Türkçe Incil
Updated King James Version
Bölüm
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1:1 Paul, an apostle of Jesus Christ by the will of God, and Timothy our brother, unto the church of God which is at Corinth, with all the saints which are in all Achaia:
1:1 Tanrinin istegiyle Mesih Isanin elçisi atanan ben Pavlus ve kardesimiz Timoteostan Ahayanin her yanindaki bütün kutsallara ve Tanrinin Korintteki kilisesine selam!
1:2 Grace be to you and peace from God our Father, and from the Lord Jesus Christ.
1:2 Babamiz Tanridan ve Rab Isa Mesihten sizlere lütuf ve esenlik olsun.
1:3 Blessed be God, even the Father of our Lord Jesus Christ, the Father of mercies, and the God of all comfort;
1:3 Her türlü tesellinin kaynagi olan Tanriya, merhametli Babaya, Rabbimiz Isa Mesihin Tanrisi ve Babasina övgüler olsun!
1:4 Who comforts us in all our tribulation, that we may be able to comfort them which are in any trouble, by the comfort wherewith we ourselves are comforted of God.
1:4 Kendisinden aldigimiz teselliyle her türlü sikintida olanlari teselli edebilmemiz için bizi bütün sikintilarimizda teselli ediyor.
1:5 For as the sufferings of Christ abound in us, so our consolation also abounds by Christ.
1:5 Çünkü Mesihin acilarini nasil büyük ölçüde çekiyorsak, Mesih sayesinde büyük teselli de buluyoruz.
1:6 And whether we be afflicted, it is for your consolation and salvation, which is effectual in the enduring of the same sufferings which we also suffer: or whether we be comforted, it is for your consolation and salvation.
1:6 Sikinti çekiyorsak, bu sizin teselliniz ve kurtulusunuz içindir. Teselli buluyorsak bu, bizim çektigimiz acilarin aynisina dayanmanizda etkin olan bir teselli bulmaniz içindir.
1:7 And our hope of you is steadfast, knowing, that as all of you are partakers of the sufferings, so shall all of you be also of the consolation.
1:7 Size iliskin umudumuz sarsilmaz. Çünkü acilarimiza oldugu gibi, tesellimize de ortak oldugunuzu biliyoruz.
1:8 For we would not, brethren, have you ignorant of our trouble which came to us in Asia, that we were pressed out of measure, above strength, insomuch that we despaired even of life:
1:8 Kardeslerim, Asya Ilinde çektigimiz sikintilardan habersiz kalmanizi istemiyoruz. Dayanabilecegimizden çok agir bir yük altindaydik. Öyle ki, yasamaktan bile umudumuzu kesmistik.
1:9 But we had the sentence of death in ourselves, that we should not trust in ourselves, but in God which raises the dead:
1:9 Ölüme mahkûm oldugumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize degil, ölüleri dirilten Tanriya güvenmemiz için oldu.
1:10 Who delivered us from so great a death, and does deliver: in whom we trust that he will yet deliver us;
1:10 Tanri bizi böylesine büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardi; daha da kurtaracaktir. Umudumuzu Ona bagladik. Siz de dualarinizla bize yardim ettikçe, bizi yine kurtaracaktir. Öyle ki, birçok kisinin dualariyla bize saglanan lütuftan ötürü birçoklarinin agzindan bizim için sükranlar sunulsun.
1:11 All of you also helping together by prayer for us, that for the gift bestowed upon us by the means of many persons thanks may be given by many on our behalf.
1:12 For our rejoicing is this, the testimony of our conscience, that in simplicity and godly sincerity, not with fleshly wisdom, but by the grace of God, we have had our conversation in the world, and more abundantly toward you.
1:12 Dünyaya ve özellikle size, insan bilgeligiyle degil, Tanrinin lütfuyla, Tanridan gelen kutsallik ve içtenlikle davrandigimiza vicdanimiz taniktir. Ve biz bununla övünüyoruz.
1:13 For we write no other things unto you, than what all of you read or acknowledge; and I trust all of you shall acknowledge even to the end;
1:13 Okuyup anlayabileceginizden baska bir sey yazmiyoruz. Bizi bir ölçüde anladiginiz gibi, tümüyle anlayacaginizi umarim. Rabbimiz Isanin gününde bizim övüncümüz siz olacaginiz gibi, sizin övüncünüz de biz olalim.
1:14 As also all of you have acknowledged us in part, that we are your rejoicing, even as all of you also are our's in the day of the Lord Jesus.
1:15 And in this confidence I was minded to come unto you before, that all of you might have a second benefit;
1:15 Bu güvenle, sizleri iki kez sevindirmek için önce size ugramak, sonra Makedonyaya geçmek, Makedonyadan yine size geri gelerek tarafinizdan Yahudiyeye ugurlanmak niyetindeydim.
1:16 And to pass by you into Macedonia, and to come again out of Macedonia unto you, and of you to be brought on my way toward Judaea.
1:17 When I therefore was thus minded, did I use levity? or the things that I purpose, do I purpose according to the flesh, that with me there should be yea yea, and nay nay?
1:17 Bunu isterken acaba kararsiz miydim? Ya da isteklerim benlikten mi doguyor ki, önce Evet, evet, sonra Hayir, hayir diyeyim?
1:18 But as God is true, our word (o. logos) toward you was not yea and nay.
1:18 Tanrinin güvenilirligi hakki için diyorum ki, size ilettigimiz söz hem evet hem hayir degildir.
1:19 For the Son of God, Jesus Christ, who was preached among you by us, even by me and Silvanus and Timotheus, was not yea and nay, but in him was yea.
1:19 Silvanus ve Timoteosla birlikte size tanittigimiz Tanrinin Oglu Isa Mesih hem evet hem hayir degildi. Onda yalniz evet vardir.
1:20 For all the promises of God in him are yea, and in him Amen, unto the glory of God by us.
1:20 Çünkü Tanrinin bütün vaatleri Mesihte evettir. Bu nedenle Tanrinin yüceligi için Mesih araciligiyla Tanriya Amin deriz.
1:21 Now he which establishes us with you in Christ, and has anointed us, is God;
1:21 Bizi sizinle birlikte Mesihte pekistiren ve meshetmis olan Tanridir.
1:22 Who has also sealed us, and given the earn of the Spirit (o. pneuma) in our hearts.
1:22 O bizi mühürledi, güvence olarak da yüreklerimize Kutsal Ruhu yerlestirdi.
1:23 Moreover I call God for a record upon my soul, that to spare you I came not as yet unto Corinth.
1:23 Tanriyi tanik tutarim ki, Korinte dönmeyisimin nedeni sizi esirgemekti.
1:24 Not for that we have dominion over your faith, but are helpers of your joy: for by faith all of you stand.
1:24 Imaniniza egemen olmak istemiyoruz, sevinmeniz için sizinle birlikte çalisiyoruz. Çünkü imanda dimdik duruyorsunuz.
2:1 But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness.
2:1 Size tekrar keder dolu bir ziyaret yapmamaya karar verdim.
2:2 For if I make you sorry, who is he then that makes me glad, but the same which is made sorry by me?
2:2 Çünkü sizi kederlendirirsem, keder verdigim sizlerden baska beni kim sevindirecek?
2:3 And I wrote this same unto you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is the joy of you all.
2:3 Bunu yazdim ki, geldigimde beni sevindirmesi gerekenler beni kederlendirmesin. Sevincimin hepinizin sevinci olduguna iliskin hepinize güvenim var.
2:4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears; not that all of you should be grieved, but that all of you might know the love (o. agape) which I have more abundantly unto you.
2:4 Kederlenesiniz diye degil, size besledigim derin sevgiyi anlayasiniz diye büyük bir sikinti ve yürek acisiyla gözyaslari içinde size yazdim.
2:5 But if any have caused grief, he has not grieved me, but in part: that I may not burden you all.
2:5 Eger biri bir baskasini kederlendirdiyse, beni degil -abartmadan söyleyeyim- bir dereceye kadar hepinizi kederlendirmis olur.
2:6 Sufficient to such a man is this punishment, which was inflicted of many.
2:6 Böyle birine çogunlugun verdigi bu ceza yeterlidir.
2:7 So that contrariwise all of you ought rather to forgive him, and comfort him, lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow.
2:7 Asiri kedere bogulmasin diye o kisiyi daha fazla cezalandirmayip bagislamali ve teselli etmelisiniz.
2:8 Wherefore I plead to you that all of you would confirm your love (o. agape) toward him.
2:8 Bunun için ona duydugunuz sevgiyi yenilemenizi rica ederim.
2:9 In order to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether all of you be obedient in all things.
2:9 Sizi sinamak ve her durumda söz dinleyenler olup olmadiginizi anlamak için yazdim size.
2:10 To whom all of you forgive any thing, I forgive also: for if I forgave any thing, to whom I forgave it, for your sakes forgave I it in the person of Christ;
2:10 Kimi bagislarsaniz, ben de onu bagislarim. Eger bir seyi bagisladimsa, bunu sizin için Mesihin önünde bagisladim.
2:11 Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices.
2:11 Öyle ki, Seytanin oyununa gelmeyelim. Çünkü onun düzenlerini bilmez degiliz.
2:12 Furthermore, when I came to Troas to preach Christ's gospel, and a door was opened unto me of the Lord,
2:12 Mesihin Müjdesini yaymak amaciyla Troasa geldigimde Rabbin isi için bana bir kapi açildigi halde, kardesim Titusu orada bulamadigim için iç huzurum yoktu. Bu nedenle oradakilere veda ederek Makedonyaya gittim.
2:13 I had no rest in my spirit, (o. pneuma) because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from thence into Macedonia.
2:14 Now thanks be unto God, which always causes us to triumph in Christ, and makes manifest the savour of his knowledge by us in every place.
2:14 Bizi her zaman Mesihin zafer alayinda yürüten, Onu tanimanin güzel kokusunu araciligimizla her yerde yayan Tanriya sükürler olsun!
2:15 For we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish:
2:15 Çünkü biz hem kurtulanlar hem de mahvolanlar arasinda Tanri için Mesihin güzel kokusuyuz.
2:16 To the one we are the savour of death unto death; and to the other the savour of life unto life. And who is sufficient for these things?
2:16 Mahvolanlar için ölüme götüren ölüm kokusu, kurtulanlar içinse yasama götüren yasam kokusuyuz. Böylesi bir ise kim yeterlidir?
2:17 For we are not as many, which corrupt the word (o. logos) of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ.
2:17 Birçoklari gibi, Tanri'nin sözünü ticaret araci yapanlar degiliz. Tanri tarafindan gönderilen ve Mesih'e ait olan kisiler olarak Tanri'nin önünde içtenlikle konusuyoruz.
3:1 Do we begin again to commend ourselves? or need we, as some others, epistles of commendation to you, or letters of commendation from you?
3:1 Kendimizi yine tavsiye etmeye mi basliyoruz? Yoksa bazilari gibi size ya da sizden tavsiye mektuplarina ihtiyacimiz mi var?
3:2 All of you are our epistle written in our hearts, known and read of all men:
3:2 Bütün insanlarca bilinen ve okunan, yüreklerimize yazilmis mektubumuz sizsiniz.
3:3 Forasmuch as all of you are manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit (o. pneuma) of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.
3:3 Hizmetimizin sonucu olup mürekkeple degil, yasayan Tanrinin Ruhuyla, tas levhalara degil, insan yüreginin levhalarina yazilmis Mesihin mektubu oldugunuz açiktir.
3:4 And such trust have we through Christ toward God:
3:4 Mesih sayesinde Tanriya böyle bir güvenimiz vardir.
3:5 Not that we are sufficient of ourselves to think any thing as of ourselves; but our sufficiency is of God;
3:5 Herhangi bir seyi kendi basarimiz olarak saymaya yeterliyiz demek istemiyorum; bizi yeterli kilan Tanridir.
3:6 Who also has made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: (o. pneuma) for the letter kills, but the spirit (o. pneuma) gives life.
3:6 O bizi yazili yasaya degil, Ruha dayali yeni bir antlasmanin hizmetkârlari olmaya yeterli kildi. Yazili yasa öldürür, Ruh ise yasatir.
3:7 But if the ministration of death, written and engraved in stones, was glorious, so that the children of Israel could not steadfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which glory was to be done away:
3:7 Ölümle sonuçlanan hizmet, yani tas üzerine harf harf kazilan yasa yücelik içinde geldiyse -öyle ki, Israilogullari geçici olan parlakligindan ötürü Musanin yüzüne bakamadilar- Ruha dayali hizmetin yücelik içinde olacagi daha kesin degil mi?
3:8 How shall not the ministration of the spirit (o. pneuma) be rather glorious?
3:9 For if the ministration of condemnation be glory, much more does the ministration of righteousness exceed in glory.
3:9 Insani suçlu çikaran hizmetin yüceligi varsa, aklanmayi saglayan hizmetin yüceligi çok daha askindir.
3:10 For even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excels.
3:10 Çünkü eskiden yüceltilmis olanin, simdi yücelikte askin olana göre yüceligi yoktur.
3:11 For if that which is done away was glorious, much more that which remains is glorious.
3:11 Geçici olan, yücelik içinde geldiyse, kalici olanin yüceligi çok daha büyüktür.
3:12 Seeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:
3:12 Böyle bir umuda sahip oldugumuz için büyük cesaretle konusabiliriz.
3:13 And not as Moses, which put a vail over his face, that the children of Israel could not steadfastly look to the end of that which is abolished:
3:13 Yüzündeki parlakligin giderek söndügünü Israilogullari görmesin diye yüzünü peçeyle örten Musa gibi degiliz.
3:14 But their minds were blinded: for until this day remains the same vail untaken away in the reading of the old testament; which vail is done away in Christ.
3:14 Israilogullarinin zihinleri körelmisti. Bugün bile Eski Antlasma okunurken zihinleri ayni peçeyle örtülü kaliyor. Çünkü bu peçe ancak Mesih araciligiyla kalkar.
3:15 But even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.
3:15 Ne var ki, bugün bile Musanin yazilari okundugunda yüreklerini bir peçe örtüyor.
3:16 Nevertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.
3:16 Oysa ne zaman biri Rabbe dönerse, o peçe kaldirilir.
3:17 Now the Lord is that Spirit: (o. pneuma) and where the Spirit (o. pneuma) of the Lord is, there is liberty.
3:17 Rab Ruhtur, Rabbin Ruhu neredeyse orada özgürlük vardir.
3:18 But we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even as by the Spirit (o. pneuma) of the LORD.
3:18 Ve biz hepimiz peçesiz yüzle Rab'bin yüceligini görerek yücelik üstüne yücelikle O'na benzer olmak üzere degistiriliyoruz. Bu da Ruh olan Rab sayesinde oluyor.
4:1 Therefore seeing we have this ministry, as we have received mercy, we faint not;
4:1 Bu hizmeti Tanrinin merhametiyle üstlendigimiz için cesaretimizi yitirmeyiz.
4:2 But have renounced the hidden things of dishonesty, not walking in craftiness, nor handling the word (o. logos) of God deceitfully; but by manifestation of the truth commending ourselves to every man's conscience in the sight of God.
4:2 Utanç verici gizli yollari reddettik. Hileye basvurmayiz, Tanrinin sözünü de çarpitmayiz. Gerçegi ortaya koyarak kendimizi Tanrinin önünde her insanin vicdanina tavsiye ederiz.
4:3 But if our gospel be hid, it is hid to them that are lost:
4:3 Yaydigimiz Müjde örtülüyse de, mahvolanlar için örtülüdür.
4:4 In whom the god of this world has blinded the minds of them which believe not, lest the light of the glorious gospel of Christ, who is the image of God, should shine unto them.
4:4 Tanrinin görünümü olan Mesihin yüceligiyle ilgili Müjdenin isigi imansizlarin üzerine dogmasin diye, bu çagin ilahi onlarin zihinlerini kör etmistir.
4:5 For we preach not ourselves, but Christ Jesus the Lord; and ourselves your servants for Jesus' sake.
4:5 Biz kendimizi ilan etmiyoruz; ama Mesih Isayi Rab, kendimizi de Isa ugruna kullariniz ilan ediyoruz.
4:6 For God, who commanded the light to shine out of darkness, has shined in our hearts, to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.
4:6 Çünkü, Isik karanliktan parlayacak diyen Tanri, Isa Mesihin yüzünde parlayan kendi yüceligini tanimamizdan dogan isigi bize vermek için yüreklerimizi aydinlatti.
4:7 But we have this treasure in earthen vessels, that the excellency of the power may be of God, and not of us.
4:7 Üstün gücün bizden degil, Tanridan kaynaklandigi bilinsin diye bu hazineye toprak kaplar içinde sahibiz.
4:8 We are troubled on every side, yet not distressed; we are perplexed, but not in despair;
4:8 Her yönden sikistirilmisiz, ama ezilmis degiliz. Sasirmisiz, ama çaresiz degiliz.
4:9 Persecuted, but not forsaken; cast down, but not destroyed;
4:9 Kovalaniyoruz, ama terk edilmis degiliz. Yere yikilmisiz, ama yok olmus degiliz.
4:10 Always bearing about in the body the dying of the Lord Jesus, that the life also of Jesus might be made manifest in our body.
4:10 Isanin yasami bedenimizde açikça görülsün diye Isanin ölümünü her an bedenimizde tasiyoruz.
4:11 For we which live are always delivered unto death for Jesus' sake, that the life also of Jesus might be made manifest in our mortal flesh.
4:11 Çünkü Isanin yasami ölümlü bedenimizde açikça görülsün diye, biz yasayanlar Isa ugruna sürekli olarak ölüme teslim ediliyoruz.
4:12 So then death works in us, but life in you.
4:12 Böylece ölüm bizde, yasamsa sizde etkin olmaktadir.
4:13 We having the same spirit (o. pneuma) of faith, according as it is written, I believed, and therefore have I spoken; we also believe, and therefore speak;
4:13 Iman ettim, bu nedenle konustum diye yazilmistir. Ayni iman ruhuna sahip olarak biz de iman ediyor ve bu nedenle konusuyoruz.
4:14 Knowing that he which raised up the Lord Jesus shall raise up us also by Jesus, and shall present us with you.
4:14 Çünkü Rab Isayi dirilten Tanrinin, bizi de Isayla diriltip sizinle birlikte kendi önüne çikaracagini biliyoruz.
4:15 For all things are for your sakes, that the abundant grace might through the thanksgiving of many redound to the glory of God.
4:15 Bütün bunlar sizin yararinizadir. Böylelikle Tanrinin lütfu çogalip daha çok insana ulastikça, Tanrinin yüceligi için sükran da artsin.
4:16 For which cause we faint not; but though our outward man perish, yet the inward man is renewed day by day.
4:16 Bu nedenle cesaretimizi yitirmeyiz. Her ne kadar dis varligimiz harap oluyorsa da, iç varligimiz günden güne yenileniyor.
4:17 For our light affliction, which is but for a moment, works for us a far more exceeding and eternal weight of glory;
4:17 Çünkü geçici, hafif sikintilarimiz bize, agirlikta hiçbir seyle karsilastirilamayacak kadar büyük, sonsuz bir yücelik kazandirmaktadir.
4:18 While we look not at the things which are seen, but at the things which are not seen: for the things which are seen are temporal; but the things which are not seen are eternal.
4:18 Gözlerimizi görünen seylere degil, görünmeyenlere çeviriyoruz. Çünkü görünenler geçicidir, görünmeyenlerse sonsuza dek kalicidir.
5:1 For we know that if our earthly house of this tabernacle were dissolved, we have a building of God, an house not made with hands, eternal in the heavens.
5:1 Biliyoruz ki, barindigimiz bu dünyasal çadir yikilirsa, göklerde Tanrinin bize sagladigi bir konut -elle yapilmamis, sonsuza dek kalacak bir evimiz- vardir.
5:2 For in this we groan, earnestly desiring to be clothed upon with our house which is from heaven:
5:2 Simdiyse göksel evimizi giyinmeyi özleyerek inliyoruz.
5:3 If so be that being clothed we shall not be found naked.
5:3 Onu giyinirsek çiplak kalmayiz.
5:4 For we that are in this tabernacle do groan, being burdened: not for that we would be unclothed, but clothed upon, that mortality might be swallowed up of life.
5:4 Dünyasal çadirda yasayan bizler agir bir yük altinda inliyoruz. Asil istedigimiz soyunmak degil, giyinmektir. Öyle ki, ölümlü olan, yasam tarafindan yutulsun.
5:5 Now he that has wrought us for the very same thing is God, who also has given unto us the earn of the Spirit. (o. pneuma)
5:5 Bizleri tam bu amaç için hazirlamis ve güvence olarak bize Ruhu vermis olan Tanridir.
5:6 Therefore we are always confident, knowing that, whilst we are at home in the body, we are absent from the Lord:
5:6 Bu nedenle her zaman cesaretimiz vardir. Sunu biliyoruz ki, bu bedende yasadikça Rabden uzaktayiz.
5:7 (For we walk by faith, not by sight:)
5:7 Gözle görülene degil, imana dayanarak yasariz.
5:8 We are confident, I say, and willing rather to be absent from the body, and to be present with the Lord.
5:8 Cesaretimiz vardir diyorum ve bedenden uzakta, Rabbin yaninda olmayi yegleriz.
5:9 Wherefore we labour, that, whether present or absent, we may be accepted of him.
5:9 Bunun için, ister bedende yasayalim ister bedenden uzak olalim, amacimiz Rabbi hosnut etmektir.
5:10 For we must all appear before the judgment seat of Christ; that every one may receive the things done in his body, according to that he has done, whether it be good or bad.
5:10 Çünkü bedende yasarken gerek iyi gerek kötü, yaptiklarimizin karsiligini almak için hepimiz Mesihin yargi kürsüsü önüne çikmak zorundayiz.
5:11 Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men; but we are made manifest unto God; and I trust also are made manifest in your consciences.
5:11 Rabden korkmanin ne demek oldugunu bildigimizden insanlari ikna etmeye çalisiyoruz. Ne oldugumuzu Tanri biliyor; umarim siz de vicdaninizda biliyorsunuz.
5:12 For we commend not ourselves again unto you, but give you occasion to glory on our behalf, that all of you may have somewhat to answer them which glory in appearance, and not in heart.
5:12 Kendimizi yine size tavsiye etmeye çalismiyoruz. Ama yürekle degil, dis görünüsle övünenleri yanitlayabilmeniz için bizimle övünmenize firsat veriyoruz.
5:13 For whether we be beside ourselves, it is to God: or whether we be sober, it is for your cause.
5:13 Eger kendimizde degilsek, bu Tanri içindir. Aklimiz basimizdaysa, bu sizin içindir.
5:14 For the love (o. agape) of Christ constrains us; because we thus judge, that if one died for all, then were all dead:
5:14 Bizi zorlayan, Mesihin sevgisidir. Yargimiz su: Biri herkes için öldü; öyleyse hepsi öldü.
5:15 And that he died for all, that they which live should not henceforth live unto themselves, but unto him which died for them, and rose again.
5:15 Evet, Mesih herkes için öldü. Öyle ki, yasayanlar artik kendileri için degil, kendileri ugruna ölüp dirilen Mesih için yasasinlar.
5:16 Wherefore henceforth know we no man after the flesh: yea, though we have known Christ after the flesh, yet now henceforth know we him no more.
5:16 Bu nedenle, biz artik kimseyi insan ölçülerine göre tanimayiz. Mesihi bu ölçülere göre tanidiksa da, artik öyle tanimiyoruz.
5:17 Therefore if any man be in Christ, he is a new creature: old things are passed away; behold, all things are become new.
5:17 Bir kimse Mesihteyse, yeni yaratiktir; eski seyler geçmis, her sey yeni olmustur.
5:18 And all things are of God, who has reconciled us to himself by Jesus Christ, and has given to us the ministry of reconciliation;
5:18 Bunlarin hepsi Tanridandir. Tanri, Mesih araciligiyla bizi kendisiyle baristirdi ve bize baristirma görevini verdi.
5:19 To know, that God was in Christ, reconciling the world unto himself, not imputing their trespasses unto them; and has committed unto us the word (o. logos) of reconciliation.
5:19 Söyle ki Tanri, insanlarin suçlarini saymayarak dünyayi Mesihte kendisiyle baristirdi ve baristirma sözünü bize emanet etti.
5:20 Now then we are ambassadors for Christ, as though God did plead to you by us: we pray you in Christ's position, be all of you reconciled to God.
5:20 Böylece, Tanri araciligimizla çagrida bulunuyormus gibi Mesihin adina elçilik ediyor, Onun adina yalvariyoruz: Tanriyla barisin.
5:21 For he has made him to be sin for us, who knew no sin; that we might be made the righteousness of God in him.
5:21 Tanri, günahi bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yapti. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanri'nin dogrulugu olalim.
6:1 We then, as workers together with him, plead to you also that all of you receive not the grace of God in vain.
6:1 Tanriyla birlikte çalisan bizler, Onun lütfunu bos yere kabul etmemenizi ayrica rica ediyoruz.
6:2 (For he says, I have heard you in a time accepted, and in the day of salvation have I helped you: behold, now is the accepted time; behold, now is the day of salvation.)
6:2 Çünkü Tanri diyor ki, Uygun zamanda seni duydum, Kurtulus günü sana yardim ettim.
6:3 Giving no offence in any thing, that the ministry be not blamed:
6:3 Hizmetimizin kötülenmemesi için hiçbir konuda hiç kimsenin sürçmesine neden olmadik.
6:4 But in all things approving ourselves as the ministers of God, in much patience, in afflictions, in necessities, in distresses,
6:4 Tersine Tanrinin hizmetkârlari olarak olaganüstü dayanmada, sikinti, güçlük ve elemlerde, dayak, hapis, karisiklik, emek, uykusuzluk ve açlikta; pak yasayista, bilgi, sabir, iyilik, Kutsal Ruh ve içten sevgide; gerçegin ilaninda ve Tanrinin gücünde; sag ve sol ellerimizde dogrulugun silahlariyla, yücelikte ve onursuzlukta, iyi ünde ve kötü ünde, kendimizi her durumda örnek gösteriyoruz. Aldatanlar sayiliyorsak da dürüst kisileriz.
6:5 In stripes, in imprisonments, in tumults, in labours, in watchings, in fastings;
6:6 By pureness, by knowledge, by longsuffering, by kindness, by the Holy Spirit, (o. pneuma) by love (o. agape) sincere,
6:7 By the word (o. logos) of truth, by the power of God, by the armour of righteousness on the right hand and on the left,
6:8 By honour and dishonour, by evil report and good report: as deceivers, and yet true;
6:9 As unknown, and yet well known; as dying, and, behold, we live; as chastened, and not killed;
6:9 Taninmiyor gibiyiz, ama iyi taniniyoruz. Ölümün agzindayiz, ama iste yasiyoruz. Dövülüyorsak bile öldürülmüs degiliz.
6:10 As sorrowful, yet always rejoicing; as poor, yet making many rich; as having nothing, and yet possessing all things.
6:10 Kederliyiz ama her zaman seviniyoruz. Yoksuluz ama birçoklarini zengin ediyoruz. Hiçbir seyimiz yok ama her seye sahibiz.
6:11 O all of you Corinthians, our mouth is open unto you, our heart is enlarged.
6:11 Ey Korintliler, sizinle açikça konustuk, size yüregimizi açtik.
6:12 All of you are not straitened in us, but all of you are straitened in your own bowels.
6:12 Sizden sevgimizi esirgemedik, ama siz bizden sevginizi esirgediniz.
6:13 Now for a recompence in the same, (I speak as unto my children,) be all of you also enlarged.
6:13 Bize ayni karsiligi verebilmek için -çocuklarima söyler gibi söylüyorum- siz de yüreginizi açin.
6:14 Be all of you not unequally yoked together with unbelievers: for what fellowship has righteousness with unrighteousness? and what communion has light with darkness?
6:14 Imansizlarla ayni boyunduruga girmeyin. Çünkü dogrulukla fesadin ne ortakligi, isikla karanligin ne paydasligi olabilir?
6:15 And what concord has Christ with Belial? or what part has he that believes with an infidel?
6:15 Mesihle Beliyal uyum içinde olabilir mi? Iman edenle iman etmeyenin ortak yani olabilir mi?
6:16 And what agreement has the temple of God with idols? for all of you are the temple of the living God; as God has said, I will dwell in them, and walk in them; and I will be their God, and they shall be my people.
6:16 Tanrinin tapinagiyla putlar uyusabilir mi? Çünkü biz yasayan Tanrinin tapinagiyiz. Nitekim Tanri söyle diyor: Aralarinda yasayacak, Aralarinda yürüyecegim. Onlarin Tanrisi olacagim, Onlar da benim halkim olacak.
6:17 Wherefore come out from among them, and be all of you separate, says the Lord, and touch not the unclean thing; and I will receive you.
6:17 Bu nedenle, Imansizlarin arasindan çikip ayrilin diyor Rab. Murdara dokunmayin, Ben de sizi kabul edecegim.
6:18 And will be a Father unto you, and all of you shall be my sons and daughters, says the Lord Almighty.
6:18 Her Seye Gücü Yeten Rab diyor ki, Size Baba olacagim, Siz de ogullarim, kizlarim olacaksiniz.
7:1 Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, (o. pneuma) perfecting holiness in the fear of God.
7:1 Sevgili kardesler, bu vaatlere sahip oldugumuza göre, bedeni ve ruhu lekeleyen her seyden kendimizi arindiralim; Tanri korkusuyla kutsallikta yetkinleselim.
7:2 Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man.
7:2 Yüreklerinizde bize yer verin. Kimseye haksizlik etmedik, kimseyi yoldan saptirmadik, kimseyi sömürmedik.
7:3 I speak not this to condemn you: for I have said before, that all of you are in our hearts to die and live with you.
7:3 Bunu sizi yargilamak için söylemiyorum. Daha önce de söyledigim gibi, yüregimizde öyle bir yeriniz var ki, sizinle ölürüz de yasariz da.
7:4 Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation.
7:4 Size çok güveniyor, sizinle çok övünüyorum. Teselliyle doluyum. Bütün sikintilar arasinda sevincim sonsuzdur.
7:5 For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.
7:5 Makedonyaya geldigimizde de hiç rahat yüzü görmedik. Her bakimdan sikinti çekiyorduk. Disarida kavgalar, yüregimizde korkular vardi.
7:6 Nevertheless God, that comforts those that are cast down, comforted us by the coming of Titus;
7:6 Ama yüregi ezik olanlari teselli eden Tanri, Titusun yanimiza gelisiyle -yalniz gelisiyle degil, sizden aldigi teselliyle de- bizi teselli etti. Titus beni özlediginizi, benim için üzülüp gayret ettiginizi bize anlatinca sevincim bir kat daha artti.
7:7 And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earn desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more.
7:8 For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle has made you sorry, though it were but for a season.
7:8 Mektubumla size aci verdiysem bile pisman degilim. Aslinda pisman olmustum -kisa bir süre için de olsa, o mektubun size aci verdigini görüyorum- ama simdi seviniyorum; aci duymaniza degil, bu acinizin sizi tövbeye yöneltmesine seviniyorum. Tanrinin istegine uygun olarak aci çektiniz. Böylece hiçbir sekilde bizden zarar görmediniz.
7:9 Now I rejoice, not that all of you were made sorry, but that all of you sorrowed to repentance: for all of you were made sorry after a godly manner, that all of you might receive damage by us in nothing.
7:10 For godly sorrow works repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world works death.
7:10 Tanrinin istegiyle çekilen aci, kisiyi kurtulusla sonuçlanan ve pismanlik dogurmayan tövbeye götürür. Dünyanin acilariysa ölüm getirir.
7:11 For behold this very same thing, that all of you sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things all of you have approved yourselves to be clear in this matter.
7:11 Bakin bu acilar, Tanrinin istegiyle çektiginiz bu acilar sizde ne büyük ciddiyet, paklanmak için ne büyük istek yaratti! Sizde ne büyük öfke, korku, özlem, gayret ve suçluyu cezalandirma arzusu uyandirdi! Bu konuda her bakimdan masum oldugunuzu kanitladiniz.
7:12 Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you.
7:12 Size o mektubu yazdimsa da, haksizlik edeni ya da haksizlik göreni düsünerek yazmadim; bize ne denli adanmis oldugunuzu Tanri önünde açikça görmenizi istiyordum.
7:13 Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly more rejoice did we for the joy of Titus, because his spirit (o. pneuma) was refreshed by you all.
7:13 Bütün bunlarla teselli buluyoruz. Tesellimize ek olarak Titusun sevinci bizi daha da çok sevindirdi. Çünkü hepiniz onun yüregini ferahlattiniz.
7:14 For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spoke all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth.
7:14 Sizleri ona övdüm, beni utandirmadiniz. Size söyledigimiz her sey nasil dogru idiyse, sizi Titusa övmemiz de öylece dogru çikti.
7:15 And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembers the obedience of you all, how with fear and trembling all of you received him.
7:15 Hepinizin nasil söz dinledigini, kendisini nasil saygi ve korkuyla kabul ettiginizi animsadikça size olan sevgisi daha da artiyor.
7:16 I rejoice therefore that I have confidence in you in all things.
7:16 Size her bakimdan güvenebildigim için seviniyorum.
8:1 Moreover, brethren, we do you to know of the grace of God bestowed on the churches of Macedonia;
8:1 Kardesler, sizlere Tanrinin Makedonyadaki kiliselerine sagladigi lütuftan söz etmek istiyoruz: Büyük sikintilarla denendiklerinde, coskun sevinçleri ve asiri yoksulluklari tam bir cömertlige dönüstü.
8:2 How that in a great trial of affliction the abundance of their joy and their deep poverty abounded unto the riches of their liberality.
8:3 In order to their power, I bear record, yea, and beyond their power they were willing of themselves;
8:3 Ellerinden geldigi kadarini, hatta daha fazlasini kendi istekleriyle verdiklerine taniklik ederim.
8:4 Praying us with much entreaty that we would receive the gift, and take upon us the fellowship of the ministering to the saints.
8:4 Kutsallara yapilan yardima katkida bulunma ayricaliginin kendilerine verilmesi için bize yalvarip yakardilar.
8:5 And this they did, not as we hoped, but first gave their own selves to the Lord, and unto us by the will of God.
8:5 Umdugumuzdan da öte, kendilerini önce Rabbe, sonra Tanrinin istegiyle bize adadilar.
8:6 Insomuch that we desired Titus, that as he had begun, so he would also finish in you the same grace also.
8:6 Bu nedenle, aranizda daha önce basladigi bu hayirli isi tamamlamasi için Titusu isteklendirdik.
8:7 Therefore, as all of you abound in every thing, in faith, and utterance, (o. logos) and knowledge, and in all diligence, and in your love (o. agape) to us, see that all of you abound in this grace also.
8:7 Imanda, söz söylemekte, bilgide, her tür gayrette, bize beslediginiz sevgide, her seyde üstün oldugunuz gibi, bu hayirli iste de üstün olmaya bakin.
8:8 I speak not by commandment, but by occasion of the forwardness of others, and to prove the sincerity of your love. (o. agape)
8:8 Bunu buyruk olarak söylemiyorum, yalnizca sevginizin içtenligini ötekilerin gayretiyle karsilastirarak sinamak istiyorum.
8:9 For all of you know the grace of our Lord Jesus Christ, that, though he was rich, yet for your sakes he became poor, that all of you through his poverty might be rich.
8:9 Rabbimiz Isa Mesihin lütfunu bilirsiniz. Onun yoksulluguyla siz zengin olasiniz diye, zengin oldugu halde sizin ugrunuza yoksul oldu.
8:10 And herein I give my advice: for this is expedient for you, who have begun before, not only to do, but also to be forward a year ago.
8:10 Bu konuda size yararli olani salik veriyorum. Geçen yil bagis toplamaya ilk girisen, hatta buna ilk heveslenen siz oldunuz.
8:11 Now therefore perform the doing of it; that as there was a readiness to will, so there may be a performance also out of that which all of you have.
8:11 Simdi bu isi tamamlayin; bunu candan arzuladiginiz gibi, elinizden geldigince tamamlamaya bakin.
8:12 For if there be first a willing mind, it is accepted according to that a man has, and not according to that he has not.
8:12 Çünkü istek varsa, insanin elinde olmayana göre degil, elindekine göre yardimda bulunmasi uygundur.
8:13 For I mean not that other men be eased, and all of you burdened:
8:13 Amacimiz sizi sikintiya sokup baskalarini rahatlatmak degildir. Ama esitlik olsun diye, simdi elinizdeki fazlalik onlarin eksigini tamamladigi gibi, baska zaman onlarin elindeki fazlalik sizin eksiginizi tamamlasin. Öyle ki, Çok toplayanin fazlasi, az toplayanin da eksigi yoktu diye yazilmis oldugu gibi, esitlik olsun.
8:14 But by an equality, that now at this time your abundance may be a supply for their lack, that their abundance also may be a supply for your lack: that there may be equality:
8:15 As it is written, He that had gathered much had nothing over; and he that had gathered little had no lack.
8:16 But thanks be to God, which put the same earn care into the heart of Titus for you.
8:16 Titusun yüreginde sizin için ayni ilgiyi uyandiran Tanriya sükürler olsun!
8:17 For indeed he accepted the exhortation; but being more forward, of his own accord he went unto you.
8:17 Çünkü Titus yalniz ricamizi kabul etmekle kalmadi, size derin ilgi duydugu için kendi istegiyle yaniniza geliyor.
8:18 And we have sent with him the brother, whose praise is in the gospel throughout all the churches;
8:18 Müjdeyi yayma çabalarindan ötürü bütün kiliselerce övülen bir kardesi de onunla birlikte gönderiyoruz.
8:19 And not that only, but who was also chosen of the churches to travel with us with this grace, which is administered by us to the glory of the same Lord, and declaration of your ready mind:
8:19 Üstelik bu kardes, Rabbi yüceltmek ve yardima hazir oldugumuzu göstermek için yürüttügümüz bu hayirli hizmette yol arkadasimiz olmak üzere kiliseler tarafindan seçildi.
8:20 Avoiding this, that no man should blame us in this abundance which is administered by us:
8:20 Bu büyük bagisla ilgili hizmetimizde kimsenin elestirisine hedef olmamaya özen gösteriyoruz.
8:21 Providing for honest things, not only in the sight of the Lord, but also in the sight of men.
8:21 Çünkü yalniz Rabbin gözünde degil, insanlarin gözünde de dogru olani yapmaya dikkat ediyoruz.
8:22 And we have sent with them our brother, whom we have oftentimes proved diligent in many things, but now much more diligent, upon the great confidence which I have in you.
8:22 Birçok konuda defalarca deneyip gayretli buldugumuz, simdi size duydugu büyük güvenle çok daha gayretli olan kardesimizi de bu iki kisiyle birlikte gönderiyoruz.
8:23 Whether any do enquire of Titus, he is my partner and fellow-helper concerning you: or our brethren be enquired of, they are the messengers of the churches, and the glory of Christ.
8:23 Titusa gelince, o benim paydasim ve aranizdaki emektasimdir. Öbür kardeslerimizse kiliselerin elçileri, Mesihin kivancidirlar.
8:24 Wherefore show all of you to them, and before the churches, the proof of your love, (o. agape) and of our boasting on your behalf.
8:24 Bunun için onlara sevginizi kanitlayin, kiliselerin önünde sizinle övünmemizin nedenini gösterin.
9:1 For as concerning the ministering to the saints, it is superfluous for me to write to you:
9:1 Kutsallara yapilacak bu yardimla ilgili olarak size yazmama gerek yok.
9:2 For I know the forwardness of your mind, for which I boast of you to them of Macedonia, that Achaia was ready a year ago; and your zeal has provoked very many.
9:2 Çünkü yardima hazir oldugunuzu biliyorum. Ahayadaki sizlerin geçen yildan beri hazirlikli oldugunu söyleyerek Makedonyalilar karsisinda sizinle övünmekteyim. Gayretiniz onlarin çogunu harekete geçirdi.
9:3 Yet have I sent the brethren, lest our boasting of you should be in vain in this behalf; that, as I said, all of you may be ready:
9:3 Bu konuda sizinle övünmemiz bosa çikmasin; dedigim gibi, hazirlikli olasiniz diye kardesleri yaniniza gönderiyorum.
9:4 Lest lest by any means if they of Macedonia come with me, and find you unprepared, we (that we say not, all of you) should be ashamed in this same confident boasting.
9:4 Öyle ki, bazi Makedonyalilar benimle birlikte gelir ve sizi hazirliksiz bulurlarsa, sizler bir yana, bizler duydugumuz güvenden ötürü utanmayalim.
9:5 Therefore I thought it necessary to exhort the brethren, that they would go before unto you, and make up beforehand your bounty, whereof all of you had notice before, that the same might be ready, as a matter of bounty, and not as of covetousness.
9:5 Bu nedenle önce yaniniza gelmeleri ve cömertçe vermeyi vaat ettiginiz armaganlari hazirlamalari için kardeslere ricada bulunmayi gerekli gördüm. Öyle ki, armaganiniz cimrilik degil, cömertlik örnegi olarak hazir olsun.
9:6 But this I say, He which sows sparingly shall reap also sparingly; and he which sows bountifully shall reap also bountifully.
9:6 Sunu unutmayin: Az eken az biçer, çok eken çok biçer.
9:7 Every man according as he purposes in his heart, so let him give; not grudgingly, or of necessity: for God loves a cheerful giver.
9:7 Herkes yüreginde niyet ettigi gibi versin; isteksizce ya da zorlanmis gibi degil. Çünkü Tanri sevinçle vereni sever.
9:8 And God is able to make all grace abound toward you; that all of you, always having all sufficiency in all things, may abound to every good work:
9:8 Her zaman, her yönden, her seye yeterli ölçüde sahip olarak her iyi ise cömertçe katkida bulunabilmeniz için, Tanri her nimeti size bol bol saglayacak güçtedir.
9:9 (As it is written, He has dispersed abroad; he has given to the poor: his righteousness remains for ever.
9:9 Nitekim söyle yazilmistir: Armaganlar dagitti, yoksullara verdi; Dogrulugu sonsuza dek kalicidir.
9:10 Now he that ministers seed to the sower both minister bread for your food, and multiply your seed sown, and increase the fruits of your righteousness;)
9:10 Ekinciye tohum ve yiyecek ekmek saglayan Tanri, sizin de ekeceginizi saglayip çogaltacak, dogrulugunuzun ürünlerini artiracaktir.
9:11 Being enriched in every thing to all bountifulness, which causes through us thanksgiving to God.
9:11 Her durumda cömert olmaniz için her bakimdan zenginlestiriliyorsunuz. Cömertliginiz bizim araciligimizla Tanriya sükran nedeni oluyor.
9:12 For the administration of this service not only supplies the lack of the saints, but is abundant also by many thanksgivings unto God;
9:12 Yaptiginiz bu hizmet yalniz kutsallarin eksiklerini gidermekle kalmiyor, birçoklarinin Tanriya sükretmesiyle de zenginlesiyor.
9:13 While by the experiment of this ministration they glorify God for your professed subjection unto the gospel of Christ, and for your liberal distribution unto them, and unto all men;
9:13 Onlar, içtenliginizi kanitlayan bu hizmetten ötürü, açikça benimsediginiz Mesih Müjdesine uyarak kendileriyle ve herkesle malinizi cömertçe paylastiginiz için Tanriyi yüceltiyorlar.
9:14 And by their prayer for you, which long after you for the exceeding grace of God in you.
9:14 Tanrinin size bagisladigi olaganüstü lütuftan dolayi sizler için dua ediyor, sizi özlüyorlar.
9:15 Thanks be unto God for his unspeakable gift.
9:15 Sözle anlatilamayan armagani için Tanri'ya sükürler olsun!
10:1 Now I Paul myself plead to you by the meekness and gentleness of Christ, who in presence am base among you, but being absent am bold toward you:
10:1 Sizinle birlikteyken ürkek, ama aranizda degilken yigit kesilen ben Pavlus, Mesihteki alçakgönüllülük ve yumusaklikla size rica ediyor, yalvariyorum: Yaniniza geldigim zaman, bizi olagan insanlar gibi yasayanlardan sayan bazilarina karsi güvenle takinmak niyetinde oldugum tavri ayni cesaretle size karsi takinmaya zorlamayin beni.
10:2 But I plead to you, that I may not be bold when I am present with that confidence, wherewith I think to be bold against some, which think of us as if we walked according to the flesh.
10:3 For though we walk in the flesh, we do not war after the flesh:
10:3 Olagan insanlar gibi yasiyorsak da, insansal güce dayanarak savasmiyoruz.
10:4 (For the weapons of our warfare are not carnal, but mighty through God to the pulling down of strong holds;)
10:4 Çünkü savasimizin silahlari insansal silahlar degil, kaleleri yikan tanrisal güce sahip silahlardir.
10:5 Casting down imaginations, and every high thing that exalts itself against the knowledge of God, and bringing into captivity every thought to the obedience of Christ;
10:5 Safsatalari, Tanri bilgisine karsi diklenen her engeli yikiyor, her düsünceyi tutsak edip Mesihe bagimli kiliyoruz.
10:6 And being alert to revenge all disobedience, when your obedience is fulfilled.
10:6 Mesihe tümüyle bagimli oldugunuz zaman, Ona bagimli olmayan her eylemi cezalandirmaya hazir olacagiz.
10:7 Do all of you look on things after the outward appearance? If any man trust to himself that he is Christ's, let him of himself think this again, that, as he is Christ's, even so are we Christ's.
10:7 Gözünüzün önündekine bakin. Bir kimse Mesihe ait olduguna güveniyorsa, yine düsünsün: Kendisi kadar biz de Mesihe aitiz.
10:8 For though I should boast somewhat more of our authority, which the Lord has given us for edification, and not for your destruction, I should not be ashamed:
10:8 Sizi yikmak için degil, gelistirmek için Rabbin bize verdigi yetkiyle biraz fazla övünsem de utanmam.
10:9 That I may not seem as if I would terrify you by letters.
10:9 Mektuplarimla sizi korkutmaya çalisiyormus gibi görünmek istemiyorum.
10:10 For his letters, say they, are weighty and powerful; but his bodily presence is weak, and his speech (o. logos) contemptible.
10:10 Çünkü bazilari, Mektuplari agir ve etkilidir, ama kisisel varligi etkisiz, konusma yetenegi de sifir diyormus.
10:11 Let such an one think this, that, such as we are in word (o. logos) by letters when we are absent, such will we be also in deed when we are present.
10:11 Böyle diyenler sunu bilsin ki, uzaktayken mektuplarimizda ne diyorsak, aranizdayken de öyle davraniyoruz.
10:12 For we dare not make ourselves of the number, or compare ourselves with some that commend themselves: but they measuring themselves by themselves, and comparing themselves among themselves, are not wise.
10:12 Kendilerini tavsiye eden bazilariyla kendimizi bir tutmaya ya da karsilastirmaya elbette cesaret edemeyiz! Onlar kendilerini kendileriyle ölçüp karsilastirmakla akilsizlik ediyorlar.
10:13 But we will not boast of things without our measure, but according to the measure of the rule which God has distributed to us, a measure to reach even unto you.
10:13 Ama biz haddimizi asip fazla övünmeyiz; övünmemiz, Tanrinin bizim için belirledigi, sizlere kadar da uzanan alanin sinirlari içinde kalir.
10:14 For we stretch not ourselves beyond our measure, as though we reached not unto you: for we are come as far as to you also in preaching the gospel of Christ:
10:14 Etkinlik alanimiz size kadar uzanmasaydi, sizinle ilgilenmekle sinirlarimizin disina çikmis sayilabilirdik. Oysa Mesihin Müjdesini size kadar ilk ulastiran biz olduk.
10:15 Not boasting of things without our measure, that is, of other men's labours; but having hope, when your faith is increased, that we shall be enlarged by you according to our rule abundantly,
10:15 Baskalarinin emegiyle övünüp haddimizi asmayiz. Umudumuz odur ki, sizin imaniniz büyüdükçe sayenizde etkinlik alanimiz alabildigine genisleyecek.
10:16 To preach the gospel in the regions beyond you, and not to boast in another man's line of things made ready to our hand.
10:16 Böylelikle Müjdeyi sizlerden daha ötelere yayabilecegiz. Çünkü baskasinin etkinlik alaninda basarilmis islerle övünmek istemiyoruz.
10:17 But he that glories, let him glory in the Lord.
10:17 Övünen, Rable övünsün.
10:18 For not he that commends himself is approved, but whom the Lord commends.
10:18 Kabule deger kisi kendi kendini tavsiye eden degil, Rab'bin tavsiye ettigi kisidir.
11:1 Would to God all of you could bear with me a little in my folly: and indeed bear with me.
11:1 Umarim yapacagim küçük bir akilsizligi hos görürsünüz. Ne olur, beni hos görün!
11:2 For I am jealous over you with godly jealousy: for I have espoused you to one husband, that I may present you as a chaste virgin to Christ.
11:2 Sizler için tanrisal bir kiskançlik duyuyorum. Çünkü sizleri el degmemis kiz gibi tek ere, Mesihe sunmak üzere nisanladim.
11:3 But I fear, lest by any means, as the serpent misled Eve through his subtlety, so your minds should be corrupted from the simplicity that is in Christ.
11:3 Ne var ki, yilanin Havvayi kurnazligiyla aldatmasi gibi, düsüncelerinizin Mesihe olan içten ve pak adanmisliktan saptirilmasindan korkuyorum.
11:4 For if he that comes preaches another Jesus, whom we have not preached, or if all of you receive another spirit, (o. pneuma) which all of you have not received, or another gospel, which all of you have not accepted, all of you might well bear with him.
11:4 Çünkü size gelen ve bizim tanittigimizdan degisik bir Isayi tanitanlari pekâlâ hos görüyorsunuz. Ayrica, aldiginiz ruhtan farkli bir ruhu ve kabul ettiginizden farkli bir müjdeyi kabul ederek bunlari hos görüyorsunuz.
11:5 For I suppose I was not a thing behind the very chiefest apostles.
11:5 Sözüm ona üstün elçilerden hiç de asagi oldugumu sanmiyorum!
11:6 But though I be rude in speech, (o. logos) yet not in knowledge; but we have been thoroughly made manifest among you in all things.
11:6 Acemi bir konusmaci olabilirim, ama bilgiden yana acemi degilim. Bunu size her durumda, her bakimdan açikça gösterdik.
11:7 Have I committed an offence in abasing myself that all of you might be exalted, because I have preached to you the gospel of God freely?
11:7 Yücelmeniz için kendimi alçaltarak Tanrinin Müjdesini size karsiliksiz bildirmekle günah mi isledim?
11:8 I robbed other churches, taking wages of them, to do you service.
11:8 Size hizmet etmek için yardim aldigim baska kiliseleri adeta soydum.
11:9 And when I was present with you, and wanted, I was chargeable to no man: for that which was lacking to me the brethren which came from Macedonia supplied: and in all things I have kept myself from being burdensome unto you, and so will I keep myself.
11:9 Aranizdayken ihtiyacim oldugu halde hiçbirinize yük olmadim. Çünkü Makedonyadan gelen kardesler eksiklerimi tamamladilar. Size yük olmamaya hep özen gösterdim, bundan böyle de özen gösterecegim.
11:10 As the truth of Christ is in me, no man shall stop me of this boasting in the regions of Achaia.
11:10 Mesihin gerçegine sahip olarak kesinlikle diyebilirim ki, Ahaya Ilinde hiç kimse beni böyle övünmekten alikoyamaz.
11:11 Wherefore? because I love you not? God knows.
11:11 Neden mi? Sizi sevmedigimden mi? Tanri biliyor ki, sizi seviyorum.
11:12 But what I do, that I will do, that I may cut off occasion from them which desire occasion; that wherein they glory, they may be found even as we.
11:12 Övündükleri konuda bize esit sayilmak isteyen firsatçilara firsat vermemek için, yaptigimi yapmaya devam edecegim.
11:13 For such are false apostles, deceitful workers, transforming themselves into the apostles of Christ.
11:13 Bu tür adamlar sahte elçiler, düzenbaz isçiler, kendilerine Mesihin elçisi süsü verenlerdir.
11:14 And no marvel; for Satan himself is transformed into an angel of light.
11:14 Buna sasmamali. Seytan da kendisine isik melegi süsü verir.
11:15 Therefore it is no great thing if his ministers also be transformed as the ministers of righteousness; whose end shall be according to their works.
11:15 Ona hizmet edenlerin de kendilerine dogrulugun hizmetkârlari süsü vermesi sasirtici degildir. Onlarin sonu yaptiklarina göre olacaktir.
11:16 I say again, Let no man think me a fool; if otherwise, yet as a fool receive me, that I may boast myself a little.
11:16 Yine söylüyorum, kimse beni akilsiz sanmasin. Öyle saniyorsaniz, akilsiz birini kabul eder gibi de olsa beni kabul edin ki, ben de biraz övüneyim!
11:17 That which I speak, I speak it not after the Lord, but as it were foolishly, in this confidence of boasting.
11:17 Söylediklerimi Rabbin söyleyecegi gibi degil, akilsiz biri gibi, bu övüngen tavirla söylüyorum.
11:18 Seeing that many glory after the flesh, I will glory also.
11:18 Mademki birçoklari ne olduklariyla övünüyorlar, ben de övünecegim.
11:19 For all of you suffer fools gladly, seeing all of you yourselves are wise.
11:19 Sizler akilli oldugunuz için akilsizlara seve seve katlaniyorsunuz!
11:20 For all of you suffer, if a man bring you into bondage, if a man devour you, if a man take of you, if a man exalt himself, if a man strike you on the face.
11:20 Aslinda sizi köle edenlere, sömürenlere, sizden yararlananlara, büyüklük taslayanlara ya da sizi tokatlayanlara katlaniyorsunuz.
11:21 I speak as concerning reproach, as though we had been weak. Nevertheless whatever that anyone is bold, (I speak foolishly,) I am bold also.
11:21 Utanarak kabul ediyorum ki, biz bunu yapacak güçte degildik! Ama birinin övünmeye cesaret ettigi konuda -akilsiz biri gibi konusuyorum- ben de övünmeye cesaret ediyorum.
11:22 Are they Hebrews? so am I. Are they Israelites? so am I. Are they the seed of Abraham? so am I.
11:22 Onlar Ibrani mi? Ben de Ibraniyim. Israilli mi? Ben de Israilliyim. Ibrahimin soyundan midirlar? Ben de onun soyundanim.
11:23 Are they ministers of Christ? (I speak as a fool) I am more; in labours more abundant, in stripes above measure, in prisons more frequent, in deaths often.
11:23 Mesihin hizmetkârlari midirlar? Aklimi kaçirmis gibi konusuyorum. Ben Onun daha üstün bir hizmetkâriyim. Ben daha çok emek verdim, hapse daha çok girdim, sayisiz dayak yedim, çok kez ölümle burun buruna geldim.
11:24 Of the Jews five times received I forty stripes save one.
11:24 Bes kez Yahudilerden otuz dokuzar kirbaç yedim.
11:25 Three times was I beaten with rods, once was I stoned, three times I suffered shipwreck, a night and a day I have been in the deep;
11:25 Üç kez degnekle dövüldüm, bir kez taslandim, üç kez deniz kazasina ugradim. Bir gün bir gece açik denizde kaldim.
11:26 In journeys often, in perils of waters, in perils of robbers, in perils by mine own countrymen, in perils by the heathen, in perils in the city, in perils in the wilderness, in perils in the sea, in perils among false brethren;
11:26 Sik sik yolculuk ettim. Irmaklarda, haydutlar arasinda, gerek soydaslarimin gerekse öteki uluslarin arasinda tehlikelere ugradim. Kentte, kirda, denizde, sahte kardesler arasinda tehlikelere düstüm.
11:27 In weariness and painfulness, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness.
11:27 Emek verdim, sikinti çektim, çok kez uykusuz kaldim. Açligi, susuzlugu tattim. Çok kez yiyecek sikintisi çektim, sogukta çiplak kaldim.
11:28 Beside those things that are without, that which comes upon me daily, the care of all the churches.
11:28 Öbür sorunlarin yanisira, bütün kiliseler için her gün çektigim kayginin baskisi var üzerimde.
11:29 Who is weak, and I am not weak? who is offended, and I burn not?
11:29 Kim güçsüz olur da ben güçsüz olmam? Kim günaha düsürülür de ben onun için yanmam?
11:30 If I must essentially glory, I will glory of the things which concern mine infirmities.
11:30 Övünmem gerekiyorsa, güçsüzlügümü gösteren seylerle övünecegim.
11:31 The God and Father of our Lord Jesus Christ, which is blessed for evermore, knows that I lie not.
11:31 Rab Isanin sonsuza dek övülecek olan Tanrisi ve Babasi biliyor ki, yalan söylemiyorum.
11:32 In Damascus the governor under Aretas the king kept the city of the Damascenes with a garrison, desirous to apprehend me:
11:32 Samda Kral Aretasin valisi beni yakalatmak için kenti denetim altina almisti.
11:33 And through a window in a basket was I let down by the wall, and escaped his hands.
11:33 Ama beni küfe içinde surdaki bir pencereden sarkittilar; böylece onun elinden siyrilip kaçtim.
12:1 It is not expedient for me doubtless to glory. I will come to visions and revelations of the Lord.
12:1 Yararli olmasa da övünmek gereklidir. Simdi görümlere ve Rabbin vahiylerine geleyim.
12:2 I knew a man in Christ above fourteen years ago, (whether in the body, I cannot tell; or whether out of the body, I cannot tell: God knows;) such an one caught up to the third heaven.
12:2 On dört yil önce alinip üçüncü göge götürülmüs bir Mesih izleyicisi taniyorum. Bu, bedensel olarak mi, yoksa beden disinda mi oldu, bilmiyorum, Tanri bilir.
12:3 And I knew such a man, (whether in the body, or out of the body, I cannot tell: God knows;)
12:3 Evet, bu adamin cennete götürüldügünü biliyorum; bu, bedensel olarak mi, yoksa bedenden ayri mi oldu, bilmiyorum, Tanri bilir. Orada, dille anlatilamaz, insanin söylemesi yasak olan sözler isitti.
12:4 How that he was caught up into paradise, and heard unspeakable words, (o. rhema) which it is not lawful for a man to utter.
12:5 Of such an one will I glory: yet of myself I will not glory, but in mine infirmities.
12:5 Böyle biriyle övünecegim. Ama kendimle ilgili olarak, güçsüzlüklerimden baska bir seyle övünmeyecegim.
12:6 For though I would desire to glory, I shall not be a fool; for I will say the truth: but now I forbear, lest any man should think of me above that which he sees me to be, or that he hears of me.
12:6 Övünmek istesem bile akilsiz olmayacagim. Çünkü gerçegi söylemis olacagim. Ama kimse beni gördügünden ya da isittiginden daha üstün görmesin diye övünmekten kaçiniyorum.
12:7 And lest I should be exalted above measure through the abundance of the revelations, there was given to me a thorn in the flesh, the messenger of Satan to buffet me, lest I should be exalted above measure.
12:7 Aldigim vahiylerin üstünlügüyle gururlanmayayim diye bana bedende bir diken, beni yumruklamak için Seytanin bir melegi verildi, gururlanmayayim diye.
12:8 For this thing I besought the Lord three times, that it might depart from me.
12:8 Bundan kurtulmak için Rabbe üç kez yalvardim.
12:9 And he said unto me, My grace is sufficient for you: for my strength is made perfect in weakness. Most gladly therefore will I rather glory in my infirmities, that the power of Christ may rest upon me.
12:9 Ama O bana, Lütfum sana yeter. Çünkü gücüm, güçsüzlükte tamamlanir dedi. Iste, Mesihin gücü içimde bulunsun diye güçsüzlüklerimle sevinerek daha çok övünecegim.
12:10 Therefore I take pleasure in infirmities, in reproaches, in necessities, in persecutions, in distresses for Christ's sake: for when I am weak, then am I strong.
12:10 Bu nedenle Mesih ugruna güçsüzlükleri, hakaretleri, zorluklari, zulümleri ve darliklari sevinçle karsiliyorum. Çünkü ne zaman güçsüzsem, o zaman güçlüyüm.
12:11 I am become a fool in glorying; all of you have compelled me: for I ought to have been commended of you: for in nothing am I behind the very chiefest apostles, though I be nothing.
12:11 Akilsiz biri gibi davrandim, ama beni buna siz zorladiniz. Aslinda beni siz tavsiye etmeliydiniz. Çünkü bir hiç isem de, sözüm ona üstün elçilerden hiç de asagi degilim.
12:12 Truly the signs of an apostle were wrought among you in all patience, in signs, and wonders, and mighty deeds.
12:12 Elçiligimin kanitlari aranizda büyük bir sabirla, belirtiler, harikalar ve mucizelerle gösterildi.
12:13 For what is it wherein all of you were inferior to other churches, except it be that I myself was not burdensome to you? forgive me this wrong.
12:13 Size yük olmayisimdan baska öbür kiliselerden ne eksiginiz var ki? Bu haksizligimi bagislayin!
12:14 Behold, the third time I am ready to come to you; and I will not be burdensome to you: for I seek not your's but you: for the children ought not to lay up for the parents, but the parents for the children.
12:14 Iste, üçüncü kez yaniniza gelmeye hazirim ve size yük olmayacagim. Çünkü sizde olani degil, sizi istiyorum. Çocuklarin anne babalari için degil, anne babalarin çocuklari için para biriktirmesi gerekir.
12:15 And I will very gladly spend and be spent for you; though the more abundantly I love you, the less I be loved.
12:15 Ben de canlariniz ugruna malimi da kendimi de seve seve harcayacagim. Sizi daha çok seversem, daha az mi sevilecegim?
12:16 But be it so, I did not burden you: nevertheless, being crafty, I caught you with guile.
12:16 Öyle olsun, ben size yük olmadim. Ama kurnaz biri oldugumdan sizi hileyle elde etmisim!
12:17 Did I make a gain of you by any of them whom I sent unto you?
12:17 Size gönderdigim adamlardan biri araciligiyla sizi sömürdüm mü?
12:18 I desired Titus, and with him I sent a brother. Did Titus make a gain of you? walked we not in the same spirit? (o. pneuma) walked we not in the same steps?
12:18 Titusu size gelmeye isteklendirdim ve öbür kardesi de onunla birlikte gönderdim. Titus sizi sömürmedi, degil mi? Ayni ruhla davranmadik mi, ayni yolu izlemedik mi?
12:19 Again, think all of you that we excuse ourselves unto you? we speak before God in Christ: but we do all things, dearly beloved, for your edifying.
12:19 Bunca zamandir önünüzde kendimizi savundugumuzu mu düsünüyorsunuz? Tanrinin önünde, Mesihe ait kisiler olarak konusuyoruz. Sevgili kardesler, yaptigimiz her sey sizin gelismeniz içindir.
12:20 For I fear, lest, when I come, I shall not find you such as I would, and that I shall be found unto you such as all of you would not: lest there be debates, envyings, wraths, strifes, backbitings, whisperings, swellings, tumults:
12:20 Çünkü geldigimde sizi istedigim durumda bulamayacagimdan korkuyorum. Sizler de beni istediginiz durumda bulamayabilirsiniz. Aranizda çekisme, kiskançlik, öfke, bencil tutkular, iftira, dedikodu, böbürlenme, kargasa olmasindan korkuyorum.
12:21 And lest, when I come again, my God will humble me among you, and that I shall mourn for many which have sinned already, and have not repented of the uncleanness and fornication and lasciviousness which they have committed.
12:21 Korkarim size tekrar geldigimde Tanrim beni önünüzde utandiracak; daha önce günah isleyip de kapildiklari pisliklerden, fuhus ve sefahatten tövbe etmeyen birçoklari için yas tutacagim.
13:1 This is the third time I am coming to you. In the mouth of two or three witnesses shall every word (o. rhema) be established.
13:1 Bu, yaniniza üçüncü gelisim olacak. Her suçlama iki ya da üç tanigin tanikligiyla dogrulanmalidir.
13:2 I told you before, and foretell you, as if I were present, the second time; and being absent now I write to them which in time past have sinned, and to all other, that, if I come again, I will not spare:
13:2 Daha önce, aranizda ikinci kez bulundugumda, geçmiste günah islemis olanlarla onlarin disinda kalanlarin hepsine söylemistim, simdi sizden uzaktayken de yineliyorum: Tekrar yaniniza gelirsem, hiç kimseyi esirgemeyecegim!
13:3 Since all of you seek a proof of Christ speaking in me, which toward you is not weak, but is mighty in you.
13:3 Mesihin benim araciligimla konustuguna iliskin kanit istiyorsunuz. Mesih size karsi güçsüz degildir; Onun gücü sizde etkindir.
13:4 For though he was crucified through weakness, yet he lives by the power of God. For we also are weak in him, but we shall live with him by the power of God toward you.
13:4 Güçsüzlük içinde çarmiha gerildigi halde, simdi Tanrinin gücüyle yasiyor. Biz de Onda güçsüz oldugumuz halde, Tanrinin gücü sayesinde Onunla birlikte sizin yarariniza yasayacagiz.
13:5 Examine yourselves, whether all of you be in the faith; prove your own selves. Know all of you not your own selves, how that Jesus Christ is in you, except all of you be reprobates?
13:5 Iman yolunda olup olmadiginizi anlamak için kendinizi sinayip yoklayin. Isa Mesihin içinizde oldugunu bilmiyor musunuz? Yoksa sinavdan basarisiz çikarsiniz.
13:6 But I trust that all of you shall know that we are not reprobates.
13:6 Umarim bizim basarisizliga ugramadigimizi anlayacaksiniz.
13:7 Now I pray to God that all of you do no evil; not that we should appear approved, but that all of you should do that which is honest, though we be as reprobates.
13:7 Kötü bir sey yapmamaniz için Tanriya dua ediyoruz. Dilegimiz, bizim sinavi geçmis görünmemiz degil, biz sinavda basarisiz görünsek bile sizin iyi olani yapmanizdir.
13:8 For we can do nothing against the truth, but for the truth.
13:8 Çünkü gerçege karsi degil, ancak gerçek ugruna bir sey yapabiliriz.
13:9 For we are glad, when we are weak, and all of you are strong: and this also we wish, even your perfection.
13:9 Biz güçsüz, sizse güçlüyken seviniyoruz. Yetkin olmaniz için de dua ediyoruz.
13:10 Therefore I write these things being absent, lest being present I should use sharpness, according to the power which the Lord has given me to edification, and not to destruction.
13:10 Rabbin yikmak degil, gelistirmek için bana verdigi yetkiyi yaniniza geldigimde sert biçimde kullanmak zorunda kalmayayim diye, bunlari aranizda degilken yaziyorum.
13:11 Finally, brethren, farewell. Be perfect, be of good comfort, be of one mind, live in peace; and the God of love (o. agape) and peace shall be with you.
13:11 Son olarak hosça kalin, kardeslerim. Yasantinizi düzeltin, çagrima kulak verin, düsüncelerinizde birlik olun, esenlik içinde yasayin. Sevgi ve esenlik kaynagi olan Tanri sizinle birlikte olacaktir.
13:12 Greet one another with an holy kiss.
13:12 Birbirinizi kutsal öpüsle selamlayin.
13:13 All the saints salute you.
13:13 Bütün kutsallar size selam eder.
13:14 The grace of the Lord Jesus Christ, and the love (o. agape) of God, and the communion of the Holy Spirit, (o. pneuma) be with you all. Amen.
13:14 Rab Isa Mesih'in lütfu, Tanri'nin sevgisi ve Kutsal Ruh'un paydasligi hepinizle birlikte olsun.
////
#@#