Türkçe Incil
Bölüm 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
1:1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin ögüdüyle yürümez, Günahkârlarin yolunda durmaz, Alaycilarin arasinda oturmaz.
1:2 Ancak zevkini RABbin Yasasindan alir Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düsünür.
1:3 Böylesi akarsu kiyilarina dikilmis agaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yapragi hiç solmaz. Yaptigi her isi basarir.
1:4 Kötüler böyle degil, Rüzgarin savurdugu saman çöpüne benzerler.
1:5 Bu yüzden yargilaninca aklanamaz, Dogrular toplulugunda yer bulamaz günahkârlar.
1:6 Çünkü RAB dogrularin yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
2:1 Nedir uluslar arasindaki bu kargasa, Neden bos düzenler kurar bu halklar?
2:2 Dünyanin krallari saf bagliyor, Hükümdarlar birlesiyor RABbe ve meshettigi krala karsi.
2:3 Koparalim onlarin kayislarini diyorlar, Atalim üzerimizden baglarini.
2:4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla egleniyor.
2:5 Sonra öfkeyle uyariyor onlari, Gazabiyla dehsete düsürüyor
2:6 Ve, Ben kralimi Kutsal dagim Siyona oturttum diyor.
2:7 RABbin bildirisini ilan edecegim: Bana, Sen benim oglumsun dedi, Bugün ben sana baba oldum.
2:8 Dile benden, miras olarak sana uluslari, Mülk olarak yeryüzünün dört bucagini vereyim.
2:9 Demir çomakla kiracaksin onlari, Çömlek gibi parçalayacaksin. Güdeceksin.
2:10 Ey krallar, akilli olun! Ey dünya önderleri, ders alin!
2:11 RABbe korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.
2:12 Ogulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediginiz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na siginanlara!
3:1 Ya RAB, düsmanlarim ne kadar çogaldi, Hele bana karsi ayaklananlar!
3:2 Birçogu benim için: Tanri katinda ona kurtulus yok! diyor. |iSela saniliyor.
3:3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansin, Onurum, basimi yukari kaldiran sensin.
3:4 RABbe seslenirim, Yanitlar beni kutsal dagindan. |iSela
3:5 Yatar uyurum, Uyanir kalkarim, RAB destektir bana.
3:6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düsmandan.
3:7 Ya RAB, kalk, ey Tanrim, kurtar beni! Vur bütün düsmanlarimin çenesine, Kir kötülerin dislerini.
3:8 Kurtulus RAB'dedir, Halkinin üzerinde olsun bereketin! |iSela
4:1 Sana seslenince yanitla beni, Ey adil Tanrim! Ferahlat beni sikintiya düstügümde, Lütfet bana, kulak ver duama.
4:2 Ey insanlar, ne zamana dek Onurumu utanca çevireceksiniz? Ne zamana dek bos seylere gönül verecek, Yalan pesinde kosacaksiniz? |iSela
4:3 Bilin ki, RAB sadik kulunu kendine ayirmistir, Ne zaman seslensem, duyar beni.
4:4 Öfkelenebilirsiniz, ama günah islemeyin; Iyi düsünün yataginizda, susun. |iSela
4:5 Dogruluk kurbanlari sunun RABbe, Ona güvenin.
4:6 Kim bize iyilik yapacak? diyen çok. Ya RAB, yüzünün isigiyla bizi aydinlat!
4:7 Öyle bir sevinç verdin ki bana, Onlarin bol tahil ve yeni saraptan aldigi sevinçten fazla.
4:8 Esenlik içinde yatar uyurum, Çünkü yalniz sen, ya RAB, Güvenlik içinde tutarsin beni.
5:1 Sözlerime kulak ver, ya RAB, Iniltilerimi isit.
5:2 Feryadimi dinle, ey Kralim ve Tanrim! Duam sanadir.
5:3 Sabah sesimi duyarsin, ya RAB, Her sabah sana duami sunar, umutla beklerim.
5:4 Çünkü sen kötülükten hoslanan Tanri degilsin, Kötülük senin yaninda barinmaz.
5:5 Böbürlenenler önünde duramaz, Bütün suç isleyenlerden nefret duyar,
5:6 Yalan söyleyenleri yok edersin; Ya RAB, sen eli kanlilardan, Aldaticilardan tiksinirsin.
5:7 Bense bol sevgin sayesinde Kutsal tapinagina girecegim; Oraya dogru saygiyla egilecegim.
5:8 Yol göster bana dogrulugunla, ya RAB, Düsmanlarima karsi! Yolunu önümde düzle.
5:9 Çünkü onlarin sözüne güvenilmez, Yürekleri yikim dolu. Agizlari açik birer mezardir, Yaltaklanir dururlar.
5:10 Ey Tanri, onlari suçlu çikar! Kurduklari düzen yikimlarina yol açsin. Kov onlari sayisiz isyanlari yüzünden. Çünkü sana karsi ayaklandilar.
5:11 Sevinsin sana siginan herkes, Sevinç çigliklari atsin sürekli, Kanat ger üzerlerine; Sevinçle cossun adini sevenler sende.
5:12 Çünkü sen dogru kisiyi kutsarsin, ya RAB, Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsin.
6:1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni, Gazapla yola getirme. kesin olarak bilinmiyor.
6:2 Lütfet bana, ya RAB, bitkinim; Sifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sizliyor,
6:3 Çok aci çekiyorum. Ah, ya RAB! Ne zamana dek sürecek bu?
6:4 Gel, ya RAB, kurtar beni, Yardim et sevginden dolayi.
6:5 Çünkü ölüler arasinda kimse seni anmaz, Kim sükür sunar sana ölüler diyarindan?
6:6 Inleye inleye bittim, Dösegim su içinde bütün gece aglamaktan, Yatagim sirilsiklam gözyaslarimdan.
6:7 Kederden gözlerimin feri sönüyor, Zayifliyor gözlerim düsmanlarim yüzünden.
6:8 Ey kötülük yapanlar, Uzak durun benden, Çünkü RAB aglayisimi isitti.
6:9 Yalvarisimi duydu, Duami kabul etti.
6:10 Bütün düsmanlarim utanacak, Hepsini dehset saracak, Ansizin geri dönecekler utanç içinde.
7:1 Sana siginiyorum, ya RAB Tanrim! Pesime düsenlerden kurtar beni, Özgür kil.
7:2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni, Kurtaracak biri yok diye, Lime lime edecekler etimi.
7:3 Ya RAB Tanrim, eger sunu yaptiysam: Birine haksizlik ettiysem,
7:4 Dostuma ihanet ettiysem, Düsmanimi nedensiz soyduysam,
7:5 Ardima düssün düsman, Yakalasin beni, Canimi yerde çignesin, Ayak altina alsin onurumu. |iSela
7:6 Öfkeyle kalk, ya RAB! Düsmanlarimin gazabina karsi çik! Benim için uyan! Buyur, adalet olsun.
7:7 Uluslar toplulugu çevreni sarsin, Onlari yüce katindan yönet.
7:8 RAB halklari yargilar; Beni de yargila, ya RAB, Dogruluguma, dürüstlügüme göre.
7:9 Ey adil Tanrim! Kötülerin kötülügü son bulsun, Dogrular güvene kavussun, Sen ki akillari, gönülleri sinarsin.
7:10 Tanri kalkan gibi yanibasimda, Temiz yüreklileri O kurtarir.
7:11 Tanri adil bir yargiçtir, Öyle bir Tanri ki, her gün öfke saçar.
7:12 Kötüler yola gelmezse, Tanri kilicini biler, Yayini gerip hedefine kurar.
7:13 Hazir bekler ölümcül silahlari, Alevli oklari.
7:14 Iste kötü insan kötülük sancilari çekiyor, Fesada gebe kalmis, Yalan doguruyor.
7:15 Bir kuyu açip kaziyor, Kazdigi kuyuya kendisi düsüyor.
7:16 Kötülügü kendi basina gelecek, Zorbaligi kendi tepesine inecek.
7:17 Sükredeyim dogrulugu için RAB'be, Yüce RAB'bin adini ilahilerle öveyim.
8:1 Ey Egemenimiz RAB, Ne yüce adin var yeryüzünün tümünde! Gökyüzünü görkeminle kapladin. okunan bir ilahi olabilir.
8:2 Çocuklarin, hatta emziktekilerin sesiyle Set çektin hasimlarina, Düsmani, öç alani yok etmek için.
8:3 Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri, Oraya koydugun ayi ve yildizlari,
8:4 Soruyorum kendi kendime: Insan ne ki, onu anasin, Ya da insanoglu ne ki, ona ilgi gösteresin?
8:5 Nerdeyse bir tanri yaptin onu, Basina yücelik ve onur tacini koydun. (tanrilardan) pek asagi yaratmadin (bkz. Yar.1:26-28; Ibr.2:6-8).
8:6 Ellerinin yapitlari üzerine onu egemen kildin, Her seyi ayaklarinin altina serdin;
8:7 Davarlari, sigirlari, Yabanil hayvanlari,
8:8 Gökteki kuslari, denizdeki baliklari, Denizde kipirdasan bütün canlilari.
8:9 Ey Egemenimiz RAB, Ne yüce adin var yeryüzünün tümünde!
9:1 Ya RAB, bütün yüregimle sana sükredecegim, Yaptigin harikalarin hepsini anlatacagim. yazilir.
9:2 Sende sevinç bulacak, cosacagim, Adini ilahilerle övecegim, ey Yüceler Yücesi!
9:3 Düsmanlarim geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
9:4 Çünkü hakkimi, davami sen savundun, Adil yargiç olarak tahta oturdun.
9:5 Uluslari azarladin, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarini sildin.
9:6 Yok olup gitti düsmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anilari bile silinip gitti.
9:7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargi için kurmustur tahtini;
9:8 O yönetir dogrulukla dünyayi, O yargilar adaletle halklari.
9:9 RAB ezilenler için bir siginak, Sikintili günlerde bir kaledir.
9:10 Seni taniyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
9:11 Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün! Yaptiklarini halklar arasinda duyurun!
9:12 Çünkü dökülen kanin hesabini soran animsar, Ezilenlerin feryadini unutmaz.
9:13 Aci bana, ya RAB! Ey beni ölümün esiginden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektigim sikintiya bak!
9:14 Öyle ki, övgüye deger islerini anlatayim, Siyon Kentinin kapilarinda Sagladigin kurtulusla sevineyim.
9:15 Uluslar kendi kazdiklari kuyuya düstü, Ayaklari gizledikleri aga takildi.
9:16 Adil yargilariyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurduklari tuzaga düstü. |iHigayon |isela terimi.
9:17 Kötüler ölüler diyarina gidecek, Tanriyi unutan bütün uluslar...
9:18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, Mazlumun umudu sonsuza dek kirilmayacak.
9:19 Kalk, ya RAB! Insan galip çikmasin, Huzurunda yargilansin uluslar!
9:20 Onlara dehset saç, ya RAB! Sadece insan olduklarini bilsin uluslar. |iSela
10:1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sikintili günlerde kendini gizliyorsun?
10:2 Kötüler gururla mazlumlari avliyor, Mazlumlar kötülerin kurdugu tuzaga düsüyor.
10:3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür.
10:4 Kendini begenmis kötü insan Tanriya yönelmez, Hep, Tanri yok! diye düsünür.
10:5 Kötülerin yollari her zaman basariya götürür. Öyle yücedir ki senin yargilarin, Kötüler anlayamaz, düsmanina burun kivirir.
10:6 Içinden, Ben sarsilmam der, Hiçbir zaman sikintiya düsmem.
10:7 Agzi lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altinda kötülük ve fesat sakli.
10:8 Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
10:9 Gizli yerlerde pusuya yatar Çaliliktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve agina düsürüp yakalar.
10:10 Kurbanlari çaresiz çöker, Saldiranin üstün gücü altinda ezilir.
10:11 Kötü insan içinden, Tanri unuttu der, Örttü yüzünü, asla göremez.
10:12 Kalk, ya RAB, kaldir elini, ey Tanri! Mazlumlari unutma!
10:13 Neden kötü insan seni hor görsün, Içinden, Tanri hesap sormaz desin?
10:14 Oysa sen sikinti ve aci çekenleri görürsün, Yardim etmek için onlari izlersin; Çaresizler sana dayanir, Öksüzün yardimcisi sensin.
10:15 Kötünün, haksizin kolunu kir, Sormadik hesap kalmasin yaptigi kötülükten.
10:16 RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek.
10:17 Mazlumlarin dilegini duyarsin, ya RAB, Yüreklendirirsin onlari, Kulagin hep üzerlerinde;
10:18 Öksüze, düsküne hakkini vermek için, Bir daha dehset saçmasin ölümlü insan.
11:1 Ben RABbe siginirim, Nasil dersiniz bana, Kus gibi kaç daglara.
11:2 Bak, kötüler yaylarini geriyor, Temiz yürekli insanlari Karanlikta vurmak için Oklarini kirisine koyuyor.
11:3 Temeller yikilirsa, Ne yapabilir dogru insan?
11:4 RAB kutsal tapinagindadir, Onun tahti göklerdedir, Bütün insanlari görür, Herkesi sinar.
11:5 RAB dogru insani sinar, Kötüden, zorbaligi sevenden tiksinir.
11:6 Kötülerin üzerine kizgin korlar ve kükürt yagdiracak, Paylarina düsen kâse kavurucu rüzgar olacak.
11:7 Çünkü RAB dogrudur, dogrulari sever; Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.
12:1 Kurtar beni, ya RAB, sadik kulun kalmadi, Güvenilir insanlar yok oldu.
12:2 Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
12:3 Sustursun RAB dalkavuklarin agzini, Büyüklenen dilleri.
12:4 Onlar ki, Dilimizle kazaniriz, Dudaklarimiz emrimizde, Kim bize efendilik edebilir? derler.
12:5 Simdi kalkacagim diyor RAB, Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtulusu verecegim onlara.
12:6 RABbin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmis, Yedi kez aritilmis gümüse benzer.
12:7 Sen onlari koru, ya RAB, Bu kötü kusaktan hep uzak tut!
12:8 Insanlar arasinda alçaklik ragbet görünce, Kötüler her yanda dolasir oldu.
13:1 Ne zamana dek, ya RAB, Sonsuza dek mi beni unutacaksin? Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
13:2 Ne zamana dek içimde tasa, Yüregimde hep keder olacak? Ne zamana dek düsmanim bana üstün çikacak?
13:3 Gör halimi, ya RAB, yanitla Tanrim, Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayim.
13:4 Düsmanlarim, Onu yendik! demesin, Sarsildigimda hasimlarim sevinmesin.
13:5 Ben senin sevgine güveniyorum, Yüregim kurtarisinla cossun.
13:6 Ezgiler söyleyecegim sana, ya RAB, Çünkü iyilik ettin bana.
14:1 Akilsiz içinden, Tanri yok! der. Insanlar bozuldu, igrençlik aldi yürüdü, Iyilik eden yok.
14:2 RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akilli, Tanriyi arayan biri var mi diye.
14:3 Hepsi sapti, Tümü yozlasti, Iyilik eden yok, Bir kisi bile!
14:4 Suç isleyenlerin hiçbiri görmüyor mu? Halkimi ekmek yer gibi yiyor, RABbe yakarmiyorlar.
14:5 Dehsete düsecekler yeryüzünde, Çünkü Tanri dogrularin yanindadir.
14:6 Mazlumun tasarilarini bosa çikarirdiniz, Ama RAB onun siginagidir.
14:7 Keske Israil'in kurtulusu Siyon'dan gelse! RAB halkini eski gönencine kavusturunca, Yakup soyu sevinecek, Israil halki cosacak.
15:1 Ya RAB, çadirina kim konuk olabilir? Kutsal daginda kim oturabilir?
15:2 Kusursuz yasam süren, adil davranan, Yürekten gerçegi söyleyen.
15:3 Iftira etmez, Dostuna zarar vermez, Komsusuna kara çalmaz böylesi.
15:4 Asagilik insanlari hor görür, Ama RABden korkanlara saygi duyar. Kendi zararina ant içse bile, dönmez andindan.
15:5 Parasini faize vermez, Suçsuza karsi rüsvet almaz. Böyle yasayan asla sarsilmayacak.
16:1 Koru beni, ey Tanri, Çünkü sana siginiyorum.
16:2 RABbe dedim ki, Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.
16:3 Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardir.
16:4 Baska ilahlarin ardinca kosanlarin derdi artacak. Onlarin kan sunularini dökmeyecegim, Adlarini agzima almayacagim.
16:5 Benim payima, Benim kâseme düsen sensin, ya RAB; Yasamim senin ellerinde.
16:6 Payima ne güzel yerler düstü, Ne harika bir mirasim var!
16:7 Övgüler sunarim bana ögüt veren RABbe, Geceleri bile vicdanim uyarir beni.
16:8 Gözümü RABden ayirmam, Sagimda durdugu için sarsilmam.
16:9 Bu nedenle içim sevinç dolu, yüregim cosuyor, Bedenim güven içinde.
16:10 Çünkü sen beni ölüler diyarina terk etmezsin, Sadik kulunun çürümesine izin vermezsin. kulunun ölüm çukurunu görmesine izin vermezsin.
16:11 Yasam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardir senin huzurunda, Sag elinden mutluluk eksilmez.
17:1 Hakli davami dinle, ya RAB, Feryadimi isit! Hilesiz dudaklardan çikan duama kulak ver!
17:2 Hakli çikar beni, Çünkü sen gerçegi görürsün.
17:3 Yüregimi yokladin, Gece denedin, Sinadin beni, Kötü bir sey bulmadin; Kararliyim, agzimdan kötü söz çikmaz,
17:4 Baskalarinin yaptiklarina gelince, Ben senin sözlerine uyarak Siddet yollarindan kaçindim.
17:5 Siki adimlarla senin yollarini tuttum, Kaymadi ayaklarim.
17:6 Sana yakariyorum, ey Tanri, Çünkü beni yanitlarsin; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
17:7 Göster harika sevgini, Ey sana siginanlari saldirganlardan sag eliyle kurtaran!
17:8 Koru beni gözbebegi gibi; Kanatlarinin gölgesine gizle
17:9 Kötülerin saldirisindan, Çevremi saran ölümcül düsmanlarimdan.
17:10 Yürekleri yag baglamis, Agizlari büyük laflar ediyor.
17:11 Izimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.
17:12 Tipki parçalamak için sabirsizlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
17:13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eg baslarini! Kilicinla kurtar canimi kötülerden,
17:14 Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yasam payi bu dünyada olan insanlardan. Varsin karinlari verecegin cezalara doysun, Çocuklari da yiyip doysun, Artani torunlarina kalsin!
17:15 Ama ben dogruluk sayesinde yüzünü görecegim senin, Uyaninca suretini görmeye doyacagim.
18:1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
18:2 RAB benim kayam, siginagim, kurtaricimdir, Tanrim, kayam, siginacak yerimdir, Kalkanim, güçlü kurtaricim, korunagimdir!
18:3 Övgüye deger RABbe seslenir, Kurtulurum düsmanlarimdan.
18:4 Ölüm iplerine dolanmistim, Yikim selleri basmisti beni,
18:5 Ölüler diyarinin baglari sarmisti, Ölüm tuzaklari çikmisti karsima.
18:6 Sikinti içinde RABbe yakardim, Yardima çagirdim Tanrimi. Tapinagindan sesimi duydu, Haykirisim kulaklarina ulasti.
18:7 O zaman yeryüzü sarsilip sallandi, Titreyip sarsildi daglarin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmisti.
18:8 Burnundan duman yükseldi, Agzindan kavurucu ates Ve korlar fiskirdi.
18:9 Kara buluta basarak Gökleri yarip indi.
18:10 Bir Keruva binip uçtu, Rüzgar kanatlar takarak hizla geldi.
18:11 Karanligi örtündü, Kara bulutlari kendine çardak yapti.
18:12 Varliginin pariltisindan, Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
18:13 RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi, Dolu ve alevli korlarla.
18:14 Savurup oklarini düsmanlarini dagitti, Simsek çaktirarak onlari saskina çevirdi.
18:15 Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açiga çikti, ya RAB, Senin azarlamandan, Burnundan çikan güçlü soluktan.
18:16 RAB yukaridan elini uzatip tuttu, Çikardi beni derin sulardan.
18:17 Beni zorlu düsmanimdan, Benden nefret edenlerden kurtardi, Çünkü onlar benden güçlüydü.
18:18 Felaket günümde karsima dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.
18:19 Beni huzura kavusturdu, Kurtardi, çünkü benden hosnut kaldi.
18:20 RAB dogrulugumun karsiligini verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
18:21 Çünkü RABbin yolunda yürüdüm, Tanrimdan uzaklasarak kötülük yapmadim.
18:22 Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarindan ayrilmadim.
18:23 Onun gözünde kusursuzdum, Suç islemekten sakindim.
18:24 Bu yüzden RAB beni dogruluguma Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
18:25 Sadik kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranirsin.
18:26 Pak olanla pak olur, Egriye egri davranirsin.
18:27 Alçakgönüllüleri kurtarir, Gururlularin basini egersin.
18:28 Isigimin kaynagi sensin, ya RAB, Tanrim! Karanligimi aydinlatirsin.
18:29 Desteginle akincilara saldirir, Seninle surlari asarim, Tanrim.
18:30 Tanrinin yolu kusursuzdur, RABbin sözü aridir. O kendisine siginan herkesin kalkanidir.
18:31 Var mi RABden baska tanri? Tanrimizdan baska kaya var mi?
18:32 Tanri beni güçle donatir, Yolumu kusursuz kilar.
18:33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.
18:34 Bana savasmayi ögretti, Kollarimla tunç bir yayi gereyim diye.
18:35 Bana zafer kalkanini bagislarsin, Sag elin destekler, Alçakgönüllülügün yüceltir beni.
18:36 Bastigim yerleri genisletirsin, Burkulmaz bileklerim.
18:37 Kovalayip yetistim düsmanlarima, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
18:38 Ezdim onlari, kalkamaz oldular, Ayaklarimin altina serildiler.
18:39 Savas için beni güçle donattin, Bana baskaldiranlari önümde yere serdin.
18:40 Düsmanlarimi kaçmak zorunda biraktin, Benden nefret edenleri yok ettim.
18:41 Feryat ettiler, ama kurtaran çikmadi; RABbi çagirdilar, ama O yanit vermedi.
18:42 Ezdim onlari, rüzgarin savurdugu toza döndüler, Sokak çamuru gibi savurup attim.
18:43 Halkimin çekismelerinden beni kurtardin, Uluslarin önderi yaptin, Tanimadigim halklar bana kulluk ediyor.
18:44 Duyar duymaz sözümü dinlediler, Yabancilar bana yaltaklandilar.
18:45 Yabancilarin betleri benizleri atti, Titreyerek çiktilar kalelerinden.
18:46 RAB yasiyor! Kayama övgüler olsun! Yücelsin kurtaricim Tanri!
18:47 Odur öcümü alan, Halklari bana bagimli kilan.
18:48 Düsmanlarimdan kurtarir, Baskaldiranlardan üstün kilar beni, Zorbalarin elinden alir.
18:49 Bunun için uluslar arasinda sana sükredecegim, ya RAB, Adini ilahilerle övecegim.
18:50 RAB kralini büyük zaferlere ulastirir, Meshettigi krala, Davut'a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.
19:1 Gökler Tanrinin görkemini açiklamakta, Gökkubbe ellerinin eserini duyurmakta.
19:2 Gün güne söz söyler, Gece geceye bilgi verir.
19:3 Ne söz geçer orada, ne de konusma, Sesleri duyulmaz.
19:4 Ama sesleri yeryüzünü dolasir, Sözleri dünyanin dört bucagina ulasir. Günes için göklerde çadir kurdu Tanri.
19:5 Gerdekten çikan güveye benzer günes, Kosuya çikacak atlet gibi sevinir.
19:6 Gögün bir ucundan çikar, Öbür ucuna döner, Hiçbir sey gizlenmez sicakligindan.
19:7 RABbin yasasi yetkindir, cana can katar, RABbin buyruklari güvenilirdir, Saf adama bilgelik verir,
19:8 RABbin kurallari dogrudur, yüregi sevindirir, RABbin buyruklari aridir, gözleri aydinlatir.
19:9 RAB korkusu paktir, sonsuza dek kalir, RABbin ilkeleri gerçek, tamamen adildir.
19:10 Onlara altindan, bol miktarda saf altindan çok istek duyulur, Onlar baldan, süzme petek balindan tatlidir.
19:11 Uyarirlar kulunu, Onlara uyanlarin ödülü büyüktür.
19:12 Kim yanlislarini görebilir? Bagisla göremedigim kusurlarimi,
19:13 Bilerek islenen günahlardan koru kulunu, Izin verme bana egemen olmalarina! O zaman büyük isyandan uzak, Kusursuz olurum.
19:14 Agzimdan çikan sözler, Yüregimdeki düsünceler, Kabul görsün senin önünde, Ya RAB, kayam, kurtaricim benim! Goel sözcügü Yakin akraba anlamina gelir (bkz. Rut 2:20).
20:1 Sikintili gününde RAB seni yanitlasin, Yakupun Tanrisinin adi seni korusun!
20:2 Yardim göndersin sana kutsal yerden, Siyondan destek versin.
20:3 Bütün tahil sunularini animsasin, Yakmalik sunularini kabul etsin! |iSela
20:4 Gönlünce versin sana, Bütün tasarilarini gerçeklestirsin!
20:5 O zaman zaferini sevinç çigliklariyla kutlayacagiz, Tanrimizin adiyla sancaklarimizi dikecegiz. RAB senin bütün dileklerini yerine getirsin.
20:6 Simdi anladim ki, RAB meshettigi krali kurtariyor, Sag elinin kurtarici gücüyle Kutsal göklerinden ona yanit veriyor.
20:7 Bazilari savas arabalarina, Bazilari atlarina güvenir, Bizse Tanrimiz RABbin adina güveniriz.
20:8 Onlar çöküyor, düsüyorlar; Bizse kalkiyor, dimdik duruyoruz.
20:9 Ya RAB, krali kurtar! Yanitla bizi sana yakardigimiz gün!
21:1 Ya RAB, kral seviniyor gösterdigin güce. Sevinçten cosuyor verdigin zaferle!
21:2 Gönlünün istedigini verdin, Agzindan çikan dilegi geri çevirmedin. |iSela
21:3 Onu güzel armaganlarla karsiladin, Basina saf altindan taç koydun.
21:4 Senden yasam istedi, verdin ona: Uzun, sonsuz bir ömür.
21:5 Sagladigin zaferle büyük yücelige eristi, Onu görkem ve büyüklükle donattin.
21:6 Üzerine sürekli bereket yagdirdin, Varliginla onu sevince bogdun.
21:7 Çünkü kral RABbe güvenir, Yüceler Yücesinin sevgisi sayesinde sarsilmaz.
21:8 Elin bütün düsmanlarina erisecek, Sag elin senden nefret edenlere uzanacak.
21:9 Öfkelendigin an, ya RAB, Kizgin firina döndüreceksin onlari; Gazapla yutacak, Atesle tüketeceksin.
21:10 Yok edeceksin çocuklarini yeryüzünden, Soylarini insanlar arasindan.
21:11 Düzenler kursalar sana, Aldatmaya çalissalar, Yine de basarili olamazlar.
21:12 Çünkü sirtlarini döndüreceksin, Yayini yüzlerine dogru gerince.
21:13 Yüceligini göster, ya RAB, gücünle! Ezgiler söyleyip ilahilerle övecegiz kudretini.
22:1 Tanrim, Tanrim, beni neden terk ettin? Niçin bana yardim etmekten, Haykirisima kulak vermekten uzak duruyorsun?
22:2 Ey Tanrim, gündüz sesleniyorum, yanit vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
22:3 Oysa sen kutsalsin, Israilin övgüleri üzerine taht kuran sensin.
22:4 Sana güvendiler atalarimiz, Sana dayandilar, onlari kurtardin.
22:5 Sana yakarip kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadilar.
22:6 Ama ben insan degil, toprak kurduyum, Insanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
22:7 Beni gören herkes alay ediyor, Siritip bas sallayarak diyorlar ki,
22:8 Sirtini RABbe dayadi, kurtarsin bakalim onu, Madem onu seviyor, yardim etsin!
22:9 Oysa beni ana rahminden çikaran, Ana kucagindayken sana güvenmeyi ögreten sensin.
22:10 Dogusumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrim sensin.
22:11 Benden uzak durma! Çünkü sikinti yanibasimda, Yardim edecek kimse yok.
22:12 Bogalar kusatiyor beni, Azgin Basan bogalari sariyor çevremi.
22:13 Kükreyerek avini parçalayan aslanlar gibi Agizlarini açiyorlar bana.
22:14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarindan çikiyor; Yüregim balmumu gibi içimde eriyor.
22:15 Gücüm çömlek parçasi gibi kurudu, Dilim damagima yapisiyor; Beni ölüm topragina yatirdin.
22:16 Köpekler kusatiyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sariyor, Ellerimi, ayaklarimi deliyorlar.
22:17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmis, bana bakiyorlar.
22:18 Giysilerimi aralarinda paylasiyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
22:19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardimima kos!
22:20 Canimi kiliçtan, Biricik hayatimi köpegin pençesinden kurtar!
22:21 Kurtar beni aslanin agzindan, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanit ver bana!
22:22 Adini kardeslerime duyurayim, Toplulugun ortasinda sana övgüler sunayim:
22:23 Ey sizler, RABden korkanlar, Ona övgüler sunun! Ey Yakup soyu, Onu yüceltin! Ey Israil soyu, Ona saygi gösterin!
22:24 Çünkü O mazlumun çektigi sikintiyi hafife almadi, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardima çagirdiginda ona kulak verdi.
22:25 Övgü konum sen olacaksin büyük toplulukta, Senden korkanlarin önünde yerine getirecegim adaklarimi.
22:26 Yoksullar yiyip doyacak, RABbe yönelenler Ona övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
22:27 Yeryüzünün dört bucagi animsayip RABbe dönecek, Uluslarin bütün soylari Onun önünde yere kapanacak.
22:28 Çünkü egemenlik RABbindir, Uluslari O yönetir.
22:29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve Onun önünde yere kapanacak, Topraga gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Egilecekler Onun önünde.
22:30 Gelecek kusaklar Ona kulluk edecek, Rab yeni kusaklara anlatilacak.
22:31 O'nun kurtarisini, Rab yapti bunlari diyerek, Henüz dogmamis bir halka duyuracaklar.
23:1 RAB çobanimdir, Eksigim olmaz.
23:2 Beni yemyesil çayirlarda yatirir, Sakin sularin kiyisina götürür.
23:3 Içimi tazeler, Adi ugruna bana dogru yollarda öncülük eder.
23:4 Karanlik ölüm vadisinden geçsem bile, Kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomagin, degnegin güven verir bana.
23:5 Düsmanlarimin önünde bana sofra kurarsin, Basima yag sürersin, Kâsem tasiyor.
23:6 Ömrüm boyunca yalniz iyilik ve sevgi izleyecek beni, Hep RAB'bin evinde oturacagim.
24:1 RABbindir yeryüzü ve içindeki her sey, Dünya ve üzerinde yasayanlar;
24:2 Çünkü Odur denizler üzerinde onu kuran, Sular üzerinde durduran.
24:3 RABbin dagina kim çikabilir, Kutsal yerinde kim durabilir?
24:4 Elleri pak, yüregi temiz olan, Gönlünü putlara kaptirmayan, Yalan yere ant içmeyen.
24:5 RAB kutsar böylesini, Kurtaricisi Tanri aklar.
24:6 Ona yönelenler, Yakupun Tanrisinin yüzünü arayanlar Iste böyledir. |iSela
24:7 Kaldirin basinizi, ey kapilar! Açilin, ey eski kapilar! Yüce Kral girsin içeri!
24:8 Kimdir bu Yüce Kral? O RABdir, güçlü ve yigit, Savasta yigit olan RAB.
24:9 Kaldirin basinizi, ey kapilar! Açilin, ey eski kapilar! Yüce Kral girsin içeri!
24:10 Kimdir bu Yüce Kral? Her Seye Egemen RAB'dir bu Yüce Kral! |iSela
25:1 Ya RAB, bütün varligimla sana yaklasiyorum,
25:2 Ey Tanrim, sana güveniyorum, utandirma beni, Düsmanlarim zafer kahkahasi atmasin!
25:3 Sana umut baglayan hiç kimse utanca düsmez; Nedensiz hainlik edenler utanir.
25:4 Ya RAB, yollarini bana ögret, Yönlerini bildir.
25:5 Bana gerçek yolunda öncülük et, egit beni; Çünkü beni kurtaran Tanri sensin. Bütün gün umudum sende.
25:6 Ya RAB, sevecenligini ve sevgini animsa; Çünkü onlar öncesizlikten beri aynidir.
25:7 Gençlik günahlarimi, isyanlarimi animsama, Sevgine göre animsa beni, Çünkü sen iyisin, ya RAB.
25:8 RAB iyi ve dogrudur, Onun için günahkârlara yol gösterir.
25:9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder, Kendi yolunu ögretir onlara.
25:10 RABbin bütün yollari sevgi ve sadakate dayanir Antlasmasindaki buyruklara uyanlar için.
25:11 Ya RAB, adin ugruna Suçumu bagisla, çünkü suçum büyük.
25:12 Kim RABden korkarsa, RAB ona seçecegi yolu gösterir.
25:13 Gönenç içinde yasayacak o insan, Soyu ülkeyi sahiplenecek.
25:14 RAB kendisinden korkanlarla paylasir sirrini, Onlara açiklar antlasmasini.
25:15 Gözlerim hep RABdedir, Çünkü ayaklarimi agdan O çikarir.
25:16 Halime bak, lütfet bana; Çünkü garip ve mazlumum.
25:17 Yüregimdeki sikintilar artiyor, Kurtar beni dertlerimden!
25:18 Üzüntüme, acilarima bak, Bütün günahlarimi bagisla!
25:19 Düsmanlarima bak, ne kadar çogaldilar, Nasil da benden nefret ediyorlar!
25:20 Canimi koru, kurtar beni! Hayal kirikligina ugratma, çünkü sana siginiyorum!
25:21 Dürüstlük, dogruluk korusun beni, Çünkü umudum sendedir.
25:22 Ey Tanri, kurtar Israil'i Bütün sikintilarindan!
26:1 Beni hakli çikar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yasam sürdüm; Sarsilmadan RABbe güvendim.
26:2 Dene beni, ya RAB, sina; Duygularimi, düsüncelerimi yokla.
26:3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçegini yasiyorum ben.
26:4 Yalancilarla oturmam, Ikiyüzlülerin suyuna gitmem.
26:5 Kötülük yapanlar toplulugundan nefret ederim, Fesatçilarin arasina girmem.
26:6 Suçsuzlugumu göstermek için ellerimi yikar, Sunaginin çevresinde dönerim, ya RAB,
26:7 Yüksek sesle sükranimi duyurmak Ve bütün harikalarini anlatmak için.
26:8 Severim, ya RAB, yasadigin evi, Görkeminin bulundugu yeri.
26:9 Günahkârlarin, Eli kanli adamlarin yanisira canimi alma.
26:10 Onlarin elleri kötülük aletidir, Sag elleri rüsvet doludur.
26:11 Ama ben dürüst yasarim, Kurtar beni, lütfet bana!
26:12 Ayagim emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacagim, ya RAB.
27:1 RAB benim isigim, kurtulusumdur, Kimseden korkmam. RAB yasamimin kalesidir, Kimseden yilmam.
27:2 Hasimlarim, düsmanlarim olan kötüler, Beni yutmak için üzerime gelirken Tökezleyip düserler.
27:3 Karsimda bir ordu konaklasa, Kilim kipirdamaz, Bana karsi savas açilsa, Yine güvenimi yitirmem.
27:4 RABden tek dilegim, tek istegim su: RABbin güzelligini seyretmek, Tapinaginda Ona hayran olmak için Ömrümün bütün günlerini Onun evinde geçirmek.
27:5 Çünkü O kötü günde beni çardaginda gizleyecek, Çadirinin emin yerinde saklayacak, Yüksek bir kaya üzerine çikaracak beni.
27:6 O zaman çevremi saran düsmanlarima karsi Basim yukari kalkacak, Sevinçle haykirarak kurbanlar sunacagim Onun çadirinda, Onu ezgilerle, ilahilerle övecegim.
27:7 Sana yakariyorum, ya RAB, kulak ver sesime, Lütfet, yanitla beni!
27:8 Ya RAB, içimden bir ses duydum: Yüzümü ara! dedin, Iste yüzünü ariyorum.
27:9 Yüzünü benden gizleme, Kulunu öfkeyle geri çevirme! Bana hep yardimci oldun; Birakma, terk etme beni, Ey beni kurtaran Tanri!
27:10 Annemle babam beni terk etseler bile, RAB beni kabul eder.
27:11 Ya RAB, yolunu ögret bana, Düsmanlarima karsi Düz yolda bana öncülük et.
27:12 Beni hasimlarimin keyfine birakma, Çünkü yalanci taniklar dikiliyor karsima, Agizlari siddet saçiyor.
27:13 Yasam diyarinda RABbin iyiligini görecegimden kuskum yok.
27:14 Umudunu RAB'be bagla, Güçlü ve yürekli ol; Umudunu RAB'be bagla!
28:1 Ya RAB, sana yakariyorum, Kayam benim, kulak tikama sesime; Çünkü sen sessiz kalirsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
28:2 Seni yardima çagirdigimda, Ellerimi kutsal konutuna dogru açtigimda, Kulak ver yalvarislarima.
28:3 Beni kötülerle, haksizlik yapanlarla Ayni kefeye koyup cezalandirma. Onlar komsulariyla dostça konusur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
28:4 Eylemlerine, yaptiklari kötülüklere göre onlari yanitla; Yaptiklarinin, hak ettiklerinin karsiligini ver.
28:5 Onlar RABbin yaptiklarina, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onlari yikacak, Bir daha ayaga kaldirmayacak.
28:6 RABbe övgüler olsun! Çünkü yalvarisimi duydu.
28:7 RAB benim gücüm, kalkanimdir, Ona yürekten güveniyor ve yardim görüyorum. Yüregim cosuyor, Ezgilerimle Ona sükrediyorum.
28:8 RAB halkinin gücüdür, Meshettigi kralin zafer kalesidir.
28:9 Halkini kurtar, kendi halkini kutsa; Çobanlik et onlara, sürekli destek ol!
29:1 Ey ilahi varliklar, RABbi övün, RABbin gücünü, yüceligini övün,
29:2 RABbin görkemini adina yarasir biçimde övün, Kutsal giysiler içinde RABbe tapinin!
29:3 RABbin sesi sulara hükmediyor, Yüce Tanri gürlüyor, RAB engin sulara hükmediyor.
29:4 RABbin sesi güçlüdür, RABbin sesi görkemlidir.
29:5 RABbin sesi sedir agaçlarini kirar, Lübnan sedirlerini parçalar.
29:6 Lübnani buzagi gibi, Siryon Dagini yabanil öküz yavrusu gibi siçratir.
29:7 RABbin sesi simsek gibi çakar,
29:8 RABbin sesi çölü titretir, RAB Kades Çölünü sarsar.
29:9 RABbin sesi geyikleri dogurtur, Ormanlari çiplak birakir. Onun tapinaginda herkes Yücesin! diye haykirir. eger.
29:10 RAB tufan üstünde taht kurdu, O sonsuza dek kral kalacak.
29:11 RAB halkina güç verir, Halkini esenlikle kutsar!
30:1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB, Çünkü beni kurtardin, Düsmanlarimi bana güldürmedin.
30:2 Ya RAB Tanrim, Sana yakardim, bana sifa verdin.
30:3 Ya RAB, beni ölüler diyarindan çikardin, Yasam verdin bana, ölüm çukuruna düsürmedin.
30:4 Ey RABbin sadik kullari, Onu ilahilerle övün, Kutsalligini anarak Ona sükredin.
30:5 Çünkü öfkesi bir an sürer, Lütfu ise bir ömür; Gözyaslariniz belki bir gece akar, Ama sabahla sevinç dogar.
30:6 Huzur duyunca dedim ki, Asla sarsilmayacagim!
30:7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dag gibi Sarsilmaz kildin; Ama sen yüzünü gizleyince, Dehsete düstüm.
30:8 Ya RAB, sana sesleniyorum, Rabbe yalvariyorum:
30:9 Ne yarari olur senin için dökülen kanimin, Ölüm çukuruna inersem? Toprak sana övgüler sunar mi, Senin sadakatini ilan eder mi?
30:10 Dinle, ya RAB, aci bana; Yardimcim ol, ya RAB!
30:11 Yasimi senlige döndürdün, Çulumu çikarip beni sevinçle kusattin.
30:12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasin! Ya RAB Tanrim, sana sürekli sükredecegim.
31:1 Ya RAB, sana siginiyorum. Utandirma beni hiçbir zaman! Adaletinle kurtar beni!
31:2 Kulak ver bana, Çabuk yetis, kurtar beni; Bir kaya ol bana siginmam için, Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
31:3 Madem kayam ve kalem sensin, Öncülük et, yol göster bana Kendi adin ugruna.
31:4 Bana kurduklari tuzaktan uzak tut beni, Çünkü siginagim sensin.
31:5 Ruhumu ellerine birakiyorum, Ya RAB, sadik Tanri, kurtar beni.
31:6 Degersiz putlara bel baglayanlardan tiksinirim, RABbe güvenirim ben.
31:7 Sadakatinden ötürü sevinip cosacagim, Çünkü düskün halimi görüyor, Çektigim sikintilari biliyorsun,
31:8 Beni düsman eline düsürmedin, Bastigim yerleri genislettin.
31:9 Aci bana, ya RAB, sikintidayim, Üzüntü gözümü, canimi, içimi kemiriyor.
31:10 Ömrüm aciyla, Yillarim iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayifliyor, Kemiklerim eriyor.
31:11 Düsmanlarim yüzünden rezil oldum, Özellikle komsularima. Tanidiklarima dehset salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
31:12 Gönülden çikmis bir ölü gibi unutuldum, Kirilmis bir çömlege döndüm.
31:13 Birçogunun fisildastigini duyuyorum, Her yer dehset içinde, Bana karsi anlastilar, Canimi almak için düzen kurdular.
31:14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, Tanrim sensin! diyorum.
31:15 Hayatim senin elinde, Kurtar beni düsmanlarimin pençesinden, Ardima düsenlerden.
31:16 Yüzün kulunu aydinlatsin, Sevgi göster, kurtar beni!
31:17 Utandirma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansin, ölüler diyarinda sesleri kesilsin.
31:18 Sussun o yalanci dudaklar; Dogru insana karsi Gururla, tepeden bakarak, Küçümseyerek konusan dudaklar.
31:19 Iyiligin ne büyüktür, ya RAB, Onu senden korkanlar için saklarsin, Herkesin gözü önünde, Sana siginanlara iyi davranirsin.
31:20 Insanlarin düzenlerine karsi, Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; Saldirgan dillere karsi Onlari çardaginda gizlersin.
31:21 RABbe övgüler olsun, Kusatilmis bir kentte Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
31:22 Telas içinde demistim ki, Huzurundan atildim! Ama yardima çagirinca seni, Yalvarisimi isittin.
31:23 RABbi sevin, ey Onun sadik kullari! RAB kendisine bagli olanlari korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkindan gelir.
31:24 Ey RAB'be umut baglayanlar, Güçlü ve yürekli olun!
32:1 Ne mutlu isyani bagislanan, Günahi örtülen insana! edebiyat terimi. Didaktik siir anlamina gelebilir.
32:2 Suçu RAB tarafindan sayilmayan, Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
32:3 Sustugum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.
32:4 Çünkü gece gündüz Elin üzerimde agirlasti. Dermanim tükendi yaz sicaginda gibi. |iSela
32:5 Günahimi açikladim sana, Suçumu gizlemedim. RABbe isyanimi itiraf edecegim deyince, Günahimi, suçumu bagisladin. |iSela
32:6 Bu nedenle her sadik kulun Ulasilir oldugun zaman sana dua etsin. Engin sular tassa bile ona erisemez.
32:7 Siginagim sensin, Beni sikintidan korur, Çevremi kurtulus ilahileriyle kusatirsin. |iSela
32:8 Egitecegim seni, gidecegin yolu gösterecegim, Ögüt verecegim sana, Gözüm sendedir.
32:9 At ya da katir gibi anlayissiz olmayin; Onlari idare etmek için gem ve dizgin gerekir, Yoksa sana yaklasmazlar.
32:10 Kötülerin acisi çoktur, Ama RABbe güvenenleri Onun sevgisi kusatir.
32:11 Ey dogru insanlar, sevinç kaynaginiz RAB olsun, cosun; Ey yüregi temiz olanlar, Hepiniz sevinç çigliklari atin!
33:1 Ey dogru insanlar, RABbe sevinçle haykirin! Dürüstlere Onu övmek yarasir.
33:2 Lir çalarak RABbe sükredin, On telli çenk esliginde Onu ilahilerle övün.
33:3 Ona yeni bir ezgi söyleyin, Sevinç çigliklariyla sazinizi konusturun.
33:4 Çünkü RABbin sözü dogrudur, Her isi sadakatle yapar.
33:5 Dogrulugu, adaleti sever, RABbin sevgisi yeryüzünü doldurur.
33:6 Gökler RABbin sözüyle, Gök cisimleri agzindan çikan solukla yaratildi.
33:7 Deniz sularini bir araya toplar, Engin sulari ambarlara depolar.
33:8 Bütün yeryüzü RABden korksun, Dünyada yasayan herkes Ona saygi duysun.
33:9 Çünkü O söyleyince, her sey var oldu; O buyurunca, her sey belirdi.
33:10 RAB uluslarin planlarini bozar, Halklarin tasarilarini bosa çikarir.
33:11 Ama RABbin planlari sonsuza dek sürer, Yüregindeki tasarilar kusaklar boyunca degismez.
33:12 Ne mutlu Tanrisi RAB olan ulusa, Kendisi için seçtigi halka!
33:13 RAB göklerden bakar, Bütün insanlari görür.
33:14 Oturdugu yerden, Yeryüzünde yasayan herkesi gözler.
33:15 Herkesin yüregini yaratan, Yaptiklari her seyi tartan Odur.
33:16 Ne büyük ordulariyla zafer kazanan kral var, Ne de büyük gücüyle kurtulan yigit.
33:17 Zafer için at bos bir umuttur, Büyük gücüne karsin kimseyi kurtaramaz.
33:18 Ama RABbin gözü kendisinden korkanlarin, Sevgisine umut baglayanlarin üzerindedir;
33:19 Böylece onlari ölümden kurtarir, Kitlikta yasamalarini saglar.
33:20 Umudumuz RABdedir, Yardimcimiz, kalkanimiz Odur.
33:21 Onda sevinç bulur yüregimiz, Çünkü Onun kutsal adina güveniriz.
33:22 Madem umudumuz sende, Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
34:1 Her zaman RABbe övgüler sunacagim, Övgüsü dilimden düsmeyecek.
34:2 RABle övünürüm, Mazlumlar isitip sevinsin!
34:3 Benimle birlikte RABbin büyüklügünü duyurun, Adini birlikte yüceltelim.
34:4 RABbe yöneldim, yanit verdi bana, Bütün korkularimdan kurtardi beni.
34:5 Ona bakanlarin yüzü isil isil parlar, Yüzleri utançtan kizarmaz.
34:6 Bu mazlum yakardi, RAB duydu, Bütün sikintilarindan kurtardi onu.
34:7 RABbin melegi Ondan korkanlarin çevresine ordugah kurar, Kurtarir onlari.
34:8 Tadin da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu Ona siginan adama!
34:9 RABden korkun, ey Onun kutsallari, Çünkü Ondan korkanin eksigi olmaz.
34:10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; Ama RABbe yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
34:11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: Size RAB korkusunu ögreteyim.
34:12 Kim yasamdan zevk almak, Iyi günler görmek istiyorsa,
34:13 Dilini kötülükten, Dudaklarini yalandan uzak tutsun.
34:14 Kötülükten sakinin, iyilik yapin; Esenligi amaçlayin, ardinca gidin.
34:15 RABbin gözleri dogru kisilerin üzerindedir, Kulaklari onlarin yakarisina açiktir.
34:16 RAB kötülük yapanlara karsidir, Onlarin anisini yeryüzünden siler.
34:17 Dogrular yakarir, RAB duyar; Bütün sikintilarindan kurtarir onlari.
34:18 RAB gönlü kiriklara yakindir, Ruhu ezginleri kurtarir.
34:19 Dogrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarir onu.
34:20 Bütün kemiklerini korur, Hiçbiri kirilmaz.
34:21 Kötü insanin sonu kötülükle biter, Cezasini bulur dogrulardan nefret edenler.
34:22 RAB kullarini kurtarir, O'na siginanlarin hiçbiri ceza görmez.
35:1 Ya RAB, benimle ugrasanlarla sen ugras, Benimle savasanlarla sen savas!
35:2 Al küçük kalkanla büyük kalkani, Yardimima kos!
35:3 Kaldir mizragini, kargini beni kovalayanlara, Seni ben kurtaririm de bana!
35:4 Canima kastedenler utanip rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düsünenler!
35:5 Rüzgarin sürükledigi saman çöpüne dönsünler, RABbin melegi artlarina düssün!
35:6 Karanlik ve kaygan olsun yollari, RABbin melegi kovalasin onlari!
35:7 Madem neden yokken bana gizli aglar kurdular, Nedensiz çukur kazdilar,
35:8 Baslarina habersiz felaket gelsin, Gizledikleri aga kendileri tutulsun, Felakete ugrasinlar.
35:9 O zaman RABde sevinç bulacagim, Beni kurtardigi için cosacagim.
35:10 Bütün varligimla söyle diyecegim: Senin gibisi var mi, ya RAB, Mazlumu zorbanin elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?
35:11 Kötü niyetli taniklar türüyor, Bilmedigim konulari soruyorlar.
35:12 Iyiligime karsi kötülük ediyor, Yalnizliga itiyorlar beni.
35:13 Oysa onlar hastalaninca ben çula sarinir, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanitsiz kalinca, Bir dost, bir kardes yitirmis gibi dolasirdim. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.
35:15 Ama ben sendeleyince toplanip sevindiler, Toplandi bana karsi tanimadigim alçaklar, Durmadan didiklediler beni.
35:16 Tanritanimaz, alayci soytarilar gibi, Dis gicirdattilar bana.
35:17 Ne zamana dek seyirci kalacaksin, ya Rab? Kurtar canimi bunlarin saldirisindan, Hayatimi bu genç aslanlardan!
35:18 Büyük toplantida sana sükürler sunacagim, Kalabaligin ortasinda sana övgüler dizecegim.
35:19 Sevinmesin bos yere bana düsman olanlar, Göz kirpmasinlar birbirlerine Nedensiz benden nefret edenler.
35:20 Çünkü baris sözünü etmez onlar, Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarina.
35:21 Beni suçlamak için agizlarini ardina kadar açtilar: Oh! Oh! diyorlar, Iste kendi gözümüzle gördük yaptiklarini!
35:22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, Ya Rab, benden uzak durma!
35:23 Uyan, kalk savun beni, Ugras hakkim için, ey Tanrim ve Rabbim!
35:24 Adaletin uyarinca hakli çikar beni, ya RAB, Tanrim benim! Gülmesinler halime!
35:25 Demesinler içlerinden: Oh! Iste buydu dilegimiz!, Konusmasinlar ardimdan: Yedik basini! diye.
35:26 Utansin kötü halime sevinenler, Kizarsin yüzleri hepsinin; Gururla karsima dikilenler Utanca, rezalete bürünsün.
35:27 Benim hakli çikmami isteyenler, Sevinç çigliklari atip cossunlar; Söyle desinler sürekli: Kulunun esenliginden hoslanan RAB yücelsin!
35:28 O zaman gün boyu adaletin, Övgülerin dilimden düsmeyecek.
36:1 Günah fisildar kötü insana, Yüreginin dibinden: Tanri korkusu yoktur onda.
36:2 Kendini öyle begenmis ki, Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
36:3 Agzindan kötülük ve yalan akar, Akillanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmis.
36:4 Yataginda bile fesat düsünür, Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülügü.
36:5 Ya RAB, sevgin göklere, Sadakatin gökyüzüne erisir.
36:6 Dogrulugun ulu daglara benzer, Adaletin uçsuz bucaksiz enginlere. Insani da, hayvani da koruyan sensin, ya RAB.
36:7 Sevgin ne degerli, ey Tanri! Kanatlarinin gölgesine siginir insanoglu.
36:8 Evindeki bolluga doyarlar, Zevklerinin irmagindan içirirsin onlara.
36:9 Çünkü yasam kaynagi sensin, Senin isiginla aydinlaniriz.
36:10 Sürekli göster Seni taniyanlara sevgini, Yüregi temiz olanlara dogrulugunu.
36:11 Gururlunun ayagi bana varmasin, Kötülerin eli beni kovmasin.
36:12 Kötülük yapanlar oracikta düstüler, Yikildilar, kalkamazlar artik.
37:1 Kötülük edenlere kizip üzülme, Suç isleyenlere özenme!
37:2 Çünkü onlar ot gibi hemen solacak, Yesil bitki gibi kuruyup gidecek.
37:3 Sen RABbe güven, iyilik yap, Ülkede otur, sadakatle çalis.
37:4 RABden zevk al, O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.
37:5 Her seyi RABbe birak, Ona güven, O gerekeni yapar.
37:6 O senin dogrulugunu isik gibi, Hakkini ögle günesi gibi Aydinliga çikarir.
37:7 RABbin önünde sakin dur, sabirla bekle; Kizip üzülme isi yolunda olanlara, Kötü amaçlarina kavusanlara.
37:8 Kizmaktan kaçin, birak öfkeyi, Üzülme, yalniz kötülüge sürükler bu seni.
37:9 Çünkü kötülerin kökü kazinacak, Ama RABbe umut baglayanlar ülkeyi miras alacak.
37:10 Yakinda kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.
37:11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak, Derin bir huzurun zevkini tadacak.
37:12 Kötü insan dogru insana düzen kurar, Dis gicirdatir.
37:13 Ama Rab kötüye güler, Çünkü bilir onun sonunun geldigini.
37:14 Kiliç çekti kötüler, yaylarini gerdi, Mazlumu, yoksulu yikmak, Dogru yolda olanlari öldürmek için.
37:15 Ama kiliçlari kendi yüreklerine saplanacak, Yaylari kirilacak.
37:16 Dogrunun azicik varligi, Pek çok kötünün servetinden iyidir.
37:17 Çünkü kötülerin gücü kirilacak, Ama dogrulara RAB destek olacak.
37:18 RAB yetkinlerin her gününü gözetir, Onlarin mirasi sonsuza dek sürecek.
37:19 Kötü günde utanmayacaklar, Kitlikta karinlari doyacak.
37:20 Ama kötüler yikima ugrayacak; RABbin düsmanlari kir çiçekleri gibi kuruyup gidecek, Duman gibi dagilip yok olacak.
37:21 Kötüler ödünç alir, geri vermez; Dogrularsa cömertçe verir.
37:22 RABbin kutsadigi insanlar ülkeyi miras alacak, Lanetledigi insanlarin kökü kazinacak.
37:23 RAB insana saglam adim attirir, Insanin yolundan hosnut olursa.
37:24 Düsse bile yikilmaz insan, Çünkü elinden tutan RABdir.
37:25 Gençtim, ömrüm tükendi, Ama hiç görmedim dogru insanin terk edildigini, Soyunun ekmek dilendigini.
37:26 O hep cömertçe ödünç verir, Soyu kutsanir.
37:27 Kötülükten kaç, iyilik yap; Sonsuz yasama kavusursun.
37:28 Çünkü RAB dogruyu sever, Sadik kullarini terk etmez. Onlar sonsuza dek korunacak, Kötülerinse kökü kazinacak.
37:29 Dogrular ülkeyi miras alacak, Orada sonsuza dek yasayacak.
37:30 Dogrunun agzindan bilgelik akar, Dilinden adalet damlar.
37:31 Tanrisinin yasasi yüregindedir, Ayaklari kaymaz.
37:32 Kötü, dogruya pusu kurar, Onu öldürmeye çalisir.
37:33 Ama RAB onu kötünün eline düsürmez, Yargilanirken mahkûm etmez.
37:34 RABbe umut bagla, Onun yolunu tut, Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir. Kötülerin kökünün kazindigini göreceksin.
37:35 Kötü ve acimasiz adami gördüm, Ilk dikildigi toprakta yeseren agaç gibi Dal budak saliyordu;
37:36 Geçip gitti, yok oldu, Aradim, bulunmaz oldu.
37:37 Yetkin adami gözle, dogru adama bak, Çünkü yarinlar barisseverindir.
37:38 Ama baskaldiranlarin hepsi yok olacak, Kötülerin kökü kazinacak.
37:39 Dogrularin kurtulusu RABden gelir, Sikintili günde onlara kale olur.
37:40 RAB onlara yardim eder, kurtarir onlari, Kötülerin elinden alip özgür kilar, Çünkü kendisine siginirlar.
38:1 Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
38:2 Oklarin içime saplandi, Elin üzerime indi.
38:3 Öfken yüzünden sagligim bozuldu, Günahim yüzünden rahatim kaçti.
38:4 Çünkü suçlarim basimdan asti, Tasinmaz bir yük gibi sirtimda agirlasti.
38:5 Akilsizligim yüzünden Yaralarim igrenç, irinli.
38:6 Egildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yasli dolasiyorum.
38:7 Çünkü belim ates içinde, Sagligim bozuk.
38:8 Tükendim, ezildim alabildigine, Inliyorum yüregimin acisindan.
38:9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, Iniltilerim senden gizli degil.
38:10 Yüregim çarpiyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
38:11 Esim dostum kaçar oldu derdimden, Yakinlarim uzak duruyor benden.
38:12 Canima susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararimi isteyenler kuyumu kaziyor, Gün boyu hileler düsünüyorlar.
38:13 Ama ben bir sagir gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi agzimi açmiyorum;
38:14 Duymaz, Agzinda yanit bulunmaz bir adama döndüm.
38:15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanitlayacaksin, ya Rab, Tanrim benim!
38:16 Çünkü dua ediyorum: Halime sevinmesinler, Ayagim kayinca böbürlenmesinler!
38:17 Düsmek üzereyim, Acim hep içimde.
38:18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahim yüzünden kaygilaniyorum.
38:19 Ama düsmanlarim güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
38:20 Iyilige karsi kötülük yapanlar bana karsi çikar, Iyiligin pesinde oldugum için.
38:21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrim, benden uzak durma!
38:22 Yardimima kos, Ya Rab, kurtulusum benim!
39:1 Karar verdim: Adimlarima dikkat edecegim, Dilimi günahtan sakinacagim; Karsimda kötü biri oldukça, Agzima gem vuracagim.
39:2 Dilimi tutup sustum, Hep kaçindim konusmaktan, yarari olsa bile. Acim alevlendi,
39:3 Yüregim tutustu içimde, Ates aldi derin derin düsünürken, Su sözler döküldü dilimden:
39:4 Bildir bana, ya RAB, sonumu, Sayili günlerimi; Bileyim ömrümün ne kadar kisa oldugunu!
39:5 Yalniz bir karis ömür verdin bana, Hiç kalir hayatim senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çaginda bile. |iSela
39:6 Bir gölge gibi dolasir insan, Bos yere çirpinir, Mal biriktirir, kime kalacagini bilmeden.
39:7 Ne bekleyebilirim simdi, ya Rab? Umudum sende.
39:8 Kurtar beni bütün isyanlarimdan, Aptallarin hakaretine izin verme.
39:9 Sustum, açmayacagim agzimi; Çünkü sensin bunu yapan.
39:10 Uzaklastir üzerimden yumruklarini, Tokadinin altinda mahvoldum.
39:11 Sen insani suçundan ötürü Azarlayarak yola getirirsin, Güve gibi tüketirsin sevdigi seyleri. Her insan bir soluktur sadece. |iSela
39:12 Duami isit, ya RAB, Kulak ver yakarisima, Gözyaslarima kayitsiz kalma! Çünkü ben bir garibim senin yaninda, Bir yabanci, atalarim gibi.
39:13 Uzaklastir üzerimden bakislarini, Göçüp yok olmadan mutlu olayim!
40:1 RABbi sabirla bekledim; Bana yönelip yakarisimi duydu.
40:2 Ölüm çukurundan, Balçiktan çikardi beni, Ayaklarimi kaya üzerinde tuttu, Kaymayayim diye.
40:3 Agzima yeni bir ezgi, Tanrimiza bir övgü ilahisi koydu. Çoklari görüp korkacak Ve RABbe güvenecekler.
40:4 Ne mutlu RABbe güvenen insana, Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
40:5 Ya RAB, Tanrim, Harikalarin, düsüncelerin ne çoktur bizim için; Sana es kosulmaz! Duyurmak, anlatmak istesem yaptiklarini, Saymakla bitmez.
40:6 Kurbandan, sunudan hosnut olmadin, Ama kulaklarimi açtin. Yakmalik sunu, günah sunusu da istemedin.
40:7 O zaman söyle dedim: Iste geldim; Kutsal Yazi tomarinda benim için yazilmistir. Ey Tanrim, senin istegini yapmaktan zevk alirim ben, Yasan yüregimin derinligindedir.
40:9 Büyük toplantida müjdelerim senin zaferini, Sözümü esirgemem, Ya RAB, bildigin gibi!
40:10 Zaferini içimde gizlemem, Bagliligini ve kurtarisini duyururum, Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
40:11 Ya RAB, esirgeme sevecenligini benden! Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
40:12 Sayisiz belalar çevremi sardi, Suçlarim bana yetisti, önümü göremiyorum; Basimdaki saçlardan daha çoklar, Çaresiz kaldim.
40:13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni! Yardimima kos, ya RAB!
40:14 Utansin canimi almaya çalisanlar, Yüzleri kizarsin! Geri dönsün zararimi isteyenler, Rezil olsunlar!
40:15 Bana, Oh! Oh! çekenler Dehsete düssün utançlarindan!
40:16 Sende nese ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! RAB yücedir! desin hep Senin kurtarisini özleyenler!
40:17 Bense mazlum ve yoksulum, Düsün beni, ya Rab. Yardimcim ve kurtaricim sensin, Geç kalma, ey Tanrim!
41:1 Ne mutlu yoksulu düsünene! RAB kurtarir onu kötü günde.
41:2 Korur RAB, yasatir onu, Ülkede mutlu kilar, Terk etmez düsmanlarinin eline.
41:3 Destek olur RAB ona Yataga düsünce; Hastalandiginda sagliga kavusturur onu.
41:4 Aci bana, ya RAB! dedim, Sifa ver bana, çünkü sana karsi günah isledim!
41:5 Kötü konusuyor düsmanlarim ardimdan: Ne zaman ölecek adi batasi? diyorlar.
41:6 Biri beni görmeye geldi mi, bos laf ediyor, Fesat topluyor içinde, Sonra disari çikip fesadi yayiyor.
41:7 Benden nefret edenlerin hepsi Fisildasiyor aralarinda bana karsi, Zararimi düsünüyorlar,
41:8 Basina öyle kötü bir sey geldi ki diyorlar, Yatagindan kalkamaz artik.
41:9 Ekmegimi yiyen, güvendigim yakin dostum bile Ihanet etti bana.
41:10 Bari sen aci bana, ya RAB, kaldir beni. Bunlarin hakkindan geleyim.
41:11 Düsmanim zafer çigligi atmazsa, O zaman anlarim benden hosnut kaldigini.
41:12 Dürüstlügümden ötürü bana destek olur, Sonsuza dek beni huzurunda tutarsin.
41:13 Öncesizlikten sonsuza dek, Övgüler olsun Israil'in Tanrisi RAB'be! Amin! Amin!
42:1 Geyik akarsulari nasil özlerse, Canim da seni öyle özler, ey Tanri! yazilir.
42:2 Canim Tanriya, yasayan Tanriya susadi; Ne zaman görmeye gidecegim Tanrinin yüzünü?
42:3 Gözyaslarim ekmegim oldu gece gündüz, Gün boyu, Nerede senin Tanrin? dedikleri için.
42:4 Animsayinca içim içimi yiyor, Nasil toplulukla birlikte yürür, Tanrinin evine kadar alaya öncülük ederdim, Sevinç ve sükran sesleri arasinda, Bayram eden bir kalabalikla birlikte.
42:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanriya umut bagla, Çünkü Ona yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrimdir.
42:6 Gönlüm üzgün, Bu yüzden seni animsiyorum, ey Tanrim. Seria yöresinde, Hermon ve Misar daglarinda Çaglayanlarin gümbürdeyince, Enginler birbirine sesleniyor, Bütün dalgalarin, sellerin üzerimden geçiyor.
42:8 Gündüz RAB sevgisini gösterir, Gece ilahi söyler, dua ederim Yasamimin Tanrisina.
42:9 Kayam olan Tanrima diyorum ki, Neden beni unuttun? Niçin düsmanlarimin baskisi altinda Yasli gezeyim?
42:10 Gün boyu hasimlarim: Nerede senin Tanrin? diyerek Bana satastikça, Kemiklerim kiriliyor sanki.
42:11 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanri'ya umut bagla, Çünkü O'na yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrim'dir.
43:1 Hakkimi ara, ey Tanri, Savun beni vefasiz ulusa karsi, Kurtar hileci, haksiz insandan.
43:2 Çünkü sen Tanrim, kalemsin; Neden beni reddettin? Niçin düsmanlarimin baskisi altinda Yasli gezeyim?
43:3 Gönder isigini, gerçegini, Yol göstersinler bana, Senin kutsal dagina, konutuna götürsünler beni.
43:4 O zaman Tanrinin sunagina, Nese, sevinç kaynagim Tanriya gidecegim Ve sana, ey Tanri, Tanrim benim, Lirle sükredecegim.
43:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanri'ya umut bagla, Çünkü O'na yine övgüler sunacagim; O benim kurtaricim ve Tanrim'dir.
44:1 Ey Tanri, kulaklarimizla duyduk, Atalarimiz anlatti bize, Neler yaptigini onlarin gününde, eski günlerde.
44:2 Elinle uluslari kovdun, Ama atalarimiza yer verdin; Halklari kirdin, Ama atalarimizin yayilmasini sagladin.
44:3 Onlar ülkeyi kiliçla kazanmadilar, Kendi bilekleriyle zafere ulasmadilar. Senin sag elin, bilegin, yüzünün isigi sayesinde oldu bu; Çünkü sen onlari sevdin.
44:4 Ey Tanri, kralim sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansin!
44:5 Senin sayende düsmanlarimizi püskürtecegiz, Senin adinla karsitlarimizi ezecegiz.
44:6 Çünkü ben yayima güvenmem, Kilicim da beni kurtarmaz;
44:7 Ancak sensin bizi düsmanlarimizdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca bogan.
44:8 Her gün Tanriyla övünür, Sonsuza dek adina sükran sunariz. |iSela
44:9 Ne var ki, reddettin bizi, asagiladin, Artik ordularimizla savasa çikmiyorsun.
44:10 Düsman karsisinda bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
44:11 Kasaplik koyuna çevirdin bizi, Uluslarin arasina dagittin.
44:12 Yok pahasina sattin halkini, Üstelik satistan hiçbir sey kazanmadan.
44:13 Bizi komsularimizin yüzkarasi, Çevremizdekilerin eglencesi, alay konusu ettin.
44:14 Uluslarin diline düsürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
44:15 Rezilligim gün boyu karsimda, Utancimdan yerin dibine geçtim
44:16 Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düsman karsisinda.
44:17 Bütün bunlar basimiza geldi, Yine de seni unutmadik, Antlasmana ihanet etmedik,
44:18 Döneklik etmedik, Adimlarimiz senin yolundan sapmadi.
44:19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakallarin ugragi ettin, Üstümüzü koyu karanlikla örttün.
44:20 Eger Tanrimizin adini unutsaydik, Yabanci bir ilaha ellerimizi açsaydik,
44:21 Tanri bunu ortaya çikarmaz miydi? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
44:22 Senin ugruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplik koyun sayiliyoruz.
44:23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
44:24 Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskiyi unutuyorsun?
44:25 Çünkü yere serildik, Bedenimiz topraga yapisti.
44:26 Kalk, yardim et bize! Kurtar bizi sevgin ugruna!
45:1 Yüregimden güzel sözler tasiyor, Kral için söylüyorum siirlerimi, Dilim usta bir yazarin kalemi gibi olsun.
45:2 Sen insanlarin en güzelisin, Lütuf saçilmis dudaklarina. Çünkü Tanri seni sonsuza dek kutsamis.
45:3 Ey yigit savasçi, kusan kilicini beline, Görkemine, yüceligine bürün.
45:4 At sirtinda görkeminle, zaferle ilerle, Gerçek ve adalet ugruna Sag elin korkunç isler göstersin. Gerçek ve alçakgönüllülük, adalet ugruna.
45:5 Oklarin sivridir, Kral düsmanlarinin yüregine saplanir, Halklar ayaklarinin altina serilir.
45:6 Ey Tanri, tahtin sonsuzluklar boyunca kalicidirfö, Kralliginin asasi adalet asasidir. da Tanrinin sana armagan ettigi krallik sonsuzluklar boyunca kalicidir.
45:7 Dogrulugu sever, kötülükten nefret edersin. Bunun için Tanri, senin Tanrin, Seni sevinç yagiyla Arkadaslarindan daha çok meshetti.
45:8 Giysilerinin tümü mür, öd, tarçin kokuyor; Fildisi saraylardan gelen çalgi sesleri seni eglendiriyor!
45:9 Kral kizlari senin saygin kadinlarin arasinda, Kraliçe, Ofir altinlari içinde senin saginda duruyor.
45:10 Dinle, ey kral kizi, bak, kulak ver, Halkini, baba evini unut.
45:11 Kral senin güzelligine vuruldu, Efendin oldugu için önünde egil.
45:12 Sur halki armagan getirecek, Halkin zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.
45:13 Kral kizi odasinda isil isil parildiyor, Giysisi altinla dokunmus.
45:14 Islemeli giysiler içinde kralin önüne çikarilacak, Arkadaslari, ona eslik eden kizlar sana getirilecek.
45:15 Sevinç ve coskuyla götürülecek, Kralin sarayina girecekler.
45:16 Atalarinin yerini ogullarin alacak, Onlari önder yapacaksin bütün ülkeye.
45:17 Adini kusaklar boyunca yasatacagim, Böylece halklar sonsuza dek övecek seni.
46:1 Tanri siginagimiz ve gücümüzdür, Sikintida hep yardima hazirdir. bilinmeyen bir müzik terimi.
46:2 Bu yüzden korkmayiz yeryüzü altüst olsa, Daglar denizlerin bagrina devrilse,
46:3 Sular kükreyip köpürse, Kabaran deniz daglari titretse bile. |iSela
46:4 Bir irmak var ki, sulari sevinç getirir Tanri kentine, Yüceler Yücesinin kutsal konutuna.
46:5 Tanri onun ortasindadir, Sarsilmaz o kent. Gün dogarken Tanri ona yardim eder.
46:6 Uluslar kükrüyor, kralliklar sarsiliyor, Tanri gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.
46:7 Her Seye Egemen RAB bizimledir, Yakupun Tanrisi kalemizdir. |iSela
46:8 Gelin, görün RABbin yaptiklarini, Yeryüzüne getirdigi yikimlari.
46:9 Savaslari durdurur yeryüzünün dört bucaginda, Yaylari kirar, mizraklari parçalar, Kalkanlari yakar.
46:10 Sakin olun, bilin ki, Tanri benim! Uluslar arasinda yücelecegim, Yeryüzünde yücelecegim!
46:11 Her Seye Egemen RAB bizimledir, Yakup'un Tanrisi kalemizdir. |iSela
47:1 Ey bütün uluslar, el çirpin! Sevinç çigliklari atin Tanrinin onuruna!
47:2 Ne müthistir yüce RAB, Bütün dünyanin ulu Krali.
47:3 Halklari altimiza, Uluslari ayaklarimizin dibine serer.
47:4 Sevdigi Yakupun gururu olan mirasimizi O seçti bizim için. |iSela
47:5 RAB Tanri sevinç çigliklari, Boru sesleri arasinda yükseldi.
47:6 Ezgiler sunun Tanriya, ezgiler; Ezgiler sunun Kralimiza, ezgiler!
47:7 Çünkü Tanri bütün dünyanin kralidir, Maskil sunun! edebiyat terimi. Didaktik siir anlamina gelebilir.
47:8 Tanri kutsal tahtina oturmus, Krallik eder uluslara.
47:9 Uluslarin önderleri Ibrahim'in Tanrisi'nin halkiyla bir araya gelmis; Çünkü Tanri'ya aittir yeryüzü krallari. O çok yücedir.
48:1 RAB büyüktür ve yalniz O övülmeye deger Tanrimizin kentinde, kutsal daginda.
48:2 Yükselir zarafetle, Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dagi, Safonunfs dorugu, ulu Kralin kenti.
48:3 Tanri onun kalelerinde Saglam kule olarak gösterdi kendini.
48:4 Krallar toplandi, Birlikte Siyonun üzerine yürüdüler.
48:5 Ama onu görünce saskina döndüler, Dehsete düsüp kaçtilar.
48:6 Dogum sancisi tutan kadin gibi, Bir titreme aldi onlari orada.
48:7 Dogu rüzgarinin parçaladigi ticaret gemileri gibi Yok ettin onlari.
48:8 Her Seye Egemen RABbin kentinde, Tanrimizin kentinde, Nasil duyduksa, öyle gördük. Tanri onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. |iSela
48:9 Ey Tanri, tapinaginda, Ne kadar vefali oldugunu düsünüyoruz.
48:10 Adin gibi, ey Tanri, övgün de Dünyanin dört bucagina variyor. Sag elin zafer dolu.
48:11 Sevinsin Siyon Dagi, Cossun Yahuda beldeleri Senin yargilarinla!
48:12 Siyonun çevresini gezip dolanin, Kulelerini sayin,
48:13 Surlarina dikkatle bakin, Kalelerini yoklayin ki, Gelecek kusaga anlatasiniz:
48:14 Bu Tanri sonsuza dek bizim Tanrimiz olacak, Bize hep yol gösterecektir.
49:1 Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yasayanlar,
49:2 Halk çocuklari, bey çocuklari, Zenginler, yoksullar!
49:3 Bilgelik dökülecek agzimdan, Anlayis saglayacak içimdeki düsünceler,
49:4 Kulak verecegim özdeyislere, Lirle yorumlayacagim bilmecemi.
49:5 Niçin korkayim kötü günlerde Niyeti bozuk düsmanlarim çevremi sarinca?
49:6 Onlar varliklarina güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.
49:7 Kimse kimsenin hayatinin bedelini ödeyemez, Tanriya fidye veremez.
49:8 Çünkü hayatin fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.
49:9 Böyle olmasa, Sonsuza dek yasar insan, Mezar yüzü görmez.
49:10 Kuskusuz herkes biliyor bilgelerin öldügünü, Aptallarla budalalarin yok oldugunu. Mallarini baskalarina birakiyorlar.
49:11 Mezarlari, sonsuza dek evleri, Kusaklar boyu konutlari olacak, Topraklarina kendi adlarini verseler bile. evleri, kusaklar boyu konutlari olacak, Masoretik metin Evlerimiz sonsuza dek kalacak diye düsünüyorlar.
49:12 Bütün gösterisine karsin geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
49:13 Budalalarin yolu, Onlarin sözünü onaylayanlarin sonu budur. |iSela
49:14 Sürü gibi ölüler diyarina sürülecekler, Ölüm güdecek onlari. Tan agarinca dogrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyari onlara konut olacak.
49:15 Ama Tanri beni Ölüler diyarinin pençesinden kurtaracak Ve yanina alacak. |iSela
49:16 Korkma biri zenginlesirse, Evinin görkemi artarsa.
49:17 Çünkü ölünce hiçbir sey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.
49:18 Yasarken kendini mutlu saysa bile, Basarili olunca övülse bile.
49:19 Atalarinin kusagina katilacak, Onlar ki asla isik yüzü görmeyecekler.
49:20 Bütün gösterisine karsin anlayissizdir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
50:1 Güçlü olan Tanri, RAB konusuyor; Günesin dogdugu yerden battigi yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
50:2 Güzelligin dorugu Siyondan Parildiyor Tanri.
50:3 Tanrimiz geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ates her seyi kül ediyor, Çevresinde siddetli bir firtina esiyor.
50:4 Halkini yargilamak için Yere göge sesleniyor:
50:5 Toplayin önüme sadik kullarimi, Kurban keserek benimle antlasma yapanlari.
50:6 Gökler Onun dogrulugunu duyuruyor, Çünkü yargiç Tanrinin kendisidir. |iSela
50:7 Ey halkim, dinle de konusayim, Ey Israil, sana karsi taniklik edeyim: Ben Tanriyim, senin Tanrinim!
50:8 Kurbanlarindan ötürü seni azarlamiyorum, Yakmalik sunularin sürekli önümde.
50:9 Ne evinden bir boga, Ne de agillarindan bir teke alacagim.
50:10 Çünkü bütün orman yaratiklari, Daglardaki bütün hayvanlar benimdir.
50:11 Daglardaki bütün kuslari korurum, Kirlardaki bütün yabanil hayvanlar benimdir.
50:12 Aciksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
50:13 Ben boga eti yer miyim? Ya da keçi kani içer miyim?
50:14 Tanriya sükran kurbani sun, Yüceler Yücesine adadigin adaklari yerine getir.
50:15 Sikintili gününde seslen bana, Seni kurtaririm, sen de beni yüceltirsin.
50:16 Ama Tanri kötüye söyle diyor: Kurallarimi ezbere okumaya Ya da antlasmami agzina almaya ne hakkin var?
50:17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atiyorsun.
50:18 Hirsiz görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
50:19 Agzini kötülük için kullaniyor, Dilini yalana kosuyorsun.
50:20 Oturup kardesine karsi konusur, Annenin ogluna kara çalarsin.
50:21 Sen bunlari yaptin, ben sustum, Beni kendin gibi sandin. Seni azarliyorum, Suçlarini gözünün önüne seriyorum.
50:22 Dikkate alin bunu, ey Tanriyi unutan sizler! Yoksa parçalarim sizi, kurtaran olmaz.
50:23 Kim sükran kurbani sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarisimi gösterecegim.
51:1 Ey Tanri, lütfet bana, Sevgin ugruna; Sil isyanlarimi, Sinirsiz merhametin ugruna.
51:2 Tümüyle yika beni suçumdan, Arit beni günahimdan.
51:3 Çünkü biliyorum isyanlarimi, Günahim sürekli karsimda.
51:4 Sana karsi, yalniz sana karsi günah isledim, Senin gözünde kötü olani yaptim. Öyle ki, konusurken hakli, Yargilarken adil olasin.
51:5 Nitekim suç içinde dogdum ben, Günah içinde annem bana hamile kaldi.
51:6 Madem sen gönülde sadakat istiyorsun, Bilgelik ögret bana yüregimin derinliklerinde.
51:7 Beni mercanköskotuyla arit, paklanayim, Yika beni, kardan beyaz olayim.
51:8 Nese, sevinç sesini duyur bana, Bayram etsin ezdigin kemikler.
51:9 Bakma günahlarima, Sil bütün suçlarimi.
51:10 Ey Tanri, temiz bir yürek yarat, Yeniden kararli bir ruh var et içimde.
51:11 Beni huzurundan atma, Kutsal Ruhunu benden alma.
51:12 Geri ver bana sagladigin kurtulus sevincini, Bana destek ol, istekli bir ruh ver.
51:13 Baskaldiranlara senin yollarini ögreteyim, Günahkârlar geri dönsün sana.
51:14 Kurtar beni kan dökme suçundan, Ey Tanri, beni kurtaran Tanri, Dilim senin kurtarisini ilahilerle övsün.
51:15 Ya Rab, aç dudaklarimi, Agzim senin övgülerini duyursun.
51:16 Çünkü sen kurbandan hoslanmazsin, Yoksa sunardim sana, Yakmalik sunudan hosnut kalmazsin.
51:17 Senin kabul ettigin kurban alçakgönüllü bir ruhtur, Alçakgönüllü ve pisman bir yüregi hor görmezsin, ey Tanri.
51:18 Lütfet, Siyona iyilik yap, Yerusalimin surlarini onar.
51:19 O zaman dogru sunulan kurbanlar, Yakmalik sunular, tümüyle yakmalik sunular, Seni hosnut kilar; O zaman sunaginda bogalar sunulur.
52:1 Niçin kötülügünle böbürlenirsin, ey kabadayi, Tanrinin sadik kullarina karsi Bütün gün dilin yikim tasarlar Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
52:3 Iyilikten çok kötülügü, Dogru konusmaktan çok yalani seversin. |iSela
52:4 Seni hileli dil seni! Her yikici sözü seversin.
52:5 Ama Tanri seni sonsuza dek yikacak, Seni kapip çadirindan firlatacak, Yasam diyarindan kökünü sökecek. |iSela
52:6 Dogrular bunu görünce korkacak, Gülerek söyle diyecekler:
52:7 Iste bu adam, Tanriya siginmak istemedi, Servetinin bolluguna güvendi, Baskalarini yikarak güçlendi!
52:8 Ama ben Tanrinin evinde yeseren zeytin agaci gibiyim, Sonsuza dek Tanrinin sevgisine güvenirim.
52:9 Sürekli sana sükrederim yaptiklarin için, Sadik kullarinin önünde umut baglarim, Çünkü adin iyidir.
53:1 Akilsiz içinden, Tanri yok! der. Insanlar bozuldu, igrençlik aldi yürüdü, Iyilik eden yok. sazlar.
53:2 Tanri göklerden bakar oldu insanlara, Akilli, Tanriya yönelen biri var mi diye.
53:3 Hepsi sapti, Tümü yozlasti, Iyilik eden yok, Bir kisi bile!
53:4 Suç isleyenler görmüyor mu? Halkimi ekmek yer gibi yiyor, Tanriya yakarmiyorlar.
53:5 Ama korkulmayacak yerde korkacaklar, Çünkü Tanri seni kusatanlarin kemiklerini dagitacak, Onlari reddettigi için hepsini utandiracak.
53:6 Keske Israil'in kurtulusu Siyon'dan gelse! Tanri halkini eski gönencine kavusturunca, Yakup soyu sevinecek, Israil halki cosacak.
54:1 Ey Tanri, beni adinla kurtar, Gücünle akla beni!
54:2 Ey Tanri, duami dinle, Kulak ver agzimdan çikan sözlere.
54:3 Çünkü küstahlar bana saldiriyor, Zorbalar canimi almak istiyor, Tanriya aldirmiyorlar. |iSela
54:4 Iste Tanri benim yardimcimdir, Tek destegim Rabdir.
54:5 Düsmanlarim yaptiklari kötülügün cezasini bulsun, Sadakatin uyarinca yok et onlari.
54:6 Ya RAB, sana gönülden bir kurban sunacagim, Adina sükredecegim, çünkü adin iyidir.
54:7 Beni bütün sikintilarimdan kurtardin, Gözlerim düsmanlarimin yok olusunu gördü.
55:1 Ey Tanri, kulak ver duama, Sirt çevirme yalvarisima!
55:2 Dikkatini çevir, yanit ver bana. Düsüncelerim beni rahatsiz ediyor, saskinim
55:3 Düsman sesinden, kötünün baskisindan; Çünkü sikintiya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
55:4 Yüregim sizliyor içimde, Ölüm dehseti çöktü üzerime.
55:5 Korku ve titreme sardi beni, Ürperti kapladi içimi.
55:6 Keske güvercin gibi kanatlarim olsaydi! Dedim kendi kendime, Uçar, rahatlardim.
55:7 Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardim. |iSela
55:8 Sert rüzgara, kasirgaya karsi Hemen bir barinak bulurdum.
55:9 Saskina çevir kötüleri, ya Rab, karistir dillerini, Çünkü kentte siddet ve çatisma görüyorum.
55:10 Gece gündüz kent surlari üzerinde dolasirlar, Haksizlik, fesat dolu kentin içi.
55:11 Yikicilik kentin göbeginde, Zorbalik, hile eksilmez meydanindan.
55:12 Beni asagilayan bir düsman olsaydi, Katlanabilirdim; Bana küstahlik eden bir hasim olsaydi, Gizlenebilirdim.
55:13 Ama sensin, bana denk, Yoldasim, yakin arkadasim.
55:14 Birlikte tatli tatli yarenlik eder, Toplulukla Tanrinin evine giderdik.
55:15 Ölüm yakalasin düsmanlarimi ansizin, Diri diri ölüler diyarina insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
55:16 Bense Tanriya seslenirim, RAB kurtarir beni.
55:17 Sabah, öglen, aksam kederimden feryat ederim, O isitir sesimi.
55:18 Bana karsi girisilen savastan Esenlikle kurtarir canimi, Sayisi çok da olsa karsitlarimin.
55:19 Öncesizlikten bu yana tahtinda oturan Tanri, Duyacak ve ezecek onlari. |iSela Çünkü hiç degismiyor Ve Tanridan korkmuyorlar.
55:20 Yoldasim dostlarina saldirarak Yaptigi antlasmayi bozdu.
55:21 Agzindan bal damlar, Ama yüreginde savas var. Sözleri yagdan yumusak, Ama yalin birer kiliçtir.
55:22 Yükünü RABbe birak, O sana destek olur. Asla izin vermez Dogru insanin sarsilmasina.
55:23 Ama sen, ey Tanri, ölüm çukuruna atacaksin kötüleri, Günlerinin yarisini görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.
56:1 Aci bana, ey Tanri, Çünkü ayak altinda çigniyor insanlar beni, Gün boyu saldirip eziyorlar.
56:2 Düsmanlarim ayak altinda çigniyor beni her gün, Küstahça saldiriyor çogu.
56:3 Sana güvenirim korktugum zaman.
56:4 Tanriya, sözünü övdügüm Tanriya Güvenirim ben, korkmam. Insan bana ne yapabilir?
56:5 Gün boyu sözlerimi çarpitiyorlar, Hakkimda hep kötülük tasarliyorlar.
56:6 Fesatlik için ugrasiyor, pusuya yatiyor, Adimlarimi gözlüyor, canimi almak istiyorlar.
56:7 Kötülüklerinin cezasindan kurtulacaklar mi? Ey Tanri, halklari öfkeyle yere çal!
56:8 Çektigim acilari kaydettin, Gözyaslarimi tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazili degil mi?
56:9 Seslendigim zaman, Düsmanlarim geri çekilecek. Biliyorum, Tanri benden yana.
56:10 Sözünü övdügüm Tanriya, Sözünü övdügüm RABbe,
56:11 Tanriya güvenirim ben, korkmam; Insan bana ne yapabilir?
56:12 Ey Tanri, sana adaklar adamistim, Sükran kurbanlari sunmaliyim simdi.
56:13 Çünkü canimi ölümden kurtardin, Ayaklarimi tökezlemekten korudun; Iste yasam isiginda, Tanri huzurunda yürüyorum.
57:1 Aci bana, ey Tanri, aci, Çünkü sana siginiyorum; Felaket geçinceye kadar, Kanatlarinin gölgesine siginacagim.
57:2 Yüce Tanriya, Benim için her seyi yapan Tanriya sesleniyorum.
57:3 Gökten gönderip beni kurtaracak, Beni ezmek isteyenleri azarlayacak, |iSela Sevgisini, sadakatini gösterecektir.
57:4 Aslanlarin arasindayim, Alev kusan insanlar arasinda yatarim, Mizrak gibi, ok gibi disleri, Keskin kiliç gibi dilleri.
57:5 Yüceligini göster göklerin üstünde, ey Tanri, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasin!
57:6 Ayaklarim için ag serdiler, Çöktüm; Yoluma çukur kazdilar, Içine kendileri düstüler. |iSela
57:7 Kararliyim, ey Tanri, kararliyim, Ezgiler, ilahiler söyleyecegim.
57:8 Uyan, ey canim, Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandirayim!
57:9 Halklarin arasinda sana sükürler sunayim, ya Rab, Uluslarin arasinda seni ilahilerle öveyim.
57:10 Çünkü sevgin göklere erisir, Sadakatin gökyüzüne ulasir.
57:11 Yüceligini göster göklerin üstünde, ey Tanri, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasin!
58:1 Ey yöneticilerfü, gerçekten adil mi karar verirsiniz? Dogru mu yargilarsiniz insanlari?
58:2 Hayir! Hep haksizlik tasarlarsiniz içinizde, Zorbalik saçar elleriniz yeryüzüne.
58:3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çikar, Dogdu dogali yalan söyleyerek sapar.
58:4 Zehirleri yilan zehiri gibidir. Kulaklari tikali bir kobrayi andirirlar,
58:5 Usta büyücülerin, Afsuncularin sesini duymak istemeyen bir kobrayi.
58:6 Ey Tanri, kir onlarin agzinda dislerini, Sök genç aslanlarin azi dislerini, ya RAB!
58:7 Akip giden su gibi yok olsunlar. Yaylarini gerince oklarinin ucu kirilsin.
58:8 Süründükçe eriyen sümüklüböcege dönsünler. Düsük çocuk gibi günes yüzü görmesinler.
58:9 Kazanlariniz diken atesini daha duymadan, Yasi da kurusu da kasirgayla savrulacak kötülerin.
58:10 Dogru adam alinan öcü görünce sevinecek Ve ayaklarini kötünün kaninda yikayacak.
58:11 O zaman insanlar, Gerçekten dogrulara ödül var diyecek, Gerçekten dünyayi yargilayan bir Tanri var.
59:1 Kurtar beni düsmanlarimdan, ey Tanrim, Kalem ol hasimlarima karsi.
59:2 Kurtar beni suç isleyenlerden, Uzak tut kanli katillerden.
59:3 Bak, canimi almak için pusu kuruyorlar, Güçlüler bana karsi birlesiyorlar, Oysa baskaldirmadim, günahim yok, ya RAB.
59:4 Suç islemedigim halde, Kosusup hazirlaniyorlar. Kalk bana yardim etmek için, halime bak!
59:5 Sen, ya RAB, Her Seye Egemen Tanri, Israilin Tanrisi, Uyan bütün uluslari cezalandirmak için, Acima bu suçlu hainlere! |iSela
59:6 Aksam döner, köpek gibi hirlayip Sinsi sinsi kenti dolasirlar.
59:7 Bak, neler dökülür agizlarindan, Kiliç çikar dudaklarindan. Kim duyacak? derler.
59:8 Ama sen onlara gülersin, ya RAB, Bütün uluslarla eglenirsin.
59:9 Gücüm sensin, seni gözlüyorum, Çünkü kalemsin, ey Tanri.
59:10 Tanrim sevgisiyle karsilar beni, Bana düsmanlarimin yikimini gösterir.
59:11 Onlari öldürme, yoksa halkim unutur, Gücünle dagit ve alçalt onlari, Ya Rab, kalkanimiz bizim.
59:12 Agizlarinin günahi, dudaklarindan çikan söz yüzünden, Gururlarinin tuzagina düssünler. Okuduklari lanet, söyledikleri yalan yüzünden
59:13 Yok et onlari gazabinla, yok et, tükensinler; Bilsinler ki, Tanrinin egemenligi Yakup soyundan Yeryüzünün ucuna kadar ulasir. |iSela
59:14 Aksam döner, köpek gibi hirlayip Sinsi sinsi kenti dolasirlar.
59:15 Yiyecek bulmak için gezerler, Doymazlarsa ulurlar.
59:16 Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek, Sevgini sevinçle dile getirecegim. Çünkü sen bana kale, Sikintili günümde siginak oldun.
59:17 Gücüm sensin, seni ilahilerle övecegim, Çünkü kalem, beni seven Tanri sensin.
60:1 Bizi reddettin, parladin bize karsi, ey Tanri, Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
60:2 Salladin yeri, yariklar açtin; Onar çatlaklarini, çünkü yer sarsiliyor.
60:3 Halkina sikinti çektirdin, Sersemletici bir sarap içirdin bize.
60:4 Sancak verdin senden korkanlara, Okçulara karsi açsinlar diye. |iSela
60:5 Kurtar bizi sag elinle, yardim et, Sevdiklerin özgürlüge kavussun diye!
60:6 Tanri söyle konustu kutsal yerinde: Sekemi sevinçle bölüstürecek, Sukkot Vadisini ölçecegim.
60:7 Gilat benimdir, Manasse de benim, Efrayim migferim, Yahuda asam.
60:8 Moav yikanma legenim, Edomun üzerine çarigimi firlatacagim, Filiste zaferle haykiracagim. firlatilmasi, bir yerin sahiplenilmesi anlamina geliyordu.
60:9 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
60:10 Ey Tanri, sen bizi reddetmedin mi? Ordularimiza öncülük etmiyor musun artik?
60:11 Yardim et bize düsmana karsi, Çünkü bostur insan yardimi.
60:12 Tanri'yla zafer kazaniriz, O çigner düsmanlarimizi.
61:1 Ey Tanri, yakarisimi isit, Duama kulak ver!
61:2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüregime hüzün çökünce. Erisemeyecegim yüksek bir kayaya çikar beni,
61:3 Çünkü sen benim için siginak, Düsmana karsi güçlü bir kule oldun.
61:4 Çadirinda sonsuza dek oturmak Ve kanatlarinin gölgesine siginmak isterim. |iSela
61:5 Çünkü sen, ey Tanri, adaklarimi duydun, Adindan korkanlarin mirasini bana verdin.
61:6 Kralin günlerine gün kat, Yillari yüzyillar olsun!
61:7 Tanrinin huzurunda sonsuza dek tahtinda otursun; Onu sevgin ve sadakatinle koru!
61:8 O zaman adini hep ilahilerle övecegim, Her gün adaklarimi yerine getirecegim.
62:1 Canim yalniz Tanrida huzur bulur, Kurtulusum Ondan gelir.
62:2 Tek kayam, kurtulusum, Kalem Odur, asla sarsilmam.
62:3 Birini ezmek için daha ne vakte kadar Hep birlikte üstüne saldiracaksiniz, Egri bir duvara, Yerinden oynamis bir çite saldirir gibi?
62:4 Tek düsünceleri onu doruktan indirmektir. Yalandan zevk alirlar. Agizlariyla hayirdua ederken, Içlerinden lanet okurlar. |iSela
62:5 Ey canim, yalniz Tanrida huzur bul, Çünkü umudum Ondadir.
62:6 Tek kayam, kurtulusum, Kalem Odur, sarsilmam.
62:7 Kurtulusum ve onurum Tanriya baglidir, Güçlü kayam, siginagim Odur.
62:8 Ey halkim, her zaman Ona güven, Içini dök Ona, Çünkü Tanri siginagimizdir. |iSela
62:9 Siradan insan ancak bir soluk, Soylu insansa bir yalandir. Tartiya kondugunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
62:10 Zorbaliga güvenmeyin, yagma malla övünmeyin; Varliginiz artsa bile, ona gönül baglamayin.
62:11 Tanri bir sey söyledi, Ben iki sey duydum: Güç Tanrinindir,
62:12 Sevgi de senin, ya Rab! Çünkü sen herkese, yaptiginin karsiligini verirsin.
63:1 Ey Tanri, sensin benim Tanrim, Seni çok özlüyorum, Canim sana susamis, Kurak, yorucu, susuz bir diyarda, Bütün varligimla seni ariyorum.
63:2 Kutsal yerde baktim sana, Gücünü, görkemini görmek için.
63:3 Senin sevgin yasamdan iyidir, Bu yüzden dudaklarim seni yüceltir.
63:4 Ömrümce sana övgüler sunacagim, Senin adinla ellerimi kaldiracagim.
63:5 Zengin yiyeceklere doyarcasina doyacagim sana, Sakiyan dudaklarla agzim sana övgüler sunacak.
63:6 Yatagima uzaninca seni anarim, Gece boyunca derin derin seni düsünürüm.
63:7 Çünkü sen bana yardimci oldun, Kanatlarinin gölgesinde sevincimi dile getiririm.
63:8 Canim sana simsiki sarilir, Sag elin bana destek olur.
63:9 Ama canimi almak isteyenler, Yerin derinliklerine inecek,
63:10 Kilicin agzina atilacak, Çakallara yem olacak.
63:11 Kralsa Tanri'da sevinç bulacak. Tanri'nin adiyla ant içenlerin hepsi övünecek, Yalancilarin agziysa kapanacak.
64:1 Ey Tanri, kulak ver sesime yakindigim zaman, Hayatimi düsman korkusundan koru.
64:2 Kötülerin gizli tasarilarindan, O suçlu güruhun samatasindan esirge beni.
64:3 Onlar dillerini kiliç gibi bilemis, Aci sözlerini ok gibi hedefe yöneltmisler,
64:4 Pusularindan masum insanin üzerine atmak için. Ansizin vururlar, hiç çekinmeden.
64:5 Birbirlerini kötülük yapmaya iter, Gizli tuzaklar tasarlarken, Kim görecek? derler.
64:6 Haksizlik yapmayi düsünür, Kusursuz bir plan yaptik! derler. Insanin içi ve yüregi derin bir sirdir, bilinmez.
64:7 Ama Tanri onlara ok atacak, Ansizin yaralanacaklar.
64:8 Dilleri yüzünden yikima ugrayacaklar, Hallerini gören herkes alayla bas sallayacak.
64:9 Bütün insanlar korkuya kapilacak, Tanrinin isini duyuracak, Onun yaptiklari üzerinde düsünecekler.
64:10 Dogru insan RAB'de sevinç bulacak, O'na siginacak, Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.
65:1 Ey Tanri, Siyonda seni övgü bekliyor, Yerine getirilecek sana adanan adaklar. Masoretik metin Senin için sessizlik övgü.
65:2 Ey sen, dualari isiten, Bütün insanlar sana gelecek.
65:3 Suçlarimizin altinda ezildik, Ama sen isyanlarimizi bagislarsin.
65:4 Ne mutlu avlularinda otursun diye Seçip kendine yaklastirdigin kisiye! Evinin, kutsal tapinaginin Nimetlerine doyacagiz.
65:5 Ey bizi kurtaran Tanri, Müthis isler yaparak Zaferle yanitlarsin bizi. Sen yeryüzünün dört bucaginda, Uzak denizlerdekilerin umudusun;
65:6 Kudret kusanan, Gücüyle daglari kuran,
65:7 Denizlerin kükremesini, Dalgalarin gümbürtüsünü, Halklarin kargasasini yatistiran sensin.
65:8 Dünyanin öbür ucunda yasayanlar Korkuya kapilir senin belirtilerin karsisinda. Dogudan batiya kadar insanlara Sevinç çigliklari attirirsin.
65:9 Topraga bakar, çok verimli kilarsin, Onu zenginlige bogarsin. Ey Tanri, irmaklarin suyla doludur, Insanlara tahil saglarsin, Çünkü sen topragi söyle hazirlarsin:
65:10 Sabanin açtigi yariklari bolca sular, Sirtlarini düzlersin. Yagmurla topragi yumusatir, Ürünlerine bereket katarsin.
65:11 Iyiliklerinle yili taçlandirirsin, Arabalarinin geçtigi yollardan bolluk akar,
65:12 Otlaklar yesillenir, Tepeler sevince bürünür,
65:13 Çayirlar sürülerle bezenir, Vadiler ekinle örtünür, Sevinçten haykirir, ezgi söylerler.
66:1 Ey yeryüzündeki bütün insanlar, Tanriya sevinç çigliklari atin!
66:2 Adinin yüceligine ilahiler söyleyin, Ona görkemli övgüler sunun!
66:3 Ne müthis islerin var! deyin Tanriya, Öyle büyük gücün var ki, Düsmanlarin egiliyor önünde.
66:4 Bütün yeryüzü sana tapiniyor, Ilahiler okuyor, adini ilahilerle övüyor. |iSela
66:5 Gelin, bakin Tanrinin neler yaptigina! Ne müthis isler yapti insanlar arasinda:
66:6 Denizi karaya çevirdi, Atalarimiz yaya geçtiler irmaktan. Yaptigina sevindik orada.
66:7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer, Gözleri uluslari süzer; Baskaldiranlar gurura kapilmasin! |iSela
66:8 Ey halklar, Tanrimiza sükredin, Övgülerini duyurun.
66:9 Hayatimizi koruyan, Ayaklarimizin kaymasina izin vermeyen Odur.
66:10 Sen bizi sinadin, ey Tanri, Gümüs aritir gibi arittin.
66:11 Aga düsürdün bizi, Sirtimiza agir yük vurdun.
66:12 Insanlari basimiza çikardin, Atesten, sudan geçtik. Ama sonra bizi bolluga kavusturdun.
66:13 Yakmalik sunularla evine girecegim, Adaklarimi yerine getirecegim,
66:14 Sikinti içindeyken dudaklarimdan dökülen, Agzimdan çikan adaklari.
66:15 Yakilan koçlarin dumaniyla semiz hayvanlardan Sana yakmalik sunular sunacagim, Tekeler, sigirlar kurban edecegim. |iSela
66:16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanridan korkanlar, Benim için neler yaptigini size anlatayim.
66:17 Agzimla Ona yakardim, Övgüsü dilimden düsmedi.
66:18 Yüregimde kötülüge yer verseydim, Rab beni dinlemezdi.
66:19 Oysa Tanri dinledi beni, Kulak verdi duamin sesine.
66:20 Övgüler olsun Tanri'ya, Çünkü duami geri çevirmedi, Sevgisini benden esirgemedi.
67:1 Tanri bize lütfetsin, bolluk versin, Yüzünün isigi üzerimize parlasin. |iSela
67:2 Öyle ki, yeryüzünde yolun, Bütün uluslar arasinda kurtarici gücün bilinsin.
67:3 Halklar sana sükretsin, ey Tanri, Bütün halklar sana sükretsin!
67:4 Uluslar sevinsin, sevinçten çiglik atsin, Çünkü sen halklari adaletle yargilarsin, Yeryüzündeki uluslara yol gösterirsin. |iSela
67:5 Halklar sana sükretsin, ey Tanri, Bütün halklar sana sükretsin!
67:6 Toprak ürününü verdi, Tanri, Tanrimiz, bizi bolluga kavustursun.
67:7 Tanri bize bolluk versin, Dünyanin dört bucagindakiler O'ndan korksun!
68:1 Kalksin Tanri, dagilsin düsmanlari, Kaçsin önünden Ondan nefret edenler!
68:2 Dagitsin onlari dagilan duman gibi; Atesin karsisinda eriyen balmumu gibi Yok olsun kötüler Tanrinin önünde!
68:3 Ancak dogrular sevinsin, Bayram etsinler Tanrinin önünde, Neseyle cossunlar.
68:4 Tanriya ezgiler söyleyin, adini ilahilerle övün, Çölleri geçecek biniciye yol hazirlayin; Onun adi RABdir, bayram edin önünde! Bulutlara binmis olana ezgiler sunun.
68:5 Kutsal konutundaki Tanri, Öksüzlerin babasi, dul kadinlarin savunucusudur.
68:6 Tanri kimsesizlere ev verir, Tutsaklari özgürlüge ve gönence kavusturur, Ama baskaldiranlar kurak yerde oturur.
68:7 Ey Tanri, sen halkina öncülük ettiginde, Çölde yürüdügünde, |iSela
68:8 Yer sarsildi, Göklerden yagmur bosandi Tanrinin önünde, Sina Dagi sarsildi Tanrinin, Israilin Tanrisinin önünde.
68:9 Bol yagmurlar yagdirdin, ey Tanri, Canlandirdin yorgun düsen yurdunu.
68:10 Halkin oraya yerlesti, Iyiliginle mazlumlarin geçimini sagladin, ey Tanri.
68:11 Rab buyruk verdi, Büyük bir kadin toplulugu duyurdu müjdeyi:
68:12 Kaçiyor, kaçiyor ordularin krallari! Evi bekleyen kadinlar ganimeti paylasiyor.
68:13 Agillarin arasinda uyurken, Kanatlari gümüs, tüyleri piril piril altinla kapli Bir güvercine benzersiniz.
68:14 Her Seye Gücü Yeten, krallari dagitirken, Sanki Salmon Dagina kar yagiyordu.
68:15 Ey Basan Dagi, Tanri Dagi! Ey Basan Dagi, doruklari ulu dag!
68:16 Ey ulu daglar, niçin yan gözle bakiyorsunuz Tanrinin yerlesmek için seçtigi daga? Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktir.
68:17 Tanrinin savas arabalari sayisizdir, Rab kutsallik içinde Sinadan geldi.
68:18 Sen yüksege çiktin, tutsaklari pesine taktin, Insanlardan, baskaldiranlardan bile armaganlar aldin, Oraya yerlesmek için, ya RAB Tanri.
68:19 Her gün yükümüzü tasiyan Rabbe, Bizi kurtaran Tanriya övgüler olsun. |iSela
68:20 Tanrimiz kurtarici bir Tanridir, Ölümden kurtaris yalniz Egemen RABbe özgüdür.
68:21 Kuskusuz Tanri düsmanlarinin basini, Suçlu yasayanlarin killi kafasini ezer.
68:22 Rab, Onlari Basandan, Denizin derinliklerinden geri getirecegim der,
68:23 Öyle ki, ayaklarini düsmanlarinin kanina batirasin, Köpeklerinin dili de onlardan payini alsin.
68:24 Ey Tanri, senin zafer alayini, Tanrimin, Kralimin kutsal yere törenle gelisini gördüler:
68:25 Basta okuyucular, arkada çalgicilar, Ortada tef çalan genç kizlar.
68:26 Ey sizler, Israil soyundan gelenler, Toplantilarinizda Tanriya, RABbe övgüler sunun!
68:27 Önde en küçük oymak Benyamin, Kalabalik halinde Yahuda önderleri, Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!
68:28 Ey Tanri, Yerusalimdeki tapinagindan göster gücünü, Bizim için kullandigin gücünü, ey Tanri. Krallar sana armaganlar sunacak.
68:30 Azarla kamislar arasinda yasayan hayvani, Halklarin buzagilariyla bogalar sürüsünü, Çigne ayaklarinla gümüse gönül verenleri, Dagit savastan zevk alan halklari! bogalar ise irili ufakli uluslari simgelemektedir.
68:31 Misirdan elçiler gelecek, Kûslular ellerini Tanriya dogru kaldiriverecek.
68:32 Ey yeryüzünün kralliklari, Tanriya ezgiler söyleyin, Ilahilerle övün Rabbi, |iSela
68:33 Göklere, kadim göklere binmis olani. Iste sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!
68:34 Tanrinin gücünü taniyin; Onun yüceligi Israilin üzerinde, Gücü göklerdedir.
68:35 Ne heybetlisin, ey Tanri, tapinaginda! Israil'in Tanrisi'na, Halkina güç, kudret veren Tanri'ya övgüler olsun!
69:1 Kurtar beni, ey Tanri, Sular boyuma ulasti.
69:2 Dipsiz bataga gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battim, Sellere kapildim.
69:3 Tükendim feryat etmekten, Bogazim kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrimi beklemekten.
69:4 Yok yere benden nefret edenler Saçlarimdan daha çok. Kalabaliktir canima kasteden haksiz düsmanlarim. Çalmadigim mali nasil geri verebilirim?
69:5 Akilsizligimi biliyorsun, ey Tanri, Suçlarim senden gizli degil.
69:6 Ya Rab, Her Seye Egemen RAB, Utanmasin sana umut baglayanlar benim yüzümden! Ey Israilin Tanrisi, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasin!
69:7 Senin ugruna hakarete katlandim, Utanç kapladi yüzümü.
69:8 Kardeslerime yabanci, Annemin öz ogullarina uzak kaldim.
69:9 Çünkü evin için gösterdigim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben ugradim.
69:10 Oruç tutup aglayinca, Yine hakarete ugradim.
69:11 Çula büründügüm zaman Alay konusu oldum.
69:12 Kent kapisinda oturanlar beni çekistiriyor, Sarhoslarin türküsü oldum.
69:13 Ama benim duam sanadir, ya RAB. Ey Tanri, sevginin bolluguyla, Güvenilir kurtarisinla uygun gördügünde Yanitla beni.
69:14 Beni çamurdan kurtar, Izin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayim.
69:15 Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasin, Ölüm çukuru agzini üstüme kapamasin.
69:16 Yanit ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
69:17 Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sikintidayim, hemen yanitla beni!
69:18 Yaklas bana, kurtar canimi, Al basimdan düsmanlarimi.
69:19 Bana nasil hakaret edildigini, Utandigimi, rezil oldugumu biliyorsun; Düsmanlarimin hepsi senin önünde.
69:20 Hakaret kalbimi kirdi, dertliyim, Acilarimi paylasacak birini bekledim, çikmadi, Avutacak birini aradim, bulamadim.
69:21 Yiyecegime zehir kattilar, Sirke içirdiler susadigimda.
69:22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaslari için kapan olsun!
69:23 Gözleri kararsin, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
69:24 Gazabini yagdir üzerlerine, Öfkenin atesi yapissin yakalarina!
69:25 Issiz kalsin konaklari, Çadirlarinda oturan olmasin!
69:26 Çünkü senin vurdugun insanlara zulmediyor, Yaraladigin insanlarin acisini konusuyorlar.
69:27 Ceza yagdir baslarina, Senin tarafindan aklanmasinlar!
69:28 Yasam kitabindan silinsin adlari, Dogrularla yan yana yazilmasinlar!
69:29 Bense ezilmis ve kederliyim, Senin kurtarisin, ey Tanri, bana bir kale olsun!
69:30 Tanrinin adini ezgilerle övecegim, Sükranlarimla Onu yüceltecegim.
69:31 RABbi bir öküzden, Boynuzlu, tirnakli bir bogadan Daha çok hosnut eder bu.
69:32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanriya yönelen sizler, yüreginiz canlansin.
69:33 Çünkü RAB yoksullari isitir, Kendi tutsak halkini hor görmez.
69:34 Ona övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlilar!
69:35 Çünkü Tanri Siyonu kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerlesip sahibi olacak.
69:36 Kullarinin çocuklari orayi miras alacak, O'nun adini sevenler orada oturacak.
70:1 Ey Tanri, kurtar beni! Yardimima kos, ya RAB!
70:2 Utansin canimi almaya çalisanlar, Yüzleri kizarsin! Geri dönsün zararimi isteyenler, Rezil olsunlar!
70:3 Bana, Oh! Oh! çekenler Geri çekilsin utançlarindan!
70:4 Sende nese ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! Tanri yücedir! desin hep Senin kurtarisini özleyenler!
70:5 Bense, mazlum ve yoksulum, Ey Tanri, yardimima kos! Yardimcim ve kurtaricim sensin, Geç kalma, ya RAB!
71:1 Ya RAB, sana siginiyorum, Utandirma beni hiçbir zaman!
71:2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklastir, Kulak ver bana, kurtar beni!
71:3 Siginacak kayam ol, Her zaman basvurabilecegim; Buyruk ver, kurtulayim, Çünkü kayam ve kalem sensin.
71:4 Ey Tanrim, kurtar beni Kötünün elinden, haksizin, gaddarin pençesinden!
71:5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB, Gençligimden beri dayanagim sensin.
71:6 Dogdugum günden beri sana güveniyorum, Beni ana rahminden çikaran sensin. Övgülerim hep sanadir.
71:7 Birçoklari için iyi bir örnek oldum, Çünkü sen güçlü siginagimsin.
71:8 Agzimdan sana övgü eksilmez, Gün boyu yüceligini anarim.
71:9 Yaslandigimda beni reddetme, Gücüm tükendiginde beni terk etme!
71:10 Çünkü düsmanlarim benden söz ediyor, Beni öldürmek isteyenler birbirine danisiyor,
71:11 Tanri onu terk etti diyorlar, Kovalayip yakalayin, Kurtaracak kimsesi yok!
71:12 Ey Tanri, benden uzak durma, Tanrim, yardimima kos!
71:13 Utansin, yok olsun beni suçlayanlar, Utanca, rezalete bürünsün kötülügümü isteyenler.
71:14 Ama ben her zaman umutluyum, Sana övgü üstüne övgü dizecegim.
71:15 Gün boyu senin zaferini, Kurtarisini anlatacagim, Ölçüsünü bilmesem de.
71:16 Ey Egemen RAB, gelip yigitliklerini, Senin, yalniz senin zaferini duyuracagim.
71:17 Ey Tanri, çocuklugumdan beri beni sen yetistirdin, Senin harikalarini hâlâ anlatiyorum.
71:18 Yaslanip saçlarima ak düsse bile Terk etme beni, ey Tanri, Gücünü gelecek kusaga, Kudretini sonrakilere anlatana dek.
71:19 Ey Tanri, dogrulugun göklere erisiyor, Büyük isler yaptin, Senin gibisi var mi, ey Tanri?
71:20 Sen ki, bana birçok kötü sikinti gösterdin, Bana yeniden yasam verecek, Beni topragin derinliklerinden çikaracaksin.
71:21 Sayginligimi artiracak, Yine beni avutacaksin.
71:22 Ben de seni, Senin sadakatini çenkle övecegim, ey Tanrim, Lir çalarak seni ilahilerle övecegim, Ey Israilin Kutsali!
71:23 Seni ilahilerle överken, Dudaklarimla, varligimla sevincimi dile getirecegim, Çünkü sen beni kurtardin.
71:24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek, Çünkü kötülügümü isteyenler Utanip rezil oldu.
72:1 Ey Tanri, adaletini krala, Dogrulugunu kral ogluna armagan et.
72:2 Senin halkini dogrulukla, Mazlum kullarini adilce yargilasin!
72:3 Daglar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
72:4 Mazlumlara hakkini versin, Yoksullarin çocuklarini kurtarsin, Zalimleriyse ezsin!
72:5 Günes ve ay durdukça, Kral kusaklar boyunca yasasin; metin Kusaklar boyunca senden korksunlar.
72:6 Yeni biçilmis çayira düsen yagmur gibi, Topragi sulayan bereketli yagmurlar gibi olsun!
72:7 Onun günlerinde dogruluk serpilip gelissin, Ay isidigi sürece esenlik artsin!
72:8 Egemenlik sürsün denizden denize, Firattan yeryüzünün ucuna dek!
72:9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düsmanlari toz yalasin.
72:10 Tarsisin ve kiyi ülkelerinin krallari Ona haraç getirsin, Saba ve Seva krallari armaganlar sunsun!
72:11 Bütün krallar önünde yere kapansin, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
72:12 Çünkü yardim isteyen yoksulu, Dayanagi olmayan düskünü o kurtarir.
72:13 Yoksula, düsküne acir, Düskünlerin canini kurtarir.
72:14 Baskidan, zorbaliktan özgür kilar onlari, Çünkü onun gözünde onlarin kani degerlidir.
72:15 Yasasin kral! Ona Saba altini versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
72:16 Ülkede bol bugday olsun, Dag baslarinda dalgalansin! Basaklari Lübnan gibi verimli olsun, Kent halki ot gibi serpilip çogalsin!
72:17 Kralin adi sonsuza dek yasasin, Günes durdukça adi var olsun, Onun araciligiyla insanlar kutsansin, Bütün uluslar Ne mutlu ona desin!
72:18 RAB Tanriya, Israilin Tanrisina övgüler olsun, Harikalar yaratan yalniz Odur.
72:19 Yüce adina sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü Onun yüceligiyle dolsun! Amin! Amin!
72:20 Isay oglu Davut'un dualari burada bitiyor.
73:1 Tanri gerçekten Israile, Yüregi temiz olanlara karsi iyidir.
73:2 Ama benim ayaklarim neredeyse tökezlemis, Adimlarim az kalsin kaymisti.
73:3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahlari kiskaniyordum.
73:4 Onlar aci nedir bilmezler, Bedenleri saglikli ve semizdirfç. semizdir ya da Ölürken aci çekmezler, bedenleri semizdir.
73:5 Baskalarinin derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
73:6 Bu yüzden gurur onlarin gerdanligi, Zorbalik onlari örten bir giysi gibidir.
73:7 Sismanliktan gözleri disari firlar, Içleri kötülük kazani gibi kaynar.
73:8 Insanlarla eglenir, kötü niyetle konusur, Tepeden bakar, baskiyla tehdit ederler.
73:9 Göklere karsi agizlarini açarlar, Bos sözleri yeryüzünü dolasir.
73:10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini agzi açik dinler.
73:11 Derler ki, Tanri nasil bilir? Bilgisi var mi Yüceler Yücesinin?
73:12 Iste böyledir kötüler, Hep tasasiz, sürekli varliklarini artirirlar.
73:13 Anlasilan bos yere yüregimi temiz tutmusum, Ellerimi yikamisim suçsuzum diye.
73:14 Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
73:15 Ben de onlar gibi konusayim deseydim, Senin çocuklarina ihanet etmis olurdum.
73:16 Bunu anlamak için düsündügümde, Zor geldi bana,
73:17 Tanrinin Tapinagina girene dek; O zaman anladim sonlarinin ne olacagini.
73:18 Gerçekten onlari kaygan yere koyuyor, Yikima sürüklüyorsun.
73:19 Nasil da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehset içinde!
73:20 Uyanan birisi için rüya nasilsa, Sen de uyaninca, ya Rab, Hor göreceksin onlarin görüntüsünü.
73:21 Kalbim kirildiginda, Içim aci doldugunda,
73:22 Akilsiz ve bilgisizdim, Karsinda bir hayvan gibi.
73:23 Yine de sürekli seninleyim, Sag elimden tutarsin beni.
73:24 Ögütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yücelige eristirirsin.
73:25 Senden baska kimim var göklerde? Istemem senden baskasini yeryüzünde.
73:26 Bedenim ve yüregim tükenebilir, Ama Tanri yüregimde güç, Bana düsen paydir sonsuza dek.
73:27 Kuskusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldiracaksin sana vefasizlik edenleri.
73:28 Ama benim için en iyisi Tanri'ya yakin olmaktir; Bütün islerini duyurayim diye Siginak yaptim Egemen RAB'bi kendime.
74:1 Ey Tanri, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlaginin koyunlarina karsi öfken tütmekte?
74:2 Animsa geçmiste sahiplendigin toplulugu, Kendi halkin olsun diye kurtardigin oymagi Ve üzerine konut kurdugun Siyon Dagini.
74:3 Yönelt adimlarini su onarilmaz yikintilara dogru, Düsman kutsal yerdeki her seyi yikti.
74:4 Düsmanlarin bizimle bulustugun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarini dikti.
74:5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
74:6 Baltayla, balyozla kirdilar, Bütün oymalari.
74:7 Atese verdiler tapinagini, Yerle bir edip kutsalligini bozdular Adinin yasadigi konutun.
74:8 Içlerinden, Hepsini ezelim! dediler. Ülkede Tanriyla bulusma yerlerinin tümünü yaktilar.
74:9 Artik kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, Içimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
74:10 Ey Tanri, ne zamana dek düsman sana sövecek, Hasmin senin adini hor görecek?
74:11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çikar sag elini bagrindan, yok et onlari!
74:12 Ama geçmisten bu yana kralim sensin, ey Tanri, Yeryüzünde kurtulus sagladin.
74:13 Gücünle denizi yardin, Canavarlarin kafasini sularda parçaladin.
74:14 Livyatanin baslarini ezdin, Çölde yasayanlara onu yem ettin.
74:15 Kaynaklar, dereler fiskirttin, Sürekli akan irmaklari kuruttun.
74:16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve günesi sen yerlestirdin, kastediyor.
74:17 Yeryüzünün bütün sinirlarini sen saptadin, Yazi da kisi da yaratan sensin.
74:18 Animsa, ya RAB, düsmanin sana nasil sövdügünü, Akilsiz bir halkin, adini nasil hor gördügünü.
74:19 Canavara teslim etme kumrunun canini, Asla unutma düskün kullarinin yasamini.
74:20 Yaptigin antlasmayi gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlik kösesi Zorbalarin inleriyle dolmus.
74:21 Düskünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adina övgüler dizsin.
74:22 Kalk, ey Tanri, davani savun! Animsa akilsizlarin gün boyu sana nasil sövdügünü!
74:23 Unutma hasimlarinin yaygarasini, Sana baskaldiranlarin durmadan yükselen patirtisini!
75:1 Sana sükrederiz, ey Tanri, Sükrederiz, çünkü sen yakinsin, Harikalarin bunu gösterir.
75:2 Belirledigim zaman gelince, Dogrulukla yargilayacagim diyor Tanri,
75:3 Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle, Ben pekistirecegim onun direklerini. |iSela
75:4 Övünenlere, Övünmeyin artik! dedim; Kötülere, Kaldirmayin basinizi!
75:5 Kaldirmayin basinizi! Tepeden konusmayin! simgesidir).
75:6 Çünkü ne dogudan, ne batidan, Ne de çöldeki daglardan dogar yargi.
75:7 Yargiç ancak Tanridir, Birini alçaltir, birini yükseltir.
75:8 RAB elinde dolu bir kâse tutuyor, Köpüklü, baharat karistirilmis sarap döküyor; Yeryüzünün bütün kötüleri Tortusuna dek yalayip onu içiyor.
75:9 Bense sürekli duyuracagim bunu, Yakupun Tanrisini ilahilerle övecegim:
75:10 Kiracagim kötülerin bütün gücünü, Dogrularin gücüyse yükseltilecek.
76:1 Yahudada Tanri bilinir, Israilde adi uludur;
76:2 Konutu Salemdedir, Yasadigi yer Siyonda.
76:3 Orada kirdi alevli oklari, Kalkani, kilici, savas silahlarini. |iSela
76:4 Isil isil parildiyorsun, Avi bol daglardan daha görkemli.
76:5 Yagmaya ugradi yigitler, Uykularina daldilar, En güçlüleri bile elini kipirdatamaz oldu.
76:6 Ey Yakupun Tanrisi, sen kükreyince, Atlarla atlilar son uykularina daldilar.
76:7 Yalniz sensin korkulmasi gereken, Öfkelenince kim durabilir karsinda?
76:8 Yargini göklerden açikladin, Yeryüzü korkup sessizlige büründü,
76:9 Ey Tanri, sen yargilamaya, Ülkedeki mazlumlari kurtarmaya kalkinca. |iSela
76:10 Insanlarin gazabi bile sana övgüler doguruyor, Gazabindan kurtulanlari çevrene topluyorsun.
76:11 Adaklar adayin Tanriniz RABbe, Yerine getirin adaklarinizi, Armaganlar sunun korkulmasi gereken Tanriya, Bütün çevresindekiler.
76:12 RAB önderlerin solugunu keser, Korku salar yeryüzü krallarina.
77:1 Yüksek sesle Tanriya yakariyorum, Haykiriyorum beni duysun diye.
77:2 Sikintili günümde Rabbe yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarim, Gönlüm avunmaz bir türlü.
77:3 Tanriyi animsayinca inlerim, Düsündükçe içim daralir. |iSela
77:4 Açik tutuyorsun göz kapaklarimi, Sikintidan konusamiyorum.
77:5 Geçmis günleri, Yillar öncesini düsünüyorum.
77:6 Gece ilahilerimi anacagim, Kendi kendimle konusacagim, Inceden inceye soracagim:
77:7 Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
77:8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli degil mi artik?
77:9 Tanri unuttu mu acimayi? Sevecenliginin yerini öfke mi aldi? |iSela
77:10 Sonra kendi kendime, Iste benim derdim bu! dedim, Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artik.
77:11 RABbin islerini anacagim, Evet, geçmisteki harikalarini anacagim.
77:12 Yaptiklari üzerinde derin derin düsünecegim, Bütün islerinin üzerinde dikkatle duracagim.
77:13 Ey Tanri, yolun kutsaldir! Hangi ilah Tanri kadar uludur?
77:14 Harikalar yaratan Tanri sensin, Halklar arasinda gücünü gösterdin.
77:15 Güçlü bileginle kendi halkini, Yakup ve Yusuf ogullarini kurtardin. |iSela
77:16 Sular seni görünce, ey Tanri, Sular seni görünce çalkalandi, Enginler titredi.
77:17 Bulutlar suyunu bosaltti, Gökler gürledi, Her yanda oklarin uçustu.
77:18 Kasirgada gürleyisin duyuldu, Simsekler dünyayi aydinlatti, Yer titreyip sarsildi.
77:19 Kendine denizde, Derin sularda yollar açtin, Ama ayak izlerin belli degildi.
77:20 Musa ve Harun'un eliyle Halkini bir sürü gibi güttün.
78:1 Dinle, ey halkim, ögrettiklerimi, Kulak ver agzimdan çikan sözlere.
78:2 Özdeyislerle söze baslayacagim, Eski sirlari anlatacagim,
78:3 Duydugumuzu, bildigimizi, Atalarimizin bize anlattigini.
78:4 Torunlarindan bunlari gizlemeyecegiz; RABbin övgüye deger islerini, Gücünü, yaptigi harikalari Gelecek kusaga duyuracagiz.
78:5 RAB Yakup soyuna kosullar bildirdi, Israile yasa koydu. Bunlari çocuklarina ögretsinler diye Atalarimiza buyruk verdi.
78:6 Öyle ki, gelecek kusak, yeni dogacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarina anlatsinlar,
78:7 Tanriya güven duysunlar, Tanrinin yaptiklarini unutmasinlar, Onun buyruklarini yerine getirsinler;
78:8 Atalari gibi inatçi, baskaldirici, Yüregi kararsiz, Tanriya sadakatsiz bir kusak olmasinlar.
78:9 Oklarla, yaylarla kusanmis Efrayimogullari Savas günü sirtlarini döndüler.
78:10 Tanrinin antlasmasina uymadilar, Onun yasasina göre yasamayi reddettiler.
78:11 Unuttular Onun islerini, Kendilerine gösterdigi harikalari.
78:12 Misirda, Soan bölgesinde Tanri harikalar yapmisti atalarinin önünde.
78:13 Denizi yarip geçirmisti onlari, Bir duvar gibi ayakta tutmustu sulari.
78:14 Gündüz bulutla, Gece ates isigiyla onlara yol göstermisti.
78:15 Çölde kayalari yarmis, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmisti.
78:16 Kayadan akarsular fiskirtmis, Sulari irmak gibi akitmisti.
78:17 Ama onlar çölde Yüceler Yücesine baskaldirarak Günah islemeye devam ettiler.
78:18 Canlarinin çektigi yiyecegi isteyerek Içlerinde Tanriyi denediler.
78:19 Tanri çölde sofra kurabilir mi? diyerek, Tanriya karsi konustular.
78:20 Bak, kayaya vurunca sular fiskirdi, Dereler tasti. Peki, ekmek de verebilir mi, Et saglayabilir mi halkina?
78:21 RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakupa ates püskürdü, Öfkesi tirmandi Israile karsi;
78:22 Çünkü Tanriya inanmiyorlardi, Onun kurtariciligina güvenmiyorlardi.
78:23 Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarini açti göklerin;
78:24 Man yagdirdi onlari beslemek için, Göksel tahil verdi onlara.
78:25 Meleklerinfi ekmegini yedi her biri, Doyasiya yiyecek gönderdi onlara.
78:26 Dogu rüzgarini estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarina yol gösterdi.
78:27 Toz gibi et yagdirdi baslarina, Deniz kumu kadar kus;
78:28 Ordugahlarinin ortasina, Konakladiklari yerin çevresine düsürdü.
78:29 Yediler, tika basa doydular, Isteklerini yerine getirdi Tanri.
78:30 Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha agizlari doluyken,
78:31 Tanrinin öfkesi parladi üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi Israil yigitlerini.
78:32 Yine de günah islemeye devam ettiler, Onun harikalarina inanmadilar.
78:33 Bu yüzden Tanri onlarin günlerini bosluk, Yillarini dehset içinde bitirdi.
78:34 Tanri onlari öldürdükçe Ona yönelmeye, Istekle Onu yeniden aramaya basliyorlardi.
78:35 Tanrinin kayalari oldugunu, Yüce Tanrinin kurtaricilari oldugunu animsiyorlardi.
78:36 Oysa agizlariyla Ona yaltaklaniyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardi.
78:37 Ona yürekten bagli degillerdi, Antlasmasina sadik kalmadilar.
78:38 Yine de Tanri sevecendi, Suçlarini bagisliyor, onlari yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabini göstermedi.
78:39 Onlarin yalnizca insan oldugunu animsadi, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
78:40 Çölde kaç kez Ona baskaldirdilar, Issiz yerlerde Onu gücendirdiler!
78:41 Defalarca denediler Tanriyi, Incittiler Israilin Kutsalini.
78:42 Animsamadilar Onun güçlü elini, Kendilerini düsmandan kurtardigi günü,
78:43 Misirda gösterdigi belirtileri, Soan bölgesinde yaptigi sasilasi isleri.
78:44 Misirin kanallarini kana çevirdi, Sularini içemediler.
78:45 Gönderdigi at sinekleri yedi halki, Gönderdigi kurbagalar yok etti ülkeyi.
78:46 Ekinlerini tirtillara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
78:47 Asmalarini doluyla, Yabanil incir agaçlarini iri dolu taneleriyle yok etti.
78:48 Büyükbas hayvanlarini kirgina, Küçükbas hayvanlarini yildirima teslim etti.
78:49 Üzerlerine kizgin öfkesini, Gazap, hisim, bela Ve bir alay kötülük melegi gönderdi.
78:50 Yol verdi öfkesine, Canlarini ölümden esirgemedi, Onlari salgin hastaligin pençesine düsürdü.
78:51 Misirda bütün ilk doganlari, Hamin çadirlarinda bütün ilk çocuklari vurdu.
78:52 Kendi halkini davar gibi götürdü, Çölde onlari bir sürü gibi güttü.
78:53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadilar; Düsmanlariniysa deniz yuttu.
78:54 Böylece onlari kendi kutsal topraklarinin sinirina, Sag elinin kazandigi daglik bölgeye getirdi.
78:55 Önlerinden uluslari kovdu, Mülk olarak topraklarini Israil oymaklari arasinda bölüstürdü. Halkini konutlarina yerlestirdi.
78:56 Ama onlar yüce Tanriyi denediler, Ona baskaldirdilar, Kosullarina uymadilar.
78:57 Döneklik edip atalari gibi ihanet ettiler, Güvenilmez bir yay gibi bozuk çiktilar.
78:58 Puta taptiklari yerlerle Onu kizdirdilar, Putlariyla Onu kiskandirdilar.
78:59 Tanri bunlari duyunca çok öfkelendi, Israili büsbütün reddetti.
78:60 Insanlar arasinda kurdugu çadiri, Silodaki konutunu terk etti.
78:61 Kudretini tutsakliga, Görkemini düsman eline teslim etti. Antlasma Sandigini kastetmektedir.
78:62 Halkini kiliç önüne sürdü, Öfkesini kendi halkindan çikardi.
78:63 Gençlerini ates yuttu, Kizlarina dügün türküsü söylenmez oldu.
78:64 Kâhinleri kiliç altinda öldü, Dul kadinlari aglayamadi.
78:65 O zaman Rab uykudan uyanir gibi, Sarabin rehavetinden ayilan bir yigit gibi oldu.
78:66 Düsmanlarini püskürttü, Onlari sonsuz utanca bogdu.
78:67 Tanri Yusuf soyunu reddetti, Efrayim oymagini seçmedi;
78:68 Ancak Yahuda oymagini, Sevdigi Siyon Dagini seçti.
78:69 Tapinagini doruklar gibi, Sonsuzluk için kurdugu yeryüzü gibi yapti.
78:70 Kulu Davutu seçti, Onu koyun agilindan aldi.
78:71 Halki Yakupu, kendi halki Israili gütmek için, Onu yavru kuzularin ardindan getirdi.
78:72 Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlik etti, Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.
79:1 Ey Tanri, uluslar senin yurduna saldirdi, Kutsal tapinagini kirletti, Yerusalimi tas yiginina çevirdi.
79:2 Kullarinin ölülerini yem olarak yirtici kuslara, Sadik kullarinin etini yabanil hayvanlara verdiler.
79:3 Kanlarini su gibi akittilar Yerusalimin çevresine, Onlari gömecek kimse yok.
79:4 Komsularimiza yüzkarasi, Çevremizdekilere eglence ve oyuncak olduk.
79:5 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi sürecek öfken, Alev gibi yanan kiskançligin?
79:6 Öfkeni seni tanimayan uluslarin, Adini anmayan ülkelerin üzerine dök.
79:7 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, Yurdunu viraneye çevirdiler.
79:8 Atalarimizin suçlarini artik önümüze sürme, Sevecenligini hemen göster bize, Çünkü tükendikçe tükendik.
79:9 Yardim et bize yüce adin ugruna, ey bizi kurtaran Tanri, Kurtar bizi adin ugruna, bagisla günahlarimizi!
79:10 Niçin uluslar, Nerede onlarin Tanrisi? diye konussun, Kullarinin dökülen kaninin öcünü alacagini bilsinler, Gözlerimizle bunu görelim!
79:11 Tutsaklarin iniltisi senin katina erissin, Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanlari.
79:12 Komsularimizin sana ettikleri hakareti Yedi kat iade et bagirlarina, ya Rab!
79:13 Bizler, kendi halkin, otlaginin koyunlari Sonsuza dek sükredecegiz sana, Kusaklar boyunca övgülerini dilimizden düsürmeyecegiz.
80:1 Kulak ver, ey Israilin çobani, Ey Yusufu bir sürü gibi güden, Keruvlar arasinda taht kuran, Saç isigini,
80:2 Efrayim, Benyamin, Manasse önünde Uyandir gücünü, Gel, kurtar bizi!
80:3 Bizi eski halimize kavustur, ey Tanri, Yüzünün isigiyla aydinlat, kurtulalim!
80:4 Ya RAB, Her Seye Egemen Tanri, Ne zamana dek halkinin dualarina ates püsküreceksin?
80:5 Onlara ekmek yerine gözyasi verdin, Ölçekler dolusu gözyasi içirdin.
80:6 Kavga nedeni ettin bizi komsularimiza, Düsmanlarimiz alay ediyor bizimle.
80:7 Bizi eski halimize kavustur, Ey Her Seye Egemen Tanri, Yüzünün isigiyla aydinlat, kurtulalim!
80:8 Misirdan bir asma çubugu getirdin, Uluslari kovup onu diktin.
80:9 Onun için topragi hazirladin, Kök saldi, bütün ülkeye yayildi.
80:10 Gölgesi daglari, Dallari koca sedir agaçlarini kapladi.
80:11 Sürgünleri Akdenize, Filizleri Firata dek uzandi.
80:12 Niçin yiktin bagin duvarlarini? Yoldan geçen herkes üzümünü kopariyor,
80:13 Orman domuzlari onu yoluyor, Yabanil hayvanlar onunla besleniyor.
80:14 Ey Her Seye Egemen Tanri, ne olur, dön bize! Göklerden bak ve gör, Ilgilen bu asmayla.
80:15 Ilgilen sag elinin diktigi filizle, Kendine seçtigin ogulla!
80:16 Asman kesilmis, yakilmis, Öfkeli bakislarin yok etsin düsmanlarini!
80:17 Elin, sag kolun olan adamin üzerinde, Kendine seçtigin insanin üzerinde olsun!
80:18 O zaman senden asla ayrilmayacagiz; Yasam ver bize, adini analim!
80:19 Ya RAB, ey Her Seye Egemen Tanri, Bizi eski halimize kavustur, Yüzünün isigiyla aydinlat, kurtulalim!
81:1 Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanriya, Sevinç çigliklari atin Yakupun Tanrisina!
81:2 Çalgiya baslayin, tef çalin, Tatli sesli lir ve çenk çinlatin.
81:3 Yeni Ayda, dolunayda, Boru çalin bayram günümüzde.
81:4 Çünkü bu Israil için bir kuraldir, Yakupun Tanrisinin ilkesidir.
81:5 Tanri Misira karsi yürüdügünde, Yusuf soyuna koydu bu kosulu. Orada tanimadigim bir ses isittim:
81:6 Sirtindaki yükü kaldirdim, Ellerin küfeden kurtuldu diyordu,
81:7 Sikintiya düsünce seslendin, seni kurtardim, Gök gürlemesinin ardindan sana yanit verdim, Meriva sularinda seni sinadim. |iSela
81:8 Dinle, ey halkim, seni uyariyorum; Ey Israil, keske beni dinlesen!
81:9 Aranizda yabanci ilah olmasin, Baska bir ilaha tapmayin!
81:10 Seni Misirdan çikaran Tanrin RAB benim. Agzini iyice aç, doldurayim!
81:11 Ama halkim sesimi dinlemedi, Israil bana boyun egmek istemedi.
81:12 Ben de onlari inatçi yürekleriyle bas basa biraktim, Bildikleri gibi yasasinlar diye.
81:13 Keske halkim beni dinleseydi, Israil yollarimda yürüseydi!
81:14 Düsmanlarini hemen yere serer, Hasimlarina el kaldirirdim!
81:15 Benden nefret edenler bana boyun egerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
81:16 Oysa sizleri en iyi bugdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.
82:1 Tanri yerini aldi tanrisal kurulda, Yargisini açikliyor ilahlarin ortasinda:
82:2 Ne zamana dek haksiz karar verecek, Kötüleri kayiracaksiniz? |iSela
82:3 Zayifin, öksüzün davasini savunun, Mazlumun, yoksulun hakkini arayin.
82:4 Zayifi, düskünü kurtarin, Onlari kötülerin elinden özgür kilin.
82:5 Bilmiyor, anlamiyorlar, Karanlikta dolasiyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsiliyor.
82:6 Siz ilahlarsiniz diyorum, Yüceler Yücesinin ogullarisiniz hepiniz!
82:7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Siradan bir önder gibi düseceksiniz!
82:8 Kalk, ey Tanri, yargila yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.
83:1 Ey Tanri, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!
83:2 Bak, düsmanlarin kargasa çikariyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.
83:3 Halkina karsi kurnazlik pesindeler, Korudugun insanlara dolap çeviriyorlar.
83:4 Gelin, bu ulusun kökünü kaziyalim diyorlar, Israilin adi bir daha anilmasin!
83:5 Hepsi sözbirligi etmis, düzen kuruyor, Sana karsi anlasmaya vardi:
83:6 Edomlular, Ismaililer, Moavlilar, Hacerliler,
83:7 Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halki.
83:8 Asur da onlara katildi, Lutogullarina güç verdiler. |iSela
83:9 Onlara Midyana, Kison Vadisinde Siseraya ve Yavine yaptigini yap:
83:10 Onlar Eyn-Dorda yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.
83:11 Onlarin soylularina Orev ve Zeeve yaptigini, Beylerine Zevah ve Salmunnaya yaptigini yap.
83:12 Onlar: Gelin, sahiplenelim Tanrinin otlaklarini demislerdi.
83:13 Ey Tanrim, savrulan toza, Rüzgarin sürükledigi saman çöpüne çevir onlari!
83:14 Orman yangini gibi, Daglari tutusturan alev gibi,
83:15 Firtinanla kovala, Kasirganla dehsete düsür onlari!
83:16 Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.
83:17 Sonsuza dek utanç ve dehset içinde kalsinlar, Rezil olup yok olsunlar.
83:18 Senin adin RAB'dir, Anlasinlar yalniz senin yeryüzüne egemen en yüce Tanri oldugunu.
84:1 Ey Her Seye Egemen RAB, Ne kadar severim konutunu!
84:2 Canim senin avlularini özlüyor, Içim çekiyor, Yüregim, bütün varligim Sana, yasayan Tanriya sevinçle haykiriyor.
84:3 Kuslar bile bir yuva, Kirlangiç, yavrularini koyacak bir yer buldu Senin sunaklarinin yaninda, Ey Her Seye Egemen RAB, Kralim ve Tanrim!
84:4 Ne mutlu senin evinde oturanlara, Seni sürekli överler! |iSela
84:5 Ne mutlu gücünü senden alan insana! Akli hep Siyonu ziyaret etmekte.
84:6 Baka Vadisinden geçerken, Pinar basina çevirirler orayi, Ilk yagmurlar orayi berekete bogar.
84:7 Gittikçe güçlenir, Siyonda Tanrinin huzuruna çikarlar.
84:8 Ya RAB, Her Seye Egemen Tanri, duami dinle, Kulak ver, ey Yakupun Tanrisi! |iSela
84:9 Ey Tanri, kalkanimiza bak, Meshettigin krala lütfet!
84:10 Senin avlularinda bir gün, Baska yerdeki bin günden iyidir; Kötülerin çadirinda yasamaktansa, Tanrimin evinin esiginde durmayi yeglerim.
84:11 Çünkü RAB Tanri bir günes, bir kalkandir. Lütuf ve yücelik saglar; Dürüstçe yasayanlardan hiçbir iyiligi esirgemez.
84:12 Ey Her Seye Egemen RAB, Ne mutlu sana güvenen insana!
85:1 Ya RAB, ülkenden hosnut kaldin, Yakup soyunu eski gönencine kavusturdun.
85:2 Halkinin suçlarini bagisladin, Bütün günahlarini yok saydin. |iSela
85:3 Bütün gazabini bir yana koydun, Kizgin öfkenden vazgeçtin.
85:4 Ey bizi kurtaran Tanri, bizi eski halimize getir, Bize karsi öfkeni dindir!
85:5 Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize? Kusaktan kusaga mi sürdüreceksin öfkeni?
85:6 Halkin sende sevinç bulsun diye Bize yeniden yasam vermeyecek misin?
85:7 Ya RAB, sevgini göster bize, Kurtarisini bagisla!
85:8 Kulak verecegim RAB Tanrinin ne diyecegine; Halkina, sadik kullarina esenlik sözü verecek, Yeter ki, bir daha akilsizlik etmesinler.
85:9 Evet, O kendisinden korkanlari kurtarmak üzeredir, Görkemi ülkemizde yasasin diye.
85:10 Sevgiyle sadakat bulusacak, Dogrulukla esenlik öpüsecek.
85:11 Sadakat yerden bitecek, Dogruluk gökten bakacak.
85:12 Ve RAB iyi olan neyse, onu verecek, Topragimizdan ürün fiskiracak.
85:13 Dogruluk önüsira yürüyecek, Adimlari için yol yapacak.
86:1 Kulak ver, ya RAB, yanitla beni, Çünkü mazlum ve yoksulum.
86:2 Koru canimi, çünkü senin sadik kulunum. Ey Tanrim, kurtar sana güvenen kulunu!
86:3 Aci bana, ya Rab, Çünkü gün boyu sana yakariyorum.
86:4 Sevindir kulunu, ya Rab, Çünkü dualarimi sana yükseltiyorum.
86:5 Sen iyi ve bagislayicisin, ya Rab, Sana yakaran herkese bol sevgi gösterirsin.
86:6 Kulak ver duama, ya RAB, Yalvarislarimi dikkate al!
86:7 Sikintili günümde sana yakaririm, Çünkü yanitlarsin beni.
86:8 Ilahlar arasinda senin gibisi yok, ya Rab, Essizdir islerin.
86:9 Yarattigin bütün uluslar gelip Sana tapinacaklar, ya Rab, Adini yüceltecekler.
86:10 Çünkü sen ulusun, harikalar yaratirsin, Tek Tanri sensin.
86:11 Ya RAB, yolunu bana ögret, Senin gerçegine göre yürüyeyim, Kararli kil beni, yalniz senin adindan korkayim.
86:12 Ya Rab Tanrim, bütün yüregimle sana sükredecegim, Adini sonsuza dek yüceltecegim.
86:13 Çünkü bana sevgin büyüktür, Canimi ölüler diyarinin derinliklerinden sen kurtardin.
86:14 Ey Tanri, küstahlar bana saldiriyor, Zorbalar sürüsü, sana aldirmayanlar Canimi almak istiyor,
86:15 Oysa sen, ya Rab, Sevecen, lütfeden, tez öfkelenmeyen, Sevgisi ve sadakati bol bir Tanrisin.
86:16 Yönel bana, aci halime, Kuluna kendi gücünü ver, Kurtar hizmetçinin oglunu.
86:17 Iyiliginin bir belirtisini göster bana; Benden nefret edenler görüp utansin; Çünkü sen, ya RAB, bana yardim ettin, Beni avuttun.
87:1 RAB Siyonu kutsal daglar üzerine kurdu.
87:2 Siyonun kapilarini Yakup soyunun bütün konutlarindan daha çok sever.
87:3 Ey Tanri kenti, senin için ne yüce sözler söylenir: |iSela
87:4 Beni taniyanlar arasinda Rahav ve Babili anacagim, Filisti, Suru, Kûsu da; Bu da Siyonda dogdu diyecegim.
87:5 Evet, Siyon için söyle denecek: Su da orada dogmus, bu da, Yüceler Yücesi onu sarsilmaz kilacak.
87:6 RAB halklari kaydederken, Bu da Siyonda dogmus diye yazacak. |iSela
87:7 Okuyucular, kavalcilar, Bütün kaynaklarim sendedir! diyecek.
88:1 Ya RAB, beni kurtaran Tanri, Gece gündüz sana yakariyorum.
88:2 Duam sana erissin, Kulak ver yakarisima.
88:3 Çünkü sikintiya doydum, Canim ölüler diyarina yaklasti.
88:4 Ölüm çukuruna inenler arasinda sayiliyorum, Tükenmis gibiyim;
88:5 Ölüler arasina atilmis, Artik animsamadigin, Ilginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
88:6 Beni çukurun dibine, Karanliklara, derinliklere attin.
88:7 Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kizginliginla beni ezdin. |iSela
88:8 Yakinlarimi benden uzaklastirdin, Igrenç kildin beni gözlerinde. Kapali kaldim, çikamiyorum.
88:9 Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakariyorum, ya RAB, Ellerimi sana açiyorum.
88:10 Harikalarini ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkip seni övecek? |iSela
88:11 Sevgin mezarda, Sadakatin yikim diyarinda duyurulur mu?
88:12 Karanliklarda harikalarin, Unutulmusluk diyarinda dogrulugun bilinir mi?
88:13 Ama ben, ya RAB, yardima çagiriyorum seni, Sabah duam sana variyor.
88:14 Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
88:15 Düskünüm, gençligimden beri ölümle burun burunayim, Dehsetlerinin altinda tükendim.
88:16 Siddetli gazabin üzerimden geçti, Saçtigin dehset beni yedi bitirdi.
88:17 Bütün gün su gibi kusattilar beni, Çevremi tümüyle sardilar.
88:18 Esi dostu benden uzaklastirdin, Tek dostum karanlik kaldi.
89:1 RABbin sevgisini sonsuza dek ezgilerle övecegim, Sadakatini bütün kusaklara bildirecegim.
89:2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalir diyecegim, Sadakatini gökler kadar kalici kildin.
89:3 Dedin ki, Seçtigim adamla antlasma yaptim, Kulum Davuta söyle ant içtim:
89:4 Soyunu sonsuza dek sürdürecegim, Tahtini kusaklar boyunca sürekli kilacagim. |iSela
89:5 Ya RAB, gökler över harikalarini, Kutsallar toplulugunda övülür sadakatin.
89:6 Çünkü göklerde RABbe kim es kosulur? Kim benzer RABbe ilahi varliklar arasinda?
89:7 Kutsallar toplulugunda Tanri korku uyandirir, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthistir.
89:8 Ya RAB, Her Seye Egemen Tanri, Senin gibi güçlü RAB var mi? Sadakatin çevreni sarar.
89:9 Sen kudurmus denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardikça onlari dindirirsin.
89:10 Sen Rahavi les ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düsmanlarini dagittin. düsmanlari kastediyor.
89:11 Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanin ve içindeki her seyin temelini sen attin.
89:12 Kuzeyi, güneyi sen yarattin, Tavor ve Hermon daglari Sana sevincini dile getiriyor.
89:13 Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sag elin yüce.
89:14 Tahtin adalet ve dogruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsira gider.
89:15 Ne mutlu sevinç çigliklari atmasini bilen halka, ya RAB! Yüzünün isiginda yürürler.
89:16 Gün boyu senin adinla sevinir, Dogrulugunla yücelirler.
89:17 Çünkü sen onlarin gücü ve yüceligisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
89:18 Kalkanimiz RABbe, Kralimiz Israilin Kutsalina aittir.
89:19 Geçmiste bir görüm araciligiyla, Sadik kullarina söyle dedin: Bir yigide yardim ettim, Halkin içinden bir genci yükselttim.
89:20 Kulum Davutu buldum, Kutsal yagimla onu meshettim.
89:21 Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
89:22 Düsman onu haraca baglayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
89:23 Düsmanlarini onun önünde kiracagim, Ondan nefret edenleri vuracagim.
89:24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adimla gücü yükselecek.
89:25 Sag elini denizin, Irmaklarin üzerine egemen kilacagim.
89:26 Babam sensin diye seslenecek bana, Tanrim, kurtulusumun kayasi.
89:27 Ben de onu ilk oglum, Dünyadaki krallarin en yücesi kilacagim.
89:28 Sonsuza dek ona sevgi gösterecegim, Onunla yaptigim antlasma hiç bozulmayacak.
89:29 Soyunu sonsuza dek, Tahtini gökler durdugu sürece sürdürecegim.
89:30 Çocuklari yasamdan ayrilir, Ilkelerime göre yasamazsa;
89:31 Kurallarimi bozar, Buyruklarima uymazsa,
89:32 Isyanlarini sopayla, Suçlarini dayakla cezalandiracagim.
89:33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sirt çevirmeyecegim.
89:34 Antlasmami bozmayacak, Agzimdan çikan sözü degistirmeyecegim.
89:35 Bir kez kutsalligim üstüne ant içtim, Davuta yalan söylemeyecegim.
89:36 Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahti karsimda günes gibi duracak,
89:37 Göklerde güvenilir bir tanik olan ay gibi Sonsuza dek kalacak. |iSela
89:38 Ama sen reddettin, sirt çevirdin, Çok öfkelendin meshettigin krala.
89:39 Kulunla yaptigin antlasmadan vazgeçtin, Onun tacini yere atip kirlettin.
89:40 Yiktin bütün surlarini, Viran ettin kalelerini.
89:41 Yoldan geçen herkes onu yagmaladi, Yüzkarasi oldu komsularina.
89:42 Hasimlarinin sag elini onun üstüne kaldirdin, Bütün düsmanlarini sevindirdin.
89:43 Kilicinin agzini baska yöne çevirdin, Savasta ona yan çikmadin.
89:44 Görkemine son verdin, Tahtini yere çaldin.
89:45 Gençlik günlerini kisalttin, Onu utanca bogdun. |iSela
89:46 Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
89:47 Animsa ömrümün ne çabuk geçtigini, Ne bos yaratmissin insanoglunu!
89:48 Var mi yasayip da ölümü görmeyen, Ölüler diyarinin pençesinden canini kurtaran? |iSela
89:49 Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davuta gösterecegine ant içtigin o sadik sevgin!
89:50 Animsa, ya Rab, kullarinin nasil rezil oldugunu, Bütün halklarin hakaretini bagrimda nasil tasidigimi, Düsmanlarinin hakaretini, ya RAB, Meshettigin kralin attigi adima edilen hakaretleri.
89:52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
90:1 Ya Rab, barinak oldun bize Kusaklar boyunca.
90:2 Daglar var olmadan, Daha evreni ve dünyayi yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluga dek Tanri sensin.
90:3 Insani topraga döndürürsün, Ey insanogullari, topraga dönün! diyerek.
90:4 Çünkü senin gözünde bin yil Geçmis bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
90:5 Insanlari bir düs gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
90:6 Sabah filizlenir, büyür, Aksam solar, kurur.
90:7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kizginligindan dehsete düsüyoruz.
90:8 Suçlarimizi önüne, Gizli günahlarimizi yüzünün isigina çikardin.
90:9 Gazabindan kisaliyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yillarimiz.
90:10 Ömrümüz yetmis yil sürüyor, Bilemedin seksen, o da saglikliysak; En güzel yillar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
90:11 Kim bilir gazabinin gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
90:12 Bu yüzden günlerimizi saymayi bize ögret ki, Bilgelik kazanalim.
90:13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Aci kullarina!
90:14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykiralim.
90:15 Kaç gün bizi sikintiya soktunsa, Kaç yil çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
90:16 Yaptiklarin kullarina, Görkemin onlarin çocuklarina görünsün.
90:17 Tanrimiz Rab bizden hosnut kalsin. Ellerimizin emegini bosa çikarma. Evet, ellerimizin emegini bosa çikarma.
91:1 Yüceler Yücesinin barinaginda oturan, Her Seye Gücü Yetenin gölgesinde barinir.
91:2 O benim siginagim, kalemdir derim RAB için, Tanrimdir, Ona güvenirim.
91:3 Çünkü O seni avci tuzagindan, Ölümcül hastaliktan kurtarir.
91:4 Seni kanatlarinin altina alir, Onlarin altina siginirsin. Onun sadakati senin kalkanin, siperin olur.
91:5 Ne gecenin dehsetinden korkarsin, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlikta dolasan hastaliktan, Ne de ögleyin yok eden kirgindan.
91:7 Yaninda bin kisi, Saginda on bin kisi kirilsa bile, Sana dokunmaz.
91:8 Sen yalniz kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasini göreceksin.
91:9 Sen RABbi kendine siginak, Yüceler Yücesini konut edindigin için,
91:10 Basina kötülük gelmeyecek, Çadirina felaket yaklasmayacak.
91:11 Çünkü Tanri meleklerine buyruk verecek, Gidecegin her yerde seni korusunlar diye.
91:12 Elleri üzerinde tasiyacaklar seni, Ayagin bir tasa çarpmasin diye.
91:13 Aslanin, kobranin üzerine basip geçeceksin, Genç aslani, yilani çigneyeceksin.
91:14 Beni sevdigi için Onu kurtaracagim diyor RAB, Beni iyi tanidigi için Ona kale olacagim.
91:15 Bana seslenince onu yanitlayacagim, Sikintida onun yaninda olacagim, Kurtarip yüceltecegim onu.
91:16 Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarisimi gösterecegim.
92:1 Ya RAB, sana sükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adini ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
92:4 Çünkü yaptiklarinla beni sevindirdin, ya RAB, Ellerinin isi karsisinda sevinç ilahileri okuyorum.
92:5 Yaptiklarin ne büyüktür, ya RAB, Düsüncelerin ne derin!
92:6 Aptal insan bilemez, Budala akil erdiremez:
92:7 Kötüler mantar gibi bitse, Suçlular pitrak gibi açsa bile, Bu onlarin sonsuza dek yok olusu demektir.
92:8 Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
92:9 Ya RAB, düsmanlarin kesinlikle, Evet, kesinlikle yok olacak, Suç isleyen herkes dagilacak.
92:10 Beni yaban öküzü kadar güçlü kildin, Taze zeytinyagini basima döktün.
92:11 Gözlerim düsmanlarimin bozgununu gördü, Kulaklarim bana saldiran kötülerin sonunu duydu.
92:12 Dogru insan hurma agaci gibi serpilecek, Lübnan sediri gibi yükselecek.
92:13 RABbin evinde dikilmis, Tanrimizin avlularinda serpilecek.
92:14 Böyleleri yaslaninca da meyve verecek, Taptaze ve yesil kalacaklar.
92:15 RAB dogrudur! Kayamdir benim! O'nda haksizlik bulunmaz! diye duyuracaklar.
93:1 RAB egemenlik sürüyor, görkeme bürünmüs, Kudret giyinip kusanmis. Dünya saglam kurulmus, sarsilmaz.
93:2 Ya RAB, tahtin öteden beri kurulmus, Varligin öncesizlige uzanir.
93:3 Denizler gürlüyor, ya RAB, Denizler gümbür gümbür gürlüyor, Denizler dalgalarini çinlatiyor.
93:4 Yücelerdeki RAB engin sularin gürleyisinden, Denizlerin azgin dalgalarindan Daha güçlüdür.
93:5 Kosullarin hep geçerlidir; Tapinagina kutsallik yarasir Sonsuza dek, ya RAB.
94:1 Ya RAB, öç alici Tanri, Saç isigini, ey öç alici Tanri!
94:2 Kalk, ey yeryüzünün yargici, Küstahlara hak ettikleri cezayi ver!
94:3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip cosacak?
94:4 Agizlarindan küstahlik dökülüyor, Suç isleyen herkes övünüyor.
94:5 Halkini eziyorlar, ya RAB, Kendi halkina eziyet ediyorlar.
94:6 Dulu, garibi bogazliyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
94:7 RAB görmez diyorlar, Yakupun Tanrisi dikkat etmez.
94:8 Ey halkin içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akillanacaksiniz?
94:9 Kulagi yaratan isitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
94:10 Uluslari yola getiren yargilamaz mi? Insani egiten bilmez mi?
94:11 RAB insanin düsüncelerinin Bos oldugunu bilir.
94:12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdigin, Yasani ögrettigin insana!
94:13 Kötüler için çukur kazilincaya dek, Onu sikintili günlerden kurtarip rahatlatirsin.
94:14 Çünkü RAB halkini reddetmez, Kendi halkini terk etmez.
94:15 Adalet yine dogruluk üzerine kurulacak, Yüregi temiz olan herkes ona uyacak.
94:16 Kötülere karsi beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karsi duracak?
94:17 RAB yardimcim olmasaydi, Simdiye dek sessizlik diyarina göçmüstüm bile.
94:18 Ayagim kayiyor dedigimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
94:19 Kaygilar içimi sarinca, Senin avutmalarin gönlümü sevindirir.
94:20 Yasaya dayanarak haksizlik yapan koltuk sahibi Seninle bagdasir mi?
94:21 Onlar dogruya karsi birlesiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
94:22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrim sigindigim kaya oldu.
94:23 Tanrimiz RAB yaptiklari kötülügü Kendi baslarina getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
95:1 Gelin, RABbe sevinçle haykiralim, Bizi kurtaran kayaya sevinç çigliklari atalim,
95:2 Sükranla huzuruna çikalim, Ona sevinç ilahileri yükseltelim!
95:3 Çünkü RAB ulu Tanridir, Bütün ilahlarin üstünde ulu kraldir.
95:4 Yerin derinlikleri Onun elindedir, Daglarin doruklari da Onun.
95:5 Deniz Onundur, çünkü O yaratti, Karaya da Onun elleri biçim verdi.
95:6 Gelin, tapinalim, egilelim, Bizi yaratan RABbin önünde diz çökelim.
95:7 Çünkü O Tanrimizdir, Bizse Onun otlaginin halki, Elinin altindaki koyunlariz. Bugün sesini duyarsaniz,
95:8 Merivada, o gün çölde, Massadafö oldugu gibi, Yüreklerinizi nasirlastirmayin.
95:9 Yaptiklarimi görmelerine karsin, Atalariniz orada beni sinayip denediler.
95:10 Kirk yil o kusaktan hep igrendim, Yüregi kötü yola sapan bir halktir dedim, Yollarimi bilmiyorlar.
95:11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: Huzur diyarima asla girmeyecekler! Say.14:26-35; Ibr.4:1-7).
96:1 Yeni bir ezgi söyleyin RABbe! Ey bütün dünya, RABbe ezgiler söyleyin!
96:2 Ezgi söyleyin, RABbin adini övün, Her gün duyurun kurtarisini!
96:3 Görkemini uluslara, Harikalarini bütün halklara anlatin!
96:4 Çünkü RAB uludur, yalniz O övgüye deger, Ilahlardan çok Ondan korkulur.
96:5 Halklarin bütün ilahlari bir hiçtir, Oysa gökleri yaratan RABdir.
96:6 Yücelik, ululuk Onun huzurundadir, Güç ve güzellik Onun tapinagindadir.
96:7 Ey bütün halklar, RABbi övün, RABbin gücünü, yüceligini övün,
96:8 RABbin görkemini adina yarasir biçimde övün, Sunular getirip avlularina girin!
96:9 Kutsal giysiler içinde RABbe tapinin! Titreyin Onun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!
96:10 Uluslara, RAB egemenlik sürüyor deyin. Dünya saglam kurulmus, sarsilmaz. O halklari adaletle yargilar.
96:11 Sevinsin gökler, cossun yeryüzü! Gürlesin deniz içindekilerle birlikte!
96:12 Bayram etsin kirlar ve üzerindekiler! O zaman RAB'bin önünde bütün orman agaçlari Sevinçle haykiracak. Çünkü O geliyor! Yeryüzünü yargilamaya geliyor. Dünyayi adaletle, Halklari kendi gerçegiyle yönetecek.
97:1 RAB egemenlik sürüyor, cossun yeryüzü, Bütün kiyi halklari sevinsin!
97:2 Bulut ve zifiri karanlik sarmis çevresini, Dogruluk ve adalettir tahtinin temeli.
97:3 Ates yürüyor Onun önünde, Düsmanlarini yakiyor çevrede.
97:4 Simsekleri dünyayi aydinlatir, Yeryüzü görüp titrer.
97:5 Daglar balmumu gibi erir, RABbin, bütün yeryüzünün Rabbi önünde.
97:6 Gökler Onun dogrulugunu duyurur, Bütün halklar görkemini görür.
97:7 Utansin puta tapanlar, Degersiz putlarla övünenler! RABbe tapin, ey bütün ilahlar!
97:8 Siyon seviniyor yargilarini duyunca, ya RAB, Yahuda kentleri cosuyor.
97:9 Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi, Bütün ilahlarin üstündesin, çok ulusun.
97:10 Ey sizler, RABbi sevenler, kötülükten tiksinin. O sadik kullarinin canini korur, Onlari kötülerin elinden kurtarir.
97:11 Dogrulara isik, Temiz yüreklilere sevinç saçar.
97:12 Ey dogrular, RAB'de sevinç bulun, Kutsalligini anarak O'na sükredin!
98:1 Yeni bir ezgi söyleyin RABbe. Çünkü harikalar yapti, Zaferler kazandi sag eli ve kutsal koluyla.
98:2 RAB uluslarin gözü önüne serdi kurtarisini, Zaferini bildirdi.
98:3 Israil halkina sevgisini, Sadakatini animsadi; Tanrimizin zaferini gördü dünyanin dört bucagi.
98:4 Sevinç çigliklari yükseltin RABbe, ey yeryüzündekiler! Sevinç ilahileriyle yeri gögü çinlatin!
98:5 Lirle ezgiler sunun RABbe, Lir ve müzik esliginde!
98:6 Boru ve borazan esliginde Sevinç çigliklari atin Kral olan RABbin önünde.
98:7 Gürlesin deniz ve içindekiler, Gürlesin yeryüzü ve üzerindekiler.
98:8 El çirpsin irmaklar, Sevinçle haykirsin daglar RAB'bin önünde! Çünkü O geliyor Yeryüzünü yönetmeye. Dünyayi adaletle, Halklari dogrulukla yönetecek.
99:1 RAB egemenlik sürüyor, titresin halklar! Keruvlar arasinda tahtina oturmus, Sarsilsin yeryüzü!
99:2 RAB Siyonda uludur, Yücedir O, bütün halklara egemendir.
99:3 Övsünler büyük, müthis adini! O kutsaldir.
99:4 Ey adaleti seven güçlü kral, Esitligi sen sagladin, Yakup soyunda dogru ve adil olani sen yaptin.
99:5 Yüceltin Tanrimiz RABbi, Ayaklarinin taburesi önünde tapinin! O kutsaldir.
99:6 Musayla Harun Onun kâhinlerindendi, Samuel de Onu adiyla çagiranlar arasindaydi. RABbe seslenirlerdi, O da yanitlardi.
99:7 Bulut sütunu içinden onlarla konustu, Uydular Onun buyruklarina, Kendilerine verdigi kurallara.
99:8 Ya RAB Tanrimiz, yanit verdin onlara; Bagislayici bir Tanri oldun, Ama yaptiklari kötülügü cezasiz birakmadin.
99:9 Tanrimiz RAB'bi yüceltin, Tapinin O'na kutsal daginda! Çünkü Tanrimiz RAB kutsaldir.
100:1 Ey bütün dünya, RABbe sevinç çigliklari yükseltin!
100:2 Ona neseyle kulluk edin, Sevinç ezgileriyle çikin huzuruna!
100:3 Bilin ki RAB Tanridir. Bizi yaratan Odur, biz de Onunuz, Onun halki, otlaginin koyunlariyiz.
100:4 Kapilarina sükranla, Avlularina övgüyle girin! Sükredin Ona, adina övgüler sunun!
100:5 Çünkü RAB iyidir, Sevgisi sonsuzdur. Sadakati kusaklar boyunca sürer.
101:1 Sevgini ve adaletini ezgilerle anacagim, Seni ilahilerle övecegim, ya RAB.
101:2 Dürüst davranmaya özen gösterecegim, Ne zaman geleceksin bana? Temiz bir yasam sürecegim evimde,
101:3 Önümde alçakliga izin vermeyecegim. Tiksinirim döneklerin isinden, Etkilemez beni.
101:4 Uzak olsun benden sapiklik, Tanimak istemem kötülügü.
101:5 Yok ederim dostunu gizlice çekistireni, Katlanamam tepeden bakan, gururlu insana.
101:6 Gözüm ülkenin sadik insanlari üzerinde olacak, Yanimda oturmalarini isterim; Bana dürüst yasayan kisi hizmet edecek.
101:7 Dolap çeviren evimde oturmayacak, Yalan söyleyen gözümün önünde durmayacak.
101:8 Her sabah ülkedeki kötüleri yok ederek Bütün haksizlari RAB'bin kentinden söküp atacagim.
102:1 Ya RAB, duami isit, Yakarisim sana erissin.
102:2 Sikintili günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanit ver bana hemen.
102:3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ates gibi yaniyor.
102:4 Yüregim kirgin yemis ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
102:5 Bir deri bir kemige döndüm Aci aci inlemekten.
102:6 Issiz yerlerdeki ishakkusunu andiriyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
102:7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalniz kalmis bir kus gibiyim.
102:8 Düsmanlarim bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adimi lanet için kullaniyor.
102:9 Kizip öfkelendigin için Külü ekmek gibi yiyor, Içecegime gözyasi katiyorum. Beni kaldirip bir yana attin.
102:11 Günlerim aksam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayim.
102:12 Ama sen, sonsuza dek tahtinda oturursun, ya RAB, Ünün kusaklar boyu sürer.
102:13 Kalkip Siyona sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayirmanin zamanidir, beklenen zaman geldi.
102:14 Kullarin onun taslarindan hoslanir, Tozunu bile severler.
102:15 Uluslar RABbin adindan, Yeryüzü krallari görkeminden korkacak.
102:16 Çünkü RAB Siyonu yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
102:17 Yoksullarin duasina kulak verecek, Yalvarislarini asla hor görmeyecek.
102:18 Bunlar gelecek kusak için yazilsin, Öyle ki, henüz dogmamis insanlar RABbe övgüler sunsun.
102:19 RAB yücelerdeki kutsal katindan asagi bakti, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
102:20 Tutsaklarin iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarini kurtarmak için.
102:21 Böylece halklar ve kralliklar RABbe tapinmak için toplaninca, Onun adi Siyonda, Övgüsü Yerusalimde duyurulacak.
102:23 RAB gücümü kirdi yasam yolunda, Ömrümü kisaltti.
102:24 Ey Tanrim, ömrümün ortasinda canimi alma! dedim. Senin yillarin kusaklar boyu sürer!
102:25 Çok önceden attin dünyanin temellerini, Gökler de senin ellerinin yapitidir.
102:26 Onlar yok olacak, ama sen kalicisin. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onlari bir kaftan gibi degistireceksin, Geçip gidecekler.
102:27 Ama sen hep aynisin, Yillarin tükenmeyecek.
102:28 Gözetiminde yasayacak kullarinin çocuklari, Senin önünde duracak soylari.
103:1 RABbe övgüler sun, ey gönlüm! Onun kutsal adina övgüler sun, ey bütün varligim!
103:2 RABbe övgüler sun, ey canim! Iyiliklerinin hiçbirini unutma!
103:3 Bütün suçlarini bagislayan, Bütün hastaliklarini iyilestiren,
103:4 Canini ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik taci giydiren,
103:5 Yasam boyu seni iyiliklerle doyuran Odur, Bu nedenle gençligin kartalinki gibi tazelenir.
103:6 RAB bütün düskünlere Hak ve adalet saglar.
103:7 Kendi yöntemlerini Musaya, Islerini Israillilere açikladi.
103:8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
103:9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
103:10 Bize günahlarimiza göre davranmaz, Suçlarimizin karsiligini vermez.
103:11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karsi sevgisi de o kadar büyüktür.
103:12 Dogu batidan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklastirdi bizden isyanlarimizi.
103:13 Bir baba çocuklarina nasil sevecen davranirsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranir.
103:14 Çünkü mayamizi bilir, Toprak oldugumuzu animsar.
103:15 Insana gelince, ota benzer ömrü, Kir çiçegi gibi serpilir;
103:16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulundugu yer onu tanimaz.
103:17 Ama RAB kendisinden korkanlari sonsuza dek sever, Antlasmasina uyan Ve buyruklarina uymayi animsayan soylarina adil davranir.
103:19 RAB tahtini göklere kurmustur, Onun egemenligi her yeri kapsar.
103:20 RABbe övgüler sunun, ey sizler, Onun melekleri, Onun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
103:21 RABbe övgüler sunun, ey sizler, Onun bütün göksel ordulari, Istegini yerine getiren kullari!
103:22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen oldugu yerlerdeki bütün yaratiklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
104:1 RABbe övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrim, ne ulusun! Görkem ve yücelik kusanmissin,
104:2 Bir kaftana bürünür gibi isiga bürünmüssün. Gökleri bir çadir gibi geren,
104:3 Evini yukaridaki sular üzerine kuran, Bulutlari kendine savas arabasi yapan, Rüzgarin kanatlari üzerinde gezen,
104:4 Rüzgarlari kendine haberci, Yildirimlari hizmetkâr eden sensin. eden sensin ya da Meleklerini rüzgarlar, hizmetkârlarini ates alevleri yapan sensin.
104:5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsilmasin diye.
104:6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular daglarin üzerinde durdu.
104:7 Sen kükreyince sular kaçti, Gögü gürletince hemen çekildi.
104:8 Daglari asip derelere akti, Onlar için belirledigin yerlere dogru.
104:9 Bir sinir koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasinlar diye.
104:10 Vadilerde fiskirttigin pinarlar, Daglarin arasindan akar.
104:11 Bütün kir hayvanlarini suvarir, Yaban eseklerinin susuzlugunu giderirler.
104:12 Kuslar yanlarinda yuva kurar, Dallarin arasinda ötüsürler.
104:13 Gökteki evinden daglari sularsin, Yeryüzü islerinin meyvesine doyar.
104:14 Hayvanlar için ot, Insanlarin yarari için bitkiler yetistirirsin; Insanlar ekmegini topraktan çikarsin diye,
104:15 Yüreklerini sevindiren sarabi, Yüzlerini güldüren zeytinyagini, Güçlerini artiran ekmegi hep sen verirsin.
104:16 RABbin agaçlari, Kendi diktigi Lübnan sedirleri suya doyar.
104:17 Kuslar orada yuva yapar, Leylegin evi ise çamlardadir.
104:18 Yüksek daglar dag keçilerinin ugragi, Kayalar kaya tavsanlarinin siginagidir.
104:19 Mevsimleri göstersin diye ayi, Batacagi zamani bilen günesi yarattin.
104:20 Karartirsin ortaligi, gece olur, Baslar kipirdamaya orman hayvanlari.
104:21 Genç aslan av pesinde kükrer, Tanridan yiyecek ister.
104:22 Günes dogunca Inlerine çekilir, yatarlar.
104:23 Insan isine gider, Aksama dek çalismak için.
104:24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptin; Yeryüzü yarattiklarinla dolu.
104:25 Iste uçsuz bucaksiz denizler, Içinde kaynasan sayisiz canlilar, Büyük küçük yaratiklar.
104:26 Orada gemiler dolasir, Içinde oynassin diye yarattigin Livyatan da orada.
104:27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamaninda veresin diye.
104:28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açinca onlar iyilige doyar.
104:29 Yüzünü gizleyince dehsete kapilirlar, Soluklarini kesince ölüp toprak olurlar.
104:30 Ruhunu gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yasam verirsin.
104:31 RABbin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptiklariyla!
104:32 O bakinca yeryüzü titrer, O dokununca daglar tüter.
104:33 Ömrümce RABbe ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrimi ilahilerle övecegim.
104:34 Düsüncem ona hos görünsün, Sevincim RAB olsun!
104:35 Tükensin dünyadaki günahlilar, Yok olsun artik kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
105:1 RABbe sükredin, Onu adiyla çagirin, Halklara duyurun yaptiklarini!
105:2 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarini anlatin!
105:3 Kutsal adiyla övünün, Sevinsin RABbe yönelenler!
105:4 RABbe ve Onun gücüne bakin, Durmadan Onun yüzünü arayin!
105:5 Ey sizler, kulu Ibrahimin soyu, Seçtigi Yakupogullari, Onun yaptigi harikalari, Olaganüstü islerini Ve agzindan çikan yargilari animsayin!
105:7 Tanrimiz RAB Odur, Yargilari bütün yeryüzünü kapsar.
105:8 O antlasmasini, Bin kusak için verdigi sözü, Ibrahimle yaptigi antlasmayi, Ishak için içtigi andi sonsuza dek animsar.
105:10 Hakkiniza düsen mülk olarak Kenan ülkesini size verecegim diyerek, Bunu Yakup için bir kural, Israille sonsuza dek geçerli bir antlasma yapti.
105:12 O zaman bir avuç insandilar, Sayica az ve ülkeye yabanciydilar.
105:13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolasip durdular.
105:14 RAB kimsenin onlari ezmesine izin vermedi, Onlar için krallari bile payladi:
105:15 Meshettiklerime dokunmayin, Peygamberlerime kötülük etmeyin! dedi.
105:16 Ülkeye kitlik gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
105:17 Önlerinden bir adam göndermisti, Köle olarak satilan Yusuftu bu.
105:18 Zincir vurup incittiler ayaklarini, Demir halka geçirdiler boynuna,
105:19 Söyledikleri gerçeklesinceye dek, RABbin sözü onu sinadi.
105:20 Kral adam gönderip Yusufu saliverdi, Halklara egemen olan onu özgür kildi.
105:21 Onu kendi sarayinin efendisi, Bütün varliginin sorumlusu yapti;
105:22 Önderlerini istedigi gibi egitsin, Ileri gelenlerine akil versin diye.
105:23 O zaman Israil Misira gitti, Yakup Ham ülkesine yerlesti.
105:24 RAB halkini alabildigine çogaltti, Düsmanlarindan sayica artirdi onlari.
105:25 Sonunda tutumunu degistirdi düsmanlarinin: Halkindan tiksindiler, Kullarina kurnazca davrandilar.
105:26 Kulu Musayi, Seçtigi Harunu gönderdi aralarina.
105:27 Onlar gösterdiler RABbin belirtilerini, Ham ülkesinde sasilasi islerini.
105:28 Karanlik gönderip ülkeyi karanliga bürüdü RAB, Çünkü Misirlilar Onun sözlerine karsi gelmisti.
105:29 Kana çevirdi sularini, Öldürdü baliklarini.
105:30 Ülkede kurbagalar kaynasti Krallarinin odalarina kadar.
105:31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üsüstü ülkenin her yanina.
105:32 Dolu yagdirdi yagmur yerine, Simsekler çaktirdi ülkelerinde.
105:33 Baglarini, incir agaçlarini vurdu, Parçaladi ülkenin agaçlarini.
105:34 O buyurunca çekirgeler, Sayisiz yavrular kaynadi.
105:35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Topragin ürününü yiyip bitirdiler.
105:36 RAB ülkede ilk doganlarin hepsini, Ilk çocuklarini öldürdü.
105:37 Israillileri ülkeden altin ve gümüsle çikardi, Oymaklarindan tek kisi bile tökezlemedi.
105:38 Onlar gidince Misir sevindi, Çünkü Israil korkusu çökmüstü Misirin üzerine.
105:39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydi üzerlerine, Gece ates verdi yollarini aydinlatsin diye.
105:40 Istediler, bildircin gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karinlarini.
105:41 Kayayi yardi, sular fiskirdi, Çorak topraklarda bir irmak gibi akti.
105:42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu Ibrahime verdigi sözü animsadi.
105:43 Halkini sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çigliklariyla ülkeden çikardi.
105:44 Uluslarin topraklarini verdi onlara. Halklarin emegini miras aldilar;
105:45 Kurallarini yerine getirsinler, Yasalarina uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
106:1 Övgüler sunun, RABbe! RABbe sükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
106:2 RABbin büyük islerini kim anlatabilir, Kim Ona yeterince övgü sunabilir?
106:3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli dogru olani yapanlara!
106:4 Ya RAB, halkina lütfettiginde animsa beni, Onlari kurtardiginda ilgilen benimle.
106:5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkinin kivancini paylasayim.
106:6 Atalarimiz gibi biz de günah isledik, Suç isledik, kötülük ettik.
106:7 Atalarimiz Misirdayken Yaptigin harikalari anlamadi, Çok kez gösterdigin sevgiyi animsamadi, Denizde, Kizildenizde baskaldirdilar.
106:8 Buna karsin RAB gücünü göstermek için, Adi ugruna kurtardi onlari.
106:9 Kizildenizi azarladi, kurudu deniz, Yürüdüler enginde Onun öncülügünde, Çölde yürür gibi.
106:10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldi onlari, Düsmanlarinin pençesinden kurtardi.
106:11 Sular yuttu hasimlarini, Hiçbiri kurtulmadi.
106:12 O zaman atalarimiz Onun sözlerine inandilar, Ezgiler söyleyerek Onu övdüler.
106:13 Ne var ki, RABbin yaptiklarini çabucak unuttular, Ögüt vermesini beklemediler.
106:14 Özlemle kivrandilar çölde, Tanriyi denediler issiz yerlerde.
106:15 Tanri onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yipratici bir hastalik gönderdi.
106:16 Onlar ordugahlarinda Musayi, RABbin kutsal kulu Harunu kiskaninca,
106:17 Yer yarildi ve Datani yuttu, Aviramla yandaslarinin üzerine kapandi.
106:18 Ates kavurdu onlari izleyenleri, Alev yakti kötüleri.
106:19 Bir buzagi heykeli yaptilar Horevde, Dökme bir puta tapindilar.
106:20 Tanrinin yüceligini, Ot yiyen öküz putuna degistirdiler.
106:21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanriyi, Misirda yaptigi büyük isleri,
106:22 Ham ülkesinde yarattigi harikalari, Kizildeniz kiyisinda yaptigi müthis isleri.
106:23 Bu yüzden onlari yok edecegini söyledi Tanri, Ama seçkin kulu Musa Onun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi Onu.
106:24 Ardindan hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrinin verdigi söze inanmadilar.
106:25 Çadirlarinda söylendiler, Dinlemediler RABbin sesini.
106:26 Bu yüzden RAB elini kaldirdi Ve çölde onlari yere serecegine, Soylarini uluslarin arasina saçacagina, Onlari öteki ülkelere dagitacagina ant içti.
106:28 Sonra Baal-Peora bel bagladilar, Ölülere sunulan kurbanlari yediler.
106:29 Öfkelendirdiler RABbi yaptiklariyla, Salgin hastalik çikti aralarinda.
106:30 Ama Pinehas kalkip araya girdi, Felaketi önledi.
106:31 Bu dogruluk sayildi ona, Kusaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
106:32 Yine RABbi öfkelendirdiler Meriva sulari yaninda, Musanin basina dert açildi onlar yüzünden;
106:33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düsünmeden konustu.
106:34 RABbin onlara buyurdugu gibi Yok etmediler halklari,
106:35 Tersine öteki uluslara karistilar, Onlarin törelerini ögrendiler.
106:36 Putlarina taptilar, Bu da onlara tuzak oldu.
106:37 Ogullarini, kizlarini Cinlere kurban ettiler.
106:38 Kenan putlarina kurban olsun diye Ogullarinin, kizlarinin kanini, Suçsuzlarin kanini döktüler; Ülke onlarin kaniyla kirlendi.
106:39 Böylece yaptiklariyla kirli sayildilar, Vefasiz duruma düstüler töreleriyle.
106:40 RABbin öfkesi parladi halkina karsi, Tiksindi kendi halkindan.
106:41 Onlari uluslarin eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
106:42 Düsmanlari onlari ezdi, Boyun egdirdi hepsine.
106:43 RAB onlari birçok kez kurtardi, Ama akillari fikirleri baskaldirmaktaydi Ve alçaltildilar suçlari yüzünden.
106:44 RAB yine de ilgilendi sikintilariyla Yakarislarini duyunca.
106:45 Antlasmasini animsadi onlar ugruna, Essiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarindan.
106:46 Merhamet koydu onlari tutsak alanlarin yüregine.
106:47 Kurtar bizi, ey Tanrimiz RAB, Topla bizi uluslarin arasindan. Kutsal adina sükredelim, Yüceliginle övünelim.
106:48 Öncesizlikten sonsuza dek, Israil'in Tanrisi RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, Amin! desin. RAB'be övgüler olsun!
107:1 RABbe sükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
107:2 Böyle desin RABbin kurtardiklari, Düsman pençesinden özgür kildiklari,
107:3 Dogudan, batidan, kuzeyden, güneydenfs, Bütün ülkelerden topladiklari.
107:4 Issiz çöllerde dolastilar, Yerlesecekleri kente giden bir yol bulamadilar.
107:5 Aç, susuz, Sefil oldular.
107:6 O zaman sikinti içinde RABbe yakardilar, RAB kurtardi onlari dertlerinden.
107:7 Yerlesecekleri bir kente varincaya dek, Onlara dogru yolda öncülük etti.
107:8 Sükretsinler RABbe sevgisi için, Insanlar yararina yaptigi harikalar için.
107:9 Çünkü O susamis canin susuzlugunu giderir, Aç cani iyiliklerle doyurur.
107:10 Zincire vurulmus, aciyla kivranan tutsaklar, Karanlikta, zifiri karanlikta oturmustu.
107:11 Çünkü Tanrinin buyruklarina karsi çikmislardi, Küçümsemislerdi Yüceler Yücesinin ögüdünü.
107:12 Agir islerle hayati onlara zehir etti, Çöktüler, yardim eden olmadi.
107:13 O zaman sikinti içinde RABbe yakardilar, RAB kurtardi onlari dertlerinden;
107:14 Çikardi karanliktan, zifiri karanliktan, Kopardi zincirlerini.
107:15 Sükretsinler RABbe sevgisi için, Insanlar yararina yaptigi harikalar için!
107:16 Çünkü tunç kapilari kirdi, Demir kapi kollarini parçaladi O.
107:17 Cezalarini buldu aptallar, Suçlari, isyanlari yüzünden.
107:18 Igrenir olmuslardi bütün yemeklerden, Ölümün kapilarina yaklasmislardi.
107:19 O zaman sikinti içinde RABbe yakardilar, RAB kurtardi onlari dertlerinden.
107:20 Sözünü gönderip iyilestirdi onlari, Kurtardi ölüm çukurundan.
107:21 Sükretsinler RABbe sevgisi için, Insanlar yararina yaptigi harikalar için!
107:22 Sükran kurbanlari sunsunlar Ve sevinç çigliklariyla duyursunlar Onun yaptiklarini!
107:23 Gemilerle denize açilanlar, Okyanuslarda is yapanlar,
107:24 RABbin islerini, Derinliklerde yaptigi harikalari gördüler.
107:25 Çünkü O buyurunca siddetli bir firtina koptu, Dalgalar saha kalkti.
107:26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sikintidan canlari burunlarina geldi gemicilerin,
107:27 Sarhos gibi sallanip sendelediler, Ustaliklari ise yaramadi.
107:28 O zaman sikinti içinde RABbe yakardilar, RAB kurtardi onlari dertlerinden.
107:29 Firtinayi limanliga çevirdi, Yatisti dalgalar;
107:30 Rahatlayinca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onlari.
107:31 Sükretsinler RABbe sevgisi için, Insanlar yararina yaptigi harikalar için!
107:32 Yüceltsinler Onu halk toplulugunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantisinda.
107:33 Irmaklari çöle çevirir, Pinarlari kurak topraga,
107:34 Verimli topragi çorak alana, Orada yasayanlarin kötülügü yüzünden.
107:35 Çölü su birikintisine çevirir, Kuru topragi pinara.
107:36 Açlari yerlestirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
107:37 Tarlalar ekip baglar diksinler, Bol ürün alsinlar diye.
107:38 RABbin kutsamasiyla, Çogaldilar alabildigine, Eksiltmedi hayvanlarini.
107:39 Sonra azaldilar, alçaldilar, Baski, sikinti ve aci yüzünden.
107:40 RAB rezalet saçti soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolastirdi onlari.
107:41 Ama yoksulu sefaletten kurtardi, Davar sürüsü gibi çogaltti ailelerini.
107:42 Dogru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse agzini kapayacak.
107:43 Akli olan bunlari göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsin.
108:1 Kararliyim, ey Tanri, Bütün varligimla sana ezgiler, ilahiler söyleyecegim!
108:2 Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandirayim!
108:3 Halklarin arasinda sana sükürler sunayim, ya RAB, Uluslarin arasinda seni ilahilerle öveyim.
108:4 Çünkü sevgin göklere erisir, Sadakatin gökyüzüne ulasir.
108:5 Yüceligini göster göklerin üstünde, ey Tanri, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasin!
108:6 Kurtar bizi sag elinle, yardim et, Sevdiklerin özgürlüge kavussun diye!
108:7 Tanri söyle konustu kutsal yerinde: Sekemi sevinçle bölüstürecek, Sukkot Vadisini ölçecegim.
108:8 Gilat benimdir, Manasse de benim, Efrayim migferim, Yahuda asam.
108:9 Moav yikanma legenim, Edomun üzerine çarigimi firlatacagim, Filiste zaferle haykiracagim. firlatilmasi, bir yerin sahiplenilmesi anlamina geliyordu.
108:10 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
108:11 Ey Tanri, sen bizi reddetmedin mi? Ordularimiza öncülük etmiyor musun artik?
108:12 Yardim et bize düsmana karsi, Çünkü bostur insan yardimi.
108:13 Tanri'yla zafer kazaniriz, O çigner düsmanlarimizi.
109:1 Ey övgüler sundugum Tanri, Sessiz kalma!
109:2 Çünkü kötüler, yalancilar Bana karsi agzini açti, Karaliyorlar beni.
109:3 Nefret dolu sözlerle beni kusatip Yok yere bana savas açtilar.
109:4 Sevgime karsilik bana düsman oldular, Bense dua etmekteyim.
109:5 Iyiligime kötülük, Sevgime nefretle karsilik verdiler.
109:6 Kötü bir adam koy düsmanin basina, Saginda onu suçlayan biri dursun!
109:7 Yargilaninca suçlu çiksin, Duasi bile günah sayilsin!
109:8 Ömrü kisa olsun, Görevini bir baskasi üstlensin!
109:9 Çocuklari öksüz, Karisi dul kalsin!
109:10 Çocuklari avare gezip dilensin, Yikik evlerinden uzakta yiyecek arasin!
109:11 Bütün mallari tefecinin agina düssün, Emegini yabancilar yagmalasin!
109:12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine aciyan olmasin!
109:13 Soyu kurusun, Bir kusak sonra adi silinsin!
109:14 Atalarinin suçlari RABbin önünde anilsin, Annesinin günahi silinmesin!
109:15 Günahlari hep RABbin önünde dursun, RAB anilarini yok etsin yeryüzünden!
109:16 Çünkü düsmanim sevgi göstermeyi düsünmedi, Ölesiye baski yapti mazluma, yoksula, Yüregi kirik insana.
109:17 Sevdigi lanet basina gelsin! Madem kutsamaktan hoslanmiyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
109:18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yag gibi kemiklerine islesin lanet!
109:19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kusak gibi hep onu sarsin! düsmanlarinin konusmasidir.
109:20 Düsmanlarima, beni kötüleyenlere, RAB böyle karsilik versin!
109:21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adin ugruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiligin, sevgin ugruna!
109:22 Çünkü düskün ve yoksulum, Yüregim yarali içimde.
109:23 Batan günes gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atiliyorum.
109:24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemige döndüm.
109:25 Düsmanlarima yüzkarasi oldum; Beni görünce kafalarini salliyorlar!
109:26 Yardim et bana, ya RAB Tanrim; Kurtar beni sevgin ugruna!
109:27 Bilsinler bu iste senin elin oldugunu, Bunu senin yaptigini, ya RAB!
109:28 Varsin lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldiranlar utanacak, Ben kulunsa sevinecegim.
109:29 Rezillige bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlariyla örtünsünler!
109:30 RABbe çok sükredecegim, Kalabaligin arasinda Ona övgüler dizecegim;
109:31 Çünkü O yoksulun saginda durur, Onu yargilayanlardan kurtarmak için.
110:1 RAB efendime: Ben düsmanlarini ayaklarinin altina serinceye dekfü Sagimda otur diyor. Ayaklarina tabure yapincaya dek.
110:2 RAB Siyondan uzatacak kudret asani, Düsmanlarinin ortasinda egemenlik sür!
110:3 Savasacagin gün Gönüllü gidecek askerlerin. Seherin bagrindan dogan çiy gibi Kutsal giysiler içinde Sana gelecek gençlerin.
110:4 RAB ant içti, kararindan dönmez: Melkisedek düzeni uyarinca Sonsuza dek kâhinsin sen! dedi.
110:5 Rab senin sagindadir, Krallari ezecek öfkelendigi gün.
110:6 Uluslari yargilayacak, ortaligi cesetler dolduracak, Dünyanin dört bucaginda baslari ezecek.
110:7 Yol kenarindaki dereden su içecek; Bu yüzden basini dik tutacak.
111:1 Övgüler sunun RABbe! Dogru insanlarin toplantisinda, Topluluk içinde, Bütün yüregimle RABbe sükredecegim.
111:2 RABbin isleri büyüktür, Onlardan zevk alanlar hep onlari düsünür.
111:3 Onun yaptiklari yüce ve görkemlidir, Dogrulugu sonsuza dek sürer.
111:4 RAB unutulmayacak harikalar yapti, O sevecen ve lütfedendir.
111:5 Kendisinden korkanlari besler, Antlasmasini sonsuza dek animsar.
111:6 Uluslarin topraklarini kendi halkina vermekle Gösterdi onlara islerinin gücünü.
111:7 Yaptigi her iste sadik ve adildir, Bütün kosullari güvenilirdir;
111:8 Sonsuza dek sürer, Sadakat ve dogrulukla yapilir.
111:9 O halkinin kurtulusunu sagladi, Antlasmasini sonsuza dek geçerli kildi. Adi kutsal ve müthistir.
111:10 Bilgeligin temeli RAB korkusudur, O'nun kurallarini yerine getiren herkes Sagduyu sahibi olur. O'na sonsuza dek övgü sunulur!
112:1 Övgüler sunun RABbe! Ne mutlu RABden korkan insana, Onun buyruklarindan büyük zevk alana!
112:2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Dogrularin kusagi kutsanacak.
112:3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer dogrulugu.
112:4 Karanlikta isik dogar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, dogru insanlar için.
112:5 Ne mutlu eli açik olan, ödünç veren, Islerini adaletle yürüten insana!
112:6 Asla sarsilmaz, Sonsuza dek anilir dogru insan.
112:7 Kötü haberden korkmaz, Yüregi sarsilmaz, RABbe güvenir.
112:8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düsmanlarinin yenilgisini görür.
112:9 Armaganlar dagitti, yoksullara verdi; Dogrulugu sonsuza dek kalicidir, Gücü ve sayginligi artar.
112:10 Kötü kisi bunu görünce kudurur, Dislerini gicirdatir, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dilegi bosa çikar.
113:1 Övgüler sunun RABbe! Övgüler sunun, ey RABbin kullari, RABbin adina övgüler sunun!
113:2 Simdiden sonsuza dek RABbin adina sükürler olsun!
113:3 Günesin dogdugu yerden battigi yere kadar RABbin adina övgüler sunulmali!
113:4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri asar.
113:5 Var mi Tanrimiz RAB gibi, Yücelerde oturan,
113:6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için egilen?
113:7 Düskünü yerden kaldirir, Yoksulu çöplükten çikarir;
113:8 Soylularla, Halkinin soylulariyla birlikte oturtsun diye.
113:9 Kisir kadini evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kilar. RAB'be övgüler sunun!
114:1 Israil Misirdan çiktiginda, Yakupun soyu yabanci dil konusan bir halktan ayrildiginda,
114:2 Yahuda Rabbin kutsal yeri oldu, Israil de Onun kralligi.
114:3 Deniz olani görüp geri çekildi, Seria Irmagi tersine akti.
114:4 Daglar koç gibi, Tepeler kuzu gibi siçradi.
114:5 Ey deniz, sana ne oldu da kaçtin? Ey Seria, neden tersine aktin?
114:6 Ey daglar, niçin koç gibi, Ey tepeler, niçin kuzu gibi siçradiniz?
114:7 Titre, ey yeryüzü, Kayayi havuza, Çakmaktasini pinara çeviren Rab'bin önünde, Yakup'un Tanrisi'nin huzurunda.
115:1 Bizi degil, ya RAB, bizi degil, Sevgin ve sadakatin ugruna, Kendi adini yücelt!
115:2 Niçin uluslar: Hani, nerede onlarin Tanrisi? desin.
115:3 Bizim Tanrimiz göklerdedir, Ne isterse yapar.
115:4 Oysa onlarin putlari altin ve gümüsten yapilmis, Insan elinin eseridir.
115:5 Agizlari var, konusmazlar, Gözleri var, görmezler,
115:6 Kulaklari var, duymazlar, Burunlari var, koku almazlar,
115:7 Elleri var, hissetmezler, Ayaklari var, yürümezler, Bogazlarindan ses çikmaz.
115:8 Onlari yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!
115:9 Ey Israil halki, RABbe güven, Odur yardimciniz ve kalkaniniz!
115:10 Ey Harun soyu, RABbe güven, Odur yardimciniz ve kalkaniniz!
115:11 Ey RABden korkanlar, RABbe güvenin, Odur yardimciniz ve kalkaniniz!
115:12 RAB bizi animsayip kutsayacak, Israil halkini, Harun soyunu kutsayacak.
115:13 Küçük, büyük, Kendisinden korkan herkesi kutsayacak.
115:14 RAB sizi, Sizi ve çocuklarinizi çogaltsin!
115:15 Yeri gögü yaratan RAB Sizleri kutsasin.
115:16 Göklerin öteleri RABbindir, Ama yeryüzünü insanlara vermistir.
115:17 Ölüler, sessizlik diyarina inenler, RABbe övgüler sunmaz;
115:18 Biziz RAB'bi öven, Simdiden sonsuza dek. RAB'be övgüler sunun!
116:1 RABbi seviyorum, Çünkü O feryadimi duyar.
116:2 Bana kulak verdigi için, Yasadigim sürece Ona seslenecegim.
116:3 Ölüm iplerine dolasmistim, Ölüler diyarinin kâbusu yakama yapismisti, Sikintiya, aciya gömülmüstüm.
116:4 O zaman RABbi adiyla çagirdim, Aman, ya RAB, kurtar canimi! dedim.
116:5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrimiz.
116:6 RAB saf insanlari korur, Tükendigim zaman beni kurtardi.
116:7 Ey canim, yine huzura kavus, Çünkü RAB sana iyilik etti.
116:8 Sen, ya RAB, canimi ölümden, Gözlerimi yastan, Ayaklarimi sürçmekten kurtardin.
116:9 Yasayanlarin diyarinda, RABbin huzurunda yürüyecegim.
116:10 Iman ettim, Büyük aci çekiyorum dedigim zaman bile. bile ya da Iman ettim, bu nedenle konustum. Büyük aci çekiyorum (bkz. 2Ko.4:13).
116:11 Saskinlik içinde, Bütün insanlar yalanci dedim.
116:12 Ne karsilik verebilirim RABbe, Bana yaptigi onca iyilik için?
116:13 Kurtulus sunusu olarak kadeh kaldirip RABbi adiyla çagiracagim.
116:14 Bütün halkinin önünde, RABbe adadiklarimi yerine getirecegim.
116:15 RABbin gözünde degerlidir Sadik kullarinin ölümü.
116:16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin ogluyum, Sen çözdün baglarimi.
116:17 Ya RAB, seni adinla çagirip Sükran kurbani sunacagim.
116:18 RABbe adadiklarimi yerine getirecegim Bütün halkinin önünde,
116:19 RAB'bin Tapinagi'nin avlularinda, Senin orta yerinde, ey Yerusalim! RAB'be övgüler sunun!
117:1 Ey bütün uluslar, RABbe övgüler sunun! Ey bütün halklar, Onu yüceltin!
117:2 Çünkü bize besledigi sevgi büyüktür, RAB'bin sadakati sonsuza dek sürer. RAB'be övgüler sunun!
118:1 RABbe sükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
118:2 Sonsuzdur sevgisi! desin Israil halki.
118:3 Sonsuzdur sevgisi! desin Harunun soyu.
118:4 Sonsuzdur sevgisi! desin RABden korkanlar.
118:5 Sikinti içinde RABbe seslendim; Yanitladi, rahata kavusturdu beni.
118:6 RAB benden yana, korkmam; Insan bana ne yapabilir?
118:7 RAB benden yana, benim yardimcim, Benden nefret edenlerin sonuna zaferle bakacagim.
118:8 RABbe siginmak Insana güvenmekten iyidir.
118:9 RABbe siginmak Soylulara güvenmekten iyidir.
118:10 Bütün uluslar beni kusatti, RABbin adiyla püskürttüm onlari.
118:11 Kusattilar, sardilar beni, RABbin adiyla püskürttüm onlari.
118:12 Arilar gibi sardilar beni, Ama diken atesi gibi sönüverdiler; RABbin adiyla püskürttüm onlari.
118:13 Itilip kakildim, düsmek üzereydim, Ama RAB yardim etti bana. metin Beni itip kaktin.
118:14 RAB gücüm ve ezgimdir, O kurtardi beni.
118:15 Sevinç ve zafer çigliklari Çinliyor dogrularin çadirlarinda: RABbin sag eli güçlü isler yapar!
118:16 RABbin sag eli üstündür, RABbin sag eli güçlü isler yapar!
118:17 Ölmeyecek, yasayacagim, RABbin yaptiklarini duyuracagim.
118:18 RAB beni siddetle yola getirdi, Ama ölüme terk etmedi.
118:19 Açin bana adalet kapilarini, Girip RABbe sükredeyim.
118:20 Iste budur RABbin kapisi! Dogrular girebilir oradan.
118:21 Sana sükrederim, çünkü bana yanit verdin, Kurtaricim oldun.
118:22 Yapicilarin reddettigi tas, Kösenin bas tasi oldu.
118:23 RABbin isidir bu, Gözümüzde harika bir is!
118:24 Bugün RABbin yarattigi gündür, Onun için sevinip cosalim!
118:25 Ne olur, ya RAB, kurtar bizi, Ne olur, basarili kil bizi!
118:26 Kutsansin RABbin adiyla gelen! Kutsuyoruz sizi RABbin evinden.
118:27 RAB Tanridir, aydinlatti bizi. Iplerle baglayin bayram kurbanini, Ilerleyin sunagin boynuzlarina kadar. dallarla bayrami kutlayin.
118:28 Tanrim sensin, sükrederim sana, Tanrim sensin, yüceltirim seni.
118:29 RAB'be sükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
119:1 Ne mutlu yollari temiz olanlara, RABbin yasasina göre yasayanlara! 119. Mezmur akrostis biçimde yazilmis bir siirdir.
119:2 Ne mutlu Onun ögütlerine uyanlara, Bütün yüregiyle Ona yönelenlere!
119:3 Hiç haksizlik etmezler, Onun yolunda yürürler.
119:4 Koydugun kosullara Dikkatle uyulmasini buyurdun.
119:5 Keske kararli olsam Senin kurallarina uymakta!
119:6 Hiç utanmayacagim, Bütün buyruklarini izledikçe.
119:7 Sükredecegim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini ögrendikçe.
119:8 Kurallarini yerine getirecegim, Birakma beni hiçbir zaman!
119:9 Genç insan yolunu nasil temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
119:10 Bütün yüregimle sana yöneliyorum, Izin verme buyruklarindan sapmama!
119:11 Aklimdan çikarmam sözünü, Sana karsi günah islememek için.
119:12 Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarini ögret.
119:13 Agzindan çikan bütün hükümleri Dudaklarimla yineliyorum.
119:14 Sevinç duyuyorum ögütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
119:15 Kosullarini derin derin düsünüyorum, Yollarini izlerken.
119:16 Zevk aliyorum kurallarindan, Sözünü unutmayacagim.
119:17 Ben kuluna iyilik et ki yasayayim, Sözüne uyayim.
119:18 Gözlerimi aç, Yasandaki harikalari göreyim.
119:19 Garibim bu dünyada, Buyruklarini benden gizleme!
119:20 Içim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
119:21 Buyruklarindan sapan Lanetli küstahlari azarlarsin.
119:22 Uzaklastir benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü ögütlerini tutuyorum.
119:23 Önderler toplanip beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarini derin derin düsünecegim.
119:24 Ögütlerin benim zevkimdir, Bana akil verirler.
119:25 Toza topraga serildim, Sözün uyarinca yasam ver bana.
119:26 Yaptiklarimi açikladim, beni yanitladin; Kurallarini ögret bana!
119:27 Kosullarini anlamami sagla ki, Harikalarinin üzerinde düsüneyim.
119:28 Içim eriyor kederden, Sözün uyarinca güçlendir beni!
119:29 Yalan yoldan uzaklastir, Yasan uyarinca lütfet bana.
119:30 Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
119:31 Ögütlerine dört elle sarildim, ya RAB, Utandirma beni!
119:32 Içime huzur verdigin için Buyruklarin dogrultusunda kosacagim.
119:33 Kurallarini nasil izleyecegimi ögret bana, ya RAB, Öyle ki, onlari sonuna kadar izleyeyim.
119:34 Anlamami sagla, yasana uyayim, Bütün yüregimle onu yerine getireyim.
119:35 Buyruklarin dogrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alirim.
119:36 Yüregimi haksiz kazanca degil, Kendi ögütlerine yönelt.
119:37 Gözlerimi bos seylerden çevir, Beni kendi yolunda yasat.
119:38 Senden korkulmasi için Ben kuluna verdigin sözü yerine getir.
119:39 Korktugum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
119:40 Çok özlüyorum senin kosullarini! Beni dogrulugunun içinde yasat!
119:41 Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarinca kurtar beni!
119:42 O zaman beni asagilayanlara Gereken yaniti verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
119:43 Gerçegini agzimdan düsürme, Çünkü senin hükümlerine umut bagladim.
119:44 Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacagim.
119:45 Özgürce yürüyecegim, Çünkü senin kosullarina yöneldim ben.
119:46 Krallarin önünde senin ögütlerinden söz edecek, Utanç duymayacagim.
119:47 Senin buyruklarindan zevk aliyor, Onlari seviyorum.
119:48 Saygi ve sevgi duyuyorum buyruklarina, Derin derin düsünüyorum kurallarini.
119:49 Kuluna verdigin sözü animsa, Bununla umut verdin bana.
119:50 Aci çektigimde beni avutan budur, Sözün bana yasam verir.
119:51 Çok eglendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan sasmadim.
119:52 Geçmiste verdigin hükümleri animsayinca, Avundum, ya RAB.
119:53 Çileden çikiyorum, Yasani terk eden kötüler yüzünden.
119:54 Senin kurallarindir ezgilerimin konusu, Konuk oldugum bu dünyada.
119:55 Gece adini anarim, ya RAB, Yasana uyarim.
119:56 Tek yaptigim, Senin kosullarina uymak.
119:57 Benim payima düsen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getirecegim, dedim.
119:58 Bütün yüregimle sana yakardim. Lütfet bana, sözün uyarinca.
119:59 Tuttugum yollari düsündüm, Senin ögütlerine göre adim attim.
119:60 Buyruklarina uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadim.
119:61 Kötülerin ipleri beni sardi, Yasani unutmadim.
119:62 Dogru hükümlerin için Gece yarisi kalkip sana sükrederim.
119:63 Dostuyum bütün senden korkanlarin, Kosullarina uyanlarin.
119:64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarini ögret bana!
119:65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
119:66 Bana sagduyu ve bilgi ver, Çünkü inaniyorum buyruklarina.
119:67 Aci çekmeden önce yoldan sapardim, Ama simdi sözüne uyuyorum.
119:68 Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarini ögret.
119:69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüregimle senin kosullarina uyarim.
119:70 Onlarin yüregi yag bagladi, Bense zevk alirim yasandan.
119:71 Iyi oldu aci çekmem; Çünkü kurallarini ögreniyorum.
119:72 Agzindan çikan yasa benim için Binlerce altin ve gümüsten daha degerlidir.
119:73 Senin ellerin beni yaratti, biçimlendirdi. Anlamami sagla ki buyruklarini ögreneyim.
119:74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bagladim.
119:75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana aci çektirirken bile sadiksin.
119:76 Ben kuluna verdigin söz uyarinca, Sevgin beni avutsun.
119:77 Sevecenlik göster bana, yasayayim, Çünkü yasandan zevk aliyorum.
119:78 Utansin küstahlar beni yalan yere suçladiklari için. Bense senin kosullarini düsünüyorum.
119:79 Bana dönsün senden korkanlar, Ögütlerini bilenler.
119:80 Yüregim kusursuz uysun kurallarina, Öyle ki, utanç duymayayim.
119:81 Içim tükeniyor senin kurtarisini özlerken, Senin sözüne umut bagladim ben.
119:82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, Ne zaman avutacaksin beni? diye soruyorum.
119:83 Dumandan kararmis tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarini.
119:84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargilayacaksin bana zulmedenleri?
119:85 Çukur kazdilar benim için Yasana uymayan küstahlar.
119:86 Bütün buyruklarin güvenilirdir; Haksiz yere zulmediyorlar, yardim et bana!
119:87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin kosullarindan ayrilmadim.
119:88 Koru canimi sevgin uyarinca, Tutayim agzindan çikan ögütleri.
119:89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
119:90 Sadakatin kusaklar boyu sürüyor, Kurdugun yeryüzü sapasaglam duruyor.
119:91 Bugün hükümlerin uyarinca ayakta duran her sey Sana kulluk ediyor.
119:92 Eger yasan zevk kaynagim olmasaydi, Çektigim acilardan yok olurdum.
119:93 Kosullarini asla unutmayacagim, Çünkü onlarla bana yasam verdin.
119:94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin kosullarina yöneldim.
119:95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin ögütlerini inceliyorum.
119:96 Kusursuz olan her seyin bir sonu oldugunu gördüm, Ama senin buyrugun sinir tanimaz.
119:97 Ne kadar severim yasani! Bütün gün düsünürüm onun üzerinde.
119:98 Buyruklarin beni düsmanlarimdan bilge kilar, Çünkü her zaman aklimdadir onlar.
119:99 Bütün ögretmenlerimden daha akilliyim, Çünkü ögütlerin üzerinde düsünüyorum.
119:100 Yaslilardan daha bilgeyim, Çünkü senin kosullarina uyuyorum.
119:101 Sakinirim her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
119:102 Ayrilmam hükümlerinden, Çünkü bana sen ögrettin.
119:103 Ne tatli geliyor verdigin sözler damagima, Baldan tatli geliyor agzima!
119:104 Senin kosullarina uymakla bilgelik kazaniyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlis yoldan.
119:105 Sözün adimlarim için çira, Yolum için isiktir.
119:106 Adil hükümlerini izleyecegime ant içtim, Andimi tutacagim.
119:107 Çok sikinti çektim, ya RAB; Koru hayatimi sözün uyarinca.
119:108 Agzimdan çikan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini ögret.
119:109 Hayatim her an tehlikede, Yine de unutmam yasani.
119:110 Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadim senin kosullarindan.
119:111 Ögütlerin sonsuza dek mirasimdir, Yüregimin sevincidir onlar.
119:112 Kararliyim Sonuna kadar senin kurallarina uymaya.
119:113 Döneklerden tiksinir, Senin yasani severim.
119:114 Siginagim ve kalkanim sensin, Senin sözüne umut baglarim.
119:115 Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrimin buyruklarini yerine getireyim.
119:116 Sözün uyarinca destek ol bana, yasam bulayim; Umudumu bosa çikarma!
119:117 Siki tut beni, kurtulayim, Her zaman kurallarini dikkate alayim.
119:118 Kurallarindan sapan herkesi reddedersin, Çünkü onlarin hileleri bostur.
119:119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsin, Bu yüzden severim senin ögütlerini.
119:120 Bedenim ürperiyor dehsetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
119:121 Adil ve dogru olani yaptim, Gaddarlarin eline birakma beni!
119:122 Güven altina al kulunun mutlulugunu, Baski yapmasin bana küstahlar.
119:123 Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmani, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
119:124 Kuluna sevgin uyarinca davran, Bana kurallarini ögret.
119:125 Ben senin kulunum, bana akil ver ki, Ögütlerini anlayabileyim.
119:126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanidir, Yasani çigniyorlar.
119:127 Bu yüzden senin buyruklarini, Altindan, saf altindan daha çok seviyorum;
119:128 Koydugun kosullarin hepsini dogru buluyorum, Her yanlis yoldan tiksiniyorum.
119:129 Harika ögütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
119:130 Sözlerinin açiklanisi aydinlik saçar, Saf insanlara akil verir.
119:131 Agzim açik, soluk solugayim, Çünkü buyruklarini özlüyorum.
119:132 Bana lütufla bak, Adini sevenlere her zaman yaptigin gibi.
119:133 Adimlarimi pekistir verdigin söz uyarinca, Hiçbir suç bana egemen olmasin.
119:134 Kurtar beni insan baskisindan, Kosullarina uyabileyim.
119:135 Yüzün aydinlik saçsin kulunun üzerine, Kurallarini ögret bana.
119:136 Oluk oluk yas akiyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
119:137 Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin dogrudur.
119:138 Buyurdugun ögütler dogru Ve tam güvenilirdir.
119:139 Gayretim beni tüketti, Çünkü düsmanlarim unuttu senin sözlerini.
119:140 Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
119:141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama kosullarini unutmuyorum.
119:142 Adaletin sonsuza dek dogrudur, Yasan gerçektir.
119:143 Sikintiya, darliga düstüm, Ama buyruklarin benim zevkimdir.
119:144 Ögütlerin sonsuza dek dogrudur; Bana akil ver ki, yasayayim.
119:145 Bütün yüregimle haykiriyorum, Yanitla beni, ya RAB! Senin kurallarina uyacagim.
119:146 Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Ögütlerine uyayim.
119:147 Gün dogmadan kalkip yardim dilerim, Senin sözüne umut bagladim.
119:148 Verdigin söz üzerinde düsüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
119:149 Sevgin uyarinca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarinca, ya RAB, yasam ver bana!
119:150 Yaklasiyor kötülük ardinca kosanlar, Yasandan uzaklasiyorlar.
119:151 Oysa sen yakinsin, ya RAB, Bütün buyruklarin gerçektir.
119:152 Çoktan beri anladim Ögütlerini sonsuza dek verdigini.
119:153 Çektigim sikintiyi gör, kurtar beni, Çünkü yasani unutmadim.
119:154 Davami savun, özgür kil beni, Sözün uyarinca koru canimi.
119:155 Kurtulus kötülerden uzaktir, Çünkü senin kurallarina yönelmiyorlar.
119:156 Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarinca koru canimi.
119:157 Bana zulmedenler, düsmanlarim çok, Yine de sapmadim senin ögütlerinden.
119:158 Tiksinerek bakiyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
119:159 Bak, ne kadar seviyorum kosullarini, Sevgin uyarinca, ya RAB, koru canimi.
119:160 Sözlerinin temeli gerçektir, Dogru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
119:161 Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüregim senin sözünle titrer.
119:162 Ganimet bulan biri gibi Verdigin sözlerde sevinç bulurum.
119:163 Tiksinir, igrenirim yalandan, Ama senin yasani severim.
119:164 Dogru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
119:165 Yasani sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir sey sendeletmez onlari.
119:166 Ya RAB, kurtarisina umut baglar, Buyruklarini yerine getiririm.
119:167 Ögütlerine candan uyar, Onlari çok severim.
119:168 Ögütlerini, kosullarini uygularim, Çünkü bütün davranislarimi görürsün sen.
119:169 Feryadim sana erissin, ya RAB, Sözün uyarinca akil ver bana!
119:170 Yalvarisim sana ulassin; Verdigin söz uyarinca kurtar beni!
119:171 Dudaklarimdan övgüler aksin, Çünkü bana kurallarini ögretiyorsun.
119:172 Dilimde sözün ezgilere dönüssün, Çünkü bütün buyruklarin dogrudur.
119:173 Elin bana yardima hazir olsun, Çünkü senin kosullarini seçtim ben.
119:174 Kurtarisini özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynagimdir.
119:175 Beni yasat ki, sana övgüler sunayim, Hükümlerin bana yardimci olsun.
119:176 Kaybolmus koyun gibi avare dolasiyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarini unutmadim ben.
120:1 Sikintiya düsünce RABbe seslendim; Yanitladi beni.
120:2 Ya RAB, kurtar canimi yalanci dudaklardan, Aldatici dillerden! için Yerusalime çikarken söylenen ezgi.
120:3 Ey aldatici dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?
120:4 Yigidin sivri oklariyla Retem çalisindan alevli korlar!
120:5 Vay bana, Mesekte garip kaldim sanki, Kedar çadirlari arasinda oturdum.
120:6 Fazla kaldim Baristan nefret edenler arasinda.
120:7 Ben baris yanlisiyim, Ama söze basladigimda, Onlar savasa kalkiyor!
121:1 Gözlerimi daglara kaldiriyorum, Nereden yardim gelecek?
121:2 Yeri gögü yaratan RABden gelecek yardim.
121:3 O ayaklarinin kaymasina izin vermez, Seni koruyan uyuklamaz.
121:4 Israilin koruyucusu ne uyur ne uyuklar.
121:5 Senin koruyucun RABdir, O sag yaninda sana gölgedir.
121:6 Gündüz günes, Gece ay sana zarar vermez.
121:7 RAB her kötülükten seni korur, Esirger canini.
121:8 Simdiden sonsuza dek RAB koruyacak gidisini, gelisini.
122:1 Bana: RABbin evine gidelim dendikçe Sevinirim.
122:2 Ayaklarimiz senin kapilarinda, Ey Yerusalim!
122:3 Bitisik nizamda kurulmus bir kenttir Yerusalim!
122:4 Oymaklar çikar oraya, RABbin oymaklari, Israile verilen ögüt uyarinca, RABbin adina sükretmek için.
122:5 Çünkü orada yargi tahtlari, Davut soyunun tahtlari kurulmustur.
122:6 Esenlik dileyin Yerusalime: Huzur bulsun seni sevenler!
122:7 Surlarina esenlik, Saraylarina huzur egemen olsun!
122:8 Kardeslerim, dostlarim için, Esenlik olsun sana! derim.
122:9 Tanrimiz RAB'bin evi için Iyilik dilerim sana.
123:1 Gözlerimi sana kaldiriyorum, Ey göklerde taht kuran!
123:2 Nasil kullarin gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri haniminin eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrimiza öyle bakar, O bize aciyincaya dek.
123:3 Aci bize, ya RAB, aci; Gördügümüz hakaret yeter de artar.
123:4 Rahat yasayanlarin alaylari, Küstahlarin hakareti Canimiza yetti.
124:1 RAB bizden yana olmasaydi, Desin simdi Israil:
124:2 RAB bizden yana olmasaydi, Insanlar bize saldirdiginda,
124:3 Diri diri yutarlardi bizi, Öfkeleri bize karsi alevlenince.
124:4 Sular silip süpürürdü bizleri, Seller geçerdi üzerimizden.
124:5 Kabaran sular Asardi basimizdan.
124:6 Övgüler olsun Bizi onlarin agzina yem etmeyen RABbe!
124:7 Bir kus gibi Kurtuldu canimiz avcinin tuzagindan, Kirildi tuzak, kurtulduk.
124:8 Yeri gögü yaratan RAB'bin adi yardimcimizdir.
125:1 RABbe güvenenler Siyon Dagina benzer, Sarsilmaz, sonsuza dek durur.
125:2 Daglar Yerusalimi nasil kusatmissa, RAB de halkini öyle kusatmistir, Simdiden sonsuza dek.
125:3 Kalmayacak kötülerin asasi, Dogrularin payina düsen toprakta, Yoksa dogrular haksizliga el uzatabilir.
125:4 Iyilik et, ya RAB, Iyilere, yüregi temiz olanlara.
125:5 Ama kendi halkindan egri yollara sapanlari, RAB kötü uluslarla birlikte kovacak. Israil'e esenlik olsun!
126:1 RAB sürgünleri Siyona geri getirince, Rüya gibi geldi bize. Siyonu eski gönencine kavusturunca.
126:2 Agzimiz gülüslerle, Dilimiz sevinç çigliklariyla doldu. RAB onlar için büyük isler yapti Diye konusuldu uluslar arasinda.
126:3 RAB bizim için büyük isler yapti, Sevinç doldu içimiz.
126:4 Ya RAB, eski gönencimize kavustur bizi, Negevde suya kavusan vadiler gibi.
126:5 Gözyaslari içinde ekenler, Sevinç çigliklariyla biçecek;
126:6 Aglayarak tohum çuvalini tasiyip dolasan, Sevinç çigliklari atarak demetlerle dönecek.
127:1 Evi RAB yapmazsa, Yapicilar bosuna didinir. Kenti RAB korumazsa, Bekçi bosuna bekler.
127:2 Bosuna erken kalkip Geç yatiyorsunuz. Ey zahmetle kazanilan ekmegi yiyenler, RAB sevdiklerinin rahat uyumasini saglar.
127:3 Çocuklar RABbin verdigi bir armagandir, Rahmin ürünü bir ödüldür.
127:4 Yigidin elinde nasilsa oklar, Öyledir gençlikte dogan çocuklar.
127:5 Ne mutlu ok kilifi onlarla dolu insana! Kent kapisinda hasimlariyla tartisirken Utanç duymayacaklar. kapisinda yapilirdi.
128:1 Ne mutlu RABden korkana, Onun yolunda yürüyene!
128:2 Emeginin ürününü yiyeceksin, Mutlu ve basarili olacaksin.
128:3 Esin evinde verimli bir asma gibi olacak; Çocuklarin zeytin filizleri gibi sofranin çevresinde.
128:4 Iste RABden korkan kisi Böyle kutsanacak.
128:5 RAB seni Siyondan kutsasin! Yerusalimin gönencini göresin, Bütün yasamin boyunca!
128:6 Çocuklarinin çocuklarini göresin! Israil'e esenlik olsun!
129:1 Gençligimden beri bana sik sik saldirdilar; Simdi söylesin Israil:
129:2 Gençligimden beri bana sik sik saldirdilar, Ama yenemediler beni.
129:3 Çiftçiler saban sürdüler sirtimda, Upuzun iz biraktilar.
129:4 Ama RAB adildir, Kesti kötülerin baglarini.
129:5 Siyondan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
129:6 Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
129:7 Orakçi avucunu, Demetçi kucagini dolduramaz onunla.
129:8 Yoldan geçenler de, RAB sizi kutsasin, RAB'bin adiyla sizi kutsariz demezler.
130:1 Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,
130:2 Sesimi isit, ya Rab, Yalvarisima iyi kulak ver!
130:3 Ya RAB, sen suçlarin hesabini tutsan, Kim ayakta kalabilir, ya Rab?
130:4 Ama sen bagislayicisin, Öyle ki senden korkulsun.
130:5 RABbi gözlüyorum, Canim RABbi gözlüyor, Umut bagliyorum Onun sözüne.
130:6 Sabahi gözleyenlerden, Evet, sabahi gözleyenlerden daha çok, Canim Rabbi gözlüyor.
130:7 Ey Israil, RABbe umut bagla! Çünkü RABde sevgi, Tam kurtulus vardir.
130:8 Israil'i bütün suçlarindan Fidyeyle O kurtaracaktir.
131:1 Ya RAB, yüregimde gurur yok, Gözüm yükseklerde degil. Büyük islerle, Kendimi asan harika islerle ugrasmiyorum.
131:2 Tersine, ana kucaginda sütten kesilmis çocuk gibi, Kendimi yatistirip huzur buldum, Sütten kesilmis çocuga döndüm.
131:3 Ey Israil, RAB'be umut bagla Simdiden sonsuza dek!
132:1 Ya RAB, Davutun hatiri için, Çektigi bütün zorluklari, Sana nasil ant içtigini, Yakupun güçlü Tanrisina adak adadigini animsa:
132:3 Evime gitmeyecegim, Yatagima uzanmayacagim,
132:4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarim kapanmayacak,
132:5 RABbe bir yer, Yakupun güçlü Tanrisina bir konut buluncaya dek.
132:6 Antlasma Sandiginin Efratada oldugunu duyduk, Onu Yaar kirlarinda bulduk.
132:7 RABbin konutuna gidelim, Ayaginin taburesi önünde tapinalim dedik.
132:8 Çik, ya RAB, yasayacagin yere, Gücünü simgeleyen sandikla birlikte.
132:9 Kâhinlerin dogrulugu kusansin, Sadik kullarin sevinç çigliklari atsin.
132:10 Kulun Davutun hatiri için, Meshettigin krala yüz çevirme.
132:11 RAB Davuta kesin ant içti, Andindan dönmez: Senin soyundan birini tahtina oturtacagim.
132:12 Eger ogullarin antlasmama, Verecegim ögütlere uyarlarsa, Onlarin ogullari da sonsuza dek Senin tahtina oturacak.
132:13 Çünkü RAB Siyonu seçti, Onu konut edinmek istedi.
132:14 Sonsuza dek yasayacagim yer budur dedi, Burada oturacagim, çünkü bunu kendim istedim.
132:15 Çok bereketli kilacagim erzagini, Yiyecekle doyuracagim yoksullarini.
132:16 Kurtulusla donatacagim kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadik kullari.
132:17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çikaracagim, Meshettigim kralin soyunu Isik olarak sürdürecegim.
132:18 Düsmanlarini utanca bürüyecegim, Ama onun basindaki taç parildayacak.
133:1 Ne iyi, ne güzeldir, Birlik içinde kardesçe yasamak!
133:2 Basa sürülen degerli yag gibi, Sakaldan, Harunun sakalindan Kaftaninin yakasina dek inen yag gibi.
133:3 Hermon Dagi'na yagan çiy Siyon daglarina yagiyor sanki. Çünkü RAB orada bereketi, Sonsuz yasami buyurdu.
134:1 Ey sizler, RABbin bütün kullari, RABbin Tapinaginda gece hizmet edenler, Ona övgüler sunun!
134:2 Ellerinizi kutsal yere dogru kaldirip RABbe övgüler sunun!
134:3 Yeri gögü yaratan RAB kutsasin sizi Siyon'dan.
135:1 RABbe övgüler sunun! RABbin adina övgüler sunun, Ey RABbin kullari! Ey sizler, RABbin Tapinaginda, Tanrimizin Tapinaginin avlularinda hizmet edenler, Övgüler sunun!
135:3 RABbe övgüler sunun, Çünkü RAB iyidir. Adini ilahilerle övün, Çünkü hostur bu.
135:4 RAB kendine Yakup soyunu, Öz halki olarak Israili seçti.
135:5 Biliyorum, RAB büyüktür, Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.
135:6 RAB ne isterse yapar, Göklerde, yeryüzünde, Denizlerde, bütün derinliklerde.
135:7 Yeryüzünün dört bucagindan bulutlar yükseltir, Yagmur için simsek çaktirir, Ambarlarindan rüzgar estirir.
135:8 Insanlardan hayvanlara dek Misirda ilk doganlari öldürdü.
135:9 Ey Misir, senin orta yerinde, Firavunla bütün görevlilerine Belirtiler, sasilasi isler gösterdi.
135:10 Birçok ulusu bozguna ugratti, Güçlü krallari öldürdü:
135:11 Amorlu kral Sihonu, Basan Krali Ogu, Bütün Kenan krallarini.
135:12 Topraklarini mülk, Evet, mülk olarak halki Israile verdi.
135:13 Ya RAB, adin sonsuza dek sürecek, Bütün kusaklar seni anacak.
135:14 RAB halkini hakli çikarir, Kullarina acir.
135:15 Uluslarin putlari altin ve gümüsten yapilmis, Insan elinin eseridir.
135:16 Agizlari var, konusmazlar, Gözleri var, görmezler,
135:17 Kulaklari var, duymazlar, Soluk alip vermezler.
135:18 Onlari yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!
135:19 Ey Israil halki, RABbe övgüler sun! Ey Harun soyu, RABbe övgüler sun!
135:20 Ey Levi soyu, RABbe övgüler sun! RABbe övgüler sunun, ey RABden korkanlar!
135:21 Yerusalim'de oturan RAB'be Siyon'dan övgüler sunulsun! RAB'be övgüler sunun!
136:1 Sükredin RABbe, çünkü O iyidir, |iSevgisi sonsuzdur;
136:2 Sükredin tanrilar Tanrisina, |iSevgisi sonsuzdur;
136:3 Sükredin rabler Rabbine, |iSevgisi sonsuzdur;
136:4 Büyük harikalar yapan tek varliga, |iSevgisi sonsuzdur;
136:5 Gökleri bilgece yaratana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:6 Yeri sular üzerine yayana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:7 Büyük isiklar yaratana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:8 Gündüze egemen olsun diye günesi, |iSevgisi sonsuzdur;
136:9 Geceye egemen olsun diye ayi ve yildizlari yaratana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:10 Misirda ilk doganlari öldürene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:11 Güçlü eli, kudretli koluyla |iSevgisi sonsuzdur; Israili Misirdan çikarana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:13 Kizildenizi ikiye bölene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:14 Israili ortasindan geçirene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:15 Firavunla ordusunu Kizildenize dökene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:16 Kendi halkini çölde yürütene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:17 Büyük krallari vurana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:18 Güçlü krallari öldürene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:19 Amorlu kral Sihonu, |iSevgisi sonsuzdur;
136:20 Basan Krali Ogu öldürene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:21 Topraklarini mülk olarak, |iSevgisi sonsuzdur; Kulu Israile mülk verene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:23 Düskün günlerimizde bizi animsayana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:24 Düsmanlarimizdan bizi kurtarana, |iSevgisi sonsuzdur;
136:25 Bütün canlilara yiyecek verene, |iSevgisi sonsuzdur;
136:26 Sükredin Göklerin Tanrisi'na, |iSevgisi sonsuzdur.
137:1 Babil irmaklari kiyisinda oturup Siyonu andikça agladik;
137:2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astik.
137:3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden senlik istiyor, Siyon ezgilerinden birini okuyun bize! diyorlardi.
137:4 Nasil okuyabiliriz RABbin ezgisini El topraginda?
137:5 Ey Yerusalim, seni unutursam, Sag elim kurusun.
137:6 Seni anmaz, Yerusalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damagima yapissin!
137:7 Yerusalimin düstügü gün, Yikin onu, yikin temellerine kadar! Diyen Edomlularin tavrini animsa, ya RAB.
137:8 Ey sen, yikilasi Babil kizi, Bize yaptiklarini Sana ödetecek olana ne mutlu!
137:9 Ne mutlu senin yavrularini tutup Kayalarda parçalayacak insana!
138:1 Bütün yüregimle sana sükrederim, ya RAB, Ilahlar önünde seni ilahilerle överim.
138:2 Kutsal tapinagina dogru egilir, Adina sükrederim, Sevgin, sadakatin için. Çünkü adini ve sözünü her seyden üstün tuttun.
138:3 Seslendigim gün bana yanit verdin, Içime güç koydun, beni yüreklendirdin.
138:4 Sükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarinin tümü, Çünkü agzindan çikan sözleri isittiler.
138:5 Yaptigin isleri ezgilerle övsünler, ya RAB, Çünkü çok yücesin.
138:6 RAB yüksekse de, Alçakgönüllüleri gözetir, Küstahlari uzaktan tanir.
138:7 Sikintiya düsersem, canimi korur, Düsmanlarimin öfkesine karsi el kaldirirsin, Sag elin beni kurtarir.
138:8 Ya RAB, her seyi yaparsin benim için. Sevgin sonsuzdur, ya RAB, Elinin eserini birakma!
139:1 Ya RAB, sinayip tanidin beni.
139:2 Oturup kalkisimi bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsin.
139:3 Gittigim yolu, yattigim yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptiklarimdan haberin var.
139:4 Daha sözü agzima almadan, Söyleyecegim her seyi bilirsin, ya RAB.
139:5 Beni çepeçevre kusattin, Elini üzerime koydun.
139:6 Kaldiramam böylesi bir bilgiyi, Basa çikamam, erisemem.
139:7 Nereye gidebilirim senin Ruhundan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
139:8 Göklere çiksam, oradasin, Ölüler diyarina yatak sersem, yine oradasin.
139:9 Seherin kanatlarini alip uçsam, Denizin ötesine konsam,
139:10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sag elin tutar beni.
139:11 Desem ki, Karanlik beni kaplasin, Çevremdeki aydinlik geceye dönsün.
139:12 Karanlik bile karanlik sayilmaz senin için, Gece, gündüz gibi isildar, Karanlikla aydinlik birdir senin için.
139:13 Iç varligimi sen yarattin, Annemin rahminde beni sen ördün.
139:14 Sana övgüler sunarim, Çünkü müthis ve harika yaratilmisim. Ne harika islerin var! Bunu çok iyi bilirim.
139:15 Gizli yerde yaratildigimda, Yerin derinliklerinde örüldügümde, Bedenim senden gizli degildi.
139:16 Henüz döl yatagindayken gözlerin gördü beni; Bana ayrilan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabina yazilmisti.
139:17 Hakkimdaki düsüncelerin ne degerli, ey Tanri, Sayilari ne çok!
139:18 Kum tanelerinden fazladir saymaya kalksam. Uyaniyorum, hâlâ seninleyim.
139:19 Ey Tanri, keske kötüleri öldürsen! Ey eli kanli insanlar, uzaklasin benden!
139:20 Çünkü senin için kötü konusuyorlar, Adini kötüye kullaniyor düsmanlarin.
139:21 Ya RAB, nasil tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasil igrenmem sana baskaldiranlardan?
139:22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onlari düsman sayiyorum.
139:23 Ey Tanri, yokla beni, tani yüregimi, Sina beni, ögren kaygilarimi.
139:24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mi, Öncülük et bana sonsuz yasam yolunda!
140:1 Ya RAB, kurtar beni kötü insandan, Koru beni zorbadan.
140:2 Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar, Savasi sürekli körükler,
140:3 Yilan gibi dillerini bilerler, Engerek zehiri var dudaklarinin altinda. |iSela
140:4 Ya RAB, sakin beni kötünün elinden, Koru beni zorbadan; Bana çelme takmayi tasarliyorlar.
140:5 Küstahlar benim için tuzak kurdu, Haydutlar ag gerdi; Yol kenarina kapan koydular benim için. |iSela
140:6 Sana diyorum, ya RAB: Tanrim sensin. Yalvarisima kulak ver, ya RAB.
140:7 Ey Egemen RAB, güçlü kurtaricim, Savas gününde basimi korudun.
140:8 Kötülerin dileklerini yerine getirme, ya RAB, Tasarilarini ileri götürme! Yoksa gurura kapilirlar. |iSela
140:9 Beni kusatanlarin basini, Dudaklarindan dökülen fesat kaplasin.
140:10 Kizgin korlar yagsin üzerlerine! Atese, dipsiz çukurlara atilsinlar, Bir daha kalkamasinlar.
140:11 Iftiracilara ülkede hayat kalmasin, Felaket zorbalari amansizca avlasin.
140:12 Biliyorum, RAB mazlumun davasini savunur, Yoksullari hakli çikarir.
140:13 Kuskusuz dogrular senin adina sükredecek, Dürüstler senin huzurunda oturacak.
141:1 Seni çagiriyorum, ya RAB, yardimima kos! Sana yakarinca sesime kulak ver!
141:2 Duam önünde yükselen buhur gibi, El açisim aksam sunusu gibi kabul görsün!
141:3 Ya RAB, agzima bekçi koy, Dudaklarimin kapisini koru!
141:4 Yüregim kötülüge egilim göstermesin, Suç isleyenlerin fesadina bulasmayayim; Onlarin nefis yemeklerini tatmayayim.
141:5 Dogru insan bana vursa, iyilik sayilir, Azarlasa, basa sürülen yag gibidir, Basim reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karsidir.
141:6 Önderleri kayalardan asagi atilinca, Dinleyecekler tatli sözlerimi.
141:7 Sabanla sürülüp yarilmis toprak gibi, Saçilmis kemiklerimiz ölüler diyarinin agzina.
141:8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana siginiyorum, beni savunmasiz birakma!
141:9 Koru beni kurduklari tuzaktan, Suç isleyenlerin kapanlarindan.
141:10 Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi aglarina düssün kötüler.
142:1 Yüksek sesle yakariyorum RABbe, Yüksek sesle RABbe yalvariyorum.
142:2 Önüne döküyorum yakinmalarimi, Önünde anlatiyorum sikintilarimi.
142:3 Bunalima düstügümde, Gidecegim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdügüm yola.
142:4 Sagima bak da gör, Kimse saymiyor beni, Siginacak yerim kalmadi, Kimse aramiyor beni.
142:5 Sana haykiriyorum, ya RAB: Siginagim, Yasadigimiz bu dünyada nasibim sensin diyorum.
142:6 Haykirisima kulak ver, Çünkü çok çaresizim; Kurtar beni ardima düsenlerden, Çünkü benden güçlüler.
142:7 Çikar beni zindandan, Adina sükredeyim. O zaman dogrular çevremi saracak, Bana iyilik ettigin için.
143:1 Duami isit, ya RAB, Yalvarislarima kulak ver! Sadakatinle, dogrulugunla yanitla beni!
143:2 Kulunla yargiya girme, Çünkü hiçbir canli senin karsinda aklanmaz.
143:3 Düsman beni kovaliyor, Ezip yere seriyor. Çoktan ölmüs olanlar gibi, Beni karanliklarda oturtuyor.
143:4 Bu yüzden bunalima düstüm, Yüregim perisan.
143:5 Geçmis günleri aniyor, Bütün yaptiklarini derin derin düsünüyor, Ellerinin isine bakip daliyorum.
143:6 Ellerimi sana açiyorum, Canim kurak toprak gibi sana susamis. |iSela
143:7 Çabuk yanitla beni, ya RAB, Tükeniyorum. Çevirme benden yüzünü, Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.
143:8 Sabahlari duyur bana sevgini, Çünkü sana güveniyorum; Bana gidecegim yolu bildir, Çünkü duam sanadir.
143:9 Düsmanlarimdan kurtar beni, ya RAB; Sana siginiyorum.
143:10 Bana istemini yapmayi ögret, Çünkü Tanrimsin benim. Senin iyi Ruhun Düz yolda bana öncülük etsin!
143:11 Ya RAB, adin ugruna yasam ver bana, Dogrulugunla kurtar beni sikintidan.
143:12 Sevginden ötürü, Öldür düsmanlarimi, Yok et bütün hasimlarimi, Çünkü senin kulunum ben.
144:1 Ellerime vurusmayi, Parmaklarima savasmayi ögreten Kayam RABbe övgüler olsun!
144:2 Odur benim vefali dostum, kalem, Kurtaricim, kulem, Kalkanim, Ona siginirim; Odur halklari bana boyun egdiren!
144:3 Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, Insan soyu ne ki, onu düsünesin?
144:4 Insan bir solugu andirir, Günleri geçici bir gölge gibidir.
144:5 Ya RAB, gökleri yar, asagiya in, Dokun daglara, tütsünler.
144:6 Simsek çaktir, dagit düsmani, Savur oklarini, saskina çevir onlari.
144:7 Yukaridan elini uzat, kurtar beni; Çikar derin sulardan, Al eloglunun elinden.
144:8 Onlarin agzi yalan saçar, Sag ellerini kaldirir, yalan yere ant içerler.
144:9 Ey Tanri, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
144:10 Sensin krallari zafere ulastiran, Kulun Davutu kötülük kilicindan kurtaran.
144:11 Kurtar beni, özgür kil Eloglunun elinden. Onlarin agzi yalan saçar, Sag ellerini kaldirir, yalan yere ant içerler.
144:12 O zaman gençliginde Saglikli yetisen fidan gibi olacak ogullarimiz, Sarayin oymali sütunlari gibi olacak kizlarimiz.
144:13 Her türlü ürünle dolup tasacak ambarlarimiz; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayirlarda davarlarimiz.
144:14 Semiz olacak sigirlarimiz; Surlarimiza gedik açilmayacak, Insanlarimiz sürgün edilmeyecek, Meydanlarimizda feryat duyulmayacak!
144:15 Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrisi RAB olan halka!
145:1 Ey Tanrim, ey Kral, seni yüceltecegim, Adini sonsuza dek övecegim.
145:2 Seni her gün övecek, Adini sonsuza dek yüceltecegim.
145:3 RAB büyüktür, yalniz O övgüye yarasiktir, Akil ermez büyüklügüne.
145:4 Yaptiklarin kusaktan kusaga sükranla anilacak, Güçlü islerin duyurulacak.
145:5 Düsünecegim harika islerini, Insanlar büyüklügünü, yüce görkemini konusacak.
145:6 Yaptigin müthis islerin gücünden söz edecekler, Ben de senin büyüklügünü duyuracagim.
145:7 Essiz iyiliginin anilarini kutlayacak, Sevinç ezgileriyle övecekler dogrulugunu.
145:8 RAB lütufkâr ve sevecendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
145:9 RAB herkese iyi davranir, Sevecenligi bütün yapitlarini kapsar.
145:10 Bütün yapitlarin sana sükreder, ya RAB, Sadik kullarin sana övgüler sunar.
145:11 Kralliginin yüceligini anlatir, Kudretini konusur;
145:12 Herkes senin gücünü, Kralliginin yüce görkemini bilsin diye.
145:13 Senin kralligin ebedi kralliktir, Egemenligin kusaklar boyunca sürer. RAB verdigi bütün sözleri tutar, Her davranisi sadiktir.
145:14 RAB her düsene destek olur, Iki büklüm olanlari dogrultur.
145:15 Herkesin umudu sende, Onlara yiyeceklerini zamaninda veren sensin.
145:16 Elini açar, Bütün canlilari doyurursun dilediklerince.
145:17 RAB bütün davranislarinda adil, Yaptigi bütün islerde sevecendir.
145:18 RAB kendisine yakaran, Içtenlikle yakaran herkese yakindir.
145:19 Dilegini yerine getirir kendisinden korkanlarin, Feryatlarini isitir, onlari kurtarir.
145:20 RAB korur kendisini seven herkesi, Yok eder kötülerin hepsini.
145:21 RAB'be övgüler sunsun agzim! Bütün canlilar O'nun kutsal adina, Sonsuza dek övgüler dizsin.
146:1 RABbe övgüler sunun! Ey gönlüm, RABbe övgüler sun.
146:2 Yasadikça RABbe övgüler sunacak, Var oldukça Tanrima ilahiler söyleyecegim.
146:3 Önderlere, Sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin.
146:4 O son solugunu verince topraga döner, O gün tasarilari da biter.
146:5 Ne mutlu yardimcisi Yakupun Tanrisi olan insana, Umudu Tanrisi RABde olana!
146:6 Yeri gögü, Denizi ve içindeki her seyi yaratan, Sonsuza dek sadik kalan,
146:7 Ezilenlerin hakkini alan, Açlara yiyecek saglayan Odur. RAB tutsaklari özgür kilar,
146:8 Körlerin gözünü açar, Iki büklüm olanlari dogrultur, Dogrulari sever.
146:9 RAB garipleri korur, Öksüze, dul kadina yardim eder, Kötülerin yolunuysa saptirir.
146:10 RAB Tanrin sonsuza dek, ey Siyon, Kusaklar boyunca egemenlik sürecek. RAB'be övgüler sunun!
147:1 RABbe övgüler sunun! Ne güzel, ne hos Tanrimizi ilahilerle övmek! Ona övgü yarasir.
147:2 RAB yeniden kuruyor Yerusalimi, Bir araya topluyor Israilin sürgünlerini.
147:3 O kirik kalplileri iyilestirir, Yaralarini sarar.
147:4 Yildizlarin sayisini belirler, Her birini adiyla çagirir.
147:5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sinirsizdir anlayisi.
147:6 RAB mazlumlara yardim eder, Kötüleri yere çalar.
147:7 RABbe sükran ezgileri okuyun, Tanrimizi lirle, ilahilerle övün.
147:8 Odur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yagmur saglayan, Daglarda ot bitiren.
147:9 O yiyecek saglar hayvanlara, Bagrisan kuzgun yavrularina.
147:10 Ne atin gücünden zevk alir, Ne de insanin yigitliginden hoslanir.
147:11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut baglayanlardan hoslanir.
147:12 RABbi yücelt, ey Yerusalim! Tanrina övgüler sun, ey Siyon!
147:13 Çünkü senin kapilarinin kol demirlerine güç katar, Içindeki halki kutsar.
147:14 Sinirlarini esenlik içinde tutar, Seni en iyi bugdayla doyurur.
147:15 Yeryüzüne buyrugunu gönderir, Sözü çarçabuk yayilir.
147:16 Yapagi gibi kar yagdirir, Kiragiyi kül gibi saçar.
147:17 Asagiya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soguguna?
147:18 Buyruk verir, eritir buzlari, Rüzgarini estirir, sular akmaya baslar.
147:19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarini, ilkelerini Israile bildirir.
147:20 Baska hiçbir ulus için yapmadi bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
148:1 RABbe övgüler sunun! Göklerden RABbe övgüler sunun, Yücelerde Ona övgüler sunun!
148:2 Ey bütün melekleri, Ona övgüler sunun, Övgüler sunun Ona, ey bütün göksel ordulari!
148:3 Ey günes, ay, Ona övgüler sunun, Övgüler sunun Ona, ey isildayan bütün yildizlar!
148:4 Ey göklerin gökleri Ve göklerin üstündeki sular, Ona övgüler sunun!
148:5 RABbin adina övgüler sunsunlar, Çünkü O buyruk verince, var oldular;
148:6 Bozulmayacak bir kural koyarak, Onlari sonsuza dek yerlerine oturttu.
148:7 Yeryüzünden RABbe övgüler sunun, Ey deniz canavarlari, bütün enginler,
148:8 Simsek, dolu, kar, bulutlar, Onun buyruguna uyan firtinalar,
148:9 Daglar, bütün tepeler, Meyve agaçlari, sedir agaçlari,
148:10 Yabanil ve evcil hayvanlar, Sürüngenler, uçan kuslar,
148:11 Yeryüzünün krallari, bütün halklar, Önderler, yeryüzünün bütün yöneticileri,
148:12 Delikanlilar, genç kizlar, Yaslilar, çocuklar!
148:13 RABbin adina övgüler sunsunlar, Çünkü yalniz Onun adi yücedir. Onun yüceligi yerin gögün üstündedir.
148:14 RAB kendi halkini güçlü kildi, Bütün sadik kullarina, Kendisine yakin olan halka, Israilliler'e ün kazandirdi. RAB'be övgüler sunun!
149:1 RABbe övgüler sunun! RABbe yeni bir ezgi söyleyin, Sadik kullarinin toplantisinda Onu ezgilerle övün!
149:2 Israil Yaraticisinda sevinç bulsun, Siyon halki Krallariyla cossun!
149:3 Dans ederek övgüler sunsunlar Onun adina, Tef ve lir çalarak Onu ilahilerle övsünler!
149:4 Çünkü RAB halkindan hoslanir, Alçakgönüllüleri zafer taciyla süsler.
149:5 Bu onurla mutlu olsun sadik kullari, Sevinç ezgileri okusunlar yataklarinda!
149:6 Agizlarinda Tanriya yüce övgüler, Ellerinde iki agizli kiliçla
149:7 Uluslardan öç alsinlar, Halklari cezalandirsinlar,
149:8 Krallarini zincire, Soylularini prangaya vursunlar!
149:9 Yazilan karari onlara uygulasinlar! Bütün sadik kullari için onurdur bu. RAB'be övgüler sunun!
150:1 RABbe övgüler sunun! Kutsal yerde Tanriya övgüler sunun! Gücünü gösteren göklerde övgüler sunun Ona!
150:2 Övgüler sunun Ona güçlü isleri için! Övgüler sunun Ona essiz büyüklügüne yarasir biçimde!
150:3 Boru çalarak Ona övgüler sunun! Çenkle ve lirle Ona övgüler sunun!
150:4 Tef ve dansla Ona övgüler sunun! Saz ve neyle Ona övgüler sunun!
150:5 Zillerle Ona övgüler sunun! Çinlayan zillerle Ona övgüler sunun!
150:6 Bütün canli varliklar RAB'be övgüler sunsun! RAB'be övgüler sunun!