÇÔ²² Áö³µÀ½ÀÌ¿©
48:4 Krallar toplandi, Birlikte Siyonun üzerine yürüdüler.
48:5 ÀúÈñ°¡ º¸°í ³î¶ó°í µÎ·Á¿ö »¡¸® °¬µµ´Ù
48:5 Ama onu görünce saskina döndüler, Dehsete düsüp kaçtilar.
48:6 °Å±â¼ ¶³¸²ÀÌ ÀúÈñ¸¦ ÀâÀ¸´Ï °íÅëÀÌ ÇØ»êÇÏ´Â ¿©ÀÎ °°µµ´Ù
48:6 Dogum sancisi tutan kadin gibi, Bir titreme aldi onlari orada.
48:7 ÁÖ²²¼ µ¿Ç³À¸·Î ´Ù½Ã½ºÀÇ ¹è¸¦ ±ú¶ß¸®½Ãµµ´Ù
48:7 Dogu rüzgarinin parçaladigi ticaret gemileri gibi Yok ettin onlari.
48:8 ¿ì¸®°¡ µéÀº ´ë·Î ¸¸±ºÀÇ ¿©È£¿ÍÀÇ ¼º, ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÇ ¼º¿¡¼ º¸¾Ò³ª´Ï Çϳª´ÔÀÌ À̸¦ ¿µ¿µÈ÷ °ß°íÄÉ ÇϽø®·Î´Ù
48:8 Her Seye Egemen RABbin kentinde, Tanrimizin kentinde, Nasil duyduksa, öyle gördük. Tanri onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. |iSela
48:9 Çϳª´ÔÀÌ¿© ¿ì¸®°¡ ÁÖÀÇ Àü °¡¿îµ¥¼ ÁÖÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀ» »ý°¢ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
48:9 Ey Tanri, tapinaginda, Ne kadar vefali oldugunu düsünüyoruz.
48:10 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ À̸§°ú °°ÀÌ Âù¼Ûµµ ¶¥ ³¡±îÁö ¹ÌÃÆÀ¸¸ç ÁÖÀÇ ¿À¸¥¼Õ¿¡´Â Á¤ÀÇ°¡ Ã游ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
48:10 Adin gibi, ey Tanri, övgün de Dünyanin dört bucagina variyor. Sag elin zafer dolu.
48:11 ÁÖÀÇ ÆÇ´ÜÀ» ÀÎÇÏ¿© ½Ã¿Â »êÀº ±â»µÇÏ°í À¯´ÙÀÇ µþµéÀº Áñ°Å¿öÇÒÁö¾î´Ù
48:11 Sevinsin Siyon Dagi, Cossun Yahuda beldeleri Senin yargilarinla!
48:12 ³ÊÈñ´Â ½Ã¿ÂÀ» Æí´äÇÏ°í ±×°ÍÀ» ¼øÇàÇÏ¸ç ±× ¸Á´ëµéÀ» °è¼öÇ϶ó
48:12 Siyonun çevresini gezip dolanin, Kulelerini sayin,
48:13 ±× ¼ºº®À» ÀÚ¼¼È÷ º¸°í ±× ±ÃÀüÀ» »ìÆì¼ ÈÄ´ë¿¡ ÀüÇ϶ó
48:13 Surlarina dikkatle bakin, Kalelerini yoklayin ki, Gelecek kusaga anlatasiniz:
48:14 ÀÌ Çϳª´ÔÀº ¿µ¿µÈ÷ ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÌ½Ã´Ï ¿ì¸®¸¦ Á×À» ¶§±îÁö ÀεµÇϽø®·Î´Ù
48:14 Bu Tanri sonsuza dek bizim Tanrimiz olacak, Bize hep yol gösterecektir.
49:1 ¸¸¹Îµé¾Æ À̸¦ µéÀ¸¶ó ¼¼»óÀÇ °Å¹Îµé¾Æ ±Í¸¦ ±â¿ïÀ̶ó
49:1 Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yasayanlar,
49:2 ±Íõ ºóºÎ¸¦ ¹°·ÐÇÏ°í ´Ù µéÀ»Áö¾î´Ù
49:2 Halk çocuklari, bey çocuklari, Zenginler, yoksullar!
49:3 ³» ÀÔÀº ÁöÇý¸¦ ¸»ÇÏ°Ú°í ³» ¸¶À½Àº ¸íöÀ» ¹¬»óÇϸ®·Î´Ù
49:3 Bilgelik dökülecek agzimdan, Anlayis saglayacak içimdeki düsünceler,
49:4 ³»°¡ ºñÀ¯¿¡ ³» ±Í¸¦ ±â¿ïÀÌ°í ¼ö±ÝÀ¸·Î ³ªÀÇ ¿À¹¦ÇÑ ¸»À» Ç®¸®·Î´Ù
49:4 Kulak verecegim özdeyislere, Lirle yorumlayacagim bilmecemi.
49:5 Á˾ÇÀÌ ³ª¸¦ µû¶ó ¿¡¿ì´Â ȯ³ÀÇ ³¯¿¡ ³»°¡ ¾îÂî µÎ·Á¿öÇÏ·ª
49:5 Niçin korkayim kötü günlerde Niyeti bozuk düsmanlarim çevremi sarinca?
49:6 ÀÚ±âÀÇ Àç¹°À» ÀÇÁöÇÏ°í dzºÎÇÔÀ¸·Î ÀÚ±àÇÏ´Â ÀÚ´Â
49:6 Onlar varliklarina güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.
49:7 ¾Æ¹«µµ °áÄÚ ±× ÇüÁ¦¸¦ ±¸¼ÓÇÏÁö ¸øÇϸç Àú¸¦ À§ÇÏ¿© Çϳª´Ô²² ¼ÓÀüÀ» ¹ÙÄ¡Áöµµ ¸øÇÒ °ÍÀº
49:7 Kimse kimsenin hayatinin bedelini ödeyemez, Tanriya fidye veremez.
49:8 ÀúÈñ »ý¸íÀÇ ±¸¼ÓÀÌ ³Ê¹« ±ÍÇÏ¸ç ¿µ¿µÈ÷ ¸øÇÒ °ÍÀÓÀ̶ó
49:8 Çünkü hayatin fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.
49:9 Àú·Î ¿µÁ¸ÇÏ¿© ½âÀ½À» º¸Áö ¾Ê°Ô ¸øÇϸ®´Ï
49:9 Böyle olmasa, Sonsuza dek yasar insan, Mezar yüzü görmez.
49:10 Àú°¡ º¸¸®·Î´Ù ÁöÇýÀÖ´Â ÀÚµµ Á×°í ¿ìÁØÇÏ°í ¹«ÁöÇÑ ÀÚµµ °°ÀÌ ¸ÁÇÏ°í ÀúÈñÀÇ Àç¹°À» ŸÀο¡°Ô ³¢Ä¡´Âµµ´Ù
49:10 Kuskusuz herkes biliyor bilgelerin öldügünü, Aptallarla budalalarin yok oldugunu. Mallarini baskalarina birakiyorlar.
49:11 ÀúÈñÀÇ ¼Ó »ý°¢¿¡ ±× ÁýÀÌ ¿µ¿µÈ÷ ÀÖ°í ±× °Åó°¡ ´ë´ë¿¡ ¹ÌÄ¡¸®¶ó ÇÏ¿© ±× ÀüÁö¸¦ ÀÚ±â À̸§À¸·Î ĪÇϵµ´Ù
49:11 Mezarlari, sonsuza dek evleri, Kusaklar boyu konutlari olacak, Topraklarina kendi adlarini verseler bile. evleri, kusaklar boyu konutlari olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düsünüyorlar››.
49:12 »ç¶÷Àº Á¸±ÍÇϳª À屸ġ ¸øÇÔÀÌ¿© ¸ê¸ÁÇÏ´Â Áü½Â °°µµ´Ù
49:12 Bütün gösterisine karsin geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
49:13 ¡Û ÀúÈñÀÇ ÀÌ ÇàÀ§´Â ÀúÈñÀÇ ¿ì¸ÅÇÔÀ̳ª Èļ¼ »ç¶÷Àº ¿ÀÈ÷·Á ÀúÈñ ¸»À» ĪÂùÇϸ®·Î´Ù
49:13 Budalalarin yolu, Onlarin sözünü onaylayanlarin sonu budur. |iSela
49:14 ¾ç °°ÀÌ ÀúÈñ¸¦ À½ºÎ¿¡ µÎ±â·Î ÀÛÁ¤µÇ¾úÀ¸´Ï »ç¸ÁÀÌ ÀúÈñ ¸ñÀÚÀÇ °ÍÀ̶ó Á¤Á÷ÇÑ ÀÚ°¡ ¾Æħ¿¡ ÀúÈñ¸¦ ´Ù½º¸®¸®´Ï ÀúÈñ ¾Æ¸§´Ù¿òÀÌ À½ºÎ¿¡¼ ¼Ò¸êÇÏ¿© ±× °ÅóÁ¶Â÷ ¾ø¾îÁö·Á´Ï¿Í
49:14 Sürü gibi ölüler diyarina sürülecekler, Ölüm güdecek onlari. Tan agarinca dogrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyari onlara konut olacak.
49:15 Çϳª´ÔÀº ³ª¸¦ ¿µÁ¢ÇϽø®´Ï ÀÌ·¯¹Ç·Î ³» ¿µÈ¥À» À½ºÎÀÇ ±Ç¼¼¿¡¼ ±¸¼ÓÇϽø®·Î´Ù
49:15 Ama Tanri beni Ölüler diyarinin pençesinden kurtaracak Ve yanina alacak. |iSela
49:16 »ç¶÷ÀÌ Ä¡ºÎÇÏ¿© ±× Áý ¿µ±¤ÀÌ ´õÇÒ ¶§¿¡ ³Ê´Â µÎ·Á¿ö ¸»Áö¾î´Ù
49:16 Korkma biri zenginlesirse, Evinin görkemi artarsa.
49:17 Àú°¡ Á×À¸¸Å °¡Á®°¡´Â °ÍÀÌ ¾ø°í ±× ¿µ±¤ÀÌ Àú¸¦ µû¶ó ³»·Á°¡Áö ¸øÇÔÀ̷δÙ
49:17 Çünkü ölünce hiçbir sey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.
49:18 Àú°¡ ºñ·Ï »ý½Ã¿¡ Àڱ⸦ ÃàÇÏÇÏ¸ç ½º½º·Î ÁÁ°Ô ÇÔÀ¸·Î »ç¶÷µé¿¡°Ô ĪÂùÀ» ¹ÞÀ»Áö¶óµµ
49:18 Yasarken kendini mutlu saysa bile, Basarili olunca övülse bile.
49:19 ±× ¿ª´ëÀÇ ¿Á¶¿¡°Ô·Î µ¹¾Æ°¡¸®´Ï ¿µ¿µÈ÷ ºûÀ» º¸Áö ¸øÇϸ®·Î´Ù
49:19 Atalarinin kusagina katilacak, Onlar ki asla isik yüzü görmeyecekler.
49:20 Á¸±Í¿¡ óÇϳª ±ú´ÝÁö ¸øÇÏ´Â »ç¶÷Àº ¸ê¸ÁÇÏ´Â Áü½Â °°µµ´Ù
49:20 Bütün gösterisine karsin anlayissizdir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
50:1 Àü´ÉÇϽŠÀÚ Çϳª´Ô ¿©È£¿Í²²¼ ¸»¾¸ÇÏ»ç ÇØ µ¸´Â µ¥¼ºÎÅÍ Áö´Â µ¥±îÁö ¼¼»óÀ» ºÎ¸£¼Ìµµ´Ù
50:1 Güçlü olan Tanri, RAB konusuyor; Günesin dogdugu yerden battigi yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
50:2 ¿ÂÀüÈ÷ ¾Æ¸§´Ù¿î ½Ã¿Â¿¡¼ Çϳª´ÔÀÌ ºûÀ» ¹ßÇϼ̵µ´Ù
50:2 Güzelligin dorugu Siyondan Parildiyor Tanri.
50:3 ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÌ ÀÓÇÏ»ç ÀáÀáÄ¡ ¾Æ´ÏÇÏ½Ã´Ï ±× ¾Õ¿¡´Â ºÒÀÌ »ïÅ°°í ±× »ç¹æ¿¡´Â ±¤Ç³ÀÌ ºÒ¸®·Î´Ù
50:3 Tanrimiz geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ates her seyi kül ediyor, Çevresinde siddetli bir firtina esiyor.
50:4 Çϳª´ÔÀÌ ±× ¹é¼ºÀ» ÆÇ´ÜÇϽ÷Á°í À Çϴðú ¾Æ·¡ ¶¥¿¡ ¹ÝÆ÷ÇÏ¿©
50:4 Halkini yargilamak için Yere göge sesleniyor:
50:5 À̸£½ÃµÇ ³ªÀÇ ¼ºµµ¸¦ ³× ¾Õ¿¡ ¸ðÀ¸¶ó °ð Á¦»ç·Î ³ª¿Í ¾ð¾àÇÑ Àڴ϶ó ÇϽõµ´Ù
50:5 ‹‹Toplayin önüme sadik kullarimi, Kurban keserek benimle antlasma yapanlari.››
50:6 ÇÏ´ÃÀÌ ±× °øÀǸ¦ ¼±Æ÷Çϸ®´Ï Çϳª´Ô ±×´Â ½ÉÆÇÀåÀ̽ÉÀ̷δÙ
50:6 Gökler Onun dogrulugunu duyuruyor, Çünkü yargiç Tanrinin kendisidir. |iSela
50:7 ³» ¹é¼º¾Æ µéÀ»Áö¾î´Ù ³»°¡ ¸»Çϸ®¶ó À̽º¶ó¿¤¾Æ ³»°¡ ³×°Ô Áõ°ÅÇϸ®¶ó ³ª´Â Çϳª´Ô °ð ³× Çϳª´ÔÀ̷δÙ
50:7 ‹‹Ey halkim, dinle de konusayim, Ey Israil, sana karsi taniklik edeyim: Ben Tanriyim, senin Tanrinim!
50:8 ³»°¡ ³ÊÀÇ Á¦¹°À» ÀÎÇÏ¿©´Â ³Ê¸¦ Ã¥¸ÁÄ¡ ¾Æ´ÏÇϸ®´Ï ³× ¹øÁ¦°¡ Ç×»ó ³» ¾Õ¿¡ ÀÖÀ½À̷δÙ
50:8 Kurbanlarindan ötürü seni azarlamiyorum, Yakmalik sunularin sürekli önümde.
50:9 ³»°¡ ³× Áý¿¡¼ ¼ö¼Ò³ª ³× ¿ì¸®¿¡¼ ¼ö¿°¼Ò¸¦ ÃëÄ¡ ¾Æ´ÏÇϸ®´Ï
50:9 Ne evinden bir boga, Ne de agillarindan bir teke alacagim.
50:10 ÀÌ´Â »ï¸²ÀÇ Áü½Âµé°ú õ»êÀÇ »ýÃàÀÌ ´Ù ³» °ÍÀ̸ç
50:10 Çünkü bütün orman yaratiklari, Daglardaki bütün hayvanlar benimdir.
50:11 »êÀÇ »õµéµµ ³ªÀÇ ¾Æ´Â °ÍÀÌ¸ç µéÀÇ Áü½Âµµ ³» °ÍÀÓÀ̷δÙ
50:11 Daglardaki bütün kuslari korurum, Kirlardaki bütün yabanil hayvanlar benimdir.
50:12 ³»°¡ °¡·É ÁÖ·Áµµ ³×°Ô À̸£Áö ¾ÊÀ» °ÍÀº ¼¼°è¿Í °Å±â Ã游ÇÑ °ÍÀÌ ³» °ÍÀÓÀ̷δÙ
50:12 Aciksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
50:13 ³»°¡ ¼ö¼ÒÀÇ °í±â¸¦ ¸ÔÀ¸¸ç ¿°¼ÒÀÇ ÇǸ¦ ¸¶½Ã°Ú´À³Ä
50:13 Ben boga eti yer miyim? Ya da keçi kani içer miyim?
50:14 °¨»ç·Î Çϳª´Ô²² Á¦»ç¸¦ µå¸®¸ç Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Å ÀÚ¿¡°Ô ³× ¼¿øÀ» °±À¸¸ç
50:14 Tanriya sükran kurbani sun, Yüceler Yücesine adadigin adaklari yerine getir.
50:15 ȯ³ ³¯¿¡ ³ª¸¦ ºÎ¸£¶ó ³»°¡ ³Ê¸¦ °ÇÁö¸®´Ï ³×°¡ ³ª¸¦ ¿µÈ·Ó°Ô Çϸ®·Î´Ù
50:15 Sikintili gününde seslen bana, Seni kurtaririm, sen de beni yüceltirsin.
50:16 ¡Û ¾ÇÀο¡°Ô´Â Çϳª´ÔÀÌ À̸£½ÃµÇ ³×°¡ ¾îÂî ³» À²·Ê¸¦ ÀüÇÏ¸ç ³» ¾ð¾àÀ» ³× ÀÔ¿¡ µÎ´À³Ä
50:16 Ama Tanri kötüye söyle diyor: ‹‹Kurallarimi ezbere okumaya Ya da antlasmami agzina almaya ne hakkin var?
50:17 ³×°¡ ±³ÈÆÀ» ¹Ì¿öÇÏ°í ³» ¸»À» ³× µÚ·Î ´øÁö¸ç
50:17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atiyorsun.
50:18 µµÀûÀ» º»Áï ¿¬ÇÕÇÏ°í °£À½ÇÏ´Â ÀÚ¿Í µ¿·ù°¡ µÇ¸ç
50:18 Hirsiz görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
50:19 ³× ÀÔÀ» ¾Ç¿¡°Ô ÁÖ°í ³× Çô·Î ±Ë»ç¸¦ ÁöÀ¸¸ç
50:19 Agzini kötülük için kullaniyor, Dilini yalana kosuyorsun.
50:20 ¾É¾Æ¼ ³× ÇüÁ¦¸¦ °ø¹ÚÇÏ¸ç ³× ¾î¹ÌÀÇ ¾ÆµéÀ» ºñ¹æÇϴµµ´Ù
50:20 Oturup kardesine karsi konusur, Annenin ogluna kara çalarsin.
50:21 ³×°¡ ÀÌ ÀÏÀ» ÇàÇÏ¿©µµ ³»°¡ ÀáÀáÇÏ¿´´õ´Ï ³×°¡ ³ª¸¦ ³Ê¿Í °°Àº ÁÙ·Î »ý°¢ÇÏ¿´µµ´Ù ±×·¯³ª ³»°¡ ³Ê¸¦ Ã¥¸ÁÇÏ¿© ³× Á˸¦ ³× ¸ñÀü¿¡ Â÷·Ê·Î º£Ç®¸®¶ó ÇϽôµµ´Ù
50:21 Sen bunlari yaptin, ben sustum, Beni kendin gibi sandin. Seni azarliyorum, Suçlarini gözünün önüne seriyorum.
50:22 ¡Û Çϳª´ÔÀ» Àؾî¹ö¸° ³ÊÈñ¿© ÀÌÁ¦ À̸¦ »ý°¢Ç϶ó ±×·¸Áö ¾ÊÀ¸¸é ³»°¡ ³ÊÈñ¸¦ ÂõÀ¸¸®´Ï °ÇÁú ÀÚ ¾øÀ¸¸®¶ó
50:22 ‹‹Dikkate alin bunu, ey Tanriyi unutan sizler! Yoksa parçalarim sizi, kurtaran olmaz.
50:23 °¨»ç·Î Á¦»ç¸¦ µå¸®´Â ÀÚ°¡ ³ª¸¦ ¿µÈ·Ó°Ô Çϳª´Ï ±× ÇàÀ§¸¦ ¿Ç°Ô ÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô ³»°¡ Çϳª´ÔÀÇ ±¸¿øÀ» º¸À̸®¶ó
50:23 Kim sükran kurbani sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarisimi gösterecegim.››
51:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ÀÎÀÚ¸¦ ÁÀ¾Æ ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â½Ã¸ç ÁÖÀÇ ¸¹Àº ÀÚºñ¸¦ ÁÀ¾Æ ³» ÁË°ú¸¦ µµ¸»ÇϼҼ
51:1 Ey Tanri, lütfet bana, Sevgin ugruna; Sil isyanlarimi, Sinirsiz merhametin ugruna.
51:2 ³ªÀÇ Á˾ÇÀ» ¸»°²°Ô ¾Ä±â½Ã¸ç ³ªÀÇ Á˸¦ ±ú²ýÀÌ Á¦ÇϼҼ
51:2 Tümüyle yika beni suçumdan, Arit beni günahimdan.
51:3 ´ëÀú ³ª´Â ³» ÁË°ú¸¦ ¾Æ¿À´Ï ³» ÁË°¡ Ç×»ó ³» ¾Õ¿¡ ÀÖ³ªÀÌ´Ù
51:3 Çünkü biliyorum isyanlarimi, Günahim sürekli karsimda.
51:4 ³»°¡ ÁÖ²²¸¸ ¹üÁËÇÏ¿© ÁÖÀÇ ¸ñÀü¿¡ ¾ÇÀ» ÇàÇÏ¿´»ç¿À´Ï ÁÖ²²¼ ¸»¾¸ÇÏ½Ç ¶§¿¡ ÀǷοì½Ã´Ù ÇÏ°í ÆÇ´ÜÇÏ½Ç ¶§¿¡ ¼øÀüÇϽô٠Çϸ®ÀÌ´Ù
51:4 Sana karsi, yalniz sana karsi günah isledim, Senin gözünde kötü olani yaptim. Öyle ki, konusurken hakli, Yargilarken adil olasin.
51:5 ³»°¡ ÁË¾Ç Áß¿¡ Ãâ»ýÇÏ¿´À½ÀÌ¿© ¸ðÄ£ÀÌ ÁËÁß¿¡ ³ª¸¦ À×ÅÂÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
51:5 Nitekim suç içinde dogdum ben, Günah içinde annem bana hamile kaldi.
51:6 Á߽ɿ¡ Áø½ÇÇÔÀ» ÁÖ²²¼ ¿øÇϽÿÀ´Ï ³» ¼Ó¿¡ ÁöÇý¸¦ ¾Ë°Ô ÇϽø®ÀÌ´Ù
51:6 Madem sen gönülde sadakat istiyorsun, Bilgelik ögret bana yüregimin derinliklerinde.
51:7 ¿ì½½ÃÊ·Î ³ª¸¦ Á¤°áÄÉ ÇϼҼ ³»°¡ Á¤Çϸ®ÀÌ´Ù ³ª¸¦ ¾Ä±â¼Ò¼ ³»°¡ ´«º¸´Ù Èñ¸®ÀÌ´Ù
51:7 Beni mercanköskotuyla arit, paklanayim, Yika beni, kardan beyaz olayim.
51:8 ³ª·Î Áñ°Ì°í ±â»Û ¼Ò¸®¸¦ µè°Ô ÇÏ»ç ÁÖ²²¼ ²ªÀ¸½Å »À·Î Áñ°Å¿öÇÏ°Ô ÇϼҼ
51:8 Nese, sevinç sesini duyur bana, Bayram etsin ezdigin kemikler.
51:9 ÁÖÀÇ ¾ó±¼À» ³» ÁË¿¡¼ µ¹ÀÌÅ°½Ã°í ³» ¸ðµç Á˾ÇÀ» µµ¸»ÇϼҼ
51:9 Bakma günahlarima, Sil bütün suçlarimi.
51:10 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ¼Ó¿¡ Á¤ÇÑ ¸¶À½À» âÁ¶ÇÏ½Ã°í ³» ¾È¿¡ Á¤Á÷ÇÑ ¿µÀ» »õ·Ó°Ô ÇϼҼ
51:10 Ey Tanri, temiz bir yürek yarat, Yeniden kararli bir ruh var et içimde.
51:11 ³ª¸¦ ÁÖ ¾Õ¿¡¼ ÂѾƳ»Áö ¸¶½Ã¸ç ÁÖÀÇ ¼º½ÅÀ» ³»°Ô¼ °ÅµÎÁö ¸¶¼Ò¼
51:11 Beni huzurundan atma, Kutsal Ruhunu benden alma.
51:12 ÁÖÀÇ ±¸¿øÀÇ Áñ°Å¿òÀ» ³»°Ô ȸº¹½ÃÅ°½Ã°í ÀÚ¿øÇÏ´Â ½É·ÉÀ» ÁÖ»ç ³ª¸¦ ºÙµå¼Ò¼
51:12 Geri ver bana sagladigin kurtulus sevincini, Bana destek ol, istekli bir ruh ver.
51:13 ±×·¯ÇÏ¸é ³»°¡ ¹üÁËÀÚ¿¡°Ô ÁÖÀÇ µµ¸¦ °¡¸£Ä¡¸®´Ï ÁËÀεéÀÌ ÁÖ²² µ¹¾Æ¿À¸®ÀÌ´Ù
51:13 Baskaldiranlara senin yollarini ögreteyim, Günahkârlar geri dönsün sana.
51:14 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ªÀÇ ±¸¿øÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÇÇ È기 ÁË¿¡¼ ³ª¸¦ °ÇÁö¼Ò¼ ³» Çô°¡ ÁÖÀÇ ÀǸ¦ ³ôÀÌ ³ë·¡Çϸ®ÀÌ´Ù
51:14 Kurtar beni kan dökme suçundan, Ey Tanri, beni kurtaran Tanri, Dilim senin kurtarisini ilahilerle övsün.
51:15 ÁÖ¿© ³» ÀÔ¼úÀ» ¿¾î ÁÖ¼Ò¼ ³» ÀÔÀÌ ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇÏ¿© ÀüÆÄÇϸ®ÀÌ´Ù
51:15 Ya Rab, aç dudaklarimi, Agzim senin övgülerini duyursun.
51:16 ÁÖ´Â Á¦»ç¸¦ Áñ°Ü ¾Æ´ÏÇϽóª´Ï ±×·¸Áö ¾ÊÀ¸¸é ³»°¡ µå·ÈÀ» °ÍÀ̶ó ÁÖ´Â ¹øÁ¦¸¦ ±â»µ ¾Æ´ÏÇϽóªÀÌ´Ù
51:16 Çünkü sen kurbandan hoslanmazsin, Yoksa sunardim sana, Yakmalik sunudan hosnut kalmazsin.
51:17 Çϳª´ÔÀÇ ±¸ÇϽô Á¦»ç´Â »óÇÑ ½É·ÉÀ̶ó Çϳª´ÔÀÌ¿© »óÇÏ°í ÅëȸÇÏ´Â ¸¶À½À» ÁÖ²²¼ ¸ê½ÃÄ¡ ¾Æ´ÏÇϽø®ÀÌ´Ù
51:17 Senin kabul ettigin kurban alçakgönüllü bir ruhtur, Alçakgönüllü ve pisman bir yüregi hor görmezsin, ey Tanri.
51:18 ÁÖÀÇ ÀºÅÃÀ¸·Î ½Ã¿Â¿¡ ¼±À» ÇàÇÏ½Ã°í ¿¹·ç»ì·½ ¼ºÀ» ½×À¸¼Ò¼
51:18 Lütfet, Siyona iyilik yap, Yerusalimin surlarini onar.
51:19 ±× ¶§¿¡ ÁÖ²²¼ ÀǷοî Á¦»ç¿Í ¹øÁ¦¿Í ¿ÂÀüÇÑ ¹øÁ¦¸¦ ±â»µÇϽø®´Ï ÀúÈñ°¡ ¼ö¼Ò·Î ÁÖÀÇ ´Ü¿¡ µå¸®¸®ÀÌ´Ù
51:19 O zaman dogru sunulan kurbanlar, Yakmalik sunular, tümüyle yakmalik sunular, Seni hosnut kilar; O zaman sunaginda bogalar sunulur.
52:1 °Æ÷ÇÑ ÀÚ¿© ³×°¡ ¾îÂîÇÏ¿© ¾ÇÇÑ °èȹÀ» ½º½º·Î ÀÚ¶ûÇϴ°í Çϳª´ÔÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀº Ç×»ó ÀÖµµ´Ù
52:2 ³× Çô°¡ ½ÉÇÑ ¾ÇÀ» ²ÒÇÏ¿© ³¯Ä«·Î¿î »èµµ °°ÀÌ °£»ç¸¦ ÇàÇϴµµ´Ù
52:1 Niçin kötülügünle böbürlenirsin, ey kabadayi, Tanrinin sadik kullarina karsi Bütün gün dilin yikim tasarlar Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
52:3 ³×°¡ ¼±º¸´Ù ¾ÇÀ» »ç¶ûÇϸç ÀǸ¦ ¸»ÇÔº¸´Ù °ÅÁþÀ» »ç¶ûÇϴµµ´Ù
52:3 Iyilikten çok kötülügü, Dogru konusmaktan çok yalani seversin. |iSela
52:4 °£»çÇÑ Çô¿© ³×°¡ Àâ¾Æ ¸Ô´Â ¸ðµç ¸»À» ÁÁ¾ÆÇϴµµ´Ù
52:4 Seni hileli dil seni! Her yikici sözü seversin.
52:5 ±×·±Áï Çϳª´ÔÀÌ ¿µ¿µÈ÷ ³Ê¸¦ ¸êÇϽÉÀÌ¿© ³Ê¸¦ ÃëÇÏ¿© ³× À帷¿¡¼ »Ì¾Æ³»¸ç »ýÁ¸ÇÏ´Â ¶¥¿¡¼ ³× »Ñ¸®¸¦ »©½Ã¸®·Î´Ù
52:5 Ama Tanri seni sonsuza dek yikacak, Seni kapip çadirindan firlatacak, Yasam diyarindan kökünü sökecek. |iSela
52:6 ÀÇÀÎÀÌ º¸°í µÎ·Á¿öÇÏ¸ç ¶Ç Àú¸¦ ºñ¿ô¾î ¸»Çϱ⸦
52:6 Dogrular bunu görünce korkacak, Gülerek söyle diyecekler:
52:7 ÀÌ »ç¶÷Àº Çϳª´ÔÀ¸·Î ÀÚ±â ÈûÀ» »ïÁö ¾Æ´ÏÇÏ°í ¿ÀÁ÷ ±× Àç¹°ÀÇ Ç³ºÎÇÔÀ» ÀÇÁöÇϸç Á¦ ¾ÇÀ¸·Î ½º½º·Î µçµçÄÉ ÇÏ´ø ÀÚ¶ó Çϸ®·Î´Ù
52:7 ‹‹Iste bu adam, Tanriya siginmak istemedi, Servetinin bolluguna güvendi, Baskalarini yikarak güçlendi!››
52:8 ¿ÀÁ÷ ³ª´Â Çϳª´ÔÀÇ Áý¿¡ Àִ Ǫ¸¥ °¨¶÷³ª¹« °°À½ÀÌ¿© Çϳª´ÔÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀ» ¿µ¿µÈ÷ ÀÇÁöÇϸ®·Î´Ù
52:8 Ama ben Tanrinin evinde yeseren zeytin agaci gibiyim, Sonsuza dek Tanrinin sevgisine güvenirim.
52:9 ÁÖ²²¼ À̸¦ ÇàÇϼÌÀ¸¹Ç·Î ³»°¡ ¿µ¿µÈ÷ ÁÖ²² °¨»çÇÏ°í ÁÖÀÇ À̸§ÀÌ ¼±ÇÔÀ¸·Î ÁÖÀÇ ¼ºµµ ¾Õ¿¡¼ ³»°¡ ÁÖÀÇ À̸§À» ÀÇÁöÇϸ®ÀÌ´Ù
52:9 Sürekli sana sükrederim yaptiklarin için, Sadik kullarinin önünde umut baglarim, Çünkü adin iyidir.
53:1 ¾î¸®¼®Àº ÀÚ´Â ±× ¸¶À½¿¡ À̸£±â¸¦ Çϳª´ÔÀÌ ¾ø´Ù Çϵµ´Ù ÀúÈñ´Â ºÎÆÐÇÏ¸ç °¡ÁõÇÑ ¾ÇÀ» ÇàÇÔÀÌ¿© ¼±À» ÇàÇÏ´Â ÀÚ°¡ ¾øµµ´Ù
53:1 Akilsiz içinden, ‹‹Tanri yok!›› der. Insanlar bozuldu, igrençlik aldi yürüdü, Iyilik eden yok. sazlar››.
53:2 Çϳª´ÔÀÌ Çϴÿ¡¼ ÀλýÀ» ±Á¾î »ìÇÇ»ç Áö°¢ÀÌ ÀÖ´Â ÀÚ¿Í Çϳª´ÔÀ» ã´Â ÀÚ°¡ Àִ°¡ º¸·Á ÇϽÅÁï
53:2 Tanri göklerden bakar oldu insanlara, Akilli, Tanriya yönelen biri var mi diye.
53:3 °¢±â ¹°·¯°¡ ÇÔ²² ´õ·¯¿î ÀÚ°¡ µÇ°í ¼±À» ÇàÇÏ´Â ÀÚ ¾øÀ¸´Ï Çϳªµµ ¾øµµ´Ù
53:3 Hepsi sapti, Tümü yozlasti, Iyilik eden yok, Bir kisi bile!
53:4 Á˾ÇÀ» ÇàÇÏ´Â ÀÚ´Â ¹«ÁöÇÏ´¢ ÀúÈñ°¡ ¶± ¸ÔµíÀÌ ³» ¹é¼ºÀ» ¸ÔÀ¸¸é¼ Çϳª´ÔÀ» ºÎ¸£Áö ¾Æ´ÏÇϴµµ´Ù
53:4 Suç isleyenler görmüyor mu? Halkimi ekmek yer gibi yiyor, Tanriya yakarmiyorlar.
53:5 ÀúÈñ°¡ µÎ·Á¿òÀÌ ¾ø´Â °÷¿¡¼ Å©°Ô µÎ·Á¿öÇÏ¿´À¸´Ï ³Ê¸¦ ´ëÇÏ¿© Áø Ä£ ÀúÈñÀÇ »À¸¦ Çϳª´ÔÀÌ ÈðÀ¸½ÉÀ̶ó Çϳª´ÔÀÌ ÀúÈñ¸¦ ¹ö¸®½Å °í·Î ³×°¡ ÀúÈñ·Î ¼öÄ¡¸¦ ´çÄÉ ÇÏ¿´µµ´Ù
53:5 Ama korkulmayacak yerde korkacaklar, Çünkü Tanri seni kusatanlarin kemiklerini dagitacak, Onlari reddettigi için hepsini utandiracak.
53:6 ½Ã¿Â¿¡¼ À̽º¶ó¿¤À» ±¸¿øÇÏ¿© ÁÙ ÀÚ ´©±¸Àΰí Çϳª´ÔÀÌ ±× ¹é¼ºÀÇ Æ÷·ÎµÈ °ÍÀ» µ¹ÀÌÅ°½Ç ¶§¿¡ ¾ß°öÀÌ Áñ°Å¿öÇϸç À̽º¶ó¿¤ÀÌ ±â»µÇϸ®·Î´Ù
53:6 Keske Israil'in kurtulusu Siyon'dan gelse! Tanri halkini eski gönencine kavusturunca, Yakup soyu sevinecek, Israil halki cosacak.
54:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ À̸§À¸·Î ³ª¸¦ ±¸¿øÇϽðí ÁÖÀÇ ÈûÀ¸·Î ³ª¸¦ ÆÇ´ÜÇϼҼ
54:1 Ey Tanri, beni adinla kurtar, Gücünle akla beni!
54:2 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ±âµµ¸¦ µéÀ¸½Ã¸ç ³» ÀÔÀÇ ¸»¿¡ ±Í¸¦ ±â¿ïÀ̼Ҽ
54:2 Ey Tanri, duami dinle, Kulak ver agzimdan çikan sözlere.
54:3 ¿ÜÀÎÀÌ ÀϾ ³ª¸¦ Ä¡¸ç °Æ÷ÇÑ ÀÚ°¡ ³» »ý¸íÀ» ¼ö»öÇϸç Çϳª´ÔÀ» Àڱ⠾տ¡ µÎÁö ¾Æ´ÏÇÏ¿´À½ÀÌ´ÏÀÌ´Ù
54:3 Çünkü küstahlar bana saldiriyor, Zorbalar canimi almak istiyor, Tanriya aldirmiyorlar. |iSela
54:4 Çϳª´ÔÀº ³ªÀÇ µ½´Â Àڽöó ÁÖ²²¼ ³» »ý¸íÀ» ºÙµå´Â ÀÚ¿Í ÇÔ²² ÇϽóªÀÌ´Ù
54:4 Iste Tanri benim yardimcimdir, Tek destegim Rabdir.
54:5 ÁÖ²²¼ ³» ¿ø¼ö¿¡°Ô ¾ÇÀ¸·Î °±À¸½Ã¸®´Ï ÁÖÀÇ ¼º½ÇÇϽÉÀ¸·Î ÀúÈñ¸¦ ¸êÇϼҼ
54:5 Düsmanlarim yaptiklari kötülügün cezasini bulsun, Sadakatin uyarinca yok et onlari.
54:6 ³»°¡ ³«ÇåÁ¦·Î ÁÖ²² Á¦»çÇϸ®ÀÌ´Ù ¿©È£¿Í¿© ÁÖÀÇ À̸§¿¡ °¨»çÇÏ¿À¸®´Ï ÁÖÀÇ À̸§ÀÌ ¼±ÇϽÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
54:6 Ya RAB, sana gönülden bir kurban sunacagim, Adina sükredecegim, çünkü adin iyidir.
54:7 ´ëÀú ÁÖ²²¼ ¸ðµç ȯ³¿¡¼ ³ª¸¦ °ÇÁö½Ã°í ³» ¿ø¼ö°¡ º¸ÀÀ¹Þ´Â °ÍÀ» ³ª·Î ¸ñµµÄÉ Çϼ̳ªÀÌ´Ù
54:7 Beni bütün sikintilarimdan kurtardin, Gözlerim düsmanlarimin yok olusunu gördü.
55:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ±âµµ¿¡ ±Í¸¦ ±â¿ïÀÌ½Ã°í ³»°¡ °£±¸ÇÒ ¶§¿¡ ¼ûÁö ¸¶¼Ò¼
55:1 Ey Tanri, kulak ver duama, Sirt çevirme yalvarisima!
55:2 ³»°Ô ±ÁÈ÷»ç ÀÀ´äÇϼҼ ³»°¡ ±Ù½ÉÀ¸·Î ÆíÄ¡ ¸øÇÏ¿© ź½ÄÇÏ¿À´Ï
55:2 Dikkatini çevir, yanit ver bana. Düsüncelerim beni rahatsiz ediyor, saskinim
55:3 ÀÌ´Â ¿ø¼öÀÇ ¼Ò¸®¿Í ¾ÇÀÎÀÇ ¾ÐÁ¦ÀÇ ¿¬°í¶ó ÀúÈñ°¡ Á˾ÇÀ¸·Î ³»°Ô ´õÇÏ¸ç ³ëÇÏ¿© ³ª¸¦ Ç̹ÚÇϳªÀÌ´Ù
55:3 Düsman sesinden, kötünün baskisindan; Çünkü sikintiya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
55:4 ³» ¸¶À½ÀÌ ³» ¼Ó¿¡¼ ½ÉÈ÷ ¾ÆÆÄÇÏ¸ç »ç¸ÁÀÇ À§ÇèÀÌ ³»°Ô ¹ÌÃƵµ´Ù
55:4 Yüregim sizliyor içimde, Ölüm dehseti çöktü üzerime.
55:5 µÎ·Á¿ò°ú ¶³¸²ÀÌ ³»°Ô À̸£°í Ȳ°øÇÔÀÌ ³ª¸¦ µ¤¾úµµ´Ù
55:5 Korku ve titreme sardi beni, Ürperti kapladi içimi.
55:6 ³ªÀÇ ¸»ÀÌ ³»°¡ ºñµÑ±â °°ÀÌ ³¯°³°¡ ÀÖÀ¸¸é ³¯¾Æ°¡¼ ÆíÈ÷ ½¬¸®·Î´Ù
55:6 ‹‹Keske güvercin gibi kanatlarim olsaydi!›› Dedim kendi kendime, ‹‹Uçar, rahatlardim.
55:7 ³»°¡ ¸Ö¸® ³¯¾Æ°¡¼ ±¤¾ß¿¡ °ÅÇϸ®·Î´Ù
55:7 Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardim. |iSela
55:8 ³»°¡ Çdzó¿¡ ¼ÓÈ÷ °¡¼ Æødz°ú ±¤Ç³À» ÇÇÇϸ®¶ó ÇÏ¿´µµ´Ù
55:8 Sert rüzgara, kasirgaya karsi Hemen bir barinak bulurdum.››
55:9 ³»°¡ ¼º³»¿¡¼ °Æ÷¿Í ºÐÀïÀ» º¸¾Ò»ç¿À´Ï ÁÖ¿© ÀúÈñ¸¦ ¸êÇϼҼ ÀúÈñ Çô¸¦ ³ª´©¼Ò¼
55:9 Saskina çevir kötüleri, ya Rab, karistir dillerini, Çünkü kentte siddet ve çatisma görüyorum.
55:10 ÀúÈñ°¡ Á־߷Π¼ºº® À§¿¡ µÎ·ç ´Ù´Ï´Ï ¼ºÁß¿¡´Â Á˾ǰú ÀÜÇØÇÔÀÌ ÀÖÀ¸¸ç
55:10 Gece gündüz kent surlari üzerinde dolasirlar, Haksizlik, fesat dolu kentin içi.
55:11 ¾Çµ¶ÀÌ ±× Áß¿¡ ÀÖ°í ¾Ð¹Ú°ú ±Ë»ç°¡ ±× °Å¸®¸¦ ¶°³ªÁö ¾Êµµ´Ù
55:11 Yikicilik kentin göbeginde, Zorbalik, hile eksilmez meydanindan.
55:12 ³ª¸¦ Ã¥¸ÁÇÑ ÀÚ°¡ ¿ø¼ö°¡ ¾Æ´Ï¶ó ¿ø¼öÀÏÁø´ë ³»°¡ Âü¾ÒÀ¸¸®¶ó ³ª¸¦ ´ëÇÏ¿© Àڱ⸦ ³ôÀÌ´Â ÀÚ°¡ ³ª¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ°¡ ¾Æ´Ï¶ó ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚÀÏÁø´ë ³»°¡ ±×¸¦ ÇÇÇÏ¿© ¼û¾úÀ¸¸®¶ó
55:12 Beni asagilayan bir düsman olsaydi, Katlanabilirdim; Bana küstahlik eden bir hasim olsaydi, Gizlenebilirdim.
55:13 ±×°¡ °ð ³Ê·Î´Ù ³ªÀÇ µ¿·ù, ³ªÀÇ µ¿¹«¿ä ³ªÀÇ °¡±î¿î Ä£¿ì·Î´Ù
55:13 Ama sensin, bana denk, Yoldasim, yakin arkadasim.
55:14 ¿ì¸®°¡ °°ÀÌ Àç¹Ì·Ó°Ô ÀdzíÇÏ¸ç ¹«¸®¿Í ÇÔ²² ÇÏ¿© Çϳª´ÔÀÇ Áý ¾È¿¡¼ ´Ù³æµµ´Ù
55:14 Birlikte tatli tatli yarenlik eder, Toplulukla Tanrinin evine giderdik.
55:15 »ç¸ÁÀÌ È¦¿¬È÷ ÀúÈñ¿¡°Ô ÀÓÇÏ¿© »ê ä·Î À½ºÎ¿¡ ³»·Á°¥Áö¾î´Ù ÀÌ´Â ¾Çµ¶ÀÌ ÀúÈñ °Åó¿¡ ÀÖ°í ÀúÈñ °¡¿îµ¥ ÀÖÀ½À̷δÙ
55:15 Ölüm yakalasin düsmanlarimi ansizin, Diri diri ölüler diyarina insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
55:16 ³ª´Â Çϳª´Ô²² ºÎ¸£Â¢À¸¸®´Ï ¿©È£¿Í²²¼ ³ª¸¦ ±¸¿øÇϽø®·Î´Ù
55:16 Bense Tanriya seslenirim, RAB kurtarir beni.
55:17 Àú³á°ú ¾Æħ°ú Á¤¿À¿¡ ³»°¡ ±Ù½ÉÇÏ¿© ź½ÄÇϸ®´Ï ¿©È£¿Í²²¼ ³» ¼Ò¸®¸¦ µéÀ¸½Ã¸®·Î´Ù
55:17 Sabah, öglen, aksam kederimden feryat ederim, O isitir sesimi.
55:18 ³ª¸¦ ´ëÀûÇÏ´Â ÀÚ ¸¹´õ´Ï ³ª¸¦ Ä¡´Â ÀüÀï¿¡¼ Àú°¡ ³» »ý¸íÀ» ±¸¼ÓÇÏ»ç Æò¾ÈÇÏ°Ô Çϼ̵µ´Ù
55:18 Bana karsi girisilen savastan Esenlikle kurtarir canimi, Sayisi çok da olsa karsitlarimin.
55:19 Å°íºÎÅÍ °è½Å Çϳª´ÔÀÌ µéÀ¸½Ã°í º¯Ä¡ ¾Æ´ÏÇϸç Çϳª´ÔÀ» °æ¿ÜÄ¡ ¾Æ´ÏÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô º¸ÀÀÇϽø®·Î´Ù
55:19 Öncesizlikten bu yana tahtinda oturan Tanri, Duyacak ve ezecek onlari. |iSela Çünkü hiç degismiyor Ve Tanridan korkmuyorlar.
55:20 Àú´Â ¼ÕÀ» µé¾î ÀÚ±â¿Í ȸñÇÑ ÀÚ¸¦ Ä¡°í ±× ¾ð¾àÀ» ¹è¹ÝÇÏ¿´µµ´Ù
55:20 Yoldasim dostlarina saldirarak Yaptigi antlasmayi bozdu.
55:21 ±× ÀÔÀº ¿ìÀ¯ ±â¸§º¸´Ù ¹Ì²ô·¯¿öµµ ±× ¸¶À½Àº ÀüÀïÀÌ¿ä ±× ¸»Àº ±â¸§º¸´Ù À¯ÇÏ¿©µµ ½Ç»óÀº »ÌÈù Ä®À̷δÙ
55:21 Agzindan bal damlar, Ama yüreginde savas var. Sözleri yagdan yumusak, Ama yalin birer kiliçtir.
55:22 ³× ÁüÀ» ¿©È£¿Í²² ¸Ã°Ü ¹ö¸®¶ó ³Ê¸¦ ºÙµå½Ã°í ÀÇÀÎÀÇ ¿äµ¿ÇÔÀ» ¿µ¿µÈ÷ Çã¶ôÁö ¾Æ´ÏÇϽø®·Î´Ù
55:22 Yükünü RABbe birak, O sana destek olur. Asla izin vermez Dogru insanin sarsilmasina.
55:23 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ÀúÈñ·Î ÆĸêÀÇ ¿õµ¢ÀÌ¿¡ ºüÁö°Ô ÇϽø®ÀÌ´Ù ÇǸ¦ È긮°Ô ÇÏ¸ç ¼ÓÀÌ´Â ÀÚµéÀº ÀúÈñ ³¯ÀÇ ¹Ýµµ »ìÁö ¸øÇÒ °ÍÀ̳ª ³ª´Â ÁÖ¸¦ ÀÇÁöÇϸ®ÀÌ´Ù
55:23 Ama sen, ey Tanri, ölüm çukuruna atacaksin kötüleri, Günlerinin yarisini görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.
56:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â¼Ò¼ »ç¶÷ÀÌ ³ª¸¦ »ïÅ°·Á°í Á¾ÀÏ Ä¡¸ç ¾ÐÁ¦ÇϳªÀÌ´Ù
56:1 Aci bana, ey Tanri, Çünkü ayak altinda çigniyor insanlar beni, Gün boyu saldirip eziyorlar.
56:2 ³ªÀÇ ¿ø¼ö°¡ Á¾ÀÏ ³ª¸¦ »ïÅ°·Á ÇÏ¸ç ³ª¸¦ ±³¸¸È÷ Ä¡´Â ÀÚ ¸¹»ç¿À´Ï
56:2 Düsmanlarim ayak altinda çigniyor beni her gün, Küstahça saldiriyor çogu.
56:3 ³»°¡ µÎ·Á¿öÇÏ´Â ³¯¿¡´Â ÁÖ¸¦ ÀÇÁöÇϸ®ÀÌ´Ù
56:3 Sana güvenirim korktugum zaman.
56:4 ³»°¡ Çϳª´ÔÀ» ÀÇÁöÇÏ°í ±× ¸»¾¸À» Âù¼ÛÇÏ¿ÃÁö¶ó ³»°¡ Çϳª´ÔÀ» ÀÇÁöÇÏ¿´ÀºÁï µÎ·Á¿ö ¾Æ´ÏÇϸ®´Ï Ç÷À° ÀÖ´Â »ç¶÷ÀÌ ³»°Ô ¾îÂîÇϸ®À̱î
56:4 Tanriya, sözünü övdügüm Tanriya Güvenirim ben, korkmam. Insan bana ne yapabilir?
56:5 ÀúÈñ°¡ Á¾ÀÏ ³» ¸»À» °îÇØÇÏ¸ç ³»°Ô ´ëÇÑ ÀúÈñ ¸ðµç »ç»óÀº »ç¾ÇÀ̶ó
56:5 Gün boyu sözlerimi çarpitiyorlar, Hakkimda hep kötülük tasarliyorlar.
56:6 ÀúÈñ°¡ ³» »ý¸íÀ» ¿³º¸´ø °Í°ú °°ÀÌ ¶Ç ¸ð¿© ¼û¾î ³» Á¾ÀûÀ» »ìÇdzªÀÌ´Ù
56:6 Fesatlik için ugrasiyor, pusuya yatiyor, Adimlarimi gözlüyor, canimi almak istiyorlar.
56:7 ÀúÈñ°¡ Á˾ÇÀ» Áþ°í¾ß ÇÇÇÏ¿À¸®À̱î Çϳª´ÔÀÌ¿© ºÐ³ëÇÏ»ç ¹µ ¹é¼ºÀ» ³·Ãß¼Ò¼
56:7 Kötülüklerinin cezasindan kurtulacaklar mi? Ey Tanri, halklari öfkeyle yere çal!
56:8 ³ªÀÇ À¯¸®ÇÔÀ» ÁÖ²²¼ °è¼öÇϼÌÀ¸´Ï ³ªÀÇ ´«¹°À» ÁÖÀÇ º´¿¡ ´ãÀ¸¼Ò¼ ÀÌ°ÍÀÌ ÁÖÀÇ Ã¥¿¡ ±â·ÏµÇÁö ¾Æ´ÏÇÏ¿´³ªÀ̱î
56:8 Çektigim acilari kaydettin, Gözyaslarimi tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazili degil mi?
56:9 ³»°¡ ¾Æ·Ú´Â ³¯¿¡ ³» ¿ø¼ö°¡ ¹°·¯°¡¸®´Ï Çϳª´ÔÀÌ ³ª¸¦ µµ¿ì½ÉÀÎ ÁÙ ¾Æ³ªÀÌ´Ù
56:9 Seslendigim zaman, Düsmanlarim geri çekilecek. Biliyorum, Tanri benden yana.
56:10 ³»°¡ Çϳª´ÔÀ» ÀÇÁöÇÏ¿© ±× ¸»¾¸À» Âù¼ÛÇÏ¸ç ¿©È£¿Í¸¦ ÀÇÁöÇÏ¿© ±× ¸»¾¸À» Âù¼ÛÇϸ®ÀÌ´Ù
56:10 Sözünü övdügüm Tanriya, Sözünü övdügüm RABbe,
56:11 ³»°¡ Çϳª´ÔÀ» ÀÇÁöÇÏ¿´ÀºÁï µÎ·Á¿ö ¾Æ´ÏÇϸ®´Ï »ç¶÷ÀÌ ³»°Ô ¾îÂîÇϸ®À̱î
56:11 Tanriya güvenirim ben, korkmam; Insan bana ne yapabilir?
56:12 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³»°¡ ÁÖ²² ¼¿øÇÔÀÌ ÀÖ»ç¿ÂÁï ³»°¡ °¨»çÁ¦¸¦ ÁÖ²² µå¸®¸®´Ï
56:12 Ey Tanri, sana adaklar adamistim, Sükran kurbanlari sunmaliyim simdi.
56:13 ÁÖ²²¼ ³» »ý¸íÀ» »ç¸Á¿¡¼ °ÇÁö¼ÌÀ½À̶ó ÁÖ²²¼ ³ª·Î Çϳª´Ô ¾Õ, »ý¸íÀÇ ºû¿¡ ´Ù´Ï°Ô ÇϽ÷Á°í ½ÇÁ·Áö ¾Ê°Ô ÇÏÁö ¾Æ´ÏÇϼ̳ªÀ̱î
56:13 Çünkü canimi ölümden kurtardin, Ayaklarimi tökezlemekten korudun; Iste yasam isiginda, Tanri huzurunda yürüyorum.
57:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â½Ã°í ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â¼Ò¼ ³» ¿µÈ¥ÀÌ ÁÖ²²·Î ÇÇÇ쵂 ÁÖÀÇ ³¯°³ ±×´Ã ¾Æ·¡¼ ÀÌ Àç¾ÓÀÌ Áö³ª±â±îÁö ÇÇÇϸ®ÀÌ´Ù
57:1 Aci bana, ey Tanri, aci, Çünkü sana siginiyorum; Felaket geçinceye kadar, Kanatlarinin gölgesine siginacagim.
57:2 ³»°¡ Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Å Çϳª´Ô²² ºÎ¸£Â¢À½ÀÌ¿© °ð ³ª¸¦ À§ÇÏ¿© ¸ðµç °ÍÀ» ÀÌ·ç½Ã´Â Çϳª´Ô²²·Î´Ù
57:2 Yüce Tanriya, Benim için her seyi yapan Tanriya sesleniyorum.
57:3 Àú°¡ Çϴÿ¡¼ º¸³»»ç ³ª¸¦ »ïÅ°·Á´Â ÀÚÀÇ ºñ¹æ¿¡¼ ³ª¸¦ ±¸¿øÇϽÇÁö¶ó Çϳª´ÔÀÌ ±× ÀÎÀÚ¿Í Áø¸®¸¦ º¸³»½Ã¸®·Î´Ù
57:3 Gökten gönderip beni kurtaracak, Beni ezmek isteyenleri azarlayacak, |iSela Sevgisini, sadakatini gösterecektir.
57:4 ³» È¥ÀÌ »çÀÚ Áß¿¡ óÇÏ¸ç ³»°¡ ºÒ»ç¸£´Â ÀÚ Áß¿¡ ´©¿üÀ¸´Ï °ð Àλý Áß¿¡¶ó ÀúÈñ À̴ â°ú »ìÀÌ¿ä ÀúÈñ Çô´Â ³¯Ä«·Î¿î Ä® °°µµ´Ù
57:4 Aslanlarin arasindayim, Alev kusan insanlar arasinda yatarim, Mizrak gibi, ok gibi disleri, Keskin kiliç gibi dilleri.
57:5 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ´Â ÇÏ´Ã À§¿¡ ³ôÀÌ µé¸®½Ã¸ç ÁÖÀÇ ¿µ±¤Àº ¿Â ¼¼°è À§¿¡ ³ô¾ÆÁö±â¸¦ ¿øÇϳªÀÌ´Ù
57:5 Yüceligini göster göklerin üstünde, ey Tanri, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasin!
57:6 ¡Û ÀúÈñ°¡ ³» °ÉÀ½À» Àå¾ÖÇÏ·Á°í ±×¹°À» ¿¹ºñÇÏ¿´À¸´Ï ³» ¿µÈ¥ÀÌ ¾ï¿ïÇϵµ´Ù ÀúÈñ°¡ ³» ¾Õ¿¡ ¿õµ¢À̸¦ ÆÍÀ¸³ª ½º½º·Î ±× Áß¿¡ ºüÁ³µµ´Ù
57:6 Ayaklarim için ag serdiler, Çöktüm; Yoluma çukur kazdilar, Içine kendileri düstüler. |iSela
57:7 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ¸¶À½ÀÌ È®Á¤µÇ¾ú°í ³» ¸¶À½ÀÌ È®Á¤µÇ¾ú»ç¿À´Ï ³»°¡ ³ë·¡ÇÏ°í ³»°¡ Âù¼ÛÇϸ®ÀÌ´Ù
57:7 Kararliyim, ey Tanri, kararliyim, Ezgiler, ilahiler söyleyecegim.
57:8 ³» ¿µ±¤¾Æ ±ýÁö¾î´Ù ºñÆÄ¾ß ¼ö±Ý¾Æ ±ýÁö¾î´Ù ³»°¡ »õº®À» ±ú¿ì¸®·Î´Ù
57:8 Uyan, ey canim, Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandirayim!
57:9 ÁÖ¿© ³»°¡ ¸¸¹Î Áß¿¡¼ ÁÖ²² °¨»çÇÏ¿À¸ç ¿¹æ Áß¿¡¼ ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇϸ®ÀÌ´Ù
57:9 Halklarin arasinda sana sükürler sunayim, ya Rab, Uluslarin arasinda seni ilahilerle öveyim.
57:10 ´ëÀú ÁÖÀÇ ÀÎÀÚ´Â Ä¿¼ Çϴÿ¡ ¹ÌÄ¡°í ÁÖÀÇ Áø¸®´Â ±Ãâ¿¡ À̸£³ªÀÌ´Ù
57:10 Çünkü sevgin göklere erisir, Sadakatin gökyüzüne ulasir.
57:11 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ´Â ÇÏ´Ã À§¿¡ ³ôÀÌ µé¸®½Ã¸ç ÁÖÀÇ ¿µ±¤Àº ¿Â ¼¼°è À§¿¡ ³ô¾ÆÁö±â¸¦ ¿øÇϳªÀÌ´Ù
57:11 Yüceligini göster göklerin üstünde, ey Tanri, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasin!
58:1 ÀÎÀÚµé¾Æ ³ÊÈñ°¡ ´ç¿¬È÷ °øÀǸ¦ ¸»ÇÏ°Ú°Å´Ã ¾îÂî ÀáÀáÇÏ´À´¢ ³ÊÈñ°¡ Á¤Á÷È÷ ÆÇ´ÜÇÏ´À´¢
58:1 Ey yöneticilerfü, gerçekten adil mi karar verirsiniz? Dogru mu yargilarsiniz insanlari?
58:2 ¿ÀÈ÷·Á ³ÊÈñ°¡ Á߽ɿ¡ ¾ÇÀ» ÇàÇÏ¸ç ¶¥¿¡¼ ³ÊÈñ ¼ÕÀÇ °Æ÷¸¦ ´Þ¾ÆÁִµµ´Ù
58:2 Hayir! Hep haksizlik tasarlarsiniz içinizde, Zorbalik saçar elleriniz yeryüzüne.
58:3 ¾ÇÀÎÀº ¸ðÅ¿¡¼ºÎÅÍ ¸Ö¾îÁ³À½ÀÌ¿© ³ª¸é¼ºÎÅÍ °ç±æ·Î ³ª¾Æ°¡ °ÅÁþÀ» ¸»Çϴµµ´Ù
58:3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çikar, Dogdu dogali yalan söyleyerek sapar.
58:4 ÀúÈñÀÇ µ¶Àº ¹ìÀÇ µ¶ °°À¸¸ç ÀúÈñ´Â ±Í¸¦ ¸·Àº ±Í¸Ó°Å¸® µ¶»ç °°À¸´Ï
58:4 Zehirleri yilan zehiri gibidir. Kulaklari tikali bir kobrayi andirirlar,
58:5 °ð ¼ú»ç°¡ ¾Æ¹«¸® °ø±³ÇÑ ¹æ¼úÀ» ÇàÇÒÁö¶óµµ ±× ¼Ò¸®¸¦ µèÁö ¾Æ´ÏÇÏ´Â µ¶»ç·Î´Ù
58:5 Usta büyücülerin, Afsuncularin sesini duymak istemeyen bir kobrayi.
58:6 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÀúÈñ ÀÔ¿¡¼ À̸¦ ²ªÀ¸¼Ò¼ ¿©È£¿Í¿© ÀþÀº »çÀÚÀÇ ¾î±Ý´Ï¸¦ ²ª¾î ³»½Ã¸ç
58:6 Ey Tanri, kir onlarin agzinda dislerini, Sök genç aslanlarin azi dislerini, ya RAB!
58:7 ÀúÈñ·Î ±ÞÈ÷ È帣´Â ¹° °°ÀÌ »ç¶óÁö°Ô ÇÏ½Ã¸ç °Ü´©´Â »ìÀÌ ²©ÀÓ °°°Ô ÇϽøç
58:7 Akip giden su gibi yok olsunlar. Yaylarini gerince oklarinin ucu kirilsin.
58:8 ¼Ò¸êÇÏ¿© °¡´Â ´ÞÆØÀÌ °°°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¸¸±âµÇÁö ¸øÇÏ¿© Ãâ»ýÇÑ ÀÚ°¡ Àϱ¤À» º¸Áö ¸øÇÔ °°°Ô ÇϼҼ
58:8 Süründükçe eriyen sümüklüböcege dönsünler. Düsük çocuk gibi günes yüzü görmesinler.
58:9 °¡½Ã³ª¹« ºÒÀÌ °¡¸¶¸¦ ´õ¿ó°Ô Çϱâ Àü¿¡ Àú°¡ »ý °Í°ú ºÒºÙ´Â °ÍÀ» ȸ¸®¹Ù¶÷À¸·Î Á¦ÇÏ¿© ¹ö¸®½Ã¸®·Î´Ù
58:9 Kazanlariniz diken atesini daha duymadan, Yasi da kurusu da kasirgayla savrulacak kötülerin.
58:10 ÀÇÀÎÀº ¾ÇÀÎÀÇ º¸º¹ ´çÇÔÀ» º¸°í ±â»µÇÔÀÌ¿© ±× ¹ßÀ» ¾ÇÀÎÀÇ ÇÇ¿¡ ¾ÄÀ¸¸®·Î´Ù
58:10 Dogru adam alinan öcü görünce sevinecek Ve ayaklarini kötünün kaninda yikayacak.
58:11 ¶§¿¡ »ç¶÷ÀÇ ¸»ÀÌ Áø½Ç·Î ÀÇÀο¡°Ô °±À½ÀÌ ÀÖ°í Áø½Ç·Î ¶¥¿¡¼ ÆÇ´ÜÇϽô Çϳª´ÔÀÌ °è½Ã´Ù Çϸ®·Î´Ù
58:11 O zaman insanlar, ‹‹Gerçekten dogrulara ödül var›› diyecek, ‹‹Gerçekten dünyayi yargilayan bir Tanri var.››
59:1 ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ¿ø¼ö¿¡°Ô¼ ³ª¸¦ °ÇÁö½Ã°í ÀϾ Ä¡·Á´Â ÀÚ¿¡°Ô¼ ³ª¸¦ ³ôÀÌ µå¼Ò¼
59:1 Kurtar beni düsmanlarimdan, ey Tanrim, Kalem ol hasimlarima karsi.
59:2 »ç¾ÇÀ» ÇàÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô¼ ³ª¸¦ °ÇÁö½Ã°í ÇÇ È긮±â¸¦ Áñ±â´Â ÀÚ¿¡°Ô¼ ³ª¸¦ ±¸¿øÇϼҼ
59:2 Kurtar beni suç isleyenlerden, Uzak tut kanli katillerden.
59:3 ÀúÈñ°¡ ³ªÀÇ »ý¸íÀ» ÇØÇÏ·Á°í ¾þµå·Á ±â´Ù¸®°í °ÇÑ ÀÚ°¡ ¸ð¿© ³ª¸¦ Ä¡·Á ÇÏ¿À´Ï ¿©È£¿Í¿© ÀÌ´Â ³ªÀÇ ¹ü°ú¸¦ ÀÎÇÔÀÌ ¾Æ´Ï¿ä ³ªÀÇ Á˸¦ ÀÎÇÔµµ ¾Æ´Ï·Î¼ÒÀÌ´Ù
59:3 Bak, canimi almak için pusu kuruyorlar, Güçlüler bana karsi birlesiyorlar, Oysa baskaldirmadim, günahim yok, ya RAB.
59:4 ³»°¡ Çã¹°ÀÌ ¾øÀ¸³ª ÀúÈñ°¡ ´Þ·Á¿Í¼ ½º½º·Î ÁغñÇÏ¿À´Ï ÁÖ¿© ³ª¸¦ µµ¿ì½Ã±â À§ÇÏ¿© ±ú»ç °¨ÂûÇϼҼ
59:4 Suç islemedigim halde, Kosusup hazirlaniyorlar. Kalk bana yardim etmek için, halime bak!
59:5 ¸¸±ºÀÇ Çϳª´Ô ¿©È£¿Í, À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÀϾ ¿¹æÀ» ¹úÇϼҼ ¹«¸© °£»çÇÑ ¾ÇÀÎÀ» ±àÈáÈ÷ ¿©±âÁö ¸¶¼Ò¼
59:5 Sen, ya RAB, Her Seye Egemen Tanri, Israilin Tanrisi, Uyan bütün uluslari cezalandirmak için, Acima bu suçlu hainlere! |iSela
59:6 ÀúÈñ°¡ Àú¹°°Ô µ¹¾Æ¿Í¼ °³Ã³·³ ¿ï¸ç ¼ºÀ¸·Î µÎ·ç ´Ù´Ï°í
59:6 Aksam döner, köpek gibi hirlayip Sinsi sinsi kenti dolasirlar.
59:7 ±× ÀÔÀ¸·Î ¾ÇÀ» ÅäÇÏ¸ç ±× ÀÔ¼ú¿¡´Â Ä®ÀÌ ÀÖ¾î À̸£±â¸¦ ´©°¡ µéÀ¸¸®¿ä ÇϳªÀÌ´Ù
59:7 Bak, neler dökülür agizlarindan, Kiliç çikar dudaklarindan. ‹‹Kim duyacak?›› derler.
59:8 ¿©È£¿Í¿© ÁÖ²²¼ ÀúÈñ¸¦ ¿ôÀ¸½Ã¸®´Ï ¸ðµç ¿¹æÀ» ºñ¿ôÀ¸½Ã¸®ÀÌ´Ù
59:8 Ama sen onlara gülersin, ya RAB, Bütün uluslarla eglenirsin.
59:9 Çϳª´ÔÀº ³ªÀÇ »ê¼ºÀÌ½Ã´Ï ÀúÀÇ ÈûÀ» ÀÎÇÏ¿© ³»°¡ ÁÖ¸¦ ¹Ù¶ó¸®ÀÌ´Ù
59:9 Gücüm sensin, seni gözlüyorum, Çünkü kalemsin, ey Tanri.
59:10 ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ ±× ÀÎÀÚÇϽÉÀ¸·Î ³ª¸¦ ¿µÁ¢ÇÏ½Ã¸ç ³» ¿ø¼öÀÇ º¸ÀÀ ¹Þ´Â °ÍÀ» ³ª·Î ¸ñµµÄÉ ÇϽø®ÀÌ´Ù
59:10 Tanrim sevgisiyle karsilar beni, Bana düsmanlarimin yikimini gösterir.
59:11 ÀúÈñ¸¦ Á×ÀÌÁö ¸¶¿É¼Ò¼ ³ªÀÇ ¹é¼ºÀÌ ÀØÀ»±î ÇϳªÀÌ´Ù ¿ì¸® ¹æÆеǽŠÁÖ¿© ÁÖÀÇ ´É·ÂÀ¸·Î ÀúÈñ¸¦ ÈðÀ¸½Ã°í ³·Ãß¼Ò¼
59:11 Onlari öldürme, yoksa halkim unutur, Gücünle dagit ve alçalt onlari, Ya Rab, kalkanimiz bizim.
59:12 ÀúÈñ ÀÔ¼úÀÇ ¸»Àº °ð ±× ÀÔÀÇ Á˶ó ÀúÈñÀÇ ÀúÁÖ¿Í °ÅÁþ¸»À» ÀÎÇÏ¿© ÀúÈñ·Î ±× ±³¸¸ÇÑ Áß¿¡¼ »ç·ÎÀâÈ÷°Ô ÇϼҼ
59:12 Agizlarinin günahi, dudaklarindan çikan söz yüzünden, Gururlarinin tuzagina düssünler. Okuduklari lanet, söyledikleri yalan yüzünden
59:13 Áø³ëÇϽÉÀ¸·Î ¼Ò¸êÇÏ½ÃµÇ ¾ø±â±îÁö ¼Ò¸êÇÏ»ç Çϳª´ÔÀÌ ¾ß°ö Áß¿¡ ´Ù½º¸®½ÉÀ» ¶¥ ³¡±îÁö ¾Ë°Ô ÇϼҼ
59:13 Yok et onlari gazabinla, yok et, tükensinler; Bilsinler ki, Tanrinin egemenligi Yakup soyundan Yeryüzünün ucuna kadar ulasir. |iSela
59:14 ÀúÈñ·Î Àú¹°°Ô µ¹¾Æ¿Í¼ °³Ã³·³ ¿ï¸ç ¼ºÀ¸·Î µÎ·ç ´Ù´Ï°Ô ÇϼҼ
59:14 Aksam döner, köpek gibi hirlayip Sinsi sinsi kenti dolasirlar.
59:15 ÀúÈñ´Â ½Ä¹°À» À§ÇÏ¿© À¯¸®ÇÏ´Ù°¡ ¹èºÎ¸§À» ¾òÁö ¸øÇÏ¸é ¹ãÀ» »õ¿ì·Á´Ï¿Í
59:15 Yiyecek bulmak için gezerler, Doymazlarsa ulurlar.
59:16 ³ª´Â ÁÖÀÇ ÈûÀ» ³ë·¡ÇÏ¸ç ¾Æħ¿¡ ÁÖÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀ» ³ôÀÌ ºÎ¸£¿À¸®´Ï ÁÖ´Â ³ªÀÇ »ê¼ºÀÌ½Ã¸ç ³ªÀÇ È¯³ ³¯¿¡ Çdzó½ÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
59:16 Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek, Sevgini sevinçle dile getirecegim. Çünkü sen bana kale, Sikintili günümde siginak oldun.
59:17 ³ªÀÇ ÈûÀ̽ÿ© ³»°¡ ÁÖ²² Âù¼ÛÇÏ¿À¸®´Ï Çϳª´ÔÀº ³ªÀÇ »ê¼ºÀÌ½Ã¸ç ³ª¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â½Ã´Â Çϳª´ÔÀ̽ÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
59:17 Gücüm sensin, seni ilahilerle övecegim, Çünkü kalem, beni seven Tanri sensin.
60:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ¹ö·Á ÈðÀ¸¼Ì°í ºÐ³ëÇϼ̻ç¿À³ª Áö±ÝÀº ¿ì¸®¸¦ ȸº¹½ÃÅ°¼Ò¼
60:1 Bizi reddettin, parladin bize karsi, ey Tanri, Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
60:2 ÁÖ²²¼ ¶¥À» Áøµ¿½ÃÅ°»ç °¥¶óÁö°Ô Çϼ̻ç¿À´Ï ±× Æ´À» ±â¿ì¼Ò¼ ¶¥ÀÌ ¿äµ¿ÇÔÀÌ´ÏÀÌ´Ù
60:2 Salladin yeri, yariklar açtin; Onar çatlaklarini, çünkü yer sarsiliyor.
60:3 ÁÖ²²¼ ÁÖÀÇ ¹é¼º¿¡°Ô ¾î·Á¿òÀ» º¸ÀÌ½Ã°í ºñô°Å¸®°Ô ÇÏ´Â Æ÷µµÁÖ·Î ¿ì¸®¿¡°Ô ¸¶½Ã¿ì¼Ì³ªÀÌ´Ù
60:3 Halkina sikinti çektirdin, Sersemletici bir sarap içirdin bize.
60:4 ÁÖ¸¦ °æ¿ÜÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô ±â¸¦ Áֽðí Áø¸®¸¦ À§ÇÏ¿© ´Þ°Ô Çϼ̳ªÀÌ´Ù
60:4 Sancak verdin senden korkanlara, Okçulara karsi açsinlar diye. |iSela
60:5 ¡Û ÁÖÀÇ »ç¶ûÇϽô ÀÚ¸¦ °ÇÁö½Ã±â À§ÇÏ¿© ¿ì¸®¿¡°Ô ÀÀ´äÇÏ»ç ¿À¸¥¼ÕÀ¸·Î ±¸¿øÇϼҼ
60:5 Kurtar bizi sag elinle, yardim et, Sevdiklerin özgürlüge kavussun diye!
60:6 Çϳª´ÔÀÌ ±× °Å·èÇϽÉÀ¸·Î ¸»¾¸ÇÏ½ÃµÇ ³»°¡ ¶Ù³î¸®¶ó ³»°¡ ¼¼°×À» ³ª´©¸ç ¼÷°÷ °ñÂ¥±â¸¦ ô·®Çϸ®¶ó
60:6 Tanri söyle konustu kutsal yerinde: ‹‹Sekemi sevinçle bölüstürecek, Sukkot Vadisini ölçecegim.
60:7 ±æ¸£¾ÑÀÌ ³» °ÍÀÌ¿ä ¹Ç³´¼¼µµ ³» °ÍÀÌ¸ç ¿¡ºê¶óÀÓÀº ³» ¸Ó¸®ÀÇ º¸È£ÀÚ¿ä À¯´Ù´Â ³ªÀÇ È¦À̸ç
60:7 Gilat benimdir, Manasse de benim, Efrayim migferim, Yahuda asam.
60:8 ¸ð¾ÐÀº ³» ¸ñ¿åÅëÀÌ¶ó ¿¡µ¼¿¡´Â ³» ½ÅÀ» ´øÁö¸®¶ó ºí·¹¼Â¾Æ ³ª¸¦ ÀÎÇÏ¿© ¿ÜÄ¡¶ó Çϼ̵µ´Ù
60:8 Moav yikanma legenim, Edomun üzerine çarigimi firlatacagim, Filiste zaferle haykiracagim.›› firlatilmasi, bir yerin sahiplenilmesi anlamina geliyordu.
60:9 ´©°¡ ³ª¸¦ À̲ø¾î °ß°íÇÑ ¼º¿¡ µéÀÌ¸ç ´©°¡ ³ª¸¦ ¿¡µ¼¿¡ ÀεµÇÒ²¿
60:9 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
60:10 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ¹ö¸®Áö ¾Æ´ÏÇϼ̳ªÀ̱î Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¿ì¸® ±º´ë¿Í ÇÔ²² ³ª¾Æ°¡Áö ¾Æ´ÏÇϽóªÀÌ´Ù
60:10 Ey Tanri, sen bizi reddetmedin mi? Ordularimiza öncülük etmiyor musun artik?
60:11 ¿ì¸®¸¦ µµ¿Í ´ëÀûÀ» Ä¡°Ô ÇϼҼ »ç¶÷ÀÇ ±¸¿øÀº ÇêµÊÀÌ´ÏÀÌ´Ù
60:11 Yardim et bize düsmana karsi, Çünkü bostur insan yardimi.
60:12 ¿ì¸®°¡ Çϳª´ÔÀ» ÀÇÁöÇÏ°í ¿ë°¨È÷ ÇàÇϸ®´Ï Àú´Â ¿ì¸®ÀÇ ´ëÀûÀ» ¹âÀ¸½Ç ÀÚ½ÉÀ̷δÙ
60:12 Tanri'yla zafer kazaniriz, O çigner düsmanlarimizi.
61:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ªÀÇ ºÎ¸£Â¢À½À» µéÀ¸½Ã¸ç ³» ±âµµ¿¡ À¯ÀÇÇϼҼ
61:1 Ey Tanri, yakarisimi isit, Duama kulak ver!
61:2 ³» ¸¶À½ÀÌ ´¸± ¶§¿¡ ¶¥ ³¡¿¡¼ºÎÅÍ ÁÖ²² ºÎ¸£Â¢À¸¿À¸®´Ï ³ªº¸´Ù ³ôÀº ¹ÙÀ§¿¡ ³ª¸¦ ÀεµÇϼҼ
61:2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüregime hüzün çökünce. Erisemeyecegim yüksek bir kayaya çikar beni,
61:3 ÁÖ´Â ³ªÀÇ Çdzó½Ã¿ä ¿ø¼ö¸¦ ÇÇÇÏ´Â °ß°íÇÑ ¸Á´ë½ÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
61:3 Çünkü sen benim için siginak, Düsmana karsi güçlü bir kule oldun.
61:4 ³»°¡ ¿µ¿øÈ÷ ÁÖÀÇ À帷¿¡ °ÅÇÏ¸ç ³»°¡ ÁÖÀÇ ³¯°³ ¹Ø¿¡ ÇÇÇϸ®ÀÌ´Ù
61:4 Çadirinda sonsuza dek oturmak Ve kanatlarinin gölgesine siginmak isterim. |iSela
61:5 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³» ¼¿øÀ» µéÀ¸½Ã°í ÁÖÀÇ À̸§À» °æ¿ÜÇÏ´Â ÀÚÀÇ ¾òÀ» ±â¾÷À» ³»°Ô Áּ̳ªÀÌ´Ù
61:5 Çünkü sen, ey Tanri, adaklarimi duydun, Adindan korkanlarin mirasini bana verdin.
61:6 ÁÖ²²¼ ¿ÕÀ¸·Î Àå¼öÄÉ ÇÏ»ç ±× ³ªÀÌ ¿©·¯ ´ë¿¡ ¹ÌÄ¡°Ô ÇϽø®ÀÌ´Ù
61:6 Kralin günlerine gün kat, Yillari yüzyillar olsun!
61:7 Àú°¡ ¿µ¿øÈ÷ Çϳª´Ô ¾Õ¿¡ °ÅÇϸ®´Ï ÀÎÀÚ¿Í Áø¸®¸¦ ¿¹ºñÇÏ»ç Àú¸¦ º¸È£ÇϼҼ
61:7 Tanrinin huzurunda sonsuza dek tahtinda otursun; Onu sevgin ve sadakatinle koru!
61:8 ±×¸®ÇÏ½Ã¸é ³»°¡ ÁÖÀÇ À̸§À» ¿µ¿øÈ÷ Âù¾çÇÏ¸ç ¸ÅÀÏ ³ªÀÇ ¼¿øÀ» ÀÌÇàÇϸ®ÀÌ´Ù
61:8 O zaman adini hep ilahilerle övecegim, Her gün adaklarimi yerine getirecegim.
62:1 ³ªÀÇ ¿µÈ¥ÀÌ ÀáÀáÈ÷ Çϳª´Ô¸¸ ¹Ù¶÷ÀÌ¿© ³ªÀÇ ±¸¿øÀÌ ±×¿¡°Ô¼ ³ª´Âµµ´Ù
62:1 Canim yalniz Tanrida huzur bulur, Kurtulusum Ondan gelir.
62:2 ¿ÀÁ÷ Àú¸¸ ³ªÀÇ ¹Ý¼®ÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ ±¸¿øÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ »ê¼ºÀÌ½Ã´Ï ³»°¡ Å©°Ô ¿äµ¿Ä¡ ¾Æ´ÏÇϸ®·Î´Ù
62:2 Tek kayam, kurtulusum, Kalem Odur, asla sarsilmam.
62:3 ³Ñ¾îÁö´Â ´ã°ú Èçµé¸®´Â ¿ïŸ¸® °°Àº »ç¶÷À» Á×ÀÌ·Á°í ³ÊÈñ°¡ ÀÏÁ¦È÷ ¹Ú°ÝÇϱ⸦ ¾ðÁ¦±îÁö ÇÏ·Á´À³Ä
62:3 Birini ezmek için daha ne vakte kadar Hep birlikte üstüne saldiracaksiniz, Egri bir duvara, Yerinden oynamis bir çite saldirir gibi?
62:4 ÀúÈñ°¡ ±×¸¦ ±× ³ôÀº À§¿¡¼ ¶³¾î¶ß¸®±â¸¸ ²ÒÇÏ°í °ÅÁþÀ» Áñ°ÜÇÏ´Ï ÀÔÀ¸·Î´Â ÃູÀÌ¿ä ¼ÓÀ¸·Î´Â ÀúÁַδÙ
62:4 Tek düsünceleri onu doruktan indirmektir. Yalandan zevk alirlar. Agizlariyla hayirdua ederken, Içlerinden lanet okurlar. |iSela
62:5 ³ªÀÇ ¿µÈ¥¾Æ ÀáÀáÈ÷ Çϳª´Ô¸¸ ¹Ù¶ó¶ó ´ëÀú ³ªÀÇ ¼Ò¸ÁÀÌ Àú·Î ÁÀ¾Æ ³ª´Âµµ´Ù
62:5 Ey canim, yalniz Tanrida huzur bul, Çünkü umudum Ondadir.
62:6 ¿ÀÁ÷ Àú¸¸ ³ªÀÇ ¹Ý¼®ÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ ±¸¿øÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ »ê¼ºÀÌ½Ã´Ï ³»°¡ ¿äµ¿Ä¡ ¾Æ´ÏÇϸ®·Î´Ù
62:6 Tek kayam, kurtulusum, Kalem Odur, sarsilmam.
62:7 ³ªÀÇ ±¸¿ø°ú ¿µ±¤ÀÌ Çϳª´Ô²² ÀÖÀ½ÀÌ¿© ³» ÈûÀÇ ¹Ý¼®°ú Çdzóµµ Çϳª´Ô²² ÀÖµµ´Ù
62:7 Kurtulusum ve onurum Tanriya baglidir, Güçlü kayam, siginagim Odur.
62:8 ¹é¼ºµé¾Æ ½Ã½Ã·Î Àú¸¦ ÀÇÁöÇÏ°í ±× ¾Õ¿¡ ¸¶À½À» ÅäÇ϶ó Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®ÀÇ Çdzó½Ã·Î´Ù
62:8 Ey halkim, her zaman Ona güven, Içini dök Ona, Çünkü Tanri siginagimizdir. |iSela
62:9 Áø½Ç·Î õÇÑ ÀÚµµ ÇêµÇ°í ³ôÀº ÀÚµµ °ÅÁþµÇ´Ï Àú¿ï¿¡ ´Þ¸é µé·Á ÀԱ躸´Ù °æÇϸ®·Î´Ù
62:9 Siradan insan ancak bir soluk, Soylu insansa bir yalandir. Tartiya kondugunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
62:10 Æ÷ÇÐÀ» ÀÇÁöÇÏÁö ¸»¸ç Å»ÃëÇÑ °ÍÀ¸·Î Çã¸ÁÇÏ¿©ÁöÁö ¸»¸ç Àç¹°ÀÌ ´Ã¾îµµ °Å±â Ä¡½ÉÄ¡ ¸»Áö¾î´Ù
62:10 Zorbaliga güvenmeyin, yagma malla övünmeyin; Varliginiz artsa bile, ona gönül baglamayin.
62:11 Çϳª´ÔÀÌ ÇѵΠ¹ø ÇϽŠ¸»¾¸À» ³»°¡ µé¾ú³ª´Ï ±Ç´ÉÀº Çϳª´Ô²² ¼ÓÇÏ¿´´Ù Çϼ̵µ´Ù
62:11 Tanri bir sey söyledi, Ben iki sey duydum: Güç Tanrinindir,
62:12 ÁÖ¿© ÀÎÀÚÇÔµµ ÁÖ²² ¼ÓÇÏ¿´»ç¿À´Ï ÁÖ²²¼ °¢ »ç¶÷ÀÌ ÇàÇÑ ´ë·Î °±À¸½ÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
62:12 Sevgi de senin, ya Rab! Çünkü sen herkese, yaptiginin karsiligini verirsin.
63:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ´Â ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ½Ã¶ó ³»°¡ °£ÀýÈ÷ ÁÖ¸¦ ãµÇ ¹°ÀÌ ¾ø¾î ¸¶¸£°í °ïÇÌÇÑ ¶¥¿¡¼ ³» ¿µÈ¥ÀÌ ÁÖ¸¦ °¥¸ÁÇÏ¸ç ³» À°Ã¼°¡ ÁÖ¸¦ ¾Ó¸ðÇϳªÀÌ´Ù
63:1 Ey Tanri, sensin benim Tanrim, Seni çok özlüyorum, Canim sana susamis, Kurak, yorucu, susuz bir diyarda, Bütün varligimla seni ariyorum.
63:2 ³»°¡ ÁÖÀÇ ±Ç´É°ú ¿µ±¤À» º¸·Á ÇÏ¿© ÀÌ¿Í °°ÀÌ ¼º¼Ò¿¡¼ ÁÖ¸¦ ¹Ù¶óº¸¾Ò³ªÀÌ´Ù
63:2 Kutsal yerde baktim sana, Gücünü, görkemini görmek için.
63:3 ÁÖÀÇ ÀÎÀÚ°¡ »ý¸íº¸´Ù ³ªÀ¸¹Ç·Î ³» ÀÔ¼úÀÌ ÁÖ¸¦ Âù¾çÇÒ °ÍÀ̶ó
63:3 Senin sevgin yasamdan iyidir, Bu yüzden dudaklarim seni yüceltir.
63:4 ÀÌ·¯¹Ç·Î ³» Æò»ý¿¡ ÁÖ¸¦ ¼ÛÃàÇϸç ÁÖÀÇ À̸§À¸·Î ÀÎÇÏ¿© ³» ¼ÕÀ» µé¸®ÀÌ´Ù
63:4 Ömrümce sana övgüler sunacagim, Senin adinla ellerimi kaldiracagim.
63:5 °ñ¼ö¿Í ±â¸§Áø °ÍÀ» ¸ÔÀ½°ú °°ÀÌ ³» ¿µÈ¥ÀÌ ¸¸Á·ÇÒ °ÍÀÌ¶ó ³» ÀÔÀÌ ±â»Û ÀÔ¼ú·Î ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇϵÇ
63:5 Zengin yiyeceklere doyarcasina doyacagim sana, Sakiyan dudaklarla agzim sana övgüler sunacak.
63:6 ³»°¡ ³ªÀÇ Ä§»ó¿¡¼ ÁÖ¸¦ ±â¾ïÇÏ¸ç ¹ãÁß¿¡ ÁÖ¸¦ ¹¬»óÇÒ ¶§¿¡ ÇÏ¿À¸®´Ï
63:6 Yatagima uzaninca seni anarim, Gece boyunca derin derin seni düsünürüm.
63:7 ÁÖ´Â ³ªÀÇ µµ¿òÀÌ µÇ¼ÌÀ½ÀÌ¶ó ³»°¡ ÁÖÀÇ ³¯°³ ±×´Ã¿¡¼ Áñ°ÅÀÌ ºÎ¸£¸®ÀÌ´Ù
63:7 Çünkü sen bana yardimci oldun, Kanatlarinin gölgesinde sevincimi dile getiririm.
63:8 ³ªÀÇ ¿µÈ¥ÀÌ ÁÖ¸¦ °¡±îÀÌ µû¸£´Ï ÁÖÀÇ ¿À¸¥¼ÕÀÌ ³ª¸¦ ºÙµå½Ã°Å´Ï¿Í
63:8 Canim sana simsiki sarilir, Sag elin bana destek olur.
63:9 ³ªÀÇ ¿µÈ¥À» ã¾Æ ¸êÇÏ·Á ÇÏ´Â ÀúÈñ´Â ¶¥ ±íÀº °÷¿¡ µé¾î°¡¸ç
63:9 Ama canimi almak isteyenler, Yerin derinliklerine inecek,
63:10 Ä®ÀÇ ¼¼·Â¿¡ ºÙÀÎ ¹Ù µÇ¾î ½Ã¶ûÀÇ ¹äÀÌ µÇ¸®ÀÌ´Ù
63:10 Kilicin agzina atilacak, Çakallara yem olacak.
63:11 ¿ÕÀº Çϳª´ÔÀ» Áñ°Å¿öÇϸ®´Ï ÁÖ·Î ¸Í¼¼ÇÑ ÀÚ¸¶´Ù ÀÚ¶ûÇÒ °ÍÀ̳ª °ÅÁþ¸» ÇÏ´Â ÀÚÀÇ ÀÔÀº ¸·È÷¸®·Î´Ù
63:11 Kralsa Tanri'da sevinç bulacak. Tanri'nin adiyla ant içenlerin hepsi övünecek, Yalancilarin agziysa kapanacak.
64:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ªÀÇ ±Ù½ÉÇÏ´Â ¼Ò¸®¸¦ µéÀ¸½Ã°í ¿ø¼öÀÇ µÎ·Á¿ò¿¡¼ ³ªÀÇ »ý¸íÀ» º¸Á¸ÇϼҼ
64:1 Ey Tanri, kulak ver sesime yakindigim zaman, Hayatimi düsman korkusundan koru.
64:2 ÁÖ´Â ³ª¸¦ ¼û±â»ç Çà¾ÇÀÚÀÇ ºñ¹ÐÇÑ ²Ò¿¡¼¿Í Á˾ÇÀ» Áþ´Â ÀÚÀÇ ¿ä¶õ¿¡¼ ¹þ¾î³ª°Ô ÇϼҼ
64:2 Kötülerin gizli tasarilarindan, O suçlu güruhun samatasindan esirge beni.
64:3 ÀúÈñ°¡ Ä® °°ÀÌ ÀÚ±â Çô¸¦ ¿¬¸¶Çϸç È»ì °°ÀÌ µ¶ÇÑ ¸»·Î °Ü´©°í
64:3 Onlar dillerini kiliç gibi bilemis, Aci sözlerini ok gibi hedefe yöneltmisler,
64:4 ¼ûÀº °÷¿¡¼ ¿ÏÀüÇÑ ÀÚ¸¦ ½î·Á ÇÏ´Ù°¡ °©Àڱ⠽î°í µÎ·Á¿öÇÏÁö ¾Êµµ´Ù
64:4 Pusularindan masum insanin üzerine atmak için. Ansizin vururlar, hiç çekinmeden.
64:5 ÀúÈñ´Â ¾ÇÇÑ ¸ñÀûÀ¸·Î ¼·Î Àå·ÁÇÏ¸ç ºñ¹ÐÈ÷ ¿Ã¹« ³õ±â¸¦ ÇÔ²² ÀdzíÇÏ°í ÇÏ´Â ¸»ÀÌ ´©°¡ º¸¸®¿ä Çϸç
64:5 Birbirlerini kötülük yapmaya iter, Gizli tuzaklar tasarlarken, ‹‹Kim görecek?›› derler.
64:6 ÀúÈñ´Â Á˾ÇÀ» µµ¸ðÇϸç À̸£±â¸¦ ¿ì¸®°¡ ¹¦Ã¥À» ã¾Ò´Ù Çϳª´Ï °¢ »ç¶÷ÀÇ ¼Ó ¶æ°ú ¸¶À½ÀÌ ±íµµ´Ù
64:6 Haksizlik yapmayi düsünür, ‹‹Kusursuz bir plan yaptik!›› derler. Insanin içi ve yüregi derin bir sirdir, bilinmez.
64:7 ±×·¯³ª Çϳª´ÔÀÌ ÀúÈñ¸¦ ½î½Ã¸®´Ï ÀúÈñ°¡ Ȧ¿¬È÷ »ì¿¡ »óÇϸ®·Î´Ù
64:7 Ama Tanri onlara ok atacak, Ansizin yaralanacaklar.
64:8 ÀÌ·¯¹Ç·Î ÀúÈñ°¡ ¾þµå·¯Áö¸®´Ï ÀúÈñÀÇ Çô°¡ ÀúÈñ¸¦ ÇØÇÔÀ̶ó ÀúÈñ¸¦ º¸´Â ÀÚ°¡ ´Ù ¸Ó¸®¸¦ Èçµé¸®·Î´Ù
64:8 Dilleri yüzünden yikima ugrayacaklar, Hallerini gören herkes alayla bas sallayacak.
64:9 ¸ðµç »ç¶÷ÀÌ µÎ·Á¿öÇÏ¿© Çϳª´ÔÀÇ ÀÏÀ» ¼±Æ÷ÇÏ¸ç ±× ÇàÇϽÉÀ» ±íÀÌ »ý°¢Çϸ®·Î´Ù
64:9 Bütün insanlar korkuya kapilacak, Tanrinin isini duyuracak, Onun yaptiklari üzerinde düsünecekler.
64:10 ÀÇÀÎÀº ¿©È£¿Í¸¦ ÀÎÇÏ¿© Áñ°Å¿öÇÏ¸ç ±×¿¡°Ô ÇÇÇϸ®´Ï ¸¶À½ÀÌ Á¤Á÷ÇÑ ÀÚ´Â ´Ù ÀÚ¶ûÇϸ®·Î´Ù
64:10 Dogru insan RAB'de sevinç bulacak, O'na siginacak, Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.
65:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© Âù¼ÛÀÌ ½Ã¿Â¿¡¼ ÁÖ¸¦ ±â´Ù¸®¿À¸ç »ç¶÷ÀÌ ¼¿øÀ» ÁÖ²² ÀÌÇàÇϸ®ÀÌ´Ù
65:1 Ey Tanri, Siyonda seni övgü bekliyor, Yerine getirilecek sana adanan adaklar. Masoretik metin ‹‹Senin için sessizlik övgü››.
65:2 ±âµµ¸¦ µéÀ¸½Ã´Â ÁÖ¿© ¸ðµç À°Ã¼°¡ ÁÖ²² ³ª¾Æ¿À¸®ÀÌ´Ù
65:2 Ey sen, dualari isiten, Bütün insanlar sana gelecek.
65:3 Á˾ÇÀÌ ³ª¸¦ À̱â¾ú»ç¿À´Ï ¿ì¸®ÀÇ ÁË°ú¸¦ ÁÖ²²¼ »çÇϽø®ÀÌ´Ù
65:3 Suçlarimizin altinda ezildik, Ama sen isyanlarimizi bagislarsin.
65:4 ÁÖ²²¼ ÅÃÇÏ½Ã°í °¡±îÀÌ ¿À°Ô ÇÏ»ç ÁÖÀÇ ¶ã¿¡ °ÅÇÏ°Ô ÇϽŠ»ç¶÷Àº º¹ÀÌ ÀÖ³ªÀÌ´Ù ¿ì¸®°¡ ÁÖÀÇ Áý °ð ÁÖÀÇ ¼ºÀüÀÇ ¾Æ¸§´Ù¿òÀ¸·Î ¸¸Á·Çϸ®ÀÌ´Ù
65:4 Ne mutlu avlularinda otursun diye Seçip kendine yaklastirdigin kisiye! Evinin, kutsal tapinaginin Nimetlerine doyacagiz.
65:5 ¿ì¸® ±¸¿øÀÇ Çϳª´ÔÀ̽ÿ© ¶¥ÀÇ ¸ðµç ³¡°ú ¸Õ ¹Ù´Ù¿¡ ÀÖ´Â ÀÚÀÇ ÀÇÁöÇÒ ÁÖ²²¼ ÀǸ¦ ÁÀ¾Æ ¾öÀ§ÇϽŠÀÏ·Î ¿ì¸®¿¡°Ô ÀÀ´äÇϽø®ÀÌ´Ù
65:5 Ey bizi kurtaran Tanri, Müthis isler yaparak Zaferle yanitlarsin bizi. Sen yeryüzünün dört bucaginda, Uzak denizlerdekilerin umudusun;
65:6 ÁÖ´Â ÁÖÀÇ ÈûÀ¸·Î »êÀ» ¼¼¿ì½Ã¸ç ±Ç´ÉÀ¸·Î ¶ì¸¦ ¶ì½Ã¸ç
65:6 Kudret kusanan, Gücüyle daglari kuran,
65:7 ¹Ù´ÙÀÇ Èä¿ë°ú ¹°°áÀÇ ¿äµ¿°ú ¸¸¹ÎÀÇ ÈÍȱîÁö ÁøÁ¤ÇϽóªÀÌ´Ù
65:7 Denizlerin kükremesini, Dalgalarin gümbürtüsünü, Halklarin kargasasini yatistiran sensin.
65:8 ¶¥ ³¡¿¡ °ÅÇÏ´Â ÀÚ°¡ ÁÖÀÇ Â¡Á¶¸¦ µÎ·Á¿öÇϳªÀÌ´Ù ÁÖ²²¼ ¾Æħ µÇ´Â °Í°ú Àú³á µÇ´Â °ÍÀ» Áñ°Å¿öÇÏ°Ô ÇϽøç
65:8 Dünyanin öbür ucunda yasayanlar Korkuya kapilir senin belirtilerin karsisinda. Dogudan batiya kadar insanlara Sevinç çigliklari attirirsin.
65:9 ¶¥À» ±Ç°íÇÏ»ç ¹°À» ´ë¾î ½ÉÈ÷ À±ÅÃÄÉ ÇϽøç Çϳª´ÔÀÇ °¿¡ ¹°ÀÌ °¡µæÇÏ°Ô ÇϽðí ÀÌ°°ÀÌ ¶¥À» ¿¹ºñÇϽŠÈÄ¿¡ ÀúÈñ¿¡°Ô °î½ÄÀ» ÁֽóªÀÌ´Ù
65:9 Topraga bakar, çok verimli kilarsin, Onu zenginlige bogarsin. Ey Tanri, irmaklarin suyla doludur, Insanlara tahil saglarsin, Çünkü sen topragi söyle hazirlarsin:
65:10 ÁÖ²²¼ ¹ç°í¶û¿¡ ¹°À» ³Ë³ËÈ÷ ´ë»ç ±× À̶ûÀ» ÆòÆòÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¶Ç ´Üºñ·Î ºÎµå·´°Ô ÇÏ½Ã°í ±× ½Ï¿¡ º¹ ÁֽóªÀÌ´Ù
65:10 Sabanin açtigi yariklari bolca sular, Sirtlarini düzlersin. Yagmurla topragi yumusatir, Ürünlerine bereket katarsin.
65:11 ÁÖÀÇ ÀºÅÃÀ¸·Î ³â»ç¿¡ °ü ¾º¿ì½Ã´Ï ÁÖÀÇ ±æ¿¡´Â ±â¸§ÀÌ ¶³¾îÁö¸ç
65:11 Iyiliklerinle yili taçlandirirsin, Arabalarinin geçtigi yollardan bolluk akar,
65:12 µéÀÇ ÃÊÀå¿¡µµ ¶³¾îÁö´Ï ÀÛÀº »êµéÀÌ ±â»ÝÀ¸·Î ¶ì¸¦ ¶ì¾ú³ªÀÌ´Ù
65:12 Otlaklar yesillenir, Tepeler sevince bürünür,
65:13 ÃÊÀå¿¡´Â ¾ç ¶¼°¡ ÀÔÇû°í °ñÂ¥±â¿¡´Â °î½ÄÀÌ µ¤¿´À¸¸Å ÀúÈñ°¡ ´Ù Áñ°ÅÀÌ ¿ÜÄ¡°í ¶Ç ³ë·¡ÇϳªÀÌ´Ù
65:13 Çayirlar sürülerle bezenir, Vadiler ekinle örtünür, Sevinçten haykirir, ezgi söylerler.
66:1 ¿Â ¶¥ÀÌ¿© Çϳª´Ô²² Áñ°Å¿î ¼Ò¸®¸¦ ¹ßÇÒÁö¾î´Ù
66:1 Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanriya sevinç çigliklari atin!
66:2 ±× À̸§ÀÇ ¿µ±¤À» Âù¾çÇÏ°í ¿µÈ·Ó°Ô Âù¼ÛÇÒÁö¾î´Ù
66:2 Adinin yüceligine ilahiler söyleyin, Ona görkemli övgüler sunun!
66:3 Çϳª´Ô²² °íÇϱ⸦ ÁÖÀÇ ÀÏÀÌ ¾îÂî ±×¸® ¾öÀ§ÇϽÅÁö¿ä ÁÖÀÇ Å« ±Ç´ÉÀ¸·Î ÀÎÇÏ¿© ÁÖÀÇ ¿ø¼ö°¡ ÁÖ²² º¹Á¾ÇÒ °ÍÀ̸ç
66:3 ‹‹Ne müthis islerin var!›› deyin Tanriya, ‹‹Öyle büyük gücün var ki, Düsmanlarin egiliyor önünde.
66:4 ¿Â ¶¥ÀÌ ÁÖ²² °æ¹èÇÏ°í ÁÖ¸¦ Âù¾çÇϸç ÁÖÀÇ À̸§À» Âù¾çÇϸ®ÀÌ´Ù ÇÒÁö¾î´Ù
66:4 Bütün yeryüzü sana tapiniyor, Ilahiler okuyor, adini ilahilerle övüyor.›› |iSela
66:5 ¿Í¼ Çϳª´ÔÀÇ ÇàÇϽŠ°ÍÀ» º¸¶ó Àλý¿¡°Ô ÇàÇϽÉÀÌ ¾öÀ§ÇϽõµ´Ù
66:5 Gelin, bakin Tanrinin neler yaptigina! Ne müthis isler yapti insanlar arasinda:
66:6 Çϳª´ÔÀÌ ¹Ù´Ù¸¦ º¯ÇÏ¿© À°Áö µÇ°Ô ÇϼÌÀ¸¹Ç·Î ¹«¸®°¡ µµº¸·Î °À» Åë°úÇÏ°í ¿ì¸®°¡ °Å±â¼ ÁÖ·Î ÀÎÇÏ¿© ±â»µÇÏ¿´µµ´Ù
66:6 Denizi karaya çevirdi, Atalarimiz yaya geçtiler irmaktan. Yaptigina sevindik orada.
66:7 Àú°¡ ±× ´ÉÀ¸·Î ¿µ¿øÈ÷ Ä¡¸®ÇÏ½Ã¸ç ´«À¸·Î ¿¹æÀ» °¨ÂûÇϽóª´Ï °Å¿ªÇÏ´Â ÀÚ´Â ÀÚ°íÇÏÁö ¸»Áö¾î´Ù
66:7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri uluslari süzer; Baskaldiranlar gurura kapilmasin! |iSela
66:8 ¸¸¹Îµé¾Æ ¿ì¸® Çϳª´ÔÀ» ¼ÛÃàÇÏ¸ç ±× ¼ÛÃà ¼Ò¸®·Î µé¸®°Ô ÇÒÁö¾î´Ù
66:8 Ey halklar, Tanrimiza sükredin, Övgülerini duyurun.
66:9 ±×´Â ¿ì¸® ¿µÈ¥À» »ì·Á µÎ½Ã°í ¿ì¸®ÀÇ ½ÇÁ·ÇÔÀ» Çã¶ôÁö ¾Æ´ÏÇϽô Áֽ÷δÙ
66:9 Hayatimizi koruyan, Ayaklarimizin kaymasina izin vermeyen Odur.
66:10 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ½ÃÇèÇÏ½ÃµÇ ¿ì¸®¸¦ ´Ü·ÃÇϽñ⸦ ÀºÀ» ´Ü·ÃÇÔ °°ÀÌ ÇϼÌÀ¸¸ç
66:10 Sen bizi sinadin, ey Tanri, Gümüs aritir gibi arittin.
66:11 ¿ì¸®¸¦ ²ø¾î ±×¹°¿¡ µé°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¾î·Á¿î ÁüÀ» ¿ì¸® Ç㸮¿¡ µÎ¼ÌÀ¸¸ç
66:11 Aga düsürdün bizi, Sirtimiza agir yük vurdun.
66:12 »ç¶÷µé·Î ¿ì¸® ¸Ó¸® À§·Î Ÿ°í °¡°Ô Çϼ̳ªÀÌ´Ù ¿ì¸®°¡ ºÒ°ú ¹°À» ÅëÇàÇÏ¿´´õ´Ï ÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ²ø¾î³»»ç dzºÎÇÑ °÷¿¡ µéÀ̼̳ªÀÌ´Ù
66:12 Insanlari basimiza çikardin, Atesten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluga kavusturdun.
66:13 ³»°¡ ¹øÁ¦¸¦ °¡Áö°í ÁÖÀÇ Áý¿¡ µé¾î°¡¼ ³ªÀÇ ¼¿øÀ» °±À¸¸®´Ï
66:13 Yakmalik sunularla evine girecegim, Adaklarimi yerine getirecegim,
66:14 ÀÌ´Â ³» ÀÔ¼úÀÌ ¹ßÇÑ °ÍÀÌ¿ä ³» ȯ³ ¶§¿¡ ³» ÀÔÀÌ ¸»ÇÑ °ÍÀÌ´ÏÀÌ´Ù
66:14 Sikinti içindeyken dudaklarimdan dökülen, Agzimdan çikan adaklari.
66:15 ³»°¡ ¼ö¾çÀÇ Çâ±â¿Í ÇÔ²² »ìÁø °ÍÀ¸·Î ÁÖ²² ¹øÁ¦¸¦ µå¸®¸ç ¼ö¼Ò¿Í ¿°¼Ò¸¦ µå¸®¸®ÀÌ´Ù
66:15 Yakilan koçlarin dumaniyla semiz hayvanlardan Sana yakmalik sunular sunacagim, Tekeler, sigirlar kurban edecegim. |iSela
66:16 Çϳª´ÔÀ» µÎ·Á¿öÇÏ´Â ³ÊÈñµé¾Æ ´Ù ¿Í¼ µéÀ¸¶ó Çϳª´ÔÀÌ ³» ¿µÈ¥À» À§ÇÏ¿© ÇàÇϽŠÀÏÀ» ³»°¡ ¼±Æ÷Çϸ®·Î´Ù
66:16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanridan korkanlar, Benim için neler yaptigini size anlatayim.
66:17 ³»°¡ ³» ÀÔÀ¸·Î ±×¿¡°Ô ºÎ¸£Â¢À¸¸ç ³» Çô·Î ³ôÀÌ Âù¼ÛÇÏ¿´µµ´Ù
66:17 Agzimla Ona yakardim, Övgüsü dilimden düsmedi.
66:18 ³»°¡ ³» ¸¶À½¿¡ Á˾ÇÀ» Ç°À¸¸é ÁÖ²²¼ µèÁö ¾Æ´ÏÇϽø®¶ó
66:18 Yüregimde kötülüge yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.
66:19 ±×·¯³ª Çϳª´ÔÀÌ ½Ç·Î µéÀ¸¼ÌÀ¸¸ç ³» ±âµµ ¼Ò¸®¿¡ ÁÖÀÇÇϼ̵µ´Ù
66:19 Oysa Tanri dinledi beni, Kulak verdi duamin sesine.
66:20 Çϳª´ÔÀ» Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù Àú°¡ ³» ±âµµ¸¦ ¹°¸®Ä¡Áö ¾Æ´ÏÇÏ½Ã°í ±× ÀÎÀÚÇϽÉÀ» ³»°Ô¼ °ÅµÎÁöµµ ¾Æ´ÏÇϼ̵µ´Ù
66:20 Övgüler olsun Tanri'ya, Çünkü duami geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.
67:1 Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â»ç º¹À» ÁÖ½Ã°í ±× ¾ó±¼ ºûÀ¸·Î ¿ì¸®¿¡°Ô ºñÃë»ç
67:1 Tanri bize lütfetsin, bolluk versin, Yüzünün isigi üzerimize parlasin. |iSela
67:2 ÁÖÀÇ µµ¸¦ ¶¥ À§¿¡, ÁÖÀÇ ±¸¿øÀ» ¸¸¹æ Áß¿¡ ¾Ë¸®¼Ò¼
67:2 Öyle ki, yeryüzünde yolun, Bütün uluslar arasinda kurtarici gücün bilinsin.
67:3 Çϳª´ÔÀÌ¿© ¹ÎÁ·µé·Î ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÄÉ ÇÏ½Ã¸ç ¸ðµç ¹ÎÁ·À¸·Î ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÄÉ ÇϼҼ
67:3 Halklar sana sükretsin, ey Tanri, Bütün halklar sana sükretsin!
67:4 ¿¹æÀº ±â»Ú°í Áñ°Ì°Ô ³ë·¡ÇÒÁö´Ï ÁÖ´Â ¹ÎÁ·µéÀ» °øÆòÈ÷ ÆÇ´ÜÇÏ½Ã¸ç ¶¥ À§¿¡ ¿¹æÀ» Ä¡¸®ÇÏ½Ç °ÍÀÓÀÌ´ÏÀÌ´Ù
67:4 Uluslar sevinsin, sevinçten çiglik atsin, Çünkü sen halklari adaletle yargilarsin, Yeryüzündeki uluslara yol gösterirsin. |iSela
67:5 Çϳª´ÔÀÌ¿© ¹ÎÁ·µé·Î ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÄÉ ÇÏ½Ã¸ç ¸ðµç ¹ÎÁ·À¸·Î ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÄÉ ÇϼҼ
67:5 Halklar sana sükretsin, ey Tanri, Bütün halklar sana sükretsin!
67:6 ¶¥ÀÌ ±× ¼Ò»êÀ» ³»¾úµµ´Ù Çϳª´Ô °ð ¿ì¸® Çϳª´ÔÀÌ ¿ì¸®¿¡°Ô º¹À» Áֽø®·Î´Ù
67:6 Toprak ürününü verdi, Tanri, Tanrimiz, bizi bolluga kavustursun.
67:7 Çϳª´ÔÀÌ ¿ì¸®¿¡°Ô º¹À» Áֽø®´Ï ¶¥ÀÇ ¸ðµç ³¡ÀÌ Çϳª´ÔÀ» °æ¿ÜÇϸ®·Î´Ù
67:7 Tanri bize bolluk versin, Dünyanin dört bucagindakiler O'ndan korksun!
68:1 Çϳª´ÔÀº ÀϾ»ç ¿ø¼ö¸¦ ÈðÀ¸½Ã¸ç ÁÖ¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ·Î ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡¼ µµ¸ÁÇÏ°Ô ÇϼҼ
68:1 Kalksin Tanri, dagilsin düsmanlari, Kaçsin önünden Ondan nefret edenler!
68:2 ¿¬±â°¡ ¸ô·Á°¨ °°ÀÌ ÀúÈñ¸¦ ¸ô¾Æ³»¼Ò¼ ºÒ ¾Õ¿¡¼ ¹ÐÀÌ ³ìÀ½ °°ÀÌ ¾ÇÀÎÀÌ Çϳª´Ô ¾Õ¿¡¼ ¸ÁÇÏ°Ô ÇϼҼ
68:2 Dagitsin onlari dagilan duman gibi; Atesin karsisinda eriyen balmumu gibi Yok olsun kötüler Tanrinin önünde!
68:3 ÀÇÀÎÀº ±â»µÇÏ¿© Çϳª´Ô ¾Õ¿¡¼ ¶Ù³î¸ç ±â»µÇÏ°í Áñ°Å¿öÇÒÁö¾î´Ù
68:3 Ancak dogrular sevinsin, Bayram etsinler Tanrinin önünde, Neseyle cossunlar.
68:4 Çϳª´Ô²² ³ë·¡ÇÏ¸ç ±× À̸§À» Âù¾çÇ϶ó Ÿ°í ±¤¾ß¿¡ ÇàÇϽôø ÀÚ¸¦ À§ÇÏ¿© ´ë·Î¸¦ ¼öÃàÇ϶ó ±× À̸§Àº ¿©È£¿Í½Ã´Ï ±× ¾Õ¿¡¼ ¶Ù³îÁö¾î´Ù
68:4 Tanriya ezgiler söyleyin, adini ilahilerle övün, Çölleri geçecek biniciye yol hazirlayin; Onun adi RABdir, bayram edin önünde! ‹‹Bulutlara binmis olana ezgiler sunun››.
68:5 ±× °Å·èÇÑ Ã³¼Ò¿¡ °è½Å Çϳª´ÔÀº °í¾ÆÀÇ ¾Æ¹öÁö½Ã¸ç °úºÎÀÇ ÀçÆÇÀåÀ̽öó
68:5 Kutsal konutundaki Tanri, Öksüzlerin babasi, dul kadinlarin savunucusudur.
68:6 Çϳª´ÔÀº °íµ¶ÇÑ ÀÚ·Î °¡¼Ó Áß¿¡ óÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¼ö±ÝµÈ ÀÚ¸¦ À̲ø¾î ³»»ç ÇüÅëÄÉ ÇϽôÀ´Ï¶ó ¿ÀÁ÷ °Å¿ªÇÏ´Â ÀÚÀÇ °Åó´Â ¸Þ¸¶¸¥ ¶¥À̷δÙ
68:6 Tanri kimsesizlere ev verir, Tutsaklari özgürlüge ve gönence kavusturur, Ama baskaldiranlar kurak yerde oturur.
68:7 ¡Û Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ¹é¼º ¾Õ¿¡¼ ¾Õ¼ ³ª°¡»ç ±¤¾ß¿¡ ÇàÁøÇϼÌÀ» ¶§¿¡
68:7 Ey Tanri, sen halkina öncülük ettiginde, Çölde yürüdügünde, |iSela
68:8 ¶¥ÀÌ Áøµ¿Çϸç ÇÏ´ÃÀÌ Çϳª´Ô ¾Õ¿¡¼ ¶³¾îÁö¸ç Àú ½Ã³» »êµµ Çϳª´Ô °ð À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´Ô ¾Õ¿¡¼ Áøµ¿ÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
68:8 Yer sarsildi, Göklerden yagmur bosandi Tanrinin önünde, Sina Dagi sarsildi Tanrinin, Israilin Tanrisinin önünde.
68:9 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÈíÁ·ÇÑ ºñ¸¦ º¸³»»ç ÁÖÀÇ »ê¾÷ÀÌ °ïÇÌÇÒ ¶§¿¡ °ß°íÄÉ Çϼ̰í
68:9 Bol yagmurlar yagdirdin, ey Tanri, Canlandirdin yorgun düsen yurdunu.
68:10 ÁÖÀÇ È¸ÁßÀ¸·Î ±× °¡¿îµ¥ °ÅÇÏ°Ô Çϼ̳ªÀÌ´Ù Çϳª´ÔÀÌ¿© °¡³ÇÑ ÀÚ¸¦ À§ÇÏ¿© ÁÖÀÇ ÀºÅÃÀ» ÁغñÇϼ̳ªÀÌ´Ù
68:10 Halkin oraya yerlesti, Iyiliginle mazlumlarin geçimini sagladin, ey Tanri.
68:11 ÁÖ²²¼ ¸»¾¸À» ÁÖ½Ã´Ï ¼Ò½ÄÀ» °øÆ÷ÇÏ´Â ¿©ÀÚ°¡ Å« ¹«¸®¶ó
68:11 Rab buyruk verdi, Büyük bir kadin toplulugu duyurdu müjdeyi:
68:12 ¿©·¯ ±º´ëÀÇ ¿ÕµéÀÌ µµ¸ÁÇÏ°í µµ¸ÁÇÏ´Ï Áý¿¡ °ÅÇÑ ¿©ÀÚµµ Å»Ãë¹°À» ³ª´©µµ´Ù
68:12 ‹‹Kaçiyor, kaçiyor ordularin krallari! Evi bekleyen kadinlar ganimeti paylasiyor.
68:13 ³ÊÈñ°¡ ¾ç ¿ì¸®¿¡ ´©¿ï ¶§¿¡´Â ±× ³¯°³¸¦ ÀºÀ¸·Î ÀÔÈ÷°í ±× ±êÀ» Ȳ±ÝÀ¸·Î ÀÔÈù ºñµÑ±â °°µµ´Ù
68:13 Agillarin arasinda uyurken, Kanatlari gümüs, tüyleri piril piril altinla kapli Bir güvercine benzersiniz.››
68:14 Àü´ÉÇϽŠÀÚ°¡ ¿¿ÕÀ» ±× Áß¿¡¼ ÈðÀ¸½Ç ¶§¿¡´Â »ì¸ó¿¡ ´«ÀÌ ³¯¸² °°µµ´Ù
68:14 Her Seye Gücü Yeten, krallari dagitirken, Sanki Salmon Dagina kar yagiyordu.
68:15 ¹Ù»êÀÇ »êÀº Çϳª´ÔÀÇ »êÀÓÀÌ¿© ¹Ù»êÀÇ »êÀº ³ôÀº »êÀ̷δÙ
68:15 Ey Basan Dagi, Tanri Dagi! Ey Basan Dagi, doruklari ulu dag!
68:16 ³ÊÈñ ³ôÀº »êµé¾Æ ¾îÂîÇÏ¿© Çϳª´ÔÀÌ °ÅÇϽ÷Á ÇÏ´Â »êÀ» ½Ã±âÇÏ¿© º¸´À´¢ Áø½Ç·Î ¿©È£¿Í²²¼ ÀÌ »ê¿¡ ¿µ¿µÈ÷ °ÅÇϽø®·Î´Ù
68:16 Ey ulu daglar, niçin yan gözle bakiyorsunuz Tanrinin yerlesmek için seçtigi daga? Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktir.
68:17 Çϳª´ÔÀÇ º´°Å°¡ õõÀÌ¿ä ¸¸¸¸À̶ó ÁÖ²²¼ ±× Áß¿¡ °è½ÉÀÌ ½Ã³» »ê ¼º¼Ò¿¡ °è½É °°µµ´Ù
68:17 Tanrinin savas arabalari sayisizdir, Rab kutsallik içinde Sinadan geldi.
68:18 ÁÖ²²¼ ³ôÀº °÷À¸·Î ¿À¸£½Ã¸ç »ç·ÎÀâÀº ÀÚ¸¦ ²ø°í ¼±¹°À» Àΰ£¿¡°Ô¼ ¶Ç´Â ÆпªÀÚ Áß¿¡¼ ¹ÞÀ¸½Ã´Ï ¿©È£¿Í Çϳª´ÔÀÌ ÀúÈñ¿Í ÇÔ²² °ÅÇÏ·Á ÇϽÉÀ̷δÙ
68:18 Sen yüksege çiktin, tutsaklari pesine taktin, Insanlardan, baskaldiranlardan bile armaganlar aldin, Oraya yerlesmek için, ya RAB Tanri.
68:19 ¡Û ³¯¸¶´Ù ¿ì¸® ÁüÀ» Áö½Ã´Â ÁÖ °ð ¿ì¸®ÀÇ ±¸¿øÀ̽ŠÇϳª´ÔÀ» Âù¼ÛÇÒÁö·Î´Ù
68:19 Her gün yükümüzü tasiyan Rabbe, Bizi kurtaran Tanriya övgüler olsun. |iSela
68:20 Çϳª´ÔÀº ¿ì¸®¿¡°Ô ±¸¿øÀÇ Çϳª´ÔÀ̽öó »ç¸Á¿¡¼ ÇÇÇÔÀÌ ÁÖ ¿©È£¿Í²²·Î ¸»¹Ì¾Ï°Å´Ï¿Í
68:20 Tanrimiz kurtarici bir Tanridir, Ölümden kurtaris yalniz Egemen RABbe özgüdür.
68:21 ±× ¿ø¼öÀÇ ¸Ó¸® °ð ±× ÁË°ú¿¡ Ç×»ó ÇàÇÏ´Â ÀÚÀÇ Á¤¼ö¸®´Â Çϳª´ÔÀÌ Ãļ ±úÄ¡½Ã¸®·Î´Ù
68:21 Kuskusuz Tanri düsmanlarinin basini, Suçlu yasayanlarin killi kafasini ezer.
68:22 ÁÖ²²¼ ¸»¾¸ÇϽñ⸦ ³»°¡ ÀúÈñ¸¦ ¹Ù»ê¿¡¼ µ¹¾Æ¿À°Ô ÇÏ¸ç ¹Ù´Ù ±íÀº µ¥¼ µµ·Î ³ª¿À°Ô ÇÏ°í
68:22 Rab, ‹‹Onlari Basandan, Denizin derinliklerinden geri getirecegim›› der,
68:23 ³Ê·Î ÀúÈñ¸¦ ½ÉÈ÷ Ä¡°í ±× ÇÇ¿¡ ³× ¹ßÀ» Àá±×°Ô ÇÏ¸ç ³× °³ÀÇ Çô·Î ³× ¿ø¼ö¿¡°Ô¼ Á¦ ºÐ±êÀ» ¾ò°Ô Çϸ®¶ó ÇϽõµ´Ù
68:23 ‹‹Öyle ki, ayaklarini düsmanlarinin kanina batirasin, Köpeklerinin dili de onlardan payini alsin.››
68:24 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÀúÈñ°¡ ÁÖÀÇ ÇàÂ÷ÇϽÉÀ» º¸¾ÒÀ¸´Ï °ð ³ªÀÇ Çϳª´Ô ³ªÀÇ ¿ÕÀÌ ¼º¼Ò¿¡ ÇàÂ÷ÇϽô °ÍÀ̶ó
68:24 Ey Tanri, senin zafer alayini, Tanrimin, Kralimin kutsal yere törenle gelisini gördüler:
68:25 ¼Ò°í Ä¡´Â µ¿³à Áß¿¡ °¡°´Àº ¾Õ¼°í ¾Ç»ç´Â µÚµû¸£³ªÀÌ´Ù
68:25 Basta okuyucular, arkada çalgicilar, Ortada tef çalan genç kizlar.
68:26 À̽º¶ó¿¤ÀÇ ±Ù¿ø¿¡¼ ³ª¿Â ³ÊÈñ¿© ´ëȸ Áß¿¡¼ Çϳª´Ô °ð ÁÖ¸¦ ¼ÛÃàÇÒÁö¾î´Ù
68:26 ‹‹Ey sizler, Israil soyundan gelenler, Toplantilarinizda Tanriya, RABbe övgüler sunun!››
68:27 °Å±â´Â ÀúÈñ ÁÖ°üÀÚ ÀÛÀº º£³Ä¹Î°ú À¯´ÙÀÇ ¹æ¹é°ú ±× ¹«¸®¿Í ½ººÒ·ÐÀÇ ¹æ¹é°ú ³³´Þ¸®ÀÇ ¹æ¹éÀÌ ÀÖµµ´Ù
68:27 Önde en küçük oymak Benyamin, Kalabalik halinde Yahuda önderleri, Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!
68:28 ¡Û ³× Çϳª´ÔÀÌ ³× ÈûÀ» ¸íÇϼ̵µ´Ù Çϳª´ÔÀÌ¿© ¿ì¸®¸¦ À§ÇÏ¿© ÇàÇϽŠ°ÍÀ» °ß°íÈ÷ ÇϼҼ
68:28 Ey Tanri, Yerusalimdeki tapinagindan göster gücünü, Bizim için kullandigin gücünü, ey Tanri. Krallar sana armaganlar sunacak.
68:29 ¿¹·ç»ì·½¿¡ ÀÖ´Â ÁÖÀÇ ÀüÀ» À§ÇÏ¿© ¿ÕµéÀÌ ÁÖ²² ¿¹¹°À» µå¸®¸®ÀÌ´Ù
68:30 °¥¹çÀÇ µéÁü½Â°ú ¼ö¼ÒÀÇ ¹«¸®¿Í ¸¸¹ÎÀÇ ¼Û¾ÆÁö¸¦ ²Ù¢À¸½Ã°í Àº Á¶°¢À» ¹ß ¾Æ·¡ ¹âÀ¸¼Ò¼ Àú°¡ ÀüÀïÀ» Áñ±â´Â ¹é¼ºÀ» ÈðÀ¸¼Ìµµ´Ù
68:30 Azarla kamislar arasinda yasayan hayvani, Halklarin buzagilariyla bogalar sürüsünü, Çigne ayaklarinla gümüse gönül verenleri, Dagit savastan zevk alan halklari! bogalar›› ise irili ufakli uluslari simgelemektedir.
68:31 ¹æ¹éµéÀº ¾Ö±Á¿¡¼ ³ª¿À°í ±¸½ºÀÎÀº Çϳª´ÔÀ» ÇâÇÏ¿© ±× ¼ÕÀ» ½Å¼ÓÈ÷ µé¸®·Î´Ù
68:31 Misirdan elçiler gelecek, Kûslular ellerini Tanriya dogru kaldiriverecek.
68:32 ¶¥ÀÇ ¿¹æµé¾Æ Çϳª´Ô²² ³ë·¡ÇÏ°í ÁÖ²² Âù¼ÛÇÒÁö¾î´Ù
68:32 Ey yeryüzünün kralliklari, Tanriya ezgiler söyleyin, Ilahilerle övün Rabbi, |iSela
68:33 ¿¾Àû ÇϴõéÀÇ ÇÏ´ÃÀ» Ÿ½Å ÀÚ¿¡°Ô Âù¼ÛÇ϶ó ÁÖ²²¼ ±× ¼Ò¸®¸¦ ¹ßÇÏ½Ã´Ï ¿õÀåÇÑ ¼Ò¸®·Î´Ù
68:33 Göklere, kadim göklere binmis olani. Iste sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!
68:34 ³ÊÈñ´Â Çϳª´Ô²² ´É·ÂÀ» µ¹¸±Áö¾î´Ù ±× À§¾öÀÌ À̽º¶ó¿¤ À§¿¡ ÀÖ°í ±× ´É·ÂÀÌ Çϴÿ¡ ÀÖµµ´Ù
68:34 Tanrinin gücünü taniyin; Onun yüceligi Israilin üzerinde, Gücü göklerdedir.
68:35 Çϳª´ÔÀÌ¿© À§¾öÀ» ¼º¼Ò¿¡¼ ³ªÅ¸³»½Ã³ªÀÌ´Ù À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´ÔÀº ±× ¹é¼º¿¡°Ô Èû°ú ´ÉÀ» Áֽóª´Ï Çϳª´ÔÀ» Âù¼ÛÇÒÁö¾î´Ù
68:35 Ne heybetlisin, ey Tanri, tapinaginda! Israil'in Tanrisi'na, Halkina güç, kudret veren Tanri'ya övgüler olsun!
69:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ±¸¿øÇϼҼ ¹°µéÀÌ ³» ¿µÈ¥±îÁö Èê·¯ µé¾î¿Ô³ªÀÌ´Ù
69:1 Kurtar beni, ey Tanri, Sular boyuma ulasti.
69:2 ³»°¡ ¼³ °÷ÀÌ ¾ø´Â ±íÀº ¼ö··¿¡ ºüÁö¸ç ±íÀº ¹°¿¡ µé¾î°¡´Ï Å« ¹°ÀÌ ³»°Ô ³ÑÄ¡³ªÀÌ´Ù
69:2 Dipsiz bataga gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battim, Sellere kapildim.
69:3 ³»°¡ ºÎ¸£Â¢À½À¸·Î ÇÇ°ïÇÏ¿© ³» ¸ñÀÌ ¸¶¸£¸ç ³» Çϳª´ÔÀ» ¹Ù¶÷À¸·Î ³» ´«ÀÌ ¼èÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
69:3 Tükendim feryat etmekten, Bogazim kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrimi beklemekten.
69:4 ¹«°íÈ÷ ³ª¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ°¡ ³» ¸Ó¸®Åк¸´Ù ¸¹°í ¹«¸®È÷ ³» ¿ø¼ö°¡ µÇ¾î ³ª¸¦ ²÷À¸·Á ÇÏ´Â ÀÚ°¡ °ÇÏ¿´À¸´Ï ³»°¡ ÃëÄ¡ ¾Æ´ÏÇÑ °Íµµ ¹°¾î ÁÖ°Ô µÇ¾ú³ªÀÌ´Ù
69:4 Yok yere benden nefret edenler Saçlarimdan daha çok. Kalabaliktir canima kasteden haksiz düsmanlarim. Çalmadigim mali nasil geri verebilirim?
69:5 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ªÀÇ ¿ì¸ÅÇÔÀ» ¾Æ½Ã¿À´Ï ³» ÁË°¡ ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡¼ ¼û±èÀÌ ¾ø³ªÀÌ´Ù
69:5 Akilsizligimi biliyorsun, ey Tanri, Suçlarim senden gizli degil.
69:6 ¸¸±ºÀÇ ÁÖ ¿©È£¿Í¿© ÁÖ¸¦ ¹Ù¶ó´Â ÀÚ·Î ³ª¸¦ ÀÎÇÏ¿© ¼öÄ¡¸¦ ´çÄÉ ¸¶¿É¼Ò¼ À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ¸¦ ã´Â ÀÚ·Î ³ª¸¦ ÀÎÇÏ¿© ¿åÀ» ´çÄÉ ¸¶¿É¼Ò¼
69:6 Ya Rab, Her Seye Egemen RAB, Utanmasin sana umut baglayanlar benim yüzümden! Ey Israilin Tanrisi, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasin!
69:7 ³»°¡ ÁÖ¸¦ À§ÇÏ¿© ÈѹæÀ» ¹Þ¾Ò»ç¿À´Ï ¼öÄ¡°¡ ³» ¾ó±¼¿¡ µ¤¿´³ªÀÌ´Ù
69:7 Senin ugruna hakarete katlandim, Utanç kapladi yüzümü.
69:8 ³»°¡ ³» ÇüÁ¦¿¡°Ô´Â °´ÀÌ µÇ°í ³» ¸ðÄ£ÀÇ Àڳ࿡°Ô´Â ¿ÜÀÎÀÌ µÇ¾ú³ªÀÌ´Ù
69:8 Kardeslerime yabanci, Annemin öz ogullarina uzak kaldim.
69:9 ÁÖÀÇ ÁýÀ» À§ÇÏ´Â ¿¼ºÀÌ ³ª¸¦ »ïÅ°°í ÁÖ¸¦ ÈѹæÇÏ´Â ÈѹæÀÌ ³»°Ô ¹ÌÃƳªÀÌ´Ù
69:9 Çünkü evin için gösterdigim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben ugradim.
69:10 ³»°¡ °îÇÏ°í ±Ý½ÄÇÔÀ¸·Î ³» ¿µÈ¥À» °æ°èÇÏ¿´´õ´Ï ±×°ÍÀÌ µµ¸®¾î ³ªÀÇ ¿åÀÌ µÇ¾úÀ¸¸ç
69:10 Oruç tutup aglayinca, Yine hakarete ugradim.
69:11 ³»°¡ ±½Àº º£·Î ³» ¿ÊÀ» »ï¾Ò´õ´Ï ³»°¡ ÀúÈñÀÇ ¸»°Å¸®°¡ µÇ¾ú³ªÀÌ´Ù
69:11 Çula büründügüm zaman Alay konusu oldum.
69:12 ¼º¹®¿¡ ¾ÉÀº ÀÚ°¡ ³ª¸¦ ¸»Çϸç ÃëÇÑ ¹«¸®°¡ ³ª¸¦ °¡Á® ³ë·¡ÇϳªÀÌ´Ù
69:12 Kent kapisinda oturanlar beni çekistiriyor, Sarhoslarin türküsü oldum.
69:13 ¿©È£¿Í¿© ¿³³ÇϽô ¶§¿¡ ³ª´Â ÁÖ²² ±âµµÇÏ¿À´Ï Çϳª´ÔÀÌ¿© ¸¹Àº ÀÎÀÚ¿Í ±¸¿øÀÇ Áø¸®·Î ³»°Ô ÀÀ´äÇϼҼ
69:13 Ama benim duam sanadir, ya RAB. Ey Tanri, sevginin bolluguyla, Güvenilir kurtarisinla uygun gördügünde Yanitla beni.
69:14 ³ª¸¦ ¼ö··¿¡¼ °ÇÁö»ç ºüÁöÁö ¸»°Ô ÇÏ½Ã°í ³ª¸¦ ¹Ì¿öÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô¼¿Í ±íÀº ¹°¿¡¼ °ÇÁö¼Ò¼
69:14 Beni çamurdan kurtar, Izin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayim.
69:15 Å« ¹°ÀÌ ³ª¸¦ ¾ö¸ôÇϰųª ±íÀ½ÀÌ ³ª¸¦ »ïÅ°Áö ¸øÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ¿õµ¢ÀÌ·Î ³» À§¿¡ ±× ÀÔÀ» ´ÝÁö ¸øÇÏ°Ô ÇϼҼ
69:15 Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasin, Ölüm çukuru agzini üstüme kapamasin.
69:16 ¿©È£¿Í¿© ÁÖÀÇ ÀÎÀÚÇϽÉÀÌ ¼±ÇϽÿÀ´Ï ³»°Ô ÀÀ´äÇϽøç ÁÖÀÇ ¸¹Àº ±àÈáÀ» µû¶ó ³»°Ô·Î µ¹ÀÌÅ°¼Ò¼
69:16 Yanit ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
69:17 ÁÖÀÇ ¾ó±¼À» ÁÖÀÇ Á¾¿¡°Ô¼ ¼û±âÁö ¸¶¼Ò¼ ³»°¡ ȯ³ Áß¿¡ ÀÖ»ç¿À´Ï ¼ÓÈ÷ ³»°Ô ÀÀ´äÇϼҼ
69:17 Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sikintidayim, hemen yanitla beni!
69:18 ³» ¿µÈ¥¿¡°Ô °¡±îÀÌ ÇÏ»ç ±¸¼ÓÇÏ½Ã¸ç ³» ¿ø¼ö¸¦ ÀÎÇÏ¿© ³ª¸¦ ¼Ó·®ÇϼҼ
69:18 Yaklas bana, kurtar canimi, Al basimdan düsmanlarimi.
69:19 ÁÖ²²¼ ³ªÀÇ Èѹæ°ú ¼öÄ¡¿Í ´É¿åÀ» ¾Æ½Ã³ªÀÌ´Ù ³» ´ëÀûÀÌ ´Ù ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡ ÀÖ³ªÀÌ´Ù
69:19 Bana nasil hakaret edildigini, Utandigimi, rezil oldugumu biliyorsun; Düsmanlarimin hepsi senin önünde.
69:20 ÈѹæÀÌ ³» ¸¶À½À» »óÇÏ¿© ±Ù½ÉÀÌ Ã游ÇÏ´Ï ±àÈáÈ÷ ¿©±æ ÀÚ¸¦ ¹Ù¶ó³ª ¾ø°í ¾ÈÀ§ÇÒ ÀÚ¸¦ ¹Ù¶ó³ª ãÁö ¸øÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
69:20 Hakaret kalbimi kirdi, dertliyim, Acilarimi paylasacak birini bekledim, çikmadi, Avutacak birini aradim, bulamadim.
69:21 ÀúÈñ°¡ ¾µ°³¸¦ ³ªÀÇ ½Ä¹°·Î ÁÖ¸ç °¥ÇÒ ¶§¿¡ ÃÊ·Î ¸¶½Ã¿ü»ç¿À´Ï
69:21 Yiyecegime zehir kattilar, Sirke içirdiler susadigimda.
69:22 ÀúÈñ ¾Õ¿¡ ¹ä»óÀÌ ¿Ã¹«°¡ µÇ°Ô ÇϽøç ÀúÈñ Æò¾ÈÀÌ µ£ÀÌ µÇ°Ô ÇϼҼ
69:22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaslari için kapan olsun!
69:23 ÀúÈñ ´«ÀÌ ¾îµÎ¿ö º¸Áö ¸øÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ±× Ç㸮°¡ Ç×»ó ¶³¸®°Ô ÇϼҼ
69:23 Gözleri kararsin, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
69:24 ÁÖÀÇ ºÐ³ë¸¦ ÀúÈñ À§¿¡ ºÎÀ¸½Ã¸ç ÁÖÀÇ ¸Í·ÄÇϽŠ³ë·Î ÀúÈñ¿¡°Ô ¹ÌÄ¡°Ô ÇϼҼ
69:24 Gazabini yagdir üzerlerine, Öfkenin atesi yapissin yakalarina!
69:25 ÀúÈñ °Åó·Î ȲÆóÇÏ°Ô ÇÏ½Ã¸ç ±× À帷¿¡ °ÅÇÏ´Â ÀÚ°¡ ¾ø°Ô ÇϼҼ
69:25 Issiz kalsin konaklari, Çadirlarinda oturan olmasin!
69:26 ´ëÀú ÀúÈñ°¡ ÁÖÀÇ Ä¡½Å ÀÚ¸¦ Ç̹ÚÇϸç ÁÖ²²¼ »óÄÉ ÇϽŠÀÚÀÇ ½½ÇÄÀ» ¸»ÇÏ¿´»ç¿À´Ï
69:26 Çünkü senin vurdugun insanlara zulmediyor, Yaraladigin insanlarin acisini konusuyorlar.
69:27 ÀúÈñ Á˾ǿ¡ Á˾ÇÀ» ´õ Á¤ÇÏ»ç ÁÖÀÇ ÀÇ¿¡ µé¾î¿ÀÁö ¸øÇÏ°Ô ÇϼҼ
69:27 Ceza yagdir baslarina, Senin tarafindan aklanmasinlar!
69:28 ÀúÈñ¸¦ »ý¸íÃ¥¿¡¼ µµ¸»ÇÏ»ç ÀÇÀΰú ÇÔ²² ±â·ÏµÇ°Ô ¸¶¼Ò¼
69:28 Yasam kitabindan silinsin adlari, Dogrularla yan yana yazilmasinlar!
69:29 ¿ÀÁ÷ ³ª´Â °¡³ÇÏ°í ½½ÇÁ¿À´Ï Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ±¸¿øÀ¸·Î ³ª¸¦ ³ôÀ̼Ҽ
69:29 Bense ezilmis ve kederliyim, Senin kurtarisin, ey Tanri, bana bir kale olsun!
69:30 ³»°¡ ³ë·¡·Î Çϳª´ÔÀÇ À̸§À» Âù¼ÛÇÏ¸ç °¨»çÇÔÀ¸·Î Çϳª´ÔÀ» ±¤´ëÇϽô٠Çϸ®´Ï
69:30 Tanrinin adini ezgilerle övecegim, Sükranlarimla Onu yüceltecegim.
69:31 ÀÌ°ÍÀÌ ¼Ò °ð »Ô°ú ±ÁÀÌ Àִ Ȳ¼Ò¸¦ µå¸²º¸´Ù ¿©È£¿Í¸¦ ´õ¿í ±â»Ú½Ã°Ô ÇÔÀÌ µÉ °ÍÀ̶ó
69:31 RABbi bir öküzden, Boynuzlu, tirnakli bir bogadan Daha çok hosnut eder bu.
69:32 ¿ÂÀ¯ÇÑ ÀÚ°¡ À̸¦ º¸°í ±â»µÇϳª´Ï Çϳª´ÔÀ» ã´Â ³ÊÈñµé¾Æ ³ÊÈñ ¸¶À½À» ¼Ò»ýÄÉ ÇÒÁö¾î´Ù
69:32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanriya yönelen sizler, yüreginiz canlansin.
69:33 ¿©È£¿Í´Â ±ÃÇÌÇÑ ÀÚ¸¦ µéÀ¸½Ã¸ç Àڱ⸦ ÀÎÇÏ¿© ¼ö±ÝµÈ ÀÚ¸¦ ¸ê½ÃÄ¡ ¾Æ´ÏÇϽóª´Ï
69:33 Çünkü RAB yoksullari isitir, Kendi tutsak halkini hor görmez.
69:34 õÁö°¡ ±×¸¦ Âù¼ÛÇÒ °ÍÀÌ¿ä ¹Ù´Ù¿Í ±× ÁßÀÇ ¸ðµç µ¿¹°µµ ±×¸®ÇÒÁö·Î´Ù
69:34 Ona övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlilar!
69:35 Çϳª´ÔÀÌ ½Ã¿ÂÀ» ±¸¿øÇϽðí À¯´Ù ¼ºÀ¾µéÀ» °Ç¼³ÇϽø®´Ï ¹«¸®°¡ °Å±â °ÅÇÏ¿© ¼ÒÀ¯¸¦ »ïÀ¸¸®·Î´Ù
69:35 Çünkü Tanri Siyonu kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerlesip sahibi olacak.
69:36 ±× Á¾µéÀÇ ÈļÕÀÌ ¶ÇÇÑ À̸¦ »ó¼ÓÇÏ°í ±× À̸§À» »ç¶ûÇÏ´Â ÀÚ°¡ ±× Áß¿¡ °ÅÇϸ®·Î´Ù
69:36 Kullarinin çocuklari orayi miras alacak, O'nun adini sevenler orada oturacak.
70:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ¼ÓÈ÷ ³ª¸¦ °ÇÁö¼Ò¼ ¿©È£¿Í¿© ¼ÓÈ÷ ³ª¸¦ µµ¿ì¼Ò¼
70:1 Ey Tanri, kurtar beni! Yardimima kos, ya RAB!
70:2 ³» ¿µÈ¥À» ã´Â ÀÚ·Î ¼öÄ¡¿Í ¹«¾ÈÀ» ´çÄÉ ÇÏ½Ã¸ç ³ªÀÇ »óÇÔÀ» ±â»µÇÏ´Â ÀÚ·Î ¹°·¯°¡ ¿åÀ» ¹Þ°Ô ÇϼҼ
70:2 Utansin canimi almaya çalisanlar, Yüzleri kizarsin! Geri dönsün zararimi isteyenler, Rezil olsunlar!
70:3 ¾ÆÇÏ ¾ÆÇÏ ÇÏ´Â ÀÚ·Î Àڱ⠼öÄ¡¸¦ ÀÎÇÏ¿© ¹°·¯°¡°Ô ÇϼҼ
70:3 Bana, ‹‹Oh! Oh!›› çekenler Geri çekilsin utançlarindan!
70:4 ÁÖ¸¦ ã´Â ¸ðµç ÀÚ·Î ÁÖ¸¦ ÀÎÇÏ¿© ±â»µÇÏ°í Áñ°Å¿öÇÏ°Ô ÇϽøç ÁÖÀÇ ±¸¿øÀ» »ç¸ðÇÏ´Â ÀÚ·Î Ç×»ó ¸»Çϱ⸦ Çϳª´ÔÀº ±¤´ëÇϽô٠ÇÏ°Ô ÇϼҼ
70:4 Sende nese ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! ‹‹Tanri yücedir!›› desin hep Senin kurtarisini özleyenler!
70:5 ³ª´Â °¡³ÇÏ°í ±ÃÇÌÇÏ¿À´Ï Çϳª´ÔÀÌ¿© ¼ÓÈ÷ ³»°Ô ÀÓÇϼҼ ÁÖ´Â ³ªÀÇ µµ¿òÀÌ½Ã¿ä ³ª¸¦ °ÇÁö½Ã´Â ÀڽÿÀ´Ï ¿©È£¿Í¿© Áöüġ ¸¶¼Ò¼
70:5 Bense, mazlum ve yoksulum, Ey Tanri, yardimima kos! Yardimcim ve kurtaricim sensin, Geç kalma, ya RAB!
71:1 ¿©È£¿Í¿© ³»°¡ ÁÖ²² ÇÇÇÏ¿À´Ï ³ª·Î ¿µ¿µÈ÷ ¼öÄ¡¸¦ ´çÄÉ ¸¶¼Ò¼
71:1 Ya RAB, sana siginiyorum, Utandirma beni hiçbir zaman!
71:2 ÁÖÀÇ ÀÇ·Î ³ª¸¦ °ÇÁö½Ã¸ç ³ª¸¦ Ç®¾î Áֽøç ÁÖÀÇ ±Í¸¦ ³»°Ô ±â¿ïÀÌ»ç ³ª¸¦ ±¸¿øÇϼҼ
71:2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklastir, Kulak ver bana, kurtar beni!
71:3 ÁÖ´Â ³ªÀÇ ¹«½Ã·Î ÇÇÇÏ¿© °ÅÇÒ ¹ÙÀ§°¡ µÇ¼Ò¼ ÁÖ²²¼ ³ª¸¦ ±¸¿øÇ϶ó ¸íÇϼÌÀ¸´Ï ÀÌ´Â ÁÖ²²¼ ³ªÀÇ ¹Ý¼®ÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ »ê¼ºÀ̽ÉÀÌ´ÏÀÌ´Ù
71:3 Siginacak kayam ol, Her zaman basvurabilecegim; Buyruk ver, kurtulayim, Çünkü kayam ve kalem sensin.
71:4 ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ¾ÇÀÎÀÇ ¼Õ °ð ºÒÀÇÇÑ ÀÚ¿Í Èä¾ÇÇÑ ÀÚÀÇ ÀåÁß¿¡¼ ÇÇÇÏ°Ô ÇϼҼ
71:4 Ey Tanrim, kurtar beni Kötünün elinden, haksizin, gaddarin pençesinden!
71:5 ÁÖ ¿©È£¿Í¿© ÁÖ´Â ³ªÀÇ ¼Ò¸ÁÀÌ½Ã¿ä ³ªÀÇ ¾î¸± ¶§ºÎÅÍ ÀÇÁö½Ã¶ó
71:5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB, Gençligimden beri dayanagim sensin.
71:6 ³»°¡ ¸ðÅ¿¡¼ºÎÅÍ ÁÖÀÇ ºÙµå½Å ¹Ù µÇ¾úÀ¸¸ç ³» ¾î¹Ì ¹è¿¡¼ ÁÖÀÇ ÃëÇÏ¿© ³»½Å ¹Ù µÇ¾ú»ç¿À´Ï ³ª´Â Ç×»ó ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇϸ®ÀÌ´Ù
71:6 Dogdugum günden beri sana güveniyorum, Beni ana rahminden çikaran sensin. Övgülerim hep sanadir.
71:7 ³ª´Â ¹«¸®¿¡°Ô ÀÌ»óÇÔÀÌ µÇ¾ú»ç¿À³ª ÁÖ´Â ³ªÀÇ °ß°íÇÑ Çdzó½Ã¿À´Ï
71:7 Birçoklari için iyi bir örnek oldum, Çünkü sen güçlü siginagimsin.
71:8 ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇÔ°ú ÁÖ¸¦ Á¸¼þÇÔÀÌ Á¾ÀÏÅä·Ï ³» ÀÔ¿¡ °¡µæÇϸ®ÀÌ´Ù
71:8 Agzimdan sana övgü eksilmez, Gün boyu yüceligini anarim.
71:9 ³ª¸¦ ´ÄÀº ¶§¿¡ ¹ö¸®Áö ¸¶½Ã¸ç ³» ÈûÀÌ ¼è¾àÇÑ ¶§¿¡ ¶°³ªÁö ¸¶¼Ò¼
71:9 Yaslandigimda beni reddetme, Gücüm tükendiginde beni terk etme!
71:10 ³ªÀÇ ¿ø¼öµéÀÌ ³»°Ô ´ëÇÏ¿© ¸»ÇÏ¸ç ³ªÀÇ ¿µÈ¥À» ¿³º¸´Â ÀÚ°¡ ¼·Î ²ÒÇÏ¿©
71:10 Çünkü düsmanlarim benden söz ediyor, Beni öldürmek isteyenler birbirine danisiyor,
71:11 À̸£±â¸¦ Çϳª´ÔÀÌ Àú¸¦ ¹ö¸®¼ÌÀºÁï µû¶ó ÀâÀ¸¶ó °ÇÁú ÀÚ°¡ ¾ø´Ù ÇÏ¿À´Ï
71:11 ‹‹Tanri onu terk etti›› diyorlar, ‹‹Kovalayip yakalayin, Kurtaracak kimsesi yok!››
71:12 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ¸Ö¸® ¸¶¼Ò¼ ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ¼ÓÈ÷ ³ª¸¦ µµ¿ì¼Ò¼
71:12 Ey Tanri, benden uzak durma, Tanrim, yardimima kos!
71:13 ³» ¿µÈ¥À» ´ëÀûÇÏ´Â ÀÚ·Î ¼öÄ¡¿Í ¸ê¸ÁÀ» ´çÄÉ ÇÏ½Ã¸ç ³ª¸¦ ¸ðÇØÇÏ·Á ÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô´Â ¿å°ú ¼ö¿åÀÌ µ¤ÀÌ°Ô ÇϼҼ
71:13 Utansin, yok olsun beni suçlayanlar, Utanca, rezalete bürünsün kötülügümü isteyenler.
71:14 ³ª´Â Ç×»ó ¼Ò¸ÁÀ» Ç°°í ÁÖ¸¦ ´õ¿í ´õ¿í Âù¼ÛÇϸ®ÀÌ´Ù
71:14 Ama ben her zaman umutluyum, Sana övgü üstüne övgü dizecegim.
71:15 ³»°¡ Ãø·®ÇÒ ¼ö ¾ø´Â ÁÖÀÇ ÀÇ¿Í ±¸¿øÀ» ³» ÀÔÀ¸·Î Á¾ÀÏ ÀüÇϸ®ÀÌ´Ù
71:15 Gün boyu senin zaferini, Kurtarisini anlatacagim, Ölçüsünü bilmesem de.
71:16 ³»°¡ ÁÖ ¿©È£¿ÍÀÇ ´ÉÇϽŠÇàÀûÀ» °¡Áö°í ¿À°Ú»ç¿À¸ç ÁÖÀÇ ÀÇ °ð ÁÖÀÇ ÀǸ¸ Áø¼úÇÏ°Ú³ªÀÌ´Ù
71:16 Ey Egemen RAB, gelip yigitliklerini, Senin, yalniz senin zaferini duyuracagim.
71:17 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³ª¸¦ ¾î·Á¼ºÎÅÍ ±³ÈÆÇϼÌÀ¸¹Ç·Î ³»°¡ Áö±Ý±îÁö ÁÖÀÇ ±â»ç¸¦ ÀüÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
71:17 Ey Tanri, çocuklugumdan beri beni sen yetistirdin, Senin harikalarini hâlâ anlatiyorum.
71:18 Çϳª´ÔÀÌ¿© ³»°¡ ´Ä¾î ¹é¼ö°¡ µÉ ¶§¿¡µµ ³ª¸¦ ¹ö¸®Áö ¸¶½Ã¸ç ³»°¡ ÁÖÀÇ ÈûÀ» ÈÄ´ë¿¡ ÀüÇÏ°í ÁÖÀÇ ´ÉÀ» Àå·¡ ¸ðµç »ç¶÷¿¡°Ô ÀüÇϱâ±îÁö ³ª¸¦ ¹ö¸®Áö ¸¶¼Ò¼
71:18 Yaslanip saçlarima ak düsse bile Terk etme beni, ey Tanri, Gücünü gelecek kusaga, Kudretini sonrakilere anlatana dek.
71:19 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ÀÇ°¡ ¶ÇÇÑ Áö±ØÈ÷ ³ôÀ¸½Ã´ÏÀÌ´Ù Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ´ë»ç¸¦ ÇàÇϼ̻ç¿À´Ï ´©°¡ ÁÖ¿Í °°À¸¸®À̱î
71:19 Ey Tanri, dogrulugun göklere erisiyor, Büyük isler yaptin, Senin gibisi var mi, ey Tanri?
71:20 ¿ì¸®¿¡°Ô ¸¹°í ½ÉÇÑ °í³À» º¸À̽ŠÁÖ²²¼ ¿ì¸®¸¦ ´Ù½Ã »ì¸®½Ã¸ç ¶¥ ±íÀº °÷¿¡¼ ´Ù½Ã À̲ø¾î ¿Ã¸®½Ã¸®ÀÌ´Ù
71:20 Sen ki, bana birçok kötü sikinti gösterdin, Bana yeniden yasam verecek, Beni topragin derinliklerinden çikaracaksin.
71:21 ³ª¸¦ ´õ¿í â´ëÇÏ°Ô ÇÏ½Ã°í µ¹ÀÌÅ°»ç ³ª¸¦ À§·ÎÇϼҼ
71:21 Sayginligimi artiracak, Yine beni avutacaksin.
71:22 ³ªÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ³»°¡ ¶Ç ºñÆÄ·Î ÁÖ¸¦ Âù¾çÇϸç ÁÖÀÇ ¼º½ÇÀ» Âù¾çÇϸ®ÀÌ´Ù À̽º¶ó¿¤ÀÇ °Å·èÇϽŠÁÖ¿© ³»°¡ ¼ö±ÝÀ¸·Î ÁÖ¸¦ Âù¾çÇϸ®ÀÌ´Ù
71:22 Ben de seni, Senin sadakatini çenkle övecegim, ey Tanrim, Lir çalarak seni ilahilerle övecegim, Ey Israilin Kutsali!
71:23 ³»°¡ ÁÖ¸¦ Âù¾çÇÒ ¶§¿¡ ³» ÀÔ¼úÀÌ ±â»µ ¿ÜÄ¡¸ç ÁÖ²²¼ ±¸¼ÓÇϽŠ³» ¿µÈ¥ÀÌ Áñ°Å¿öÇϸ®ÀÌ´Ù
71:23 Seni ilahilerle överken, Dudaklarimla, varligimla sevincimi dile getirecegim, Çünkü sen beni kurtardin.
71:24 ³» Çôµµ Á¾ÀÏÅä·Ï ÁÖÀÇ ÀǸ¦ ¸»¾¸ÇÏ¿À¸®´Ï ³ª¸¦ ¸ðÇØÇÏ·Á ÇÏ´ø ÀÚ°¡ ¼öÄ¡¿Í ¹«¾ÈÀ» ´çÇÔÀÌ´ÏÀÌ´Ù
71:24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek, Çünkü kötülügümü isteyenler Utanip rezil oldu.
72:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖÀÇ ÆÇ´Ü·ÂÀ» ¿Õ¿¡°Ô Áֽðí ÁÖÀÇ ÀǸ¦ ¿ÕÀÇ ¾Æµé¿¡°Ô ÁÖ¼Ò¼
72:1 Ey Tanri, adaletini krala, Dogrulugunu kral ogluna armagan et.
72:2 Àú°¡ ÁÖÀÇ ¹é¼ºÀ» ÀÇ·Î ÆÇ´ÜÇϸç ÁÖÀÇ °¡³ÇÑ ÀÚ¸¦ °øÀÇ·Î ÆÇ´ÜÇϸ®´Ï
72:2 Senin halkini dogrulukla, Mazlum kullarini adilce yargilasin!
72:3 ÀÇ·Î ÀÎÇÏ¿© »êµéÀÌ ¹é¼º¿¡°Ô Æò°À» ÁÖ¸ç ÀÛÀº »êµéµµ ±×¸®Çϸ®·Î´Ù
72:3 Daglar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
72:4 Àú°¡ ¹é¼ºÀÇ °¡³ÇÑ ÀÚ¸¦ ½Å¿øÇÏ¸ç ±ÃÇÌÇÑ ÀÚÀÇ ÀÚ¼ÕÀ» ±¸¿øÇÏ¸ç ¾Ð¹ÚÇÏ´Â ÀÚ¸¦ ²ªÀ¸¸®·Î´Ù
72:4 Mazlumlara hakkini versin, Yoksullarin çocuklarini kurtarsin, Zalimleriyse ezsin!
72:5 ÀúÈñ°¡ ÇØ°¡ ÀÖÀ» µ¿¾È¿¡ ÁÖ¸¦ µÎ·Á¿öÇÏ¸ç ´ÞÀÌ ÀÖÀ» µ¿¾È¿¡ ´ë´ë·Î ±×¸®Çϸ®·Î´Ù
72:5 Günes ve ay durdukça, Kral kusaklar boyunca yasasin; metin ‹‹Kusaklar boyunca senden korksunlar.››
72:6 Àú´Â º¥ Ç®¿¡ ³»¸®´Â ºñ °°ÀÌ ¶¥À» Àû½Ã´Â ¼Ò³«ºñ °°ÀÌ ÀÓÇϸ®´Ï
72:6 Yeni biçilmis çayira düsen yagmur gibi, Topragi sulayan bereketli yagmurlar gibi olsun!
72:7 ÀúÀÇ ³¯¿¡ ÀÇÀÎÀÌ Èï¿ÕÇÏ¿© Æò°ÀÇ Ç³¼ºÇÔÀÌ ´ÞÀÌ ´ÙÇÒ ¶§±îÁö À̸£¸®·Î´Ù
72:7 Onun günlerinde dogruluk serpilip gelissin, Ay isidigi sürece esenlik artsin!
72:8 Àú°¡ ¹Ù´Ù¿¡¼ºÎÅÍ ¹Ù´Ù±îÁö¿Í °¿¡¼ºÎÅÍ ¶¥ ³¡±îÁö ´Ù½º¸®¸®´Ï
72:8 Egemenlik sürsün denizden denize, Firattan yeryüzünün ucuna dek!
72:9 ±¤¾ß¿¡ °ÅÇÏ´Â ÀÚ´Â ÀúÀÇ ¾Õ¿¡ ±ÁÈ÷¸ç ±× ¿ø¼öµéÀº Ƽ²øÀ» ÇÓÀ» °ÍÀ̸ç
72:9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düsmanlari toz yalasin.
72:10 ´Ù½Ã½º¿Í ¼¶ÀÇ ¿ÕµéÀÌ °ø¼¼¸¦ ¹ÙÄ¡¸ç ½º¹Ù¿Í ½Ã¹Ù¿ÕµéÀÌ ¿¹¹°À» µå¸®¸®·Î´Ù
72:10 Tarsisin ve kiyi ülkelerinin krallari Ona haraç getirsin, Saba ve Seva krallari armaganlar sunsun!
72:11 ¸¸¿ÕÀÌ ±× ¾Õ¿¡ ºÎº¹ÇÏ¸ç ¿¹æÀÌ ´Ù ±×¸¦ ¼¶±â¸®·Î´Ù
72:11 Bütün krallar önünde yere kapansin, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
72:12 Àú´Â ±ÃÇÌÇÑ ÀÚÀÇ ºÎ¸£Â¢À» ¶§¿¡ °ÇÁö¸ç µµ¿òÀÌ ¾ø´Â °¡³ÇÑ ÀÚµµ °ÇÁö¸ç
72:12 Çünkü yardim isteyen yoksulu, Dayanagi olmayan düskünü o kurtarir.
72:13 Àú´Â °¡³ÇÑ ÀÚ¿Í ±ÃÇÌÇÑ ÀÚ¸¦ ±àÈáÈ÷ ¿©±â¸ç ±ÃÇÌÇÑ ÀÚÀÇ »ý¸íÀ» ±¸¿øÇϸç
72:13 Yoksula, düsküne acir, Düskünlerin canini kurtarir.
72:14 ÀúÈñ »ý¸íÀ» ¾Ð¹Ú°ú °Æ÷¿¡¼ ±¸¼ÓÇϸ®´Ï ÀúÈñ ÇÇ°¡ ±× ¸ñÀü¿¡ ±ÍÇϸ®·Î´Ù
72:14 Baskidan, zorbaliktan özgür kilar onlari, Çünkü onun gözünde onlarin kani degerlidir.
72:15 ÀúÈñ°¡ »ýÁ¸ÇÏ¿© ½º¹ÙÀÇ ±ÝÀ» Àú¿¡°Ô µå¸®¸ç »ç¶÷µéÀÌ Àú¸¦ À§ÇÏ¿© Ç×»ó ±âµµÇÏ°í Á¾ÀÏ Âù¼ÛÇϸ®·Î´Ù
72:15 Yasasin kral! Ona Saba altini versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
72:16 »ê ²À´ë±âÀÇ ¶¥¿¡µµ È°îÀÌ Ç³¼ºÇÏ°í ±× ¿¸Å°¡ ·¹¹Ù³í °°ÀÌ Èçµé¸®¸ç ¼º¿¡ ÀÖ´Â ÀÚ°¡ ¶¥ÀÇ Ç® °°ÀÌ ¿Õ¼ºÇϸ®·Î´Ù
72:16 Ülkede bol bugday olsun, Dag baslarinda dalgalansin! Basaklari Lübnan gibi verimli olsun, Kent halki ot gibi serpilip çogalsin!
72:17 ±× À̸§ÀÌ ¿µ±¸ÇÔÀÌ¿© ±× À̸§ÀÌ ÇØ¿Í °°ÀÌ À屸Çϸ®·Î´Ù »ç¶÷µéÀÌ ±×·Î ÀÎÇÏ¿© º¹À» ¹ÞÀ¸¸®´Ï ¿¹æÀÌ ´Ù ±×¸¦ º¹µÇ´Ù Çϸ®·Î´Ù
72:17 Kralin adi sonsuza dek yasasin, Günes durdukça adi var olsun, Onun araciligiyla insanlar kutsansin, Bütün uluslar ‹‹Ne mutlu ona›› desin!
72:18 Ȧ·Î ±â»ç¸¦ ÇàÇϽô ¿©È£¿Í Çϳª´Ô °ð À̽º¶ó¿¤ÀÇ Çϳª´ÔÀ» Âù¼ÛÇϸç
72:18 RAB Tanriya, Israilin Tanrisina övgüler olsun, Harikalar yaratan yalniz Odur.
72:19 ±× ¿µÈ·Î¿î À̸§À» ¿µ¿øÈ÷ Âù¼ÛÇÒÁö¾î´Ù ¿Â ¶¥¿¡ ±× ¿µ±¤ÀÌ Ã游ÇÒÁö¾î´Ù ¾Æ¸à ¾Æ¸à ÀÌ»õÀÇ ¾Æµé ´ÙÀÀÇ ±âµµ°¡ ÇÊÇÏ´Ù
72:19 Yüce adina sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü Onun yüceligiyle dolsun! Amin! Amin!
72:20 Isay oglu Davut'un dualari burada bitiyor.
73:1 Çϳª´ÔÀÌ ÂüÀ¸·Î À̽º¶ó¿¤ Áß ¸¶À½ÀÌ Á¤°áÇÑ ÀÚ¿¡°Ô ¼±À» ÇàÇϽóª
73:1 Tanri gerçekten Israile, Yüregi temiz olanlara karsi iyidir.
73:2 ³ª´Â °ÅÀÇ ½ÇÁ·ÇÒ »·ÇÏ¿´°í ³» °ÉÀ½ÀÌ ¹Ì²ô·¯Áú »·ÇÏ¿´À¸´Ï
73:2 Ama benim ayaklarim neredeyse tökezlemis, Adimlarim az kalsin kaymisti.
73:3 ÀÌ´Â ³»°¡ ¾ÇÀÎÀÇ ÇüÅëÇÔÀ» º¸°í ¿À¸¸ÇÑ ÀÚ¸¦ Áú½ÃÇÏ¿´À½À̷δÙ
73:3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahlari kiskaniyordum.
73:4 ÀúÈñ´Â Á×´Â ¶§¿¡µµ °íÅëÀÌ ¾ø°í ±× ÈûÀÌ °Ç°Çϸç
73:4 Onlar aci nedir bilmezler, Bedenleri saglikli ve semizdirfç. semizdir›› ya da ‹‹Ölürken aci çekmezler, bedenleri semizdir››.
73:5 ŸÀΰú °°Àº °í³ÀÌ ¾ø°í ŸÀΰú °°Àº Àç¾Óµµ ¾ø³ª´Ï
73:5 Baskalarinin derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
73:6 ±×·¯¹Ç·Î ±³¸¸ÀÌ ÀúÈñ ¸ñ°ÉÀÌ¿ä °Æ÷°¡ ÀúÈñÀÇ ÀÔ´Â ¿ÊÀ̸ç
73:6 Bu yüzden gurur onlarin gerdanligi, Zorbalik onlari örten bir giysi gibidir.
73:7 »ìÁüÀ¸·Î ÀúÈñ ´«ÀÌ ¼Ú¾Æ³ª¸ç ÀúÈñ ¼ÒµæÀº ¸¶À½ÀÇ ¼Ò¿øº¸´Ù Áö³ª¸ç
73:7 Sismanliktan gözleri disari firlar, Içleri kötülük kazani gibi kaynar.
73:8 ÀúÈñ´Â ´É¿åÇÏ¸ç ¾ÇÇÏ°Ô ¾ÐÁ¦ÇÏ¿© ¸»ÇÏ¸ç °Å¸¸È÷ ¸»Çϸç
73:8 Insanlarla eglenir, kötü niyetle konusur, Tepeden bakar, baskiyla tehdit ederler.
73:9 ÀúÈñ ÀÔÀº Çϴÿ¡ µÎ°í ÀúÈñ Çô´Â ¶¥¿¡ µÎ·ç ´Ù´Ïµµ´Ù
73:9 Göklere karsi agizlarini açarlar, Bos sözleri yeryüzünü dolasir.
73:10 ±×·¯¹Ç·Î ±× ¹é¼ºÀÌ À̸®·Î µ¹¾Æ¿Í¼ ÀÜ¿¡ °¡µæÇÑ ¹°À» ´Ù ¸¶½Ã¸ç
73:10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini agzi açik dinler.
73:11 ¸»Çϱ⸦ Çϳª´ÔÀÌ ¾îÂî ¾Ë·ª Áö±ØÈ÷ ³ôÀº ÀÚ¿¡°Ô Áö½ÄÀÌ ÀÖÀ¸·ª Çϵµ´Ù
73:11 Derler ki, ‹‹Tanri nasil bilir? Bilgisi var mi Yüceler Yücesinin?››
73:12 º¼Áö¾î´Ù À̵éÀº ¾ÇÀÎÀ̶ó Ç×»ó Æò¾ÈÇÏ°í Àç¹°Àº ´õ Çϵµ´Ù
73:12 Iste böyledir kötüler, Hep tasasiz, sürekli varliklarini artirirlar.
73:13 ³»°¡ ³» ¸¶À½À» Á¤È÷ ÇÏ¸ç ³» ¼ÕÀ» ¾Ä¾î ¹«ÁËÇÏ´Ù ÇÑ °ÍÀÌ ½Ç·Î ÇêµÇµµ´Ù
73:13 Anlasilan bos yere yüregimi temiz tutmusum, Ellerimi yikamisim suçsuzum diye.
73:14 ³ª´Â Á¾ÀÏ Àç¾ÓÀ» ´çÇÏ¸ç ¾Æħ¸¶´Ù ¡åÀ» º¸¾Òµµ´Ù
73:14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
73:15 ³»°¡ ¸¸ÀÏ ½º½º·Î À̸£±â¸¦ ³»°¡ ÀÌ·¸°Ô ¸»Çϸ®¶ó ÇÏ¿´´õ¸é ÁÖÀÇ ¾ÆµéµéÀÇ ½Ã´ë¸¦ ´ëÇÏ¿© ±ËÈáÀ» ÇàÇÏ¿´À¸¸®ÀÌ´Ù
73:15 ‹‹Ben de onlar gibi konusayim›› deseydim, Senin çocuklarina ihanet etmis olurdum.
73:16 ³»°¡ ¾îÂî¸é À̸¦ ¾Ë±î ÇÏ¿© »ý°¢ÇÑÁï ³»°Ô ½ÉÈ÷ °ï¶õÇÏ´õ´Ï
73:16 Bunu anlamak için düsündügümde, Zor geldi bana,
73:17 Çϳª´ÔÀÇ ¼º¼Ò¿¡ µé¾î°¥ ¶§¿¡¾ß ÀúÈñ °á±¹À» ³»°¡ ±ú´Þ¾Ò³ªÀÌ´Ù
73:17 Tanrinin Tapinagina girene dek; O zaman anladim sonlarinin ne olacagini.
73:18 ÁÖ²²¼ ÂüÀ¸·Î ÀúÈñ¸¦ ¹Ì²ô·¯¿î °÷¿¡ µÎ½Ã¸ç Æĸ꿡 ´øÁö½Ã´Ï
73:18 Gerçekten onlari kaygan yere koyuyor, Yikima sürüklüyorsun.
73:19 ÀúÈñ°¡ ¾îÂî ±×¸® Á¹Áö¿¡ ȲÆóµÇ¾ú´Â°¡ ³î¶÷À¸·Î Àü¸êÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
73:19 Nasil da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehset içinde!
73:20 ÁÖ¿© »ç¶÷ÀÌ ±ü ÈÄ¿¡´Â ²ÞÀ» ¹«½ÃÇÔ °°ÀÌ ÁÖ²²¼ ±ú½Å ÈÄ¿¡ ÀúÈñ Çü»óÀ» ¸ê½ÃÇϽø®ÀÌ´Ù
73:20 Uyanan birisi için rüya nasilsa, Sen de uyaninca, ya Rab, Hor göreceksin onlarin görüntüsünü.
73:21 ³» ¸¶À½ÀÌ »ê¶õÇÏ¸ç ³» ½ÉÀåÀÌ Âñ·È³ªÀÌ´Ù
73:21 Kalbim kirildiginda, Içim aci doldugunda,
73:22 ³»°¡ ÀÌ°°ÀÌ ¿ì¸Å¹«ÁöÇÏ´Ï ÁÖÀÇ ¾Õ¿¡ Áü½ÂÀÌ¿À³ª
73:22 Akilsiz ve bilgisizdim, Karsinda bir hayvan gibi.
73:23 ³»°¡ Ç×»ó ÁÖ¿Í ÇÔ²²ÇÏ´Ï ÁÖ²²¼ ³» ¿À¸¥¼ÕÀ» ºÙµå¼Ì³ªÀÌ´Ù
73:23 Yine de sürekli seninleyim, Sag elimden tutarsin beni.
73:24 ÁÖÀÇ ±³ÈÆÀ¸·Î ³ª¸¦ ÀεµÇϽðí ÈÄ¿¡´Â ¿µ±¤À¸·Î ³ª¸¦ ¿µÁ¢ÇϽø®´Ï
73:24 Ögütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yücelige eristirirsin.
73:25 Çϴÿ¡¼´Â ÁÖ ¿Ü¿¡ ´©°¡ ³»°Ô ÀÖÀ¸¸®¿ä ¶¥¿¡¼´Â ÁÖ ¹Û¿¡ ³ªÀÇ »ç¸ðÇÒ ÀÚ ¾ø³ªÀÌ´Ù
73:25 Senden baska kimim var göklerde? Istemem senden baskasini yeryüzünde.
73:26 ³» À°Ã¼¿Í ¸¶À½Àº ¼èÀÜÇϳª Çϳª´ÔÀº ³» ¸¶À½ÀÇ ¹Ý¼®ÀÌ½Ã¿ä ¿µ¿øÇÑ ºÐ±êÀ̽öó
73:26 Bedenim ve yüregim tükenebilir, Ama Tanri yüregimde güç, Bana düsen paydir sonsuza dek.
73:27 ´ëÀú ÁÖ¸¦ ¸Ö¸®ÇÏ´Â ÀÚ´Â ¸ÁÇϸ®´Ï À½³à °°ÀÌ ÁÖ¸¦ ¶°³ ÀÚ¸¦ ÁÖ²²¼ ´Ù ¸êÇϼ̳ªÀÌ´Ù
73:27 Kuskusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldiracaksin sana vefasizlik edenleri.
73:28 Çϳª´Ô²² °¡±îÀÌ ÇÔÀÌ ³»°Ô º¹ÀÌ¶ó ³»°¡ ÁÖ ¿©È£¿Í¸¦ ³ªÀÇ Çdzó·Î »ï¾Æ ÁÖÀÇ ¸ðµç Çà»ç¸¦ ÀüÆÄÇϸ®ÀÌ´Ù
73:28 Ama benim için en iyisi Tanri'ya yakin olmaktir; Bütün islerini duyurayim diye Siginak yaptim Egemen RAB'bi kendime.
74:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ¾îÂîÇÏ¿© ¿ì¸®¸¦ ¿µ¿øÈ÷ ¹ö¸®½Ã³ªÀÌ±î ¾îÂîÇÏ¿© ÁÖÀÇ Ä¡½Ã´Â ¾çÀ» ÇâÇÏ¿© Áø³ëÀÇ ¿¬±â¸¦ ¹ßÇϽóªÀ̱î
74:1 Ey Tanri, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlaginin koyunlarina karsi öfken tütmekte?
74:2 ¿¾ÀûºÎÅÍ ¾òÀ¸½Ã°í ±¸¼ÓÇÏ»ç ÁÖÀÇ ±â¾÷ÀÇ ÁöÆÄ·Î »ïÀ¸½Å ÁÖÀÇ È¸ÁßÀ» ±â¾ïÇϽøç ÁÖÀÇ °ÅÇϽŠ½Ã¿Â »êµµ »ý°¢ÇϼҼ
74:2 Animsa geçmiste sahiplendigin toplulugu, Kendi halkin olsun diye kurtardigin oymagi Ve üzerine konut kurdugun Siyon Dagini.
74:3 ¿µ±¸È÷ ÆĸêµÈ °÷À¸·Î ÁÖÀÇ ¹ßÀ» µå½Ê¼Ò¼ ¿ø¼ö°¡ ¼º¼Ò¿¡¼ ¸ðµç ¾ÇÀ» ÇàÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
74:3 Yönelt adimlarini su onarilmaz yikintilara dogru, Düsman kutsal yerdeki her seyi yikti.
74:4 ÁÖÀÇ ´ëÀûÀÌ ÁÖÀÇ È¸Áß¿¡¼ ÈÍÈÇϸç Àڱ⠱⸦ ¼¼¿ö Ç¥ÀûÀ» »ï¾ÒÀ¸´Ï
74:4 Düsmanlarin bizimle bulustugun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarini dikti.
74:5 ÀúÈñ´Â ¸¶Ä¡ µµ³¢¸¦ µé¾î »ï¸²À» º£´Â »ç¶÷ °°À¸´ÏÀÌ´Ù
74:5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
74:6 ÀÌÁ¦ ÀúÈñ°¡ µµ³¢¿Í öÅð·Î ¼º¼ÒÀÇ ¸ðµç Á¶°¢Ç°À» Ãļ ºÎ¼ö°í
74:6 Baltayla, balyozla kirdilar, Bütün oymalari.
74:7 ÁÖÀÇ ¼º¼Ò¸¦ ºÒ»ç¸£¸ç ÁÖÀÇ À̸§ÀÌ °è½Å °÷À» ´õ·´Çô ¶¥¿¡ ¾þ¾ú³ªÀÌ´Ù
74:7 Atese verdiler tapinagini, Yerle bir edip kutsalligini bozdular Adinin yasadigi konutun.
74:8 ÀúÈñÀÇ ¸¶À½¿¡ À̸£±â¸¦ ¿ì¸®°¡ ±×°ÍÀ» Áø¸êÇÏÀÚ ÇÏ°í ÀÌ ¶¥¿¡ ÀÖ´Â Çϳª´ÔÀÇ ¸ðµç ȸ´çÀ» ºÒ»ì¶ú³ªÀÌ´Ù
74:8 Içlerinden, ‹‹Hepsini ezelim!›› dediler. Ülkede Tanriyla bulusma yerlerinin tümünü yaktilar.
74:9 ¿ì¸®ÀÇ Ç¥ÀûÀÌ º¸ÀÌÁö ¾Æ´ÏÇÏ¸ç ¼±ÁöÀÚµµ ´Ù½Ã ¾øÀ¸¸ç ÀÌ·± ÀÏÀÌ ¾ó¸¶³ª ¿À·¤´ÂÁö ¿ì¸® Áß¿¡ ¾Æ´Â ÀÚµµ ¾ø³ªÀÌ´Ù
74:9 Artik kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, Içimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
74:10 Çϳª´ÔÀÌ¿© ´ëÀûÀÌ ¾ðÁ¦±îÁö ÈѹæÇÏ°ÚÀ¸¸ç ¿ø¼ö°¡ ÁÖÀÇ À̸§À» ¿µ¿øÈ÷ ´É¿åÇϸ®À̱î
74:10 Ey Tanri, ne zamana dek düsman sana sövecek, Hasmin senin adini hor görecek?
74:11 ÁÖ²²¼ ¾îÂîÇÏ¿© ÁÖÀÇ ¼Õ °ð ¿À¸¥¼ÕÀ» °ÅµÎ½Ã³ªÀ̱î ÁÖÀÇ Ç°¿¡¼ »©»ç ÀúÈñ¸¦ ¸êÇϼҼ
74:11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çikar sag elini bagrindan, yok et onlari!
74:12 ¡Û Çϳª´ÔÀº ¿¹·ÎºÎÅÍ ³ªÀÇ ¿ÕÀ̽öó Àΰ£¿¡ ±¸¿øÀ» º£Çª¼Ì³ªÀÌ´Ù
74:12 Ama geçmisten bu yana kralim sensin, ey Tanri, Yeryüzünde kurtulus sagladin.
74:13 ÁÖ²²¼ ÁÖÀÇ ´É·ÂÀ¸·Î ¹Ù´Ù¸¦ ³ª´©½Ã°í ¹° °¡¿îµ¥ ¿ëµéÀÇ ¸Ó¸®¸¦ ±ú¶ß¸®¼ÌÀ¸¸ç
74:13 Gücünle denizi yardin, Canavarlarin kafasini sularda parçaladin.
74:14 ¾Ç¾îÀÇ ¸Ó¸®¸¦ ÆļâÇÏ½Ã°í ±×°ÍÀ» »ç¸·¿¡ °ÅÇÏ´Â ÀÚ¿¡°Ô ½Ä¹°·Î ÁÖ¼ÌÀ¸¸ç
74:14 Livyatanin baslarini ezdin, Çölde yasayanlara onu yem ettin.
74:15 ¹ÙÀ§¸¦ ÂÉ°³»ç Å« ¹°À» ³»½Ã¸ç ±æÀÌ È帣´Â °µéÀ» ¸»¸®¿ì¼Ì³ªÀÌ´Ù
74:15 Kaynaklar, dereler fiskirttin, Sürekli akan irmaklari kuruttun.
74:16 ³·µµ ÁÖÀÇ °ÍÀÌ¿ä ¹ãµµ ÁÖÀÇ °ÍÀ̶ó ÁÖ²²¼ ºû°ú Çظ¦ ¿¹ºñÇϼÌÀ¸¸ç
74:16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve günesi sen yerlestirdin, kastediyor.
74:17 ¶¥ÀÇ °æ°è¸¦ Á¤ÇÏ½Ã¸ç ¿©¸§°ú °Ü¿ïÀ» ÀÌ·ç¼Ì³ªÀÌ´Ù
74:17 Yeryüzünün bütün sinirlarini sen saptadin, Yazi da kisi da yaratan sensin.
74:18 ¿©È£¿Í¿© ÀÌ°ÍÀ» ±â¾ïÇϼҼ ¿ø¼ö°¡ ÁÖ¸¦ ºñ¹æÇÏ¸ç ¿ì¸ÅÇÑ ¹é¼ºÀÌ ÁÖÀÇ À̸§À» ´É¿åÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
74:18 Animsa, ya RAB, düsmanin sana nasil sövdügünü, Akilsiz bir halkin, adini nasil hor gördügünü.
74:19 ÁÖÀÇ ¸äºñµÑ±âÀÇ »ý¸íÀ» µéÁü½Â¿¡°Ô ÁÖÁö ¸¶½Ã¸ç ÁÖÀÇ °¡³ÇÑ ÀÚÀÇ ¸ñ¼ûÀ» ¿µ¿µÈ÷ ÀØÁö ¸¶¼Ò¼
74:19 Canavara teslim etme kumrunun canini, Asla unutma düskün kullarinin yasamini.
74:20 ¾ð¾àÀ» µ¹¾Æº¸¼Ò¼ ´ëÀú ¶¥ Èæ¾ÏÇÑ °÷¿¡ °Æ÷ÇÑ ÀÚÀÇ Ã³¼Ò°¡ °¡µæÇÏ¿´³ªÀÌ´Ù
74:20 Yaptigin antlasmayi gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlik kösesi Zorbalarin inleriyle dolmus.
74:21 ÇÐ´ë ¹ÞÀº ÀÚ·Î ºÎ²ô·¯ÀÌ µ¹¾Æ°¡°Ô ¸¶½Ã°í °¡³ÇÑ ÀÚ¿Í ±ÃÇÌÇÑ ÀÚ·Î ÁÖÀÇ À̸§À» Âù¼ÛÄÉ ÇϼҼ
74:21 Düskünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adina övgüler dizsin.
74:22 Çϳª´ÔÀÌ¿© ÀϾ»ç ÁÖÀÇ ¿øÅëÀ» Ǫ½Ã°í ¿ì¸ÅÇÑ ÀÚ°¡ Á¾ÀÏ ÁÖ¸¦ ºñ¹æÇÏ´Â °ÍÀ» ±â¾ïÇϼҼ
74:22 Kalk, ey Tanri, davani savun! Animsa akilsizlarin gün boyu sana nasil sövdügünü!
74:23 ÁÖÀÇ ´ëÀûÀÇ ¼Ò¸®¸¦ ÀØÁö ¸¶¼Ò¼ ÀϾ ÁÖ¸¦ Ç×°ÅÇÏ´Â ÀÚÀÇ ÈÍÈ°¡ Ç×»ó »ó´ÞÇϳªÀÌ´Ù
74:23 Unutma hasimlarinin yaygarasini, Sana baskaldiranlarin durmadan yükselen patirtisini!
75:1 Çϳª´ÔÀÌ¿© ¿ì¸®°¡ ÁÖ²² °¨»çÇÏ°í °¨»çÇÔÀº ÁÖÀÇ À̸§ÀÌ °¡±î¿òÀ̶ó »ç¶÷µéÀÌ ÁÖÀÇ ±â»ç¸¦ ÀüÆÄÇϳªÀÌ´Ù
75:1 Sana sükrederiz, ey Tanri, Sükrederiz, çünkü sen yakinsin, Harikalarin bunu gösterir.
75:2 ÁÖÀÇ ¸»¾¸ÀÌ ³»°¡ Á¤ÇÑ ±â¾àÀ» ´çÇϸé Á¤ÀÇ·Î ÆÇ´ÜÇϸ®´Ï
75:2 ‹‹Belirledigim zaman gelince, Dogrulukla yargilayacagim›› diyor Tanri,
75:3 ¶¥ÀÇ ±âµÕÀº ³»°¡ ¼¼¿ü°Å´Ï¿Í ¶¥°ú ±× ¸ðµç °Å¹ÎÀÌ ¼Ò¸êµÇ¸®¶ó ÇϽõµ´Ù
75:3 ‹‹Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle, Ben pekistirecegim onun direklerini. |iSela
75:4 ³»°¡ ¿À¸¸ÇÑ ÀÚ´õ·¯ ¿À¸¸È÷ ÇàÄ¡ ¸»¶ó Çϸç Çà¾ÇÀÚ´õ·¯ »ÔÀ» µéÁö ¸»¶ó ÇÏ¿´³ë´Ï
75:4 Övünenlere, ‹Övünmeyin artik!› dedim; Kötülere, ‹Kaldirmayin basinizi!
75:5 ³ÊÈñ »ÔÀ» ³ôÀÌ µéÁö ¸»¸ç ±³¸¸ÇÑ ¸ñÀ¸·Î ¸»ÇÏÁö ¸»Áö¾î´Ù
75:5 Kaldirmayin basinizi! Tepeden konusmayin!› ›› simgesidir).
75:6 ´ëÀú ³ôÀÌ´Â ÀÏÀÌ µ¿¿¡¼³ª ¼¿¡¼ ¸»¹Ì¾ÏÁö ¾Æ´ÏÇÏ¸ç ³²¿¡¼µµ ¸»¹Ì¾ÏÁö ¾Æ´ÏÇÏ°í
75:6 Çünkü ne dogudan, ne batidan, Ne de çöldeki daglardan dogar yargi.
75:7 ¿ÀÁ÷ ÀçÆÇÀåÀ̽ŠÇϳª´ÔÀÌ À̸¦ ³·Ã߽ðí Àú¸¦ ³ôÀ̽ôÀ´Ï¶ó
75:7 Yargiç ancak Tanridir, Birini alçaltir, birini yükseltir.
75:8 ¿©È£¿ÍÀÇ ¼Õ¿¡ ÀÜÀÌ ÀÖ¾î ¼ú °ÅÇ°ÀÌ ÀϾ´Âµµ´Ù ¼Ó¿¡ ¼¯Àº °ÍÀÌ °¡µæÇÑ ±× ÀÜÀ» Çϳª´ÔÀÌ ½ñ¾Æ ³»½Ã³ª´Ï ½Ç·Î ±× Âî³¢±îÁöµµ ¶¥ÀÇ ¸ðµç ¾ÇÀÎÀÌ ±â¿ï¿© ¸¶½Ã¸®·Î´Ù
75:8 RAB elinde dolu bir kâse tutuyor, Köpüklü, baharat karistirilmis sarap döküyor; Yeryüzünün bütün kötüleri Tortusuna dek yalayip onu içiyor.
75:9 ³ª´Â ¾ß°öÀÇ Çϳª´ÔÀ» ¿µ¿øÈ÷ ¼±Æ÷Çϸç Âù¾çÇϸç
75:9 Bense sürekli duyuracagim bunu, Yakupun Tanrisini ilahilerle övecegim:
75:10 ¶Ç ¾ÇÀÎÀÇ »ÔÀ» ´Ù º£°í ÀÇÀÎÀÇ »ÔÀº ³ôÀÌ µé¸®·Î´Ù
75:10 ‹‹Kiracagim kötülerin bütün gücünü, Dogrularin gücüyse yükseltilecek.››
76:1 Çϳª´ÔÀÌ À¯´Ù¿¡ ¾Ë¸° ¹Ù µÇ¼ÌÀ¸¸ç ±× À̸§Àº À̽º¶ó¿¤¿¡ Å©½Ãµµ´Ù
76:1 Yahudada Tanri bilinir, Israilde adi uludur;
76:2 ±× À帷ÀÌ ¶ÇÇÑ »ì·½¿¡ ÀÖÀ½ÀÌ¿© ±× ó¼Ò´Â ½Ã¿Â¿¡ ÀÖµµ´Ù
76:2 Konutu Salemdedir, Yasadigi yer Siyonda.
76:3 °Å±â¼ Àú°¡ È»ì°ú ¹æÆÐ¿Í Ä®°ú ÀüÀïÀ» ±úÄ¡½Ãµµ´Ù
76:3 Orada kirdi alevli oklari, Kalkani, kilici, savas silahlarini. |iSela
76:4 ÁÖ´Â ¿µÈ·Î¿ì½Ã¸ç ¾àÅ»ÇÑ »ê¿¡¼ Á¸±ÍÇϽõµ´Ù
76:4 Isil isil parildiyorsun, Avi bol daglardan daha görkemli.
76:5 ¸¶À½ÀÌ °ÇÑ ÀÚ´Â Å»Ã븦 ´çÇÏ¿© ÀÚ±â ÀáÀ» ÀÚ°í Àå»ç´Â Àڱ⠼ÕÀ» ³î¸®Áö ¸øÇϵµ´Ù
76:5 Yagmaya ugradi yigitler, Uykularina daldilar, En güçlüleri bile elini kipirdatamaz oldu.
76:6 ¾ß°öÀÇ Çϳª´ÔÀÌ¿© ÁÖ²²¼ ²Ù¢À¸½Ã¸Å º´°Å¿Í ¸»ÀÌ ´Ù ±íÀº ÀáÀÌ µé¾ú³ªÀÌ´Ù
76:6 Ey Yakupun Tanrisi, sen kükreyince, Atlarla atlilar son uykularina daldilar.
76:7 ÁÖ °ð ÁÖ´Â °æ¿ÜÇÒ ÀÚ½Ã´Ï ÁÖ²²¼ ÇÑ ¹ø ³ëÇÏ½Ç ¶§¿¡ ´©°¡ ÁÖÀÇ ¸ñÀü¿¡ ¼¸®À̱î
76:7 Yalniz sensin korkulmasi gereken, Öfkelenince kim durabilir karsinda?
76:8 ÁÖ²²¼ Çϴÿ¡¼ ÆÇ°áÀ» ¼±Æ÷ÇϽøŠ¶¥ÀÌ µÎ·Á¿ö ÀáÀáÇÏ¿´³ª´Ï
76:8 Yargini göklerden açikladin, Yeryüzü korkup sessizlige büründü,
76:9 °ð Çϳª´ÔÀÌ ¶¥ÀÇ ¸ðµç ¿ÂÀ¯ÇÑ ÀÚ¸¦ ±¸¿øÇϽ÷Á°í ÆÇ´ÜÇÏ·¯ ÀϾ½Å ¶§¿¡·Î´Ù
76:9 Ey Tanri, sen yargilamaya, Ülkedeki mazlumlari kurtarmaya kalkinca. |iSela
76:10 Áø½Ç·Î »ç¶÷ÀÇ ³ë´Â ÀåÂ÷ ÁÖ¸¦ Âù¼ÛÇÏ°Ô µÉ °ÍÀÌ¿ä ±× ³²Àº ³ë´Â ÁÖ²²¼ ±ÝÇϽø®ÀÌ´Ù
76:10 Insanlarin gazabi bile sana övgüler doguruyor, Gazabindan kurtulanlari çevrene topluyorsun.
76:11 ³ÊÈñ´Â ¿©È£¿Í ³ÊÈñ Çϳª´Ô²² ¼¿øÇÏ°í °±À¸¶ó »ç¹æ¿¡ ÀÖ´Â ¸ðµç ÀÚµµ ¸¶¶¥È÷ °æ¿ÜÇÒ ÀÌ¿¡°Ô ¿¹¹°À» µå¸±Áö·Î´Ù
76:11 Adaklar adayin Tanriniz RABbe, Yerine getirin adaklarinizi, Armaganlar sunun korkulmasi gereken Tanriya, Bütün çevresindekiler.
76:12 Àú°¡ ¹æ¹éµéÀÇ ½É·ÉÀ» ²ªÀ¸½Ã¸®´Ï Àú´Â ¼¼»óÀÇ ¿Õµé¿¡°Ô µÎ·Á¿òÀ̽÷δÙ
76:12 RAB önderlerin solugunu keser, Korku salar yeryüzü krallarina.
#@#